ငရဲပန္းတုိ႔ရဲ႕ အလယ္မွာ
|
4:08 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ေတာင္စဥ္အထပ္ထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးေနာက္ ငရဲပန္းလို႔ေခၚတဲ႔ ဘိန္းစိုက္ခင္းေတြကုိ ကၽြန္မ ေရာက္သြား တဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်ိဳ႕ၿခံေတြက အပြင္႔ေတြပြင့္ရံုမက အသီးပါ သီးေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႔ခဲ႔ရတဲ့ ဘိန္းခင္းေတြ ဟာ အမ်ားအားျဖင္႔ အပြင္႔အျဖဴေရာင္ေတြ မ်ားပါတယ္။ အပင္ စိမ္းစိမ္း အပြင္႔ အျဖဴျဖဴေလးေတြဟာ ၾကည့္ရတာ မ်က္စိပသာဒ အလြန္ရွိလွပါတယ္။ ဘိန္းပင္ေပါက္ကာစ အပင္ေပါက္ေလးေတြကို မုန္ညင္းလို ဟင္းခ်ဳိခ်က္ေသာက္ရင္ အလြန္ခ်ဳိတယ္လို႔ ခ်က္စားဖူးသူေတြ ေျပာသံၾကားဖူးလို႔ အပင္ေပါက္ေလးေတြ မ်ား ေတြ႔မလား လိုက္ရွာေပမဲ့ အားလံုးဟာ အပင္ႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင္႔ မေခ်ာတစ္ေယာက္ ဟင္းခ်က္စားဖို႔ ဘိန္းပင္ေပါက္ေလးေတြ ခူးမလာခဲ႔ရပါဘူး။ :) ကင္မရာတစ္လက္နဲ႔ ဘိန္းခင္းနား ကို ေယာင္လည္လည္ လုပ္ေနတဲ႔ ကၽြန္မကို မသိသူေတြကေတာ့ ဘာလိုလို ထင္ေနၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဘာမွ မဟုတ္တဲ႔ ကၽြန္မဟာ ၿခံတစ္ၿခံကို အနားကပ္သြားျပီး လွလွ ပပ ဖူးပြင္႔ေနတဲ႔ ပန္းကေလးေတြကို ဓာတ္ပံု ရိုက္မိပါတယ္။ အဲဒီၿခံမွာ လူရိပ္လူေျခေတာ႔ မေတြ႔ရပါဘူး။ အပင္ေတြကလည္း အပြင့္ျဖဴျဖဴ ေလးေတြသာ ရွိပါေသးတယ္။ ဓာတ္ပံုရိုက္ေနရင္း လူရိပ္ လူေျခမ်ားေတြ႕ေလ မလားလို႔ ရွာၾကည့္မိ ပါတယ္။ ေတြ႔ခဲ႔ရင္ ကၽြန္မ ေမးခ်င္တဲ႔ ေမးခြန္းေလးေတြ ရွိတာေၾကာင္႔ အခင္းပိုင္ရွင္ (သို႔) ၿခံေစာင္႔ကို လိုက္ရွာမိတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႔တဲ႔ အဆံုး ဓာတ္ပံု ရိုက္ၿပီးေနာက္ အျခားေသာ ၿခံဘက္ကို ထြက္ခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ၿခံမွာေတာ႔ ၿခံအျပင္ကေန အတြင္းဘက္ကို ေခ်ာင္းၾကည္႔ေတာ႔ လူရိပ္လူေျခ ေတြ႔ရပါ တယ္။ ၿခံၾကီးကေတာ့ က်ယ္ဝန္းလွၿပီး ပန္းေတြကလည္း အစီအရီ ပြင္႔လို႕ေနပါၿပီ။ ပထမ ၿခံထက္လည္း ပိုလွျပီး ပိုလည္း က်ယ္ဝန္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကင္မရာေလးကိုင္ပီး ၿခံအျပင္ကေန အထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ႔ ၿခံထဲက အသံတစ္သံ ထြက္လာပါတယ္။ ဘာကိစၥ ရွိသလဲလို႔ ေမးတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေမးတဲ့ စကားက ျမန္မာစကား မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္မတို႕ကို လိုက္ပို႕တဲ႔သူက အဲဒီ ဘာသာ စကားနဲ႔ ျပန္ေျဖ ပါတယ္။ ပန္းေတြပြင္႔ေနတာ ဓာတ္ပံု ရိုက္ခ်င္လို႕ ၊ ဘာညာနဲ႔ ေျပာျပေတာ႔ အထဲက အသက္ႀကီးႀကီး အဖြားအိုတစ္ေယာက္ ထြက္လာျပီး လာပါ လာပါ လို႔ သူတို႕ဘာသာ စကားနဲ႔ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မတို႔လည္း အားရဝမ္းသာ အေျပး အလႊားေလး ၿခံထဲကို ဝင္လုိက္ ၾကပါေတာ့့ တယ္။
အဲဒီၿခံထဲေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ႔တစ္ၿခံလံုး လွလွပပ ပြင့္ေနတဲ႔ အပြင့္မ်ားသာမက အသီးမ်ားကိုပါ ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း အျခားၿခံထဲက ပန္းပြင့္ေတြမွာ အျဖဴေရာင္ သီးသန္႔သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုၿခံထဲမွာေတာ့ အနီ၊ ခရမ္း၊ ပန္းေရာင္မ်ား ကိုပါ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္္။
ခ်စ္စရာခရမ္းေရာင္ 
ပန္းေရာင္
ျပီးေတာ႔မွ အပြင့္ရဲ႕အတြင္းမွာ ခုလို အသီးေလးေတြ စၿပီး ျဖစ္တည္လာတာပါ။
အသီးတေျဖးေျဖး ႀကီးထြားလာတဲ႔အခါ အျပင္က ပြင္႔ခ်ပ္ေလးေတြ ေႂကြသြားၿပီးေနာက္ ခုလို အသီးခ်ည္း က်န္ပါတယ္။
အသီးဒီအရြယ္ေလာက္ ေရာက္ခ်ိန္မွာ အေစးျခစ္လို႔ရပါျပီး။ ဓားေလးနဲ႔ အရာေပးၿပီး ထြက္လာတဲ႔ အေစးေတြကို ျခစ္ယူၾကတာပါ။
ဘိန္းသီးျခစ္တဲ႔ဓါးၿခံအတြင္းမွာ အဖြားအို တစ္ဦး၊ မိန္းမငယ္ ႏွစ္ဦးတို႔ အပင္ေတြၾကားမွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြ်န္မလည္း စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ အနားကို သြားၾကည့္ မိပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မျမင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘိန္းေစးျခစ္ယူပံုကို ဗဟုသုတေနနဲ႔ ျပန္ေျပာျပရရင္ မိန္းကေလး တစ္ဦးက ဘိန္းပင္ေပၚရွိ အသိီးမ်ားကို အထူးျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဓားေလးေတြနဲ႔ ျခစ္ေနတာကို ေတြ႔ရျပီး အဲလိုျခစ္ၿပီးတဲ႕ ဘိန္းသီးေလးေတြကေန မၾကာခင္မွာပဲ အေစးျဖဴျဖဴေလးေတြ ထြက္လာပါတယ္။အေပၚကျမင္ရတဲ႕ ဓားေလးက ဘိန္းသီးကိုျခစ္ဖို႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ႔ ဓားပါ။ အဖ်ားခၽြန္ျပီး ပါးပါးေလးျဖစ္ေနတဲ႔ ဓားေလးေခ်ာင္းကို စုစည္း ထားတာပါ။ အဲဒီဓားကိုလည္း ခြင္႔ေတာင္းျပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ယူလာတာပါ။
အဲဒီဓားနဲ႔ ဘိန္းသီးေတြကိုျခစ္ထားတာ အခုဆို အသီးေပၚမွာ ျခစ္ရာေလးေတြ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
အသီးကို ဓားေလးနဲ႔ အသားခပ္ဖြဖြ ျခစ္လိုက္ျပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ခုလို အေစးျဖဴျဖဴေလးေတြ စိမ့္ထြက္ လာတာ ျမင္ရပါေတာ႔တယ္။ အသီးကို ပတ္လည္ ၂ေနရာေလာက္မွာ တစ္ခါ ျခစ္ပါ တယ္. ေနာက္ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာခ်ိန္က်ေတာ႕မွာ ပထမျခစ္ျပီးတဲ႔ အသီးရဲ႕ ေဘးနား က ေနရာလြတ္မွာတစ္ခါ ထပ္ျခစ္ပါတယ္။ ထိုနည္းနဲ႔ အသီးတစ္လံုးကို အၾကိမ္ ၃ၾကိမ္ 
အေစးျဖဴျဖဴေတြဟာ ခုလို တျဖည္းျဖည္း အညိဳေရာင္သန္းလာပါတယ္
ေနာက္ဆံုးမွာ ခုလို ညိိဳသြားပါေတာ႔တယ္
ညိဳျပီး ေျခာက္လာတဲ႔ အေစးေတြကိုမွ ခုလို သံျပားေလးနဲ႔ လိုက္လံစုေဆာင္းရပါတယ္။ အဲဒီ အေနအထား ကေတာ့ ဘိန္းစိ္မ္းလို႔ေခၚတဲ႔ Opium ကိုရပါျပီ။ ဘိန္းသီးကို အေစးထြက္လာေအာင္ျခစ္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ျခင္း လိုက္စုတာ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္တစ္ေန႕ေလာက္မွ လိုက္ၿပီး စုေဆာင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ မသိေသးတာ သိခဲ႔ရတာ တစ္ခုက ဘိန္းကို အေစးျခစ္တယ္ဆိုတာ ဘိန္းသီးမွာသာ ျခစ္တာ မဟုတ္ဘဲ ပင္စည္မွာပါ ျခစ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ သိခဲ႔ရပါတယ္။ 
ဒီလိုပါ... ဘိန္းပင္ရဲ႕ ပင္စည္ေပၚရွိ အကိုင္းရဲ႕ အ႐ြက္ရင္းေနရာကို ဓားပါးပါး ခြ်န္ခြ်န္ေလး တစ္လက္နဲ႔ လွီးျခစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ပင္စည္ေပၚမွာ မျခစ္ရပါဘူး.. ပင္စည္ကို ျခစ္လိုက္ရင္ အေစးထြက္လာေပမဲ႔ အပင္က ဝါလာျပီး ေသသြားတတ္ပါတယ္။ ခုလို ပင္စည္မဟုတ္တဲ႔ အရြက္ေလးေတြရဲ႕ အရင္းကို ခၽြန္ခၽြန္ပါးပါး ဓားအဖ်ားေလးနဲ႔ ျခစ္လိုက္ရင္လည္း အေစးေတြ ထြက္လာပါေတာ႔တယ္။
ဒါက ဓားဖ်ားေလးနဲ႔ျခစ္လိုက္တာနဲ႔ ထြက္လာတဲ႔ အေစးေတြပါ။
ထြက္စမွာ ျဖဴေပမဲ႔ အခ်ိန္ၾကာတဲ႔အခါ ခုလို ညိဳသြားတာပါ။
အေစာကလိုဘဲ ဘိန္းသီးေပၚက အေစးေတြကို စုသလို၊ အရြက္ရင္းေပၚက အေစးေတြကိုလည္း လိုက္လံ စုေဆာင္းၾကပါတယ္။ အေစးျခစ္ယူျပီးတဲ႔ အရြက္ဟာ မၾကာခင္မွာ ဝါျပီး ေျခာက္ေသြ႕လာပါတယ္။ အပင္နဲ႔ အသီးေပၚက အေစးေလးေတြကို အနံ႔ခံၾကည့္တဲ႔အခါ စိမ္းေရႊေရႊ အနံ႔မ်ိဳးကို ခံစားရျပီး လွ်ာဖ်ားေပၚ တင္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ျပင္းထန္ ခါးသက္တဲ႔ အရသာကို ခံစားရပါတယ္။
အေစးျခစ္ၿပီးတဲ႔ ဘိန္းသီးေတြက ခုလို အညိဳအမည္း ဒဏ္ရာေတြ စြဲလို႕ေပါ႔။
ဘိန္းစိမ္းမ်ား
ဒီအေနအထားျဖစ္ေနတဲ႔ ဘိန္းစိမ္းဟာ လမ္းေၾကာင္း ၂ခုကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လမ္းေၾကာင္း ၂ခုဆိုတာ ေကာင္းတဲ႔ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ဆိုးတဲ႔လမ္းေၾကာင္းပါ။ ဘိန္းလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ မေကာင္းတာကိုဘဲ အရင္ေျပးျမင္လိုက္ၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဘိန္းဆိုတာဟာလည္း တကယ္တမ္းေတာ႔ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ႔ အရာတစ္ခုလို႔ ေျပာရင္ အံ႕ၾသၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ိဳးေတြဟာ ဘိန္းကို ရိုးရာ တိုင္းရင္းေဆး အေနနဲ႔ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အရပ္မွာလည္း ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ၊ ဝမ္းအျပင္းအထန္ သြားတဲ႔အခါေတြမွာ ဘိန္းကို ေဆးဝါးအေနနဲ႔ အသံုးခ်တာကို ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ေရာဂါတစ္ခ်ဳိ႕ကို တကယ္လဲ သက္သာေပ်ာက္ကင္းႏိုင္တဲ႔ အစြမ္း ရွိပါတယ္။ ေဆးေလာကမွာ ဘိန္းကေန ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ Opiates ေခၚတဲ႔ ေဆးေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ဥပမာ ေမာ္ဖိန္း (Morphine)၊ ကိုဒင္း(Codeine)တို႔လို ေဆးေတြက ေဆးေလာကအတြက္ မရွိမျဖစ္ အရာေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ။ ဘိန္းကေန ထုတ္တဲ႔ေဆး တစ္ခ်ိဳ႕ကို ထံုေဆး၊ ေမ႕ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳၾက သလို စိတ္ေဝဒနာရွင္ေတြ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ႔ ေရာဂါတြကို ကုသရာမွာလည္း အသံုးျပဳ ပါတယ္။ ဘိန္းရဲ႕ မူလ အစြမ္းသတၱိျဖစ္တဲ႔ စြဲလန္းေစတဲ႔ အာနိသင္ကို ေလ်ာ့ပါးေအာင္ ျပဳလုပ္ျပီး အေနာက္တိုင္းေဆးေတြ ေဖာ္စပ္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ ဘိန္းရဲ႕ အင္မတန္ ေကာင္းမြန္ တဲ႔ အသံုးဝင္ပံု တစ္ခ်ဳိ႕ပါ။
ဘိန္းရႈရန္ ျပဳလုပ္ပံုအဆင္႕
ဘိန္းစိမ္းကေန ခတ္ပံု၊ ခခူး၊ (ကခ်င္ျပည္နယ္ အေခၚ) ေျပာင္းေခ်း၊ ဘိန္းမည္း စသျဖင္႔ အဆင့္ဆင္႔ ခ်က္လုပ္ၿပီး မူးယစ္စြဲလန္းကာ မသံုးစြဲရ မေနႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ႔ အရာေတြကေတာ႔ လူေတြကို ဆိုးက်ိဳးေပးႏုိင္တဲ႔ မူးယစ္ေဆး စာရင္းထဲကို ဝင္လာပါျပီ။ ဘိ္န္းစိမ္းကို ခ်က္ျပီး အေပၚက ပံုထဲကလို ငွက္ေပ်ာရြက္အႏုကို ပါးပါးလွီး အေျခာက္လွမ္းျပီး ဘိန္းဆီနဲ႔ ေရာကာ အလံုးေလးမ်ားျပဳလုပ္ျပီး အဲဒီအလံုးေလးကို မီးရိႈ႕ကာ အေငြ႔ကို ႐ႈ႐ိႈက္တာမ်ိဳးလည္း လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘိန္းကို သံုးစြဲပံုေတြကေတာ႔ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ဓာတုေဗဒေဆးမ်ားနဲ႔ ေရာေႏွာေပါင္းစပ္ျပီး အမည္းေရာင္ ဘိ္န္းမည္းကေန အျဖဴေရာင္အမႈန္႕ေလးေတြ အျဖစ္ အဆင္႔ဆင္႔ ျပဳလုပ္ၿပီး ေလးဆင့္ေျမာက္မွာ ရရွိတဲ့ ဟီးရိုးအင္းေခၚ နံပါတ္ဖိုးဘိန္းျဖဴကေတာ႔ အဆင့္ အျမင္႔ဆံုးနဲ႔ လူသိအမ်ားဆံုး၊ လူသားတို႔အတြက္ အႏၱာရယ္ အႀကီးဆံုး မူးယစ္ေဆး တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါ တယ္။ ႏိုင္ငံ တကာမွာ မူးယစ္ေဆးဂိုဏ္းေတြ နဲ႔ ေမွာင္ခို ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားၾကတာ ဒီ ဘိန္းျဖဴ အဆင့္ဆိုတာ အားလံုး သိၾကပါတယ္။ ေစ်းလည္း အႀကီးဆံုးျဖစ္သလို သံုးစြဲသူေတြရဲ႕ အသက္ အႏၱရာယ္ကိုလည္း အၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္ဆံုးေသာ အဆင့္ျဖစ္ပါၿပီ။
မူးယစ္ေဆးေၾကာင္႔ အသက္ဆံုးရႈံးရသူေတြ၊ ဘဝပ်က္ရသူေတြ၊ ေရာဂါရၾကသူေတြ ေရတြြက္ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွတာမို႔ မူးယစ္ေဆးဆိုရင္ လူတိုင္းက ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾက၊ အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ၾက၊ ကန္႔ကြက္ၾက၊ တုိက္ဖ်က္ၾက အဲဒီလိုလုပ္ေနၾကတာ အားလံုးလည္း အသိပါ။ ကၽြန္မသည္လည္း ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ႕ လူသားေတြကို အႏၱရာယ္ေပးေနတဲ႔ မူးယစ္ေဆးကို အတြင္းစိတ္ထဲကေန ခါးခါးသီးသီး စက္ဆုတ္ရြြံရွာမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း မူးယစ္ေဆးျဖစ္လာမဲ႔ ဒီဘိန္းေတြကို ဘယ္လိုလူေတြက စိုက္ၾကတယ္ ဆိုတာ သိခ်င္စိတ္ သိပ္ျပင္းျပခဲ႔တာပါ။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ဒီေလာက္ေဝးလံ တဲ႔ ေတာင္ေပၚ ကို ေရာက္လာခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ကၽြန္မေရာက္ေနတဲ႔ ဘိန္းစိုက္ခင္း ကို စိုက္သူေတြဟာ ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြလဲ ဆိုတာ စျပီး ေလ႕လာ ၾကည္႔ပါမယ္ေနာ္။
ၿခံထဲကို မေရာက္ခင္ ၿခံအျပင္ကေန ေခ်ာင္းၾကည္႔ေနၾကတဲ႔ ကၽြန္မတို႔ကို အထဲဝင္လာဖို႔ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ဖိတ္ေခၚျပီး ဓာတ္ပံုရိုက္တာကိုပါ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳတဲ႔ အခင္းပိုင္ရွင္ျဖစ္ဟန္ရွိတဲ႔ အဖြြားအိုဟာ ျမန္မာ စကား လံုးဝ မတတ္ပါဘူး။ ျပီးေတ့ာ သူ႔ျခံထဲကို တစိမ္းသူေတြဝင္တာ၊ ဓာတ္ပံုရိုက္တာတို႔အတြက္ ထိတ္ လန္႔ရေကာင္းမွန္း၊ ပူပင္ရေကာင္းမွန္းပင္ သိပံုမရပါ။ ၿခံထဲမွာ ရွိေနတဲ႔ အျခားေသာ မိန္းခေလး ၂ေယာက္ တို႔မွာလည္း အဖြားအိုလိုပါဘဲ။ ပညာလည္း တတ္ပံုမေပၚပါ။။ ရိုးေအးတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ျဖဴစင္တဲ႔ စိတ္သေဘာထား ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္မ သိခ်င္တဲ႔ ေမးခြန္းေတြကိုလည္း ဘာသာ စကား တတ္သူကေန တစ္ဆင္႔ စိတ္ပါလက္ပါ ေျဖၾကပါတယ္။ တကယ္လို႕သာ သူတို႕ေတြဟာ သူတို႕စိုက္ေနတဲ႔ အပင္ေတြကေန အင္မတန္ အႏၱရာယ္ ၾကီးမားေစတဲ႔ မူးယစ္ေဆးေတြပါ ရယ္လို႔ေတာင္ ခံစားမိဟန္ မေပၚပါ။ သာမန္ ရိုးရိုးသားသား ၿခံစိုက္ေနၾကတယ္လို႔သာ ထင္ပံုရွိပါတယ္။
လွလြန္းအားႀကီးတဲ႔ ပန္းပြင္႔မ်ား
ဘယ္လုိလူမ်ဳိးေတြမ်ား ဒီလိုမူးယစ္ပင္ေတြ စိုက္ပါလိမ္႔လို႔ ႀကိဳတင္ စိတ္ဝင္စားခဲ႔မိတဲ႕ ကၽြန္မဟာ ရိုးသားျဖဴစင္ေနတဲ႔ သူတုိ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ ဆိုးေတြနဲ႔ ဒီအပင္ကို စိုက္ၾကတယ္လို႔ကို ဘယ္လိုမွ မထင္မိေတာ႔ပါဘူး။ သူတို႔ေတြဟာ တစ္ကမၻာလံုးကို ေျခာက္ျခား တုန္လႈပ္ေစႏိုင္တဲ႔ ဒီဘိန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြကို တကယ္မသိလို႔ စိုက္တာလား၊ သိရက္နဲ႕ စိုက္တာလားလို႔ ေတြးမိရျပန္ ပါတယ္။ ဘိန္းစိုက္သူေတြရဲ႕ ဘဝကို တေစ႕တေစာင္း ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ တကယ္တမ္း ဘိန္းစိုက္တာဟာ တစ္ဧကကို အနည္းဆံုး တစ္ပိႆာကေန သံုးပိႆာ ေလးပိႆာအထိ ထြက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့.. ဘိန္းအစိမ္း တစ္ပိႆာေစ်းႏႈန္းကို ကိုးသိ္န္း ဆယ္သိန္းေပါက္ပါတယ္။ ဒီထက္ ပိုအဆင္႔ျမင္႔သြားရင္ ဒီထက္ ပိုျပီး ေစ်းေကာင္းရေလ ျဖစ္ပါတယ္။ အပင္ျဖစ္ထြန္းတဲ႔ တစ္ဧကကို အနည္းဆံုး သိန္း ၃ဝ ေျပးမလြတ္ပါဘူး။
ဒီေတာ႔ အျခားသီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးရင္ ဒီလို သိန္းဆယ္ခ်ီတဲ႔ေငြမ်ိဳး ရဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကို မလြယ္တဲ႔အတြြက္ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရတဲ႔ ဘိန္းစိုက္တဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘိန္းစိုက္တာ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရတယ္ဆိုျပီး ကၽြန္မတို႔၊ အခုစာဖတ္ေနတဲ႔သူတို႕ကို ဘိ္န္းစိုက္မလားလို႔ ေမးလာခဲ႔ရင္ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ၾကပါမလဲ။ ကၽြန္မကေတာ႔ မစိုက္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ဒီဘိန္းကေန ထြက္လာမဲ႔ ဘိန္းစိမ္း၊ ဘိန္းမည္း၊ ဘိန္းျဖဴ စသည္တို႔ဟာ လူသားေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို ေျပာျပလို႔ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးဝါးပ်က္စီးေစႏိုင္လို႔ပါဘဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ဘိ္န္းစိုက္တာဟာ မေကာင္းမႈလို႕ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ခံယူၾကပါတယ္။ အျခားေသာ စာဖတ္သူတို႕လည္း ဒီိလိုဘဲ ခံယူမယ္လို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ယူဆပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ေတြရဲ႕ အသိစိတ္မွာ ဘိန္းရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြ၊ မေကာင္းမႈေတြကို နားလည္ လက္ခံထားျပီး ျဖစ္တာေၾကာင္႔ ဘိန္းစိုက္ တဲ႔ အလုပ္ဟာ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ ရသည္ျဖစ္ေစ မလုပ္သင္႔တဲ႔ အလုပ္လို႕ နားလည္ထားခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား။
ဒီလိုဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္မတို႔က ဘိန္းဆိုတာ မေကာင္းဘူး၊ ဘိန္းေၾကာင့္ လူသားေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို လူညြန္႔တံုးေစႏိုင္တဲ့ အထိျဖစ္ေစတယ္၊ ဘိန္းစိုက္ျခင္းဟာလည္း သမာအာဇီဝက်တဲ့ အလုပ္တစ္ခု မဟုတ္ဘူးရယ္လို႔ ထင္ျမင္သလို ေဝးလံသီေခါင္တဲ႔ ဟိုးေတာင္ေပၚေနရာေတြမွာ စိုက္ပ်ိဳးေနၾကတဲ႔ ဘိန္းစိုက္သူေတြကိုလည္း ဒီလို အသိမ်ဳိးကို သေဘာေပါက္ လက္ခံလာႏို္င္ဖို႔အတြက္ တစ္ကယ့္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ပညာေပးဖို႔၊ လံႈ႕ေဆာ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ကၽြန္မ ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔လည္း ဘိ္န္းအစား အျခားေသာ သီးႏွံမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးဖို႔၊ သူတို႔ရဲ႕ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး အဆင့္အတန္းေတြ ျမင့္မားေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို
လယ္ေစာင္႔တဲ မဟုတ္ေသာ ဘိန္းခင္းေစာင္႔တဲ လို႔သာ ကဗ်ာမဆန္ နာမည္ေပးလိုက္ပါရေစေတာ႔။
သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္မတို႔ျမန္မာစကားပုံမွာ အူမေတာင္႔မွ သီလေစာင့္ႏိုင္မယ္ ဆိုတဲ့စကားကလည္း ရွိေလေတာ႔ ဘိန္းရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြကို သိပင္သိေသာ္ျငား၊ နားပင္ လည္ေသာ္ျငားလည္း စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႔၊ သားေရးသမီးေရး၊ မိသားစုဝမ္းစာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ခ်မ္းသာေရး၊ ဘဝရဲ႕အေရးအေရး ကိစၥအေထြေထြတို႔အတြက္ မစိုက္မျဖစ္လို႔ စိုက္ပ်ိဳးရပါတယ္ဆိုတဲ႔ ဆင္ေျခမ်ိဳး အေပၚက အေမအိုတို႔လို ဘိန္းစိုက္တဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြက တစ္ကယ့္ကို ရိုးရိုးသားသားနဲ႔ ေပးလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီျပႆနာေတြ အတြက္ကို က်န္တဲ့ ကြ်န္မတို႔ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းက လူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လို ေျဖရွင္းဖို႔ ကူညီေပးႏိုင္မလဲ၊ ဘာေတြ သူတို႔အတြက္ လုပ္ေပးဖို႔ လိုအပ္မလဲ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းစတာေတြနဲ႔ တစ္ကယ့္တစ္ကယ္တန္း လက္ေတြ႔ အေျခအေနမွာ အဲဒီလို ငရဲပန္းေတြက သီးပြင့္လာတဲ့ အသီးအသီးအပြင့္ေတြနဲ႔ ဘီလီယံခ်ီတဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈ ၾကြယ္ဝမႈေတြကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီး လူသားတြရဲ႕ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္းႏွီးထားရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြကို ယစ္မူးသာယာေနၾကသူေတြ အေၾကာင္း စတဲ့ အေတြးေပါင္းစံုတို႔ကို အျပန္ျပန္ အလွန္အလွန္၊ အထပ္ထပ္ အခါအခါ ေခါင္းေျခာက္မတတ္ ေတြးေတာရင္း၊ စဥ္းစားမိရင္း ငရဲပန္းေတြ ဖူးပြင္႕ေဝဆာေနတဲ႔ ေတာင္ေပၚကေန ေလးလံတဲ့ စိတ္၊ ႏြမ္းနယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို သယ္ပိုးရင္း တေရြ႕ေရြ႕ ျပန္ဆင္းခဲ့ မိပါေတာ႔တယ္။
ဒီငရဲပန္းေတြလို ဒီကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာ ၊ တစ္ေနရာစီမွာ ဖူးပြင္႔ေဝဆာေနတဲ႔ ငရဲပန္းေတြတိုင္းဟာ လူသားေတြကို ဆိုးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ေစတဲ႔၊ လူညႊန္႔တံုးေစတဲ့၊ လူသားေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို ေစာေစာ စီးစီး ေနဝင္သြားေစႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို ေရာက္မသြား ဘဲ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစတဲ့၊ လူသားေတြ အတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ အသံုးျပဳႏိုင္ တဲ့ ေကာင္းမြန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေတြဆီ ေရာက္သြားတဲ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပန္းေတြသာ ျဖစ္ပါေစေတာ႔ လို႔လည္း ပါးလွပ္လွပ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း အထပ္ထပ္ ဆုေတာင္းမိ ခဲ့ပါေတာ႔ တယ္။
စာ႐ႈသူ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး မူးယစ္ေဆး အႏာၱရာယ္္မွ ကင္းေဝးၾကၿပီး စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔လည္း အေလးအနက္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ရပါတယ္ရွင္။
ဒီငရဲပန္းေတြလို ဒီကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာ ၊ တစ္ေနရာစီမွာ ဖူးပြင္႔ေဝဆာေနတဲ႔ ငရဲပန္းေတြတိုင္းဟာ လူသားေတြကို ဆိုးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ေစတဲ႔၊ လူညႊန္႔တံုးေစတဲ့၊ လူသားေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို ေစာေစာ စီးစီး ေနဝင္သြားေစႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို ေရာက္မသြား ဘဲ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစတဲ့၊ လူသားေတြ အတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ အသံုးျပဳႏိုင္ တဲ့ ေကာင္းမြန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေတြဆီ ေရာက္သြားတဲ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပန္းေတြသာ ျဖစ္ပါေစေတာ႔ လို႔လည္း ပါးလွပ္လွပ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း အထပ္ထပ္ ဆုေတာင္းမိ ခဲ့ပါေတာ႔ တယ္။
စာ႐ႈသူ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး မူးယစ္ေဆး အႏာၱရာယ္္မွ ကင္းေဝးၾကၿပီး စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔လည္း အေလးအနက္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ရပါတယ္ရွင္။
0 comments:
Post a Comment