ေအာ္ဗ်ာ ေျပာမွ ေၿပာထြက္လုိက္ပါေပ့ သမၼတၾကီးရယ္ .. ၃.၃ သန္း ၀န္ထမ္းေတြ တဲ့

by Lwin Aung Soe on Tuesday, March 13, 2012 at 1:26am ·

Kyaw Htoon ေရးထားတဲ့ပို႔စ္ကို ျပန္ရွယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ေအာ္ဗ်ာ ေၿပာမွေၿပာထြက္လုိက္ပါေပ့ သမၼတၾကီးရယ္ .. ၃.၃သန္း၀န္ထမ္းေတြ တဲ့
သူတုိ႔ေနာက္က မိသားစုေတြကုိ ထည့္မတြက္ဘူးလား
အေၿခခံလစာက သုံးေသာင္းခြဲတဲ့ စဥ္းစားၾကည့္ပါ သမၼတၾကီးရယ္ သမၼတၾကီးတုိ႔ အိမ္ေတာ္မွာဆုိ အဲဒါ ဘယ္ႏွစ္ရက္စာသုံးလဲ ၀န္ထမ္းေတြက အဲဒါကုိ တစ္လလုံးလံု ကေလးေတြ က်ဳရွင္လခ အလုပ္သြားဖုိ႔ လမ္းစရိတ္၊ မိန္းမဘက္က အမ်ိဳးေတြလာရင္ အဲဒီသုံးေသာင္ခဲြက ေၿပာင္ၿပီ။


ဆီလည္းအေၾကြး ဆန္လည္းအေၾကြး သမၼတၾကီးတုိ႔နဲ႔ ဦးလွထြန္းဆုိတဲ႔ ၀န္ထမ္းအေကာင္းစားၾကီးေတြသာ သာသာယာယာနဲ႔ ေနႏုိင္ၾကတာပါ။ က်ြန္ေတာ္တုိ႔က လက်ပ္ရက္ေရာက္ရင္ ရုံးကုိေၿခက်င္ ေလွ်ာက္ရတယ္။ သမၼတၾကီးနဲ႔ ၀န္ၾကီးေတြသာ ကားၾကီး အေကာင္းစားနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္က ကုိယ္တာစက္သုံးဆီေတြ ၀၀လင္လင္ သုံးေနရတာ။

၂၄နာရီဂ်ဳတီရွိတဲ့ က်ြန္ေတာ္တုိ႔မွာေတာ့ က်ရာတာ၀န္ ေ၀ါကင္း (Walking) ပဲရုိက္လုိ.။ ဒါေတြက ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအတူတူ အခြင့္ထူးခံနဲ႔ အႏွိမ္ခံ ၀န္ထမ္းဘ၀။ သူမ်ားႏုိင္ငံက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြ သမၼတေတြဆုိ ႏိုင္ငံဘဏၰာေခ်ြတာတဲ့ အေနနဲ.သမၼတရုံးကုိ လမ္းေတာင္ေလ်ွာက္တယ္တဲ့။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတာင္ အတြင္း၀န္ရုံးကုိ အၿမဲလမ္းေလ်ွာက္ၿပီး ရုံးတက္တယ္တဲ့။ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သမၼတၾကီး လမ္းဆင္းေလ်ွာက္ဖုိ႔ ဆုိလုိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၀န္ထမ္းေတြ သက္ေတာင့္သက္သာ ဘုိင္ဖု(By Food) ဘ၀ကပဲ လြတ္ေၿမာက္ေစခ်င္တာပါ။

စစ္သားေတြဘက္ကလည္း လွည့္ၾကည့္ပါဦး သမၼတၾကီးရယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတစ္ေရာက္က အရပ္ဘက္သမၼတၾကီး ၿဖစ္သြားတာေတာင္ စစ္သားေတြကုိ လွည့္မၾကည့္ရင္ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္ေတြ တက္ရင္ေကာ စစ္သားေတြကုိ လွည့္ၾကည့္မွာတဲ့လဲ။ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ ေဒၚစုကို အားေပးတာ မလြန္ပါဘူးေနာ္ သမၼတၾကီး။ စစ္သားေတြဘ၀မွာ ၁၉၆၄ ေလာက္က ရိကၡာမဲ့ ၀က္ေပါင္ေၿခာက္ေတြလည္း မၾကားရတာ ၾကာပါၿပီ။

အထုိင္ရဲေဘာ္ေတြဘ၀လည္း ၿမင္စမ္းေစခ်င္တယ္ ေဘာင္းဘီဖင္ေပါက္နဲ႔ ကုိယ္ယူနီေဖာင္ေတာင္ ကုိယ္အားနာလုိ႔။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္ေတြတုိက္တုန္းက ေၿပာခဲ့သလုိ “ရဲေဘာ္တုိ႔ ငါတုိ႔မွာ အိပ္စရာဆုိ ေၿမၾကီး စားစရာဆုိ ေၾကာက္ခဲပဲ ရွိတယ္” ဆုိတဲ့ဘ၀ကုိ ၿပန္သြားရမွာလား။ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီေလ။ ရဲေဘာ္ေတြလည္း အဆင့္တစ္ခုေလာက္ေနသင့္တာေပါ့။

ဘယ္တုိင္းရင္းသားမွ မတုိက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အၾကီးအကဲေတြေၿပာတဲ့ အတြင္းရန္ဆုိတာၾကီးကုိ ေၿခမွုန္းရတာလည္း တပ္မေတာ္ၾကီးက ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ပဲက်န္ေတာ႔တယ္။ ေခာတ္မွီတပ္မေတာ္တဲ့ ဟုတ္လား။ လစာနဲ႔ အိမ္စရိတ္နဲ႔ မညီမ်ွလုိ႔ အၾကီးအကဲေတြလုိ ေအာက္ဆုိဒ္လည္း ရွာရာမရနဲ႔  စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အရက္သမားၿဖစ္သြားရတဲ့ အိမ္ေထာင္စုေတြ၊ ရဲေဘာ္မယားနဲ႔ မိသားစုေတြ မေကာင္းတာ လုပ္စားေနရတာေတြ၊ အေဖက အရပ္သမား အေမက ညဥ့္ဘက္ဆုိ ထြက္ၿပီ၊ သားသမီးေတြက ၇ ႏွစ္ေကာင္က ၄ႏွစ္သားေလးကုိ ထိန္း၊ သူတုိ႔ေမ်ွာ္ေနရတဲ့ ညစာေတြကုိ လႊတ္ေတာ္ထဲက ၂၅ရာခုိင္းႏုန္းေသာ အရာရွိၾကီးငယ္ေတြက တပ္ၾကီးကုိ မတမ္းတေတာ့ဘူးလား။

တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ လူငယ္ေလးေတြကုိ လက္နက္ေတြအစား လက္ေတာ့ (Laptop) ကုိင္ေစခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ သမၼတၾကီးေရ...  ေစတနာကုိေတာ့ ေလးစားလ်ွက္ပါ။ ကုိယ့္တပ္ရင္ေတြထဲမွာ ဗလာစာအုပ္ မ၀ယ္နုိင္လုိ႔ ေက်ာင္းပ်က္ရတဲ့ ကေလးေတြ အခုမ်က္ေမွာက္အခ်ိန္ထိ အမ်ားၾကီးရွိေသးပါတယ္။

၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၿဖစ္ရပ္မွန္ သမၼတၾကီးထံ ရင္ဖြင္႔စကားအား တစ္ဆင့္ တင္ၿပလုိက္ပါသည္။ သမၼတၾကီး ျဖစ္ေစလုိေသာေစတနာၿဖင့္ ဖတ္ရတဲ့သူအမ်ားကလည္း မိမိနဲ႔ဆုိင္ရာေတြမွာ ၿပန္ share ေပးေစလုိပါ၏။

Kyaw Htoon
...............

(မွတ္ခ်က္) - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနရေသာ  ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းမ်ား အားလံုး အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ မွန္သမွ်တို႔အေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ကိုေက်ာ္ထြန္း၏ ရင္ဖြင့္ တိုက္တြန္းစာကို ရွယ္ေပးလိုက္ပါသည္။
လြင္ေအာင္စိုး
၁၃-၃-၂ဝ၁၂