တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရးမွ ေခတ္သစ္ျမန္မာ့ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးကို လွစ္ၾကည့္ျခင္း

Published on Saturday, 10 March 2012 01:24

Written by လွေရႊ

ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မႏၱေလး ခရီးစဥ္အတြင္း ေဟာေျပာမည့္စင္ တြင္ ျခယ္မႈန္းထားသည့္ ပန္းခ်ီကားသည္ မႏၱလာသူ မႏၱလာသားတို႔၏ ရင္ထဲ၌ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ခံစားခ်က္ကို ပီျပင္ေစသည္။ နဂါးႀကီးက အႏၱရာယ္ကို စိုးရိမ္ထိပ္လန္႔သည့္ အေျခအေနကို ထင္ဟပ္ေနသည့္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္မိသည္။

အာရွ-ပစိဖိတ္၏ အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံအျဖစ္ ထြက္ေပၚ လာေနသည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရးတဟုန္ထိုး တိုးတက္လာသည့္အမွ် အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္လည္း စီးပြားေရးကို ေဇာင္းေပးလာသည္။
အစဥ္အလာအရ တရုတ္ယဥ္ေက်းမႈ လႊမ္းမိုးေသာ ဗီယက္နမ္-တရုတ္ တို႔၏ ဆက္ဆံေရးသည္ အျခားေသာ အိမ္နီခ်င္း ႏိုင္ငံငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္သည့္ လာအုိ၊ ျမန္မာ၊ ကာဂ်စ္စတန္ တို႔ အေနျဖင့္ ေလ့လာသင့္ေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။

တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရး
အေမရိကန္တို႔၏ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ဗီယက္နမ္သည္ အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္ႏိုင္ငံက သင္ခန္းစာေပးတဲ႔ စစ္ဆင္မွႈကို ၁၉၇၉ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ရင္ဆိုင္ရသည္။ ေခတ္သစ္ တရုတ္ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တိန္ေရွာ့ပင္၏ စကားအရ ဆိုပါက Teach Vietnam a lesson သင္ခန္းစာေပး စစ္ဆင္ေရးဟု အမည္တတ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲကာလတြင္ ကြန္ျမဴနစ္တရုတ္သည္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ကို စစ္လက္နက္၊ စစ္သင္တန္းႏွင့္ အျခားေသာ အကူအညီ အမ်ားအျပားကို ေပးအပ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရသည္ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ၾကာေညာင္းခဲ့ေသာ သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ားကို အေျချပဳကာ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္ သံသယႀကီးစြာ ထားရွိခဲ့သည္။
ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ အၿပီးကာလ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္သည္ ခမာကြန္ျမဴနစ္ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ကေမၻာဒီးယား ႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္ခဲ့သည္။ ေခတ္ေဟာင္း သမိုင္းတြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား သုံးႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားႏွင့္ ဗီယက္နမ္တို႔သည္ ရႈပ္ေထြးေသာ ဆက္ဆံေရး ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ကေမၻာဒီးယား ျပည္တြင္းေရးကို ၀င္ေရာက္စြပ္ဖက္လာသည့္ ဗီယက္နမ္သည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေဒါသကို ႏႈိးဆြေပးခဲ့သည္။
၁၉၇၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ား အတြင္း ဗီယက္နမ္ရွိ တရုတ္ Hoa မ်ိဳးႏြယ္စု အေပၚ ဗီယက္နမ္ အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္မႈကို တရုတ္အစိုးရမွ အခဲမေက် ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္၏ မဟာမိတ္ ကေမၻာဒီးယားကို က်ဴးေက်ာ္ျခင္းသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံအဖို႔ လက္မခံႏိုင္စရာ ျဖစ္လာကာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈ ေပၚေပါက္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။
တရုတ္အစိုးရ၏ သုံးပတ္ၾကာ က်ဴးေက်ာ္ေရး စစ္ပြဲတြင္ တရုတ္တပ္သား ၂၅၀၀၀ ေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ၿပီး၊ ၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ အေပၚသင္ခန္းစာ ေပးလိုေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ဗီယက္နမ္၏ သင္ခန္းစာေပးျခင္းကို လွလွႀကီး ခံလိုက္ရေပသည္။ ၂၀ ရာစုအတြင္း ရရွိခဲ့ေသာ ဗီယက္နမ္တို႔၏ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားသည္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈကို တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့သည္။
ႏွစ္ေပါင္း တေထာင္ေက်ာ္ တရုတ္ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့သည္ ဗီယက္နမ္အဖို႔ ၁၉၇၉ စစ္ပြဲ ေအာင္ျမင္မႈသည္ ဗီယက္တို႔၏ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ မဟာေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္သည္။ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရး၏ အပိုင္းအျခားကို ၾကည့္မည္ဆိုပါက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ထိ ကာလကို ၀ါဒေရးရာ မိတ္ေဆြမ်ား အျဖစ္ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။
ဒုတိယပိုင္းတြင္ ဗီယက္နမ္မွ တရုတ္ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံျပဳထားသည့္ ကေမၻာဒီးယားကို က်ဴးေက်ာ္ျခင္းႏွင့္ ဗီယက္နမ္-တရုတ္တို႔၏ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔မႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ တရုတ္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္တို႔၏ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ဆုံမႈသည္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္ အဆုံးသတ္ၿပီး ေခတ္သစ္ စီးပြားေရး အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈဆီသို႔ ဦးတည္ေစခဲ့သည္။ 

ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ ထိမ္းညွိမႈမ်ား
ပထ၀ီ အေနအထားအရ ဗီယက္နမ္ႏို္င္ငံသည္ ေသးငယ္ၿပီး လူဦးေရ အဆမတန္မ်ားျပားေသာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွင့္ ယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ရသည့္အတြက္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတို႔ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးရန္ႀကိဳးပမ္းမႈကို အၿမဲ ရင္ဆိုင္ရေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ တရုတ္လက္ေအာက္ (သို႔) လက္ေဆာင္ ပဏၰာဆက္ ႏိုင္ငံအျဖစ္ျဖင့္ ေနခဲ့ရသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ စစ္ေအးေခတ္ ကုန္ဆုံးမႈႏွင္အတူ ဥေရာပရွိ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ ၿပိဳကြဲၿပီး ေစ်းကြက္စီးပြားေရးေခတ္ ေရာက္ရွိလာမႈႏွင့္အတူ ကမၻာတ၀ွမ္း အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။
၁၉၉၀ ေႏွာင္းပိုင္း ကာလမ်ားတြင္ ဗီယက္နမ္၏ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံ၏ ႏို္င္ငံျခားေရး မူ၀ါဒ အေျပာင္းအလဲသည္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ပုံစံသစ္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ၿပီး၊ အာဆီယံ တြင္လည္း အဓိက က်ေသာ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္လာခဲ့သည္။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ အာဆီယံအလွည့္က် ဥကၠဌ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ရွိ စပရစ္တလီကြၽန္းစု အေရးအခင္းေၾကာင့္ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရးကို တင္းမာေစခဲ့သည့္အျပင္ ျပည္သူမ်ား အၾကားတြင္လည္း တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ ပိုမိုႀကီးထြားလာခဲ့သည္။
အစိုးရမွ ဗီယက္နမ္ျပည္သူ ငါးဖမ္းသမားမ်ားအား အျငင္းပြားမႈ ျဖစ္ေနသည့္ ေရပိုင္နက္ အတြင္း ဆက္လက္ငါးဖမ္းရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ၿပီး၊ စစ္ေရး တည္ေဆာက္မႈကိုပါ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ အျငင္းပြားမႈသည္ အေမရိကန္-ဗီယက္နမ္ တို႔၏ ဆက္ဆံေရးကို ပုိမိုေကာင္းမြန္ေစေသာ အေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သည္။
မၾကာခဏ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈမ်ားမွ အျခားတဘက္တြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးအရ အေရးပါမႈကို ဗီယက္နမ္ အမိအရ ဖမ္းဆုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္၏ ေျပာင္းလဲလာေသာ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒအရ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးကို စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ကမၻာ့ ကုန္သြယ္ေရး အဖြဲ႔တြင္ အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္လာေရး အတြက္ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ အျပန္အလွန္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး က်န္ဇီမင္းႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးတို႔သည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံမႈ ေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ စကားလုံး (၁၆) လုံးပါ လမ္းညြန္မႈသေဘာတူညီခ်က္ကို ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အျပန္အလွန္ ကုန္သြယ္မႈ တန္ဘိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၂ သန္းရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္မႈ တန္ဘိုး ေဒၚလာ ၂၅ ဘီလီယံထိ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ကုန္သြယ္မႈ ျမင့္တက္လာေနေသာ္လည္း တဖက္တြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ အင္အားႀကီးထြားမႈကို ထိန္းညွိႏိုင္ရန္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ အျငင္းပြားေနသည့္ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ စပရစ္တလီကြ်န္းစုအနီးတြင္ ဗီယက္နမ္မွ စစ္ေရး ေလ့က်င့္မႈျပဳ လုပ္ခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ႏိုင္ငံေရး လိမၼာပါးနပ္မႈႏွင့္ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးမားမႈကို ကမၻာ့အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံႏွင့္ ထိစပ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား အဖို႔ ေလ့လာသင့္သည့္ သင္ခန္းစာ တရပ္ျဖစ္သည္။

ဗီယက္နမ္၏ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး၊ ျမန္မာအတြက္ သင္ခန္းစာ ျဖစ္ႏိုင္သလား
ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ပ်က္သုန္းျခင္းတို႔သည္ (Geopolitical resources) ေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး တည္မွီေနၿပီး၊ ၄င္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ယင္း၏ပထ၀ီ၀င္ ႏိုင္ငံေရးသယံဇာတကို မည္ကဲ့သို႔ ထုတ္ယူသုံးစြဲသည္ ဆိုေသာအခ်က္သည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ကံၾကမၼာပင္ ျဖစ္သည္ဟု အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ကင္ဆင္ဂ်ားမွ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။
ႏိုင္ငံတခု၏ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး သယံဇာတ အေရးပါမႈကို ထင္ဟပ္သည့္ ေတြးေခၚမႈ သီအုိရီ တခုျဖစ္သည္။ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဗီယက္နမ္၏ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးသည္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အိႏၵိယ တို႔၏ တရုတ္အင္အား ထိန္းညွိေရးတြင္ အခ်က္အခ်ာ က်ေသာေနရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အတိတ္ သမုိင္းေၾကာင္းအရ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံသည္ တရုတ္ႏွင့္ခါးသီးေသာ အေတြ႔အႀကဳံရွိသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ယခင္က တရုတ္ႏိုင္ငံအဖို႔ ဗီယက္နမ္သည္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ ထြက္ေပါက္ အျဖစ္တည္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္ပိုင္နက္ အျဖစ္ေၾကျငာထားသည့္ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ရွိ Paracel ကြၽန္းမ်ားကို တရုတ္က သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ စပရစ္တလီ ကြၽန္းစု ပိုင္ဆိုင္ေရး အျငင္းပြားမႈသည္ တရုတ္၏ မဟာဗ်ဴဟာ အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖတ္ၿပီး ေဖါက္လုပ္မည့္ ေရနံပိုက္လိုင္းႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ ဆိပ္ကမ္းတို႔သည္ ဗီယက္နမ္ ႏွင့္ အျခားေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံတို႔၏ အေရးပါမႈကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္သည့္ မဟာဗ်ဴဟာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈ အျဖစ္ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။
ဂ်ပန္ႏွင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔သည္ စက္မႈလုပ္ငန္း အတြက္လိုအပ္သည့္ ေလာင္စာကို ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ကို ျဖတ္ကာ တင္သြင္းေနရသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္သည္ ပစိဖိတ္-အိႏၵိယ သမုဒၵရာ ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ အေရးပါလွသည့္ အျပင္ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ အဓိက စီးပြားေရးလမ္းၾကာင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ မဟာဗ်ဴဟာက်ေသာ ေနရာ ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ႏွင့္ အနီးဆုံးတည္ရွိေနသည့္ ဗီယက္နမ္သည္ အေမရိကန္၏ အဓိက မဟာမိတ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အေရွ႕အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ကြင္းလယ္ ဖန္တီးရွင္သည္ ဗီယက္နမ္ ျဖစ္လာခဲ့သည့္နည္းတူ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ႀကီးမားေသာ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းကို ဆုတ္ကိုင္ႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံအတခု အျဖစ္ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အိႏၵိယႏွင့္ တရုတ္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွစ္ခုၾကားတြင္ က်ေရာက္ေနၿပီး တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ အိႏိၵယသမုဒၵရာ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ ဆယ္စုႏွစ္ တခုအတြင္း ဖန္တီးခဲ့သည္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚတြင္ တရုတ္၏ အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်ျခင္း အနည္း အက်ဥ္းမွ်သာ ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ Yuan မင္းဆက္(၁၂၇၁-၁၃၆၈) မြန္ဂိုလက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့စဥ္က ပုဂံကို ၁၂၈၇ တြင္ က်ဴးေက်ာ္ခဲ့သည္။ မြန္ဂိုက်ဴးေက်ာ္မႈေၾကာင့္ ပုဂံပ်က္ကာ ႏိုင္ငံငယ္ေလးမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း တရုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္မႈႏွင္အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။
၂၀၁၀-၂၀၁၁ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ တရုတ္-ျမန္မာ အျပန္အလွန္ ကုန္သြယ္ေရး ပမာဏသည္ ေဒၚလာ (၄.၇) ဘီလီယံေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၈၈-၈၉ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ေဒၚလာသန္း ဆယ္ဂဏန္းသာ ရွိခဲ့ေသာ တရုတ္နဲ႔ ျမန္မာတို႔၏ အျပန္အလွန္ ကုန္သြယ္ေရးသည္ ေခတ္သစ္ တခုကိုေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ထုထည္ႀကီးမားေသာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး ပိုးလမ္းမသစ္၏ အေျခစိုက္ စခန္းတခုကို ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ျမန္မာ့ လြတ္ေတာ္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ တရုတ္အေထာက္ အပံ့ျဖင့္ အေကာင္အထည္ ေဖၚေနေသာ စီမံကိန္းမ်ား အားလုံး ရပ္ဆိုင္းေရး အဆို တင္သြင္းမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ၂၁ ရာစုသည္ အေမရိကန္၏ ပစိဖိတ္ စိုးမိုးေရး ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာထားသကဲ့သို႔ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖၚမႈမ်ားရွိလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးသည္ (၂၁) ရာစု အေမရိကန္၊ အိႏၵိယႏွင့္ တရုတ္တို႔၏ ကစားကြင္းတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တို႔ အေနျဖင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ (Geopolitical Resources) ကုိမည္ကဲ့သို႔ ထုတ္ယူ သုံးစြဲမည္ကို လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အေျခအေနကို ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားဆုံး ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုၾကားတြင္ က်ေရာက္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို႔ ကြင္းလယ္ ဖန္တီးရွင္အျဖစ္ မည္ကဲ့သို႔ ကစားမည္ကို မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ား ခ်မွတ္ထားၿပီးၿပီဟု ယုံၾကည္ရသည္။
ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံသည္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလုံျခဳံေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္သည့္ အခ်က္မ်ားကို စနစ္တက် ေလ့လာၿပီး အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တရုတ္အင္အား ထိန္းညွိထားႏိုင္ေရးကို အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ကင္ဆင္ဂ်ားမွ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ပ်က္သုန္းျခင္းတို႔သည္ (Geopolitical resources) ေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး တည္မွီေနၿပီး၊ ၄င္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ပထ၀ီ၀င္ ႏိုင္ငံေရးသယံဇာတကို မည္ကဲ့သို႔ ထုတ္ယူ သုံးစြဲသည္ ဆိုေသာအခ်က္သည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ကံၾကမၼာပင္ ျဖစ္သည္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ (၂၁) ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ New order of Geopolitical resources သည္ အနာဂါတ္ ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ ကံၾကမၼာပင္ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။

လွေရႊ
References;

http://www.maukkha.org/index.php/feature-article/1933-maukkha-sino-vietnam-relations-in-the-21th-century#.T1q5qQOCADQ.facebook  မွ