ဒီမိုကေရစီ ေလ့လာေရး စာစဥ္ အခန္း(၁) အပိုင္း(၃)

အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အသံ

(Interest Groups and Public Opinion)

          ဒီမုိကေရစီသည္ ျပည္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ျဖစ္သည္ဆုိသည္နွင့္အညီ ျပည္သူ႔အသံ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္ ေရွ႕တန္းမွ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အသံဆုိသည္ကုိ တစုတစည္းတည္းအေနျဖင့္ သတ္မွတ္ရန္ကား အခက္အခဲရွိပါသည္။ ျပည္သူလူထုၾကီးတြင္ အလႊားေပါင္းစုံ၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ၊ ဘာသာေပါင္းစုံ ပါ၀င္ေနရကား ထိုသူအားလုံးသည္ တထပ္လည္း၊ တသံတည္းျဖစ္ေသာ ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အသံ ဆုိသည္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ရန္ မ်ားစြာ အခက္အခဲရွိတတ္ပါသည္။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ျပည္သူ႔အသံမ်ိဳးစုံသည္ ကြဲျပားျခားနားေသာ အလႊာ၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ စသည့္နယ္ပယ္မ်ားမွ ဆင္းသက္ျခင္း ျဖစ္လာရသည္။ ထုိအခါ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတူရာမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္အုပ္စုမ်ားသည္ နုိင္ငံေရးတြင္ စုေပါင္းပါ၀င္လာၾကသည္။

          အခ်ိဳ႕က အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ား ဒီမုိကေရစီနုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္ေနမႈကို ေ၀ဖန္မႈျပဳၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ မာစ့္-လီနင္ ကြန္ျမဴနစ္ နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚသည္ လူတန္းစားအလႊားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရေသာ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအုပ္စုကို ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္သည္။ ၁၉ ရာစုတြင္ အဂၤလန္နုိင္ငံတြင္ ရွိခဲ့ေသာ ၀ွစ္ (Whig) မ်ား၏ နုိင္ငံေရးတြင္ လႊမ္းမုိးနုိင္မႈကို ေထာက္ျပရင္း အဆုိးဘက္မွ ေ၀ဖန္ၾကသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္မႈ ၁၉ ရာစုေခတ္က ၀ွစ္အလႊာ၏ နုိင္ငံေရးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈမ်ိဳး မည္သည့္လူတန္းစား တရပ္ကိုမွ် ဒီမုိကေရစီနုိင္ငံေရး စနစ္တြင္ ခြင့္မျပဳေခ်။ ထုိ႔အျပင္ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီနုိင္ငံမ်ားတြင္ လူလတ္တန္းစား ပညာတတ္မ်ား၊ ကုန္သည္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ထုထည္ပမာဏသည္ ၁၉ ရာစုေခတ္ကႏွင့္မတူ ၾကီးထြားလာသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ၀ွစ္အလႊာကို ဖယ္ရွားနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ ႐ႈျမင္ရာတြင္ အတန္းစား ရႈေထာင့္မွ ရႈျမင္ျခင္းျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကီးတြင္ အတန္းအစား (အလႊာ) အျပင္ လူမ်ိဳးေရးကြဲျပားျခားနားမႈ၊ ဘာသာေရး ကြဲျပားျခားနားမႈတုိ႔သည္ နုိင္ငံေရးတြင္ နက္နဲေသာ ျပႆနာမ်ားအျဖစ္ ပါ၀င္လ်က္ရွိၾကသည္။ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စု၏ ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား သည္ ရုပ္ေထြးလွေသာ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စု၏ လူမ်ိဳးေရးျပႆနာမ်ားကို “အတန္းအစားျပႆနာ ေျဖရွင္းလွ်င္ လူမ်ိဳးေရးျပႆနာ ေျဖရွင္းျပိီးျဖစ္သည္” ဟူေသာ အယူအဆအရ အတန္းအစားေရးကိုသာ အဓိကထား ေျဖရွင္းခဲ့သည္။ လူမ်ိဳးကို  ကိုယ္စားျပဳလ်က္ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုၾကီးမွ နုိင္ငံ (၁၅) ခုကြဲထြက္သြားျခင္္းသည္ ရႈပ္ေထြးလွေသာ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာကို အတန္းအစားျပႆနာ ေျဖရွင္းေရးရႈေထာင့္ တခုတည္းမွ ခ်ည္းကပ္မရေတာ့ေၾကာငး္ သက္ေသျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အတန္းအစား၊ အလႊာအျပင္ အျခားေသာ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး နုိင္ငံေရးဘ၀ထဲတြင္ ပါ၀င္ေနၾကသည္ကို အသိအမွတ္ ျပဳရမည္သာ။ ထုိပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ တူရာတူရာ အက်ိဳးတူအုပ္စု အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းလုိက္ ၾကျပီးနုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လာၾကသည္။

          အခ်ိဳ႕ေသာ အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ားသည္ အစိုးရေပၚလစီအေပၚ မ်ားစြာလႊမ္းမုိးနုိင္သည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထုိသို႔လႊမ္းမုိးနုိင္ျခင္းအေပၚ အစုိးရက ေျပာင္းလဲပစ္နုိင္သျဖင့္ လူတုိင္း တန္းတူ ညီမွ် ျခင္းဟူေသာ ဒီမုိကေရစီ၏ အေျခခ့မႈကို ထိခိုက္နုိင္ေၾကာင္းအခ်ိဳ႕က ေ၀ဖန္ေထာက္ျပၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္မည္မွ်မႈကို ထိန္းညွိရန္ဆုိသည့္ သေဘာတရားအရ အစုိးရကို လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာ ပုိေပးေရးကို အခ်ိဳ႕က လုိလားေတာင္းဆုိလာၾကသည္။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ အစုိးရအာဏာသည္ ျပည္သူလူထုထ့မွ သက္ဆငး္ရမည္ ဟူေသာ အခ်က္နွင့္ ကြဲလြဲကာ ရံဖန္ရံခါ အာဏာရွင္စနစ္သို႔ ဦးတည္သြားတတ္သည္။ ဒီမုိကေရစီသည္ ျပႆနာမ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ညွိႏိႈင္းအေျဖရွာကို ျပဌာန္းသည္။ ထုိျပဌာန္းခ်က္အရ ကြာဟ မႈမ်ားကို အေျဖညွိေပးမည့္ နည္းလမး္မ်ား စုိက္ထူလာၾကသည္။ အျခားေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မ်ားတြင္ ခြင့္မျပဳနုိင္ေသာ နည္းလမး္မ်ားကို ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္ ေတြ႔ရွိနုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ာေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ ရွိနုိင္ေသာ္လည္း ေျဖရွင္းနုိင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားရွိသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို  ထိခိုက္သည္ဟု အခ်ိဳ႕က ရႈျမင္ျခင္းမျပဳၾကေခ်။ အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ားသည္ မည္သို႔ေသာ နုိင္ငံေရးစနစ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္မဆုိ ေပၚေပါက္ေနမည္သာျဖစ္သည္။

အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ားအျဖစ္ နုိင္ငံေတာ္သိပၸံပညာရွင္ အမ်ားစုက စီးပြားေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေသာ အုပ္စုမ်ားကို အဓိက ရည္ညႊန္းျပီးအျခားေသာ လူမႈေရးအေျခခံအေၾကာင္းအရင္း မ်ားျဖစ္သည့္ ဘာသာေရး၊ လူမိ်ဳး၊ အသားအေရာင္ စသည့္တုိ႔ေၾကာင့္ အုပ္စုမ်ားျဖစ္ေပၚလာျခင္းကို နုိင္ငံေရးနွင့္ လူမႈေရးသိပံၸပညာရွင္မ်ားက လူမႈအုပ္စုကြဲမ်ား (Social Cleavages) ဟုေခၚၾကသည္။ အက်ိဳးတူ အုပ္စုမ်ားနွင့္ လူမႈအုပ္စုကြဲမ်ား နုိင္ငံေရးတြင္ အုပ္စုအေနျဖင့္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနျခင္းကို နိုင္ငံေရးအုပ္စုမ်ား (Political Cleavages) ဟုေခၚသည္။

 ကုိယ္က်ိဳးစီးပြား အုပ္စုမ်ား အေနျဖင့္ နုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္သက္ျခင္းနွင့္အစုိးက ယင္းတုိ႔အက်ိဳးစီးပြား အတြက္သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေပၚလစီခ်မွတ္ေရးတြင္ နညး္လမ္း(၃) သြယ္ျဖင့္ ဆက္စပ္ေပးလ်က္ရွိသည္။ ၄င္းနည္းလမ္း(၃)သြယ္မွာ-

(၁) အစုိးရဌာနၾကီးမ်ားနွင့္ တုိက္ရုိက္ဆက္သြယ္ေနျခင္း၊

(၂) နုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအေပၚ လႊမ္းမုိးျခင္းျဖင့္

(၃) ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အသံကို လႊမး္မိုးျခင္းျဖင့္ သြယ္၀ုိက္၍ ဆက္သြယ္ေနျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။

ဒီမုိကေရစီႏွင့္ ဗဟု၀ုဒ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

(Democracy and Plural Society)

          အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့သကဲ့သုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခု၊ နုိင္ငံတစ္ခုတြင္ ရုပ္ေထြးေပြလီေနေသာ အက်ိဳးတူ အုပ္စုမ်ား ရွိၾကျပီး နုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္လ်က္ရွိၾကသည္။ ေနာက္ဆက္ ျပႆနာမ်ား သည္လည္း ေပၚေပါက္လ်က္ရွိၾကသည္။ ဒီမုိကေရစီ နုိင္ငံေရးစနစ္တြင္ ထုိျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ စနစ္တက် နည္းလမ္းရွာေဖြမႈအေနျဖင့္ ဆႏၵအားလုံး ကိုယ္စားျပဳခြင့္ရသည့္ ကြန္ဆုိစီေရးရွင္း ဒီမုိကေရစီ (Consociational Democracy) ဟူသည္ကုိ အဆုိပါ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတြင္ က်င့္သုံးလာၾကသည္။ ထုိဒီမုိကေရစီ နုိင္ငံေရးစနစ္အရ အက်ိဳးတူအုပ္စုမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကား ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးကြဲမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကား ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာကြဲမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကားတြင္လည္းေကာင္း မတူကြဲျပားေသာ နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ ရွိသူမ်ားအၾကား ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေရအတြက္မ်ားသူက နည္းသူကို အနုိင္ယူျခင္းမ်ိဳးမွ ကာကြယ္နုိင္ရန္ အထူးစီမံမႈ၊ ျပဌာန္းမႈမ်ားျဖင့္ ကြန္ဆုိစီေရးရွင္း ဒီမုိကေရစီကို က်င့္သုံးၾကသည္။

          မတူကြဲျပားျခားနားေသာ လူမ်ိဳးေနထုိင့္သည့္ နုိင္ငံမ်ားတြင္ သာမန္ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ ရိုးရုိးျဖစ္သည့္ “အမ်ားစုဆႏၵအရ အုပ္ခ်ဳပ္ျခငး္၊ အနည္းစု ဆႏၵကို ေလးစားျခင္း” ဆုိသည္မွာ ျပႆနာမ်ား ေျပလည္ေစရန္ လုံေလာက္မႈမရွိေပ။ အစြန္းေရာက္ေသာ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒမ်ား (Extreme Nationalism) ကိုသာ ေမြးထုတ္ေပးျပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ တုိင္းျပည္ စည္းလုံး ညီၫႊတ္ေရးကို အႏၱရာယ္ျပဳသည္ အထိျဖစ္လာသည္။ ဆုိဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ လူမိ်ဳးေရးျပႆနာမ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္နုိင္ငံေရးစနစ္က စနစ္တက် ေျဖရွင္းနုိင္စြမး္ မရွိခဲ့ေပ။ ေနာက္ဆုံး အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို အနုိင္ရသြားၾကသည္။ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ပ်ိဳကြဲျခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီ အနုိင္ရျခင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒက အနုိင္ရျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕သုေတသီမ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။

          ဆြစ္ဇာလန္နုိင္ငံသည္လည္း ကြဲျပားျခားနားေသာ လူမ်ိဳးၾကီး (၄) မ်ိဳးထက္မနည္း ေနထုိင္သည့္ နုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဆြစ္ဇာလန္နုိင္ငံတြင္မႈ လူမ်ိဳးေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ ကြန္ဆုိစီေရးရွင္း ဒီမုိကေရစီကို စနစ္တက် က်င့္သုံးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထုိ႔အတူပင္ ဘာသာတရား ကြဲျပားမႈ၊ နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ ကြဲျပားမႈရွိေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ နုိင္ငံတခုကို စည္းလုံးညီၫႊတ္စြာ တည္တံ့ေနေအာင္ ဥေရာပနုိင္ငံမ်ားတြင္ ကြန္ဆုိစေရးရွင္း ဒီမုိကေရစီ စနစ္တက် က်င့္သုံးလ်က္ရွိၾကသည္။ ကြန္ဆုိစီေရးရွင္း ဒီမုိကေရစီအေၾကာင္းကို အပိုင္း (၄) တြင္ ပုိ၍အေသးစိတ္တင္ျပသြားပါမည္။

 

ABSDF မွထုတ္ေ၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ ေလ့လာေရးစာစဥ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။