အခ်ိန္ကုိဝယ္၍ သုံးစြဲေနရသူမ်ား

Cloud Cuckoo Land created a doc.

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးျခင္းစီ၏ ေပၚလြင္ေသာ အေလ႔အထကုိ ဤသုိ႔ၾကားဖူးသည္။ “အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိးမ်ားဟာ တစ္ဦးတည္းေနလွ်င္ တီထြင္ႀကံဆ ေနတတ္ၾကသည္၊ ႏွစ္ဦးရွိလွ်င္ စစ္တုရင္ထုိးျခင္း ကဲ႔သုိ႔ေသာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အစြမ္းၿပိဳင္သည့္ ကိစၥမ်ား လုပ္တတ္ၾကသည္၊ သုံးဦး...ရွိလွ်င္ ပူးေပါင္းၿပီး အျခားသူမ်ားကုိ အစြမ္းျပၾကသည္။ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားကား တစ္ဦးတည္းရွိလွ်င္ လမ္းမေပၚထြက္ အထမ္းထမ္းၿပီး ေစ်းေရာင္းတတ္ၾကသည္၊ ႏွစ္ဦးရွိလွ်င္ ပူေပါင္းၿပီး ဆုိင္တည္တတ္ၾကသည္၊ သုံးဦးရွိလွ်င္ ကုမၼဏီေထာင္ တတ္ၾကသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔မွာမူ တစ္ဦးတည္းရွိလွ်င္ အိပ္ေနတတ္သည္။ ႏွစ္ဦးရွိလွ်င္ သူတစ္ပါး အတင္းေျပာတတ္ၾကသည္။ သုံးဦးရွိလွ်င္ မူကား ျပႆနာတက္ ရန္ျဖစ္ၾကေတာ႔သည္။” ဟူ၏။
ဤအေၾကာင္းသည္ အမွန္မွာ ရယ္စရာမဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ေပၚလြင္သည့္ အေလ႔အထကုိ ေျပာျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာကား အခ်ိန္ကုိ တန္ဖုိးထားၿပီး အသုံးခ်ေလ႔ မရွိျခင္း ေၾကာင့္ပင္ ထုိအေလ႔အထမ်ား ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူအမ်ား ေျပာေလ႔ရွိသည့္ အခ်ိန္ကုိ မဝယ္ရတုိင္း ဘာလုပ္သည္၊ ညာလုပ္သည္၊ စကားမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ မွားပါသည္။ အခ်ိန္ဆုိသည္မွာ အရင္းအႏွီး အေျမာက္အမ်ားေပး၍ ဝယ္ထားရျခင္း ျဖစ္သည္။ စကၠန္႔တုိင္း၊ နာရီတုိင္း၊ ေန႔ရက္တုိင္း၊ စသည့္ အခ်ိန္တုိင္းတုိ႔သည္ လူတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ေနသည့္ အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ထုိလူတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္သန္ ေနႏုိင္ေစရန္ စားေသာက္ ေနထုိင္ လုပ္ကုိင္ ေနရသည့္ တန္ဖုိးမ်ားသည္ ထုိအခ်ိန္ကုိ ရယူပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ရာ ရင္းႏွီး ေပးဝယ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြားခဲ႔ ေသာ္ သူ႔ထံတြင္ အခ်ိန္ဟူသည္မွာ မရွိေတာ႔ေခ်။ သူသည္ အခ်ိန္ကုိ မဝယ္ႏုိင္ေတာ႔ေပ။ ေနာက္တစ္ရက္၊ တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္ စသည္ျဖင့္ အသက္ရွင္သည့္ အခ်ိန္မ်ားရွိဖုိ႔ ယေန႔ကပင္ မိမိ၏ကုိယ္ခႏၶာကုိ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ လုပ္ေကြ်းျခင္း အလုပ္ျဖင့္ မ်ားစြာ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံၿပီး အခ်ိန္ကုိဝယ္ေနၾကရပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိန္ဆုိသည္မွာ တန္ဖုိးျဖတ္မရသည့္ အရာျဖစ္သလုိ၊ တစ္နည္းဆုိေသာ္ မိမိေပးသည့္ တန္ဖုိးႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္ အခ်ိန္ကုိ မိမိရရွိမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တြင္လည္း မည္မွ်ပင္ ထုိက္တန္သည့္ တန္ဖုိးကုိ ေပးပါေသာ္လည္း အခ်ိန္သည္ အတုိင္းအတာတစ္ခု အကန္႔အသတ္ တစ္ခုအတြင္းမွာသာ ဝယ္ရႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ လူ႕သက္တမ္းထက္ ေက်ာ္လြန္၍မူ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ အခ်ိန္ကုိ ဝယ္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ဤမွ် တန္ဖုိးရွိသည့္ အခ်ိန္ကုိ စံနစ္တစ္က် မဟုတ္ဘဲ၊ အက်ဳိးရွိစြာ မဟုတ္ဘဲ ျဖဳန္းတီးပစ္မည္ ဆုိပါမူ ထုိသူသည္ အလြန္မုိက္မဲသူသာ ျဖစ္ေတာ့ပါမည္။

မိမိသည္ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း မိမိ၏ ေနအိမ္မွ ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔ ရထား အသြား တစ္နာရီ၊ အျပန္ တစ္နာရီ စီးၿပီး အခ်ိန္ကုန္ခံရသည္။ မိမိကဲ႔သုိ႔ ရထားစီးၾကရသူမ်ားကုိ ေလ႔လာမိသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ဥေရာပတုိက္ သား ၾသစေတးလ် လူမ်ဳိးမ်ားသည္ တစ္နာရီ ရထားစီးေနသည့္ အခ်ိန္အတြင္း စာအုပ္ဖတ္ ေနၾကသူအမ်ား အျပားကုိ ေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ခဲတံ၊ စာရြက္မ်ား ျဖင့္ စာေရးေနၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ရလွ်င္ ရသည့္အခ်ိန္အတြင္းတြင္ တစ္ခုခု အက်ဳိးရွိေစမည့္ ကိစၥမ်ားကုိ လုပ္ေနတတ္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ကမၻာေပၚတြင္ တုိးတက္သည့္ လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္မွာ မထူးဆန္းေခ်။

လူတုိင္းတြင္ မျဖစ္မေန အသုံးခ်ရမည့္ အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သည့္ ခႏၶာကုိယ္လန္းဆန္း ေစရန္ အိပ္ခ်ိန္ ၆ နာရီ၊ ခႏၶာကုိယ္ အားအင္ ျဖည့္တင္းရန္ စားေသာက္ခ်ိန္ ၃၀ မိနစ္၊ ခႏၶာကုိယ္ သန္မာေစရန္ ကုိယ္လက္လွဳပ္ရွားခ်ိန္ ၁ နာရီ၊ ႏွင့္ ခႏၶာကုိယ္ သန္႔ရွင္းေစရန္ မ်က္ႏွာသစ္၊ ေရခ်ဳိး၊ အေပါ့သြား၊ အေလးသြား စသည္မ်ားအတြက္ ၃၀ မိနစ္ ဟူ၍ အနည္းဆုံးထား တြက္ေသာ္မွပင္ ၂၄ နာရီ တစ္ရက္တာ၏ ၃ ပုံ တစ္ပုံ ျဖစ္သည့္ ၈ နာရီကုန္ဆုံးသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ထုိကုန္ဆုံးသြားသည့္ ၈ နာရီမွာ ေနာက္တစ္ရက္ ၂၄ နာရီ ေကာင္းစြာ ရရွိေစရန္ ဒီကေန႔တြင္ ရင္းႏွီးလုိက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေန႔လွ်င္ ၆ နာရီ အမုိးအကာေအာက္ ေကာင္းစြာ အိပ္စက္ႏုိင္ဖုိ႔၊ တစ္ေန႔လွ်င္ ၃၀ မိနစ္ အဟာရျပည့္ဝသည့္ အစားအေသာက္မ်ား စားေသာက္ႏုိင္ဖုိ႔ တစ္ခါ ေနာက္ထပ္ တစ္ေန႔လွ်င္ ၈ နာရီေလာက္ အလုပ္လုပ္ၾကရျပန္သည္။ ထုိက်န္သည့္ ၈ နာရီအခ်ိန္တြင္ စိတ္လက္ အနားယူ အပန္းေျဖျခင္း၊ ပညာ ဗဟုသုတမ်ားရွာေဖြ ေဆြးေႏြး ဖလွယ္ၾကျခင္း၊ တုိးတက္ရာ တုိးတက္ေၾကာင္း တီထြင္ႀကံဆျခင္း၊ ေကာင္းမွဳ ကုသုိလ္မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ စသည့္ တန္ဖုိးရွိရာ အက်ဳိးျဖစ္ရာ ကိစၥမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ျခင္းျဖင့္ မိမိဘဝကုိ မိမိတုိးတက္ ေအာင္ျမင္ေစမည့္ အစား၊ အက်ဳိးမျဖစ္ရာ သူမ်ား အေၾကာင္းမ်ားကုိ အရသာခံ ေျပာၾကျခင္း၊ အျမတ္မရွိသည့္ ရန္ျဖစ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခံျခင္းသည္ သင့္အား ဆင္းရဲျခင္းသာ ျဖစ္ေစပါလိမ္႔မည္။

posted by aung aung