ဘာသာျခားအား တရားေဆးျဖင့္ကုသျခင္း
|
1:50 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
" ဦးထိန္ဝင္း ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲ ..... "
ေဆးခန္းထဲဝင္လာေသာ ဦးထိန္ဝင္းအား ကြၽန္ေတာ္က ေမးလိုက္သည္။
" ေခါင္းမူးတယ္ ဆရာရယ္...." ဟုေျပာၿပီး လူနာခုတင္ေပၚ တက္လိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာ ခုထိျပန္မလာေသးဘူးဆရာ ရင္ထဲမွာလည္း
အလံုးႀကီးတစ္လံုးဆို႔ေနသလို တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးျဖစ္ေနတယ္.... ....ကေလးသံုးေယာက္
နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားတယ္။
ဆရာ..............ကေလးေတြကတစ္ဖက္ အလုပ္ကတစ္ဖက္နဲ႔ ပင္ပန္းတယ္ဆရာ
ရယ္.....ထမင္းလည္းစားလို႔မရဘူး.....ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးျဖစ္ေနတယ္......"
ဟု ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္က မ်က္ရည္ဝဲၿပီးေျပာလာသည္။ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကလည္း ငိုငိုယိုယို
ႏွင့္ေျပာခဲ့ဖူးၿပီ။ခုတစ္ေခါက္လာေတာ့လည္း မ်က္ရည္ဝဲေနျပန္ၿပီ။ဦးထိန္ဝင္းတစ္ေယာက္ စိတ္က်
ေရာဂါ ခံစားေနရၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ပါၿပီ။စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္လာၿပီဆိုလွ်င္ ေအာက္ပါအဆင့္ေတြကို
ျဖတ္ေက်ာ္ရတယ္။
( ၁) အဆင့္တစ္
ဒီအဆင့္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနကို လက္မခံႏိုင္ဘဲ ေပါက္ကြဲေနတတ္တယ္။
ဘယ္ဟာကိုမွစိတ္တိုင္းမက်ပဲ အၿမဲတမ္းလိုလို ေဒါသထြက္ေနတတ္တယ္။
( ၂) အဆင့္ႏွစ္
ဒီအဆင့္မွာ ဝမ္းနည္းၿပီး ငိုေကြၽးေနလိမ့္မယ္။ ဒီအဆင့္မွာ မိမိကိုယ္ကို သတ္ေသ
သတ္ေသတတ္ၾကတယ္။
( ၃) အဆင့္သံုး
ဒီအဆင့္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနကို လက္ခံလိုက္ၿပီ။ေဒါသလည္းမထြက္ေတာ့
သလို ငိုလည္းမငိုေတာ့ဘူး။
( ၄) အဆင့္ေလး
ဒီအဆင့္မွာ ေရွ႕ဆက္မယ့္ခရီးအတြက္ အားအင္သစ္ေတြ ေမြးလာၿပီ။ပံုမွန္ ေလ့က်င့္
ခန္းလုပ္လာၿပီ။ၿပံဳးရယ္တတ္လာၿပီ။
ဦးထိန္ဝင္းရဲ႕ စိတ္က်ေရာဂါအေျခအေနက အဆင့္ႏွစ္မွာ ျဖစ္ေနတယ္။အေျခအေန သိပ္
မေကာင္းဘူး။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသႏိုင္တဲ့ အဆင့္မွာျဖစ္ေနတယ္။
" ဆရာ....ကြၽန္ေတာ္ အားေဆးထိုးခ်င္တယ္၊ အစာလည္းစားလို႔မရဘူး....."
လို႔ သူကေျပာလာတယ္။ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ေသြးေပါင္ကို တိုင္းၾကည့္လိုက္တယ္။အေပၚေသြးေပါင္က
တစ္ရာ့ေျခာက္ဆယ္ရိွၿပီး ေအာက္ေသြးေပါင္ကတစ္ရာရိွေနတယ္။ အရက္ေသာက္လို႔ ေသြးတိုးတာ
မွန္း ရိပ္မိေပမယ့္ မေမးျဖစ္ေတာ့ဘူး။
" ဦးေလးထိန္ဝင္း ေသြးေပါင္ကတက္ေနတယ္.....အားေဆးထိုးလို႔ မရေသးဘူး....
ေသြးေပါင္က်ေဆး ေသာက္လိုက္ဦး.......ေနာက္ေန႔ျပန္လာၾကည့္လိုက္...ေသြးေပါင္
မွန္ရင္ အားေဆးထိုးေပးမယ္.....ခုေတာ့အစာဝင္ေအာင္ စားလိုက္ဦး......အဆီ
အငန္ေလ်ာ့စား.....ဝက္သားေရွာင္......." လို႔သူ႕ကိုေျပာသည္။ၿပီးေနာက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးကို
ထုပ္ၿပီး သူ႕ကိုေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကို ဤသို႔ေမးလိုက္သည္။
" ဦးေလး ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ေနတဲ့ အလံုးႀကီးေကာ က်သြားခ်င္လား...."
" က်ခ်င္တာေပါ့ ဆရာရဲ႕...."
" ဒါဆို မ်က္စိမိွတ္ၿပီး ဦးေလးရင္ထဲမွာတစ္ဆို႔ေနတဲ့ အလံုးႀကီးကို စိတ္နဲ႔
ၾကည့္ ၾကည့္လိုက္....."
ဦးထိန္ဝင္း ခုတင္ေပၚတြင္ လွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ မ်က္စိမိွတ္လိုက္သည္။ခဏၾကာ
ေတာ့ ျပန္ပြင့္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္က ေမးလိုက္သည္။
" ေတြ႕လား......"
" ဟုတ္ကဲ့.....ေတြ႕တယ္ဆရာ....."
" ေအး....အဲဒီ တစ္ဆို႔ေနတဲ့ အလံုးႀကီးကို
သာ ဦးေလး ၾကာၾကာေလးၾကည့္ေပးလိုက္.....အဲဒီအလံုးေပ်ာက္သြားလိမ့္
မယ္...."
သူ မ်က္စိမိွတ္လိုက္ျပန္သည္။တေအာင့္ၾကာေတာ့ျပန္ပြင့္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကို ဆက္ေျပာ
သည္။
" အဲဒါ ျမတ္ဗုဒၶေဖာ္စပ္ထားတဲ့ ဝိပႆနာေဆးပဲ၊
ဒီေဆးက လူ႕ခႏၶာ ကိုယ္မွာရိွတဲ့ ကိေလသာ စိတ္အညစ္အေၾကး
ေတြကို ေဆးေၾကာေပးတယ္....ဦးေလးက မြတ္စလင္မွန္းကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္.....ဒီေဆး
က ဘာသာေရးနဲ႔ မဆိုင္ဘူးေနာ္....စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ ဘယ္ဘာသာဝင္မဆို ဒီေဆးကိုေသာက္
လို႔ရတယ္....ဒီေဆးေသာက္လို႔ ဦးေလးလည္း ဗုဒၶဘာသာျဖစ္မသြားသလို ဦးေလးေသာက္လို႔
လည္း ဒီေဆးဟာ မြတ္စလင္ဘာသာရဲ႕ေဆးျဖစ္မသြားဘူး......ဒီေဆးဟာ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္
တဲ့ လူသားတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္...........
ဟုတ္လား??? "
" ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ....."
"ကြၽန္ေတာ့္ေဆးခန္းကို မြတ္စလင္လည္းလာတယ္၊ ဟိႏၵဴလည္းလာတယ္၊ခရစ္
ယာန္လည္းလာတယ္....ကြၽန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာဆရာဝန္တစ္ေယာက္....ဘာသာျခားေတြ
က ကြၽန္ေတာ့္ဆီ သူတို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္
ကုသခ်င္လို႔ လာၾကတယ္.........ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေစတဲ့ေဆးကို ေပးမယ္....
ကြၽန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာဝင္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေပးတဲ့ေဆးကို မေသာက္ပဲေနမွာလား......"
လို႔ ကြၽန္ေတာ္က ေမးလိုက္သည္။
" ေသာက္မွာေပါ့ဆရာရဲ႕.....ဆရာေပးတဲ့ေဆးေသာက္မွ ေရာဂါေပ်ာက္မွာေပါ့....ဆရာေပး
တဲ့ေဆးနဲ႔ ဘာသာေရးနဲ႔ ဆိုင္မွမဆိုင္တာ....."လို႔ ေျဖလာသည္။ထိုအခါ ကြၽန္ေတာ္က
" အဲဒီသေဘာပဲဦးေလး....အခုဦးေလးက စိတ္ဆင္းရဲေနတာ.... စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္
ဘာသာေရးဆိုတာၾကီးကို ခဏေဘးဖယ္ထားၿပီး ဝိပႆနာေဆးကို ေသာက္ၾကည့္
လိုက္....အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ေနတဲ့ အဲဒီအလံုးႀကီးကို ၾကည့္ေန.....
မၾကာခင္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္......."
လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။သူက ဟုတ္ကဲ့ဆရာဟုေျပာၿပီးေဆးထုပ္ယူကာ အိမ္ျပန္သြားတယ္။တကယ္ေတာ့
ဦးေလးရင္ထဲက တစ္ဆို႔ဆို႔အလံုးႀကီးဆိုတာ ေသာကပရိေဒဝမီးလံုးႀကီးပါ။
ဥပမာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ ခါလယ္ပိုင္းျပတ္ေနတဲ့ ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာ ႏွင္းလံုးႀကီးတစ္လံုး
တစ္ဆို႔ေနတယ္။ႏွင္းျမဴေတြကလည္းက်ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနထြက္လာတဲ့အခါ ႏွင္းျမဴေတြဟာေနေၾကာင့္ လြင့္ျပယ္ရသလို ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာ
တစ္ဆို႔ေနတဲ့ ႏွင္းလံုးႀကီးဟာလည္း ေနေရာင္ေၾကာင့္ အရည္ေပ်ာ္ အေငြ႕ပ်ံၿပီးေပ်ာက္ဆံုးသြား
တယ္။ဒီဥပမာမွာ ဝါးလံုးေခါင္းက ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္ၿပီးတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ႏွင္းလံုးႀကီးက ေသာကပရိေဒဝမီးလံုး
ႀကီးျဖစ္တယ္။ႏွင္းျမဴေတြကေတာ့ ေမာဟအေမွာင္ျဖစ္ၿပီး ေနေရာင္ကေတာ့ ဝိပႆနာဉာဏ္အလင္း
ေရာင္ ျဖစ္တယ္။ဝိပႆနာဉာဏ္အလင္းေရာင္ဟာလည္း ေမာဟႏွင္းျမဴေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး
ဦးေလးရင္ထဲမွာတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ေသာကပရိေဒဝႏွင္းလံုးႀကီးကို အရည္ေပ်ာ္ အေငြ႕ပ်ံေစၿပီး ေပ်ာက္
ေစလိမ့္မယ္။
************
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေစာေစာ ဦးေလးထိန္ဝင္း ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာတယ္။
" ဆရာ.....ညက ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားစာရြတ္လိုက္၊ဆရာေျပာတဲ့အလံုးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ အိပ္လို႔
ရတယ္ဆရာ...."လို႔ အားတက္သေရာေျပာလာတယ္။သူ႕စကားက ၿပီးခဲ့တဲ့ ညေတြ ညေတြမွာ အိပ္မရခဲ့ဘူး
လို႔ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေနတယ္။ျမတ္ဘုရား၏ေဆးစြမ္း ကိုမွ်ေဝျပီး လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ကို
ေအးခ်မ္းေစခဲ့လို႔ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။
" ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ.....ဒါနဲ႔ ဘုရားစာရြတ္တာနဲ႔ ဝိပႆနာနဲ႔က မတူဘူးေနာ္ ဦးေလး........
ဘုရားစာရြတ္တာက ကိေလသာေတြကို သန္႔စင္ေအာင္ေဆးေၾကာႏိုင္စြမ္းမရိွဘူး....သူက ဖံုး႐ံုေလး
ဖံုးေပးႏိုင္တယ္....ဘုရားစာရြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မေပၚေပမယ့္ ဘုရားစာမရြတ္ေတာ့ရင္ ကိေလသာ
စိတ္ေတြက ေပၚလာေရာ......ဝိပႆနာက အဲလိုမဟုတ္ဘူး....ဝိပႆနာက ကိေလသာေတြကို
ကင္းစင္ေအာင္ ေဆးေၾကာေပးႏိုင္တဲ့ ဂုဏ္သတၱိရိွတယ္....."
လို႔ေျပာေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္မေထာင္ျပၿပီး
" ဆရာ......ေတာ္တယ္......"
ဟုၿပံဳးရယ္ကာေျပာရင္း ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
ဦးတိုးေအာင္
( စာႂကြင္း)
အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ အျခားလူတစ္ေယာက္အား ေဒါသထြက္ေနလွ်င္ ထိုလူႏွင့္ေျပာခဲ့ ဆိုခဲ့
တာေတြကိုေတြးေနလို႔ျဖစ္သည္။ မိမိကို ေဒါသျဖစ္ေစေသာသူ၏ အေၾကာင္းကို မေတြးပဲ ထိုသူ႕ေၾကာင့္
မိမိခႏၶာထဲတြင္ျဖစ္ေနေသာ ေဒါသလကၡဏာေတြကိုသိေပး၊ၾကည့္ေပးလွ်င္ ဝိပႆနာျဖစ္သည္။ထိုလူ႕
ကိုျမင္ေယာင္လွ်င္ ေဒါသျဖစ္မည္။ထိုလူ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေဒါသလကၡဏာ
ေတြကို ၾကည့္လွ်င္ အခ်ိန္ၾကာလာေလ ေအးခ်မ္းေလ ျဖစ္မည္။
အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ ေလာဘေၾကာင့္ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို လိုခ်င္လာလွ်င္ ထိုပစၥည္းသာ မိမိစိတ္ထဲ
ေပၚလာေတာ့သည္။ကိုယ္လိုခ်င္ေနေသာ ပစၥည္းကို စိတ္ထဲကပံုေဖာ္ၾကည့္မေနပဲ ထိုပစၥည္းေၾကာင့္ မိမိ
ခႏၶာကိုယ္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလာဘရဲ႕လကၡဏာေလးေတြကိုသိေပး၊ၾကည့္ေပးေနလွ်င္ ဝိပႆနာ
ျဖစ္သည္။ထိုသို႔ၾကည့္ေပးလွ်င္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေအးခ်မ္းလာလိမ့္မည္။
"ထို႔ေၾကာင့္ ဝိပႆနာဆိုတာ ေန႔စဥ္အလုပ္ေတြကိုပံုမွန္လုပ္ရင္း ေလ့က်င့္သြားႏိုင္တဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာေစ
ေသာ အေလ့အက်င့္ေကာင္း တစ္ခုပါ "
ႏွလံုးခုန္ျမန္လာမယ္၊ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းစည္းခ်က္ မမွန္ျဖစ္လာမယ္၊ မ်က္ႏွာနီရဲလာမယ္၊မ်က္ႏွာပူလာ
မယ္၊ တစ္ကိုယ္လံုးပူလာမယ္၊ တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီေနမယ္၊ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား တုန္ရီေနမယ္၊အာေခါင္
ေျခာက္လာမယ္ စတဲ့လကၡဏာေတြက ေလာဘ၊ေဒါသရဲ႕ လကၡဏာေတြပါပဲ.....)
"ကြၽန္ေတာ့္ေဆးခန္းကို မြတ္စလင္လည္းလာတယ္၊ ဟိႏၵဴလည္းလာတယ္၊ခရစ္
ယာန္လည္းလာတယ္....ကြၽန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာဆရာဝန္တစ္ေယာက္....ဘာသာျခားေတြ
က ကြၽန္ေတာ့္ဆီ သူတို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္
ကုသခ်င္လို႔ လာၾကတယ္.........ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေစတဲ့ေဆးကို ေပးမယ္....
ကြၽန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာဝင္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေပးတဲ့ေဆးကို မေသာက္ပဲေနမွာလား......"
လို႔ ကြၽန္ေတာ္က ေမးလိုက္သည္။
" ေသာက္မွာေပါ့ဆရာရဲ႕.....ဆရာေပးတဲ့ေဆးေသာက္မွ ေရာဂါေပ်ာက္မွာေပါ့....ဆရာေပး
တဲ့ေဆးနဲ႔ ဘာသာေရးနဲ႔ ဆိုင္မွမဆိုင္တာ....."လို႔ ေျဖလာသည္။ထိုအခါ ကြၽန္ေတာ္က
" အဲဒီသေဘာပဲဦးေလး....အခုဦးေလးက စိတ္ဆင္းရဲေနတာ.... စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္
ဘာသာေရးဆိုတာၾကီးကို ခဏေဘးဖယ္ထားၿပီး ဝိပႆနာေဆးကို ေသာက္ၾကည့္
လိုက္....အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ေနတဲ့ အဲဒီအလံုးႀကီးကို ၾကည့္ေန.....
မၾကာခင္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္......."
လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။သူက ဟုတ္ကဲ့ဆရာဟုေျပာၿပီးေဆးထုပ္ယူကာ အိမ္ျပန္သြားတယ္။တကယ္ေတာ့
ဦးေလးရင္ထဲက တစ္ဆို႔ဆို႔အလံုးႀကီးဆိုတာ ေသာကပရိေဒဝမီးလံုးႀကီးပါ။
ဥပမာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ ခါလယ္ပိုင္းျပတ္ေနတဲ့ ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာ ႏွင္းလံုးႀကီးတစ္လံုး
တစ္ဆို႔ေနတယ္။ႏွင္းျမဴေတြကလည္းက်ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနထြက္လာတဲ့အခါ ႏွင္းျမဴေတြဟာေနေၾကာင့္ လြင့္ျပယ္ရသလို ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာ
တစ္ဆို႔ေနတဲ့ ႏွင္းလံုးႀကီးဟာလည္း ေနေရာင္ေၾကာင့္ အရည္ေပ်ာ္ အေငြ႕ပ်ံၿပီးေပ်ာက္ဆံုးသြား
တယ္။ဒီဥပမာမွာ ဝါးလံုးေခါင္းက ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္ၿပီးတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ႏွင္းလံုးႀကီးက ေသာကပရိေဒဝမီးလံုး
ႀကီးျဖစ္တယ္။ႏွင္းျမဴေတြကေတာ့ ေမာဟအေမွာင္ျဖစ္ၿပီး ေနေရာင္ကေတာ့ ဝိပႆနာဉာဏ္အလင္း
ေရာင္ ျဖစ္တယ္။ဝိပႆနာဉာဏ္အလင္းေရာင္ဟာလည္း ေမာဟႏွင္းျမဴေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး
ဦးေလးရင္ထဲမွာတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ေသာကပရိေဒဝႏွင္းလံုးႀကီးကို အရည္ေပ်ာ္ အေငြ႕ပ်ံေစၿပီး ေပ်ာက္
ေစလိမ့္မယ္။
************
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေစာေစာ ဦးေလးထိန္ဝင္း ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာတယ္။
" ဆရာ.....ညက ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားစာရြတ္လိုက္၊ဆရာေျပာတဲ့အလံုးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ အိပ္လို႔
ရတယ္ဆရာ...."လို႔ အားတက္သေရာေျပာလာတယ္။သူ႕စကားက ၿပီးခဲ့တဲ့ ညေတြ ညေတြမွာ အိပ္မရခဲ့ဘူး
လို႔ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေနတယ္။ျမတ္ဘုရား၏ေဆးစြမ္း ကိုမွ်ေဝျပီး လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ကို
ေအးခ်မ္းေစခဲ့လို႔ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။
" ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ.....ဒါနဲ႔ ဘုရားစာရြတ္တာနဲ႔ ဝိပႆနာနဲ႔က မတူဘူးေနာ္ ဦးေလး........
ဘုရားစာရြတ္တာက ကိေလသာေတြကို သန္႔စင္ေအာင္ေဆးေၾကာႏိုင္စြမ္းမရိွဘူး....သူက ဖံုး႐ံုေလး
ဖံုးေပးႏိုင္တယ္....ဘုရားစာရြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မေပၚေပမယ့္ ဘုရားစာမရြတ္ေတာ့ရင္ ကိေလသာ
စိတ္ေတြက ေပၚလာေရာ......ဝိပႆနာက အဲလိုမဟုတ္ဘူး....ဝိပႆနာက ကိေလသာေတြကို
ကင္းစင္ေအာင္ ေဆးေၾကာေပးႏိုင္တဲ့ ဂုဏ္သတၱိရိွတယ္....."
လို႔ေျပာေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္မေထာင္ျပၿပီး
" ဆရာ......ေတာ္တယ္......"
ဟုၿပံဳးရယ္ကာေျပာရင္း ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
ဦးတိုးေအာင္
( စာႂကြင္း)
အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ အျခားလူတစ္ေယာက္အား ေဒါသထြက္ေနလွ်င္ ထိုလူႏွင့္ေျပာခဲ့ ဆိုခဲ့
တာေတြကိုေတြးေနလို႔ျဖစ္သည္။ မိမိကို ေဒါသျဖစ္ေစေသာသူ၏ အေၾကာင္းကို မေတြးပဲ ထိုသူ႕ေၾကာင့္
မိမိခႏၶာထဲတြင္ျဖစ္ေနေသာ ေဒါသလကၡဏာေတြကိုသိေပး၊ၾကည့္ေပးလွ်င္ ဝိပႆနာျဖစ္သည္။ထိုလူ႕
ကိုျမင္ေယာင္လွ်င္ ေဒါသျဖစ္မည္။ထိုလူ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေဒါသလကၡဏာ
ေတြကို ၾကည့္လွ်င္ အခ်ိန္ၾကာလာေလ ေအးခ်မ္းေလ ျဖစ္မည္။
အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ ေလာဘေၾကာင့္ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို လိုခ်င္လာလွ်င္ ထိုပစၥည္းသာ မိမိစိတ္ထဲ
ေပၚလာေတာ့သည္။ကိုယ္လိုခ်င္ေနေသာ ပစၥည္းကို စိတ္ထဲကပံုေဖာ္ၾကည့္မေနပဲ ထိုပစၥည္းေၾကာင့္ မိမိ
ခႏၶာကိုယ္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလာဘရဲ႕လကၡဏာေလးေတြကိုသိေပး၊ၾကည့္ေပးေနလွ်င္ ဝိပႆနာ
ျဖစ္သည္။ထိုသို႔ၾကည့္ေပးလွ်င္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေအးခ်မ္းလာလိမ့္မည္။
"ထို႔ေၾကာင့္ ဝိပႆနာဆိုတာ ေန႔စဥ္အလုပ္ေတြကိုပံုမွန္လုပ္ရင္း ေလ့က်င့္သြားႏိုင္တဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာေစ
ေသာ အေလ့အက်င့္ေကာင္း တစ္ခုပါ "
ႏွလံုးခုန္ျမန္လာမယ္၊ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းစည္းခ်က္ မမွန္ျဖစ္လာမယ္၊ မ်က္ႏွာနီရဲလာမယ္၊မ်က္ႏွာပူလာ
မယ္၊ တစ္ကိုယ္လံုးပူလာမယ္၊ တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီေနမယ္၊ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား တုန္ရီေနမယ္၊အာေခါင္
ေျခာက္လာမယ္ စတဲ့လကၡဏာေတြက ေလာဘ၊ေဒါသရဲ႕ လကၡဏာေတြပါပဲ.....)
0 comments:
Post a Comment