(ႏိုင္ငံေရးသိပၸံအခန္းဆက္မွ) ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားလမ္းစဥ္မ်ား ေခတ္သစ္ဝါဒ အခ်ိဳ႕(၁၀)

politicsfreakcnz မွ ကူးယူတင္ျပပါသည္။ 

ေရာက္တတ္ရာရာ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အေတြးအေခၚ

ေရွးရုိးစြဲဝါဒသစ ္(Neoconservatism)

ဤဝါဒမွာ ၁၉၇၀ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ လြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒစြဲကိုင္ေသာသူအခ်ိဳ႕က သူတို႕၏ ဝါဒကို ေရွးရုိးစြဲအျမင္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ရန္ၾကိဳးစားၾကရာမွ နာမည္တြင္လာခဲ့ေသာ ဝါဒတခုပင္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကရွိ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၏ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္စီးပြားေရးတည္ေဆာက္ပံုမ်ားသည္ လက္ဝဲဆန္ဆန္လြန္းျပီး အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားအလြန္အကၽြံေပးထားေသာ လူမႈဖူလံႈေရးခံစားခြင့္ မ်ားကို အသံုးျပဳထားျပီး ျပည္သူလူထုတြင္ လူမႈဖူလႈံေရးကိုမွီခိုေစျပီး အလုပ္လုပ္လိုစိတ္ကင္းမဲ့ေစသည္ဟု ေရွးရုိးစြဲဝါဒီသစ္မ်ားက စြပ္စြဲၾကသည္။ လူနည္းစုမ်ား၊လူမ်ိဳးစုအႏြယ္မ်ားကို အသာေပးရေသာစနစ္ေၾကာင့္ လူျဖဴမ်ား အေမရိကရိွ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းနယ္ပယ္မ်ားအသီးသီးတြင္ ေနရာမရျဖစ္လာသည္ကိုလည္း အဆိုပါဝါဒီမ်ားက မေက်နပ္ၾကကာ ယဥ္ေက်းမႈပံုစံေပါင္းစံုကို အသိအမွတ္ျပဳအားေပးျခင္း (multiculturalism) ကိုပါ ဖိႏွိပ္လာၾကျပီး သူတို႕၏လြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒမွာ သူတို႕အခ်င္းခ်င္း (ဝါ) လူျဖဴမ်ားအခ်င္းခ်င္းအၾကား တြင္သာ သက္ဆိုင္သလိုျပဳမူလာၾကသည္။
အေမရိကန္၏ ရီပတ္ဘလီကန္ပါတီမွ ေရွးရုိးစြဲဝါဒသစ္အျမင ္ၾကီးမားေသာသူမ်ားအမ်ားစုပါဝင္သည့္ အေမရိကန္၏ ၄၃ေယာက္ေျမာက္သမၼတျဖစ္လာခဲ့ေသာ ေဂ်ာ့ဘုရွ္၏ အစိုးရအဖြဲ႕လက္ထက္တြင္ ဤဝါဒအသစ္ယံုၾကည္သူမ်ား၏ ေလွနံဓါးထစ္တြက္ခ်က္မႈမ်ားျဖင့္ အီရတ္ကို က်ဴးေက်ာ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ မိမိရႈတ္ခဲ့ေသာ အရႈတ္ထုတ္မွ မထြက္ႏိုင္ပဲျဖစ္ေနရသည္။

အဆံုးစြန္လြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒ (Libertarianism)
ဤဝါဒမွာ မူလလြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒ(classic liberalism)တေက်ာ့ျပန္ ျပန္လည္ေခတ္စားလူၾကိဳက္မ်ားရာမွ အဆံုးစြန္လြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒဟူ၍ အမည္တြင္လာေသာ ဝါဒတခုျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း ေျပာႏိုင္သည္။ အဆိုပါဝါဒီမ်ားက စီးပြားေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ အဒမ္စမစ္ေျပာၾကားခဲ့သလိုပင္ အစိုးရ၏ အခန္းက႑ကို နယ္ပယ္ဟူသမွ်တြင္ လံုးဝေလွ်ာ့ခ်ေရးကို အေလးေပးျပီး စီးပြားေရးအေထာက္အကူမ်ား၊ကုန္သြယ္ေရးအခြန္ေကာက္မႈမ်ား၊ ျပည္ပမွသြင္းကုန္ကန္႕သတ္မႈမ်ားမွစ၍ ဗ်ဴရုိကေရစီယႏၲရားၾကီးတခုလံုးပါဝင္သည့္ အစိုးရအဖြဲ႕ၾကီးတခုလံုးကို ပယ္ဖ်က္လို၏။ ထိုအယူအဆတို႕မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတည္ေထာင္စအခ်ိန္မ်ားက လူေလးစားသည့္ အယူအဆျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္လည္း လူအမ်ားအသိအမွတ္ျပဳခံရဆဲျဖစ္ျပီး အဆံုးစြန္လြတ္လပ္မွ်တမႈဝါဒစြဲကိုင္သူ တဦးတေယာက္မွ် ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ တင္ေျမွာက္ခံရျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္း ထိုသူတို႕တည္ေထာင္ထားေသာ ဝါရွင္တန္ရွိ ကာတိုအင္စတီက်ဴ႕(Cato Institute)ဟူေသာ အဖြဲ႕အစည္းမွာေတာ့ အျငင္းအခံုမ်ားျဖင့္ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလ်က္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

“မ”ဝါဒ (Feminism)
၁၉၆၀ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးစာေရးဆရာတစုမွ စတင္လႈံ႕ေဆာ္ခဲ့ေသာ “မ”ဝါဒအေတြးအေခၚသည္ ၁၉၇၀ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးေရးရာလႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္လာခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံေရးအရသက္ေရာက္မႈမ်ားရွိလာခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးစာေရးဆရာမ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ လုပ္ငန္းခြင္မ်ား၌ အမ်ိဳးသားမ်ားေလာက္ လုပ္အားခမ်ားမရရွိပဲ ရာထူးတက္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးသားမ်ားကသာတက္ျပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာႏွင့္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားပါ ေစာ္ကားမႈမ်ားခံေနရျပီး ေခ်းေငြမ်ားႏွင့္ အာမခံမ်ားေလွ်ာက္ထားရာတြင္ပါ ျငင္းပယ္ခံေနရျပီး အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ ဒုတိယတန္းစားႏိုင္ငံသားအဆင့္သာရွိသည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ အဓိကျပႆနာမွာ ဇီဝေဗဒအရကြဲျပားမႈအရ ခြဲျခားခံရမႈထက္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာခံယူမႈ
အပိုင္းျပႆနာသာျဖစ္ျပီး အစဥ္အလာအရ ေယာက်္ားေလးဟူသည္မွာ ၾကံ႕ခိုင္ေတာင့္တင္းျပီး လႊမ္းမိုးခ်ယ္လွယ္ႏိုင္ေသာစရုိက္ရွိရမည္ တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ရွိကာ “ေယာက်္ားဆန္” ရမည္ဟူ၍ ဝိုင္းဝန္းသတ္မွတ္ၾကျပီး မိန္းကေလးမွာမူ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ကာ၊မိမိကိုယ္ကိုယ္ပင္မေသခ်ာျဖစ္ေနျပီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းရိွေသာ “မိန္းမဆန္” ရမည္ဟူ၍ သတ္မွတ္ၾကျခင္းသည္သာျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ ထိုကဲ့သို႕က်ားသတၱဝါမ်ားၾကီးစိုးေသာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ဤသို႕ဖိအားေပးကာ က်ားစိတ္ဓါတ္၊မ စိတ္ဓါတ္ဟူ၍ ခြဲျခားသြပ္သြင္းခံရ၍သာ မိန္းမမ်ားမစြမ္းသာဟု အထင္ခံေနရျခင္းျဖစ္ျပီး ဤအေျခအေနႏွင့္ အေတြးအေခၚတို႕သြပ္သြင္းပံုကို မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားတြင္ ပံုစံေျပာင္းလိုက္ႏိုင္ပါက ေယာက်္ားေလးမ်ား ပိုမိုသေဘာထားေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာျပီး မိန္းကေလးမ်ားကလည္း ရဲရဲတင္းတင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈတိုးလာမည္ဟု “မ” ဝါဒီမ်ားကဆို၏။

ဤသို႕“မ”ဝါဒီမ်ား စည္းရုံးလႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ တျဖည္းျဖည္းေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးရရွိလာျပီး အလုပ္ရွင္မ်ားကလည္း အမ်ိဳးသားထက္ အမ်ိဳးသမီးကို ခန္႕ထားျခင္းမ်ားျပဳလုပ္လာခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္စီမန္ခန္႕ခြဲမႈရာထူးမ်ားတြင္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထိပ္ပိုင္းေနရာမ်ားကိုရရွိလာခဲ့သည္။ မိန္းမမ်ားကလုပ္ငန္းခြင္ဝင္ျပီး အမ်ိဳးသားမ်ားက အိမ္ရွင္မတာဝန္ယူ၍ ကေလးထိန္းရျခင္းမ်ားမွာလည္း အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ပဲျဖစ္လာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္၌လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားက မဲေပးခြင့္ကို အသံုးခ်၍ ႏိုင္ငံေရး၌ လႊမ္းမိုးမႈ၊သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိေၾကာင္းကိုျပလာႏိုင္ၾကသည္။ရလဒ္အားျဖင့္ မဲဆြယ္သူမ်ားကလည္း အမ်ိဳးသမီးမဲမ်ားရရိွေရးအတြက္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးကိစၥမ်ားကို လွ်စ္လွ်ရႈထား၍မရပဲ ထည့္သြင္းေျပာဆိုလာရသည္။ အေမရိကတြင္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ၍ေရွးဆန္မည္ဟုယူဆရေသာအမ်ိဳးသမီးမ်ားက သူတို႕၏အခြင့္အေရးကို တိုးမေပးပဲကန္႕သတ္မည့္ ေရွးရုိးစြဲ ရီပတ္ဘလီကန္မ်ားထက္ ဒီမိုကရက္မ်ားကိုမဲေပးၾကသည္မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေရးပါမႈကိုျပသေနပါသည္။