ဇာတိခင္မင္စိတ္ႏွင့္ သဘာ၀ဥာဏ္ရည္
|
11:19 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Htet Aung created the doc: "ဇာတိခင္မင္စိတ္ႏွင့္ သဘာ၀ဥာဏ္ရည္"
SUNDAY, 04 SEPTEMBER 2011 18:06 အယ္ဒီတာ
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ မိႈင္းညိဳ႕ ညိဳ႕ ေတာင္တန္းကေလးက အလြမ္းပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ေျပာျပေနသည့္ႏွယ္။ လူသား မ်ိဳးႏြယ္စု၏ ေသြးေၾကာသဖြယ္ျဖစ္သည့္ ျမစ္ေခ်ာင္းတို႔၏ ႏႈတ္ဆက္ ငိုေၾကြးသံကိုလည္း မၾကားရက္ႏိုင္ပါ။ ေက်းငွက္တို႔၏ ေတာင္းဆိုသံကိုလည္း နားေထာင္ ၾကည့္ပါေလ။ ေတာင္သည္လည္းေကာင္း၊ ေတာသည္လည္းေကာင္း၊ ျမစ္သည္ လည္းေကာင္း တာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။ အဆီးအတားမဲ့ ေပးဆပ္ႏိုင္သူတို႔၏ ေဝဒနာကို မိမိတို႔က မစာနာ သင့္ၿပီေလာ။
သဘာဝက ေပးအပ္ထားသည့္ ေျမဆီလႊာ လက္ေဆာင္ျဖစ္ေစ၊ ေရၾကည္သန္႔ႏွင့္ ငါးေလးမ်ား ပါရွိသည့္ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ျဖစ္ေစ၊ ေအးရိပ္ျမျမ ေတာႏွင့္ ေတာင္တန္းျဖစ္ေစ ဤ မ်ိဳးဆက္ တစ္ခုအတြက္သာ မဟုတ္သည္ကို သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။
မိမိတို႔ကိုသာလွ်င္ ပိုင္ဆိုင္ေစမႈ ကန္႔သတ္ထားသည့္ ကမၻာႀကီးေတာ့လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။
ဥာဏ္ရည္အေထြအေထြႏွင့္ စြမ္းရည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲတြင္ "Naturalist Intelligence" ဟူ၍ ေခၚဆိုသည့္ “သဘာဝတရားကို သိျမင္ခံစားတတ္မႈ ဥာဏ္ရည္” မွာ အနိမ့္အျမင့္ မတူၾကပါ။ မျပည့္စံုမႈျဖင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကရာဝယ္ ေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည့္ အေရးႀကီးေသာ စြမ္းရည္၊ ဥာဏ္ရည္တစ္ရပ္အျဖစ္ ေက်ာင္းပညာေရးက တာဝန္ယူရေတာ့သည္။
ပူသည္ကို သိျခင္း၊ ေအးျမျခင္း၏ အရသာကို ခံစားတတ္ျခင္း၊ စမ္းေရစီးသံ ဂီတ ကို နားေထာင္တတ္ျခင္း၊ သစ္ပင္ပန္းမန္တို႔ႏွင့္ ေက်းငွက္ သာရကာတို႔ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ တတ္ျခင္း တို႔မွာ ေလ့က်င့္ေပးရမည့္ “သဘာဝ ဥာဏ္ရည္” ၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္ျခင္း၊ တာဝန္ယူတတ္ျခင္းႏွင့္ အပ်က္အစီးတို႔မွ ကာကြယ္တတ္ျခင္း အေျခခံအတြက္လည္း ျပင္ဆင္ေပးရာ ေရာက္ပါသည္။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုစိတ္မ်ားလည္း ရရွိလာၾကမည္။
ဇာတိပုည၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ျမန္မာတို႔၏ ေရ၊ ေျမ၊ ေတာေတာင္ႏွင့္ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့ သဘာဝ အလွတရားမ်ားကိုလည္း ပိုမို သိျမင္၊ ခံစားလာၾကမည္။ တန္ဖိုးကိုလည္း ျမင္လာမည္။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးလိုစိတ္လည္း ရွင္သန္လာပါမည္။
ကေလးဗဟိုျပဳ ပညာေရးဟု ဆိုထားရာ သူတို႔ေလးေတြ ေနထိုင္ရွင္သန္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အဘယ္မွ် သတိျပဳမိၾကပါသနည္း။ သိျမင္ ခံစား နားလည္ၾကပါသနည္း။ ဇာတိ ခင္တြယ္ လိုစိတ္ကို မည္သို႔ ေလ့က်င့္ ေပးၾကပါသနည္း။ ဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အကန္႔ အသတ္ကို ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ား သိရွိ နားလည္သင့္ပါသည္။ ဖတ္စာအုပ္ထဲတြင္ မပါရွိ ေသးေသာ အေရးႀကီးသည့္ သင္ခန္းစာမ်ားမွာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ရွိေနပါသည္။
အေဝးေမွ်ာ္ ခံစားမႈမ်ား လႊမ္းမိုးေနတတ္သည့္ ယခုအခ်ိန္အခါဝယ္ အနီးစပ္ဆံုး ေက်းရြာ လူအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ ဇာတိ ပတ္လည္ရွိ သဘာဝတရားကို သိျမင္ နားလည္ ခံစားတတ္ ေစရန္ ေလ့က်င့္ေပးၾကပါစို႔။
ကမၻာႀကီး က်န္းမာပါေစ။
ေမာကၡပညာေရး မဂၢဇင္း (အမွတ္ ၇)
ဩဂုတ္လ ၂၀၁၁
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ မိႈင္းညိဳ႕ ညိဳ႕ ေတာင္တန္းကေလးက အလြမ္းပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ေျပာျပေနသည့္ႏွယ္။ လူသား မ်ိဳးႏြယ္စု၏ ေသြးေၾကာသဖြယ္ျဖစ္သည့္ ျမစ္ေခ်ာင္းတို႔၏ ႏႈတ္ဆက္ ငိုေၾကြးသံကိုလည္း မၾကားရက္ႏိုင္ပါ။ ေက်းငွက္တို႔၏ ေတာင္းဆိုသံကိုလည္း နားေထာင္ ၾကည့္ပါေလ။ ေတာင္သည္လည္းေကာင္း၊ ေတာသည္လည္းေကာင္း၊ ျမစ္သည္ လည္းေကာင္း တာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။ အဆီးအတားမဲ့ ေပးဆပ္ႏိုင္သူတို႔၏ ေဝဒနာကို မိမိတို႔က မစာနာ သင့္ၿပီေလာ။
သဘာဝက ေပးအပ္ထားသည့္ ေျမဆီလႊာ လက္ေဆာင္ျဖစ္ေစ၊ ေရၾကည္သန္႔ႏွင့္ ငါးေလးမ်ား ပါရွိသည့္ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ျဖစ္ေစ၊ ေအးရိပ္ျမျမ ေတာႏွင့္ ေတာင္တန္းျဖစ္ေစ ဤ မ်ိဳးဆက္ တစ္ခုအတြက္သာ မဟုတ္သည္ကို သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။
မိမိတို႔ကိုသာလွ်င္ ပိုင္ဆိုင္ေစမႈ ကန္႔သတ္ထားသည့္ ကမၻာႀကီးေတာ့လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။
ဥာဏ္ရည္အေထြအေထြႏွင့္ စြမ္းရည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲတြင္ "Naturalist Intelligence" ဟူ၍ ေခၚဆိုသည့္ “သဘာဝတရားကို သိျမင္ခံစားတတ္မႈ ဥာဏ္ရည္” မွာ အနိမ့္အျမင့္ မတူၾကပါ။ မျပည့္စံုမႈျဖင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကရာဝယ္ ေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည့္ အေရးႀကီးေသာ စြမ္းရည္၊ ဥာဏ္ရည္တစ္ရပ္အျဖစ္ ေက်ာင္းပညာေရးက တာဝန္ယူရေတာ့သည္။
ပူသည္ကို သိျခင္း၊ ေအးျမျခင္း၏ အရသာကို ခံစားတတ္ျခင္း၊ စမ္းေရစီးသံ ဂီတ ကို နားေထာင္တတ္ျခင္း၊ သစ္ပင္ပန္းမန္တို႔ႏွင့္ ေက်းငွက္ သာရကာတို႔ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ တတ္ျခင္း တို႔မွာ ေလ့က်င့္ေပးရမည့္ “သဘာဝ ဥာဏ္ရည္” ၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္ျခင္း၊ တာဝန္ယူတတ္ျခင္းႏွင့္ အပ်က္အစီးတို႔မွ ကာကြယ္တတ္ျခင္း အေျခခံအတြက္လည္း ျပင္ဆင္ေပးရာ ေရာက္ပါသည္။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုစိတ္မ်ားလည္း ရရွိလာၾကမည္။
ဇာတိပုည၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ျမန္မာတို႔၏ ေရ၊ ေျမ၊ ေတာေတာင္ႏွင့္ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့ သဘာဝ အလွတရားမ်ားကိုလည္း ပိုမို သိျမင္၊ ခံစားလာၾကမည္။ တန္ဖိုးကိုလည္း ျမင္လာမည္။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးလိုစိတ္လည္း ရွင္သန္လာပါမည္။
ကေလးဗဟိုျပဳ ပညာေရးဟု ဆိုထားရာ သူတို႔ေလးေတြ ေနထိုင္ရွင္သန္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အဘယ္မွ် သတိျပဳမိၾကပါသနည္း။ သိျမင္ ခံစား နားလည္ၾကပါသနည္း။ ဇာတိ ခင္တြယ္ လိုစိတ္ကို မည္သို႔ ေလ့က်င့္ ေပးၾကပါသနည္း။ ဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အကန္႔ အသတ္ကို ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ား သိရွိ နားလည္သင့္ပါသည္။ ဖတ္စာအုပ္ထဲတြင္ မပါရွိ ေသးေသာ အေရးႀကီးသည့္ သင္ခန္းစာမ်ားမွာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ရွိေနပါသည္။
အေဝးေမွ်ာ္ ခံစားမႈမ်ား လႊမ္းမိုးေနတတ္သည့္ ယခုအခ်ိန္အခါဝယ္ အနီးစပ္ဆံုး ေက်းရြာ လူအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ ဇာတိ ပတ္လည္ရွိ သဘာဝတရားကို သိျမင္ နားလည္ ခံစားတတ္ ေစရန္ ေလ့က်င့္ေပးၾကပါစို႔။
ကမၻာႀကီး က်န္းမာပါေစ။
ေမာကၡပညာေရး မဂၢဇင္း (အမွတ္ ၇)
ဩဂုတ္လ ၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment