ထြက္ခဲ့႐ံု

by Zay Ya on Monday, August 27, 2012 at 8:28pm ·

ေရွ႕မွာ အျဖဴေရာင္ ကင္းဗတ္စ တစ္စ ေထာင္ထားတယ္။ ျဖဴဝင္း ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကား ျဖစ္ေနသလား၊ မဆြဲရေသးတဲ့ အ႐ိုင္းထည္ သက္သက္ လား ဘယ္သူ မွ ခြဲမသိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ခန္႔မွန္းရ မလြယ္ကူတဲ့ သူ႔အသြင္က အျခား စုတ္ခ်က္ တစ္ခုကို လက္ယပ္ ေခၚေနပါတယ္။

ခရွစ္ရွနရဲ႕ သြန္သင္ခ်က္ ေၾကာင့္  အ႐ိုင္းထည္ ျဖစ္သြား တဲ့ အခ်ိန္က - အာဇုန ဟာ ေၾကးမံုျပင္ တစ္ခ်ပ္ ပဲ။ သူ႔ သႏၱာန္မွာ ဘယ္ အရိပ္ ထင္လို သလဲ။ သူ႔ သႏၱာန္ မွာ ဘယ္ စုတ္ခ်က္ တင္ခ်င္သလဲ။ အဆင္သင့္ ေစာင့္ဆိုင္း ေနတယ္။  အျပဳအမူ တိုင္းမွာ ကံ၊ ကံရဲ႕ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္ေတြ ကြင္းဆက္ ျပတ္ေတာက္ တယ္လို႔ စာစကားမွာ ဆိုတတ္တယ္။ လိုရင္းက အတြင္း အညစ္ အေၾကးေတြ ရွင္းလင္း ၾကည္လင္ လာတာ ကို ဆိုလိုပါတယ္။ အတၱ ဥခြံဟာ အဲ့အခ်ိန္မွာ စတင္ ၿပိဳကြဲတယ္။

အတြင္း ၾကည္လင္ လာရင္ အျပင္ ကလည္း  ၾကည္လင္ ရွင္းလင္း လာမွာပဲ မဟုတ္လား။

မ်က္မျမင္ ဆူဖီ ဆရာတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ သူက သူ ေနတဲ့ ရြာေလးမွာ ပစၥည္း အတိုအထြာေလး ေတြ ေရာင္းခ် ေနထိုင္ တယ္။ ရြာက လူေတြက ဒီ ဆူဖီႀကီး မ်က္စိ မျမင္ဘူး ဆိုတာ သိတယ္။ သူ႔ဆီက ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ကို တိတ္တိတ္ေလး ခိုး ယူတတ္ၾက တယ္။ ဒါကုိ ဆူဖီႀကီးက သိေပမယ့္ ဘာမွ မေျပာဘူး။ လက္ခံတယ္။

အခ်ိဳ႕ေတြ က ေငြအေႂကြ အတုေတြနဲ႔ လာဝယ္ ၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ လည္း သူက လက္ခံတာပဲ။ "ဒီအေႂကြေတြက အတုေတြ၊ ဟိုဟာကမွ အစစ္" စသျဖင့္ ဘယ္ေတာ့ မွ မေျပာဘူး။ အလားတူ အခ်ိဳ႕က သူ႔ဆီက ပစၥည္း ယူၿပီး၊ "က်ဳပ္တို႔ အဖိုးအခ ေပးၿပီးၿပီေနာ္" လို႔ ေပၚတင္ လိမ္တယ္။ သူက "ခင္ဗ်ားတို႔ မေပးရ ေသးပါဘူး" လို႔လည္း မျငင္းဘူး။ "ေကာင္းပါၿပီ" တစ္ခြန္းပဲ ေျပာတယ္။ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ လိုက္ေသးတယ္။

သူ႔ အတြက္ အရာရာကို လက္ခံ႐ံုမွ တစ္ပါး အျခား မလိုဘူး။ သူ ေသဆံုးခါနီး တဲ့ အခါ - ေနာက္ဆံုး စကား ဆိုခဲ့တယ္။ "အရွင္ဘုရား။ က်ဳပ္ဟာ ေငြအေႂကြ အတု တစ္ခ်ပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင့္ သားေတြကို က်ဳပ္ မေဝဖန္ မျငင္းပယ္ ခဲ့သလို၊ အရွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေရာက္တဲ့ အခါ၊ က်ဳပ္ကို လည္း ျငင္းပယ္ေတာ္ မမူပါနဲ႔ အရွင္"

သူ႔အတြက္ - ဘယ္သူကေရာ ျငင္းပယ္ ႏိုင္ဦးမလဲ။ အသိအျမင္ မပါဘဲ၊ ေဝဖန္ ခြဲျခားတတ္တဲ့ မိမိ အတြင္းသႏၱာန္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတဲ့ အခါ အျပစ္ ကင္းစင္တဲ့ အကေလးငယ္ရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ ေပၚေပါက္ လာပါလိမ့္မယ္။ ဒီ နိမိတ္ျပ ပံုျပင္က ဒါကို ညႊန္းဆို တယ္ လို႔ ဆိုရမယ္။ ခြဲျခားတဲ့ မ်က္လံုး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတဲ့ အခါ - မိမိ ေရွ႕က အသြင္ျပင္ အားလံုး တစ္သား တည္း ျဖစ္ေနမွာပဲ။

လက္ရွိ အမ်ားစု က ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ခြဲျခား သိမ္းပိုက္ေလ့ ရွိေနၾကသေရြ႕ ေထာင္ နံရံ ေတြကို ႀကိဳက္ေနတဲ့ သူနဲ႔သာ တူပါတယ္။ မိမိက အက်ဥ္းေထာင္ တစ္ခု အတြင္း ေနေန ပါလ်က္ နဲ႔ - အျခားသူ ေတြ ကို လက္ညွိဳးထိုးတယ္။ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ နန္းေဆာင္ ထဲမွာ ေနေနတယ္ လို႔ ထင္တယ္ - အျခားသူေတြကို  "အဲ့ေကာင္ေတြက ေထာင္သားေတြပဲ" လို႔ ရယ္ေမာ ရွံဳ႕ခ် တယ္။ အမည္ေတြသာ ကြဲျပားၿပီး၊ စုလစ္မြန္းခၽြန္ နဲ႔ အလွအပေတြသာ ကြာေကာင္း ကြာပါလိမ့္မယ္ ~ ေထာင္က ေထာင္ပဲ။ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ ပိတ္ေလွာင္ ေနတာက ပိတ္ေလွာင္ ေနတာ သက္သက္ပဲ။ တစ္ခုကို ခြဲျခားၿပီး၊ တစ္ခုကို သိမ္းပိုက္ေနသေရြ႕၊ မကြဲျပား တဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔  အညီအမ်ွ မရွဳ ႏိုင္သေရြ႕ -- ကိုယ္ ေရာက္ေန ရွိေန တဲ့ ေနရာ ဟာ - လြတ္ေျမာက္မႈ မဟုတ္ေသး။ "ေထာင္" က "ေထာင္" ပဲ ျဖစ္ေနဦးမယ္။

....................

August 28th 2012 at 9:54 AM

....................

http://zayya.wordpress.com/

http://zayya.blog.com/

http://zayyah.blogspot.com/