Tuesday, August 19, 2014

ဘုရင္ငို (ဆူးငွက္)

” …ဒီေနရာႀကံဳတုန္း ေျပာပါဦးမယ္။ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့ “ ဆို၊ က၊ ေရး၊ တီး ” ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြပါေတာ့ အဲဒီဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြကို တီဗီြကျပန္လႊင့္တဲ့အခါ ဇာတ္ပို႔ဆိုင္းရဲ႕တီးလံုးကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ လိုက္တာက အဆိုးဆံုးပါပဲ။ သမားစဥ္အရအသံကုန္အထိ “တ်ာေတ်ေတ်ာ” သပ္ကာတီးမွ ျပည့္စံု တာကို အလြယ္တကူျဖတ္ပစ္လိုက္တာဟာ “သဘင္မႈအႏုပညာ” ကိုေစာ္ကားျခင္းတမ်ဳိးပါပဲ။ ဘယ္ သူမွလည္း ဒါကိုမလုပ္ရဘူး၊ .”

ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္မွာ ေနာက္ပို္င္းဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြက အခရာ က်လွပါသတဲ့

ဒီေနာက္ပိုင္းဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြမွာလည္း “ အဆို၊ ေျပာ၊ အငို” ေတြက ပညာသားေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ လည္း ဆိုတယ္။ ပါဠိ၊ ပါဋ္သားအပါအ၀င္ ေရွးစာ၊ လကၤာေတြနဲ႔တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ အဆိုေတြ၊ အေျပာေတြဟာ ပရိသတ္ကို စြဲေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ဇာတ္ခံုႀကီးတခုလံုး ေတာႀကီးၿမိဳင္ႀကီး ျဖစ္သြား သလို၊ ပင္လယ္ သမုဒၵရာႀကီးလည္း ျဖစ္ သြားႏိုင္တာပါပဲ။ အလားတူပါပဲ ျပာသာဒ္အေဆာင္ေဆာင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို ၀ါးတလံုး ၾကမ္းတခင္းနဲ႔ တဲေလးတတဲလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။


အလားတူပါပဲဒီ “ အဆို၊ အေျပာ၊အငို” ေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး ရသလို ေဒါသအမ်က္ ေခ်ာင္းေခ်ာင္း လည္း ထြက္ၾကရတယ္။ တ၀ါး၀ါး တဟားဟားရယ္ေမာရသလိုပဲ မ်က္ရည္ေတြေတြစီးၿပီး ငိုပြဲဆင္ရတာ လည္း ရိွပါတယ္။

ဒီလိုရသေျမာက္ေစဖို႔အတြက္ “အဆို၊ ေျပာ၊ အငို” ေတြမွာသူ႔ေနရာနဲ႔သူ၊ သူ႔စည္း၊ သူ႔ကမ္း၊ သူ႔စံနစ္၊ သူ႔ ဇယားနဲ႔ ရိွသတဲ့။ ဇာတ္ပြဲေတြကိုငယ္ငယ္က ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ မင္းသားကဆံပင္ဖားလ်ားခ်၊ ေတာင္ရွည္ကို လည္း ဇာတ္ေကာင္စ႐ိုက္လုိက္ၿပီး အဆင္ အေရာင္အေသြး ေရြးခ်ယ္၀တ္…၊ ရင္ဘတ္ထု ငိုတာပါပဲ လို႔ ခပ္ေပါ့ေပါ့ တြက္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူႀကီးသူမေတြေျပာတာဆိုတာ…၊ စာထဲေပထဲ ဖတ္ရ ႐ႈရ တာေတြေၾကာင့္ ငို၊ ငို… နဲ႔ လြယ္လြယ္ငိုလို႔မရမွန္း သိလာေတာ့တယ္။

ေျပာငိုတဲ့၊ အေအးငိုတဲ့၊ အပူငိုတဲ့။ ဒီထဲမွာကို ေဒြးခ်ဳိးငိုတဲ့၊ ေလးခ်ဳိးငိုတဲ့၊ ေတးထပ္ငိုတဲ့၊ မ်က္ရည္ခံ ငို ခ်င္းတိုတဲ့၊ မ်က္ရည္ခံငိုခ်င္းရွည္ တဲ့၊ သံခ်ဳိငို တဲ့။ ငယ္ငယ္ကဇာတ္ပြဲၾကည့္ေတာ့ ငိုခ်င္းဆိုလည္း ဒီလိုပဲ ငိုလိုက္တာပဲလို႔ အေပၚယံသိသလို ငိုခ်င္းဆိုင္းဆိုရင္လည္း “ေဗ်ာင္ေနာင္ပူေနာင္၊ ေဗ်ာင္ ေနာင္ ပူေနာင္” ဆိုၿပီး တမ်ဳိးတည္းပဲ ထင္ခဲ့တာကိုး။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ…၊ ေျပာငိုဆို အပိတ္ဆိုင္းက ဘယ္ကလို၊ ေဒြးခ်ဳိးေလးခ်ဳိး ဆိုဘယ္လို၊ ေတးထပ္ဆိုဘယ္လို… စသည္ျဖင့္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ၊ သူ႔စည္း သူ႔ကမ္းနဲ႔ ရိွၿပီးသားတဲ့။

ငိုခ်င္းဆိုင္းမွာကို “သမားစဥ္”ကုန္ေအာင္ တီးၾကရသတဲ့။ ဒီေနရာႀကံဳတုန္း ေျပာပါဦးမယ္။ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့ “ ဆို၊ က၊ ေရး၊ တီး ” ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြပါေတာ့ အဲဒီဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြကို တီဗီြကျပန္လႊင့္တဲ့ အခါ ဇာတ္ပို႔ဆိုင္းရဲ႕ တီးလံုးကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ လိုက္တာက အဆိုးဆံုးပါပဲ။ သမားစဥ္အရအသံကုန္အထိ “တ်ာေတ်ေတ်ာ” သပ္ကာတီးမွ ျပည့္စံု တာကို အလြယ္တကူျဖတ္ပစ္လိုက္တာဟာ “သဘင္မႈအႏုပညာ” ကိုေစာ္ကားျခင္းတမ်ဳိးပါပဲ။ ဘယ္ သူမွလည္း ဒါကိုမလုပ္ရဘူး၊ မလုပ္အပ္ဘူးလို႔ တားတာဆီးတာမရိွတာက လည္း အံ့ၾသစရာပါပဲ။ ကဲ… ထားပါေတာ့။

ေျပာငိုမွာေတာ့ ဥပမာျပရရင္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ ဗုဒၶ၀င္ေတာထြက္ခန္းမွာ သားေတာ္သိဒၶတၳ မင္းသား ေတာထြက္သြားလို႔ ယေသာ္ဓယာကပူေဆြးၿပီး ငိုေႂကြး တိုင္တန္းေတာ့ ဖခင္သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးက-
“မေကာင္းပါဘူးမင္းႀကီး၊ ဖေအက ၀ါးလံုးဆိုရင္ သူက၀ါးျခမ္း၊ ဖေအကျဖဴရင္ သူကမဲ၊ လူတကာထဲ အရွက္ရေအာင္ တခ်က္ကမွ ငါ့အလိုမပါဘူး။ သူ႔မယ္ေတာ္လို လာမွာေပါ့။ မာယာဆိုတဲ့ သူ႔မယ္ ေတာ္လို လာမွာေပါ့။ ႏႈတ္ငံုဓမၼတာေတာ္ရတာနဲ႔ သူ႔ေမာင္ ေနျပည္ေဒ၀၊ သေႏၶျပ သြားပါရေစတဲ့။ မသြားပါနဲ႔ မိဖုရားရယ္လို႔တားေပမယ့္ ငါ့စကားေတာ့ ေပလာယ်ကံ။ ေလွခြက္ခ်ည္း ဒီအတုိင္း ဆန္မယ္ အလံေတာ္မလဲွဘူးဆိုတဲ့ မိန္းမစားမို႔ ဇြတ္အတင္းသြားေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ။ ခရီး အၾကားမွာ မီးဖြားၿပီး ခႏၶာစဲလို႔ နတ္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား မင္းႀကီး။ အခုလည္း သူ႔သားက ငါ့ စကားဖီဆန္လို႔ နန္းယံက သြားျပန္ေပါ့။ မယားမႏိုင္ သားမႏိုင္နဲ႔ ထီးနန္းၿပိဳင္စံတဲ့မင္းေတြ သတင္းၾကားမွာ ရွက္ပါရဲ႕။ အသက္ေတာ္ဇရာအိုလို႔ ဘာမဆိုဂုဏ္သိမ္ေမွးၿပီး ေၾကာင္အိုရင္ႂကြက္ မေလးသလို ပသိဒၶတ္ေမာင္ ေဖ့ရင္ေသြးရယ္နဲ႔၊ မယ္မာယာ ဒုကၡေပး တာေၾကာင့္ မင္းသုေဒၶါ အပူမေအး သမွ် (အမေလး) အခုေျပးလို႔ ျမင္လွည့္ပါဦး” လို႔ ငိုတာေျပာငိုပါ။

ျမန္မာ့သဘင္က ေနာက္ပို္င္းဇာတ္ေတာ္ႀကီးေတြမွာ ဘုရင္ကလည္း ငိုမွာပဲ၊ မုဆိုးကလည္း ငိုမွာပဲ၊ ဘုရင့္သားလည္း ငိုမွာပဲ။ မိဖုရားလည္း ငိုမွာပဲ။ သူေဌးလည္း ငိုမွာပဲ။ ဆင္းရဲသားလည္းငိုမွာပဲ။ ဒီေနရာမွာလည္း သူ႔ဂုဏ္ျဒပ္၊ သူ႔အဆင့္အတန္းနဲ႔၊ သူ႔ေနရာနဲ႔ ငိုပံုကြဲပါသတဲ့။ ဘုရင္ငိုတဲ့အခါ ရာဇဣေႁႏၵနဲ႔ “စမံုငို”ေခၚေျပာငိုနဲ႔ပဲ၊ မ်က္ ရည္ေလးတို႔႐ံု၊ ငိုမဲ့ဟန္သာ ျပရပါသတဲ့။

ဒါက ေရွး ေရွးသဘာင္ပညာရွင္ႀကီးမ်ား၊ ဇာတ္မင္းသားႀကီးမ်ား က်င့္သံုးၾကတဲ့ နည္းနာပါပဲ။

သဘင့္ဥေသွ်ာင္ ဘုရား ဒကာႀကီး ဦးဘိုးစိန္တို႔ေခတ္ေရာက္ေတာ့ ပရိသတ္အႀကိဳက္ကိုလိုက္ၿပီး “မသြားထိုက္တဲ့အခါ မွာေလ၊ တားလိုက္လွ်င္ မ်က္မာန္ေတာ္ညိႇဳးမည္ေၾကာင့္ တိတ္တခိုးရယ္ ငိုသာငိုရ” ဆိုတဲ့ ငိုခ်င္း မ်ဳိးကို ဘုရင္ကလည္း ငိုလာၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ ဖြားေတာ္မူခန္း ကတဲ့အခါ၊ မယ္ေတာ္မာယာ သေႏၶခလို႔ရတာ သူ႔ ေမာင္ကမယံုလို႔ ေဒ၀ေဒဟသြားၿပီး ကိုယ္၀န္ျပမယ္ဆိုေတာ့ ေမာင္ေတာ္ သုေဒၶါဓနမင္းႀကီးက စိတ္ မခ်လို႔ငိုတဲ့အခါ ဣေႁႏၵသိကၡာနဲ႔ စမံုေခၚ ေျပာငိုပဲ၊ ဘုရင္သိကၡာနဲ႔ ငိုသတဲ့။ ဒီလိုပါ…

“ငါးျဖာေကာင္းျခင္း၊ ခုနစ္ေဆာင္၊ ဂုဏ္ေရာင္လင္းတဲ့
ေၾကာ့ရွင္းမူယာ၊ လဲ့လဲ့၀င္းတဲ့၊ မင္းမာယာငယ္…
မသာႏွလံုး၊ ေစာဒနီ၊ ေဆာ္စည္ခ်ဳန္းလို႔…(လ)
သြားလိုရာေမာင္မတားပါဘု၊ ၀န္ေတြ သက္ေသထားပါရဲ႕
မီးဖြား႐ံုဆိုင္းပါဦး၊ မင္းမာယာေလ…” တဲ့။

ဒါေပမယ့္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္က သုေဒၶါဓနမင္းႀကီးအေနနဲ႔ လုမၺဏီသာေမာ အင္ၾကင္းေတာမွာ မယ္ေတာ္မာယာမီးဖြားရင္း နတ္ရြာလားေတာ့ ငိုခ်င္းပညာျပပါေတာ့တယ္။

သမားစဥ္အရစမံုငို၊ ေျပာငိုသာမက… အပူငို၊ အေအးငို၊ ေဒြးခ်ဳိးငို၊ ေလးခ်ဳိးငို၊ ေတးထပ္ငိုအထိ ငိုျပပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ဆိုတဲ့ ဣေႁႏၵသိကၡာမပ်က္ဘဲ ႐ုတ္ျခည္းႀကံဳလိုက္ရတဲ့ အပူသည္ႀကီးအျဖစ္ ပညာ ကုန္ ထုတ္သံုးသြားေတာ့တာပါ။
“ေရႊ႐ုပ္နဲ႔ အျပတ္ကြာျခားပါေပါ့လား…၊ ေျမသုႆန္ ရယ္မရဏလားသူက…၊
အို… နတ္ျဗဟၼာသိၾကားကယ္ေတာ္မူပါဖ်ာ့” တဲ့…။
“စၾက၀ဠာတစ္ေသာင္းကေက်ာ္တယ္၊ ဘဂ၀ါအေလာင္းေတာ္ျမတ္ရတနာဖြားပါတဲ့၊ အို… ျမတ္ေသာမိဖုရား…၊ နတ္ရြာလားသူသားမယ္ေတာ္ရဲ႕၊ ငါးဆယ္ေက်ာ္အခါတြင္မွ၊ (အမေလး…) ေသကမာၻယြန္း…”တဲ့…။
“သံုးျပည္ေထာင္ အေရာင္လက္ၾကေပ့၊ ေခါင္အဂၢမေဟ…
ေလာင္စနက္ သမာၻေပြသည္၊ ဇာမေနဆင့္ပြဲ၊
စည္ကား၍ မမိန္႔တေဘာင္လွ်ံတယ္၊
ဗ်ိဳင္းေတာင္သံဟည္းၿခိမ့္မစဲ…” တဲ့…။
ဒီေနရာမွာတင္ပဲ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ “အဆို၊ အငို၊ အေျပာ”သမားစဥ္ေတြ၊ ငိုခ်င္းအသီးသီးရဲ႕စံေတြကို အခ်ိ္န္တိုအတြင္း ေလ့လာႏိုင္သလို ဇာတ္ပို႔ဆိုင္းရဲ႕ သူ႔ငိုခ်င္းအလိုက္ ကြဲျပားစြာဇာတ္ပို႔တီးမႈတ္ပံုေတြလည္း မွတ္သားႏိုင္ပါတယ္။ မယ္ေတာ္မာယာ နတ္ရြာလားေတာ္မူခ်င္း ျမန္မာ့႐ိုးရာ အစဥ္အလာအတိုင္း “ ဗ်ဳိင္းေတာင္ ” တီးလံုးကိုေတာ့ အံက်အံကိုက္ ထည့္သြင္းျပထားပါေသးတယ္။

x x x x x x ဒါေပမယ့္္လည္း ဘုရင္ျဖစ္ေစ သမတျဖစ္ေစ လူ႔သေဘာ သဘာ၀အရ ေလာကဓံနဲ႔ ႀကံဳလာရင္ငိုမွာပဲ။ သမားစဥ္အရေတာ့ ရာဇဣေႁႏၵမပ်က္ စမံုငို၊ ေျပာငိုေလးနဲ႔ ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္႐ံုေပါ့။ ဒါေပမယ့္အေျခအေနအရ ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုရေတာ့မယ္ဆိုရင္လည္း ပညာသားပါပါ ငိုတတ္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ မိဘျပည္သူမ်ားကို တိုင္တည္တန္ တိုင္တည္ေပါ့။ ဒါေတာင္ တိုင္တည္ဖန္မ်ားရင္ မသနားတဲ့အျပင္ ေအာ့ေၾကာလန္သြားႏိုင္ေသး။ မင္းသားက လူၾကမ္းျဖစ္သြားႏိုင္ေသး…။ ။

ဆူးငွက္

ဆရာဆူးငွက္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေဖာ္ျပပါသည္။

ရႈခင္းသစ္

http://newsightsmm.com/2014/08/17/ဘုရင္ငို-ဆူးငွက္/

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...