ေငြဉာဏ္ရွိ မိသားစု ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)

by Khin Maung Nyo on Tuesday, November 29, 2011 at 4:54pm

ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)

        (၂၀၀၃) ခုႏွစ္တံုးက၊ စကၤာပူအစိုးရက၊ ႏုိင္ငံတ၀ွမ္း ဘ႑ာေရးပညာေပးအစီအစဥ္တခု၊ လုပ္ခဲ့တယ္။ စားသံုးသူဘ႑ာေရး အသိပညာတိုးပြားေစဖို႔၊ ဘဏ္လုပ္ငန္းနဲ႔ ျပည္သူပုိင္ လုပ္ငန္းေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္ေတြ ၀ိုင္း၀န္းစီစဥ္ၾကတယ္။ ဘဏ္ေတြ(၈)ခုေလာက္ ပါတယ္။ (၂၀၀၄)ခုႏွစ္မွာ မိသားစုေတြ ၾကံဳေတြ႕ေနရတတ္ တဲ့ အမွား(၁၀)ခုကို၊ ကာတြန္းစာအုပ္ထုတ္ေ၀ၿပီး၊ ပညာေပးခဲ့တယ္။
          စာအုပ္နာမည္က၊ ေငြဉာဏ္ရွိ မိသားစု (Money Sensible Family) တဲ့။ အဲဒီမိသားစုထဲမွာ အသက္ (၆၅) ႏွစ္အရြယ္မွာ အၿငိမ္းစားယူခဲ့တဲ့၊ ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိပ္ၿပီး စည္းကမ္းႀကီး၊ ဉာဏ္ႀကီးတဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္။ ႏုိင္ငံစံုေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးတခုမွာ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလုပ္တဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္။ သူက- သူ႕မိသားစုရဲ႕ လိုအင္ေတြကို၊ ဘယ္လိုျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္မလဲဆိုတာ အၿမဲစဥ္းစားေနတတ္တယ္။ အေမက ေတာ့၊ ေစ်းသက္သာတာ၊ ေစ်းေလွ်ာ့ေရာင္းတာေတြကို လိုက္ရွာတတ္တဲ့သူဆိုၿပီး၊ သူ႕ကုိယ္သူ ဂုဏ္တယူ ယူနဲ႔ေပါ့။ သူက ဒါေပမယ့္ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဗဟုသုတသိပ္မရွိလွဘူး။

          သားျဖစ္တဲ့သူကေတာ့၊ လူငယ္ပီပီ စိတ္ကူးေတြယဥ္၊ အၾကံေတြဉာဏ္ေတြအျပည့္နဲ႔ေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကေတာ့၊ လက္ေတြ႕သိပ္မဆန္ဘူး။ သမီးငယ္က၊ သူ႕ထက္သာတယ္။ မိသားစုထဲမွာ၊ ပထမဆံုးသန္းႂကြယ္သူေ႒းျဖစ္ရမယ္လို႔ ရည္မွန္းတဲ့ ထက္ျမက္တဲ့သူေပါ့။ ေမြးကာစ သမီးငယ္ေလးကေတာ့၊ တအိမ္လံုးရဲ႕ အသည္းစြဲပါ။ အဲသလို အဖိုး၊ အေဖ-ေမ-သားသမီး(၃)ေယာက္၊ စုစုေပါင္း (၆)ေယာက္ရွိတဲ့ မိသားစုေလးေပါ့။
          တရက္မွာ၊ သားျဖစ္တဲ့သူက၊ ေစ်းႀကီးတဲ့လက္ကုိင္ဖုန္းတလံုး၀ယ္လာၿပီး ႂကြားတယ္။ ေဘးလူေတြကလဲ တအံ့တၾသနဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ၊ သြားစားၾကရေအာင္ဆိုေတာ့၊ သူက သြားစားၾက၊ ငါဗိုက္ျပည့္ေနၿပီတဲ့။ တယ္လီဖုန္း၀ယ္လိုက္ေတာ၊ စားစရာ ပုိက္ဆံမက်န္ေတာ့လို႔၊ ဘံုဘိုင္ေခါင္းကေရေသာက္ၿပီး၊ ဗိုက္ကားေနသတဲ့။

သင္ခန္းစာ - ၁ - တတ္ႏုိင္တာနဲ႔ပဲေနပါ။ ကိုယ္ဘယ္လိုသံုးတယ္ဆိုတာ၊ သတိထားၾကည့္ပါ။
          တစ္ရက္မွာ၊ အေဖက- သူတုိ႔အေရးေပၚ ရံပုံေငြအျဖစ္ (၆)လစာ ေငြေတြ စုေဆာင္းထားတာ၊ ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲလုိ႔။ အေမလုပ္သူကို ေမးေတာ့၊ ဒီေတာ့ အေမလုပ္သူက၊ ငါတုိ႔အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စုေငြေတြနဲ႔၊ ေစ်း၀ယ္ပစ္လိုက္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ေမြးကာစ သမီးေလးေက်ာက္ေပါက္တယ္။ ၿပီးေတာ အိမ္သားေတြအားလံုးကုိ ကူးစက္တယ္။ ဆရာ၀န္ခ မတတ္ႏုိင္ဘူး။

သင္ခန္းစာ-၂- လက္က်န္ေငြကို သံုးမပစ္မိမီ၊ ၀င္ေငြ၏ အခ်ိ႕အ၀က္ကို ဦးစြာဖယ္ထားပါ။ အေရးေပၚအေျခအေနအတြက္ (၆)လစာ ၀င္ေငြကို ဖယ္ထားပါ။
          တစ္ရက္မွာ ေဒၚလာ (၉၀၀)တန္တဲ့ ႐ုပ္သံျပစက္တစ္လံုးကို အေႂကြး၀ယ္ကဒ္တဲ့ ေဒၚလာ (၈၅၀)ေပးၿပီး ၀ယ္လာခဲ့တယ္၊ တန္တယ္ေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ တလခ်င္းျပန္ဆပ္ရမယ့္ေငြကလဲ နည္းနည္းေလးတဲ့။ ေဒၚလာ (၅၀)ေတာင္ သက္သာေနတယ္တဲ့၊ အေမအဲသလိုေျပာတာကို၊ သမီးက ေကာက္တြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ အေႂကြး၀ယ္ကဒ္ကုမၸဏီကုိ ေပးရမယ့္အတိုးပါ ထည့္တြက္ရင္၊ ေဒၚလာ (၁၂၀) ပိုကနု္တာေတြ႕ရတယ္။

သင္ခန္းစာ-၃- အေႂကြး၀ယ္ကဒ္ျပားကို၊ စဥ္းစဥ္းစားစားသံုးပါ။ အတိုးေပးရသက္သာေစရန္၊ အေႂကြးကို ျမန္ျမန္ေခ်ပါ။
          အိမ္၀ယ္ဖို႔ေငြေခ်းတဲ့ဘဏ္ေတြလဲရွိတယ္။ ဘဏ္ေပါက္ေစ့လိုက္ၾကည့္၊ လိုက္ယွဥ္ေနရတာ အလုပ္႐ႈပ္တယ္။ အလုပ္႐ႈပ္သက္သာေအာင္ဆိုၿပီး၊ ပထမဆံုး ေတြတဲ့ ဘဏ္ကပဲ ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ၊ အေတာ္ေစ်းႀကီးေတာ့၊ ၀င္ေငြအားလံုးကို အိမ္ေခ်းေငြအတြက္ ဆပ္လိုက္ရေတာ့၊ အိမ္အသစ္တြင္ ပရိေဘာဂေတာင္ မ၀ယ္ႏုိင္ေတာ့ပဲ၊ အိမ္အသစ္ထဲမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတယ္။

သင္ခန္းစာ-၄- ဘဏ္ကေငြမေခ်းမီ၊ ဘဏ္၏၀န္ေဆာင္မႈတစ္ခုကို မရယူမီ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ ေနရာအႏွံ႔၊ သတင္းအခ်က္အလက္ လိုက္လံစံုစမ္းပါဦး။
        အဖိုးက(၃)လခံ၊ စာရင္းေသေငြစာရင္းဖြင့္ခ်င္တယ္။ (၃)လၾကရင္ သူသံုးစရာရွိတယ္။ ဘဏ္ကမမက၊ တျခားအပ္ေငြတမ်ိဳးရွိေသးတယ္။ အဲဒါက အတိုးပိုရတယ္၊ ဒီစာရင္းဖြင့္ပါလားလို႔ အၾကံေပးေတာ့၊ ေလာဘနဲ႔။ ဟုတ္ၿပီဆို ယူလိုက္တယ္။ (၃)လၾကာလုိ႔ ေငြျပန္ထုတ္မယ္ၾကေတာ့၊ အခ်ိန္မေစ့မီပိုက္ဆံ ျပန္ထုတ္ခ်င္ရင္၊ ဒဏ္ေငြ ေဒၚလာ (၂၀၀) ေပးရမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ကေရာ။

သင္ခန္းစာ-၅- ကုိယ္နားလည္တာကုိလုပ္ပါ။ ၀ယ္ပါ။ ဘ႑ာေရး၀န္ေဆာင္မႈ၊ ထုတ္ကုန္တခုကုိ မရယူမီ၊ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ပါ။
        က်န္းမာေရးအာမခံလုပ္ထားတဲ့၊ အေမက သူေဆး႐ံုတက္ရရင္၊ အထူးခန္းမွာ တက္ဖုိ႔ အၾကံေပးၾကတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးအာမခံကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့၊ ေဆးဖိုးနဲ႔ သာမန္ခန္းအတြက္ စရိတ္ပဲေပးမယ္လို႕ ေရထားသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အထူးခန္းတက္တဲ့စရိတ္ကုိ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ပဲ ေငြေခ်လိုက္ရတယ္။ ဒဏ္ရာကလဲ၊ ႀကီးႀကီးမားမားပဲ၊ ေရေႏြးနဲ႔ေရခ်ိဳးဖို႔ျပင္ေနတံုး၊ လက္မေလးတေခ်ာင္း ခိုက္မိသြားတာပါ။

သင္ခန္းစာ-၆- အာမခံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို နားလည္ေအာင္၊ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ခၽြင္းခ်က္မ်ား၊ တာ၀န္မယူေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စာခ်ဳပ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ အျခားအေရးႀကီးသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ပါ။
        အဖိုးက၊ ပင္စင္ရံပံုေငြတခုထဲမွာ ေငြထည့္ထားေတာ့၊ အခ်ိန္ေစ့ရင္ ရမယ့္ေငြနဲ႔၊ သြားအတုတစံု စိုက္မယ္လို႔ မွန္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘးလူတစ္ေယာက္က ယူဖတ္ၾကည့္ေတာ့၊ အခ်ိန္ေစ့ဖို႔(၇)ႏွစ္ေစာင့္ရမယ္။ ဒီၾကားထဲ အစာမာမာမစားႏုိင္ဘဲ၊ ေရေသာက္ေန၊ ဒါမွ မဟုတ္အစာေပ်ာ့ေပ်ာ့ပဲစားေနရေတာ့မယ္။

သင္ခန္းစာ-၇- စိတ္အလိုလုိက္ၿပီး၊ ဘ႑ာေရး၀န္ေဆာင္မႈ/ ထုတ္ကုန္တခုကို မရယူပါႏွင့္။ မိမိ၏ လိုအပ္ခ်က္ကို သတ္မွတ္ၿပီး၊ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ကို ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူပါ။
          ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔၊ တခ်ိန္လံုးဖုန္းဆက္အေရာင္းေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္အေျပာေကာင္းတာနဲ႔၊ သူ႕ဆီက အာမခံတခု၀ယ္လိုက္တယ္။ တကယ္က်ေတာ့၊ အရင္တစ္ပတ္တံုးကလဲ၊ တခါ၀ယ္တာၿပီးၿပီ။ တေယာက္ထဲဆီက၊ ႏွစ္ခါေတာင္ ၀ယ္လိုက္မိတယ္။

သင္ခန္းစာ-၈- ျငင္းရမွာအားမနာပါႏွင့္၊ ဇြဲေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ဇြတ္အတင္းေရာင္းတတ္သူကို ျငင္းရမွာ အားနာစရာမရွိပါ။
          အဖိုးက၊ တကယ္လို႔သာ၊ အသက္ႀကီးတဲ့အခ်ိန္အတြက္ သူႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မထားရင္၊ မိသားစုက သူ႕ကိုေထာက္ပံ့ေနရမွာ။ အခုေတာ့သူဟာသူ႕ရဲ႕လူမႈဖူလံုေရးရံပုံေငြအျပင္၊ အပိုစုေငြေတြကို၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက စုလာတယ္။ သူ႕ပင္စင္ရံပံုေငြေတြက၊ အၿငိမ္းစားယူခ်ိန္မွာ လိုအပ္မယ့္၊ အေျခခံအသံုးအေဆာင္ေတြေလာက္ပဲ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕အေနနဲ႔ အၿငိမ္းစားယူခ်ိန္မွာ အမွီခိုမဲ့ေနႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခၽြးမလို၊ သူ၀ယ္ခ်င္တာရွိရင္၊ ပုိက္ဆံေတာင္းတတ္တဲ့ မွီခိုသူမ်ိဳးရွိေနတာက်ေတာ့၊ ကံဆိုးျပန္တာပဲေပါ့။

သင္ခန္းစာ-၉- အၿငိမ္းစားယူခ်ိန္အတြက္၊ ေစာေစာစီးစီးက ျပင္ဆင္းပါ။ ပင္စင္လစာသည္၊ စရိတ္အားလံုးကုိ ကာမိမည္မဟုတ္၊ အေျခခံစရိတ္မွ်သာ ကာမိပါသည္။
          တစ္ရက္မွာ အေမလုပ္သူက ၾကက္ဥကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕ စေတာ့ရွယ္ယာေတြက အျမတ္ေကာင္းေကာင္းရတာနဲ႔၊ ေငြေတြပံုေအာလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္အေတာ္ေလးၾကာေတာ့၊ အဲဒီကုမၸဏီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ၊ သတင္းစာထဲမွာ ပါလာတယ္။ ရွယ္ယာေစ်းေတြတက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ၾကက္ငွက္တုတ္ေကြးျဖစ္တာဆိုေတာ့ ရွိသမွ် ေငြကုန္ပါေလေရာ။

သင္ခန္းစာ-၁၀- ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖန္႔ၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံပါ။ အက်ိဳးအျမတ္ႀကီးမားေသာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတခုသည္ အႏၲရာယ္ႀကီးႀကီးမားမား တြဲပါလာတတ္ေၾကာင္း၊ မေမ့ပါႏွင့္။