စီးကရက္ေသာက္ ၊ ကြမ္းစား ၊ တံဆိပ္ကပ္မ်က္ႏွာစာမွာ ယိုစီးေနတဲ႕ ေသြးေတြ
|
8:26 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
= မီးျခစ္သည္ ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္ပါ။ မီးျခစ္သည္ စာမဖတ္တတ္ပါ။ ယုတ္စြအဆံုး မီးျခစ္သည္ မီးမျခစ္တတ္သူ။
= ရုပ္ျမင္သံၾကားထဲတြင္ ကြမ္းစားေနေသာ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက ကမာၻၾကီးကို အင္တာဗ်ဴးေနသည္။
= က်ေနာ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲတြင္ ကဗ်ာစာအုပ္ တစ္အုပ္ ကို ကမာၻ႕ စြဲငင္အားဆီမွ ဆန္႕က်င္ လွန္ေလာလို႕။ ဖတ္ေနသည္ / ၾကည့္ေနသည္
လက္ရွိစာရင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တရား၀င္ေရာင္း၀ယ္ေနေသာ စီးကရက္ အေရအတြက္မွာ သန္းခုႏွစ္ေထာင္ခန္႕ ရွိ။ က်ေနာ္ ဖြာလိုက္ေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံထုတ္ ေဆးရြက္ၾကီးမ်ား ပါ၀င္ေနေၾကာင္း ခိုင္မာေသာ သတင္းရပ္ကြက္မွ ရရွိ။
= က်ေနာ္ ဖ်ားျပီ ညီမေလး။ သို႕မဟုတ္ က်ေနာ္ ဖ်ားျပီ မမ။ သို႕မဟုတ္ က်ေနာ္ ဖ်ားေနျပီ နာဖ်ားျခင္း ဖိနပ္စီးထားေသာ ေကာင္မေလး။
= အနက္ေရာင္ ပန္းသီးတစ္လံုးကို ဓါးျဖင့္ က်ေနာ္ ထြင္းၾကည့္တယ္။ ၆ လႊာတိုက္ခန္းတစ္ခန္း ၀ရံတာကေန အဲဒီ ပန္းသီးကို က်ေနာ့္ ေအာက္ကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ပန္းသီးဟာ ကမာၻေျမ စြဲငင္အားေတြကို ဆန္႕က်င္သြားတယ္။
= ညီမင္းေ၀က စီးကရက္ေတြ ေသာက္ေနျပန္ျပီ။ သန္းခုႏွစ္ေထာင္ထဲက တစ္လိပ္ေျမွာက္လား။ ဆယ္လိပ္ေျမွာက္လား။ ဒါမွ မဟုတ္ သူေသာက္ေနတာ သန္းခုႏွစ္ေထာင္ျပည့္ဖို႕ အလိပ္ ႏွစ္ဆယ္အလိုလား။ ခုက ဒီဇင္ဘာ ၁၄ ရက္။
= ကမာၻၾကီးနဲ႕ က်ေနာ္ ေရတူတူ ကူးေနခဲ႕တယ္။ ေမေမက က်ေနာ့္အတြက္ဆိုျပီး ငါးဟင္းခ်က္ထားတယ္တဲ႕။ ေမေမခ်က္တဲ႕ ဟင္းအိုးထဲက ငါးရဲ႕ ငါးညီမေလးက ခု က်ေနာ္ ကူးေနတဲ႕ ေရကန္ထဲမွာ။ အျပာေရာင္ ငါးေလး။ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ငယ္ငယ္တုန္းက ယုန္နဲ႕ လိပ္ ပံုျပင္ကို သတိရပါတယ္။ ယုန္ဟာ သားသတ္လြတ္စားသတဲ႕။
= ေရသန္႕ဗူးၾကီးေရ…။ ငါ႕ကို ခင္ဗ်ားလို တံဆိပ္ကပ္ပါဦး။ တကယ္ဆို နားၾကပ္တံ ဂြမ္းအေမႊးေတြထဲမွာ ခ်စ္သူရဲ႕ မုန္းတယ္ဆိုတဲ႕ စကား အမႈန္ေတြ ကပ္ပါသြားသင့္တာမလား။ လက္စြပ္တစ္ကြင္းရဲ႕ ထိပ္ဖ်ားဆီမွာ ခုေတာ႕ တစ္ဆစ္ဆစ္နာ။
= နံရံတစ္ခုကို စိတ္ကူးေတြနဲ႕ ပစ္ေပါက္ေနတယ္။ အာသေ၀ါေတြက ဖိနပ္တစ္ရံကို ေမာင္းႏွင္သြားျပီး အလွဴအိမ္ကို ထြက္သြားတယ္။ ရွင္သန္ေနျခင္းမွာ ဘာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႕ေနျခင္း မရွိေတာ႕တာလဲ။ ဆပ္ျပာယူခဲ႕ကြယ္။ ငါတို႕ ငါးသြားမွ်ားရေအာင္။
= ဟန္နီ။ ဘ၀ဆိုတာ မင္း ရင္လ်ားထားတဲ႕ ထဘီ အပါးေလး တစ္ထည္လိုပဲေပါ႕။ ခဏၾကာေတာ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေျပာင္းသြားတယ္။ ဒရမ္းစည္းခ်က္ေတြဟာ စီးကရက္အခိုးအေငြ႕ေတြကို အရည္ေတြ ေဖ်ာ္ခ်လိုက္တယ္။
= အဲလို ေျပာေတာ႕ ေရွ႕ခ်ထားတဲ႕ ေပါ႕ဆိမ့္တစ္ခြက္က ထ ရယ္ေမာတယ္။ ႏွင္း တစ္စိမ့္စိမ့္ ယိုစီးေနတဲ႕ မနက္ခင္းၾကီးထဲမွာ ကိုယ္လက္က်န္းမာေရး အျဖစ္ ငါတို႕ အိပ္မက္ေတြကို က်ံဳး ေရ ျပင္ ထဲ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ဗြမ္းခနဲ။
= ေခတ္ၾကီးက ျပတင္းေပါက္ကေန က်ေနာ့္ကို ငံု႕ၾကည့္ေနတယ္။ ဂစ္တာသံက လက္ခုတ္တီးသံလို တေျဖာင္းေျဖာင္းၾကီး ထြက္လာတယ္။ ေဟာ ကြမ္းစားေနတဲ႕ ကဗ်ာဆရာ အင္တာဗ်ဴး ရင္း ကြမ္းသီးေနျပီ။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ကမာၻၾကီးကလည္း Deactivate လုပ္သြားခဲ႕ေပါ႕။
= ရင္နင့္ေအာင္ =
0 comments:
Post a Comment