အေမရိကား အေတြ႔အႀကံဳ (၁)
|
10:24 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
တကယ္ေတာ့
အေမရိကန္ေတြက ၿမန္မာဒုကၡသည္ေတြေလာက္ ဥာဏ္မေၿပးပါဘူး။ ဒီ အခ်က္ကို ခဏခဏ
ေၿပာသူက ကြ်န္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕က ဒုကၡသည္ လူငယ္တေယာက္။ သူက ညေနဆို၊ အလုပ္ၿပီးတာ
နဲ႔ မ်က္မွန္အမဲတပ္ၿပီး
ကမ္းေၿခကိုေၿပးေတာ့တယ္။ ကမ္းေၿခတေလွ်ာက္ ေရကူးဝတ္စံုေလးေတြ ဝတ္ၿပီး၊
လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကို တေယာက္ၿခင္းႀကည့္၊ သေဘာအက်ႀကီးက်ၿပီး၊
ဟိုဘက္ထိပ္၊ ဒီဘက္ထိပ္ လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ရိွတယ္။
ဒါေပမယ့္၊ သူသေဘာမက်တဲ့ အရာတခုကို ရိွတယ္။ အေမရိကန္တခ်ိဳ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ငါးၿမွားေနတဲ့ ၿမင္ကြင္းကို ႀကည့္ၿပီး သူက ေခါင္းယမ္း၊ အၿပစ္တင္ၿပီး အားမလိုအားမရ ၿပန္လာေလ့ရိွတယ္။
ဒါေပမယ့္၊ သူသေဘာမက်တဲ့ အရာတခုကို ရိွတယ္။ အေမရိကန္တခ်ိဳ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ငါးၿမွားေနတဲ့ ၿမင္ကြင္းကို ႀကည့္ၿပီး သူက ေခါင္းယမ္း၊ အၿပစ္တင္ၿပီး အားမလိုအားမရ ၿပန္လာေလ့ရိွတယ္။
“ အကို- သိလား။ အေမရိကန္ေတြက smart မၿဖစ္ပါဘူးဗ်ာ”
“ဟုတ္လား- ေအး- ဟုတ္မွာေပါ့ကြာ။ မင္းကေတာ့ စမတ္ၿဖစ္လြန္းလို႔ မ်က္မွန္အမဲႀကီးတပ္ထားတာေနမွာေပါ့”
သူက ဘာမွ ဆက္မေၿပာဘူး။ “ကြ်န္ေတာ္ ပစၥည္းတခုမွာ ထားတယ္ဗ်။ ေရာက္လာလို႔ကေတာ့ ဒီေကာင္ေတြကို လုပ္ၿပအံုးမယ္” တဲ့
သူတို႔ဘာသာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ ေၿပာခ်င္ရာေၿပာေနႀကေတာ့ ကိုယ္ကလည္း ဘာမွ ဆက္ၿပီး မေမးမိပါဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ဆိုေတာ့ သိပ္လည္း မေတြ႕ၿဖစ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကေန သူမွာထားတဲ့ ပစၥည္းေရာက္လာမွ သူဘာလုပ္တယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။
သူက ထိုင္းႏိုင္ငံကေန ငါးဖမ္းသေဘၤာေတြမွာ အသံုးၿပဳတဲ့ ပိုက္ႀကီးတခု မွာတယ္။ ( ကြန္ လို႔ ေခၚမယ္ထင္တယ္)။ အဲ့ဒီ ပိုက္ ကို သယ္ၿပီး၊ ငါးမွ်ားေနတဲ့ ေကာင္ေတြ နားသြားတယ္။ ငါးမွ်ားေနတဲ့ အေမရိကန္ေတြက သူ႔ကို ၿပဴးေႀကာင္ေႀကာင္ႀကည့္ေနတာေပါ့။ သူက တကယ့္ကို စံနစ္တက်ပါ။ ေရငုတ္ၿပီး တိုင္ေတြဘာေတြ ရိုက္လိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ႀကီးကို ပစ္ၿပီး ငါးဖမ္းေတာ့တယ္။
မႀကာဘူး။ ပိုက္ထဲမွာ ငါးအေသးေလးေတြေရာ၊ အႀကီးႀကီးေတြေရာပါလာတယ္။
ငါးထိုင္မွ်ားေနတဲ့သူေတြက သူ႔ကို မေက်မနပ္ႀကည့္တယ္။ သူကေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္လို႔။
“ေတြ႕လား။ ဒီေကာင္ေတြ တညေနလံုးထိုင္မွ်ားေနတာ၊ ပံုးတဝက္ေတာင္မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ခဏေလး ပိုက္ခ်လိုက္တာ၊ ၿမင္တဲ့အတိုင္းပဲ” တဲ့၊ ေကာင္ေလးက ရင္ေကာ့ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ငါးမွ်ားသူေတြက ေခါင္းတယမ္းယမ္း နဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးက ငါးပံုးႀကီးကို ကားေပၚမွာ တင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေနာက္တေန႔က် အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ သြားၿပန္တယ္။ ငါးမွ်ားသူေတြက ေခါင္းတယမ္းယမ္းနဲ႔ က်န္ခဲ့ၿပန္တယ္။ “ ဒီေကာင္ေတြ ဒီေလာက္လုပ္ၿပတာေတာင္ လိုက္မလုပ္ႀကဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ဒီေကာင္ေတြ smart မၿဖစ္ဘူး လို႔ ေၿပာတာေပါ့” တဲ့။ အေမရိကန္ေတြညံ့ဖ်င္းေႀကာင္းကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ ေၿပာေနၿပန္တယ္။
တတိယေၿမာက္ေန႔ေရာက္လာတယ္။
ဒီတခါေတာ့ ပိုက္ခ်ခ်ၿခင္းပဲ။ ရဲေတြေရာက္လာတယ္။ ငါးမွ်ားတဲ့သူေတြက ၿပံဳးႀကည့္ေနတယ္။
ေကာင္ေလးကို ကမ္းေပၚတက္ခိုင္းလိုက္တယ္။ လက္ထိပ္ခပ္လိုက္တယ္။
“ မင္းငါးမွ်ားေနတဲ့ ေနရာက ဆိုင္းဘုတ္ ကို ဖတ္တတ္လား” တဲ့။ ေကာင္ေလးက ေခါင္းယမ္းတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္မွာ “ေရထဲ မဆင္းရပါ။ အေပ်ာ္တမ္း ငါးမွ်ားၿခင္း ထက္ပိုေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားမလုပ္ရပါ” ဆိုတဲ့ စာ ကိုေရးထားတာ။ အဲ့ဒီ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ သူတို႔က ပိုက္သြားခ်တာကိုး။
သူေရာ၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေရာ၊ သူ႔ရဲ႕ ငါးပံုးေတြကိုပါ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလိုက္တယ္။ ေနာက္-- ရဲစခန္း ပါသြားေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့- ဒီက ေရကန္ႀကီးမွာ ငါးမွ်ားႀကတယ္ ဆိုတာ အေပ်ာ္မွ်ားႀကတာ။ အပ်င္းေၿဖတဲ့သေဘာ။ ဖမ္းၿပီးၿပန္လႊတ္ႀကတယ္။ တကယ္လို႔ ဖမ္းထားတဲ့ငါးကို ယူသြားခ်င္တယ္ ဆိုလည္း အရြယ္အစားသတ္မွတ္ထားတယ္ လို႔ဆိုတယ္။ သူတို႔ ေၿပာထားတဲ့ အရြယ္ထက္ ေက်ာ္ယူလို႔မရဘူး။ ကိုယ့္ဆီက ေကာင္ကေတာ့ စီးပြားၿဖစ္ကို မွ်ားေတာ့တာကိုး။
ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို (၃) ရက္စာ ဒဏ္ရိုက္လိုက္တယ္။ ေဒၚလာ (၇၀၀၀) တဲ့။
သူ႔ေကာင္မေလးကေတာ့ ၿငီးရွာတယ္။ “ေအာင္မေလး ကုန္ၿပီ- အရင္ေယာကၤ်ားက ကေလးစားစရိတ္အတြက္ေထာက္ပံ့ေႀကးရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ေခ်းသြားတယ္” တဲ့။ အမႈေနာက္ထပ္တိုးမွာလည္း မသိဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲ လွည့္ေၿပာေနတယ္။
.............................................................................
..............................................................................
ထားပါေတာ့ေလ။
အခုကိစၥက အဂၤလိပ္စာ အားနည္းလို႔။ ဆိုင္းဘုတ္ မဖတ္တတ္လို႔ မွားတဲ့ ကိစၥ၊
အဂၤလိပ္စာ တတ္တဲ့သူေတြ မွားတဲ့ အမွားက ပိုၿပီး ေႀကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
အေမရိကားကို စေရာက္ခါစတံုးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနတဲ့ Apartment ဆီကို သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာတယ္။ နားနားေနေန နဲ႔ အသားေလးဘာေလး ကင္စား၊ ေရကူးႀကမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ Apartment ေရကူးကန္ကို သြားႀကတယ္။ ေရကူးကန္လည္းေရာက္ေရာ အလည္ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေရမကူးေတာ့ဘူး တဲ့။ အေႀကာင္းက ေရကူးကန္မွာေစာင့္ေနတဲ့ Lifeguard ေကာင္မေလးတေယာက္က သိပ္ကို လွတဲ့အတြက္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို တည့္တည့္ထိသြားတယ္ ဆိုပဲ။
သူေၿပာသလိုပါပဲ။ ေကာင္မေလးက ခံုတန္းေလးေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး စာဖတ္ေနတယ္။ ႏွာတံေလးေတြ၊ ေပါင္တံေလးေတြက စင္းလို႔။ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ကလည္း ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းဆိုေတာ့ ရင္ထဲတင္မကဘူး။ ေသြးထဲအထိ စိမ့္ဝင္ ထိရွလႈပ္ခါ ရွာမွာေပါ့။ ကိုယ္ကလည္း အလည္ပါလာတဲ့သူ႕အေႀကာင္းမသိပါဘူး။
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သူ႕ကို မွာရွာတယ္။ “ ေဟ့ေကာင္ ႀကည့္လုပ္ေနာ္” တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေရကူးေနႀကတယ္။
ေမာင္မင္းႀကီးသားကလည္း ေကာင္မေလးကို ခံစားဖို႔ ေရကန္ေဘးက ခံုေလးမွာ က်န္ခဲ့တယ္။
သတိယလို႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္က Apartment ဆီၿပန္သြားၿပီး ယူတယ္မသိဘူး။ လက္ထဲမွာ ဂစ္တာနဲ႔။ ခင္ေမာင္တိုးရဲ႕ သီခ်င္းဆိုေနတာ။
“ မင္းရဲ႕ မ်က္လံုးေလးမ်ားက ပုလဲ နဲ႔ မဟူရာေပါင္းစပ္ထားသလိုႏွယ္။ ေကာ့ညြတ္သြယ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားက သိတ္လွေအာင္ ပတၱၿမားေသြးလိမ္းခါခ်ယ္ “
အၿပင္မွာ ရဲကားတစီးေရာက္လာတယ္။
ေရကူးကန္ဆီကို ရဲႏွစ္ေယာက္ ေသနတ္ေပၚလက္တင္ အသင့္အေနအထားနဲ႔ေရာက္လာတယ္။
Lifeguard ေကာင္မေလး နဲ႔ စကားေၿပာတယ္။ ေကာင္မေလးက ဂစ္တာတီးေနတဲ့သူ႔ဆီကို လက္ညွိဳးထိုးၿပတယ္။ ရဲေတြက သူ႕အနားကို ကပ္သြားၿပီး ရပ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။
တခုခုေတာ့ၿဖစ္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေနလို႔မရေတာ့ဘူး။ အေပၚကိုတက္ရေတာ့တယ္။
ရဲက ေမးတယ္။
“မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းလား”
“ဟုတ္ပါတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ”
ဘယ္ Apartment ကလဲ တဲ့။ ေနရပ္လိပ္စာေတာင္းတယ္။ သူ႔ဆီက ကဒ္ၿပားကိုေတာင္းတယ္။
ေနာက္မွ သိရတာ။မင္းသားက ေကာင္မေလးကို တအားသြားငမ္းတယ္။ တည့္တည့္ကေနႀကည့္အားမရေတာ့၊ ပန္းၿခံေထာင့္ကေလးကေန သြားေငးတယ္။ ေနာက္- ဘယ္လိုလွတဲ့အေႀကာင္း၊ ဘယ္လိုခံစားရေႀကာင္း၊ ရင္ထဲကို ဘယ္လို ၿငိတြယ္မိသြားေႀကာင္း၊ သူ႔ဘာသာ ဗမာစကား နဲ႔ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတယ္။ လက္ကေလးကို ႏႈတ္ခမ္းေလးထဲထည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ေထာင့္တေထာင့္ကေန သြားေႀကြၿပန္တယ္။ ခ်စ္စိတ္က ပိုၿပီးတက္လာတယ္။ ထိန္းမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ။
အဲ့ဒီေကာင္မေလးနား ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားၿပီး၊
When you take a breath, I am almost dead တဲ့ ေကာင္မေလးႀကားေအာင္ ေၿပာခဲ့ေသးတယ္။
“မင္းအသက္ရွဴလိုက္တဲ့အခါ ငါ ေသမတတ္ ခံစားရတယ္ေပါ့”
ဒါမ်ိဳးက် အဂၤလိပ္စကားေၿပာတာ ပီသလားမေမးနဲ႔။ အေမရိကန္ေတြ ေၿပာတဲ့အတိုင္းပဲ။
ေႀကြတယ္ ေႀကြတယ္ ေႀကြတယ္။
ရာဘင္နာ နတ္တဂိုး ရဲ႕ စာသားေတြ နဲ႔ အားမရေတာ့ဘူး။ ခင္ေမာင္တိုးသီခ်င္းစဆိုဖို႔လုပ္ေတာ့တယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ၿမန္မာၿပည္က မိန္းကေလးအေဆာင္ေတြေရွ႕ေရာက္ေနသလိုမ်ိဳးခံစားရရွာတယ္ နဲ႔ တူပါတယ္။
သူေႀကြတာ အေရးမႀကီးဘူး။
ေကာင္မေလးခင္ဗ်ာ- တဘက္သတ္ ေႀကာက္လာတယ္။
ရဲကို လွမ္းအေႀကာင္းႀကားတယ္။
“ စိတၱဇေရာဂါရိွမယ္ လို႔ ထင္ရတဲ့ လူငယ္တေယာက္ ကြ်န္မရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္ကို ရန္ရွာဖို႔လုပ္ေနတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ လံုၿခံဳေရးက စိတ္မခ်ရေတာ့ဘူး” တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ခင္မာင္တိုးသီခ်င္း စခါရိွေသးတယ္။ ရဲကားေရာက္လာေတာ့တာပဲ။
ဒီမွာက ၿမန္မာၿပည္လို ေကာင္မေလးေတြကို ေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊ ငမ္းခ်င္သလိုငမ္းလို႔မရဘူးေလ။ လြန္လြန္ကဲကဲ ႀကည့္လာရင္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အႀကမ္းဖက္ ေစာ္ကားမႈ ( Sexual harrashment ) အၿဖစ္တရားစြဲလို႔ရတယ္။ အခုဟာကေတာ့ တရားမစြဲပါဘူး။ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို စိတ္ေရာဂါရိွေနတယ္ ယူဆလို႔ အကူအညီေပးတာနဲ႔တူပါတယ္။
ေအာ္- ႀကံဳတံုးေၿပာလိုက္အံုးမယ္။ အဲ့ဒီ တေယာက္ပဲ။ ဟို တေလာက ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုၿပီး ၿပန္သြားေလရဲ႕။ ဒုကၡပဲ။ ခင္ေမာင္တိုး သီခ်င္း ဆိုအံုးမွာလား မသိဘူး။
“ဟုတ္လား- ေအး- ဟုတ္မွာေပါ့ကြာ။ မင္းကေတာ့ စမတ္ၿဖစ္လြန္းလို႔ မ်က္မွန္အမဲႀကီးတပ္ထားတာေနမွာေပါ့”
သူက ဘာမွ ဆက္မေၿပာဘူး။ “ကြ်န္ေတာ္ ပစၥည္းတခုမွာ ထားတယ္ဗ်။ ေရာက္လာလို႔ကေတာ့ ဒီေကာင္ေတြကို လုပ္ၿပအံုးမယ္” တဲ့
သူတို႔ဘာသာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ ေၿပာခ်င္ရာေၿပာေနႀကေတာ့ ကိုယ္ကလည္း ဘာမွ ဆက္ၿပီး မေမးမိပါဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ဆိုေတာ့ သိပ္လည္း မေတြ႕ၿဖစ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကေန သူမွာထားတဲ့ ပစၥည္းေရာက္လာမွ သူဘာလုပ္တယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။
သူက ထိုင္းႏိုင္ငံကေန ငါးဖမ္းသေဘၤာေတြမွာ အသံုးၿပဳတဲ့ ပိုက္ႀကီးတခု မွာတယ္။ ( ကြန္ လို႔ ေခၚမယ္ထင္တယ္)။ အဲ့ဒီ ပိုက္ ကို သယ္ၿပီး၊ ငါးမွ်ားေနတဲ့ ေကာင္ေတြ နားသြားတယ္။ ငါးမွ်ားေနတဲ့ အေမရိကန္ေတြက သူ႔ကို ၿပဴးေႀကာင္ေႀကာင္ႀကည့္ေနတာေပါ့။ သူက တကယ့္ကို စံနစ္တက်ပါ။ ေရငုတ္ၿပီး တိုင္ေတြဘာေတြ ရိုက္လိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ႀကီးကို ပစ္ၿပီး ငါးဖမ္းေတာ့တယ္။
မႀကာဘူး။ ပိုက္ထဲမွာ ငါးအေသးေလးေတြေရာ၊ အႀကီးႀကီးေတြေရာပါလာတယ္။
ငါးထိုင္မွ်ားေနတဲ့သူေတြက သူ႔ကို မေက်မနပ္ႀကည့္တယ္။ သူကေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္လို႔။
“ေတြ႕လား။ ဒီေကာင္ေတြ တညေနလံုးထိုင္မွ်ားေနတာ၊ ပံုးတဝက္ေတာင္မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ခဏေလး ပိုက္ခ်လိုက္တာ၊ ၿမင္တဲ့အတိုင္းပဲ” တဲ့၊ ေကာင္ေလးက ရင္ေကာ့ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ငါးမွ်ားသူေတြက ေခါင္းတယမ္းယမ္း နဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးက ငါးပံုးႀကီးကို ကားေပၚမွာ တင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေနာက္တေန႔က် အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ သြားၿပန္တယ္။ ငါးမွ်ားသူေတြက ေခါင္းတယမ္းယမ္းနဲ႔ က်န္ခဲ့ၿပန္တယ္။ “ ဒီေကာင္ေတြ ဒီေလာက္လုပ္ၿပတာေတာင္ လိုက္မလုပ္ႀကဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ဒီေကာင္ေတြ smart မၿဖစ္ဘူး လို႔ ေၿပာတာေပါ့” တဲ့။ အေမရိကန္ေတြညံ့ဖ်င္းေႀကာင္းကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ ေၿပာေနၿပန္တယ္။
တတိယေၿမာက္ေန႔ေရာက္လာတယ္။
ဒီတခါေတာ့ ပိုက္ခ်ခ်ၿခင္းပဲ။ ရဲေတြေရာက္လာတယ္။ ငါးမွ်ားတဲ့သူေတြက ၿပံဳးႀကည့္ေနတယ္။
ေကာင္ေလးကို ကမ္းေပၚတက္ခိုင္းလိုက္တယ္။ လက္ထိပ္ခပ္လိုက္တယ္။
“ မင္းငါးမွ်ားေနတဲ့ ေနရာက ဆိုင္းဘုတ္ ကို ဖတ္တတ္လား” တဲ့။ ေကာင္ေလးက ေခါင္းယမ္းတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္မွာ “ေရထဲ မဆင္းရပါ။ အေပ်ာ္တမ္း ငါးမွ်ားၿခင္း ထက္ပိုေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားမလုပ္ရပါ” ဆိုတဲ့ စာ ကိုေရးထားတာ။ အဲ့ဒီ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ သူတို႔က ပိုက္သြားခ်တာကိုး။
သူေရာ၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေရာ၊ သူ႔ရဲ႕ ငါးပံုးေတြကိုပါ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလိုက္တယ္။ ေနာက္-- ရဲစခန္း ပါသြားေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့- ဒီက ေရကန္ႀကီးမွာ ငါးမွ်ားႀကတယ္ ဆိုတာ အေပ်ာ္မွ်ားႀကတာ။ အပ်င္းေၿဖတဲ့သေဘာ။ ဖမ္းၿပီးၿပန္လႊတ္ႀကတယ္။ တကယ္လို႔ ဖမ္းထားတဲ့ငါးကို ယူသြားခ်င္တယ္ ဆိုလည္း အရြယ္အစားသတ္မွတ္ထားတယ္ လို႔ဆိုတယ္။ သူတို႔ ေၿပာထားတဲ့ အရြယ္ထက္ ေက်ာ္ယူလို႔မရဘူး။ ကိုယ့္ဆီက ေကာင္ကေတာ့ စီးပြားၿဖစ္ကို မွ်ားေတာ့တာကိုး။
ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို (၃) ရက္စာ ဒဏ္ရိုက္လိုက္တယ္။ ေဒၚလာ (၇၀၀၀) တဲ့။
သူ႔ေကာင္မေလးကေတာ့ ၿငီးရွာတယ္။ “ေအာင္မေလး ကုန္ၿပီ- အရင္ေယာကၤ်ားက ကေလးစားစရိတ္အတြက္ေထာက္ပံ့ေႀကးရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ေခ်းသြားတယ္” တဲ့။ အမႈေနာက္ထပ္တိုးမွာလည္း မသိဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲ လွည့္ေၿပာေနတယ္။
.............................................................................
..............................................................................
ထားပါေတာ့ေလ။
အခုကိစၥက အဂၤလိပ္စာ အားနည္းလို႔။ ဆိုင္းဘုတ္ မဖတ္တတ္လို႔ မွားတဲ့ ကိစၥ၊
အဂၤလိပ္စာ တတ္တဲ့သူေတြ မွားတဲ့ အမွားက ပိုၿပီး ေႀကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
အေမရိကားကို စေရာက္ခါစတံုးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနတဲ့ Apartment ဆီကို သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာတယ္။ နားနားေနေန နဲ႔ အသားေလးဘာေလး ကင္စား၊ ေရကူးႀကမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ Apartment ေရကူးကန္ကို သြားႀကတယ္။ ေရကူးကန္လည္းေရာက္ေရာ အလည္ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေရမကူးေတာ့ဘူး တဲ့။ အေႀကာင္းက ေရကူးကန္မွာေစာင့္ေနတဲ့ Lifeguard ေကာင္မေလးတေယာက္က သိပ္ကို လွတဲ့အတြက္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို တည့္တည့္ထိသြားတယ္ ဆိုပဲ။
သူေၿပာသလိုပါပဲ။ ေကာင္မေလးက ခံုတန္းေလးေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး စာဖတ္ေနတယ္။ ႏွာတံေလးေတြ၊ ေပါင္တံေလးေတြက စင္းလို႔။ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ကလည္း ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းဆိုေတာ့ ရင္ထဲတင္မကဘူး။ ေသြးထဲအထိ စိမ့္ဝင္ ထိရွလႈပ္ခါ ရွာမွာေပါ့။ ကိုယ္ကလည္း အလည္ပါလာတဲ့သူ႕အေႀကာင္းမသိပါဘူး။
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သူ႕ကို မွာရွာတယ္။ “ ေဟ့ေကာင္ ႀကည့္လုပ္ေနာ္” တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေရကူးေနႀကတယ္။
ေမာင္မင္းႀကီးသားကလည္း ေကာင္မေလးကို ခံစားဖို႔ ေရကန္ေဘးက ခံုေလးမွာ က်န္ခဲ့တယ္။
သတိယလို႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္က Apartment ဆီၿပန္သြားၿပီး ယူတယ္မသိဘူး။ လက္ထဲမွာ ဂစ္တာနဲ႔။ ခင္ေမာင္တိုးရဲ႕ သီခ်င္းဆိုေနတာ။
“ မင္းရဲ႕ မ်က္လံုးေလးမ်ားက ပုလဲ နဲ႔ မဟူရာေပါင္းစပ္ထားသလိုႏွယ္။ ေကာ့ညြတ္သြယ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားက သိတ္လွေအာင္ ပတၱၿမားေသြးလိမ္းခါခ်ယ္ “
အၿပင္မွာ ရဲကားတစီးေရာက္လာတယ္။
ေရကူးကန္ဆီကို ရဲႏွစ္ေယာက္ ေသနတ္ေပၚလက္တင္ အသင့္အေနအထားနဲ႔ေရာက္လာတယ္။
Lifeguard ေကာင္မေလး နဲ႔ စကားေၿပာတယ္။ ေကာင္မေလးက ဂစ္တာတီးေနတဲ့သူ႔ဆီကို လက္ညွိဳးထိုးၿပတယ္။ ရဲေတြက သူ႕အနားကို ကပ္သြားၿပီး ရပ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။
တခုခုေတာ့ၿဖစ္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေနလို႔မရေတာ့ဘူး။ အေပၚကိုတက္ရေတာ့တယ္။
ရဲက ေမးတယ္။
“မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းလား”
“ဟုတ္ပါတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ”
ဘယ္ Apartment ကလဲ တဲ့။ ေနရပ္လိပ္စာေတာင္းတယ္။ သူ႔ဆီက ကဒ္ၿပားကိုေတာင္းတယ္။
ေနာက္မွ သိရတာ။မင္းသားက ေကာင္မေလးကို တအားသြားငမ္းတယ္။ တည့္တည့္ကေနႀကည့္အားမရေတာ့၊ ပန္းၿခံေထာင့္ကေလးကေန သြားေငးတယ္။ ေနာက္- ဘယ္လိုလွတဲ့အေႀကာင္း၊ ဘယ္လိုခံစားရေႀကာင္း၊ ရင္ထဲကို ဘယ္လို ၿငိတြယ္မိသြားေႀကာင္း၊ သူ႔ဘာသာ ဗမာစကား နဲ႔ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတယ္။ လက္ကေလးကို ႏႈတ္ခမ္းေလးထဲထည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ေထာင့္တေထာင့္ကေန သြားေႀကြၿပန္တယ္။ ခ်စ္စိတ္က ပိုၿပီးတက္လာတယ္။ ထိန္းမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ။
အဲ့ဒီေကာင္မေလးနား ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားၿပီး၊
When you take a breath, I am almost dead တဲ့ ေကာင္မေလးႀကားေအာင္ ေၿပာခဲ့ေသးတယ္။
“မင္းအသက္ရွဴလိုက္တဲ့အခါ ငါ ေသမတတ္ ခံစားရတယ္ေပါ့”
ဒါမ်ိဳးက် အဂၤလိပ္စကားေၿပာတာ ပီသလားမေမးနဲ႔။ အေမရိကန္ေတြ ေၿပာတဲ့အတိုင္းပဲ။
ေႀကြတယ္ ေႀကြတယ္ ေႀကြတယ္။
ရာဘင္နာ နတ္တဂိုး ရဲ႕ စာသားေတြ နဲ႔ အားမရေတာ့ဘူး။ ခင္ေမာင္တိုးသီခ်င္းစဆိုဖို႔လုပ္ေတာ့တယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ၿမန္မာၿပည္က မိန္းကေလးအေဆာင္ေတြေရွ႕ေရာက္ေနသလိုမ်ိဳးခံစားရရွာတယ္ နဲ႔ တူပါတယ္။
သူေႀကြတာ အေရးမႀကီးဘူး။
ေကာင္မေလးခင္ဗ်ာ- တဘက္သတ္ ေႀကာက္လာတယ္။
ရဲကို လွမ္းအေႀကာင္းႀကားတယ္။
“ စိတၱဇေရာဂါရိွမယ္ လို႔ ထင္ရတဲ့ လူငယ္တေယာက္ ကြ်န္မရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္ကို ရန္ရွာဖို႔လုပ္ေနတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ လံုၿခံဳေရးက စိတ္မခ်ရေတာ့ဘူး” တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ခင္မာင္တိုးသီခ်င္း စခါရိွေသးတယ္။ ရဲကားေရာက္လာေတာ့တာပဲ။
ဒီမွာက ၿမန္မာၿပည္လို ေကာင္မေလးေတြကို ေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊ ငမ္းခ်င္သလိုငမ္းလို႔မရဘူးေလ။ လြန္လြန္ကဲကဲ ႀကည့္လာရင္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အႀကမ္းဖက္ ေစာ္ကားမႈ ( Sexual harrashment ) အၿဖစ္တရားစြဲလို႔ရတယ္။ အခုဟာကေတာ့ တရားမစြဲပါဘူး။ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို စိတ္ေရာဂါရိွေနတယ္ ယူဆလို႔ အကူအညီေပးတာနဲ႔တူပါတယ္။
ေအာ္- ႀကံဳတံုးေၿပာလိုက္အံုးမယ္။ အဲ့ဒီ တေယာက္ပဲ။ ဟို တေလာက ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုၿပီး ၿပန္သြားေလရဲ႕။ ဒုကၡပဲ။ ခင္ေမာင္တိုး သီခ်င္း ဆိုအံုးမွာလား မသိဘူး။
0 comments:
Post a Comment