ဒီမုိကေရစီေခတ္ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ (လူထုစိန္၀င္း)
|
3:59 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ပါလီမန္တို႔၊
ေရြးေကာက္ပြဲတို႔ ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ လံုးလံုးႀကီး
အဆက္ျပတ္သြားတာ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိၿပီျဖစ္ေလ ေတာ့
ဒီေန႔အသက္ေျခာက္ဆယ္တန္း ေရာက္ေနသူေတြေတာင္ ၾကားဖူး နား၀
သိေနတာေတြပဲရွိလိမ့္မယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရရာရာသိၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။
လိမ္လို႔လိမ္မွန္းမသိ
စာေလးေပေလးဖတ္ရေကာင္း မွန္းသိလို႔ အတန္အသင့္သိေနတယ္ ဆိုလည္း မလံုေလာက္ဘူး။ ကိုယ္ေတြ႕ မ်က္ျမင္ ႀကံဳေတြ႕ရတာေလာက္ေတာ့ ဘယ္ဟာမွ မျပည့္စံုဘူး။ ဒါေပမဲ့ လံုးလံုးမသိတာထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး သာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေတာ့ အခ်ိန္ ရသေလာက္ ဖတ္ေနသင့္တယ္။ စာမဖတ္ရင္ လိမ္လို႔လိမ္မွန္းမသိ၊ ညာလို႔ညာမွန္း မသိျဖစ္တတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ အခုလို သမုိင္းလွည္းဘီး တစ္ပတ္ျပန္လည္လာခ်ိန္မွာ ေရွးက အလိမ္ခံခဲ့ရတာေတြကို သိထားဖုိ႔ ပိုလိုအပ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့ သမုိင္းျဖစ္စဥ္ေတြဟာ ထပ္ခါ တလဲလဲ တစ္ေက်ာ့ၿပီး တစ္ေက်ာ့ ျပန္ျပန္ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိလို႔ပဲ။
နားေ၀တိမ္ေတာင္
ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္း ကေတာ့ ပညာရွင္ပီသစြာ လိုရင္းကို ““ဒက္””ခနဲ ေျပာလုိက္တယ္။ ““သမုိင္း သင္တာ မအေအာင္””လို႔တဲ့။ တစ္ခြန္း တည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဓိပ္ၸာယ္အမ်ားႀကီး ထြက္တယ္။ အရင္လိမ္လို႔ လိမ္မွန္း မသိ၊ ညာလို႔ညာမွန္းမသိျဖစ္ၿပီး ““နားေ၀တိမ္ေတာင္””နဲ႔ ခဏခဏ မလိမ္ခံရတယ္။ လိမ္မွန္းမသိလို႔ လိမ္တိုင္းခံတာေတြ သိပ္မ်ားလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ လိမ္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္ကို လူလို႔သေဘာထားၿပီး လိမ္ ေျပာဖို႔ေတာင္ ႀကိဳးစားမေနေတာ့ဘဲ သူလုပ္ခ်င္တာကို ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္းပဲ လုပ္ခ်ေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲ လစ္ဗ်ားက ကဒတ္ဖီလို၊ ဆီးရီးယား က အာဆတ္လို၊ အီရတ္က ဆက္ဒမ္ ဟူစိန္လို အာဏာရွင္ေတြ ေပၚေပါက္ လာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
လူတုိင္းစာတတ္ေျမာက္ဖုိ႔လို
အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ စာမတတ္သူ ဦးေရလည္း အေတာ္မ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီး စာမတတ္ သူေတြမ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာ ရွင္ေတြ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း စာတတ္ေျမာက္ေရး ကို မျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ၾကရတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံသားေတြ ကိုယ္တိုင္ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဘုရင္ေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြက ရာဇပလ္ႅင္ႀကီး ေတြမွာထိုင္ၿပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြ ကို ေက်းကၽြန္ေတြလို တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ အာဏာနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တာမဟုတ္ ဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားေတြက သူတုိ႔ ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို သူတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ဆႏ္ၵေပး ေရြးခ်ယ္ၿပီး အဲဒီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္တဲ့ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္က တစ္ဆင့္ တိုင္းေရး ျပည္မႈကိစ္ၥမွန္သမွ်ကို ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္တယ္။
ဒီမိုကေရစီရဲ႕ေသာ့ခ်က္
လူမွန္ေနရာမွန္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း ဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ တယ္။ အဲဒီလို ေရြးတတ္ဖုိ႔၊ လူကို အကဲခတ္တတ္ဖုိ႔ဆိုတာ စာတတ္႐ံုနဲ႔ တင္ မရဘူး။ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ထားဖုိ႔ လိုတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေရြးခံမယ့္သူတို႔၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီတို႔ ဆိုတာက ထံုးစံအတုိင္း တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေအာင္ ဘာလုပ္မယ္၊ ညာ လုပ္မယ္ ေျပာၾကတာခ်ည္းပဲ။ အဲဒီ ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ ၿပီး အေရြးမမွားဖုိ႔အတြက္ အဲဒီလူေတြ နဲ႔ အဲဒီပါတီေတြအေၾကာင္း ေကာင္း ေကာင္းသိထားဖုိ႔ လိုတယ္။ သူတို႔ ဘာေတြေျပာတယ္ဆိုတာထက္ သူတုိ႔ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္၊ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ရတယ္။ စာဖတ္ မထားရင္ ဒါေတြ ဘာမွမသိႏိုင္ဘူး။
မီးမရွိ မီးခိုးမရွိ
လတ္တေလာကိစ္ၥေလးေတြကို ၾကည့္႐ံုနဲ႔လည္း မလံုေလာက္ေသး ဘူး။ သမုိင္းဟာသူ႔အလိုလို တစ္ေက်ာ့ ျပန္လည္လာတတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္း လူ႔သမုိင္းျဖစ္ရပ္ေတြ ထပ္ခါ ထပ္ခါျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကို နားလည္ထားဖုိ႔လည္း လိုတယ္။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု၊ ကိစ္ၥတစ္ခုကို ဆန္းစစ္တဲ့အခါမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရင္းဇာစ္ျမစ္ကို ရွာၾကည့္ရတယ္။ မီး မရွိဘဲနဲ႔ မီးခိုးမရွိႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ က်ဳိး ေၾကာင္းဆက္စပ္မႈ သေဘာတရားကို အေျခခံၿပီး ဆန္းစစ္မွ အမွန္ကို သိႏုိင္ တယ္။ ဒီလိုသိမွ လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္သမုိင္းကို ေမ့ပစ္လုိ႔ မရဘူး၊ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔မရဘူး။ အတိတ္ေၾကာင့္ ပစ္ၥဳပ္ၸန္ျဖစ္လာတယ္။ ပစ္ၥဳပ္ၸန္ကအနာဂတ္ကို ဖန္တီးမွာ ျဖစ္တယ္။
ဖြင့္ၿပီးေပ်ာက္သြားတာမျဖစ္ရေအာင္
လူေတြကို စာတတ္ေအာင္ အရင္ဆံုးလုပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ စာဖတ္ ေအာင္ အၿမဲႏႈိးေဆာ္ေနရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ျပည္သူလူထုပါ စာဖတ္ခ်ိန္ရေအာင္လည္း လုပ္ေပး ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး လူေတြစာအုပ္ ၀ယ္ဖတ္ႏုိင္ေအာင္လည္း မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ေပးဖုိ႔လိုတယ္။ စာတတ္ၿပီး စာမဖတ္သူေတြမ်ားေနတာ မေကာင္း ဘူး။ ေက်ာင္းတိုင္း၊ ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္ေတြရွိသင့္တယ္။ ရွိတယ္ဆို႐ံုရွိေနတာမ်ဳိး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ စာအုပ္ေတြေရာ၊ စာဖတ္ သူေတြပါ အၿမဲတမ္းစည္ကားေနတဲ့ တကယ့္စာၾကည့္တိုက္ကိုေျပာတာ။ ဖြင့္ၿပီး သံုးလမၾကာခင္ေပ်ာက္သြား တာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္လည္း ထိန္းသိမ္း တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။ တိုင္းသူျပည္သား ေတြ စာမ်ားမ်ားဖတ္မွ လူမွန္ေနရာ မွန္ ေရြးေပးတတ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီေခတ္ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ စာဖတ္သူေတြမ်ားလာေအာင္ မျဖစ္ မေနလုပ္ၾကဖုိ႔ လိုတယ္လို႔ သတိေပး ႏိႈးေဆာ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
လိမ္လို႔လိမ္မွန္းမသိ
စာေလးေပေလးဖတ္ရေကာင္း မွန္းသိလို႔ အတန္အသင့္သိေနတယ္ ဆိုလည္း မလံုေလာက္ဘူး။ ကိုယ္ေတြ႕ မ်က္ျမင္ ႀကံဳေတြ႕ရတာေလာက္ေတာ့ ဘယ္ဟာမွ မျပည့္စံုဘူး။ ဒါေပမဲ့ လံုးလံုးမသိတာထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး သာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေတာ့ အခ်ိန္ ရသေလာက္ ဖတ္ေနသင့္တယ္။ စာမဖတ္ရင္ လိမ္လို႔လိမ္မွန္းမသိ၊ ညာလို႔ညာမွန္း မသိျဖစ္တတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ အခုလို သမုိင္းလွည္းဘီး တစ္ပတ္ျပန္လည္လာခ်ိန္မွာ ေရွးက အလိမ္ခံခဲ့ရတာေတြကို သိထားဖုိ႔ ပိုလိုအပ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့ သမုိင္းျဖစ္စဥ္ေတြဟာ ထပ္ခါ တလဲလဲ တစ္ေက်ာ့ၿပီး တစ္ေက်ာ့ ျပန္ျပန္ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိလို႔ပဲ။
နားေ၀တိမ္ေတာင္
ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္း ကေတာ့ ပညာရွင္ပီသစြာ လိုရင္းကို ““ဒက္””ခနဲ ေျပာလုိက္တယ္။ ““သမုိင္း သင္တာ မအေအာင္””လို႔တဲ့။ တစ္ခြန္း တည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဓိပ္ၸာယ္အမ်ားႀကီး ထြက္တယ္။ အရင္လိမ္လို႔ လိမ္မွန္း မသိ၊ ညာလို႔ညာမွန္းမသိျဖစ္ၿပီး ““နားေ၀တိမ္ေတာင္””နဲ႔ ခဏခဏ မလိမ္ခံရတယ္။ လိမ္မွန္းမသိလို႔ လိမ္တိုင္းခံတာေတြ သိပ္မ်ားလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ လိမ္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္ကို လူလို႔သေဘာထားၿပီး လိမ္ ေျပာဖို႔ေတာင္ ႀကိဳးစားမေနေတာ့ဘဲ သူလုပ္ခ်င္တာကို ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္းပဲ လုပ္ခ်ေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲ လစ္ဗ်ားက ကဒတ္ဖီလို၊ ဆီးရီးယား က အာဆတ္လို၊ အီရတ္က ဆက္ဒမ္ ဟူစိန္လို အာဏာရွင္ေတြ ေပၚေပါက္ လာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
လူတုိင္းစာတတ္ေျမာက္ဖုိ႔လို
အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ စာမတတ္သူ ဦးေရလည္း အေတာ္မ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီး စာမတတ္ သူေတြမ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာ ရွင္ေတြ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း စာတတ္ေျမာက္ေရး ကို မျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ၾကရတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံသားေတြ ကိုယ္တိုင္ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဘုရင္ေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြက ရာဇပလ္ႅင္ႀကီး ေတြမွာထိုင္ၿပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြ ကို ေက်းကၽြန္ေတြလို တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ အာဏာနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တာမဟုတ္ ဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားေတြက သူတုိ႔ ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို သူတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ဆႏ္ၵေပး ေရြးခ်ယ္ၿပီး အဲဒီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္တဲ့ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္က တစ္ဆင့္ တိုင္းေရး ျပည္မႈကိစ္ၥမွန္သမွ်ကို ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္တယ္။
ဒီမိုကေရစီရဲ႕ေသာ့ခ်က္
လူမွန္ေနရာမွန္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း ဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ တယ္။ အဲဒီလို ေရြးတတ္ဖုိ႔၊ လူကို အကဲခတ္တတ္ဖုိ႔ဆိုတာ စာတတ္႐ံုနဲ႔ တင္ မရဘူး။ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ထားဖုိ႔ လိုတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေရြးခံမယ့္သူတို႔၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီတို႔ ဆိုတာက ထံုးစံအတုိင္း တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေအာင္ ဘာလုပ္မယ္၊ ညာ လုပ္မယ္ ေျပာၾကတာခ်ည္းပဲ။ အဲဒီ ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ ၿပီး အေရြးမမွားဖုိ႔အတြက္ အဲဒီလူေတြ နဲ႔ အဲဒီပါတီေတြအေၾကာင္း ေကာင္း ေကာင္းသိထားဖုိ႔ လိုတယ္။ သူတို႔ ဘာေတြေျပာတယ္ဆိုတာထက္ သူတုိ႔ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္၊ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ရတယ္။ စာဖတ္ မထားရင္ ဒါေတြ ဘာမွမသိႏိုင္ဘူး။
မီးမရွိ မီးခိုးမရွိ
လတ္တေလာကိစ္ၥေလးေတြကို ၾကည့္႐ံုနဲ႔လည္း မလံုေလာက္ေသး ဘူး။ သမုိင္းဟာသူ႔အလိုလို တစ္ေက်ာ့ ျပန္လည္လာတတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္း လူ႔သမုိင္းျဖစ္ရပ္ေတြ ထပ္ခါ ထပ္ခါျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကို နားလည္ထားဖုိ႔လည္း လိုတယ္။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု၊ ကိစ္ၥတစ္ခုကို ဆန္းစစ္တဲ့အခါမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရင္းဇာစ္ျမစ္ကို ရွာၾကည့္ရတယ္။ မီး မရွိဘဲနဲ႔ မီးခိုးမရွိႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ က်ဳိး ေၾကာင္းဆက္စပ္မႈ သေဘာတရားကို အေျခခံၿပီး ဆန္းစစ္မွ အမွန္ကို သိႏုိင္ တယ္။ ဒီလိုသိမွ လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္သမုိင္းကို ေမ့ပစ္လုိ႔ မရဘူး၊ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔မရဘူး။ အတိတ္ေၾကာင့္ ပစ္ၥဳပ္ၸန္ျဖစ္လာတယ္။ ပစ္ၥဳပ္ၸန္ကအနာဂတ္ကို ဖန္တီးမွာ ျဖစ္တယ္။
ဖြင့္ၿပီးေပ်ာက္သြားတာမျဖစ္ရေအာင္
လူေတြကို စာတတ္ေအာင္ အရင္ဆံုးလုပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ စာဖတ္ ေအာင္ အၿမဲႏႈိးေဆာ္ေနရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ျပည္သူလူထုပါ စာဖတ္ခ်ိန္ရေအာင္လည္း လုပ္ေပး ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး လူေတြစာအုပ္ ၀ယ္ဖတ္ႏုိင္ေအာင္လည္း မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ေပးဖုိ႔လိုတယ္။ စာတတ္ၿပီး စာမဖတ္သူေတြမ်ားေနတာ မေကာင္း ဘူး။ ေက်ာင္းတိုင္း၊ ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္ေတြရွိသင့္တယ္။ ရွိတယ္ဆို႐ံုရွိေနတာမ်ဳိး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ စာအုပ္ေတြေရာ၊ စာဖတ္ သူေတြပါ အၿမဲတမ္းစည္ကားေနတဲ့ တကယ့္စာၾကည့္တိုက္ကိုေျပာတာ။ ဖြင့္ၿပီး သံုးလမၾကာခင္ေပ်ာက္သြား တာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္လည္း ထိန္းသိမ္း တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။ တိုင္းသူျပည္သား ေတြ စာမ်ားမ်ားဖတ္မွ လူမွန္ေနရာ မွန္ ေရြးေပးတတ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီေခတ္ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ စာဖတ္သူေတြမ်ားလာေအာင္ မျဖစ္ မေနလုပ္ၾကဖုိ႔ လိုတယ္လို႔ သတိေပး ႏိႈးေဆာ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment