အိႏၵိယ၏ အရွိန္ျမင့္လာသည့္ အေရွ႕ေမွ်ာ္ေပၚလစီ

by Save Irrawaddy on Sunday, November 6, 2011 at 11:00pm

 

(The Japan Times သတင္းစာမွ၊ 2 Nov 2011 ရက္စြဲပါ India’s Look East policy in top gear ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္)
ေဆာင္းပါးရွင္ Harsh V Pant မွာ လန္ဒန္ၿမိဳ႕၊ King’s College ကာကြယ္ေရး ေလ့လာမႈဌာနမွ ေပါေမာကၡတစ္ဦး ျဖစ္သည္)
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္း အိႏၵိယႏုိင္ငံက ျမန္မာႏွင့္ ဗီယက္နမ္မွ ေခါင္ေဆာင္ႀကီးမ်ားကုိ ေကာ္ေဇာနီခင္းကာ လက္ခံႀကိဳဆုိခဲ့ၿပီး အေရွ႕ေမွ်ာ္ေပၚလစီအေပၚ မည္မွ်အတုိင္းအတာအထိ အေလးအနက္ထားေၾကာင္း ထပ္မံ ထုတ္ေဖာ္ျပသလုိက္သည္။ အိႏၵိယသည္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသမွ သိသာထင္ရွားေသာ ႏုိင္ငံႏွစ္ ႏုိင္ငံႏွင့္ စီးပြားေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရးဆုိင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အခုိင္အမာ ျဖစ္ေပၚလာရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသလို အာရွေဒသတြင္း တရုတ္ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈအေပၚ တန္ျပန္ခ်ိန္ညွိႏုိင္ရန္လည္း ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည့္အားေလ်ာ္စြာ အေရွ႕ေမွ်ာ္ မူဝါဒကုိ ယခုကဲ့သုိ႔ အေလးအနက္ထား ထုတ္ေဖာ္ေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

အေရွ႕ေမွ်ာ္မူဝါဒသမွာ စစ္ေအးေခတ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး အေရွ႕အာရွေဒသအေပၚ ဥပကၡာျပဳခဲ့သည့္ အိႏၵိယအေနျဖင့္ အဆုိပါ ေဒသမွ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ဒီဇုိင္းဆင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္သည္ အာရွေဒသ၏ မဟာဗ်ဴဟာအခင္းအက်င္းတြင္ ဝရုန္းသုန္းကား အေျခအေန ဆုိက္ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံက ၎ႏွင့္ ကုိက္ညီမႈရွိမည့္ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈျပဳလုပ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည္။
တရုတ္ႏုိင္ငံသည္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္စီးပြားေရး အင္အားေကာင္းမြန္လာသည့္အားေလ်ာ္စြာ ၎၏ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား နယ္နိမိတ္ဆုိင္ရာ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ ငါသိငါတတ္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိရာ အေရွ႕အာရွ၊ အာေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသမွ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားႏွင့္ ေဘဂ်င္းအၾကား နယ္နိမိတ္ပုိင္ဆုိင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ တင္းမာမႈမ်ားမွာလည္း ျမင့္တက္လ်က္ရွိသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ သူ၏ မဟာမိတ္မ်ားမွာ အာရွေဒသတြင္း မဟာဗ်ဴဟာမ်ားကုိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ညႊန္ေပါင္းဖြဲ႕မႈတြင္ အေရးနိမ့္သလုိျဖစ္ေနသည့္ အိႏၵိယမွာမူ တရုတ္၏ ႀကီးထြားလာေသာပါဝါကုိ တန္ျပန္ခ်ိန္ညွိရန္အားယူေနရသည္။
အဆုိပါ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ႔ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား သြားေရာက္ လည္ပတ္မႈမွာ ေဒသတြင္း ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ထူးျခားေသာ အေရြ႕တစ္ခုအျဖစ္ ယူဆႏုိင္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ဖိအားေပးမႈမ်ား ရွိေနသည့္တုိင္ လတ္တေလာႏွစ္မ်ားအတြင္း ျမန္မာ-အိႏၵိယ ဆက္ဆံေရးမ်ားေၾကာင့္ နယူးေဒလီအစုိးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာ အကိ်ဳးစီးပြားမွာ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ား ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ယမန္ႏွစ္ အေစာပုိင္းကာလအတြင္း ျမန္မာစစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ အိႏၵိယသုိ႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ရာ အိႏၵိယအစုိးရကလည္း ၎ကုိ ေကာ္ေဇာနီခင္းကာ ႀကိဳဆုိခဲ့သည္။
အိႏၵိယသည္ အေစာပုိင္းကာလမ်ားက ျမန္မာစစ္အစုိးရအေပၚ ျပစ္တင္ေဝဖန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္တုိင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းကာလမွစ၍ အေရွ႕ေမွ်ာ္ေပၚလစီကုိ လက္ကုိင္က်င့္သုံးရန္ အလုိ႔ငွာ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ေထာက္ခံေျပာဆုိမႈမ်ားကုိ ရပ္ဆုိင္းခဲ့သည္။ နယူးေဒလီအစိုးရအတြက္ အေရးတႀကီး ျဖစ္လာသည့္ကိစၥမွာ ျမန္မာျပည္တြင္း တရုတ္ႏုိင္ငံ၏အခန္းက႑ ႀကီးမားလာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံအတြက္အလြန္ နီးကပ္ေသာ အိမ္နီးခ်င္းလည္းျဖစ္ၿပီး သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ရရွိေရးအတြက္ပင္ ရင္းျမစ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တရုတ္ျပည္၏ စက္ကြင္းထဲသုိ႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္ေရာက္ေနၿပီဟူေသာအခ်က္ကုိ သေဘာေပါက္လာသည့္ နယူးေဒလီ အစိုးရက ယခင္ကက်င့္သုံးခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္ အထီးက်န္ျဖစ္ေရးေပၚလစီကုိ စြန္႔လႊတ္ကာ စစ္အစိုးရႏွင့္ တုိက္ရုိက္ေစ့စပ္ ညွိႏႈိင္းသည့္ ေပၚလစီကုိ စတင္က်င့္သုံး လာသည္။
အိႏၵိယက အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္သည့္ကိစၥမွာ ၎အတြက္ မ်ားစြာခက္ခဲသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
ထုိသုိ႔ရပ္တည္ျခင္းေၾကာင့္ ကမာၻ႔အႀကီးဆုံး ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံတည္းဟူေသာ ၎၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တုိင္းျပည္အတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္သည့္ မဟာဗ်ဴဟာ အက်ိဳးစီးပြားအၾကား ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ျဖစ္ေစသည္ကုိ ေကာင္စြာနားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္း ျမန္မာဒုကၡသည္ ကြန္ျမဴနစ္တီရွိေနျခင္းမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံကုိ စစ္အစုိးရက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းမႈ၏ ရလဒ္တစ္ခုပင္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ အိႏၵိယအီလစ္အသုိင္းအဝုိင္းက  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ေသာ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လြတ္လပ္မႈအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ကာလၾကာရွည္စြာ ႏွစ္သက္သေဘာက်ခဲ့သည္။ ႏုိဗယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္တုိင္သည္ပင္ အိႏၵိယ၏ အျမင့္ဆုံးဆုတစ္ခု ျဖစ္ေသာ Civilian Awards ကုိ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ယေန႔အခ်ိန္ထိ က်င့္သုံးဆဲျဖစ္သည့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ေပၚလစီမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ လတ္တေလာ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္အၾကား ကုန္သြယ္ေရး၊ စြမ္းအင္တူးေဖာ္ေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရး အစရွိသည့္ က႑တုိ႔တြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ျမင့္တက္လာသည့္ အားေလ်ာ္စြာ ျမန္မာျပည္တြင္း အိႏၵိယ၏ မဟာဗ်ဴဟာ အက်ိဳးစီးပြားမွာလည္း သိသိသာသာပင္ အေရးပါ အရာေရာက္လာသည္။
မဟာဗ်ဴဟာ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားေၾကာင့္ နယူးေဒလီအစိုးရအေနျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအေရးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစုိးရအေပၚ ႏူးညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္ ေျပာဆုိမႈမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ရန္သာ ရွိေတာ့သည္။ အိႏၵိယသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ယုံၾကည္မႈကုိ ရရွိထားေပရာ အဆုိပါ အေနအထားကုိ မည္သုိ႔မွ်ဆုံးရႈံးခံႏုိင္သည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာအေပၚ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမႈမ်ားကုိ ဆန္႔က်င္ေသာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ဆက္လက္က်န္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကလည္း သူမအေနျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မည့္ အျခားေသာနည္းလမ္းမ်ားကုိ ရွာေဖြရန္ႏွင့္ အိႏၵိယအတြက္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ မဟာဗ်ဴဟာေနရာ ခင္းက်င္း ေပးရန္ စစ္အစိုးရကုိ ဆက္လက္ေျပာဆုိမည္ဟူေသာ အရိပ္အျမြက္မ်ိဳး ထုတ္ေဖာ္ျပသထားသည္။
အိႏၵိယသုိ႔ ဗီယက္နမ္ သမၼတ Truong Tan Sam ၿပီးခဲသည့္ ေအာက္တုိဘာလက သုံးရက္တာမွ် သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့မႈသည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ အၾကား ႀကီးထြားလာေသာ ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္မႈအေနအထားကုိ ေဖာ္ျပလုိက္ရာေရာက္ခဲ့ပါသည္။ အိႏၵိယက တရုတ္ႏုိင္ငံကုိ အေရးမစုိက္ဘဲ မိမိ၏ ONGC Videsh Limited(OVL) အေနျဖင့္ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ျပင္တြင္းရွိ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ လုပ္ကြက္ ၂ ခုတြင္ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ရွာေဖြတူးေဖာ္မႈမ်ား ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္အသိေပးလုိက္ၿပီးေနာက္ ထြက္ေပၚလာေသာ နယူးေဒလီႏွင့္ ဟႏြိဳင္းအစိုးရ ႏွစ္ရပ္အၾကား ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏီွးမႈမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူမ်ားကုိ အေတာ္ပင္မ်က္ခုံးလႈပ္ေစခဲ့သည္။
အေရွ႕အာရွႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္ အိႏၵိယ၏အခန္းက႑ ျမင့္တက္လာၿပီး တရုတ္ကလည္း ေတာင္အာရွႏွင့္ အိႏၵိယသမုဒၵရာ ေဒသတြင္ ေျခကုပ္ယူမႈမ်ား တုိးျမွင့္လုပ္ေဆာင္လာခ်ိန္၌ နယူးေဒလီအစိုးရက အေရွ႕အာရွ ေဒသတြင္း ၎၏ေဝစုမ်ား ဆက္လက္ရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းလာသလုိ အေရွ႕အာရွေဒသ ေရျပင္တြင္ တရားဝင္ျဖစ္မည့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ေပၚထြက္ရန္ အခုိင္အမာ လုပ္ေဆာင္လာသည္။ အိႏၵိယသည္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္မွ အေရွ႕ေျမာက္ အာရွေဒသႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသုိ႔ ဆက္သြယ္သည့္ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းလမ္းမ်ား အကာအကြယ္ေပးေရးတြင္လည္း အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ရွိေနသည္။
အိႏၵိယသည္ နယူးေဒလီ-ဟႏြိဳင္းလုံၿခံဳေရးမဟာမိတ္ဖြဲ႕တည္မႈ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းအျဖစ္ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီး အိႏၵိယေရတပ္မ်ား ေဒသတြင္း တည္ရွိေနေရးကုိ လုပ္ကုိင္သြားရန္ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းလမ္း လုံၿခံဳေရးႏွင့္ ပင္လယ္ဓားျပအႏၱရာယ္ ကာကြယ္ေရးတြင္လည္း အိႏၵိယႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ၂ ႏုိင္ငံစလုံး တူညီသည့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ရွိေနသည္။ ထုိ႔ျပင္ အိႏၵိယသမုဒၵရာႏွင့္ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ျပင္အတြင္း တရုတ္ ဝင္ေရာက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးတြင္ တူညီသည့္ စုိးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားရွိေနသည္။
အိႏၵိယ၏ မဟာဗ်ဴဟာအက်ိဳးစီးပြားမွာ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံကုိ ေဒသတြင္း အဓိကက်ေသာ ပေလယာႏုိင္ငံအျဖစ္ ေပၚထြန္းလာေစရန္ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ အဆုိပါ ဦးတည္ခ်က္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာႏုိင္ေရးအတြက္ ဟႏြိဳင္းအစုိးရကုိ အကူအညီေပးရန္ အသင့္အေနအထားတြင္ရွိပါသည္။ အာရွေဒသတြင္း ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာကိစၥ ႀကီးမားမႈအေပၚ တူညီသည့္ ခ်ဥ္းကပ္မႈမွာ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးအေနျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ သြားရန္ ျဖစ္သည္။
ဆုိပါက အိႏၵိယသည္ အေရွ႕ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္း ခုိင္မာျပတ္သားေသာ ေပၚလစီတစ္ရပ္ကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ေပၚလစီအရ တရုတ္၏ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈ အရွိန္ေလ်ာ့က်သြားေစရန္ ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံငယ္မ်ားမွ တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။ မ်ားစြာမေဝးေတာ့သည့္ အနာဂတ္တြင္မူ အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕ဝင္အင္အားမ်ား ေဒသတြင္းမွ ေလွ်ာ့ခ်သြားဖြယ္ရွိသည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ အကယ္၍ အိႏၵိယ ကသာ ေဒသတြင္း ၎၏ အခန္းက႑ႏွင့္ အလားအလာမ်ားကုိ ေကာင္းမြန္စြာ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္မည္ဆုိပါက အာရွေဒသ အိႏၵိယ ၾသဇာႀကီးမားမႈမ်ားကုိ ပုိ၍ ေတြ႕ျမင္လာရမည္ ျဖစ္သည္။