အခန္း(၄၇) “ဇာတ္တူသားကုိ စားၾကသူမ်ား”
|
8:48 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ကုိမင္းဒင္
ခင္ဗ်ားသိခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြၾကားက သတ္ျဖတ္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ္စုေဆာင္း ထားတဲ့ အခ်က္အလက္တခ်ဳိ႕ကုိ ပုိ႔ေပးလုိက္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကုိ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္(၂၀၀၉) ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြ ေပၚကေန ရပါတယ္။ စာေရးသားဟန္၊ေခ်ာေမြ႔မႈအနည္းငယ္လုိအပ္ေနတယ္လုိ႔ထင္မိေပမဲ့ အခ်က္အလက္အျဖစ္ အထုိက္ အေလ်ာက္ အသံုးဝင္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။
ခင္မင္လ်က္
သက္ခိုင္(၂၀၁၄၊ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္)
အထက္ပါအီးေမးလ္မွာ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ႔ဝင္အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကုိသက္ခုိင္ေပးပုိ႔ေသာ အခ်က္အလက္ မ်ားျဖစ္၍ အဆုိပါသတ္ျဖတ္မႈမွာ ေအဘီေျမာက္ပုိင္းတြင္သာမက ၊ေအဘီေတာင္ပုိင္းတြင္ပါ ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္းေတြ႔ရွိရသည္။ေအဘီ ေတာင္ပုိင္းလူသတ္မႈအေပၚ အသတ္ခံရသူကုိေဌးႏုိင္၏ ညီအစ္ကုိအရင္းေတာ္စပ္သူ ကုိေဌးတင့္၏ စူးစမ္းရွာေဖြမႈႏွင့့္ ကာယကံေျမာက္ ပါဝင္ခဲ့သူမ်ား၏ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္တခ်ဳိ႕ကုိေတြ႔ရွိရသည္။
………………။……………..
(ကုိေဌးႏိုင္ႏွင့္ညီအစ္ကုိရင္းေတာ္စပ္သူ ကုိေဌးတင့္၏စာတစ္ေစာင္)
လူသတ္မႈ သက္ေသခံသူ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ မိုးသီးစစ္ရံုးတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူက ကိုေဌးႏုိင္ကို စြပ္စြဲေသာ သူလွ်ဳိမႈႏွင့္ ဖမ္းဆီးရာတြင္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားေက်ာ္သြားတယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္ ။မ်က္ျမင္ သက္ေသျဖစ္တဲ့ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ စစ္ရံုးတာဝန္ ရွိေနသူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ …၊ယူႀကဳံးမရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကိုေဌးႏိုင္အေမဟာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူ႔သားကို ေတာထဲမွာအသတ္ခံရဖို႔ ႏိႈးလိုက္မိတယ္တဲ့။
(အေထာက္အထား ဗီဒီယိုအေခြကို သက္ဆိုင္သူမ်ားက မိုးသီးဗဟိုေကာ္မတီဖက္က တရားဝင္စာထုတ္ျပန္ၿပီးမွတင္ျပရန္ ေတာင္းဆို လာပါသျဖင့္ ေခတၱျဖဳတ္ထားပါသည္ ဟုေဖာ္ျပထား၏။)
ကိုေဌးႏုိင္ကို ရန္သူ႔သူလွ်ဳိဟုစြပ္စြဲၿပီး ရိုက္ႏွက္စစ္ေဆး ဝန္ခံကတိျပဳထားသည့္ ဗီဒီယိုအေခြကို၂၀၁၂ တြင္ ဒုဥကၠဌ တာဝန္ယူထားေသာ ကိုေက်ာ္ကိုကိုဝင္း မွ သက္ေသအျဖစ္ရွိပါသည္ဟု ေျပာလာပါသည္ ။
ကိုေဌးႏုိင္ကိုဖမ္းဆီးရန္ စီစဥ္အကြက္ခ်သူမ်ား အုပ္စုဗဟိုေကာ္မီတီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး မိုးသီးအမိန္႔နာခံသူမ်ားအုပ္စု
ကိုေဌးႏိုင္ကိုလက္ေရာက္ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၊ဝန္ခံခိုင္းသည့္အုပ္စု၊ကိုေဌးႏိုင္ကို လက္ေရာက္သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္အုပ္စု၊ကိုေဌးႏိုင္ကိုသတ္ ျဖတ္ၿပီး တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပသို႔သတင္းမွားမ်ား ျဖန္႔ေဝသည့္အုပ္စုစသည္ျဖင့္ ကိုေဌးႏိုင္ကိုသတ္ျဖတ္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဝိုင္းဝန္း လိမ္ထားခဲ့ပါသည္။
အခ်ဳိ႕မွာ ေတာ္လွန္ေရးအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မသိလိုက္ဘဲ ပါဝင္ပူးေပါင္းကူညီခဲ့ရပါသည္ ။အခ်ဳိ႕မွာ သိလ်က္ႏွင့္မိမိ အတၱအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ပါဝင္ခဲ့ရပါသည္ ။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အမွန္တရားကို ရင္ဝယ္ပိုက္ထားေသာ ေက်ာင္းသားေတာ္မေတာ္အဖြဲ႔ဝင္အမ်ားစု ေက်နပ္ႏိူင္ေလာက္ေသာ
သမိုင္းမွန္မွတ္တမ္းတစ္ခုကို ဝိုင္းဝန္းေဖၚထုတ္သင့္ပါသည္။အတဲ့သူေတြ ဆက္ခံၾကေပေတာ့။၁၉၉၃အိုက္စပ္စပ္ ျပင္းပူေနတဲ့ ဘန္ေကာက္ေန႔လည္ဟာ အားလံုးကိုေနအိမ္မွာ(စာေရးဆရာဦးစင္ၾကယ္အိမ္)ရာသီဥတုက အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။
ပန္ကာက ေလ ပူပူေတြ ဝိုင္းရွဴၾကတာေပါ့ ။ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မိုးသီးက စိတ္ကူးယဥ္အေတြးအေခၚစၿပီး ခ်ျပပါတယ္ ။
ဒဏ္ရာရရဲေဘာ္ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဆက္အသံုးခ်ႏိူင္ရန္ စစ္အဝတ္အစားခ်ဳပ္ရန္ စက္မ်ားလိုအပ္ေၾကာင္း(အျခားအုပ္စု မ်ားက ဒဏ္ရာရေက်ာင္းသားရဲေဘာ္မ်ားကို ယူအန္ေထာက္ပံေၾကးယူၿပီး တတိယႏိူင္ငံတြင္အေျခခ်ရန္ စတင္ထိုးေဖါက္ ႀကိဳးစား သည့္ကာလျဖစ္ပါသည္။)
ဖိနပ္မ်ားကိုလည္း ခ်ီေခြဗာရာတို႔လို ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္လုပ္ရန္နဲ႔က်ည္ေဘာက္မ်ားနည္းလို႔ ကိုယ္ပိုင္ထုတ္လုပ္ လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။ကိုိမိုုးသီးက စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ စိတ္ဝင္စားၿပီး ကၽြမ္းက်င္တယ္ေနာ္ဟုေျပာရာ မိုးသီးက “အေဖက စစ္တပ္မွာစက္ျပင္ဆရာ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္းပါ။ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က မႏၲေလးနန္းတြင္း ဘီအီးအမ္အီးတပ္ထဲမွာ ႀကီးလာတာပါ”ဟုေျပာပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ပါသည္။အိတ္ကေလးဆြဲၿပီး ေန႔တိုင္းရာရွင္ရံုးမွာ တန္းစီေစာင့္ခဲ့ဘူးတဲ့ဘဝ၊ အရင္ရေအာင္ အတင္းတိုးေနရာလုတဲ့ ငယ္ငယ္ကမိုးသီးဘဝ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င္လာေတာ့လဲ အခုထိတိုးေနတံုးဘဲ၊မင္းေလာင္းရွာစိတ္ရွိတဲ့လူေတြကို အထင္ႀကီီး ေအာင္ေျပာတတ္တဲ့အက်င့္နဲ႔ ကိုေဌးႏိူင္အေဖက ဘီအီးအမ္အီးက နည္းျပအင္ဂ်င္နီယာပါ။
နည္းျပခ်ဳပ္က ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေဒၚေမသစ္ရဲ့ ေယာက္်ားဗိုလ္မွဴးကိုကိုပါ။ေနာက္ေတာ့လဲ ဦးတင္ဦးအုပ္စုနဲ႔အတူ (၁၉၅၇မွာ မႏၲေလးဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းၿပီးတာဆိုေတာ့ )တနည္း ဆိုေသာ္ ကိုေဌးႏိူင္အေဖက မိုးသီးအေဖရဲ႕ဆရာပါ ။မိုးသီးတို႔မိသားစု ရပ္တည္ေရးအတြက္ စက္ျပင္ပညာသင္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ဆရာ ထမင္းရွင္ပါ ။
မိုးသီးလည္းသိသြားပါသည္။ေတာ္လွန္ေရးကိုပူးေပါင္းၿပီး ဆက္လက္တြဲမည္ဟုေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ မိုးသီးကို ေဖေဖ့တပည့္၏သား တစ္ေယာက္အျဖစ္ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ မိုးသီးအေပၚ ရိုးသားခဲ့ပါသည္။အားလံုးကလည္း မိုးသီးအေပၚ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္။ကိုသန္းဝင္းစာထြက္လာမွ မိုးသီးကစိတ္ထဲမွာ ေဌးႏိူင္ကို မနာလိုခဲ့ဘူးဆိုတာပါဘဲ။
သမိုင္းအမွန္ကိုေဖ်ာက္ၿပီး အားလံုးကိုညာခဲ့ပါသည္။မ်က္ႏွာဖံုးခၽြတ္ၿပီး နာမည္ႀကီးေအာင္လုပ္ကာ၊၈၈ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ေတာ္လွန္ ေရးႀကီးတစ္ရပ္လံုးကို၊ဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ။ဟုတ္ပါသည္ ဘယ္အဖြဲ႔ေရာက္ေရာက္ အဖြဲ႔ေတြကြဲတာ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့က်ီးစုတ္ က်ီးပုတ္ေၾကာင့္ပါ။
……………………………………
(ကုိေဌးတင့့္၏ဒုတိယစာတစ္ေစာင္)
“ေက်းဇူးရွင္သားကို ရက္ရက္စက္စက္သတ္တဲ့မိုးသီး။မိုးသီး မင္းကို ေျမမ်ဳိေတာ့မယ္။မိုးသီးနားက ေဝးေဝးေရွာင္ၾက။ေဌးႏိုင္ကို ဘယ္သူေတြဖမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္တာလဲ”
ေနာက္ဆံုးရတဲ့သတင္းမွန္။ ။၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၁၂) ရက္ေန႔၊ျပည္ေထာင္ေန႔က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ Utrecht ကိုသြားရင္း ကိုထြန္း ထြန္းဦးနဲ႔ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ မေတြ႔တာငါးႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေတာ့ အလာပသလာပေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။အိမ္ရွင္မွ ဟင္းေပါင္းစံုကို အရသာရွိရွိ ခ်က္ေကၽြးေသာေၾကာင့္ ကိုထြန္းထြန္းဦး ဝိုင္ႏွင့္အျမည္းကို တဝေသာက္ခဲ့ပါသည္။
မင္းတို႔ထက္ ငါပိုသိတယ္။ငါက မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရ တာတဲ့ အရက္မူးကၽြဲခိုးေပၚဆိုသည့္ စကားအတိုင္း အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ႔ေဟာင္း တစ္ဦးမွႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။၁၉၉၃ခုႏွစ္က လူသတ္မႈ ၂ ခုေပၚလာပါသည္။ကိုုထြန္းထြန္းဦးေျပာျပသည္မွာ ရန္သူ႔လူတစ္ေယာက္မိသည္ဟု သတင္းၾကားၿပီးသြားၾကည့္ရာ ကိုေဌးႏိုင္ကို အ့ံၾသစြာစြာျဖင့္ ျမင္လိုက္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ေလးစားေသာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ဗဟိုမွ လက္မွတ္ထိုး ဖမ္းမိန္႔ေပးထားသည့္စာမွာ သိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ပါသည္။ဆီေဝရင္ ကြ်န္ေတာ့ကို ခ်ာတိတ္ဟုေခၚကာ ပိုေပးတတ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းသားပါ။ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီတုန္းက လူငယ္ တစ္ေယာက္ပါ။ကိုေဌးႏိုင္ကို အထက္အရာရိွ အျဖစ္ေလးစားၿပီး အကိုတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္။ကိုေဌးႏိုင္ကို ဖမ္းထားစဥ္ အကိုျဖစ္သူ ဘန္ေကာက္မွာရွိသည္ဟု အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္။
လွဝင္းဆိုေသာ ခ်ာတိတ္ျဖစ္ပါသည္။မျမင္ဖူးေတာ့ မယံုပါဖူး။အခု ခင္ဗ်ားနဲ႔မနီလိြဳင္မွာေတြ႔မွ ျမင္ဖူးတာကိုး။မိုးသီးက လက္နက္ေတြကို ပဲခူးရိုးမထဲရွိ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ထံ ပို႔ခိုင္းပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ႕ကိုေခၚၿပီး ေသနတ္အလက္ (၂၅)လက္၊လက္ပစ္ဗံုးမ်ားမာနယ္ပေလာမွ ေလွဆိပ္သို႔ထမ္းခ်ေပးခဲ့ရ ပါတယ္။ေကအန္ယူမွသိရွိသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး အဖမ္းခံရပါသည္။ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္မွ သတင္းရၿပီး ႏိုင္ငံျခားသားသတင္း ေထာက္မ်ားေခၚလာၿပီး ေကအန္ယူလက္ထဲမွ ထုတ္ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမမွ မင္းတို႔ကရင္နယ္ေျမမွထြက္ရန္ အမိန႔္ေပးလာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားဗဟိုအဖြဲ႔ မာနယ္ပေလာမွထြက္ခြာရန္ ျပင္ဆင္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွကို ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ အခ်ဳပ္ ခန္းထဲမွ ဒီေကာင္ႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟု တိုင္ပင္ၾကပါသည္။ႏိုင္ေအာင္လဲ ရွိတယ္။လြမ္းဏီ၊ ဘေစာထြန္းတို႔လည္းရွိေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ပစၥတိုႏွစ္လက္ ခါးၾကားမွာဆိုေတာ့ အေကာင္ေပါ့။ကၽြန္ေတာ့္ကို အမိန္႔ေပးလို႔မရပါဖူး။ကရင္နီကို တပ္ေျပာင္းရာမွဒီႏွစ္ ေကာင္က အခက္အခဲျဖစ္ေနလို႔ထားခဲ့ရန္ အားလံုးက သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တိုု႔က ပညာတတ္ေက်ာင္းသားေတြ ပါ။
ကိုယ္တိုင္သတ္ရန္မလိုပါဖူး၊ကိုေဌးႏိုင္ကို ေဆးထိုးလိုက္ပါတယ္။ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ငါးမိနစ္မခံပါဖူး၊ေကာင္းလိုက္တဲ့ေဆး ပါ။က်န္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ပစၥတိုနဲ႔ေခါင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲမွတစ္ေယာက္က ေသနတ္စမ္းလိုက္ပါတယ္။တစ္ခ်က္တည္းပါဘဲ။ မွတ္မွတ္ရရ သူ႔့နာမည္က လွဝင္းတဲ့၊ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အဖမ္းခံထားရၿပီး လြတ္လာခါစဆိုေတာ့ ညစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ေဆာရီးဘဲ ကိုေဌးတင့္ ကၽြန္ေတာ္အမွန္တကယ္ စိတ္မေကာင္းပါဖူး။
မွတ္မွတ္ရရ ၁၉၉၃ မတ္လ ၂၂ နဲ႔၂၇ ၾကားပါ။သတ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကရင္က လာေမးေတာ့ သယ္သြားမယ္ဟုေျပာၿပီး၊ေလွထဲမွာေစာင္အုပ္ၿပီး အဲဒါေဌးႏိူင္ဟု လက္ညိဳးထိုးျပခဲ့ပါသည္။ေဌးႏိုင္နဲ႔ လွဝင္းအေလာင္းကို ပုဆိုးစုတ္ကေလးအုပ္ၿပီး ခ်ံဳပုတ္ေဘးမွာ ပစ္ထားခဲ့ပါသည္။ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္မွ ေလွထြက္ခါနီး အေလာင္းထားခဲ့တယ္လို႔ ကရင္တပ္ ကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။မတတ္ႏိုင္ဖူးဗ်ာ တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္ေပးရတာဘဲ။ႏိုင္ေအာင္က မိုးသီးေလာက္ ႏိုင္ငံေရးမေကာင္းဖူး၊သူတို ့ ၂ ေယာက္က အတူတူပါဘဲေလ။(ရဲေဘာ္ရဲဖက္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ရသည့္သတင္းကို ေပးပို႔ပါသည္။အမွန္တရားတစ္ခုကို ပူးေပါင္းပိတ္ဆို႔ လို႔ မရႏိုင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ အသံသြင္းဖိုင္ရွိေသာ္လည္း အခ်ိန္မက်ေသးလို႔ မျဖန္႔ေတာ့ပါ။ကိုေဌးႏိူင္ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ အတူတူရွိေသာ လူေျခာက္ေယာက္ စာရင္းထြက္လာပါသည္။ကိုေဌးႏိုင္ကို သတ္မိန္႔ေပးတဲ့အဖြဲ႔ကေတာ့ မိုးသီး၊ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္၊ဘေစာထြန္း၊ လြမ္းဏီ၊ေဇာ္ရဲ(ေအာက္မွာျငင္းထားပါတယ္၊လုပ္ႀကံတာပါတဲ့)၊ထြန္းထြန္းဦးျဖစ္ပါသည္။ကိုေဌးႏိုင္ကိုဖမ္းရန္ အမိန္႔ထုတ္ခဲ့၊လက္မွတ္ထိုး သူမွာ မိုးသီးျဖစ္ပါသည္။)
ကေနဒါမွ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားက ကိုေဌးႏိုင္ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး တစ္ခုခုလုပ္ႏိုင္ရန္ တိုင္ပင္ေန သည္ဟု ကိုႏိုင္ဦးမွ ေျပာလာပါသျဖင့္ သိရွိေစရန္တင္ျပပါသည္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ လူငယ္တိုင္းကို တာဝန္ေပးဖိုု႔ စဥ္းစား ရန္လိုသည္ကို ညီတစ္ေယာက္ေပးသည့္ သမိုင္းမွန္ျဖင့္ ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္ ။
(ေဌးတင့္)
………………………….။
(ကုိေဌးတင့္၏ေရးသားခ်က္အေပၚ အမည္မမွတ္မိသူတစ္ဦး၏ မွတ္ခ်က္)
ကိုမိုးသီးဗဟို အေျခစိုက္တဲ့ ေသ့ေလာထ ဆက္သြယ္ေရးကုန္းမွာ၊ ေနခဲ့ရတဲ့ ေနာက္ဆံုးညေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။ဒီကုန္းရဲ႕ အေနာက္ဖက္အျမင့္ဆံုးေနရာကေန ညေနပိုင္းေတြ ညပိုင္းေတြမွာ ကိုႏိုင္ေအာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ၂၁၄ တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြက ေသနတ္ေတြ လာလာေျခာက္ပစ္ပါတယ္။အဲဒီကာလဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက ကိုမိုးသီးတပ္ေတြအားလံုးကို ကရင္နယ္ေျမကေန ေမာင္းထုတ္ေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။က်ေနာ္တို႔အားလံုး ကိုေအာင္သူၿငိမ္းရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ မေသပဲ အားလံုးထြက္လာႏိုင္ခဲ့တာပါ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေန႔လည္ဆို စက္ကိုင္တယ္။ေမြးထားတဲ့ၾကက္ေတြကို ေန႔တိုင္းရိုက္၊ခ်က္စားတယ္။က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြ (ကလလတ)ဖက္ကို တျဖည္းျဖည္းစတင္ေျပာင္းေရႊ႕ေနၿပီကိုး။ညမွာ က်ေနာ့္ (M16) ကို က်ည္အျပည့္ ကိုယ္မွာပတ္၊ က်ည္ထိုး၊ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ေသလူအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ၾကက္အိပ္၊ၾကက္ႏိုးအိပ္ရတယ္၊ျပႆနာအေျခေန အားလံုးစံုကို က်ေနာ္တို႔ စက္သမားေတြ သိထားတယ္။မယံုမရွိပါနဲ႔ အဲဒီကာလမွာ အဆင္မသင့္ရင္ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းျပန္ပစ္ရမဲ့ အေျခအေနေတြ တကယ္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။
တစ္ညမွာ ည ၁၂နာရီေလာက္ႀကီး ကိုမိုးသီး ေဘာင္းဘီတို၊အက်ႍခ်ြတ္ႀကီးနဲ႔ ေၾကာက္ဒူးတုန္ၿပီး ဒီကုန္းေပၚေျပးတက္လာတယ္။က်ေနာ္က “ဘာျဖစ္တာလဲ ဥကၠဌ” လို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ေမးေတာ့ လာဝိုင္းတယ္၊ လာဝိုင္းတယ္ လို႔ ေျဖတယ္။ဟုတ္တယ္ သံလြင္ကမ္းစပ္မွာ သူတို႔ေကာင္ေတြ မီးျပျပနဲ႔ ေျခရွဳပ္ေနတယ္။ေနာက္ ရက္မၾကာခင္မွာပဲ ကိုမိုးသီးအၿပီးပဲ ခရီးထြက္သြားတယ္။အဲဒီကုန္းမွာ ဒုတိယေနာက္ဆံုးညအထိ က်ေနာ္ရွိေနခဲ့တယ္။
.ေနာက္ေန႔မွာ ကိုဝင္းႏိုင္ဦးနဲ႔က်ေနာ္ ေသာ္လဲထကေန မဲစရင္းကို ထြက္ခဲ့တယ္။ဒီကုန္းရဲ႕ ဘယ္ေအာက္ဖက္ စမ္းေခ်ာင္းေဘးမွာ ကိုေဌးႏိုင္ကိုထားတဲ့ေနရာရွိတယ္ (အရင္ကေတာ့ သံလြင္ ဟိုဖက္ကမ္းမွာထားတယ္။ျပႆနာေတြ အႀကီးအက်ယ္တက္လာေတာ့ သူ႔ကို ဒီဖက္ကမ္းကို ျပန္ေခၚထားတယ္)။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကေတာ့ ကိုေဌးႏိုင္ပါမလာေတာ့ပါဘူး။ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔က်န္ခဲ့လဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစု မသိသလို၊လူအမ်ားလည္း စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္။
ဗဟိုဆက္သြယ္ေရးမွာ တာဝန္ယူရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြဟာ လဝေတြ ကိုင္ထားရေလ့ရွိတယ္။ က်ေနာ္တစ္ခါ၊တစ္ခါ စဥ္းစားမိတယ္။အဲဒါဟာ ဘယ္ေလာက္ကာလအထိ အက်ံဳးဝင္သလဲဆိုတာကို (တခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ အဲဒီကာလက အသက္အေျခအေန ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနတဲ့ ျပႆနာေတြအေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးဦးမယ္ဗ်ာ)။
……………………………
(ေအဘီေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းကုိသန္းဝင္း၏ စာတစ္ေစာင္)
ၿပည္သူ၊ရဲေဘာ္၊မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား
မိုးသီးဇြန္ဆီမွ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္၊လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာတြဲၿပီး ပို႔ခဲ့ပါတယ္။အီးေမးထဲမွာ “ က်ေနာ့ရဲ႕အေျခအျမစ္မရိွတဲ့ တိုက္ခုိက္မႈေတြကို အခုလို အေရးႀကီးကာလမွာ ေျဖရွင္းစရာမလိုဘူး။ေ႒းႏိုင္ကိုသူမသတ္ဘူးလို႔ ေရးထားပါတယ္။” ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ေ႒းႏိုင္ကို မိုးသီး သတ္သလား၊မသတ္ဘူးလားဆိုတာကို အမ်ားကဆံုးျဖတ္ပါ။က်ေနာ္သိသေလာက္ ရွင္းလင္းတင္ျပပါ့မယ္။ေ႒းႏိုင္ဟာ ၁၉၈၈ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ။
၁၉၈၈မွာ က်ေနာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢကို တည္ေထာင္တဲ့အခါ ေ႒းႏိုင္ဟာ က်ေနာ့ရဲ႕လက္ေအာက္ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၊လိႈင္နယ္ေျမေဒသေကာလိပ္ (၂) ရဲ႕သမဂၢတာဝန္ခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလည္း ျဖစ္ပါ တယ္။
စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး (၁၉၈၈) နယ္စပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေသေဘာဘိုးစခန္းကိုေရာက္ပါတယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္ဟာ (ABSDF) ပထမ သက္တမ္း က်ေနာ္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး (ေအဘီဗဟို)မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ႏွစ္လ၊သံုးလ အၾကာမွာ ေ႒းႏိုင္ဟာ က်ေနာ္နဲ႔အတူေနဖို႔ ေအဘီဗဟိုကိုေရာက္လာၿပီး၊က်ေနာ့နားမွာ ေနခဲ့ပါတယ္။(ABSDF) ႏွစ္ၿခမ္းကြဲေတာ့ က်ေနာ္ ကိုကိုဦး၊ မိုးသီး ဦးေဆာင္တဲ့ဘက္ကိုရပ္ခဲ့ၿပီး မိုးသီးဥကၠ႒ ျဖစ္ပါတယ္။ကိုကိုဦးက အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ က်ေနာ္က (EC) ပါ။မိုးသီး က ေ႒းႏိုင္ကို ဗဟိုစစ္ေရးတာဝန္ခံ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုကိုဦးနဲ႔က်ေနာ္ ေတာင္ပိုင္းမွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေ႒းႏိုင္ကုိ မိုးသီးက ဖမ္းလိုက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ေအာင္ဘက္မွာ ကိုေနဝင္းေအာင္ႏွင့္ကိုစိုးလင္း ( ေျမာက္ပိုင္း ABSDF)ကို သူလွ်ိဳမႈႏွင့္ ဖမ္း ဆီးၿပီး ေျမက်င္းမွာထည့္ထားခဲ့တယ္။(တစ္လအၾကာမွာ ေ႒းႏိုင္အဖမ္းခံရတယ္ျဖစ္ပါတယ္)။
က်ေနာ္ႏွင့္ကိုကိုဦးက မိုးသီးဆီကို စက္ရိုက္ ၿပီး ဘာေၾကာင့္ ေ႒းႏိုင္ကိုဖမ္းရတာလဲလို႔ လွမ္းေမးပါတယ္။မိုးသီးက ႏိုင္ေအာင္တို႔ဘက္မွ ကိုေနဝင္းေအာင္ႏွင့္ ကိုစိုးလင္းကို စစ္ေဆး တဲ့အခါ သူတို႔က မိုးသီးဘက္က ေ႒းႏိုင္ဟာလည္း သူတို႔နဲ႔အတူတူပါပဲလို႔ထြက္ဆိုလို႔ ဖမ္းဆီးလိုက္ရတယ္လို႔ ေျဖရွင္းပါတယ္။
က်ေနာ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ျငင္းခ်က္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ေ႒းႏိုင္ဟာ သူလွ်ဳိလံုးဝမဟုတ္ဘူး။ငါနဲ႔အတူတူလုပ္ခဲ့တာ။လႊတ္ေပး ပါ။
ငါ အာမခံတယ္။ေ႒းႏိုင္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ငါတာဝန္ယူတယ္လို႔ စက္သြယ္ေရးစက္မွတစ္ဆင့္ ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မိုးသီးဟာ က်ေနာ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ဂရုမစိုက္ပဲ ဖမ္းၿမဲဖမ္းထားပါတယ္။က်ေနာ္ ကိုကိုဦးကို ေမးေတာ့လည္း ေ႒းႏုိင္ဟာသူလွ်ိဳ လံုးဝမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ေအာင့္ဘက္ကေပးတဲ့သတင္းနဲ႔ ဖမ္းတယ္ဆိုတာ အေျခအျမစ္မရိွဘူးလို႔ သူ႔စဥ္းစားခ်က္ကိုေျပာၿပီး၊ကိုကိုဦးဟာ သူ႔ရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ကို အသံုးျပဳၿပီး မိုးသီးထံကို ေၾကးနန္းရိုက္ပါတယ္။
“မိုးသီး ငါအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သေဘာထားေပးတယ္။ခ်က္ျခင္းလႊတ္ေပးပါ”လို႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မိုးသီးဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ေ႒းႏိုင္ကိုဖမ္းၿမဲဖမ္းထားပါတယ္။အဲ့ဒီေတာ့ က်ေနာ္အေတာ္ေဒါသ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ မိုးသီး၊မင္း ေ႒းႏိုင္ကို ခ်က္ျခင္းလႊတ္ပါ။မင္းမလႊတ္ရင္ ငါမာနယ္ပေလာကိုေရာက္၊ငါ့တပ္ႏွင့္တိုက္ၿပီး ေ႒းႏိုင္ကိုရေအာင္ ထုတ္ယူမယ္လို႔ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္မာနယ္ပေလာကိုဆင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ဆီကို ဖုန္းတစ္ခုဝင္လာပါတယ္။အဲ့ဒါကေတာ့ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕က ဗိုလ္မွဴးႀကီးထံုလို႔ေခၚတဲ့ ထိုင္းေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲပါ။
သူက “သန္းဝင္း မင္းမဆင္းနဲ႔ မင္းဆင္းရင္ မယ္ဇရင္း ဘတ္စ္ကား ဂိတ္မွာ ပလိပ္ေတြက မင္းကိုေစာင့္ၿပီး အၿပီးသတ္လိုက္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္က ေမးတယ္။ပုလိပ္ေတြက က်ေနာ့္ ကို ဘယ္လိုလုပ္သိလဲဆိုေတာ့ သူကမင္းကို နယ္စပ္ကိုမေရာက္ေအာင္ ထိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ အျပတ္ရွင္းဖို႔ ထိုင္းပုလိပ္ကို ဘတ္တစ္ ေသာင္းေပးထားၿပီး ျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္။က်ေနာ္အေတာ္အံ့ၾသၿပီး အေတာ္လည္း ေဒါသျဖစ္ရပါတယ္။ဒီေလာက္ေတာင္ ယုတ္မာရ သလားလို႔။ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ မာနယ္ပေလာကို လံုၿခံဳေရးအရ မဆင္းျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ေတာ့ မာနယ္ပေလာက်ခါနီးမွာ မိုးသီးဘက္က ေရာ၊ ႏုိင္ေအာင့္ဘက္ကပါ ႒ာနခ်ဳပ္ကို ေရြ႕ေျပာင္းရပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာႏိုင္ေအာင့္ဘက္မွာ ကိုေနဝင္းေအာင္နဲ႔ကိုစိုးလင္းတို႔ဟာ ထြက္ေျပး၊လြတ္ေျမာက္သြားၾကပါတယ္။မိုးသီးဘက္မွေ႒းႏိုင္ကေတာ့ အသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ဟာ ေ႒းႏိုင္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႔ရတဲ့သူေတြအားလံုးကို ေမးျမန္းပါတယ္။သူတို႔ရွင္းျပတာက ေ႒းႏိုင္ကိုစဖမ္း၊ဖမ္းျခင္း၊တဲအိမ္တစ္ခုမွာ ေလွာင္ပိတ္ထားတယ္။
ဗဟိုထဲမွာေပါ့။ေနာက္ႏွစ္ပတ္အၾကာမွာေတာ့ ေ႒းႏိုင္ကို ဗဟိုရဲ႕တစ္ဘက္ကမ္း ေသာင္ရင္းျမစ္ရဲ႕တစ္ဘက္ျခမ္း မွာေျမက်င္းေသးေသးေလးတူးၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ထားပါတယ္။ဘာအေစာင့္မွမထားပဲ ထမင္းပို႔မွ ေလွႏွင့္သြားပို႔ၾကပါတယ္။ ေနာက္ ပိုင္း အေစာင့္စစ္သားႏွစ္ေယာက္ကိုေမးေတာ့ သူတို႔က ကိုေ႒းႏိုင္ကိုထားတာ သိပ္ရက္စက္တယ္ဗ်ာတဲ့။သူ႔အရပ္၊သူ႔ကုိယ္ခႏၶာနဲ႔မဆန္႔ တဲ့ ေျခေထာက္ဆန္႔လို႔မရတဲ့ ေျမၾကြင္းထဲမွာထည့္ထားၿပီး ေျခေထာက္ကလည္း အခ်ိန္တိုင္းေကြးထားရေတာ့ တစ္လေလာက္အၾကာမွာ ေ႒းႏိုင္ဟာ မတ္တပ္ရပ္လို႔မရေတာ့ပဲ၊
ခ်ိသြားတယ္တ့ဲ။ေနာက္စစ္သားတစ္ေယာက္က မ်က္ရည္ဝဲၿပီးေျပာတာက သူတို႔ထမင္းသြားပို႔တ့ဲ အခ်ိန္မွာ တာဝန္ခံတစ္ေယာက္ပါတယ္တ့ဲ။သူတို႔ ေ႒းႏိုင္ကို ေတြ႔တဲ့အခါ၊ေ႒းႏိုင္က…..၊
“မင္းတို႔ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့သတ္မလဲ၊ျမန္ျမန္သတ္လိုက္ပါကြာ။ငါမင္းတို႔ႏွိပ္စက္တဲ့ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ပါလို႔ ေန႔တိုင္းေတာင္းပန္ေျပာ တယ္လို႔ က်ေနာ့ကို ရွင္းျပပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ဗဟိုဟာ စစ္ေရးအရေရႊ႕ေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ မိုးသီးဟာ သူမ်ားေတြမရိပ္မိေအာင္ ေ႒းႏိုင္လို သရုပ္ေဆာင္တဲ့တစ္ေယာက္ကိုေရြးၿပီး မ်က္ႏွာကိုဂံုနီအိတ္အုပ္ သ႑န္လုပ္သရုပ္မွန္ေအာင္လိမ္ညာၿပီး ေလွေပၚကို တရားခံေခၚသြား တယ္ဆိုတ့ဲပုံစံန႔ဲ ဖန္တီးပါတယ္၊ အ့ဲဒီသရုပ္ေဆာင္တ့ဲသူက ကိုရဲလင္းလို႔ေခၚပါတယ္။သူကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့္ကိုေျပာျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ေရြ႕ေျပာင္းၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေ႒းႏိုင္ေသၿပီးျဖစ္တယ္။သူတို႔သတ္ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔မွာတာဝန္ရိွသလဲ။ေ႒းႏိုင္ကို သတ္ တာ မိုးသီးမွာတာဝန္ရိွတယ္။မိုးသီးဟာ အဲ့ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ဥကၠ႒ပါ။ဒါကို သူမသတ္ပါဘူးလို႔ ေရွာင္ထြက္လို႔မရပါဘူး။ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္ရင္ တာဝန္ယူရဲတဲ့သတၱိရိွရပါတယ္။ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား အထက္ပါအျဖစ္အပ်က္ကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။မိုးသီးဟာ (၈၈၈၈) ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္လည္းမဟုတ္ပါ။ေက်ာင္းသားခ်င္းေသြးစြန္းတဲ့ လူသတ္ေကာင္သက္ သက္သာျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔က စစ္အာဏာရူးၿပီး ျပည္သူကိုသတ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဘီလူးေတြကို တိုက္ေနတာပါ။အခု မိုးသီးႏွင့္ႏိုင္ေအာင္ဟာ အာဏာ တစ္ျခမ္းပဲ့ေလးကိုရတာေတာင္ ဒီလိုယုတ္ယုတ္မာမာ၊ရက္ရက္စက္စက္ လူမဆန္စြာသတ္ျဖတ္ၾကတဲ့ လူသတ္ေကာင္၊လူယုတ္မာ မ်ားသာျဖစ္တယ္။ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား လံုးဝမဟုတ္ပါ။ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုသတိေပးခ်င္ပါတယ္။
“မိုးသီး” ဒီလိုစြပ္စြဲခ်က္ဟာ အေျခအျမစ္မရိွတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈလို႔ မင္းကေျပာတယ္။မိုးသီး မင္းဘဝမွာ ဒီကိစၥဟာ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ သတိျပဳပါ။ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ မင္းလိုလူသတ္ေကာင္နဲ႔ မပတ္သက္ဘူးဆိုတာ နားလည္ပါ။မင္းသတ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္မႈအတြက္ ေျဖရွင္းဖို႔၊ မင္းျပင္ဆင္ပါ။ဒီေန႔ကစၿပီး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ လံုးဝမသံုးပါနဲ႔။မိုးသီးနဲ႔ႏိုင္ေအာင္ဟာ စစ္ဘီလူး ေကာင္ေတြလိုပဲ ဆိုးတဲ့လူသတ္တရားခံ၊လူယုတ္မာမ်ားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း ရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္။
……………။ ။………………
အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည္တုိ႔ကား ေအဘီ(ေတာင္ပုိင္း)လူသတ္မႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ေလ၏။
……………။………………….
မင္းဒင္
0 comments:
Post a Comment