# ေယာက်ၤားတို႕ သဘာ၀ ။

Zaw Min Latt

အခ်ိန္ကေတာ့ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးကာလ ေန႕လည္ပိုင္း အခ်ိန္အခါေလးမွာေပါ႕ဗ်ာ။

ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ "ဆံသဆရာ" နဲ႕ "ဆံပင္ညွပ္သူ" ႏွွစ္ဦး ဆံပင္ညွပ္ရင္း ေထြရာေလးပါး ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဆိုင္ေရွ႕ေနပူ က်ဲက်ဲမွာ ေလေပြ ေလရူးေလး တစ္ခ်က္ တိုက္ခတ္လိုက္ၿပီး ဖုန္ နဲ႕ အမိႈက္ေတြဟာ ေလေပြေလရူးနဲ႕အတူ လြင့္ပ်ံ တက္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဆံပင္ညွပ္ဆရာက ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ဆံသ ဆရာ ။ ။ ဟိုမွာေတြ႕လား ။ ေႏြေရာက္မယ္ မႀကံေသးဘူး ၊ ေလရူးေတြ တိုက္ေနတာ။ မေန႕က အျဖစ္ကို ခင္ဗ်ားကို ေျပာရဦးမယ္။ မေန႕က လည္း ကၽြန္ေတာ္ ခုလိုဘဲ လမ္းဘက္ကို လွည့္ၿပီး ဆံပင္ညွပ္ေပးေနတုန္းေပါ႕ဗ်ာ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္ဗ်။
ေကာင္မေလးက ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က လွသလား မေျပာနဲ႕၊ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ကေလး ။
အသားက ျဖဴျဖဴ ၊ ထမီအနီေလးကို တင္းရင္းေနေအာင္ ၀တ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ ဆံပင္ညွပ္တာေတာင္ ရပ္ထားရတယ္ ၊ ၾကည့္ေကာင္းလို႕။
အဲဒီတုန္းဗ်ာ ၊ ခုနကလို ေလေပြေပါ႕ ၊ ေကာင္မေလးနား ကပ္ၿပီး တုိုက္ခ် လိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ၊ ေကာင္မေလး ၀တ္ထားတဲ့ ထမီ တိုတိုေလးဟာ ေလေပြနဲ႕ အတူ အေပၚကို လြင့္ပ်ံ တက္သြားေတာ့တာဘဲဗ်ာ ။
ဆံပင္ ညွပ္သူ ။ ။ ဟာ ! ဟုတ္လား ။ ေကာင္မေလးေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ရွက္သြားမွာေပါ႕ေနာ္။ လူေတြက အမ်ားႀကီး မဟုတ္လား။
ဆံသ ဆရာ ။ ။ ရွက္မွာေပါ႕ဗ်ာ။ အို ဒီနားမွာ ရွိတဲ့ ေယာက်ၤားမွန္သမွ် ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတာ ။ ေကာင္မေလးလည္း ထမိန္ကို ကဗ်ာကယာ ဆြဲခ်ၿပီး ေျပးလိုက္တာဆို လံုးေနတာဘဲ။
ဆံပင္ ညွပ္သူ ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ဗ်။ ေကာင္မေလးက အသားကျဖဴျဖဴဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွက္လြန္းလို႕ သူ႕မ်က္ႏွာဟာ နီရဲေနမွာဘဲ ေနာ္။ ဟုတ္လား။
ဆံသ ဆရာ ။ ။ အင္း အဲ အဲ ။ မ်က္ႏွာ နီရဲေနလားေတာ့ မသိဘူးဗ်။ ဘာျပဳလို႕လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကိုေတာ့ မၾကည့္မိလိုက္ဘူးဗ်။
ဆံပင္ ညွပ္သူ ။ ။ ေၾသာ္ ဟုတ္လား ။ အင္းေပါ႕ ။ မ်က္ႏွာကို ဘယ္ၾကည့္မိပါ႕မလဲ။ ဟုတ္တာေပါ႕ဗ်ာ။