"တိမ္းေစာင္းေနေသာ လုပ္ရပ္မ်ား"
|
10:56 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Min Thant Syn created the doc:
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေနထိုင္တဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံသား ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို ထိုင္းႏိုင္ငံက ျပဌာန္းထားတဲ့ဥပေဒကို လုိက္နာၾက ရမွာျဖစ္တယ္။ အလားတူ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္သူဟူသမွ်
တို႔ဟာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံက ဥပေဒအတိုင္း လိုက္နာၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္
လုပ္ရပ္ေတြကတိမ္းေစာင္းေနတယ္။
ထိုင္းႏိုင္င္ဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အသားအေရာင္ အရပ္အေမာင္း ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာန႔ဲ အစားအစာေတြကအစ အနီးစပ္ဆံုး တုိင္ျပည္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားမွာ သန္းခ်ီတဲ့ ျမန္မာေတြ ပ်ံ႕ ႏွံ႕ ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾကၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္းေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀နဲ႔ ထိုင္းဘာသာစကား ကိုလည္း ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာႏိုင္ ဆိုႏိုင္ျဖစ္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရွိရတယ္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ထက္ဆင္ လက္ထက္ (၂၀၀၃) ခုႏွစ္မွာ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ (ပန္းေရာင္ဘတ္) ကိုလုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ထိုင္းအစိုးရ အတြက္ အႀကီးအက်ယ္ ပြေပါက္တိုးခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းႀကီး ျဖစ္တယ္လို႔ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူ တေယာက္က ေထာက္ျပပါတယ္။ အစိုးရ သတ္မွတ္ေစ်းက ဘတ္ေငြ (၃၈၀၀) သာျဖစ္ေပမယ့္ ဘတ္ (၅၀၀၀ /၆၀၀၀) ကုန္က်ခံ လုပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ဒီ (ဘတ္) က ၿမိဳ႕နယ္ တခုက တခုကို သြားလာခြင့္ မျပဳ။ အလုပ္အကိုင္ ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔ ပိတ္ပင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ လုပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာ အစိုးရတို႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကို ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ လုပ္ေပးလာခဲ့တာ (၂) ႏွစ္ တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြဟာ ထိုင္းလုပ္ ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ထိုင္းရဲေတြ ယုတ္မာ ပက္စက္မႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားေနၾကရတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာ ခ်င္ၾကတာေၾကာင့္ ဘတ္ေငြ ေသာင္းခ်ီ အကုန္ခံၿပီး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္သလို လုပ္ေနၾကဆဲလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ အဆိုပါ အလုပ္သမား အေရး ေဆာင္ရြက္သူက ေျပာျပ ပါတယ္။
“ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတုန္းက ထိုင္းအစိုးရက ဘာေတြ ကတိေပးခဲ့သလဲ ’’
ထိုင္းတႏုိင္ငံလံုးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာခြင့္ရွိတယ္။ အခြန္မေကာက္၊ ပုလိပ္မဖမ္း၊ ထိုင္းအလုပ္သမားမ်ားနည္းတူ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး တန္းတူရရွိမယ္ ဆိုျပီး ေျပာဆို ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ မလုပ္ခင္ (ပန္းေရာင္ ေနထိုင္ခြင့္ဘတ္) ကို ဘတ္ေငြ (၄၀၀၀) ကေန (၆၀၀၀) အထိ ကုန္က်ခံၿပီး ဦးစြာ လုပ္ရပါတယ္။ ျပီးမွ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ကို အနည္းဆံုးဘတ္ (၆၅၀၀) ကေန (၁၀၀၀၀) အတြင္းမွာ ကုန္က်ခံၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကရပါတယ္။ ၿပီးရင္ (work permit) ဆိုတာကိုလည္း တႏွစ္စာ အတြက္ ပြဲစားခ အပါအ၀င္ ဘတ္ေငြ (၆၀၀၀) ၀န္းက်င္အကုန္ခံၿပီး လုပ္ၾကရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ျမန္မာအစိုးရဟာ ဘတ္လုပ္ၿပီးမွ ပက္စ္ပို ့လုပ္ရတာ၊ ပက္စ္ပုိ႕လုပ္ၿပီး (work permit) လုပ္ရတာေတြ အလုပ္သမား တေယာက္ အတြက္ ဒီ အဆင့္ (၃) ဆင့္မွာ အကုန္အက် ဘယ္ေလာက္မ်ားမယ္၊ ထိုင္းေတြ အျမတ္ထုတ္ ေတာ့မယ္ ဆိုတာကို ထည့္မတြက္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။ သန္းခ်ီတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံေနရၿပီ ဆိုတာကို ခုထိ ျမန္မာအစိုးရ သိေသးဟန္ မတူေသးဘူးလုိ႔ ဘန္ေကာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူက ဆက္လက္ ေျပာဆို ပါတယ္။
ကတိမတည္မႈေတြနဲ႔ ေခြးအၿမီးေကာက္ကို က်ည္ေတာက္ခၽြတ္ၿပီ
(ဘတ္) ျဖစ္ေစ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ျဖစ္ေစ အလုပ္သမားလက္ထဲမွာ ကိုင္ေဆာင္ထားရမယ္လို႔ ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒမွာ ျပဌာန္း ထားေပမယ့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတိုင္း လက္မွာ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မရရွိၾကပါဘူး။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ သိမ္းထားတာ ခံရပါတယ္။ ရွိစု မဲ့စု လုပ္ထားတဲ့ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ (ဘတ္) ေတြကို လုပ္ငန္းရွင္က ဆက္မလုပ္ ေပးတာေၾကာင့္ တရားမ၀င္ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ေရတြက္လို႔ မကုန္ေအာင္ မ်ားျပားပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ အနီးက မဟာခ်ိဳင္မွာဆိုရင္ ဘတ္မရွိ၊ ပက္စ္ပုိ႕ မရွိလို႔ ဖမ္းစားတာကေတာ့ မဟာခ်ိဳင္ရဲေတြရဲ႕ အဓိက ေန႔စဥ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့ေန႔က ယာယီပက္စ္ပုိ႕လုပ္ထားတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုပါ ဖမ္းဆီးၿပီးေတာ့ ေငြညွစ္၊ ရဲစခန္းေခၚၿပီး အိမ္သာေဆးခိုင္း၊ အမႈိက္လွဲခိုင္း လုပ္ခိုင္းေနတာက အေတာ္ပဲ ယုတ္မာပက္စက္မႈ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ မဟာခ်ိဳင္က ရခိုင္ အလုပ္သမား တဦးက ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ထိုင္းေတာင္ပိုင္း ဖန္ငအေျခစိုက္ ပညာေရးဖြ႔ံၿဖိဳးမႈ ေဖါင္ေဒးရွင္း လို႔ေခၚတဲ့ (FED) အင္ဂ်ီအိုက ၀န္ထမ္း (၂) ေယာက္ မဲေဆာက္႐ုံးခြဲကေန လက္ေထာက္ဒါ႐ိုက္တာ တဦးတို႔အတူ ဖန္င႐ံုး လုပ္ငန္းကိစၥနဲ႔ လာတာကို သြားလာခြင့္ မရွိလို႔ဆိုကာ တာ့ခ္ဂိတ္ အေရာက္မွာ ကားေပၚက ဆြဲခ်ၿပီး မဲေဆာက္ကို ျပန္ပို႔တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုတရား၀င္ သြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္ တားျမစ္တာဟာ လူကုန္ကူးမႈကို အားေပးအားေျမႇာက္ ေပးရာေရာက္ႏိုင္လို႔ ကိုယ္ေတြ ့ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာက ေျပာပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ကို FED ဒါရိုက္တာ ဦးထူးခ်စ္က ‘‘က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ အဖြဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ သာမက ထိုင္းႏိုင္ငံအတြက္ပါ အက်ိဳးျဖစ္ေစတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို အဖြဲ႔က တရား၀င္ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ထားတာနဲ႔ သြားလာ ေနတာကိုေတာင္ ထိုင္းရဲေတြက ပိတ္ပင္တားျမစ္ရင္ သာမန္ အလုပ္သမားေတြကို ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္အထိ အႏိုင္က်င့္ မလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ လုိ႔ရပါတယ္’’ လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
“လံုး၀ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕လုပ္ရပ္’’
ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ဆိုတာ ျမန္မာေတြ ေန႔တိုင္း ၀င္ေရာက္ေနတဲ့ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္တယ္။ ေတာ့ခ႐ိုင္နဲ႔ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေရႊ႕ေျပာင္း ျမန္မာအလုပ္သမား (၄) သိန္းေက်ာ္ခန္႔ရွိတယ္။ အလုပ္သမား လိုအပ္ခ်က္ထက္ ၀င္ေရာက္ လာေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ အစိုးရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တေန႔လုပ္အားခ (၁၆၂) ဘတ္ ေပးစရာမလိုဘဲ တေန႔ကို ဘတ္ (၆၀) ေလာက္နဲ႔ ခိုင္းလို႔ရ ေနတာျဖစ္တယ္။ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္႐ံု ေလးငါးရာ ထက္မနည္းရွိေပမယ့္ အစိုးရ သတ္မွတ္ေစ်း ေပးတဲ့ စက္ရံု ေလးငါး႐ံုသာ ရွိတယ္လို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မဲေဆာက္က ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြဟာ အခက္အခဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားက လုပ္အားခေတြ ပိုရတဲ့ ဘန္ေကာက္နဲ႔ အျခားၿမိဳ႕ေတြကို သြားလိုၾကပါတယ္။ သြားရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြကို အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ ႀကိဳးပမ္း ေနတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လူကုန္ကူးသူေတြက လြယ္လင့္တကူ စည္း႐ံုးလို႔ ရတတ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာၾက ပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြဟာ လုပ္အားခ ပိုမိုရရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကို သြားခ်င္လြန္းလို႔ ဆယ္နာရီထက္မနည္း လုပ္မွ တေန႔ ေျခာက္ဆယ္ ခုႏွစ္ဆယ္ရတဲ့ ၀င္ေငြကေလးေတြကို တစ္ႏွစ္ ႀကိတ္မွိတ္စုၿပီး မဲေဆာက္မွာ ေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ (ဘတ္) လုပ္ထားၾကတယ္။ ဘတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံ ထပ္စုၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆို ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြကို သြားဖို႔အတြက္ ေနရပ္ရင္းက မိသားစုေတြဆီကို ေငြမွာၾကတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလက မဲေဆာက္ကေနၿပီး ရေနာင္းသို႔ ပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ဖို႔သြားမယ့္ အလုပ္သမား (၁၁၀) ကို မဲေဆာက္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ရဲေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဖမ္းဆီးလိုက္တယ္။
ဘန္ေကာက္က ပက္စ္ပုိ႕လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီက ျမန္မာ၀န္ထမ္း ျပည္ႏွင္ဒဏ္ ခံရတယ္။ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ ႐ုတ္သိမ္း ခံလိုက္ရတယ္။ အလုပ္သမားေတြ မဲေဆာက္မွာ ေနထိုင္ခြင့္ (ဘတ္) လုပ္ထားတာေတြ အကုန္ ဖ်က္ဆီး ခံလိုက္ရတယ္။
(၂) ႏိုင္ငံအစိုးရ တရား၀င္ လုပ္ေနပါလ်က္ ဘာ့ေၾကာင့္ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားေတြကို ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ခြင့္ မျပဳၾကတာလဲလို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ထိုင္းအစိုးရနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရတို႔ ယေန႔ထိ တစံုတခု ၀င္ေရာက္ စံုစမ္းျခင္း မရွိေသးဘူး။
ဒါေပမယ့္ မဲေဆာက္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံသား ခံယူခြင့္ရထားတဲ့ နာမည္ႀကီး လူကုန္ကူးသူ တေယာက္ရွိတယ္။ ထို္င္း တႏိုင္ငံလံုး မွာရွိတဲ့ စက္႐ံု အလုပ္႐ံုက လုိအပ္သမွ် အလုပ္သမားေတြကို တင္ပို႔ ေပးေနတယ္။ မဲေဆာက္က ထိုင္း အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ တာ့ခ္ဂိတ္က ထိုင္းအာဏာပိုင္ မ်က္ကြယ္ ျပဳထားၾကတယ္။ ဒီလူဟာ အလုပ္႐ံု ေဟာင္းေတြ ဂိုေဒါင္ေဟာင္း ေတြမွာ အလုပ္သမားေတြ ရာခ်ီၿပီး အၿမဲ စုေဆာင္းထားတယ္လို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ သူေတြက ေျပာျပပါတယ္။ ဒီနာမည္ႀကီး လူကုန္ကူး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက တင္ပို႔ လိုက္လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိသြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ (work permit) လုပ္မရဘဲ ဒုကၡေရာက္ ေနၾကရတယ္။ ေထာ္ေရာ (၃၈/၁) လို႔ေခၚတဲ့ စာရြက္ေတြက အတုေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လို႔ အဲဒီလူ ပို႔ေပးလုိက္တဲ့ အစီအစဥ္နဲ႔ လာခဲ့ဖူးသူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။ ဒီလို လက္တလံုးျခား လုပ္ထားတာကို သိၾကတာေၾကာင့္ ထိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ယာယီပက္စ္ပုိ႕ကို သိမ္းထားၿပီး အႏိုင္က်င့္ ေနတာျဖစ္တယ္လို႔ အလုပ္သမားေတြက ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ထို္င္းအစိုးရတို႔ဟာ ယာယီ ပက္စ္ပုိ႕နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို တခုမွ ၀င္ရွင္းလင္းတာ မရွိတာေၾကာင့္ တေန႔ထက္တေန႔ ပိုမို ဆိုး၀ါးလာေနတယ္လို႔ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ျမန္မာ အစိုးရအေနနဲ႔ မတရား ဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားကိစၥတခု တစ္ေလေလာက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ၀င္ေရာက္ေျပာဆို လုပ္ကိုင္တာ၊ ေမးျမန္း စံုစမ္းတာမ်ား လုပ္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ ဒီေလာက္အထိ လက္ရဲဇက္ရဲ ဖိႏွိပ္မွ ာမဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆေနၾက ေၾကာင္းပါ။
ေက်ာ္ေသာင္း
ထိုင္းႏိုင္င္ဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အသားအေရာင္ အရပ္အေမာင္း ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာန႔ဲ အစားအစာေတြကအစ အနီးစပ္ဆံုး တုိင္ျပည္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားမွာ သန္းခ်ီတဲ့ ျမန္မာေတြ ပ်ံ႕ ႏွံ႕ ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾကၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္းေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀နဲ႔ ထိုင္းဘာသာစကား ကိုလည္း ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာႏိုင္ ဆိုႏိုင္ျဖစ္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရွိရတယ္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ထက္ဆင္ လက္ထက္ (၂၀၀၃) ခုႏွစ္မွာ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ (ပန္းေရာင္ဘတ္) ကိုလုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ထိုင္းအစိုးရ အတြက္ အႀကီးအက်ယ္ ပြေပါက္တိုးခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းႀကီး ျဖစ္တယ္လို႔ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူ တေယာက္က ေထာက္ျပပါတယ္။ အစိုးရ သတ္မွတ္ေစ်းက ဘတ္ေငြ (၃၈၀၀) သာျဖစ္ေပမယ့္ ဘတ္ (၅၀၀၀ /၆၀၀၀) ကုန္က်ခံ လုပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ဒီ (ဘတ္) က ၿမိဳ႕နယ္ တခုက တခုကို သြားလာခြင့္ မျပဳ။ အလုပ္အကိုင္ ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔ ပိတ္ပင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ လုပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာ အစိုးရတို႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကို ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ လုပ္ေပးလာခဲ့တာ (၂) ႏွစ္ တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြဟာ ထိုင္းလုပ္ ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ထိုင္းရဲေတြ ယုတ္မာ ပက္စက္မႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားေနၾကရတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာ ခ်င္ၾကတာေၾကာင့္ ဘတ္ေငြ ေသာင္းခ်ီ အကုန္ခံၿပီး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္သလို လုပ္ေနၾကဆဲလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ အဆိုပါ အလုပ္သမား အေရး ေဆာင္ရြက္သူက ေျပာျပ ပါတယ္။
“ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတုန္းက ထိုင္းအစိုးရက ဘာေတြ ကတိေပးခဲ့သလဲ ’’
ထိုင္းတႏုိင္ငံလံုးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာခြင့္ရွိတယ္။ အခြန္မေကာက္၊ ပုလိပ္မဖမ္း၊ ထိုင္းအလုပ္သမားမ်ားနည္းတူ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး တန္းတူရရွိမယ္ ဆိုျပီး ေျပာဆို ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ မလုပ္ခင္ (ပန္းေရာင္ ေနထိုင္ခြင့္ဘတ္) ကို ဘတ္ေငြ (၄၀၀၀) ကေန (၆၀၀၀) အထိ ကုန္က်ခံၿပီး ဦးစြာ လုပ္ရပါတယ္။ ျပီးမွ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ကို အနည္းဆံုးဘတ္ (၆၅၀၀) ကေန (၁၀၀၀၀) အတြင္းမွာ ကုန္က်ခံၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကရပါတယ္။ ၿပီးရင္ (work permit) ဆိုတာကိုလည္း တႏွစ္စာ အတြက္ ပြဲစားခ အပါအ၀င္ ဘတ္ေငြ (၆၀၀၀) ၀န္းက်င္အကုန္ခံၿပီး လုပ္ၾကရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ျမန္မာအစိုးရဟာ ဘတ္လုပ္ၿပီးမွ ပက္စ္ပို ့လုပ္ရတာ၊ ပက္စ္ပုိ႕လုပ္ၿပီး (work permit) လုပ္ရတာေတြ အလုပ္သမား တေယာက္ အတြက္ ဒီ အဆင့္ (၃) ဆင့္မွာ အကုန္အက် ဘယ္ေလာက္မ်ားမယ္၊ ထိုင္းေတြ အျမတ္ထုတ္ ေတာ့မယ္ ဆိုတာကို ထည့္မတြက္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။ သန္းခ်ီတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံေနရၿပီ ဆိုတာကို ခုထိ ျမန္မာအစိုးရ သိေသးဟန္ မတူေသးဘူးလုိ႔ ဘန္ေကာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူက ဆက္လက္ ေျပာဆို ပါတယ္။
ကတိမတည္မႈေတြနဲ႔ ေခြးအၿမီးေကာက္ကို က်ည္ေတာက္ခၽြတ္ၿပီ
(ဘတ္) ျဖစ္ေစ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ျဖစ္ေစ အလုပ္သမားလက္ထဲမွာ ကိုင္ေဆာင္ထားရမယ္လို႔ ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒမွာ ျပဌာန္း ထားေပမယ့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားတိုင္း လက္မွာ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ မရရွိၾကပါဘူး။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ သိမ္းထားတာ ခံရပါတယ္။ ရွိစု မဲ့စု လုပ္ထားတဲ့ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ (ဘတ္) ေတြကို လုပ္ငန္းရွင္က ဆက္မလုပ္ ေပးတာေၾကာင့္ တရားမ၀င္ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ေရတြက္လို႔ မကုန္ေအာင္ မ်ားျပားပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ အနီးက မဟာခ်ိဳင္မွာဆိုရင္ ဘတ္မရွိ၊ ပက္စ္ပုိ႕ မရွိလို႔ ဖမ္းစားတာကေတာ့ မဟာခ်ိဳင္ရဲေတြရဲ႕ အဓိက ေန႔စဥ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့ေန႔က ယာယီပက္စ္ပုိ႕လုပ္ထားတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုပါ ဖမ္းဆီးၿပီးေတာ့ ေငြညွစ္၊ ရဲစခန္းေခၚၿပီး အိမ္သာေဆးခိုင္း၊ အမႈိက္လွဲခိုင္း လုပ္ခိုင္းေနတာက အေတာ္ပဲ ယုတ္မာပက္စက္မႈ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ မဟာခ်ိဳင္က ရခိုင္ အလုပ္သမား တဦးက ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ထိုင္းေတာင္ပိုင္း ဖန္ငအေျခစိုက္ ပညာေရးဖြ႔ံၿဖိဳးမႈ ေဖါင္ေဒးရွင္း လို႔ေခၚတဲ့ (FED) အင္ဂ်ီအိုက ၀န္ထမ္း (၂) ေယာက္ မဲေဆာက္႐ုံးခြဲကေန လက္ေထာက္ဒါ႐ိုက္တာ တဦးတို႔အတူ ဖန္င႐ံုး လုပ္ငန္းကိစၥနဲ႔ လာတာကို သြားလာခြင့္ မရွိလို႔ဆိုကာ တာ့ခ္ဂိတ္ အေရာက္မွာ ကားေပၚက ဆြဲခ်ၿပီး မဲေဆာက္ကို ျပန္ပို႔တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုတရား၀င္ သြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္ တားျမစ္တာဟာ လူကုန္ကူးမႈကို အားေပးအားေျမႇာက္ ေပးရာေရာက္ႏိုင္လို႔ ကိုယ္ေတြ ့ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာက ေျပာပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ကို FED ဒါရိုက္တာ ဦးထူးခ်စ္က ‘‘က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ အဖြဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ သာမက ထိုင္းႏိုင္ငံအတြက္ပါ အက်ိဳးျဖစ္ေစတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို အဖြဲ႔က တရား၀င္ ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ထားတာနဲ႔ သြားလာ ေနတာကိုေတာင္ ထိုင္းရဲေတြက ပိတ္ပင္တားျမစ္ရင္ သာမန္ အလုပ္သမားေတြကို ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္အထိ အႏိုင္က်င့္ မလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ လုိ႔ရပါတယ္’’ လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
“လံုး၀ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕လုပ္ရပ္’’
ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ဆိုတာ ျမန္မာေတြ ေန႔တိုင္း ၀င္ေရာက္ေနတဲ့ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္တယ္။ ေတာ့ခ႐ိုင္နဲ႔ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေရႊ႕ေျပာင္း ျမန္မာအလုပ္သမား (၄) သိန္းေက်ာ္ခန္႔ရွိတယ္။ အလုပ္သမား လိုအပ္ခ်က္ထက္ ၀င္ေရာက္ လာေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ အစိုးရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တေန႔လုပ္အားခ (၁၆၂) ဘတ္ ေပးစရာမလိုဘဲ တေန႔ကို ဘတ္ (၆၀) ေလာက္နဲ႔ ခိုင္းလို႔ရ ေနတာျဖစ္တယ္။ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္႐ံု ေလးငါးရာ ထက္မနည္းရွိေပမယ့္ အစိုးရ သတ္မွတ္ေစ်း ေပးတဲ့ စက္ရံု ေလးငါး႐ံုသာ ရွိတယ္လို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မဲေဆာက္က ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြဟာ အခက္အခဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားက လုပ္အားခေတြ ပိုရတဲ့ ဘန္ေကာက္နဲ႔ အျခားၿမိဳ႕ေတြကို သြားလိုၾကပါတယ္။ သြားရမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြကို အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ ႀကိဳးပမ္း ေနတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လူကုန္ကူးသူေတြက လြယ္လင့္တကူ စည္း႐ံုးလို႔ ရတတ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာၾက ပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြဟာ လုပ္အားခ ပိုမိုရရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကို သြားခ်င္လြန္းလို႔ ဆယ္နာရီထက္မနည္း လုပ္မွ တေန႔ ေျခာက္ဆယ္ ခုႏွစ္ဆယ္ရတဲ့ ၀င္ေငြကေလးေတြကို တစ္ႏွစ္ ႀကိတ္မွိတ္စုၿပီး မဲေဆာက္မွာ ေနထိုင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ (ဘတ္) လုပ္ထားၾကတယ္။ ဘတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံ ထပ္စုၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆို ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြကို သြားဖို႔အတြက္ ေနရပ္ရင္းက မိသားစုေတြဆီကို ေငြမွာၾကတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလက မဲေဆာက္ကေနၿပီး ရေနာင္းသို႔ ပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ဖို႔သြားမယ့္ အလုပ္သမား (၁၁၀) ကို မဲေဆာက္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ရဲေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဖမ္းဆီးလိုက္တယ္။
ဘန္ေကာက္က ပက္စ္ပုိ႕လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီက ျမန္မာ၀န္ထမ္း ျပည္ႏွင္ဒဏ္ ခံရတယ္။ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ ႐ုတ္သိမ္း ခံလိုက္ရတယ္။ အလုပ္သမားေတြ မဲေဆာက္မွာ ေနထိုင္ခြင့္ (ဘတ္) လုပ္ထားတာေတြ အကုန္ ဖ်က္ဆီး ခံလိုက္ရတယ္။
(၂) ႏိုင္ငံအစိုးရ တရား၀င္ လုပ္ေနပါလ်က္ ဘာ့ေၾကာင့္ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားေတြကို ယာယီပက္စ္ပုိ႕ လုပ္ခြင့္ မျပဳၾကတာလဲလို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ထိုင္းအစိုးရနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရတို႔ ယေန႔ထိ တစံုတခု ၀င္ေရာက္ စံုစမ္းျခင္း မရွိေသးဘူး။
ဒါေပမယ့္ မဲေဆာက္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံသား ခံယူခြင့္ရထားတဲ့ နာမည္ႀကီး လူကုန္ကူးသူ တေယာက္ရွိတယ္။ ထို္င္း တႏိုင္ငံလံုး မွာရွိတဲ့ စက္႐ံု အလုပ္႐ံုက လုိအပ္သမွ် အလုပ္သမားေတြကို တင္ပို႔ ေပးေနတယ္။ မဲေဆာက္က ထိုင္း အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ တာ့ခ္ဂိတ္က ထိုင္းအာဏာပိုင္ မ်က္ကြယ္ ျပဳထားၾကတယ္။ ဒီလူဟာ အလုပ္႐ံု ေဟာင္းေတြ ဂိုေဒါင္ေဟာင္း ေတြမွာ အလုပ္သမားေတြ ရာခ်ီၿပီး အၿမဲ စုေဆာင္းထားတယ္လို႔ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ သူေတြက ေျပာျပပါတယ္။ ဒီနာမည္ႀကီး လူကုန္ကူး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက တင္ပို႔ လိုက္လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိသြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ (work permit) လုပ္မရဘဲ ဒုကၡေရာက္ ေနၾကရတယ္။ ေထာ္ေရာ (၃၈/၁) လို႔ေခၚတဲ့ စာရြက္ေတြက အတုေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လို႔ အဲဒီလူ ပို႔ေပးလုိက္တဲ့ အစီအစဥ္နဲ႔ လာခဲ့ဖူးသူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။ ဒီလို လက္တလံုးျခား လုပ္ထားတာကို သိၾကတာေၾကာင့္ ထိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ယာယီပက္စ္ပုိ႕ကို သိမ္းထားၿပီး အႏိုင္က်င့္ ေနတာျဖစ္တယ္လို႔ အလုပ္သမားေတြက ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ထို္င္းအစိုးရတို႔ဟာ ယာယီ ပက္စ္ပုိ႕နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို တခုမွ ၀င္ရွင္းလင္းတာ မရွိတာေၾကာင့္ တေန႔ထက္တေန႔ ပိုမို ဆိုး၀ါးလာေနတယ္လို႔ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ျမန္မာ အစိုးရအေနနဲ႔ မတရား ဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားကိစၥတခု တစ္ေလေလာက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ၀င္ေရာက္ေျပာဆို လုပ္ကိုင္တာ၊ ေမးျမန္း စံုစမ္းတာမ်ား လုပ္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ ဒီေလာက္အထိ လက္ရဲဇက္ရဲ ဖိႏွိပ္မွ ာမဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆေနၾက ေၾကာင္းပါ။
ေက်ာ္ေသာင္း
0 comments:
Post a Comment