က်ေနာ္တို႔ ဘာအတြက္ ပညာသင္

Zayya Oct 31, 2011 • 1:48 pm No Comments

ပညာေရး ရဲ႕ အဓိပၸာယ္က ဘာလဲ လို႔ ေမးခဲ့ၾကဖူးသလား။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းကို ဘာေၾကာင့္သြားရသလဲ။ ဘာသာရပ္ခြဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဘာလို႔ သင္ရသလဲ။ တစ္တန္း ျပီး တစ္တန္း ၊ တစ္ဆင့္ ျပီး တစ္ဆင့္ တက္ဖို႔ ဘာလို႔ ၾကိဳးစားၾကသလဲ။ ဒါဟာ ပညာေရး ရဲ႕ ပံုစံ အစစ္ ျဖစ္သလား။ ပညာေရး ဆိုတာ ဘာလဲ။ ဒီေမးခြန္းေတြဟာ ေက်ာင္းသား အတြက္သာ အေရးၾကီးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြ ဆရာေတြ အတြက္၊ လူသား အားလံုးအတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္။ ပညာသင္ဖို႔ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳးပမ္း ရသလဲ။ စာေမးပြဲ အခ်ိဳ႕ကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး လက္မွတ္ စာရြက္ယူ၊ အလုပ္ တစ္ခု ရွာဖို႔ အတြက္ပဲလား။ ဘဝ ဆိုတာရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကို နားလည္ ႏိုင္ဖို႔ ငယ္ရြယ္ လြန္းေန တဲ့ ကေလး အရြယ္ အတြက္ ပညာေရး ဆိုတာနဲ႔ မြမ္းမံေပးဖို႔ ။ အဲ့သလို ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္လား။

အတတ္ပညာ သင္ၾကားျပီး အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း မႈ ျပဳၾကဖို႔ ဆိုတာ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပညာေရးဟာ ဒါပဲလား။ ဘဝရဲ႕ အခ်ိန္ သံုးခ်ိဳး တစ္ခ်ိဳး ၊ ေလးခ်ိဳး တစ္ခ်ိဳးကို အကုန္ခံျပီး ပညာဆိုတာ ကို ဒီအတြက္ပဲ တြန္းပို႔ လိုက္ၾကတာလား။

စင္စစ္ ဘဝဟာ အလုပ္ တစ္ခုသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ ပိုင္ဆိုင္မႈ အတြက္ သက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ ဘဝဟာ ေလးနက္ျပီး ထူးျခားတဲ့ တစ္စံုတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ နက္နဲတယ္။ လူသား တစ္မ်ိဳးတည္း အတြက္မွာတင္ ဘဝ အဓိပၸာယ္က က်ယ္ျပန္႔တယ္။ အသက္ေမြးမႈ အတြက္ ျပင္ဆင္ ရံုမ်ွ သက္သက္ပဲ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ရာဟာ လြဲမွားေနျပီ လို႔ ေျပာရမယ္ ။ ဘဝရဲ႕ အဓိပၸာယ္ အျပည့္အဝ နားမလည္ေတာ့ ဘဲ လြဲေနျပီ လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဘဝ ကို နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို႔ က စာေမးပြဲ ေျဖဖို႔ ျပင္ဆင္တာ ထက္ ေတာ့ ပို အေရးၾကီး မယ္ မဟုတ္လား။ သခ်ၤာ၊ ရူပေဗဒ စသျဖင့္ ဘာသာရပ္ ေတြ သင္ၾကားေနရံု ထက္ေတာ့ ပို အေရးၾကီး လာမယ္ မဟုတ္လား။

ဆရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေက်ာင္းသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သင္ၾကားျခင္း ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ပညာေရးကို ဘာေၾကာင့္ ျပဳၾကရသလဲ ဆိုတာ ေျခေျချမစ္ျမစ္ ေမးခြန္း ရွိသင့္ပါတယ္။ ပညာေရးဟာ ဘဝနဲ႔ ဆက္ႏြယ္မယ့္ အတြက္ ဘဝကိုလည္း ေမးခြန္း ထုတ္ပါမယ္။ ဘဝရဲ႕ ဒင္ျပည့္ က်ပ္ျပည့္ အဓိပၸာယ္က ဘာလဲ။ ငွက္ေက်းသာရကာ၊ သစ္ပင္ ပန္းမန္၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမျပင္၊ ၾကယ္စင္ စတာေတြကလည္း ဘဝထဲ အက်ဳံးဝင္ ေနမယ္။ ဆင္းရဲ ျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း ဟာလည္း ဘဝမွာ ရွိမယ္။ လူတန္စားခ်င္း၊ အုပ္စုခ်င္း၊ ႏိုင္ငံခ်င္း တိုက္ပြဲ ေတြလည္း ပါမယ္။ ဘာဝနာလည္း ရွိမယ္။ ဘာသာေရး လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေခၚဆိုၾက တာလည္း ဘဝမွာ ရွိတယ္။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ စိတ္၊ နက္နဲမယ့္ စရိုက္ေတြလည္း ဘဝမွာ ပါဝင္ ပါတယ္။ ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြ၊ အာသာ ရမၼက္နဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ စတာ ေတြလည္း ဘဝမွာ ရွိေနတယ္။ ဒါေတြ အားလံုးဟာ ဘဝ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့ထက္လည္း ပိုမယ္။

ဒါကို က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစုက အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း – ဆိုတဲ့ ရွဳေထာင့္ တစ္ခုတည္းကေန ၊ ကေလးေတြကို ( ဒါမွမဟုတ္ ) က်ေနာ္တို႔ ကေလးဘဝကို – ဆယ့္ငါးနွစ္ ၊ နွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္ခံခဲ့ျပီး ျပင္ဆင္သြားခဲ့ၾကတယ္။ စာေမးပြဲေတြ ဝင္ေျဖ၊ အလုပ္အကိုင္ တစ္ခုလုပ္၊ အိမ္ေထာင္၊ သားေမြး၊ စက္ရဟတ္ၾကီး လည္သလို လည္ပတ္ေနၾက တယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ေတြထိ က်ေနာ္တို႔ ဘဝထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြ ၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ စိုးရြံ႕မႈေတြက က်န္ရစ္ ေနတုန္းပဲ။ အဲ့ေတာ့ ေမးခြန္းေဟာင္းပဲ ထပ္ေမးပါမယ္။ ပညာေရး ဟာ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြဖို႔ အတြက္ပဲလား၊ ဘဝ ကို နားလည္ သေဘာေပါက္ ေအာင္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူးလား။

က်ေနာ္တို႔ လူၾကီး ဘဝ ေရာက္လာတဲ့ အခါ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာလဲ။ သာမာန္ သမားရိုးက် အတိုင္း- ခင္ဗ်ား အိမ္ေထာင္က်သြားမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မိဘ ျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္သြားၾကမယ္။ အလုပ္တစ္ခုမွာ ( ဒါမွမဟုတ္ ) မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်ည္ေနွာင္ ခံေနရမယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ၾကီးျပင္းလာရင္း ေပ်ာက္ဆံုး သြားၾကမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘဝ ျဖစ္စဥ္က ဒါအကုန္ပဲလား။ ဒီေမးခြန္းက ေမးသင့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မိသားစုက ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝေနရင္ေတာ့ ဒီေမးခြန္းကို စိတ္ခ်လက္ခ် ေျဖခ်င္ ေျဖေနလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ား အေဖက ခင္ဗ်ား အတြက္ အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း ေပးႏိုင္မယ္။ တင့္ေတာင္း တင့္တယ္ လက္ထပ္ ေပးမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ ၾကီးျပင္း ဆုတ္ယုတ္ ကြယ္လြန္သြားမယ္။ ျမင္ႏိုင္ပါရဲ႕လား။

အဲ့ေတာ့ ေသခ်ာ လာတာက – က်ေနာ္တုိ႔ ဟာ ဘဝရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ကို နားလည္ႏိုင္စြမ္း အတြက္ အေထာက္အပံ့ မေပးႏိုင္ရင္၊ ဘဝရဲ႕ ဆံုးရွံဳး မႈ၊ ဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ဘဝရဲ႕ အလွအပ၊ ဘဝရဲ႕ အက်ည္းတန္မႈ ဒီလာက္ကို နားလည္ႏိုင္စြမ္း မေပးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ပညာေရး ဟာ အဓိပၸာယ္ မရွိပါဘူး။ ဘြဲ႕အလီ လီ ယူျပီး၊ ကိုယ္နာမည္ ေနာက္မွာ စာလံုးေတြ တစ္လံုးျပီး တစ္လံုး တိုးမယ္။ ျပီးေတာ့ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း တစ္ခု ယူမယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ေကာ —-။ အဲ့ဒီေနာက္မွာ ခင္ဗ်ား က ထံုအ ေနတုန္း၊ ေတြေဝ ယစ္မူးေနတုန္း၊ အသိဥာဏ္မဲ့ေနတုန္း – ဆိုရင္ ပညာေရး ရဲ႕ အဓိက လမ္းေၾကာင္းက ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အသိဥာဏ္ကို ျမွင့္တင္ဖို႔၊ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ ပညာေရးကို ဂရုျပဳခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့သူသာ ဘဝရဲ႕ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းသြားႏိုင္မွာ မဟုတ္လား။

ဒါဆို ထပ္ေမးရျပီ။ အသိဥာဏ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ က်ေနာ္ နားလည္တဲ့ အသိဥာဏ္ ဆိုတာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမရွိ၊ ေလွာင္ပိတ္မႈ မရွိဘဲ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေန ၾကီးျပင္းတဲ့ အထိ ဘဝမွာ ဘယ္ဟာက အစစ္အမွန္လဲ၊ ဘယ္ဟာက အတုအေယာင္လဲ မိမိ ဥာဏ္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စစ္တမ္း ထုတ္ႏိုင္ရမယ္။ တကယ္လို႔သာ ခင္ဗ်ားက တစ္ခုခုကို ေၾကာက္လန္႔ေနရမယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လို စစ္တမ္း ထုတ္မလဲ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြးအေခၚက တစ္ခုခု ကို မွီတြယ္ျပီး ပိတ္မိေနတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ဟာကို စိစစ္မလဲ။ ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ေလာဘေတြ၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြ – အဲ့စိတ္ေတြ အကုန္လံုးက ရွင္းလင္းျပတ္သားမယ့္၊ စြမ္းအားရွိတဲ့ အသိဥာဏ္ကို အတားအဆီး ျဖစ္ေစပါတယ္။ ရွင္းလင္းျပတ္သားျပီး စြမ္းအားရွိတဲ့ အဲ့စိတ္ကိုသာ အသိဥာဏ္ လို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္တယ္။

ခင္ဗ်ားတို႔လည္း သိပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေနထိုင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေၾကာက္ရြံ႕မႈကင္းတဲ့ ေနရာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ စိုးရြံ႕မႈေတြ ခ်ည္း ရွိေနမွာကို မလိုလားၾကဘူးရယ္။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း က်ေနာ္တုိ႔ ၾကီးျပင္းလာတဲ့အခါ ေၾကာက္စိတ္ေတြသာ ပါလာခဲ့ၾကတယ္။ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရဆဲ ခဏ ေၾကာက္တယ္။ အလုပ္အကိုင္ ဆံုးရွံဳးရမွာ ေၾကာက္တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကုန္သြယ္ စီးပြား စသျဖင့္ ပ်က္သုဥ္းမွာ ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ့္ အိမ္နီးနားခ်င္း၊ ကိုယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ေၾကာက္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ဇနီး မယား လင္ေယာက်ၤား ကို ေၾကာက္တယ္။ တစ္ခါက စာတစ္ပုဒ္ ဖတ္ရဖူးတယ္။ အဲ့အထဲမွာ ေၾကာက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြက ဒါေတြတင္ မကဘူး၊ သား ေက်ာင္းၾကိဳဖို႔ ေနာက္က်မွာ၊ ဘတ္စ္ကား မမွီမွာ၊ မီတာခေတြ အမ်ားၾကီးတက္လာမွာ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ တက္မွာ ၊ ေဒၚလာေစ်းေတြ က်မွာ စသျဖင့္ ေၾကာက္ေနရတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ။ အဲ့ထက္ အဆံုးသတ္ ေၾကာက္ရြံ႕ရတာက- ေသမွာကို ေၾကာက္ရတယ္ ဆိုတာ အထိ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ ကိုယ္စီ ရွိၾကတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ ပံုစံသာ ကြဲျပားေနခ်င္ ေနမယ္။ အဲ့ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ ဝင္ေနခ်ိန္မွာ အသိဥာဏ္ဟာ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတာ ေတြ႔ပါရဲ႕လား ။ လြတ္လပ္တဲ့ အသိစိတ္ ရွိေနဖို႔ ဆိုတာ အဲ့အခ်ိန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။

ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပညာသင္ၾကားမႈဟာ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပညာေရးဟာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကေန လြတ္ကင္း ေအာင္ လမ္းေၾကာင္း ေပးႏိုင္ရမယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ ေလကို ရွဴသြင္း ေပးႏိုင္ရမယ္။ လြတ္လပ္ ရွင္းလင္းတဲ့ စိတ္ကို ေမြးျမဴ ႏိုင္ရမယ္။ ပညာေရးဟာ က်ေနာ္တို႔ အၾကိဳက္၊ က်ေနာ္တို႔ အလိုက္ကို ေဖာ္က်ဴး ေပးႏိုင္ဖို႔ အသံုးခ်ခံ မဟုတ္ဘူး။ ပညာေရးဟာ တကယ့္အစစ္ အမွန္ ဆိုတာ ဘာလဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိ နားလည္ ႏိုင္ဖို႔ ပ်ိဳးေထာင္ ေပးႏိုင္တဲ့ အရာသာ ျဖစ္ရမယ္။

ဘဝဟာ စင္စစ္ လွပပါတယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အဲ့အလွအပကို ေဖာ္က်ဴးႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝဟာ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ပါတယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ပညာသင္ၾကားရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အဲ့အက်ည္းတန္မႈကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရးနဲ႔ ေထာက္ကူ စိတ္ကူးယဥ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား ကိုယ္တြင္းမွာ ရွိတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အမွန္သေဘာကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ၊ ေထာက္ကူ ပံုေဖာ္ဖို႔ ။

လူသားတိုင္း လံုျခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ဘဝကို လိုလားၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မိဘေတြ အသိုင္းအဝိုင္းေတြကလည္း သူတို႔ထင္ၾကတဲ့ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရာ ေနရာမွာ ခင္ဗ်ားကို ထားခ်င္ၾကတယ္။ ပညာေရးကေန သြားရင္ ဘဝမွာ လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရမယ္လို႔ ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္နဲ႔ ခင္ဗ်ားကို ပညာသင္ ေစခဲ့ၾကမယ္။ တကယ့္တကယ္ လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရာ ေနရာ ဆိုတာက ခင္ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ဗ်ား သိမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အစစ္အမွန္ကို ခင္ဗ်ား ဘာသာ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွ လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရာ အမွန္ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲ့လို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ဟာ ရဲရင့္ေနရမယ္။ လြတ္လပ္ေနရမယ္။

ဒီလို မတြန္႔ မရြံ႕တဲ့ စိတ္၊ မေၾကာက္မရြံ႕တဲ့ စိတ္ကို ပညာေရးက ေမြးျမဴ ေပးႏိုင္ရမယ္။ အမိန္႔နာခံ တတ္မႈက ပညာေရး မဟုတ္ဘူး။ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္မႈက ပညာေရး မဟုတ္ဘူး။ အဲ့လို ေၾကာက္ရြံ႕ေနတတ္ျပီ ဆိုရင္လည္း ခင္ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ဗ်ား ေတာ္လွန္ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စတင္ ေတာ္လွန္ျပီ ဆိုရင္ ပညာေရးကို စတင္ပံုေဖာ္ျပီလို႔ ေျပာတာနဲ႕ အတူတူပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေရာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြ ရွိေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ပညာေရးဟာ အဲ့ဒါေတြကိုလည္း ေျခဖ်က္ႏိုင္ရပါမယ္။ ပညာနဲ႔ ျပည့္ဝေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရင္း အဲ့ေၾကာက္စိတ္ေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဖန္တီး ႏိုင္ရမယ္။

ကမၻာမွာ စစ္မက္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြက ပါဝါ အာဏာ ရွာတယ္။ ဥပေဒျပဳ ေတြ၊ ရဲ၊ စစ္သားေတြ ရွဳပ္ယွက္ခတ္တယ္။ စီးပြားေရး သမားေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္စီ ရွိၾကသူေတြက ခံုေနရာ လုၾကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ သူေတာ္စင္ ဆိုသူေတြလည္း ရွိတယ္။ ဂိုဏ္းဂဏေတြ ၊ ဂုရုဆရာေတြ၊ ေနာက္လိုက္ေတြနဲ႔ အသင္းလိုက္၊ အဖြဲ႕လိုက္ ရွိတယ္။ သူတို႔မွာလည္း ပါဝါနဲ႔၊ အာဏာနဲ႔။ ဒီလို ရွဳတ္ေထြးေနတဲ့ ကမၻာမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ ဆိုရွယ္လစ္ေတြက အရွင္းရွင္ဝါဒနဲ႔ တိုက္ၾကျပန္တယ္။ အရင္းရွင္ဝါဒကေန ဒီမိုကေရစီကို ဖြင့္ဟၾကတယ္။ ကမၻာမွာ လူတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို ၊ တစ္ဖြဲ႕ က တစ္ဖြဲ႕ကို မိမိတို႔ ေနရာ လံုျခံဳစိတ္ခ်ေရး အတြက္ တိုက္ခိုက္ ေနၾကတယ္။ ယံုၾကည္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူတန္းစား အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္သန္ရာ သန္ရာ ဆြဲကိုင္ၾကတဲ့ အခါ ကမၻာၾကီးကသာ စကၠဴေျမပံု တစ္ခ်ပ္ဆိုရင္ အစိတ္စိတ္ အပိုင္းပိုင္း ကြဲျပားေနေလာက္မယ္။ ဒီကမၻာဟာ ပညာေရး နဲ႔ ၾကိဳးပမ္းၾကတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ ကမၻာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ ကမၻာမွာ သင့္ေတာ္ရာ ေနထိုင္ရွင္သန္ဖို႔ ပညာေရးက ဦးေဆာင္ေပးႏိုင္ရပါလိမ့္မယ္။

အဲ့ေတာ့ အနွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ – ပညာေရးဟာ ဒီလို ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာကမွာ မိမိဥာဏ္စြမ္းနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို ၊ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကို အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိရမယ္ လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ စည္းေဘာင္နဲ႔ က်ဥ္းက်ပ္ ေနတဲ့ ေလာကကို ေဖာက္ထြက္ျပီး ပညာေရး က ခင္ဗ်ားကို လြတ္လပ္မႈ ေပးႏိုင္ရမယ္။ ခင္ဗ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွင္သန္ေနထိုင္ သြားႏိုင္ရမယ္။ ခင္ဗ်ား နွစ္သက္တဲ့ ၊ ခင္ဗ်ား ျမင္တဲ့ ၊ ခင္ဗ်ား ယံုၾကည္တဲ့ ပိုခိုင္မာ လံုျခံဳမယ့္ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႕အစည္း သစ္၊ ကမၻာသစ္ကို ဖန္တီး ႏိုင္ရမယ္။ ခင္ဗ်ား ေဘးမွာ ပိတ္က်ပ္ေနတဲ့၊ အိုေဟာင္းေနမယ့္ အေနွာင္ အဖြဲ႕မွန္သမ်ွကို ေခ်ဖ်က္ ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ပညာေရးဟာ အဲ့ဒါေတြ ကို အျပည့္အဝ ေထာက္ကူ ေပးႏိုင္ရပါမယ္။ လူ႔ေဘာင္ေလာက၊ ကမၻာေလာက ကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔ ပညာေရးက ဦးတည္ေပးႏိုင္ရမယ္။ ဒီပညာေရးနဲ႔ လူဟာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ စစ္ေၾကာ ရင္း၊ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ေဝဖန္ရင္း စင္စစ္ အမွန္တရား ကို ရွာေဖြသြားႏိုင္ရပါမယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ပညာေရးဟာ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား ဆက္လက္ျပီး ပညာပြားႏိုင္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္း ေပးႏိုင္ရမယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အတၱ၊ ဘုရားသခင္၊ ေမတၱာ၊ စသျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ေလ့လာရင္း သင္ယူရင္း အေျဖရွိရာ ဦးတည္သြားႏိုင္ ေနေစရမယ္။ ဒီလိုမွ မသြားႏိုင္ဘဲ ခင္ဗ်ား ကိုယ္တြင္းက ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ နဲ႔ ဒံုရင္းကို ဒံုရင္းအတိုင္း ေနထိုင္ရွင္သန္ သြားမယ္ဆိုရင္ ပညာေရးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ လည္း လံုးဝ ပ်က္သုဥ္းသြား လိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔ လူ႔အေတြးအေခၚ၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္၊ လူေတြရဲ႕ တိုးတက္မႈ ကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ အဲ့ဒီ ေၾကာက္စိတ္ ပေပ်ာက္သြားဖို႔၊ လြတ္လပ္ရဲရင့္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မိမိေလာကကို မိမိ ဖန္တီး ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ပညာေရးက ဦးေဆာင္ ေပးေနရမယ္ လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။

……………………………….
Jiddu Krishna Murti: This Matter of Culture ကို ဖတ္ရွဳရင္း။
……………………………….

http://zayyablogger.blogspot.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayya.blog.com/