ဦးေန၀င္းနဲ႕ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္
|
8:39 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
By Min Thant Syn ·
၁၉၆၃
ခုႏွစ္ဇူလိုင္ လ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီဥကၠဌ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းက သတင္းစာတိုက္မ်ား၌ ထားရွိသင့္ေသာ သတင္းစာမူဝါဒမ်ား
ေပးခဲ့ရာတြင္ ျပည္တြင္းသတင္း၊ ျပည္ပ သတင္းမ်ား ေရးသားရာတြင္ သတင္းမ်ားကို
ဖံုးဖိမထားရန္၊ အညႇီအေဟာက္ (ကာမရာဂ ျမဴဆြယ္) သတင္း မ်ားေရွာင္ရန္၊ သတင္းစာ
ေခါင္းႀကီးပိုင္းကို ေရးသားရာ၌ ျပည္သူတို႔ အေတြးအေခၚ တိုးတက္ေအာင္၊
မွန္ကန္ေအာင္ ေရးသားပညာေပးရန္၊ သတင္းစာ ထုတ္ေဝျခင္းသည္ အျမတ္ရဖို႔မဟုတ္
သတင္းမွန္ေပးေရး အဓိကထားရန္တို႔ကို သတင္းစာဆရာမ်ားအား ရွင္းျပသည္။
ဘာသာေရးသတင္း ေဆာင္းပါးေရးရာ၌ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း
ဆက္လက္ ရွင္းျပသည္။
“ဘာသာေရးကို မထိတာ ေကာင္းသည္။ သြားမထိၾကပါနဲ႔။ သူမ်ား ဘာသာေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ညီေအာင္ ေျပာင္းလာသည္။ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ေခတ္နဲ႔အညီ မျပဳျပင္ၾကေသး၊ ကြန္ဆာေဗးတစ္ (ေရွး႐ိုးစြဲ၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ေနၾကဆဲ) ျဖစ္ေနသည္။ ဆင္းရဲသူမ်ားမွာ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ကုန္သည္။ သူတို႔က ပါးနပ္သည္။ သာသနာျပဳရာ၌ ဆင္းရဲသူကိုရွာၿပီး ေက်ာင္းထား ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဘာသာထဲ သြတ္သြင္းသည္။ ဘာသာ ေျပာင္းလိုက္တာနဲ႔ မူလ ဗမာ့စိတ္ထား၊ အေတြးက စေျပာင္းသြားသည္။ ထိုဘာသာမ်ား၏ ခိုင္းရာ လုပ္ၾကသည္။ ထိုဘာသာကြဲမ်ား အတြင္း ဝင္မိလွ်င္ ထြက္လမ္းမရွိ၊ တစ္ဖက္က တက္ေနသေလာက္ ဒီဘက္က မလိုက္ႏိုင္လွ်င္ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္။
သတ္ပံုႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ တတ္ကၽြမ္း နားလည္သည့္ စာျပင္ဆရာကို ထားပါ။ ဒီေခတ္က ေျခလ်င္ကို ေျခက်င္ဟု သင္ေနသည့္ေခတ္ ျဖစ္သည္။ ေတာင္တန္း ေဒသအေရး ေျပာရလွ်င္ ဗမာအေပၚ လူမ်ိဳးစုေတြက လူမ်ိဳးႀကီး အျဖစ္ စြဲေနမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ရဦးမည္။
သတင္းစာထုတ္တာ သတင္းမွန္ေပးဖို႔ပါ။ ျမတ္ဖို႔စြန္းဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း မရႈံးရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ရတဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔သံုးေငြ မွ်တဖို႔ သူ႔အ႐ိုးနဲ႔ သူျပန္ထိုးႏိုင္ရင္ ေကာင္းတာေပါ့။ သတင္း ေရးသားရာမွာ တိက် မွန္ကန္မႈ ရွိရပါမည္္။ သတင္းစာတိုက္ အသံုးစရိတ္ ( ဘက္ဂ်က္) နဲ႔ ပတ္သက္ ေျပာရလွ်င္ အမႈထမ္းလစာ၊ စကၠဴဖိုး၊ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရးတို႔မွ အပ ကုန္က်စရိတ္ အားလံုးအတြက္ တစ္ခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ စစ္ေဆးေနရမည္။ ယင္းအသံုးစရိတ္ (ကုန္က်ေငြ၊ ထုတ္ေငြ) ကိုမွီၿပီး သတင္းစာ ေရာင္းေစ်းကို ျဖတ္ပါ။ သူမ်ားထက္ ေစ်းမပိုပါေစနဲ႔။ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ရေငြကို ျပန္ခ်ိန္ပါ။
ျမန္မာ့ သတင္းစဥ္ (ထိုစဥ္က အေခၚ NAB- News Agency Burma) ယခု MNA –Myannar News Agency က သတင္းစံုေအာင္ ျဖန္႔ခ်ိပါ။ သတင္းကို လွည့္ပတ္ (Twist) တာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔။ မိမိတို႔ သိသလို တိုင္းျပည္က သိေစ ခ်င္သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီအေပၚ ဘာပဲေရးေရး၊ ဘာပဲ ေဝဖန္ေဝဖန္ မဖံုးကြယ္ပါနဲ႔၊ ထည့္ေပးပါ။
သတင္းစာမွာ မာတိကာႏွင့္ သတင္းစာၫႊန္း ထည့္ေပးပါ။ မာတိကာကို မ်က္ႏွာဖံုးမွာ မထည့္ပါႏွင့္။ အတြင္းမွာထည့္ပါ။ အယ္ဒီတာ အာေဘာ္ (ေခါင္းႀကီးပိုင္း) ထည့္ေသာ စာမ်က္ႏွာမွာ မာတိကာထည့္ရင္ ပိုေကာင္းသည္။ လန္ဒန္တိုင္းမ္ သတင္းစာမွာလို ဒီစာမ်က္ႏွာ ဒီေနရာမွာ ဒါကို တစ္ခါေဖာ္ျပရင္ ေနာင္လည္း ေနရာမေျပာင္းဘဲ အဲဒီေနရာမွာ ေဖာ္ျပပါ။ စာမ်က္ႏွာ အညႊန္း (စာၫႊန္း) တိက်ပါေစ။ သတင္း၊ ေဆာင္းပါးကို ေနာက္စာမ်က္ႏွာသို႔ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ ထိုဆက္ဖတ္ရမည့္ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္၊ ေကာ္လန္နံပါတ္ကို တိက်စြာ ေဖာ္ျပပါ။
သတင္းစာ အေရးအသား၊ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္း မရင့္သီးေစႏွင့္။ အျပစ္ကို ေျပာရာ၌ပင္ လိမၼာပါးနပ္စြာ ေျပာတက္ပါေစ။ ပညာေရး ေလာကမွာ စာသင္တာဟာ ဒီဂရီ (ဘြဲ႕) ရဖို႔လား၊ စာတက္ဖို႔လား။ ပညာေရးဘက္မွာ ယိုယြင္းလာတာဟာ ဒါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူမ်ိဳးပါ ခၽြတ္ယြင္းေနသည္။ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းဖို႔လိုသည္။ တက္႐ံုသာမဟုတ္၊ တက္ၿပီးသားကိုလည္း ေသြးေနရဦးမည္။ အေသးစိတ္ မတိုက္ေသးဘဲ မူကိုသာ ပထမတိုက္၊ ပထမ အေတြးအေခၚကို ေျပာင္းဖို႔လိုသည္။”
၃-၁၀-၆၃ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာ တိုက္မ်ားမွ (ထိုအခ်ိန္က အစိုးရထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ ေန႔စဥ္ သတင္းစာတိုက္ တစ္တိုက္သာ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္တေထာင္ကမူ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ၏ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ကို ေထာက္ခံေနေပၿပီ) သတင္းစာ ဆရာမ်ားကို ဖိတ္ၾကားကာ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဥကၠဌက သတင္းစာ မူဝါဒႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ရွင္းလင္း ေျပာၾကား ျပန္သည္။ (ယင္းသို႔ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားရာတြင္ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ မူဝါဒေရးရာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စန္းယု၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေသာင္းဒန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္လြင္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး လွဟန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ကိုကိုတို႔ ပါဝင္ေလသည္။ သတင္းစာတိုက္ အယ္ဒီတာ မ်ားအျပင္ ပင္တိုင္ေဆာင္ပါးရွင္ ဦးသိန္းေဖျမင့္၊ ဆရာ ဇဝန၊ ဆရာႀကီး ဒဂံုဦးလွေဘ၊ သာဂဒိုးတို႔လည္း ပါဝင္ေလသည္။)
“စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေငြေရးေၾကးေရး သတင္း ေရးသားမႈ၊ အမ်ိဳးသား စီမံကိန္းဌာန ဗဟို စာရင္းအင္းႏွင့္ စီးပြားေရးဌာန တို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ၿပီး စီးပြားေရးဆိုင္ရာ သတင္း ေဆာင္းပါး၊ ခန္႔မွန္းေျခေတြကို ေရးေစခ်င္သည္။ အခုခ်က္ခ်င္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ ေနာင္မွာ ေရးႏိုင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုသည္။ အယ္ဒီတာ့ထံ ေပးစာအခန္းတြင္ ျပည္သူတို႔၏ အမွန္အတိုင္း တိုင္ေတာ ေရးသားျခင္း၊ အႀကံေပး ေရးသားျခင္းမ်ား ေဖာ္ျပပါ။ အားကစား သတင္းမ်ားတြင္ ျပည္တြင္း အားကစားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ျပည္သူတိုင္း စိတ္ဝင္စားသည့္ အားကစားဆိုလွ်င္ ယင္းသတင္းမ်ိဳးကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပပါ။ ကမာၻ႕အားကစား သတင္း က်ေတာ့ စံုေအာင္ ထည့္ပါ။ သို႔ေသာ္ သိပ္ရွည္စရာမလို။
ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေရးသား ေဖာ္ျပရာတြင္ အေမရိကန္ထုတ္ အပတ္စဥ္သတင္းစဥ္ သတင္းမဂၢဇင္းမ်ား ျဖစ္သည့္ Time and Newsweek တို႔တြင္ ေရးသားတင္ျပသကဲ့သို႔ စိတ္ဝင္စားသိရွိ သေဘာေပါက္ေအာင္ စံုစံုလင္လင္ ေရးေစခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔လို ကိုယ္လိုရာဆြဲၿပီး ေရးတဲ့ သူတို႔အက်င့္ မ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္။ ေရးပံုေရးနည္းတင္ျပပံု ေကာင္းသည္။ ပညာပါသည္။ သတင္းမ်ားကို အေရွ႕အုပ္စု သတင္း၊ အေနာက္အုပ္စု သတင္းဆိုၿပီး ခြဲေရးမလား။ သို႔မဟုတ္ ပထဝီနဲ႔ Continent (အာရွတိုက္၊ အာဖရိကတိုက္ စသည့္တိုက္) အလိုက္ ေရးမလား။ သေဘာမွာေတာ့ Analysis of weekly News, တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ ဝါဒျဖန္႔တဲ့၊ ပုတ္ခတ္တဲ့ သတင္းမ်ိဳးက်ေတာ့ သတင္း အေၾကာင္းအရာ သက္သက္ကိုသာ ၿခံဳၿပီး ေဖာ္ျပပါ”
၈-၁၀-၆၃ ရက္ေန႔ လုပ္သား ျပည္သူ႔ေန႔စဥ္ သတင္းစာကို အစိုးရ အာေဘာ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝၿပီးစတြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဥကၠဌက စာနယ္ဇင္း မူဝါဒႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သတင္းစာမ်ားအား ဤသို႔ ေျပာၾကားျပန္သည္။
“သတင္းမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးသည္။ သတင္း ေရြးရာ၌ ပထမဦးစားေပးရမည့္ သတင္းသည္ ျပည္တြင္း သတင္း ျဖစ္ရမည္။ ေနာက္တစ္ဆင့္ ကမာၻ႕သတင္း ျဖစ္သည္။ သတင္းစာသည္ လန္ဒန္တိုင္းမ္ သတင္းစာကဲ့သို႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိ (Dignifined) တည္ၾကည္ေသာ သတင္းစာ ျဖစ္ရမည္။ ခန္႔ျငား ထည္ဝါရမည္။ သတင္းႏွင့္ သတင္း ဓာတ္ပံုမ်ားသည္ ကာမရာဂ ျမႇဴဆြယ္သည့္ အာ႐ံုခံစားမႈ အေလးေပး Sensational သတင္းစာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္။ ကမာၻ႕သတင္းမ်ား ေရးရာ၌ ပထမ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ အက်ိဳး၊ ဒုတိယ မ်က္ေမွာက္ ေရးရာ သတင္းအသိ၊ တတိယ ကမာၻက စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိေသာ သတင္းမ်ားကို အေလးေပး ေရးရမည္။ စာမ်က္ႏွာ မ်ားမ်ားေပး၊ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ သတင္းစာ သံုးမ်က္ႏွာစာထိ ထည့္ပါ။ အားကစားသတင္းေတြ စံုလင္ပါေစ၊ သတင္းစာ ေနရာေတာ့ မျဖဳန္းပါႏွင့္။ ကာတြန္းေတြ မ်ားေနၿပီ။ သူတို႔ ဆြဲခ်င္တိုင္း မဆြဲေစဘဲ ကိုယ္က ကာတြန္းဆြဲဖို႔ စိတ္ကူး စိတ္သန္းကို မူဝါဒအျဖစ္ ခ်မွတ္ပါ။ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားႀကီး၊ ေခါင္းစာလံုးေတြ အႀကီးႀကီး မထည့္သင့္၊ ေၾကးမံုလို မျဖစ္သင့္၊ လန္ဒန္တိုင္းမ္လို တည္ၿငိမ္တဲ့ သတင္းစာမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ”
တကၠသိုလ္ျမတ္သူ
“ဘာသာေရးကို မထိတာ ေကာင္းသည္။ သြားမထိၾကပါနဲ႔။ သူမ်ား ဘာသာေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ညီေအာင္ ေျပာင္းလာသည္။ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ေခတ္နဲ႔အညီ မျပဳျပင္ၾကေသး၊ ကြန္ဆာေဗးတစ္ (ေရွး႐ိုးစြဲ၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ေနၾကဆဲ) ျဖစ္ေနသည္။ ဆင္းရဲသူမ်ားမွာ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ကုန္သည္။ သူတို႔က ပါးနပ္သည္။ သာသနာျပဳရာ၌ ဆင္းရဲသူကိုရွာၿပီး ေက်ာင္းထား ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဘာသာထဲ သြတ္သြင္းသည္။ ဘာသာ ေျပာင္းလိုက္တာနဲ႔ မူလ ဗမာ့စိတ္ထား၊ အေတြးက စေျပာင္းသြားသည္။ ထိုဘာသာမ်ား၏ ခိုင္းရာ လုပ္ၾကသည္။ ထိုဘာသာကြဲမ်ား အတြင္း ဝင္မိလွ်င္ ထြက္လမ္းမရွိ၊ တစ္ဖက္က တက္ေနသေလာက္ ဒီဘက္က မလိုက္ႏိုင္လွ်င္ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္။
သတ္ပံုႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ တတ္ကၽြမ္း နားလည္သည့္ စာျပင္ဆရာကို ထားပါ။ ဒီေခတ္က ေျခလ်င္ကို ေျခက်င္ဟု သင္ေနသည့္ေခတ္ ျဖစ္သည္။ ေတာင္တန္း ေဒသအေရး ေျပာရလွ်င္ ဗမာအေပၚ လူမ်ိဳးစုေတြက လူမ်ိဳးႀကီး အျဖစ္ စြဲေနမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ရဦးမည္။
သတင္းစာထုတ္တာ သတင္းမွန္ေပးဖို႔ပါ။ ျမတ္ဖို႔စြန္းဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း မရႈံးရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ရတဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔သံုးေငြ မွ်တဖို႔ သူ႔အ႐ိုးနဲ႔ သူျပန္ထိုးႏိုင္ရင္ ေကာင္းတာေပါ့။ သတင္း ေရးသားရာမွာ တိက် မွန္ကန္မႈ ရွိရပါမည္္။ သတင္းစာတိုက္ အသံုးစရိတ္ ( ဘက္ဂ်က္) နဲ႔ ပတ္သက္ ေျပာရလွ်င္ အမႈထမ္းလစာ၊ စကၠဴဖိုး၊ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရးတို႔မွ အပ ကုန္က်စရိတ္ အားလံုးအတြက္ တစ္ခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ စစ္ေဆးေနရမည္။ ယင္းအသံုးစရိတ္ (ကုန္က်ေငြ၊ ထုတ္ေငြ) ကိုမွီၿပီး သတင္းစာ ေရာင္းေစ်းကို ျဖတ္ပါ။ သူမ်ားထက္ ေစ်းမပိုပါေစနဲ႔။ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ရေငြကို ျပန္ခ်ိန္ပါ။
ျမန္မာ့ သတင္းစဥ္ (ထိုစဥ္က အေခၚ NAB- News Agency Burma) ယခု MNA –Myannar News Agency က သတင္းစံုေအာင္ ျဖန္႔ခ်ိပါ။ သတင္းကို လွည့္ပတ္ (Twist) တာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔။ မိမိတို႔ သိသလို တိုင္းျပည္က သိေစ ခ်င္သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီအေပၚ ဘာပဲေရးေရး၊ ဘာပဲ ေဝဖန္ေဝဖန္ မဖံုးကြယ္ပါနဲ႔၊ ထည့္ေပးပါ။
သတင္းစာမွာ မာတိကာႏွင့္ သတင္းစာၫႊန္း ထည့္ေပးပါ။ မာတိကာကို မ်က္ႏွာဖံုးမွာ မထည့္ပါႏွင့္။ အတြင္းမွာထည့္ပါ။ အယ္ဒီတာ အာေဘာ္ (ေခါင္းႀကီးပိုင္း) ထည့္ေသာ စာမ်က္ႏွာမွာ မာတိကာထည့္ရင္ ပိုေကာင္းသည္။ လန္ဒန္တိုင္းမ္ သတင္းစာမွာလို ဒီစာမ်က္ႏွာ ဒီေနရာမွာ ဒါကို တစ္ခါေဖာ္ျပရင္ ေနာင္လည္း ေနရာမေျပာင္းဘဲ အဲဒီေနရာမွာ ေဖာ္ျပပါ။ စာမ်က္ႏွာ အညႊန္း (စာၫႊန္း) တိက်ပါေစ။ သတင္း၊ ေဆာင္းပါးကို ေနာက္စာမ်က္ႏွာသို႔ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ ထိုဆက္ဖတ္ရမည့္ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္၊ ေကာ္လန္နံပါတ္ကို တိက်စြာ ေဖာ္ျပပါ။
သတင္းစာ အေရးအသား၊ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္း မရင့္သီးေစႏွင့္။ အျပစ္ကို ေျပာရာ၌ပင္ လိမၼာပါးနပ္စြာ ေျပာတက္ပါေစ။ ပညာေရး ေလာကမွာ စာသင္တာဟာ ဒီဂရီ (ဘြဲ႕) ရဖို႔လား၊ စာတက္ဖို႔လား။ ပညာေရးဘက္မွာ ယိုယြင္းလာတာဟာ ဒါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူမ်ိဳးပါ ခၽြတ္ယြင္းေနသည္။ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းဖို႔လိုသည္။ တက္႐ံုသာမဟုတ္၊ တက္ၿပီးသားကိုလည္း ေသြးေနရဦးမည္။ အေသးစိတ္ မတိုက္ေသးဘဲ မူကိုသာ ပထမတိုက္၊ ပထမ အေတြးအေခၚကို ေျပာင္းဖို႔လိုသည္။”
၃-၁၀-၆၃ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာ တိုက္မ်ားမွ (ထိုအခ်ိန္က အစိုးရထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ ေန႔စဥ္ သတင္းစာတိုက္ တစ္တိုက္သာ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္တေထာင္ကမူ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ၏ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ကို ေထာက္ခံေနေပၿပီ) သတင္းစာ ဆရာမ်ားကို ဖိတ္ၾကားကာ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဥကၠဌက သတင္းစာ မူဝါဒႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ရွင္းလင္း ေျပာၾကား ျပန္သည္။ (ယင္းသို႔ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားရာတြင္ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ မူဝါဒေရးရာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စန္းယု၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေသာင္းဒန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္လြင္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး လွဟန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ကိုကိုတို႔ ပါဝင္ေလသည္။ သတင္းစာတိုက္ အယ္ဒီတာ မ်ားအျပင္ ပင္တိုင္ေဆာင္ပါးရွင္ ဦးသိန္းေဖျမင့္၊ ဆရာ ဇဝန၊ ဆရာႀကီး ဒဂံုဦးလွေဘ၊ သာဂဒိုးတို႔လည္း ပါဝင္ေလသည္။)
“စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေငြေရးေၾကးေရး သတင္း ေရးသားမႈ၊ အမ်ိဳးသား စီမံကိန္းဌာန ဗဟို စာရင္းအင္းႏွင့္ စီးပြားေရးဌာန တို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ၿပီး စီးပြားေရးဆိုင္ရာ သတင္း ေဆာင္းပါး၊ ခန္႔မွန္းေျခေတြကို ေရးေစခ်င္သည္။ အခုခ်က္ခ်င္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ ေနာင္မွာ ေရးႏိုင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုသည္။ အယ္ဒီတာ့ထံ ေပးစာအခန္းတြင္ ျပည္သူတို႔၏ အမွန္အတိုင္း တိုင္ေတာ ေရးသားျခင္း၊ အႀကံေပး ေရးသားျခင္းမ်ား ေဖာ္ျပပါ။ အားကစား သတင္းမ်ားတြင္ ျပည္တြင္း အားကစားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ျပည္သူတိုင္း စိတ္ဝင္စားသည့္ အားကစားဆိုလွ်င္ ယင္းသတင္းမ်ိဳးကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပပါ။ ကမာၻ႕အားကစား သတင္း က်ေတာ့ စံုေအာင္ ထည့္ပါ။ သို႔ေသာ္ သိပ္ရွည္စရာမလို။
ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေရးသား ေဖာ္ျပရာတြင္ အေမရိကန္ထုတ္ အပတ္စဥ္သတင္းစဥ္ သတင္းမဂၢဇင္းမ်ား ျဖစ္သည့္ Time and Newsweek တို႔တြင္ ေရးသားတင္ျပသကဲ့သို႔ စိတ္ဝင္စားသိရွိ သေဘာေပါက္ေအာင္ စံုစံုလင္လင္ ေရးေစခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔လို ကိုယ္လိုရာဆြဲၿပီး ေရးတဲ့ သူတို႔အက်င့္ မ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္။ ေရးပံုေရးနည္းတင္ျပပံု ေကာင္းသည္။ ပညာပါသည္။ သတင္းမ်ားကို အေရွ႕အုပ္စု သတင္း၊ အေနာက္အုပ္စု သတင္းဆိုၿပီး ခြဲေရးမလား။ သို႔မဟုတ္ ပထဝီနဲ႔ Continent (အာရွတိုက္၊ အာဖရိကတိုက္ စသည့္တိုက္) အလိုက္ ေရးမလား။ သေဘာမွာေတာ့ Analysis of weekly News, တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ ဝါဒျဖန္႔တဲ့၊ ပုတ္ခတ္တဲ့ သတင္းမ်ိဳးက်ေတာ့ သတင္း အေၾကာင္းအရာ သက္သက္ကိုသာ ၿခံဳၿပီး ေဖာ္ျပပါ”
၈-၁၀-၆၃ ရက္ေန႔ လုပ္သား ျပည္သူ႔ေန႔စဥ္ သတင္းစာကို အစိုးရ အာေဘာ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝၿပီးစတြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ဥကၠဌက စာနယ္ဇင္း မူဝါဒႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သတင္းစာမ်ားအား ဤသို႔ ေျပာၾကားျပန္သည္။
“သတင္းမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးသည္။ သတင္း ေရြးရာ၌ ပထမဦးစားေပးရမည့္ သတင္းသည္ ျပည္တြင္း သတင္း ျဖစ္ရမည္။ ေနာက္တစ္ဆင့္ ကမာၻ႕သတင္း ျဖစ္သည္။ သတင္းစာသည္ လန္ဒန္တိုင္းမ္ သတင္းစာကဲ့သို႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိ (Dignifined) တည္ၾကည္ေသာ သတင္းစာ ျဖစ္ရမည္။ ခန္႔ျငား ထည္ဝါရမည္။ သတင္းႏွင့္ သတင္း ဓာတ္ပံုမ်ားသည္ ကာမရာဂ ျမႇဴဆြယ္သည့္ အာ႐ံုခံစားမႈ အေလးေပး Sensational သတင္းစာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္။ ကမာၻ႕သတင္းမ်ား ေရးရာ၌ ပထမ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ အက်ိဳး၊ ဒုတိယ မ်က္ေမွာက္ ေရးရာ သတင္းအသိ၊ တတိယ ကမာၻက စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိေသာ သတင္းမ်ားကို အေလးေပး ေရးရမည္။ စာမ်က္ႏွာ မ်ားမ်ားေပး၊ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ သတင္းစာ သံုးမ်က္ႏွာစာထိ ထည့္ပါ။ အားကစားသတင္းေတြ စံုလင္ပါေစ၊ သတင္းစာ ေနရာေတာ့ မျဖဳန္းပါႏွင့္။ ကာတြန္းေတြ မ်ားေနၿပီ။ သူတို႔ ဆြဲခ်င္တိုင္း မဆြဲေစဘဲ ကိုယ္က ကာတြန္းဆြဲဖို႔ စိတ္ကူး စိတ္သန္းကို မူဝါဒအျဖစ္ ခ်မွတ္ပါ။ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားႀကီး၊ ေခါင္းစာလံုးေတြ အႀကီးႀကီး မထည့္သင့္၊ ေၾကးမံုလို မျဖစ္သင့္၊ လန္ဒန္တိုင္းမ္လို တည္ၿငိမ္တဲ့ သတင္းစာမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ”
တကၠသိုလ္ျမတ္သူ
0 comments:
Post a Comment