ဒီမိုကေရစီ ေလ့လာေရးစာစဥ္ အခန္း(၆) အပိုင္း(၂)

ဒီမုိကေရစီ၏ ဆန္႕က်င္ဘက္မ်ား

Opponents of Democracy

အာဏာပုိင္ အာဏာရွင္၀ါဒ

(Authoritarianism)

          အုပ္ခ်ဳပ္ခံရမည့္ျပည္သူမ်ား၏ သေဘာထား (Will) ကိုေလးစားမႈလုံး၀မျပဳဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ၄င္းတုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ ဆႏၵသေဘာထားမ်ား ကိုသာ ျပည္သူလူထုအတြင္း စုိက္ထူရန္ ၾကိဳပမ္းျခင္း၊ အစုိးရ ဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္ျခင္း၊ ယင္းတုိ႔နွင့္ပတ္သတ္၍ ဒႆနမ်ား ခ်မွတ္ျခင္းတု႔ိသည္ အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒ၏ လုပ္ဟန္မ်ားျဖစ္သည္။ ဒီမုိကေရစီသည္ ျပည္သူလူထု၏သေဘာထားဆႏၵ (Public Will) အရ အုပ္ခ်ဳပ္ျခငး္ ျဖစ္ရာ အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒက အုပ္ခ်ဳပ္သူတုိ႔၏ သေဘာထားဆႏၵကို ျပည္သူလူထုအတြင္း ျဖန္႔ၾကက္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နွင့္ လုံး၀ ဖီလာဆန္႔က်င္ ျပဳလ်က္ရွိသည္။

          အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ အျခားေသာ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အာဏာရွင္စနစ္မ်ား ျဖစ္ေသာ ဖက္ဆစ္၀ါဒ၊ ကြန္ျမဴနစ္ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ (Totalitarianism) တုိ႔ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေပးေသာ ပင္မ အာဏာရွင္၀ါဒျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒဟု ဆုိလွ်င္အာဏာရွင္ ၀ါဒေပါင္းစုံကို လႊမ္းျခဳံေသာ ေရဘုယ် အေခၚျဖစ္ျပီး ေန႔စဥ္ နုိင္ငံေရးေ၀ါဟာရမ်ားတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေျပာဆုိျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ၄င္းမွ ခြဲထြက္သြားသည့္ အာဏာရွင္၀ါဒ အမ်ိဳးအစားကိုသာ ေျပာဆုိေနၾကသည္။

          အာဏာပုိင္ အာဏာရွင္၏ အဓိက ၀ိေသသလကၡဏာမ်ားအျဖစ္ အခ်က္ (၃) ခ်က္ကို ေလ့လာ သုံးသပ္သူမ်ားက ေဖာ္ျပၾကသည္။ ၄င္းတုိ႔မွာ-

          ၁။ အုပ္ခ်ဳပ္ခံမ်ား၏ သေဘာထားဆႏၵအရ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နွင့္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မဲေပးခြင့္ အခြင့္အေရး မ်ားသည္ လုံး၀နီးနီး ဥပကၡာျပဳခံထားရျပီ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ သေဘာထားဆႏၵ ကသာ အရာအရာကို ေအာင္နုိင္ျခင္း၊

          ၂။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ ဆႏၵအရသာ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ကန္႔သတ္ ထားရန္ မစြမ္းေဆာင္နုိင္ျခင္း၊

          ၃။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အာဏာသည္ အအုပ္ခ်ဳပ္ခံမ်ားမွ ဆင္းသက္လာျခင္း မဟုတ္ဘဲ ၄င္းတုိ႔ဖာသာ ၄င္းတုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ေၾကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ယူဆျခင္းနွင့္ ထုိသုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္နုိင္ခြင့္ အာဏာသည္ အရည္အေသြး ျပည့္၀မႈေၾကာင့္ ရရွိလာျခင္းေၾကာင့္ ေျပာဆုိတတ္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။

          အထက္ပါအခ်က္ (၃) ခ်က္သည္ အာဏာရွင္အားလုံး၏ ဘုံတူညီေသာ သေဘာထားျဖစ္သည္။ ထုိအခ်က္မ်ားေပၚတြင္ အေျခခံျပီးသား အာဏာရွင္၀ါဒ မ်ိဳးစုံကို ဆင့္ပြားၾကသည္။ ဖက္ဆစ္အာဏာရွင္၀ါဒ၊ ကြန္ျမဴနစ္ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ စသည္ျဖင့္ အာဏာရွင္စနစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး မေပၚေပါက္မီ အခ်ိန္ကာလမ်ားက တည္ရွိခဲ့ေသာ အာဏာရွင္ စနစ္မ်ားကို အာဏာပုိင္ အာဏာရွင္၀ါဒဟု တိတိက်က် ေျပာဆုိမႈရွိၾကသည္။ အာဏာရွင္ပုိင္ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈျပဳသည္ ဆုိေသာ္ျငား ေနာက္ပုိင္းမွ ေပၚလာေသာ အာဏာရွင္ ၀ါဒမ်ားနွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ က႑ အကန္႔သတ္ျဖင့္သာ ထိန္ခ်ဳပ္မႈျပဳေၾကာင္း နုိင္ငံေရး ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒ၏ သိေသသ လကၡဏာမ်ား အျဖစ္ အထက္ပါ အခ်က္မ်ားကို သာ တိတိက်က် ေထာက္ျပနုိင္ျပီး အျခားေသာ အာဏာရွင္မ်ားတြင္မႈ ျပည္သူလူထုအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈနွင့္ တင္းၾကပ္မႈမ်ား ပိုမ်ားျပားေသာ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

          မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အာဏာပိုင္ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္၏ အေျခခံ သေဘာတရားျဖစ္ေသာ ျပည္သူလူထု ဆႏၵနွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းဆုိေသာ အခ်က္ကို လုံး၀ဖီလာဆန္႔က်င္ကာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ သေဘာထား ဆႏၵအရသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အေလ့အက်င့္ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ ေဖာ္ထုတ္ေသာ လူစုသည္ ၄င္းတုိ႔၏ ဆႏၵကို တနုိင္ငံလုံး ျပည္သူတရပ္လုံး၏ ဆႏၵျဖစ္သည္ဟု အခုိင္အမာ ယုံၾကည္သူတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အေျခအေန ယုံၾကည္မႈကို ျပည္သူအတြင္း စိမ့္၀င္ေစေသာ နုိင္ငံေရး ရုပ္ပတ္၀န္းက်င္ ျဖစ္ပါက ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသည္ ရွင္သန္ျဖစ္ထြနး္မည္ မဟုတ္ေပ။

တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ

(Totalitarianism)

          တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ (Totalitarianism) ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကို (၁၉၂၃-၃၅) ခုနွစ္မ်ားတြင္ အီတလီ ဖက္ဆစ္ေခါင္းေဆာင္ မူဆုိလုိနီ၏ အာဏာရွင္၀ါဒကို ေဖာ္ျပရန္ စတင္အသုံးျပဳခဲ့သည့္ ပထမကမၻာစစ္ အတြင္းကတည္းက သေႏၶတည္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရေသာ အာဏာရွင္၀ါဒ က်င့္သုံးသည့္ နုိင္ငံ (၃) ခုနွင့္ အာဏာရွင္၀ါဒ (၃) ရပ္မွာ အီတလီနုိင္ငံ ဖက္ဆစ္၀ါဒ၊ ဂ်ာမဏီ အမ်ိဳးသား ဆုိရွယ္လစ္၀ါဒ (German National Socialism) (ဂ်ာမန္အမ်ိဳးသားဆုိရွယ္လစ္၀ါဒကို နာဇီ၀ါဒဟုလည္း လူသိမ်ား) နွင့္ ဆုိဗီယက္ ျပည္ေထာင္စု၏ စတာလင္ ၀ါဒ (Stalin-ism) တုိ႔ျဖစ္သည္။

          အီတလီ ဖက္ဆစ္၀ါဒနွင့္ ဂ်ာမန္အမ်ိဳးသား ဆုိရွယ္လစ္၀ါဒတုိ႔သည္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ျပီးဆုံးျဖင္း နွင့္အတူ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ စတာလင္ ေသဆုံးျခင္းနွင့္အတူ စတာလင္၀ါဒ၏ တင္းၾကပ္သည့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ထိန္ခ်ဳပ္မႈမ်ား ေျဖေလွ်ာ့ခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ ဆုိလွ်င္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားျပီ ေလာဟု ေမးစရာရွိလာသည္။ လက္ရွိရွိေနေသးေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ရွိေသာ နုိင္ငံမ်ားတြင္ အာဏာရွင္စနစ္ တည္ရွိေနျခင္းကုိ မည္သုိ႔ ေလ့လာၾကမည္နည္း၊ အတိတ္ကာလ အေတြ႔အၾကဳံ မ်ားနွင့္မည္သို႔ ဆက္စပ္မည္နည္းဟု ေလ့လာသုံးသပ္ သူမ်ားၾကား ေမးခြန္းထုတ္ လာၾကသည္။

ထုိေမးခြန္းကို ေမးျမန္း လာသည့္ အခ်ိန္သည္ ဒုတိယကမၻာစစ္ျပီးကာလ အေရွ႕အုပ္စုနွင့္ အေနာက္အုပ္စု၏ တင္းမာမႈကာလည္း ျဖစ္သည္။ အေရွ႕အုပ္စု နုိင္ငံမ်ားသည္ ကြန္ျမဴနစ္နုိင္ငံ မ်ားျဖစ္ျပီး အေနာက္အုပ္စု နုိင္ငံမ်ားကိုမႈ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒက အရင္းရွင္နုိင္ငံမ်ားဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။  ကြန္ျမဴနစ္နွင့္ အရင္းရွင္တုိ႔သည္ ၀ါဒေရးရာအရ ရန္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အျခားတဘက္တြင္ေလ့လာ ေတြ႔ရွိသည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္နုိင္ငံမ်ားတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားနွင့္ နုိင္ငံေရးအရ ဖိနွိပ္မႈမ်ား မုိမ်ားျပီး အရင္းရွင္နုိင္ငံဟု သတ္မွတ္ခံရေသာ အေနာက္အုပ္စု နုိင္ငံမ်ားတြင္ ဒီမုိကေရစီ ပိုမုိထြန္းကားေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထိန္းခ်ဳပ္မႈနွင့္ နုိင္ငံေရးဖိနွိပ္မႈရွိေသာ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒဟု ၀ါဒေရးရာအရ အေနာက္အုပ္စု၏ ရန္သူျဖစ္ေနမႈတြင္ အခြင့္အေရးယူရာ၊ တဖက္သတ္စြပ္စြဲလွ်င္ အခြင့္အေရးယူရာ ေရာက္လာေပလိမ့္မည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ေခတ္သစ္ အာဏာရွင္၀ါဒ ျဖစ္လာမည့္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒကို ၀ိေသသ လကၡဏာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ လုိအပ္လာသည္။ 

တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ၏ ၀ိေသသလကၡဏာ

(Characters of Totalitarianism)

          အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့ေသာ အီတလီ ဖက္ဆစ္၀ါဒမ်ားအတြင္းမွ တပါတီ အာဏာရွင္ ၀ါဒအျဖစ္ သတ္မွတ္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းမ်ားျဖစ္ေသာ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားကို ေလ့လာသူမ်ား ဦးစြာ ေကာက္ႏႈတ္ သုံးသပ္ၾကသည္။ ၄င္းေလ့လာသုံးသပ္မႈ အခ်က္အလက္ မ်ားစြာကိုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ထုိ႔အတူ မ်ားျပားေသာ၊ ကြဲလြဲေသာ အေျခခံ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားမွတဆင့္ စုစည္းေသာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိမႈ ျပဳလုပ္ေရးတြင္ အခက္အခဲ ရွိလာသည္။ မည္သုိ႔ေသာ ဘုံေယဘုယ် တူညီေသာ အခ်က္မ်ားကို အခ်က္မ်ားကို တပါတီအာဏာရွင္၀ါဒ၏ သိေသသ လကၡဏာအျဖစ္ သတ္မွတ္မည္ဆုိသည့္ ေဘာင္ကို ခ်မွတ္လာရသည္။ ထုိေဘာင္သတ္မွတ္မႈအရ အမ်ားဆုံး အက်ဳံး၀င္ေသာ အခ်က္မ်ားမွာ ေအာက္ပါတုိ႔ျဖစ္သည္။

          ပထမ ဦးစြာ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒနွင့္ ေရွးေဟာင္း အာဏာရွင္၀ါဒမ်ား ျဖစ္သည့္ အရစၥတိုကေရစီ၊ ေအာ္လီဂါခီတုိ႔ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္သည္။ ထုိျခားနားခ်က္မွာ တပါတီအာဏာရွင္ ၀ါဒသည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနွင့္ တနုိင္ငံလုံးရွို နုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးနွင့္ အသိဥာဏ္ပညာဆုိင္ရာ က႑မ်ား အားလုံးတြင္ တပုံစံတည္းျဖစ္ေအာင္ ပုံသြင္းျပီး အျပည့္အ၀ ဗဟုိဦးစီး ခ်ဳပ္ကိုင္မႈျဖင့္ ထုိက႑မ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါသည္။ ဤသုိ႔ အျဖစ္အပ်က္ အေျခအေနမ်ားသည္ (၂၀) ရာစုအတြင္း အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေတြ႕ၾကဳံေနရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ တပါတီအာဏာရွင္၀ါဒသည္ တနုိင္ငံလုံးရွိ ေရဒီယုိ၊ ရုပ္ျမင္အသံၾကား၊ သတင္းဌာန၊ စာနယ္ဇင္းက႑ အားလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ ထုိ ျပည္သူ႔ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာမ်ားမွ တဆင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား သက္၀င္ယုံၾကည္ေသာ ၀ါဒတခုခုကို ျပည္သူလူထု လက္ခံလာေစရန္ အျမဲတမ္းလုိလုိ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိလ်က္ရွိသည္။ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ ရွိေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနွင့္ နုိင္ငံေရးတြင္ ျပိဳင္ဘတ္ဟု ယူဆခံရေသာ နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚနွင့္ ပါတီမ်ား လႈပ္ရွားရပ္တည္ခြင့္ မရွိေပ။ အခ်ိဳ႕ေသာ အာဏာရွင္မ်ားသည္ ၄င္းတုိ႔နွင့္ ကြဲလြဲေသာ နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ ရွိသည္ဟု ယူဆရုံမွ်ျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံျခင္း၊ နွိပ္စက္ညွဥး္ပမး္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။

အေမရိကန္ သမၼတ လက္ထက္ အမ်ိဳးသားလုံျခဳံေရး အၾကံေပးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ နွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဖက္ဒရက္ခ်္ (Carl J.Friedrich) ႏွင့္ ဘရက္ဇက္စကီး (Zbigniew Brzezinski) တုိ႔က တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒတြင္ ေအာက္ပါ ၀ိေသသလကၡဏာ (၆) ခ်က္ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ ပညာရွင္ အမ်ားစုသည္ ထုိ၀ိေသသမ်ားကို လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ 

          ၁။ အေတြးအေခၚ (Ideology) တရပ္ကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္ အားလုံးတြင္ စိမ့္၀င္ျပန္႔နွ႔ံေနေအာင္ စုိက္ထူသည္။

          ၂။ နုိင္ငံေရး ပါတီတခုတည္းက နုိင္ငံေရး ဘ၀တခုလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ကာ အာဏာရယူထားသည္။ ထုိ႔ျပင္ ထုိပါတီကို လူပုဂၢဳိလ္တဦးတည္းက အဓိက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။

          ၃။ နုိင္ငံေရး ျပိဳင္ဘက္နွင့္ နုိင္ငံေရး သေဘာထား ကြဲလႊဲသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ အင္အားသုံး ဖိႏွိပ္သည့္ရဲ ကဲ့သုိ႔ေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ အားကိုးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္တတ္သည္။

          ၄။ နုိင္ငံအတြင္းရွိ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ယႏၱယားအျဖစ္ အသုံးျပဳနုိင္ေသာ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ ေရဒီယို၊ ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ စသည့္ လူထုဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာအားလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ကာအုပ္ခ်ဳပ္သူတုိ႔ ကိုင္စြဲေသာ ၀ါဒအေၾကာင္းနွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားအေၾကာင္း အစဥ္အျမဲ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေနျခင္း။

          ၅။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား လက္ထဲတြင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တလက္ကိုင္အျဖစ္ ထားရွိျပီး နုိင္ငံေရး အာဏာအတြက္ ထင္သလုိ အသုံးျပဳတတ္သည္။

          ၆။ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔သည္ တနုိင္ငံလုံး၏ စီးပြားေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။

          အထက္ပါ တင္ျပခ်က္မ်ားသည္ ေခတ္သစ္ အာဏာရွင္၀ါဒျဖစ္ေသာ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ၏ အဓိကက်ေသာ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။  နုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ အဆုိပါ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားနွင့္ ကုိက္ညီပါက တပါတီ အာဏာရွင္ ၀ါဒျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္အယူ၀ါဒနွင့္ ဖက္ဆစ္နုိင္ငံေရး အယူ၀ါဒ ကြဲျပားေသာ္လည္း ထုိ၀ါဒနွစ္ခုအား အေျခခံ ျဖစ္ေပၚေနေသာ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ အထက္ပါ ၀ိေသသလကၡဏာမ်ားနွင့္ ကိုက္ညီေနသျဖင့္ နွစ္ခုစလုံးသည္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ ျဖစ္မႈ အရာတြင္ အတူတူပင္ျဖစသည္။ ထုိ႔အတူ ဆုိရွုယ္လစ္အမည္ခံ၍ ျမန္မာနုိင္ငံကို ၁၉၆၂ ခုနွစ္မွ ၁၉၈၈ ခုနွစ္အထိ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျခင္းသည္လည္း တပါတီအာဏာရွင္ ၀ါဒပင္ျဖစ္သည္။

၁၉၈၈ ခုနွစ္ စစ္တပ္အာဏာသိမး္မႈ ျဖစ္ပြားျပီးေနာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ နုိင္ငံေတာ္ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔သည္လည္း ျမန္မာ့ဆုိရွုယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီကဲ့သုိ႔ နုိင္ငံေရးအယူ၀ါဒ တရပ္ကို ျပည္သူလူထုထံ အတင္းအၾကပ္ စြဲကပ္ေစျခင္းမွလြဲ၍ ပို၍ပင္ ဆုိရြားေသာ တပါတီ အာဏာရွင္ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕ေလ့လာသူမ်ားက ေထာက္ျပသည္။

ယခုခ်ိန္တြင္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒမ်ားသည္ လူထု အခ်ဳပ္အျခာပုိင္မႈနွင့္ ဒီမုိကေရစီကို ေၾကြးေၾကာ္ရင္းျဖင့္ အာဏာရွင္၀ါဒကို တျပိဳင္နက္ က်င့္သုံးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အာဏာရွင္မ်ားသည္ လိမၼာပါးနပ္စြာျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ယႏၱာယားမ်ားမွတဆင့္ ၄င္းတုိ႔ အာဏာရရွိထားမႈမွာ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ညီညြတ္မႈရွိေၾကာင္း ျပသတတ္ၾကသည္။ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ကြဲျပားစြာ ရပ္တည္ေနၾကပါေစ၊ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္တြင္ ယႏၱယားခ်ုပ္ကိုင္ထားမႈ၊ ျပိဳင္ဘက္ နုိင္ငံအေတြးအေခၚနွင့္ ပါတီကို ရွင္သန္ခြင့္မျပဳမႈ၊ ၄င္းတုိ႔စြဲကိုင္ေသာ ၀ါဒကို အစြဲအျမဲယုံၾကည္ေစမႈ စသည့္ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားတြင္မႈ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။

တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ နုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚ တခုတည္း၊ ပါတီတခုတည္းကိုသာ စုိက္ထူျခင္း ျဖစ္ရာ လြတ္လပ္စြာ နုိင္ငံေရးေတြးေခၚမႈ၊ ယုံၾကည္မႈ၊ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိမႈ၊ အသင္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈတုိ႔ကို လမး္ဖြင့္ေပးထားေသာ ဒီမုိကေရစီ အေျခခံသေဘာတရားနွင့္ ဖီလာဆန္႔က်င္ျပဳလ်က္ရွိသည္။ ျပိဳင္ဘက္ နုိင္ငံေရးသမာမ်ား၊ ပါတီကို နွိပ္ကြပ္သကဲ့သုိ႔ နုိင္ငံသားမ်ား၏လြတ္လပ္မႈ အခြင့္အေရးမ်ားကုိလည္း တပါတီ  အာဏာရွင္၀ါဒက ျငင္းပယ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒနွင့္ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္အရ ျပည္သူ႔ဆႏၵနွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိသည္မွာ အတူယွဥ္တြဲ ရပ္တည္ျခင္း မျပဳနုိင္ေပ။ ဖက္ဆစ္၀ါဒ အမ်ိဳးသား ဆုိရွယ္လစ္၀ါဒ၊ စတာလင္၏ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ဆုိရွယ္လစ္မ်ားႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ ယွဥ္တြဲမရွိေၾကာင္းကို အခုိင္အမာ သက္ေသျပသခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။

ထုိအာဏာရွင္မ်ားက အေၾကာင္းျပ ေျပာဆုိတတ္သည္မွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ တသီးပုဂၢလမ်ား ဖြဲ႔စည္းပါ၀င္ေနၾကရာ အဖြဲ႔အစည္းအက်ိဳးကို အဓိကထား လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ တဦးခ်င္း၏ လြတ္လပ္မႈ အခြင့္အေရးထက္ ပို၍အေရးၾကီးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္ဆုိေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႔စည္းၾကီ၏ ဦးတည္ကို သြားလာနုိင္ေရးအတြက္ လုိအပ္ပါက အေတြးအေခၚ သန္႔စင္မႈမ်ားပင္ ျပဳလုပ္ရမည္ဟုဆုိသည္။ အာဏာရွင္မ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈသည္ နုိင္ငံေရး နယ္ပင္တြင္ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးမ်ားကို ပိတ္ပင္ဟန္႔တား ထားသည္သာမက ဘာသာေရးကိုလည္း ၄င္းတုိ႔လုိလားေသာ နုိင္ငံေရးကို အေထာက္အကူျပဳမည့္ ဘာသာေရးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိၾကသည္။ အာဏာရွင္တုိ႔၏ နုိင္ငံေရးပါတီ ဦးေဆာင္မႈသုိ႔ လုိက္၊ ပါတီသည္ အျမဲတမ္း အမွန္ကို လုပ္သည္ဟူ၍လည္း ေၾကြးေၾကာ္တတ္သည္။

တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒသည္ စစ္ၾကိဳကာလတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အီတလီ ဖက္ဆစ္၀ါဒ၊ ဂ်ာမဏီ အမ်ိဳးသားဆုိရွယ္လစ္၀ါဒ၊ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စု စတာလင္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒမ်ားကို အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ျပီး ၄င္း၀ါဒမ်ားတိမ္ျမဳပ္သြားခဲ့ေသာ္လည္း တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒ၏ သိေသသ လကၡဏာမ်ား ယေန႔ ကမၻာ့နုိင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေတြ႔ေနရဆဲျဖစ္သည္။ ထုိ ၀ိေသသ လကၡဏာမ်ားကို အစြဲျပဳ၍ ေခတ္သစ္ အာဏာရွင္၀ါဒ ဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ မည္သုိ႔ေသာ နုိင္ငံေရးအယူ၀ါဒ အေျခခံ အေၾကာငး္တရားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက ျဖစ္ေစ၊ အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့ေသာ ၀ိေသသလကၡဏာမ်ားရွိေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အစုိးရတရပ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ထားပါက တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒသာ ျဖစ္သည္။ တပါတီ အာဏာရွင္၀ါဒရွိေသာ နုိင္ငံေရး ရုပ္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဒီမုိကေရစီ ရွင္သန္နုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။

ဖက္ဆစ္၀ါဒ

(Fascism)

          ဒီမုိကေရစီ ရွင္သန္ျခင္းမျပဳနုိင္ေသာ နုိင္ငံေရး ရုပ္ပတ္၀န္းက်င္မ်ားတြင္ ဖက္ဆစ္၀ါဒလည္း ပါ၀င္သည္။ ဖက္ဆစ္၀ါဒသည္ လက္ယာအစြန္းေရာက္ အာဏာရွင္၀ါဒလည္း ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္၀ါဒသည္ ပထမ ကမၻာစစ္အတြင္းတြင္ သေႏၶတည္ခဲ့ေသာ္လည္း လႈပ္ရွားမႈ အျမင့္မားဆုံး ကာလမွာ ၁၉၃၀ ခုနွစ္မွ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မ်ားအတြင္း ျဖစ္သည္။

          မူဆုိလုိနီသည္ အီတလီနုိင္ငံအတြင္း ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ အဓိကအားျဖင့္ ၁၉ ရာစု ေနွာင္းပုိင္းကတည္းက အီတလီ နုိင္ငံေရးတြင္ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ေနခဲ့ေသာ လစ္လရယ္၀ါဒကို ဆန္႔က်င္တုန္႔ျပန္ရန္ ရည္ရြယ္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ဂ်ာမဏီနုိင္ငံတြင္ ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္၀ါဒနွင့္ ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈနွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရာတြင္ အစြနး္ေရာက္ မ်ိဳးခ်စ္၀ါဒ (Ultra-Patriotism) နွင့္ အစြနး္ေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ (Ultra-Nationalism) တုိ႔ကို အေျခခံသည္။

          မူဆုိလိုနီ၏ ဖက္ဆစ္၀ါဒသည္ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီ၏ အနွစ္သာရမ်ားကုိ ဦးတည္တုိက္ခိုက္ေရး ျဖစ္သည္။ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီသည္ လြတ္လပ္ေသာ စီပြားေရးစနစ္အရ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ျဖိဳး တုိးတတ္လာမႈ၊ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး က်ယ္ျပန္႔လာမႈတုိ႔ကို စီးပြားေရးအရ ဦးစားေပး သကဲ့သို႔ အျခားတဖက္တြင္ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းစီ၏ လြတ္လပ္မႈနွင့္ အခြင့္အေရးကို အာမခံရန္ ျဖစ္သည္။ မူဆုိလုိနီသည္ အီတလီနုိင္ငံတြင္ ဘုရင္စနွစ္နွင့္ ပေဒသရာဇ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေျခခံ ျဖစ္ေသာ အရစၥတုိကေရစီကုိ လုိလားသူ ျဖစ္သည္။  လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီသည္ အရစၥတုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို ဖယ္ရွားျပီးမွသာ ထြနး္ကားနုိင္ေသာ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ရာ အရစၥတုိ ကေရစီကို လုိလားေသာ မူဆုိလုိနီ၏ ဖက္ဆစ္၀ါဒသည္ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီကို ဦးတည္ တုိက္ခုိက္သည္။ လုိအပ္ပါက ေတာ္လွန္ေရး ကို ေတာင္းဆုိသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေတာင္းဆုိသည္ျခင္း တူေသာ္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ ေတာ္လွန္ေရးနွင့္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသည္။ နွစ္မ်ိဳးစလုံးသည္ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီကို လက္မခံေသာ ေနရာတြင္ တူညီေသာ္လည္း ကၽြန္ျမဴနစ္ ေတာ္လွန္းေရးလုပ္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အရစၥတုိကေရစီနွင့္ အရစၥတုိကရက္မ်ား အျမစ္ျပတ္ ဖယ္ရွားျပီး ပစၥည္းမဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ စုိက္ထူးေရးျဖစ္သည္။ ရုရွား ေအာက္တုိဘာ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးက ဇာဘုရင္ကို ျဖဳတ္ခ်ျခင္းသည္ အရစၥတုိကေရစီကို ဖယ္ရွားျပီး ပစၥည္းမဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို စိုက္ထူျခင္းျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကမႈ အရစၥတုိကေရစီကို ကာကြယ္ေရး ျဖစ္သည္။ ထုိအရစၥတုိကေရစီကို ဖယ္ရွားမည့္ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကရက္မ်ား (ဘူဇြာမ်ားဟုလည္း ရံဖန္ရံခါ ေခၚေ၀ၚသုံးစြဲ) ကို ေတာ္လွန္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ ေတာ္လွန္ေရးနွင့္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကို လက္၀ဲဟု သတ္မွတ္လွ်င္ ဖက္ဆစ္မ်ားက လက္ယာမ်ား ျဖစ္လာရျခင္းျဖစ္သည္။

          ၁၉၃၀ ခုနွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဥေရာပနုိင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားနွင့္ လက္တင္အေမရိက နုိင္ငံအခ်ိဳ႕တုိ႔တြင္ မႈဆုိလိုနီ၏ ဖက္ဆစ္၀ါဒမ်ား ျပန္႔နွံ႕ခဲ့သည္။ ၄င္းတုိ႔အားလုံးသည္ အစြနး္ေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကို အေျခခံထားျပီး ရုရွားတြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္စြာ ဆင္ႏြဲခဲ့ေသာ ေဘာ္ရွီဗစ္၀ါဒ (Bolshevism) ကို ဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို  ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈက ဆန္႔က်င္ျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အရစၥတုိကေရစီကို ကာကြယ္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ အရစၥတုိ ကေရစီသည္ ဒီမုိကေရစီနွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို တင္ျပခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈနွင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ တည္ရွိေနေသာ နုိင္ငံေရး ရုပ္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဒီမုိကေရစီ ရွင္သန္နုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဒီမုိကေရစီဟု ေျပာဆုိရာတြင္ ယေန႔ ကမၻာ့လူအဖြဲ႔ အစည္းက ဦးတည္ေျပာင္းလဲ ေရြ႕လ်ားေနေသာ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီသာ ျဖစ္သည္ဟု ပညာရွင္းမ်ားက ဆုိသည္။ ထုိ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီကို ဖက္ဆစ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ဦးတည္တုိက္ခိုက္လ်က္ရွိသည္။

ABSDF ( ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး) မွ ထုတ္ေ၀ေသာ

ဒီမိုကေရစီ ေလ့လာေရးစာစဥ္မွ ...