စာေပဗိမာန္ကစာၾကည့္တိုက္မွဴး

Zaw Naung Ling

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕စာေပဗိမာန္စာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ ေန႔စဥ္ စာအုပ္ငွားရမ္းသူ၊ လာေရာက္ဖတ္ရႈသူ ရာခ်ီ ရွိေနတဲ့ ျပည္သူ႔စာၾကည့္တိုက္တစ္ခု။ ဒီလိုစာၾကည့္တိုက္တစ္ခုမွာ လာေရာက္ဖတ္ရႈသူေတြ အဆင္ေျပေျပဖတ္ရႈႏိုင္ဖို႔၊ လိုခ်င္တဲ့စာအုပ္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရရွိႏိုင္ဖို႔ ၀န္ေဆာင္မႈေပးရတာဟာ အျမင္အရရိုးရွင္းေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ သိပ္လြယ္ကူလြန္းလွတဲ့အလုပ္တစ္ခုေတာ့မဟုတ္။


အထူးသျဖင့္ ေခတ္မီစက္ပစၥည္းကိရိယာေတြ အားနည္းေနေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာ စာအုပ္ေရတစ္သိန္းေက်ာ္ရွိတဲ့ စာၾကည့္တိုက္တစ္ခုကို ၀န္ထမ္း (၂၈) ဦးနဲ႔စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့ စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္ဟာ အျခားဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြက စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ဦးနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ အလုပ္ပိုပါတယ္။

“ User ေတြကေတာ့အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။ ဒီမွာ ဇာတ္လမ္းေတြကေတာ့ မ်ိဳးစံုပါပဲ။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ မရိုးရပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရင္ ၀မ္းသာတဲ့သူရွိသလို တခ်ိဳ႕ကလည္း ျဖည့္ဆည္းေပးေသာ္လည္း သူတို႔ရဲ႕စိတ္ဆႏၵအရ မတင္းတိမ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြလည္းေတြ႔ရ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတြကေတာ့ သည္းခံၿပီးေတာ့ပဲ ၀န္ေဆာင္မႈေပးခဲ့ပါတယ္” လို႔ စာေပဗိမာန္ စာၾကည့္တိုက္ရဲ႕ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ေဒၚဥမၼာေထြးက ေျပာတယ္။

စာၾကည့္တိုက္ကိုေရာက္လာတဲ့စာအုပ္ေတြကို မ်ိဳးတူစုခြဲျခင္း၊ ပညာရပ္ေခါင္းစဥ္ခြဲျခင္း၊ တိုက္ပိုင္စာရင္းသြင္းျခင္း၊ ကက္တေလာက္ေရးျခင္းစတဲ့အလုပ္ေတြကို ၀န္ထမ္းေတြကိုၾကီးၾကပ္ၿပီး စာဖတ္သူကိုအဆင္သင့္ငွားႏိုင္တဲ့ စင္ေပၚအထိေရာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ရတာဟာ စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိစၥဓူ၀ အလုပ္ေတြပါ။
ဒါ့အျပင္ စာဖတ္ခန္းရဲ႕ အသြင္အျပင္ဒီဇိုင္းကအစ စာဖတ္သူေတြကို အေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေပးႏိုင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားရပါေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာပဲ စာဖတ္သူေတြ၊ စာအုပ္ငွားရမ္းသူေတြဆီကတက္လာတဲ့ Complain အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ေျဖရွင္းရသလို မသမာမႈေတြကိုလည္း တားဆီးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါေသးတယ္။

“ ဥပမာ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တခ်ိဳ႕ အတုေတြထုတ္တာရွိတယ္။ သတင္းစာမွာ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းကေၾကာ္ျငာခဲ့တယ္ ဆိုတာရွိတယ္။ အဲလိုမ်ိဳးက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕မမွန္မကန္လုပ္တဲ့သူေတြက Library တိုင္းကိုလုပ္တာ။ Library တိုင္းမွာ သြားဖတ္တယ္။ ဖတ္ၿပီးရင္ ကုန္ပစၥည္းအတုထုတ္တဲ့သူက မသမာတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ Library က စာရြက္ေတြကို ညွပ္ၿပီးယူသြားတယ္။ ကၽြန္မတို႔Library မွာ ပထမဆံုးလုပ္တာေတြ႕ေတာ့ ဖမ္းတာေပါ့။ အဲဒီ အမႈျဖစ္တဲ့ ကာလအတြင္းမွာ လူေတြက အဲဒီသတင္းစာပဲ လာလာရွာၾကတယ္။ ရွာၾကည့္လိုက္ရင္ မသမာသူက အရင္လာၿပီး ေနာက္လူရွာမေတြ႕ေအာင္ ႀကိဳညွပ္ထားေတာ့ ေနာက္လူက ညွပ္ထားတာပဲေတြ႕တာေပါ့။ User ကကၽြန္မတို႔ကို သတင္းပို႔တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္မွာလည္း သြားရွာတဲ့အခါ ဒီလိုပဲေတြ႕တယ္ေပါ့။ အဲလို User ေတြက ပညာေပးတာေတြကလည္းႀကံဳရတယ္” လို႔ ေဒၚဥမၼာေထြးကေျပာတယ္။

အမႈအခင္းေတြျဖစ္တဲ့အခါ တရားခြင္မွာ သက္ေသအျဖစ္တင္ျပဖို႔ စာၾကည့္တိုက္ကိုဖိအားေပးတာမ်ိဳးေတြကလည္း စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာႀကိဳတင္ေမွ်ာ္မွန္းမထားတဲ့ ျပသနာေတြအျဖစ္ ႀကံဳရတတ္ပါေသးတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဒီလုပ္ငန္းနယ္ပယ္မွာရပ္တည္ခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုရွိလာခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ အေကာင္းဆံုးအေတြ႕အႀကံဳေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီဆိုတာကေတာ့ အေသအခ်ာပါ။

ငယ္စဥ္က စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ေတြးေတာင္မေတြးမိခဲ့တဲ့သူမ ဘ၀မွာ ေက်ာင္းဆရာမ တစ္ေယာက္အျဖစ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမနည္းပါးတဲ့ မိသားစုရဲ႕ အေ၀းမွာတာ၀န္က်ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြက ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရး ဦးစီးဌာနမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ျဖစ္ေစဖို႔ တြန္းအားေပးခဲ့တယ္။

တပ္မေတာ္သားမိသားစုကေန ၁၉၆၇ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားလာတဲ့ သူမဟာ ေမြးခ်င္းညီအစ္မ ႏွစ္ဦးထဲက အငယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အ.မ.က ၁၁ (ဒဂံု)၊ အ.မ.က ၂၆ (ေတာင္ဥကၠလာပ)၊ အ.ထ.က ၃ (ဒဂံု) တို႔မွာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွာ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ (လိႈင္နယ္ေျမ) နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္(ကမာရြတ္)မွာ သမိုင္းဘာသာအထူးျပဳနဲ႔ တက္ေရာက္သင္ၾကားခဲ့ၿပီး ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ ဘြဲ႕ရရွိခဲ့ပါတယ္။

သူမရဲ႕ ပထမဆံုး၀န္ထမ္းဘ၀ကို ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနမွာ အငယ္တန္းစာေရး အျဖစ္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မွာစတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာပါ ။ ေဖာင္ႀကီးဗဟို၀န္ထမ္းတကၠသိုလ္သင္တန္းနဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ပညာဆင့္ပြားသင္တန္းကို ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ျပင္ဦးလြင္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ ေက်ာက္တန္းၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနရံုးခ်ဳပ္မွာ အငယ္တန္းစာေရးအျဖစ္ပဲ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ စာၾကည့္တိုက္နဲ႔သုတပညာဒီပလိုမာသင္တန္းကို ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာတက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ရန္ကင္းၿမိဳ႕ နယ္မွာ ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့  ဒုတိယဦးစီးမွဴးရာထူးျဖစ္လာပါၿပီ။ ဒီပလိုမာယူခဲ့ရာမွာ တင္သြင္းတဲ့က်မ္းက “ျမန္စာဂုဏ္ေက်ာ္ျမင့္ႏွင့္ေဒၚမာေလးစာစုစာရင္း”ဆိုတဲ့ က်မ္းျဖစ္ပါတယ္။

“ စာၾကည့္တိုက္ပညာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႕အထိရွိတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ မသင္ႏိုင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အေမက ေလျဖတ္ထားေတာ့ ေလာေလာဆယ္စာလံုး၀မက်က္ႏိုင္ဘူး။ အေမ့ကိုလည္းျပဳစုရတယ္၊ ရံုးကိုလည္း အခ်ိန္မီလာရတယ္။ အဲဒီေတာ့စာလံုး၀မက်က္ႏိုင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘြဲ႕ေတြထပ္မယူႏိုင္ဘဲ ဒီပလိုမာနဲ႔တင္ ရပ္ေနရတယ္” လို႔ သူမကဆိုတယ္။

ဖခင္ျဖစ္သူကြယ္လြန္သြားတဲ့ေနာက္ က်န္ရစ္သူမိခင္ကို သူတို႔ညီအစ္မႏွစ္ဦးကပဲ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ ရတယ္။ အစ္မျဖစ္သူကလည္း အရင္က ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနမွာ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကမွ အလုပ္ကႏုတ္ထြက္ခဲ့ရသူျဖစ္ေလေတာ့ အိမ္ေထာင္မျပဳတဲ့သူမက  (၄၇) ႏွစ္အရြယ္ရွိေပမယ့္ အငယ္ဆံုးအျဖစ္နဲ႔  မိသားစုကိုျပန္လည္ၾကည့္ရႈေနရ တာျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကုန္သည္လမ္းက စာေပဗိမာန္စာၾကည့္တိုက္မွာ လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ရာထူးနဲ႔ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ စာၾကည့္တိုက္မွဴးအျဖစ္ ရာထူးတိုးျမွင့္ခံခဲ့ရတယ္။

“ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးရံုးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္သင္တန္းကို တက္ရတယ္။ ဒါကေတာ့ လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မျဖစ္မေနတက္ရတာေပါ့။ တက္ရင္းနဲ႔မွ စိတ္၀င္စား လာၿပီး ဒီပလိုမာဆက္တက္ျဖစ္ခဲ့တာ” လို႔ လုပ္သက္ ႏွစ္၂၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္တဲ့ သူမကဆိုတယ္။

စာၾကည့္တိုက္ပညာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ ၂ ပတ္ၾကာ သင္တန္းတက္ေရာက္ ခဲ့ၿပီး စာၾကည့္တိုက္ေတြ၊ စာအုပ္ငွားရမ္းတဲ့စနစ္ေတြ၊ အီးကတ္တေလာက္ေတြ၊ အီးဘုတ္ခ္ေတြ ျပဳလုပ္ ပံုေတြကို ေလ့လာခဲ့တယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာလည္း စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာျပဳလုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ စာၾကည့္တိုက္ အသင္းကျပဳလုပ္တဲ့ စာၾကည့္တိုက္ညီလာခံကို ျမန္မာႏိုင္ငံစာၾကည့္တိုက္အသင္းအေနနဲ႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး စာတမ္းဖတ္ၾကားမႈေတြ၊ ေဆြးေႏြးမႈေတြျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။

စာေပဗိမာန္စာၾကည့္တိုက္မွာလည္း စာၾကည့္တိုက္တည္ေထာင္လိုတဲ့ဌာနေတြ၊ စာတမ္းျပဳစု ဖို႔ေလ့လာေန တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ကို အႀကံေပးေဆြးေႏြးမႈေတြျပဳလုပ္ရတာကလည္း သူမရဲ႕တာ၀န္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

စာေပဗိမာန္စာၾကည့္တိုက္ကို တိုးတက္ေျပာင္းလဲေအာင္ တတ္စြမ္းသမွ်ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြအထဲမွာ သမားရိုးက်စာအုပ္အငွားစနစ္ကေန E.Catalogued စနစ္နဲ႔ ငွားရမ္းႏိုင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ၊ E.Book ေတြကို ဖတ္ရႈႏိုင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ၊ အင္တာနက္အသံုးျပဳၿပီး စာအုပ္ေတြ ရွာေဖြဖတ္ ရႈႏိုင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

 သာမန္အသင္းသားနဲ႔ အထူးအသင္းသားရယ္လို႔ (၂) မ်ိဳးခြဲျခားၿပီး စာအုပ္ေတြငွားရမ္းခဲ့တဲ့ စာေပဗိမာန္ စာၾကည့္တိုက္မွာ အရင္က သာမန္အသင္းသားကို ၀င္ေၾကး (၄၅၀၀) က်ပ္၊ အထူးအသင္းသားကို ၀င္ေၾကး (၈၀၀၀) က်ပ္ေကာက္ခံခဲ့ရာကေန သူမလက္ထက္မွာ သာမန္အသင္းသားကို ၀င္ေၾကး (၁၀၀၀) က်ပ္၊ ႏွစ္စဥ္ေၾကး (၅၀၀) က်ပ္နဲ႔ အထူးအသင္းသားကို ၀င္ေၾကး (၂၀၀၀) က်ပ္နဲ႔ ႏွစ္စဥ္ေၾကး (၁၀၀၀) က်ပ္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့တယ္။

သာမန္အသင္းသားနဲ႔ အထူးအသင္းသားကြာျခားခ်က္ကေတာ့ သာမန္အသင္းသားက စာအုပ္ (၁) အုပ္ကို (၇) ရက္အခမဲ့ ငွားရမ္းႏိုင္ၿပီး အထူးအသင္းသားကစာအုပ္( ၂ ) အုပ္ကို (၁၀)ရက္အခမဲ့ ငွားရမ္းႏိုင္ ပါတယ္။

ရက္လြန္ေၾကးေတြကိုလည္း အရင္က တစ္ရက္ေက်ာ္လြန္ရင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို (၁၀၀) က်ပ္ ဒဏ္ရိုက္ခဲ့ ရာကေန တစ္ရက္ေက်ာ္လြန္ရင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို (၅၀) က်ပ္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ၿပီး စာၾကည့္တိုက္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္း အျပင္အဆင္ေတြကိုလည္း ျပဳျပင္မြမ္းမံခဲ့တယ္။

ေဒၚဥမၼာေထြးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံစာေရးဆရာမ်ားအသင္း (ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္) မွာ အသင္း၀င္တစ္ဦး အျဖစ္ပါ၀င္ၿပီး မဥဴနဲ႔ ဥမၼာငယ္ ဆိုတဲ့ကေလာင္နာမည္ေတြနဲ႔ ကေလးစာေပနဲ႔ စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာေပေတြေရးသားခဲ့သူျဖစ္တယ္။

စာၾကည့္တိုက္မွာလာၿပီး လက္ေတြ႕ကြင္းဆင္းသူေတြ၊ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးရံုးက ၀န္ထမ္းေတြကိုလည္း စာၾကည့္တိုက္ပညာနဲ႔ပတ္သက္တာေတြအျပင္ ေပစာ၊ ပုရပိုက္စာ၊ ထန္းဖူးစာ စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သင္တန္းေတြပို႔ခ်ခဲ့ေသးတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံက စာၾကည့္တိုက္ေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာက စာၾကည့္တိုက္ေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ အစစ အရာရာ အားနည္းေနေသးတာကေတာ့ သူမကိုမခ်င့္မရဲျဖစ္ေစပံုရတယ္။ သူမသြားေရာက္ဖူးခဲ့တဲ့ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးေတြရဲ႕ဓာတ္ပံုေတြ၊ စာအုပ္ငွားရမ္းတဲ့စနစ္ေတြအေၾကာင္းကို ရွင္းျပရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံက စာၾကည့္တိုက္ေတြရဲ႕ လက္ရွိတိုးတက္မႈေလးေတြကိုလည္း အေကာင္းဘက္ကရႈျမင္ရွာတယ္။

“ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ရွိတဲ့ပစၥည္းေလးေတြနဲ႔ စာဖတ္သူကို အေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေပးေနတာပဲ ရွိေသးတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့ ႏိုင္ငံျခားလို။ အဓိကကေတာ့ ေငြေၾကးပါပဲ။ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ လိုေသး တာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံက ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံကိုး” လို႔ သူမက ဆိုတယ္။

စာၾကည့္တိုက္မွဴးအျဖစ္ရပ္တည္လိုတဲ့လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ငန္းအေပၚစိတ္၀င္စားမႈရွိဖို႔နဲ႔ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔ သူမက တိုက္တြန္းတယ္။

“ ကိုယ္ကေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ၿပီး တျခားသူေတြလည္း ကိုယ့္ Library ကို အတုယူၿပီး လုပ္ႏိုင္ေအာင္ သြန္သင္ျပႏိုင္ရမယ္။ ကိုယ့္ Library ကိုေရာက္လာတဲ့ User ေတြရဲ႕လိုအင္ဆႏၵေတြကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေျဖရွင္း တတ္ရမယ္။ ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာေပါ့။ ခ်ိဳသာပ်ဴငွာစြာ ဆက္ဆံတတ္ရမယ္။ စာဖတ္သူကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပဖို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ေျပးေနရမယ္” လို႔ သူမက ေျပာတယ္။

လက္ရွိမွာေတာ့ ေဒၚဥမၼာေထြးဟာ  ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနရဲ႕ လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ရာထူး စာေမးပြဲကို ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ထားၿပီး ေနာက္ထပ္ တာ၀န္ေပးအပ္မႈေတြ ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနဆဲကာလျဖစ္တာမို႔ ၁၀ ႏွစ္နီးပါးလုပ္ကိုင္လာခဲ့တဲ့ စာၾကည့္တိုက္မွဴးဘ၀ကို သိပ္မၾကာခင္ ေက်ာခိုင္းရဖို႔ရွိေနပါတယ္။

“ ေဘးကၾကည့္ၿပီးေတာ့ လိုအပ္တာကိုေတာ့ အႀကံေပးႏိုင္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္” လို႔ သူမက ဆိုပါတယ္။

ေဇာ္ေနာင္လင္း