အိုအိုင္စီအေနနဲ႕ သိထားသင့္ပါတယ္။

Ko Htoo

“က်မအေမ ႏွလံုးေရာဂါနဲ႕ အသည္းအသန္ ျဖစ္ေတာ့ ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုျပန္ဖို႕ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကို ပို႕ေပးမယ့္လူကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႕ က်မအေမကို မမွီလုိက္ပါဘူး။”

ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားသူ ၀ါဂ်ိဟာ အယ္ ဟူေ၀ဒါ က သူ႕အေမမေသခင္ ေနာက္ဆံုးမ်က္ႏွာကို မျမင္လိုက္ရတာကို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႕သာ သူ႕မွာ ကားေမာင္းပိုင္ခြင့္ရွိျပီးေယာက်ၤားအုပ္ထိန္းသူ မပါပဲသာ သြာ

းခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူ႕အေမအသည္းအသန္ျဖစ္ေနတုန္းခ်က္ခ်င္းလုိက္သြားျပီး ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့မွာပါ။

ဟူေ၀ဒါ ႀကံဳေတြ႕ရသလိုမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ီးယားႏုိင္ငံအဖို႕ မစိမ္းလွပါဘူး။ လက္ရွိအာဏာရွင္ ေဆာ္ဒီဘုရင္ဟာ အခုအခ်ိန္အထိ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မဲေပးပိုင္ခြင့္၊ ကားေမာင္းပိုင္ခြင့္၊ ေယာက်ၤားတစ္ဦး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါပဲ ႏုိင္ငံျခားခရီးသြားလာခြင့္ စတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရံွဳးေနႀကရပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ လန္ဒန္အိုလံပစ္ပြဲမွာ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအျဖစ္ ပထမဆံုး ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့တဲ့ ၁၆ ႏွစ္ သမီးငယ္ေလး ၀ိုဒန္ရွာဟာကန္နီကိုလည္း ေဆာ္ဒီလူထုအမ်ားစုက ရွဳတ္ခ်တုန္႕ျပန္ခဲ့ႀကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သူ႕မိသားစုကို ျခိမ္းေျခာက္စာေတြ ေပးပို႕ခဲ့ႀကပါတယ္။ ေဆာ္ဒီအမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ရွိတဲ့ PE သင္တန္းေတြမွာ ပါ၀င္ခြင့္ မရႀကပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ အားကစားကလပ္အသင္း၀င္ျဖစ္ခြင့္၊ အားကစားပြဲေတြကို သြားေရာက္ႀကည့္ရွဳခြင္ေတြလည္း ဆံုးရွံဳးေနႀကတာပါ။

ႏုိင္ငံရဲ႕ ထက္၀က္လူဦးေရဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြျဖစ္ေပမဲ့ ေဆာ္ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္အလုပ္သမား အေရအတြက္မွာက်ေတာ့ ၅ ရာခုိင္ႏွန္း ေအာက္ေလာက္ပဲ ရွိေနပါတယ္။ (အခု ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ီးယားႏုိင္ငံ ဂ်ီးဒက္ျမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ ဘဂၤလီလွဳပ္ရွားသူ ဦးဘစိန္ရဲ႕ မိန္းမ ေဒၚခင္လွ ဆိုရင္ ပိုသိမွာပါ။ ေဆာ္ဒီမွာ ဦးဘစိန္ရဲ႕ ၀င္ေငြပိုက္ဆံေကာင္းသေလာက္ ေဒၚခင္လွအဖို႕ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနစဥ္က ရွိခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးနဲ႕ ေဆာ္ဒီမွာ ေနရတဲ့ အခြင့္အေရး ဘယ္က ပိုသာသလဲဆိုတာ သူသိမွာပါ။)

အမ်ိဳးသမီးလူဦးေရဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ စုစုေပါင္းလူဦးေရရဲ႕ ထက္၀က္ (သို႕) တစ္ခ်ိဳ႕ႏဳိင္ငံေတြမွာ ဆိုရင္ ထက္၀က္ေက်ာ္ပါတယ္။ ဒါဟာ လူနည္းစုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို လူ႕အခြင့္အေရးမေပးပဲ ကန္႕သတ္ရွဳပ္ခ်ယ္တာဟာ လူမ်ားစုကို ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံမွာ ဆိုရင္ ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကို အက္ဆစ္နဲ႕ ပက္ႀကတာမ်ိဳး၊ စာသင္ေက်ာင္းေသာက္ေရကန္ကို အဆိပ္ခတ္ႀကတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။

မြတ္စလင္ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ မိန္းမအကုန္လံုး ဒီလိုျဖစ္ေနတယ္လို႕ မဆိုလိုပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ မိန္းမအခြင့္အေရးေတြ အေတာ္အသင့္ရႀကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အုိအိုင္စီ အေနနဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာျဖစ္တာေတြက်ေတာ့ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီး လူနည္းစု အခြင့္အေရးလို႕ တမ်ိဳး၊ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မွဳလို႕ တဖံု၊ ဘာသာေရးႏွိပ္ကြပ္မွဳလို႕ တစ္ပံုစံနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး လိမ္ညာ၀ါဒျဖန္႕ျပီး ကုလသမဂၢကို တင္မယ္ေလး၊ ဘာေလး ေျပာေနလုိ႕ ေထာက္ျပရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားကို လက္ညိွးတစ္ေခ်ာင္းထိုးရင္ ကိုယ့္ဆီကို လက္ညိဳးေလးေခ်ာင္း ျပန္ေရာက္ေနတာကို အိုအိုင္စီအေနနဲ႕ သိထားသင့္ပါတယ္။