ခရီးမတ္တတ္လမ္းခုလပ္၌

by UZa Wana on Monday, August 27, 2012 at 12:03am 

ဆရာမင္းသုဝဏ္၏ သူ႕မွာတမ္းကဗ်ာကို ဟိုးအရင္က အခါခါဖတ္ျပီး အခါခါ ခံစားဘူးပါသည္။ ယခုဒီကဗ်ာ ကို မရြတ္ဆိုခ်င္ပါ။ ရြတ္ဆိုလိုက္တိုင္း ရင္နင့္ရေသာ အျဖစ္က ႏွလုံးအိမ္ကို လာလာ တိုးေဝွ႔ေနသည္။ တိုးေဝွ႔ ထိခိုက္ႏွဳိင္ေလာက္ေသာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္က ကိုယ့္အတြက္ ျဖစ္ထြန္းေနၿပီ ။သူငယ္ခ်င္းငယ္ေပါင္းတေယာက္၏ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို မသိရွိခင္က ကဗ်ာအေပၚ ခံစားခ်က္သည္ အမ်ားသူငါႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ခံစားမွႈအဆင့္သာ ရွိခဲ႔ေသာ္လည္း သူဇာတ္ေၾကာင္းသိရွိျပီးေနာက္ ကဗ်ာပါစာသားက ကိုယ္တစ္ဦးတည္းကို လာျပီးရည္ရြယ္ေနသလို ခံစားလာရသည္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ လိုခ်င္ေသာ ဇာတ္လမ္းတခုလုံးကို ရလိုက္ေတာ့ ရင္ထဲကထိရွမွႈကေန စာသားေတြအျဖစ္ပါ ေရးခ်ဖို႔ ျဖစ္လာရျပန္သည္ ။ ၾသဂုတ္လ ၁၈ရက္ေန႔ကို ေက်ာင္းသစ္တက္ပြဲ ပင့္ဖိတ္သျဖင့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကို ၁၅ရက္ေန႔ကတည္းက ေရာက္လာသည္။ ေရႊဝါေရာင္ဦးထာဝရႏွင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔က ဧည္႕ဝတ္ေက်စြာ ႀကိဳဆိုၾကသည္။ ေရာက္လာသူ ဒကာဒကာမေတြႏွင့္ မိတ္ဆက္စကားေျပာရင္း မေမွ်ာ္လင့္ေသာဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွင့္ဆုံေတြ႔ခြင္႔ရလိုက္သည္။ “ဒကာနာမည္က ” “တပည့္ေတာ္နာမည္ ခင္ေဇာ္ပါဘုရား ေတာင္ၾကီးကပါ ေတာခိုေတာ္လွန္ေရးထဲပါျပီ ဒီဘက္ေရာက္လာတာပါ” သူ႔ ဒကာမပါ အနီးနားရွိေနသည္။ “တပည့္ေတာ္ ဇနီးနာမည္က နန္းမူ လို႔ေခၚပါတယ္ဘုရား”

ေတာင္ႀကီးဆိုသျဖင့္ စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ ေက်ာင္းသားတပ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ႔ပုံကိုသူကေျပာျပေနစဥ္ ကိုယ္က တစုံတခုဆီ စိတ္က ဆက္စပ္ေတြးေနမိသည္။ “ခင္ဗ်ား (၆၀၁) ကလား ” စကားျဖတ္ျပီး ရုတ္တရက္ စိတ္ဝင္တစားေမးလိုက္မိသည္ ။ ကိုယ္ေမးလိုက္ေသာ ေမးခြန္းအဆုံးမွာ သူက ဝင္လက္ေတာက္ပေသာ မ်က္လုံး အစုံျဖင့္ အားရဝမ္းသာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ေနာက္ သူသိခ်င္ေသာ အေျဖတခုကို သူရွာေဖြေတြ႔ရွိသလိုမ်ိဳး စကားကိုဆိုလာသည္။ “အရွင္ဘုရား စာေရးလားဘုရား” စာေရးေၾကာင္းေခါင္ျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူေကာသူ႔အမ်ိဳးသမီးပါအာရဝမ္းသာႏွင့္ “ညက တပည့္ေတာ္ ဒကာမနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္ ငါတို႔သိခ်င္တဲ႕ေဆာင္းပါးေရးတဲ႔ဦးဇင္းကို အခု ၾကြလာတဲ႔ ဦးပဇင္းမ်ား သိမလား မသိဘူး ေမးၾကည္႔ရင္ ေကာင္းမယ္လို႔” ၆၀၁ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး စိတ္ဝင္တစား ေမးလိုက္ေသာ ေမးခြန္းကို ၾကားကတည္းက သူလဲ အျမဲတမ္းရွာေဖြ သိခ်င္ေနေသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကိုသူ ေတြးေနပုံရသည္ ။ သူက ဟိုးအရင္က ေရးခဲ႔ဘူးေသာေဆာင္ပါးသုံးပုဒ္ကို ေျပာျပေနသည္။ ထိုေဆာင္းပါးမ်ား က (၆၀၁) တပ္ရင္မွဴး ဗိုလ္တိုက္ေမာင္းအေၾကာင္း ။ ဗိုလ္တိုက္ေမာင္း ဆိုတာက ဦးဇင္းႏွင့္ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ ကဗ်ာေရးဖက္

၊ႏိုင္ငံေရးလက္တြဲေဖာ္။ အျမဲတမ္း အမ်ားအတြက္သာ စိတ္ထဲထည့္ထားတတ္သူ။ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္မွႈကိုသာ သူေလ့က်င့္စရာအျဖစ္ ျပင္ဆင္ေနသူ။ ၈၈မတိုင္ခင္ကတည္းက ေန႔စဥ္ သူ႔ဘဝႏွင့္ သူ႔အလုပ္ကို အရိုးသားဆုံးေသာ ရွင္သန္ျခင္းျဖင့္ တသားတည္းထားသူ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အၿမဲတမ္း ရွင္သန္ေနတာက ကဗ်ာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး။ ႏိုင္ငံေရး ခရီၾကမ္းၾကီးကို ျဖတ္သန္းလွ်က္ ခရီးရွည္မွ ျပန္အေရာက္ သူ႕အတြက္ လုပ္ေပးစရာေတြ မ်ားစြာက စိတ္ထဲေနရာ ယူလာသည္။ အညၾတရ အသက္ေပးခဲ႔ရသူေတြထဲ သူလဲအပါအဝင္မဟုတ္လား။ ယုံၾကည္ခ်က္က သူေခါင္းခ်ရာ ေတာင္တန္းေတြလိုျမင့္မားခဲ႔သူ။ အမိေျမကို တြယ္တာတတ္ပုံကိုု ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ျပသခဲ႔သူ။ ဒီလို အခ်က္အလက္ေတြက တခုျပီးတခု ရရလာ။ ထိုကဲ႔သို႔ သူမ်ားေျပာေသာ အခ်က္အလက္ကို အလိုလို လက္ခံျပီးသား။ သူ႔အေၾကာင္းသူ႔စိတ္ဓာတ္ကို သူမ်ားထက္ပိုသိေနသူမို႔ သူ႔ကိုသူမ်ားေတြထက္ပိုႏွေျမာသည္။ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔ သူ႔အေၾကာင္းေျပာသူတိုင္း သူ႔တပ္သားေတြအားလုံးက သူ႕ကိ္ု တေလးတစား တန္ဖိုးထားၾကသည္။ ေနာက္ တကယ္ ့သူတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ကို အားကိုးတၾကီးရွိတာကိုေတြ႔ရသည္။ “အရွင္ဘုရား ငုရင္ျပင္ ကို ၾကည့္လိုက္ဘုရား ကိုတိုက္ေမာင္းကိုဂုဏ္ျပဳထားတာ” ဦးဇင္းကသိေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ကိုတိုက္ေမာင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စာေတြစုေနေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္လည္း ေရးမွာျဖစ္သလို အတူေနခဲ႔သူေတြက အနီးကပ္ျမင္ခဲ႔ရေသာ သူတို႔၏ေခါင္းေဆာင္အေၾကာင္းကို ေရးေစလိုေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ဒီစာေတြကို စုျပီးမၾကာခင္စာတအုပ္ ထုတ္ခ်င္တာကိုပါေျပာျပေတာ့ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက ထိုျဖစ္ေပၚလာမည့္စာအုပ္အတြက္ ကုန္က်ေငြကို သူတို႔တာဝန္ယူခ်င္ေၾကာင္းကိုပါ ေျပာလာၾကသည္။ သူတို႔ဇနီး ေမာင္ႏွံက ကိုတိုက္ေမာင္းႏွင့္ အတူတူေနခဲ႔ရသူေတြ ။ ဒီလို အတူတူ ေနခဲ႔သူေတြ၏ သူတို႔ တပ္ရင္းမွဴး အေပၚ အေလးထား တန္ဖိုးထားၾကသည္မွာ အထူး အဆန္းေတာ့မဟုတ္ ။ အလွအပေတြကို စာဖြဲ႔ၾကေတာ့ ။ခပ္ေဝးေဝးက ျမင္တဲ႔အလွ၊ အနီးကပ္ ျမင္တဲ႔အလွ ဟု သရုပ္ခြဲတတ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔က အေဝးက အျမင္မွာသာလွေနၾကၿပီး အနီးကပ္ ၾကေတာ့ အလွေပ်ာက္သြားတတ္တာေတြရွိသည္။ တခ်ိဳ႕ကအေဝးမွာအရုပ္ဆိုးသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း နီးေလ လွလာေလဆိုေသာအလွေတြလည္းရွိသည္။ ကိုတိုက္ေမာင္း၏ သိကၡာသမာဓိကေတာ့ နီးေလ အလွကိုပိုျမင္ရေလဆိုေသာ အတန္းအစားထဲက ျဖစ္၏။ ဒီေတာ့ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦးသား သူတို႔ တပ္ရင္းမွဴးအေၾကာင္းကိုအားပါးတရ ေျပာၾကတာၾကည့္ၿပီး မရွိေတာ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ မိတ္ေဆြအတြက္ ေက်နပ္အားရေသာ ဝမ္းသာမွႈေတြျဖစ္ရသလို အခုလိုအခ်ိန္မွာ အသက္ထင္ရွား ရွင္လွ်က္ ေနေစလိုေသာ ႏွေျမာတသ ဝမ္းနဲ႔မွႈတို႔ေရာျပြမ္းေသာစိတ္ခံစားမႈက ရင္ထဲ ျပည့္က်ပ္လာပါေတာ့သည္။ ကိုခင္ေဇာ္က သူ႔တပ္ရင္းမွဴးအေၾကာင္းအားပါးတရ ေျပာရင္း သူ႔ထံတြင္ သိမ္းဆည္းထားေသာ ကိုတိုက္ေမာင္း လက္ေရး ႏွင့္စာမ်ား ကိုတိုက္ေမာင္းဓာတ္ပုံမ်ား ရွိေၾကာင္းကို ေျပာလာသည္။ သူတျမတ္တႏိုးသိမ္းထားတာကိုက သူရဲ႔တပ္ရင္းမွဴးအေပၚ ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားေၾကာင္းေပၚလြင္ေနသည္။ ပုံတိုင္း ပုံတိုင္းက ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ တခုစီႏွင့္ ။ “’ဒီေနရာက ေနထိုင္းကေဆးရံုကို ေရာက္ေအာင္ မလြယ္ဘူးဘုရား” ဗိုလ္တိုက္ေမာင္း၏ ေနာက္ဆုံးခရီးႏွင့္သူ၏ ဝိညာဥ္ကို ေခ်ြခ်ပစ္မည္ျဖစ္ေသာ သစ္ပင္ၾကီး ပုံကို လြမ္းေမာတသ စြာ လက္ညိဳးေထာက္ရင္း သူေျပာျပေနသည္။ “ကားအခ်ိန္မီ ရလိုက္ရင္ မေသဘူးဘုရား ” ေနာက္ဆုံး သူေသမည္ကို ေသခ်ာသိေသာ ဗိုလ္တိုက္ေမာင္းက သူ႔အေလာင္းကို ျမန္မာ့ေျမေပၚတြင္သာ ျမွဳပ္ႏွံရန္ ေတာင္းဆို ခဲ႔သည္။ သူ အမိျမန္မာ ျပည္ကို ေသျပီးေတာင္ ခ်စ္ေနၿမဲ ဆိုတာကို သက္ေသျပခဲ႔သည္။ အမိျမန္မာျပည္၏ ျပည္သူ အားလုံး လြတ္ေျမာက္ေရးကို အာသာ ျပင္းျပင္းသူလိုလားခဲ႔သည္။ အတူေနစဥ္ သူဦးေဆာင္ ခဲ႔ မွႈကို တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ဆဲ ဇနီးေမာင္ႏွံ ဆီက ဗိုလ္တိုက္ေမာင္း ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဓာတ္ပုံမ်ား ။ သူ ကိုယ္တိုင္၏လက္ေရးစာမ်ားကို မေပ်ာက္မပ်က္ ထိမ္းသိမ္းထားသည္။ အခုဒါေတြကို လာေရာက္ျပီး ေပးအပ္ေနသည္။ “ဦးဇင္းစာေရးပါဘုရား ” သူေျပာျပေနသည့္ အခ်က္အလက္ေတြက ကိုတိုက္ေမာင္းအေပၚ သူတို႔ လင္မယား တသသ ႏွင့္တေလးတစား ေျပာရေလာက္သည္ခ်ည္း ။ သူစိတ္ထဲက မေမ့ေပ်ာက္ေသးေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို သူက လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ေျပာျပေနသည္။ ေဘးက နားေထာင္ေနေသာ သူ႔ဇနီးသည္က လိုအပ္သည္႔ေနရာ ေမ့ေနမည္ထင္သည့္႕ အရာတို႔ကို ဝင္ဝင္ေထာက္ေပးသည္။ သူ႔မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာ ကံထြန္းသစ္ကို ဗိုလ္တိုက္ေမာင္း နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ရထားျပီဆိုတာ ေျပာျပလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းသာေနမည္မသိ ။ ဆရာေတာ္ ကံထြန္းသစ္ေက်ာင္းမွာ အေရးေတာ္ပုံကာလ နားခိုရင္း သူယုံၾကည္ရာလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ေသာ ၈၈ ၏ေန႔ရက္မ်ားအား ကံထြန္းသစ္ႏွင့္ဆုံတိုင္း ေျပာမကုန္ခဲ႔။ သူ႕မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာ ေတာ္လွန္ေရးသမားၾကီး၏ ဘဝ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မတိုင္ခင္ လူသားဆန္ဆန္ ေနထိုင္ခဲ႔သည္မ်ားသာ သူ႔နားႏွင့္ တိုက္ရိုက္ နားေထာင္ရလွ်င္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ျဖစ္ေနမွာကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ . အရွင္ဇဝန-ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း

ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းႏွင့္ သူ႔ ရဲေဘာ္မ်ား