သစၥာေဖါက္ရုပ္ရွင္

          ကၽြန္ပ္၏ ျဖတ္သန္းလာေသာ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းခရီးကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္မိသည္။ ဘ၀ခရီးကုိ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဟူ၍(၃)ပုိင္းပုိင္းျခားလုိက္ပါမည္။

ဘ၀၏ ပထမအရြယ္ လမ္းေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ေသာ္ . . . ငယ္စဥ္ဘ၀ထဲက ၀ါသနာပါလာေသာပန္းခ်ီပညာရပ္ႏွင့္ ဓါတ္ပုံ(ရုပ္ၿငိမ္/ရုပ္ေသ) Still Cameraman ဘ၀ပင္ျဖစ္သည္။ ဟုတ္သည္ … ကၽြႏု္ပ္၏ ေဖၚက်ဴးထားေသာပန္းခ်ီကားမ်ားသည္ ၿငိမ္သက္ေနသည့္ ပုံရိပ္မ်ားကုိ အသက္၀င္လာေအာင္ တင္ျပထားမႈမ်ားကမ်ားလွသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ “ေအာင္စည္ေအာင္ေမာင္း”၊“ဒုိး”၊ “စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး”၊ “သစၥာေဖါက္(88-1)” စသည့္ပန္းခ်ီကားမ်ားျဖစ္ေတာ့သည္။

“ေအာင္စည္ေအာင္ေမာင္း” ႏွင့္ “ဒိုး” ပန္းခ်ီကားတို႔သည္ သဘင္သည္ အမ်ဳိးသမီးကေနေသာဟန္ပန္ (လက္မ်ား၊ ခါးမ်ား၊ ေျခမ်ား)လႈပ္ရွားမႈဟန္ကိုဖန္တီးထားျခင္း၊ “စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ပန္းခ်ီကားတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးငွက္အတြင္းရွိစစ္သ႑ာန္မ်ားလႈပ္ရွားေပၚလြင္ေနျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး(ဂ်ဳိးငွက္)၏ ပ်ံသန္းမႈကားသံဆူးႀကိဳးမွတစ္ဆင့္ ျဖတ္သန္းေတာ့မည့္အလားျဖစ္ေနျခင္း၊ “သစၥာေဖါက္” ပန္းခ်ီကားတြင္ ၿငိမ္သက္စုေ၀းေနေသာငွက္အုပ္စုမွ တစ္ေကာင္တည္းပ်ံသန္းထြက္ခြာျခင္းစသည့္ သ႑ာန္မ်ား ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

          ရုပ္ၿငိမ္ဓါတ္ပံုပညာရပ္တြင္လည္းလွပေသာ႐ႈခင္းတြင္ အလင္းေရာင္အေနအထားမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ခံစားရသူ ၾကည့္ရႈသူတုိ႔၏ စကၡဳအာရုံတြင္ လႈပ္ရွားမႈကုိျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊ သဘာ၀၏အလွတရားမ်ားကုိ သက္၀င္မႈရွိလာေအာင္ ဖန္တီးေပးထားမႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္တုိ႔ကားပထမအရြယ္၏ ခံစားမႈ၊ ဖန္တီးမႈ အတၱနယ္ပယ္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

          ဘ၀၏ ဒုတိယအရြယ္တြင္ ေဖၚက်ဴးတင္ျပမႈကိုေျပာျပပါေတာ့မည္။ ရုပ္ၿငိမ္ပန္းခ်ီ ၀ါသနာရွင္ဘ၀မွ

ဘ၀၏ကံဇာတာအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္/ဒါရုိက္တာဘ၀သုိ႔ေျခလွမ္းခဲ့ရၿပီျဖစ္ေတာ့သည္။

          ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္/ဒါရုိက္တာတည္းဟူေသာအႏုပညာသမားတစ္ေယာက္၏ ေဖၚက်ဴးမႈ ေပးဆပ္မႈတုိ႔ကားေသေနေသာအရုပ္မ်ား၊ ရုပ္ပုံလႊာမ်ားကိုရွင္လာေအာင္၊ လႈပ္ရွားလာေအာင္ ေဖၚျပမႈပင္ျဖစ္သည္။ ၿငိမ္သက္ေနေသာေရျပင္ထဲသုိ႔ ခဲတစ္လုံးပစ္ခ်လုိက္သကဲ့သုိ႔ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္၏ ႏွလုံးသားကုိေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ ဟာသစသည့္ ခံစားမႈမ်ဳိးစုံကုိပစ္ထည့္ေပးရေသာအလုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အမ်ားျပည္သူပရိသတ္မ်ားကလည္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီးကုိအားေပးလက္ခံၾကေတာ့သည္။ မိမိ၏ ခႏၶာအားရင္း၍ ခံစားမႈမ်ဳိးစုံကုိေပးဆပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိ၏ ဘ၀ကုိေမ့ျခင္းမဟုတ္၊ ေက်းဇူးရွင္လုပ္ငန္းကုိ ျပစ္မွားျခင္းမဟုတ္၊ လက္တြဲေဖၚ အႏုပညာသမားမ်ားကုိ ခ်ဳိးႏွိမ္ျခင္းမဟုတ္၊ ပုဂၢလိကခံစားမႈသက္သက္သာျဖစ္ေတာ့သည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ရသမ်ဳိးုစုံေပးျခင္းကုိအကုသုိလ္အလုပ္ဟူ၍ မိမိမလုပ္ေတာ့သည့္အခ်ိန္၊ မိမိလုပ္ပုိင္ခြင့္ မရွိေတာ့သည့္ အခ်ိန္ကာလၾကမွ ကေယာင္ကတန္းေတြးေခၚမိျခင္းေတာ့မဟုတ္။ ဤအႏုပညာေလာကတြင္ က်င္လည္စဥ္ကာလကတည္းကတစ္ခုတည္းေသာ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ သားႏွင့္ သမီးငယ္တုိ႔၏ အင္းစိန္ေတာရေက်ာင္းတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား “ရုပ္ရွင္အႏုပညာသမားေတြ ေသလြန္တဲ့အခါ ဘယ္ဘုံကုိေရာက္မွာလဲ” ဟုေမးျမန္းလုိက္သည့္ ေမးခြန္းစကားကုိ ၾကားမိစဥ္ကတည္းကေတြးေခၚမႈစတင္ သေႏၶတည္ေမြးဖြားလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။စင္စစ္အႏုပညာေလာကသည္အတၱနယ္ပယ္တြင္ အကုသုိလ္ေ၀ဌသူတုိ႔ႏွင့္ အကုသုိလ္လက္ခံအားေပးၾကသူမ်ားဟုရင့္ရင့္သီးသီး ျပတ္ျပတ္သားသားကုိကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းလုိက္ရပါေတာ့သည္။

          ယခု . . . ဘ၀၏ တတိယအရြယ္သို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီ။ ကံေကာင္းႀကီးလွစြာျဖင့္ အႏုပညာေလာကထဲမွ ႏွင္ထုတ္ခံလုိက္ရၿပီျဖစ္ေတာ့သည္။ အခ်ိန္ကာလကန္႔သတ္မႈမရွိအႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားကုိလုပ္ကုိင္ခြင့္ မျပဳေတာ့ေခ်။ ၀မ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ သာဓုေခၚဆုိလုိက္ပါသည္။ ရုပ္ရွင္သမားဘ၀မွ ရုပ္ေသေလာကထဲသုိ႔ ျပန္လည္၍ ေျခစုံပစ္၀င္ခဲ့ရၿပီ ျဖစ္ေတာ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ . . . ေသဆုံးသြားေသာလူတုိ႔အား (အခမဲ့)မီးသၿဂႋဳလ္ေပးရမႈပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယခုမွ ပရဟိတနယ္ပယ္တြင္ ဘ၀တစ္ခုလုံးစုန္းစုန္းျမဳပ္၍ လုပ္ကုိင္ေပးဆပ္ခြင့္ကုိရရွိေတာ့သည္။ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးမားလွေသာဘက္စုံအႏုပညာရွင္ႀကီးဘဘဦးသုခ၏ ေက်းဇူးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ အႏုပညာေလာက၏ အကုသုိလ္ပြားမ်ားမႈမ်ားကုိကုသုိလ္တရားျဖင့္ မိမိ၏ အႏုပညာသည္ဘ၀ကုိ ခုတုံးလုပ္ကာ ျပန္လည္၍ေပးဆပ္မႈ၊ အေၾကြးဆပ္မႈ၊ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ (က်န္ရစ္ခဲ့ေသာအႏုပညာေမာင္ႏွမမ်ား၊ ထပ္မံေမြးဖြားေပၚေပါက္လာေသာအႏုပညာညီငယ္/ ညီမငယ္မ်ား၏ အတြင္းစိတ္သ႑ာန္တြင္လည္းရွိေနမည္ဟုယူဆပါသည္။ ရွိလည္းရွိေနေစခ်င္သည္။ ရွိမႈကုိအေကာင္အထည္ ေဖၚထုတ္ၾကရန္ တုိက္တြန္းအားေပးလုိက္ပါသည္)။ ဒါမွလည္းအတၱနယ္ပယ္မွ ပရဟိတနယ္ပယ္သုိ႔ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္သည္။

ကၽြႏု္ပ္ဆုိလုိသည္မွာ“မင္းတုိ႔လည္းမင္းတုိ႔ရဲ့ အႏုပညာေလာကႀကီးကုိစြန္႔လႊတ္ၿပီး ငါ့လုိသုဘရာဇာျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾက” ဟူ၍မဟုတ္။အတၱနယ္ပယ္မွ ပရဟိတနယ္ပယ္သုိ႔ကူးရာတြင္ အႏုပညာေလာကကုိလည္းစြန္႔ရန္မလုိ၊ သုဘရာဇာလည္းလုပ္ရန္မလုိ။ ကုိယ္က်င္လည္ရာဘ၀(အႏုပညာေလာက)မွ အမ်ားအက်ဳိးျပဳမည့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏုိင့္ငံအေရး၊ အမ်ဳိးသားေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ စစ္မွန္ေသာစိတ္ဓါတ္၊ သဒၵါပြားေသာလုပ္ရပ္၊ အထူးအားျဖင့္ သီလလုံစြာ ျဗဟၼာစုိရ္တရား(၄)ပါးလက္ကုိင္ျပဳက်င့္သုံးရန္သာျဖစ္ေတာ့သည္။ သင္တုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္ထက္သာသည္။ ကၽြႏု္ပ္ထက္စြမ္းသည္။ ကၽြႏု္ပ္ထက္ အခြင့္အေရးမ်ားသည္။ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ ကုိယ့္အက်ဳိးလည္းေအာင္မည္။ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတုိင္ႏွစ္ခုကုိလက္ကုိင္ျပဳထားသူမ်ားျဖစ္သည္။ ကုိယ္၀ါသနာပါရာ အႏုပညာလုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္ခြင့္ရတုန္းရခုိက္ အခြင့္အေရးေလးမွာအမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္ႏုိင္သူမ်ားျဖစ္ေတာ့သည္။

          ကၽြႏု္ပ္အတြက္သည္ကားတစ္ခုတည္းေသာေပးဆပ္မႈသာရွိေတာ့သည္။

          ဤကဲ့သုိ႔ . . . ဘ၀၏ တတိယအရြယ္တြင္ ေသဆုံးသြားေသာရုပ္အေလာင္းမ်ားအားေကာင္းမြန္စြာသၿဂႋဳလ္ေပးျခင္း၊ က်န္ရစ္သူမိသားစုမ်ား၏ အပူမီးကုိ ၿငိမ္းေအးေပးျခင္းတုိ႔ကိုလုပ္ကုိင္လာခဲ့စဥ္ … ေန႔စဥ္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ရုပ္ေသရုပ္ၿငိမ္ျဖစ္သြားသူတုိ႔၏ ေသဆုံးမႈခႏၶာကိုယ္မ်ားကုိထိေတြ႔ျမင္ေတြ႔မႈမ်ား၊ အသုဘကမၼ႒ာန္းခံယူခဲ့ရမႈမ်ား၊ သံေ၀ဂတရားမ်ား ေပၚေပါက္လာမႈတို႔သည္ကား ကၽြႏု္ပ္အတြက္မ်ားစြာခံစားလာခဲ့ရေတာ့သည္။ ေနရာလုပြဲေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္၊ အာဏာေၾကာင့္တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ ပညာေရးေၾကာင့္ တုိက္ေနရတဲ့စစ္ပြဲ၊ က်န္းမာေရးအတြက္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ အိမ္ေထာင္ေရးေၾကာင့္တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊လူမ်ဳိးေရးေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲ၊ အာဃာတေၾကာင့္ တုိက္ေနတဲ့စစ္ပြဲစသည့္ စသည့္ ဘ၀စစ္ပြဲမ်ားကုိတုိက္ရင္းခုိက္ရင္းေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း . . . မီးခုိးနဲ႔ျပာ ဘ၀ဘဲ ေရာက္ေတာ့တာပဲဟု ျမင္လာမိေတာ့သည္။ ဒါဟာ . . . ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ သံေ၀ဂ။

          ဒါေၾကာင့္ . . . ဘ၀၏တတိယအရြယ္တြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ဆႏၵ၊ ရုပ္ေသသမားဘ၀မွ ရုပ္ရွင္သမားဘ၀၊ ရုပ္ရွင္သမားဘ၀မွ ရုပ္ေသဘ၀သုိ႔ ဘ၀၏သံသရာလည္ပတ္ျခင္းကုိခံေနရေသာ ဆႏၵသည္ကား ဘ၀သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္လုိသည့္ ဆႏၵ၊ရုပ္၊ နာမ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဘ၀၊ ေသျခင္းကင္းရာဘ၀၊ ရွင္ျခင္းမ်ားႏွင့္သာရပ္တည္လုိသည့္ဘ၀၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္သုိ႔ အေရာက္လွမ္းလုိသည့္ ဆႏၵပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

          ထုိ႔ေၾကာင့္ . . . ကၽြႏု္ပ္သည္ကား “ရုပ္ေသ”မွ “ရုပ္ရုင္”သို႔ . . .

                                        “ေသျခင္း”မွ “ရွင္ျခင္း” ၿမဲရာအရပ္သုိ႔ခ်ီတတ္အားထုတ္ ႀကိဳးကုတ္ရန္သာရွိေတာ့သည္ဟု . . . ။

(ယုံၾကည္မိပါသည္ . . . ဤစာပုိဒ္အားဖတ္မိသူစာဖတ္ပရိသတ္၊ အထူးအားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ လက္တြဲမျဖဳတ္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရုန္းကန္ေပးဆပ္ေနၾကေသာလူမႈေရးသမားမ်ား၏ အသံကား . . “ခင္ဗ်ား၊ မင္း၊ ဦး၊ အစ္ကုိ၊ ငါ့ေမာင္ေလးကေတာ့ ငါတုိ႔နဲ႔ လမ္းခြဲခ်င္လုိ႔လား၊ ၿငီးေငြ႔လုိ႔လား၊ စိတ္ဓါတ္က်လုိ႔လား၊ စိတ္ပ်က္လုိ႔လား၊ မေပးဆပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား၊ သတၱိေၾကာင္တာလား၊ ကုိယ္လြတ္ရုန္းတာလား၊ သစၥာေဖာက္လား” ဟူ၍ ေျပာဆိုၾက၊ ကဲ့ရဲ႕ၾက၊ ေဝဖန္ၾက၊ ရႈံ႕ခ်ၾကမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္လွ်က္ . . . . )

ေက်ာ္သူ

(၂၅.၂.၂၀၁၁ ခုႏွစ္ နံနက္ (၄း၀၀)နာရီတြင္ ေပၚေပါက္ေမြးဖြားလာမႈ။)

ဦးေက်ာ္သူကိုေလးစားရံုမွ်မကပဲ သူ ့ေရးသားေသာစာေပႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားကို ႏွစ္သက္လုိ ့ျပန္လည္မွ်ေ၀မိပါသည္။