ျခစားမႈေတြနဲ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္
|
2:58 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
မ်က္ခံုးလႈပ္စရာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ား
စေနေန႔ထုတ္ Vol.8/ No.13 The voice weekly ရဲ႕ ပထမဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာတင္
၀န္ႀကီးဌာနအခ်ဳိ႕၏ က်ပ္သိန္းေထာင္ခ်ီ အလြဲသံုးစားမႈမ်ား စစ္ေဆးေတြ႕ရွိဆိုတဲ႔ သတင္းပါလာေတာ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္စရာတခု ေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲ။ အားလံုးလည္း ဖတ္ၿပီးၾကေလာက္ပါၿပီ။ အေသးစိတ္ေတာ႔ ေဖာ္မျပေတာ႔ပါဘူး..။ ပါတဲ႔ ၀န္ႀကီးဌာနေတြေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းယူရမည့္ ကိစၥပါပဲ။ ျပန္ၾကားေရး၊သတၱဳတြင္း၊ လယ္ဆည္၊ အမွတ္(၁)၊(၂) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန ေတြရဲ႕ ေငြေၾကးအလြဲသံုးစားမႈမ်ားႏွင့္ ေငြစာရင္းမမွန္မကန္ေဖာ္မႈမ်ားတဲ႔။
ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြ ေရာင္းေကာင္းၾကလိမ္႔မယ္
အဲဒီလိုသတင္းေတြကို ျမန္မာ႔အလင္းနဲ႔ ေၾကးမံုသာ ထည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ The Voice Weekly ေတာ႔ ေရာင္းအားေစာင္ေရ က်သြားမွာ အမွန္ပဲ…။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သတင္းစာေတြကို လူထုေတြ သိပ္မဖတ္ေတာ႔တာ၊ သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ႔တာကလည္း တဘက္ကျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာ ယုတ္ေလ်ာ႔ျခင္းတမ်ဳိးပဲ။
တခါ တခါက်ရင္ ပုဂၢလိက မီဒီယာေတြေတာ႔ ေရးခြင့္ရွိၿပီး ျပန္ၾကားေရးဌာနကကိုက ႏိုင္ငံပိုင္မီဒီယာေတြကို စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား မေပးလို႔လားေတာ႔ မေျပာတတ္ဘူး.။ ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုသတင္းေတြ သာ ထည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြ ေရာင္းေကာင္းၾကလိမ္႔မယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာတိုးေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာသက္သက္ပါ။
စိတ္မရွည္ခ်င္စရာေလးေတြ
ျပည္တြင္းျပန္ေရာက္ေတာ႔ လုပ္စရာေတြက မ်ားမွမ်ား ဒီၾကားထဲ ထြက္သမွ်ဂ်ာနယ္ေတြကို အမီလိုက္ဖတ္၊ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြကလည္း ေရးအားက ေကာင္းမွေကာင္း ဂ်ာနယ္တိုင္းမွာလိုလို သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြကို မလြတ္တမ္းဖတ္ေနရာကေန တခါတခါ လြတ္သြားတာေတြက ရွိေသးတယ္..။ ဒီေတာ႔ ေရြးဖတ္ရတယ္။ ဖတ္ႏုိင္တာေတြ၊ ဖတ္သင့္တာေတြ ခ်က္ခ်င္းဖတ္၊ မဖတ္ႏိုင္တာေတြကိုေတာ႔ သိမ္းထား၊ အခ်ိန္ယူၿပီးျပန္ဖတ္၊ ေရးခ်င္တာေတြ၊ ေျပာခ်င္တာေတြရွိေနေပမည့္လည္း အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါက ေျပာခြင့္၊ ေရးခြင့္ မၾကံဳေသးေတာ႔ ေစာင့္ေနရတာကိုက စိတ္မရွည္ခ်င္စရာ။
ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ေက်ာင္းေတြလိုအပ္တယ္
တခါတေလ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာလား၊ သတင္းသမားလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာလား။ ခ်ီတံုခ်တံုနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ေနတာလည္းရွိတယ္။ ေသခ်ာတာတခုခုေတာ႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ျဖစ္ခ်င္တာက ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္၊ လိုက္လုပ္ေနရတာေတြက စိတ္ထဲလုပ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြကိုလုပ္ဖို႔ ေလ႔လာဖို႔ အခ်ိန္ေတြက ေပးရေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ႏို္င္ငံျခားမွာ ပညာေတြ သင္လာခဲ႔တဲ႔ ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတေယာက္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ သူက ႏိုင္ငံျခားက စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ခိုင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏို္င္ငံမွာ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ေက်ာင္းေတြ ရွိဖုိ႔လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာမိေတာ႔ သူက ရယ္တယ္။
သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ဘ၀
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြကို အာဏာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေခ်ာင္ထိုးထားခဲ႔ၾကတယ္။ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ အစိုးရကိုေရာ၊ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုေကာ မညွာမတာေျပာ၊ ေ၀ဖန္၊ ေထာက္ျပၾကတ႔ဲအခါမွာ ၂ ဘက္စလံုးရဲ႕ အမုန္းကိုခံၾကရတယ္။ အဆင္မသင့္ရင္ အသတ္ခံရတဲ႔ အထိေတာင္ အသက္ေတြေပးသြားခဲ႔ၾကရတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္တဲ႔အခါ ဦးႏုနဲ႔ ဦးေန၀င္းၾကားဗ်ာမ်ားခဲ႔ရတဲ႔ ေၾကးမံုဦးေသာင္းဆိုရင္ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ အထိ ကိုယ္႔ေျမ၊ ကိုယ္႔ေရ၊ ကိုယ္႔ဌာေနမွာ ေခါင္းမခ်ခဲ႔ရဘူး။ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ဆုိရင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ႔ရတယ္။ ျပည္သူလူထုေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ခဲ႔တဲ႔ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ တကယ္ေတာ႔ သနားစရာေကာင္းပါတယ္။
ဒီကေန႔ေျပာေနဆိုေနၾကတာေတြ
သတင္းစာဆရာၾကီး လူထုစိန္၀င္းက အစခ်ီလို႔ အရပ္ဘက္လူမႈ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြ မ်ားမ်ားေပၚေပါက္လာဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီး စေျပာပါၿပီ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စတုတၳမ႑ိဳင္ရဲ႕ ဖိုက္တာကို ျပပါဆိုရင္ လူထုစိန္၀င္းပါပဲ။ လူထုလူတန္းစား အလႊာအသီးသီးေတြကလည္း တပိုင္တႏိုင္မွတဆင့္ လူမႈပရဟိတအသင္းအဖြဲ႕ေလးေတြ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ အားလံုးအသိပါပဲ။ ေက်ာင္းသားေတြဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြဖြဲ႕စည္းေနၾကၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ႔ လူငယ္ေတြဆိုရင္လည္း မိမိတို႔ မုန္႔ဖိုးေတြထဲကေန စုၿပီး တရား၀င္လူငယ္ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြ ထူေထာင္ၿပီး၊ လူထုကိုႏိုင္ငံေရး အသိပညာေပးဖို႔၊ အနာဂတ္လူငယ္ထုအတြက္ လူငယ္အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုဖို႔ လူငယ္ထုရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ဖို႔အစရွိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အနာဂတ္လူငယ္နဲ႔ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ေရာင္ျခည္ေတြသန္းလာတဲ႔ ေကာင္းတဲ႔ လကၡဏာေတြပါပဲ။
လူႀကီးေတြက ပဲ႔ထိန္းဖို႔လို
ဒီလိုတက္ၾကြတဲ႔ လူငယ္ေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔ လူၾကီးေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ အျပည့္ရွိတယ္။ လူႀကီးေတြ ႏိုင္ငံေရးခရီးရွည္ကို ျဖတ္သန္းလာခဲ႔ရတယ္။ ေပးဆပ္ခဲ႔ရတယ္။ ၀ါဒေတြ၊ လမ္းစဥ္ေတြ အကြဲကြဲအျပားျပားနဲ႔ တစစီ က်ဳိးပဲ႔ထြက္ခဲ႔ရၿပီးၿပီ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးဟာ လူငယ္ေတြ ဦးေဆာင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္သင့္ၿပီ။ ဒီေတာ႔ လူႀကီးေတြက ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ အေသဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႔ ၀ါဒတစ္ခ်ဳိ႕တေလကို စြန္႔ခြာသင့္ၿပီ။ ကြန္ျမဴနစ္ဒီမိုကေရစီဆန္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြကို အေရာင္မဆိုးသင့္ေတာ႔ဘူး..။ အားလံုးကို မဆိုလိုပါ။ အားလံုး တက္ညီလက္ညီနဲ႔ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီလမ္းကို သြားၾကတဲ႔အခါမွာ အယူအဆေတြ၊ သေဘာတရားေတြ တူခ်င္မွတူလိမ္႔မယ္။ အေရးၾကီးတဲ႔အခါ ညီညႊတ္ဖို႔လိုတယ္။ ဘာေၾကာင့္ညီညႊတ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ေျပာရတာလည္းဆိုေတာ႔ ပန္းတိုင္တူေနတယ္။ ဒီကေန႔ အားလံုး ေနာက္ျပန္မလွည့္ပဲ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို သြားေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အေရးႀကီးရင္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမွန္ရင္ ေသြးနီးဖို႔လိုတယ္။ ညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္။ သူက ဗကသ မို႔လို႔၊ သူက NLD မို႔လို႔၊ သူက NDF မို႔လို႔၊ သူက USDP မို႔လို႔၊ သူက လစ္ဘရယ္မို႔လို႔၊ သူက ၈၈ မို႔လို႔ ဆိုၿပီး ခြဲျခားေနလို႔ မရေတာ႔ဘူး…။
အေပါက္ကေလးက ေသးေသးေလးရွိေသးတယ္
ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးျဖစ္တာက စတုတၳမ႑ိဳင္အေပါက္ေလးေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေသးေသးေလးရွိေသးတဲ႔အေပါက္ကို အားလံုး၀ိုင္းခ်ဲ႕မွ က်ယ္လာမယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ…။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေတြကို တည့္မတ္ျပဳျပင္၊ ထိန္းညွိေပးမွာက စတုတၳမ႑ိဳင္ပါပဲ။ အေပါက္ကေလးက်ယ္လာေအာင္ အားလံုးကို ညီညႊတ္ေစခ်င္တာပါ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးလိုခ်င္ေနတာကဘာလဲ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညႊတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို အာမခံမည့္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတရပ္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျပည္သူ႕အစိုးရတရပ္(ျပည္သူက အာဏာအပ္ႏွင္းျခင္းခံရတဲ႔ အစိုးရတရပ္) ကို အားလံုးလိုခ်င္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီလိုဆိုပန္းတိုင္တူေနရင္ အနာဂတ္မွာ အဘက္ဘက္က ေနာက္က်က်န္ေနခဲ႔တဲ႔ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလမ္းေၾကာင္း ကို အားလံုးအတူတကြ သြားသင့္ေနၿပီလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။
၅၀၀၀ တန္ ဖုန္းကိစၥ
ပညာရွင္ေတြလည္း တြက္ျပၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အျမင္တခုကိုပဲ ခ်ျပမွာပါ။ ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ႔ မွန္ခ်င္လည္း မွန္မယ္။ မွားခ်င္လည္းမွားမယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရက္ေတြက ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းကိစၥနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း ေရးၾကတယ္။ သမၼတ မိန္႔ခြန္းကေတာ႔ ျပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါမယ္လို႔ပဲ ေျပာထားတာ ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းခ်ေပးမယ္လို႔ မေျပာပါဘူး..။ လူတိုင္းနီးပါး တယ္လီဖုန္းကိုင္လာႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြက ဒီထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္ဆန္လာမယ္။ အဲလိုျမန္ဆန္လာတဲ႔အခါမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ေကာင္းေကာင္း အေထာက္အကူျပဳလာႏိုင္မွာျဖစ္သလို၊ မတရားမႈေတြကိုလည္း ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္..။ လူထုလူတန္းစားအသီးသီးနဲ႔ မီဒီယာနဲ႔၊ အစိုးရနဲ႔ တသားတည္းျဖစ္သြားမယ္။ အစိုးရယႏၲရားေတြကို ျပည္သူလူထုက အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီသိႏိုင္မယ္..။ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျမန္ဆန္လာတာနဲ႔အမွ် လယ္သမားလည္း စပါးေစ်း ေမွာင္ခိုမမိေတာ႔ဘူး။ လူထုအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြမ်ားလာမွာကို သိသိႀကီးနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မလာတာလည္းဆိုတာ နည္းပညာေၾကာင့္ေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ ေခတ္သစ္ခ်စ္တီးေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနရဲ႕ လူထုအတြက္ မၾကည့္တဲ႔ ခပ္ညံ့ညံ့မူ၀ါဒေတြေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါတယ္…။ ေနာက္ျဖစ္ႏိုင္စရာတခုကေတာ႔ ေခတ္သစ္ခ်စ္တီးေတြဆီက ေငြပမာဏေတြ ဘယ္ေလာက္ယူထားၿပီးၿပီလည္းဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူး။ မေန႔ကပဲ ဆက္သြယ္ေရးက သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ဘယ္မီဒီယာကိုမွ မေျပာေတာ႔ဘူးဆိုၿပီး The voice weely မွာပါလာပါၿပီ။ တခုပဲ သတိထားရမွာက ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးတဲ႔အခါမွာ ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းျဖစ္လာဖို႔ကိစၥကို ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးက ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆိုလိုက္ၾကမယ္ဆိုရင္ အေျပာင္းအလဲ တခုေတာ႔ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လာႏိုင္မယ္လို႔ သံုးသပ္မိပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြလုပ္ကိုလုပ္ရမွာေတြ
ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ အေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထုၾကားမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွင္းလင္းေျပာျပသင့္ပါတယ္..။ အေရးၾကီးဆံုး အခန္း (၁) ျဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားနဲ႔ အခန္း(၈) ျဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ မူလအခြင့္အေရးနဲ႔ တာ၀န္မ်ားဆိုတဲ႔ အခန္း ေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထုေတြကို ဥပေဒပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားလာမည့္ အေနအထား၊ အခင္းအက်င္းေတြကို ခ်ျပရပါမယ္။ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ သူတို႔ အခြင့္အေရးေတြကို မသိရင္ ေတာင္းမွာမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒါက ျပသနာမဟုတ္ေသးေပမယ္႔ သူတို႕တာ၀န္ေတြကို မသိရင္ ဥပေဒမသိပဲ၊ ဘုမသိ၊ ဘမသိ အဖမ္းခံရတာမ်ဳိးေတြျဖစ္တတ္တယ္…။ အဲလိုမသိတဲ႔အခါ သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြကို ေရာက္သြားၿပီး ပါးစပ္ဥပေဒေတြနဲ႔ ဆံုတဲ႔အခါမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ႔ ျပည္သူေတြ (မဲဆႏၵရွင္ေတြ) ရဲ႕ဘ၀ေတြကုိ သတ္သလိုျဖစ္သြားမယ္။ ဥပေဒကို သိမွ လိုက္နာမယ္၊ မသိရင္ လိုက္နာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို သြားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အစိုးရက ျပည္သူလူထုကို ႏိုင္ငံေရး အသိပညာတခုျဖစ္တဲ႔ ဥပေဒကို ေပးမသိထားရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက ေပးသိရမယ္။ ဒါမွလည္း လူထုအေပၚတာ၀န္ေက်မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတာျဖစ္လို႔ နားလည္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ လုပ္ရမွာကို ေျပာတာ။
အစိုးရဘက္ကလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔လိုတယ္
အစိုးရဘက္ကလည္း အခုဆိုရင္ က်ဴရွင္ဆရာ ႏိုင္ငံေရးမသင္ရတို႔၊ ေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရတို႔ဆိုတဲ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္ေပးဖို႔လိုတယ္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥေဒမွာကို ျပ႒ာန္းထားၿပီးသားပါ။
အခန္း(၈) ပုဒ္မ ၃၅၄ မွာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရး သို႔မဟုတ္ ျပည္သူတို႔၏ ကိုယ္က်င့္တရားအက်ဳိးငွာ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ ေအာက္ပါအခြင့္အေရးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။
(က) မိမိ၏ယံုၾကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားျဖန္႔ေ၀ခြင့္၊
(ခ)လက္နက္မပါပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေ၀းခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္၊
(ဂ) အသင္းအဖြဲ႕ သို႔မဟုတ္ အစည္းအရံုးမ်ား ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ခြင့္၊
(ဃ) တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးႏွင့္ တစ္မ်ဳိး သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ကိုလည္းေကာင္း၊ အျခား ဘာသာသနာကိုလည္းေကာင္း ထိခိုက္နစ္နာမႈမရွိေစပဲ မိမိခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသည့္ စကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာႏွင့္ ဓေလ႔ထံုးတမ္းမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္။
အဲလိုျပ႒ာန္းထားသည့္ အေနအထားမွာ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေက်ာင္းသားလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ၊ ၀န္ထမ္းလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ၊ က်ဴရွင္ဆရာလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ ျပည္သူလူထုဆႏၵနဲ႔ အညီေရးဆြဲထားတယ္ဆိုတဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပါ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈရွိေနတဲ႔ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြကိုလည္း ခ်ိန္ၿပီးေတာ႔ အစိုးရဘက္ကလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ…။ ေရးခ်င္တာေတြ က်န္ေနေပမယ္႔ အြန္လိုင္းမွာက စာလံုးေရ ကန္႔သတ္ထားလို႔ ေတာ္ေသးၿပီဗ်ာ…။ ေနာက္ပိုင္းလည္း အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဆက္လက္ေရးသားေနပါဦးမယ္လို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ….။ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနရင္း…..။
ေလးစားစြာျဖင့္
ထက္ေအာင္(၁၁.၀၃.၂၀၁၂…. ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္ ၁း၀၀)
စေနေန႔ထုတ္ Vol.8/ No.13 The voice weekly ရဲ႕ ပထမဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာတင္
၀န္ႀကီးဌာနအခ်ဳိ႕၏ က်ပ္သိန္းေထာင္ခ်ီ အလြဲသံုးစားမႈမ်ား စစ္ေဆးေတြ႕ရွိဆိုတဲ႔ သတင္းပါလာေတာ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္စရာတခု ေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲ။ အားလံုးလည္း ဖတ္ၿပီးၾကေလာက္ပါၿပီ။ အေသးစိတ္ေတာ႔ ေဖာ္မျပေတာ႔ပါဘူး..။ ပါတဲ႔ ၀န္ႀကီးဌာနေတြေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းယူရမည့္ ကိစၥပါပဲ။ ျပန္ၾကားေရး၊သတၱဳတြင္း၊ လယ္ဆည္၊ အမွတ္(၁)၊(၂) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန ေတြရဲ႕ ေငြေၾကးအလြဲသံုးစားမႈမ်ားႏွင့္ ေငြစာရင္းမမွန္မကန္ေဖာ္မႈမ်ားတဲ႔။
ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြ ေရာင္းေကာင္းၾကလိမ္႔မယ္
အဲဒီလိုသတင္းေတြကို ျမန္မာ႔အလင္းနဲ႔ ေၾကးမံုသာ ထည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ The Voice Weekly ေတာ႔ ေရာင္းအားေစာင္ေရ က်သြားမွာ အမွန္ပဲ…။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သတင္းစာေတြကို လူထုေတြ သိပ္မဖတ္ေတာ႔တာ၊ သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ႔တာကလည္း တဘက္ကျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာ ယုတ္ေလ်ာ႔ျခင္းတမ်ဳိးပဲ။
တခါ တခါက်ရင္ ပုဂၢလိက မီဒီယာေတြေတာ႔ ေရးခြင့္ရွိၿပီး ျပန္ၾကားေရးဌာနကကိုက ႏိုင္ငံပိုင္မီဒီယာေတြကို စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား မေပးလို႔လားေတာ႔ မေျပာတတ္ဘူး.။ ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုသတင္းေတြ သာ ထည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြ ေရာင္းေကာင္းၾကလိမ္႔မယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာတိုးေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာသက္သက္ပါ။
စိတ္မရွည္ခ်င္စရာေလးေတြ
ျပည္တြင္းျပန္ေရာက္ေတာ႔ လုပ္စရာေတြက မ်ားမွမ်ား ဒီၾကားထဲ ထြက္သမွ်ဂ်ာနယ္ေတြကို အမီလိုက္ဖတ္၊ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြကလည္း ေရးအားက ေကာင္းမွေကာင္း ဂ်ာနယ္တိုင္းမွာလိုလို သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြကို မလြတ္တမ္းဖတ္ေနရာကေန တခါတခါ လြတ္သြားတာေတြက ရွိေသးတယ္..။ ဒီေတာ႔ ေရြးဖတ္ရတယ္။ ဖတ္ႏုိင္တာေတြ၊ ဖတ္သင့္တာေတြ ခ်က္ခ်င္းဖတ္၊ မဖတ္ႏိုင္တာေတြကိုေတာ႔ သိမ္းထား၊ အခ်ိန္ယူၿပီးျပန္ဖတ္၊ ေရးခ်င္တာေတြ၊ ေျပာခ်င္တာေတြရွိေနေပမည့္လည္း အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါက ေျပာခြင့္၊ ေရးခြင့္ မၾကံဳေသးေတာ႔ ေစာင့္ေနရတာကိုက စိတ္မရွည္ခ်င္စရာ။
ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ေက်ာင္းေတြလိုအပ္တယ္
တခါတေလ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာလား၊ သတင္းသမားလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာလား။ ခ်ီတံုခ်တံုနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ေနတာလည္းရွိတယ္။ ေသခ်ာတာတခုခုေတာ႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ျဖစ္ခ်င္တာက ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္၊ လိုက္လုပ္ေနရတာေတြက စိတ္ထဲလုပ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြကိုလုပ္ဖို႔ ေလ႔လာဖို႔ အခ်ိန္ေတြက ေပးရေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ႏို္င္ငံျခားမွာ ပညာေတြ သင္လာခဲ႔တဲ႔ ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတေယာက္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ သူက ႏိုင္ငံျခားက စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ခိုင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏို္င္ငံမွာ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ေက်ာင္းေတြ ရွိဖုိ႔လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာမိေတာ႔ သူက ရယ္တယ္။
သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ဘ၀
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြကို အာဏာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေခ်ာင္ထိုးထားခဲ႔ၾကတယ္။ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ အစိုးရကိုေရာ၊ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုေကာ မညွာမတာေျပာ၊ ေ၀ဖန္၊ ေထာက္ျပၾကတ႔ဲအခါမွာ ၂ ဘက္စလံုးရဲ႕ အမုန္းကိုခံၾကရတယ္။ အဆင္မသင့္ရင္ အသတ္ခံရတဲ႔ အထိေတာင္ အသက္ေတြေပးသြားခဲ႔ၾကရတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္တဲ႔အခါ ဦးႏုနဲ႔ ဦးေန၀င္းၾကားဗ်ာမ်ားခဲ႔ရတဲ႔ ေၾကးမံုဦးေသာင္းဆိုရင္ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ အထိ ကိုယ္႔ေျမ၊ ကိုယ္႔ေရ၊ ကိုယ္႔ဌာေနမွာ ေခါင္းမခ်ခဲ႔ရဘူး။ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ဆုိရင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ႔ရတယ္။ ျပည္သူလူထုေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ခဲ႔တဲ႔ သတင္းစာဆရာႀကီးေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ တကယ္ေတာ႔ သနားစရာေကာင္းပါတယ္။
ဒီကေန႔ေျပာေနဆိုေနၾကတာေတြ
သတင္းစာဆရာၾကီး လူထုစိန္၀င္းက အစခ်ီလို႔ အရပ္ဘက္လူမႈ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြ မ်ားမ်ားေပၚေပါက္လာဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီး စေျပာပါၿပီ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စတုတၳမ႑ိဳင္ရဲ႕ ဖိုက္တာကို ျပပါဆိုရင္ လူထုစိန္၀င္းပါပဲ။ လူထုလူတန္းစား အလႊာအသီးသီးေတြကလည္း တပိုင္တႏိုင္မွတဆင့္ လူမႈပရဟိတအသင္းအဖြဲ႕ေလးေတြ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ အားလံုးအသိပါပဲ။ ေက်ာင္းသားေတြဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြဖြဲ႕စည္းေနၾကၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ႔ လူငယ္ေတြဆိုရင္လည္း မိမိတို႔ မုန္႔ဖိုးေတြထဲကေန စုၿပီး တရား၀င္လူငယ္ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြ ထူေထာင္ၿပီး၊ လူထုကိုႏိုင္ငံေရး အသိပညာေပးဖို႔၊ အနာဂတ္လူငယ္ထုအတြက္ လူငယ္အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုဖို႔ လူငယ္ထုရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ဖို႔အစရွိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အနာဂတ္လူငယ္နဲ႔ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ေရာင္ျခည္ေတြသန္းလာတဲ႔ ေကာင္းတဲ႔ လကၡဏာေတြပါပဲ။
လူႀကီးေတြက ပဲ႔ထိန္းဖို႔လို
ဒီလိုတက္ၾကြတဲ႔ လူငယ္ေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔ လူၾကီးေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ အျပည့္ရွိတယ္။ လူႀကီးေတြ ႏိုင္ငံေရးခရီးရွည္ကို ျဖတ္သန္းလာခဲ႔ရတယ္။ ေပးဆပ္ခဲ႔ရတယ္။ ၀ါဒေတြ၊ လမ္းစဥ္ေတြ အကြဲကြဲအျပားျပားနဲ႔ တစစီ က်ဳိးပဲ႔ထြက္ခဲ႔ရၿပီးၿပီ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးဟာ လူငယ္ေတြ ဦးေဆာင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္သင့္ၿပီ။ ဒီေတာ႔ လူႀကီးေတြက ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ အေသဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႔ ၀ါဒတစ္ခ်ဳိ႕တေလကို စြန္႔ခြာသင့္ၿပီ။ ကြန္ျမဴနစ္ဒီမိုကေရစီဆန္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြကို အေရာင္မဆိုးသင့္ေတာ႔ဘူး..။ အားလံုးကို မဆိုလိုပါ။ အားလံုး တက္ညီလက္ညီနဲ႔ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီလမ္းကို သြားၾကတဲ႔အခါမွာ အယူအဆေတြ၊ သေဘာတရားေတြ တူခ်င္မွတူလိမ္႔မယ္။ အေရးၾကီးတဲ႔အခါ ညီညႊတ္ဖို႔လိုတယ္။ ဘာေၾကာင့္ညီညႊတ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ေျပာရတာလည္းဆိုေတာ႔ ပန္းတိုင္တူေနတယ္။ ဒီကေန႔ အားလံုး ေနာက္ျပန္မလွည့္ပဲ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို သြားေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အေရးႀကီးရင္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမွန္ရင္ ေသြးနီးဖို႔လိုတယ္။ ညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္။ သူက ဗကသ မို႔လို႔၊ သူက NLD မို႔လို႔၊ သူက NDF မို႔လို႔၊ သူက USDP မို႔လို႔၊ သူက လစ္ဘရယ္မို႔လို႔၊ သူက ၈၈ မို႔လို႔ ဆိုၿပီး ခြဲျခားေနလို႔ မရေတာ႔ဘူး…။
အေပါက္ကေလးက ေသးေသးေလးရွိေသးတယ္
ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးျဖစ္တာက စတုတၳမ႑ိဳင္အေပါက္ေလးေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေသးေသးေလးရွိေသးတဲ႔အေပါက္ကို အားလံုး၀ိုင္းခ်ဲ႕မွ က်ယ္လာမယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ…။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေတြကို တည့္မတ္ျပဳျပင္၊ ထိန္းညွိေပးမွာက စတုတၳမ႑ိဳင္ပါပဲ။ အေပါက္ကေလးက်ယ္လာေအာင္ အားလံုးကို ညီညႊတ္ေစခ်င္တာပါ။ ဒီကေန႔ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးလိုခ်င္ေနတာကဘာလဲ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီညႊတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို အာမခံမည့္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတရပ္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျပည္သူ႕အစိုးရတရပ္(ျပည္သူက အာဏာအပ္ႏွင္းျခင္းခံရတဲ႔ အစိုးရတရပ္) ကို အားလံုးလိုခ်င္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီလိုဆိုပန္းတိုင္တူေနရင္ အနာဂတ္မွာ အဘက္ဘက္က ေနာက္က်က်န္ေနခဲ႔တဲ႔ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလမ္းေၾကာင္း ကို အားလံုးအတူတကြ သြားသင့္ေနၿပီလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။
၅၀၀၀ တန္ ဖုန္းကိစၥ
ပညာရွင္ေတြလည္း တြက္ျပၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အျမင္တခုကိုပဲ ခ်ျပမွာပါ။ ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ႔ မွန္ခ်င္လည္း မွန္မယ္။ မွားခ်င္လည္းမွားမယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရက္ေတြက ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းကိစၥနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း ေရးၾကတယ္။ သမၼတ မိန္႔ခြန္းကေတာ႔ ျပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါမယ္လို႔ပဲ ေျပာထားတာ ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းခ်ေပးမယ္လို႔ မေျပာပါဘူး..။ လူတိုင္းနီးပါး တယ္လီဖုန္းကိုင္လာႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြက ဒီထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္ဆန္လာမယ္။ အဲလိုျမန္ဆန္လာတဲ႔အခါမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ေကာင္းေကာင္း အေထာက္အကူျပဳလာႏိုင္မွာျဖစ္သလို၊ မတရားမႈေတြကိုလည္း ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္..။ လူထုလူတန္းစားအသီးသီးနဲ႔ မီဒီယာနဲ႔၊ အစိုးရနဲ႔ တသားတည္းျဖစ္သြားမယ္။ အစိုးရယႏၲရားေတြကို ျပည္သူလူထုက အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီသိႏိုင္မယ္..။ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျမန္ဆန္လာတာနဲ႔အမွ် လယ္သမားလည္း စပါးေစ်း ေမွာင္ခိုမမိေတာ႔ဘူး။ လူထုအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြမ်ားလာမွာကို သိသိႀကီးနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မလာတာလည္းဆိုတာ နည္းပညာေၾကာင့္ေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ ေခတ္သစ္ခ်စ္တီးေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနရဲ႕ လူထုအတြက္ မၾကည့္တဲ႔ ခပ္ညံ့ညံ့မူ၀ါဒေတြေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါတယ္…။ ေနာက္ျဖစ္ႏိုင္စရာတခုကေတာ႔ ေခတ္သစ္ခ်စ္တီးေတြဆီက ေငြပမာဏေတြ ဘယ္ေလာက္ယူထားၿပီးၿပီလည္းဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူး။ မေန႔ကပဲ ဆက္သြယ္ေရးက သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ဘယ္မီဒီယာကိုမွ မေျပာေတာ႔ဘူးဆိုၿပီး The voice weely မွာပါလာပါၿပီ။ တခုပဲ သတိထားရမွာက ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးတဲ႔အခါမွာ ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းျဖစ္လာဖို႔ကိစၥကို ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးက ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆိုလိုက္ၾကမယ္ဆိုရင္ အေျပာင္းအလဲ တခုေတာ႔ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လာႏိုင္မယ္လို႔ သံုးသပ္မိပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြလုပ္ကိုလုပ္ရမွာေတြ
ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ အေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထုၾကားမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွင္းလင္းေျပာျပသင့္ပါတယ္..။ အေရးၾကီးဆံုး အခန္း (၁) ျဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားနဲ႔ အခန္း(၈) ျဖစ္တဲ႔ ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ မူလအခြင့္အေရးနဲ႔ တာ၀န္မ်ားဆိုတဲ႔ အခန္း ေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထုေတြကို ဥပေဒပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားလာမည့္ အေနအထား၊ အခင္းအက်င္းေတြကို ခ်ျပရပါမယ္။ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ သူတို႔ အခြင့္အေရးေတြကို မသိရင္ ေတာင္းမွာမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒါက ျပသနာမဟုတ္ေသးေပမယ္႔ သူတို႕တာ၀န္ေတြကို မသိရင္ ဥပေဒမသိပဲ၊ ဘုမသိ၊ ဘမသိ အဖမ္းခံရတာမ်ဳိးေတြျဖစ္တတ္တယ္…။ အဲလိုမသိတဲ႔အခါ သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြကို ေရာက္သြားၿပီး ပါးစပ္ဥပေဒေတြနဲ႔ ဆံုတဲ႔အခါမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ႔ ျပည္သူေတြ (မဲဆႏၵရွင္ေတြ) ရဲ႕ဘ၀ေတြကုိ သတ္သလိုျဖစ္သြားမယ္။ ဥပေဒကို သိမွ လိုက္နာမယ္၊ မသိရင္ လိုက္နာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို သြားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အစိုးရက ျပည္သူလူထုကို ႏိုင္ငံေရး အသိပညာတခုျဖစ္တဲ႔ ဥပေဒကို ေပးမသိထားရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက ေပးသိရမယ္။ ဒါမွလည္း လူထုအေပၚတာ၀န္ေက်မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတာျဖစ္လို႔ နားလည္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ လုပ္ရမွာကို ေျပာတာ။
အစိုးရဘက္ကလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔လိုတယ္
အစိုးရဘက္ကလည္း အခုဆိုရင္ က်ဴရွင္ဆရာ ႏိုင္ငံေရးမသင္ရတို႔၊ ေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရတို႔ဆိုတဲ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္ေပးဖို႔လိုတယ္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥေဒမွာကို ျပ႒ာန္းထားၿပီးသားပါ။
အခန္း(၈) ပုဒ္မ ၃၅၄ မွာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရး သို႔မဟုတ္ ျပည္သူတို႔၏ ကိုယ္က်င့္တရားအက်ဳိးငွာ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ ေအာက္ပါအခြင့္အေရးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။
(က) မိမိ၏ယံုၾကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားျဖန္႔ေ၀ခြင့္၊
(ခ)လက္နက္မပါပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေ၀းခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္၊
(ဂ) အသင္းအဖြဲ႕ သို႔မဟုတ္ အစည္းအရံုးမ်ား ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ခြင့္၊
(ဃ) တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးႏွင့္ တစ္မ်ဳိး သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ကိုလည္းေကာင္း၊ အျခား ဘာသာသနာကိုလည္းေကာင္း ထိခိုက္နစ္နာမႈမရွိေစပဲ မိမိခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသည့္ စကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာႏွင့္ ဓေလ႔ထံုးတမ္းမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္။
အဲလိုျပ႒ာန္းထားသည့္ အေနအထားမွာ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေက်ာင္းသားလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ၊ ၀န္ထမ္းလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ၊ က်ဴရွင္ဆရာလည္း ႏိုင္ငံသားပဲ ျပည္သူလူထုဆႏၵနဲ႔ အညီေရးဆြဲထားတယ္ဆိုတဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပါ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈရွိေနတဲ႔ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြကိုလည္း ခ်ိန္ၿပီးေတာ႔ အစိုးရဘက္ကလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ…။ ေရးခ်င္တာေတြ က်န္ေနေပမယ္႔ အြန္လိုင္းမွာက စာလံုးေရ ကန္႔သတ္ထားလို႔ ေတာ္ေသးၿပီဗ်ာ…။ ေနာက္ပိုင္းလည္း အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဆက္လက္ေရးသားေနပါဦးမယ္လို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ….။ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနရင္း…..။
ေလးစားစြာျဖင့္
ထက္ေအာင္(၁၁.၀၃.၂၀၁၂…. ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္ ၁း၀၀)
0 comments:
Post a Comment