ခင္မင္မွဳသံမွိဳမ်ား

ရန္ကင္းသား

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကအင္မတန္စိတ္တို၊ စိတ္ဆတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိသတဲ့။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို အိမ္ရိုက္သံ တစ္ထုပ္ ေပးလိုက္ျပီး
ေျပာပါေတာ့တယ္။ မင္း တစ္ခါ စိတ္တိုတိုင္း၊ တစ္ခါ စိတ္တိုတိုင္း သံတစ္ေခ်ာင္းကို
ေနာက္ေဖးက ဝင္းထရံတိုင္မွာ သြားသြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။ အေဖက အဲသလိုေျပာျပီး
သံထုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ပထမေန႔မွာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ ဝင္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း
၃၇ေခ်ာင္းတိတိကို ရိုက္သြင္းျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲသလိုနဲ႔ သူစိတ္တိုတိုင္း၊ ေဒါသျဖစ္တိုင္းမွာ
သံေလးေတြကို ဝင္းထရံတိုင္မွာ ရိုက္ရင္း ရိုက္ရင္းနဲ႔ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔စိတ္သူ
ထိန္းလာႏိုင္သတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔
က်ဲက်ဲလာေတာ့တာေပါ့ေလ။

သည္လိုနဲ႔ ေကာင္ေလးဟာ ဝင္းထရံမွာ သံေျပးေျပးရိုက္ရတာထက္စာရင္
ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ထိန္းသိမ္းရတာက ပိုျပီး လြယ္ကူေနမွန္း တျဖည္းျဖည္း
သေဘာေပါက္လာပါေတာ့တယ္။ အဆံုးမွာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ လံုးလံုးကို စိတ္မတို၊
ေဒါသမထြက္ေတာ့ဘဲ ေနႏိုင္တဲ့ေန႔ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သည္မွာတင္
ေကာင္ေလးလည္း ေျပးတဲ့ျပီး သူ႕အေဖကို သတင္းသြားပို႔ေတာ့တာေပါ့။ "အေဖေရ၊
သားေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္သြားျပီးဗ်" ေပါ့။ အဲလိုက်ေတာ့ ဖေအလုပ္တဲ့သူက ေနာက္တစ္မ်ိဳး
ထပ္ခိုင္းျပန္ပါတယ္။ "မင္းကိုမင္း ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ တစ္ေနကုန္ ထိန္းႏိုင္ျပီးဆိုတာနဲ႔ အဲဒီ
မင္းရိုက္ထားတဲ့ သံတစ္ေခ်ာင္းကို ျပန္ႏွဳတ္စမ္းပါဦးကြာ။ တစ္ေန႔ထိန္းႏိုင္ရင္ ညအိပ္ခါနီးက်
တစ္ေခ်ာင္းႏွဳန္းနဲ႔ ျပန္ႏွဳတ္ေနာ္" လို႔ မွာလိုက္သတဲ့။
အဲလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ ေကာင္ေလးက သူ႔အေဖကို ေျပာႏိုင္သြားတယ္။ "အေဖေရ၊
သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြ အားလံုးကို ႏွဳတ္ျပီးသြားျပီးဗ်။ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး"ေပါ့။
သည္အခါ ဖေအလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကို ဆြဲျပီး သား သံရိုက္ခဲ့တဲ့
ဝင္းထရံဆီကိုေခၚသြားတယ္။ "ေတာ္တယ္ ငါ့သား" လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ "ဒါေပမယ့္ သား
ေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ဝင္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြ ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ သည္ ဝင္းထရံတိုင္က
အရင္တုန္းကလို ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သား ျမင္တယ္မဟုတ္လား။
ေအး... သားက စိတ္တိုတို၊ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔ တစ္လံုးေျပာခ်လိုက္တဲ့အခါ
တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့ ဝင္းထရံတိုင္မွာ အခုလိုပဲ အမာရြတ္ေတြ ထင္က်န္ရစ္တတ္တယ္
သားေရ။ အဲသလိုပဲ ___________လူတစ္ေယာက္ကို သားက ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္တယ္၊ ျပီးရင္ ဓါးျပန္ႏွဳတ္ျပီး
ရွိခိုးဦးတင္ ေတာင္းပန္တယ္ဆိုပါစို႔ကြယ္။ သား ဘယ္ႏွခါပဲ ရွိခိုးဦးတင္ ျပန္ေတာင္းပန္
ေတာင္းပန္၊ ဒဏ္ရာနဲ႔ အမာရြတ္ကေတာ့ မလြဲမေသြ က်န္ကို က်န္ေနေတာ့မွာကြယ့္။
အဲသလိုပဲ ႏွဳတ္နဲ႔ တစ္ဖက္သားကို ထိုးႏွက္တဲ့အခါမွာလည္း ဓါးနဲ႔ ထိုးသလိုပဲ အနာတရ
ျဖစ္တတ္၊ အမာရြတ္က်န္ေနတတ္စျမဲပဲ ငါ့သား" တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာေတြဟာ အဖိုးအနဂၢ ထိုက္တန္တဲ့
ရတနာေတြပါပဲ။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြကို
ျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေစႏိုင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ခရီးေရာက္ေအာင္
အားေပးကူညီႏိုင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြမွာ ရင္ဖြင့္စရာေလးေတြ ရွိလာရင္လည္း
နားစိုက္ေပးတတ္တယ္။ ခ်ီးက်ဴးစကား၊ ကဲ့ရဲ့စကား အလံုးစံုကိုလည္း
မွ်ေဝခံစားေပးႏိုင္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဆိုတာဟာ ကြ်န္ေတာ္မ်ားအတြက္
သူတို႔ရဲ့ႏွလံုးသားေတြကို အျမဲလွစ္ဟ ၾကိဳဆိုေနတတ္သူမ်ားပါ။
ခင္ဗ်ားဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါပဲ။ ခင္ဗ်ားကို သူငယ္ခ်င္းေတာ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္လည္း
ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။
ျပီးေတာ့ တဆက္တည္းပဲေျပာပါရေစေနာ္...
ခင္ဗ်ားရဲ့ ျခံစည္းရိုးမွာ ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္မ်ား သံႏွဳတ္ရာေတြ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္
ကြ်န္ေတာ့္ကို ခြင့္လြႊတ္ဖို႔လည္း အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္၊ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။__