အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမ်ဳိးသားအင္အားစု

by Wai Maw on Monday, May 16, 2011 at 9:00am

          အမ်ဳိးသားျပန္လည္္ရင္ၾကားေစ့ေရး အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ ဒီအဆုိကုိ ကန္႔ကြက္သူရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔က ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ ေခါင္းေဆာင္နုိင္သူ က လည္းရွာမွရွားပါပဲ။
          အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္ရာမွာ အစုိးရေခါင္းေဆာင္မွေအာင္ျမင္မယ္လုိ႔ ဆုိသူေတြလည္းရွိ ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုအင္တုိက္အားတုိက္ ေထာက္ခံမႈရရွိသူေခါင္းေဆာင္ တည္ေဆာက္ရင္ မုခ်ေအာင္ျမင္ မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ေလ့လာ ရရွိ သမွ် ကုိ အမ်ားထည့္သြင္းစဥ္းစားနုိင္ေအာင္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။


ဗုုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးတည္း
          ကၽြန္ျဖစ္ျပီး ဒီမွာဘက္ သမုိင္းတြင္ရစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္နုိင္ခဲ့တာဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္မႈ ဒုတိယအၾကိမ္ ၾကိဳးပမ္းသူ ဟာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးနုျဖစ္ပါတယ္။
ဦးနု လူထုေထာက္ခံမႈ
          ၁၉၅၈ ခု ဖဆပလ (သန္႔ရွင္း၊ တည္ျမဲ) ကဲြၾကေတာ့ သန္႔ရွင္း ဖဆပလ ဥကၠဌၾကီး ဦးနုနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္တုိ႔ နုိင္ငံတြင္း စည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္ ေရာက္ေလရာမွာ သိန္းခ်ီတဲ့လူထုၾကီး စုရံုးေရာက္ရွိ ၾကိဳဆုိၾကပါတယ္။ ဥကၠဌၾကီး ဦးနုကုိ နုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မက ဘုရားအေလာင္း အျဖစ္နဲ႔ပါ ၾကည္ညိဳ ေထာက္ခံၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြကပါ ေျမေပၚဒူးတုပ္ရွိခုိး ပူေဇာ္ၾကတာကလား။
          ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဦးနုရဲ႕ သန္႔ရွင္း ဖဆပလကုိ အျပတ္အသတ္မဲေပးျပီး လူထုၾကီးက နုိင္ငံေတာ္အာဏာ အပ္ႏွင္းလုိက္ၾကပါတယ္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးနု လူထုေထာက္ခံမႈ အတုိင္းအတာ ဒီေလာက္ဆုိ ထင္ရွားေလာက္ပါျပီ။
ေကာင္းလုိက္တဲ့လမ္းစဥ္
          လူထုၾကီးရဲ႕ေထာက္ခံမႈနဲ႔ အနိင္ရသန္႔ရွင္း ဖဆပလ အစုိးရေခါင္းေဆာင္ျပီး အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး၊ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ၾကိဳးပမ္းၾကပါတယ္။  အာဃာတမထားေရး၊ သင္ပုန္းေခ်ေရး၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ညီညႊတ္ေရး လမ္းစဥ္ျဖစ္တယ္။

ေနရာ-အာဏာခဲြေပး
          လက္ေတြ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးနု သန္႔ရွင္းအစုိးရက ပါလီမန္တြင္းမွာ အတုိက္အခံကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ေနရာေပးပါတယ္။ အတုိက္အခံတည္ျမဲ ဖဆပလ နဲ႔ ပမညတ ကုိ အစုိးရအာဏာပါ ခဲြေ၀ေပးတာပါ။ စတိသေဘာ ၀ါဒျဖန္႔ရံု မဟုတ္ပါဘူး။
သံုးပါတီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး
          အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္းဗဟုိက ျမိဳ႕နယ္အထိ အၾကံေပးေကာ္မတီဖဲြ႔တယ္။ ျမိဳ႕နယ္မွာျမိဳ႕ပုိင္ဥကၠဌက သန္႔ရွင္း၊ တည္ျမဲ ဖဆပလမ်ားနဲ႔ ပမညတ ကုိယ္စားလွယ္တုိ႔က ျမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖဲြ႔၀င္မ်ား၊ သူၾကီးခန္႔တာ၊ ေငြေခ်းတာ၊ အမေတာ္ေၾကးေပးတာကအစ ေကာ္မတီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ျမိဳ႕ပုိင္ဥကၠဌက အေကာင္အထည္ေဖာ္ရတာပါ။ ျမိဳ႕နယ္၊ ခရုိင္၊ တုိင္း၊ ဗဟုိအားလံုး ဒီအတုိင္းျဖစ္တယ္။ ေျမယာေကာ္မတီလည္း ဒီအတုိင္းျဖစ္တယ္။
သေဘာထားၾကီး
          ဖဆပလ နာမည္ကုိသေဘာထားၾကီးၾကီးထားျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးနုက စြန္႔လႊတ္လုိ္က္တယ္။ သန္႔ရွင္း ဖဆပလ အဖဲြ႔ကုိ ျပည္ေထာင္စုပါတီ(ပထစ) လုိ႔ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းတယ္။ သန္႔ရွင္း၊ တည္ျမဲ၊ ပမညတ နုိင္ငံေရး အင္အားစုၾကီး ၃ ရပ္ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီကုိ ခုခံကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္လုိ႔ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ ထုိးၾကတယ္။
တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးေရး
          တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္ေရးအတြက္ ျပည္နယ္ေတာင္းေနတဲ့ မြန္နဲ႔ ရခုိင္ကုိ ရခုိင္နဲ႔ မြန္ျပည္နယ္ ေရးရာ ၀န္ၾကီးေတြခန္႔ျပီး ျပင္ဆင္တယ္။ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုေတာင္ၾကီးညီလာခံက ေရးဆဲြတင္ျပတဲ့ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူ(ဖက္ဒရယ္မူ) ကုိ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ သေဘာတူထားျပီး ျဖစ္တယ္။
ဘာသာစံုေက်နပ္မႈ
          ဗုဒၶဘာသာအဓိကေနထုိင္တဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ထုၾကီး ေက်နပ္မႈရေရး၊ ညီညႊတ္ေရးနဲ႔ တျခားအနည္းစု ဘာသာ၀င္မ်ားအား မထိခုိက္ေစရန္ ဗုဒၶဘာသာကုိ နုိင္ငံေတာ္ဘာသာ ျပဌာန္းေရးအတြက္ စံုစမ္းေရးေကာ္မတီ ဖဲြ႔စည္းစံုစမ္းေစပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီလာခံေခၚဖုိ႔လည္း ျပင္ဆင္ေနတာပါ။
မလြယ္ဘူး
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးနုဟာ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး အမ်ဳိးသားညီညႊတ္မႈတည္ေဆာက္ေရး ဘက္ေပါင္းစံု ျပင္ဆင္ျပီး နုိင္ငံေတာ္အစုိးရက ေခါင္းေဆာင္ရံုမက အာဏာပါ ခဲြေ၀ေပးတဲ့အထိ ၾကိဳးပမ္းခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
          အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္မႈ တာ၀န္ဟာ အစုိးရအာဏာနဲ႔မွ တည္ေဆာက္လုိ႔ရမယ္၊ လူထုအင္တုိက္အားတုိက္ ေထာက္ခံမႈရရွိသူ ေခါင္းေဆာင္ရင္ မုခ်ေအာင္ျမင္မယ္။ ဒီအထင္ဟာ ထင္သာထင္ အဆင့္မွာပါပဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
ဦးနု နုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္
          ဦးနုမေအာင္ျမင္တာ အာဏာသိမ္းခံရလုိ႔ အျငင္းထြက္နိင္ပါတယ္။ ဒါအျမင္သေဘာ အေျပာအဆုိပါ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း မေအာင္ျမင္ျခင္း ၊ ဦးနုနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ အႏႈိင္းအယွဥ္ျပဳရပါမယ္။ ဦးနုမွာ စည္းရံုးေရး ဖဲြ႔စည္းေရး အေတြ႔အၾကံဳအားနည္းခ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဦးနုကနုိင္ငံေရးသမားလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိသူပါ။ စာေရးဆရာလုပ္ရန္အားသန္သူပါ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က်ဆံုးသြားလုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အေရးေပၚနုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာရသူပါ။ ဦးနုမွာ စည္းရံုးေရး ဖဲြ႔စည္းေရး အေတြ႔အၾကံဳမရွိပါဘူး။ နုိင္ငံေရးပါတီတစ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ဖဲြ႔စည္းထူေထာင္နုိင္သူမဟုတ္ပါဘူး။ သူ(ဦးနု)ဦးစီးထူေထာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုပါတီ(ပထစ) ဟာ ဦး၊ဗုိလ္၊သခင္ အုပ္စုကဲြတုိက္ပဲြ ထိန္းမနုိင္သိန္းမရ အစိပ္စိပ္အျမႊာျမႊာ ကဲြကုန္တာ ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္မ်ဳိးသားလံုးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္မႈ တာ၀န္ၾကီးကုိ ဦးနု ဘယ္လုိထမ္းေဆာင္နုိင္ပါ့မလဲ။ ဒါ ရုိးရုိးစင္းစင္းျမင္နုိင္တာပါ။
ဦးနုနဲ႔လူထုၾကီး
          ေနာက္တစ္ခ်က္က ဦးနုကုိ လူထုၾကီး၀ုိင္းရံေထာက္ခံမႈ အင္အားရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ ျမင္နုိင္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးေခါင္းေဆာင္၊ တည္ေထာင္မႈတာ၀န္ကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ နုိင္ပါတယ္။ မွန္ပါတယ္ ဦးနုက တရားေဟာေကာင္းသူျဖစ္ပါတယ္။ လူစုလူေ၀းၾကီးျဖစ္လာေအာင္ ဆဲြေဆာင္နုိင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဦးနုရွိရာ စုေ၀းေရာက္ရွိလာတဲ့ လူထုၾကီးက တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး လက္တုိ႔ ေခၚလၾကတဲ့လူအုပ္ၾကီး၊ ဦးနုကုိ အားကုိးၾကည္ညိဳလုိ႔ စုုုရံုးေရာက္ရွိလာတဲ့ လူအုပ္ၾကီးမ်ဳိး ျဖစ္ေနတာပါ။
တိမ္တုိက္ၾကီးလုိ
          လူအေရအတြက္ အလြန္႔အလြန္မ်ားတဲ့ လူအုပ္ၾကီးပါ။ အဲဒီလူအုပ္ၾကီးကုိ အစုိင္အခဲျဖစ္ေအာင္ ဦးနု မထူေထာင္နုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဦးနုကုိ ထိန္းသိမ္းလုိက္တာနဲ႔ အဲဒီလူအုပ္ၾကီးလည္း တိမ္တုိက္ၾကီးလုိ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတာပါပဲ။ အဲဒီလုိလူထုအင္အားေထာက္ခံမႈမ်ဳိးနဲ႔ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္မႈတာ၀န္ကုိ ဘယ္လုိ ထမ္းေဆာင္နုိင္မွာလဲ ဒါလည္း ရုိးရုိးရွင္းရွင္းပါပဲ။
နုိင္ငံေရးသမားျဖစ္ဖုိ႔
          ဗုိလ္ခ်ဳပ္က နိုင္ငံေရးသမားလုပ္ဖုိ႔ မိမိကုိယ္မိမိ ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့သူပါ။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး နုိင္ငံေရးတုိက္ပဲြ၀င္မႈ စည္းရံုးဖဲြ႔စည္းမႈကုိလည္း ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ တုိ႔ဗမာအစည္းအရံုး၊ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂုိဏ္း၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီတုိ႔မွာ ကုိယ္တုိင္ဖိဖိစီးစီး ထူေထာင္လုပ္ကုိင္ခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြ နဲ႔ ရင့္မာခဲ့ရသူပါ။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ဂုိဏ္း၊ ဖက္ဆစ္၀ါဒလက္ခံသူ ျမန္မာျပည္ကုိ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ နဲ႔ေပါင္းထူေထာင္လုိသူ သခင္ဘစိန္ လက္ယာဂုိဏ္းသားေတြနဲ႔ ညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္ျပီး တပ္မေတာ္ ထူေထာင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲရတာ လြယ္ကူတာမဟုတ္ပါဘူး။
          ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ဖုိ႔ ယုိးဒယားမွာကတည္းက ဆံုးျဖတ္ျပီး ရန္ကုန္သိမ္းတာနဲ႔ စခဲ့တာ ဆုိပါတယ္။ သခင္သိန္းေဖကုိ မဟာမိတ္နဲ႔ဆက္သြယ္ဖုိ႔ အိႏၵိယကိုေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ဖုိ႔ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္ကုိ ဘာသေဘာတရားမွ ရြတ္ဆုိမေနပဲ ဖိဖိစီးစီး ထူေထာင္ခဲ့တာပါ။ ( ထန္းတစ္ပင္အေရးအခင္း ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ႔စဥ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ စကားကုိ ဘုရင္ခံ လန္ဒန္ကုိ အစီရင္ခံတဲ့ ေၾကးနန္းမွာ ေတြ႔ရပါတယ္) အဲဒီလုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က မိမိရဲ႕ အဓိက အင္အားကုိ ေရြးခ်ယ္ ျပင္ဆင္ခဲ႔ပါတယ္။
အင္အားရွိလုိ႔
          ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖုိ႔ ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးတပ္ေပါင္းစုၾကီး တည္ေဆာက္ ရတဲ့အခါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွာ အဓိကအင္အား တပ္မေတာ္ၾကီးထူေထာင္ထားတာရွိလုိ႔ အလြယ္တကူေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္နုိင္ေၾကာင္း ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။
အဓိကအင္အားပထမ
          ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအျပီး လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာ တစ္္္မ်ဳိးသားလံုးစည္းလံုးညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္နုိင္မည့္ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့ ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ၾကီးကုိ ပထမဦးစြာခုိင္ခံ့ေအာင္ တည္ေဆာက္ တာာေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အလုပ္အမႈေဆာင္ CEC  အဖဲြ႔ကုိၾကည့္ပါအံုး။ ထမ္းပဲ့ ထမ္းညီတဲ့ က်ရာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္နုိင္တဲ့ စီအီးစီအဖဲြ႔၀င္ေတြပါ။ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔ စီအီးစီ က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ နာခံရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စီအီးစီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အေကာင္အထည္ေဖာ္ရတာပါ။
တုိက္ခုိက္ေရးတပ္
          ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဟာ ဖဆပလ ထဲက အဓိကအင္အားၾကီး တစ္ရပ္ပါ။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ဟာ ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူငယ္အင္အားပါ။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကုိ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာ ထိေရာက္တဲ့ အင္အားျဖစ္ေအာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ဥကၠဌ ေသနာပတိအျဖစ္နဲ႔ က်က်နနေလ့က်င့္သင္ၾကားထားပါတယ္။ စည္းကမ္းတက် ဖဲြ႔စည္းထားတာပါ။ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္နုိင္ရန္ အဲဒီလုိအေျခခံက်တဲ့ အဓိက အင္အားကုိ ပထမဦးဆံုး အခိုင္အမာ ထူေထာင္ထားခဲ့တာ ေတြ႔နိုင္ပါတယ္။

တကယ့္လူထု
အဲဒီလုိ ထူေထာင္ထားတ့ဲအတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က်င္းပတဲ့ ညီလာခံ အစည္းအေ၀း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စည္းရုံးေရး ခရီးစဥ္ေတြမွာ သိန္းသန္းခ်ီတဲ့ လူထုၾကီး စုေ၀းေရာက္ရွိ ၾကိဳဆုိေထာက္ခံပါတယ္။ အဲဒီလူထုၾကီးဟာ ဇာတ္ဆရာ ဦးဖိုးစိန္ရဲ႕ ေရႊပြဲလာ ပရိတ္သတ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာျမိဳ႕နယ္ အလုိက္ ဖဆပလ၊ ျပည္သူရဲ႕ေဘာ္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ခြဲေတြရဲ႕ ၾကပ္မတ္စည္းရံုး စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္းမႈနဲ႔ သူ႔ေခါင္းေဆာင္နဲ႔သူ ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူထုၾကီးပါ။ ဒီလူထုၾကီးက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ႔ဖို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဟာၾကားတဲ့ တရားကို နာယူဖုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ညႊန္ၾကားခ်က္ နာခံျပီး လုိရာပန္းတုိင္ အေရာက္ခီ်တက္ဖုိ႔ စုေ၀းေရာက္ရွိလာတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူထုၾကီးက တိမ္တုိက္လုိ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမယ့္ အင္အားလည္း မဟုတ္ဘူး။ အလြယ္တကူ ေခ်မႈန္းလုိ႔ ရနုိင္တဲ့ လူစုလူေ၀းၾကီးမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလုိ လူထုအင္အားမ်ိဳးနဲ႔ အမ်ိဳးသား ညီညႊတ္ေရး ေအာင္ျမင္ေအာင္ တည္ေဆာက္နုိင္ခဲ့တာပါ။
ပင္မ အင္အားအရင္းျပဳ
ဗုိလ္ခ်ဳပ္အဲဒီလုိ အဓိက အင္အားစုၾကိီး တည္ေထာင္ျပီး ျပိဳကြဲ ပ်ံ႕လႊင့္ေနတဲ့  တစ္မ်ိဳးသားလုံးကုိ  စုစည္းျပီး ညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသား ညီညႊတ္ေရး ေအာင္ျမင္ေအာင္ တည္ေထာင္နုိင္တာကို ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ခုိင္မာတဲ့ အင္အား ထူေထာင္ထား နုိင္လုိ႔ ရန္ဘက္အျဖစ္ တုိက္ခုိ္က္ေနရတဲ့ ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လြတ္လပ္ေရးေပးဖုိ႔ အာဏာလြႊဲေျပာင္းေပးဖုိ႔ အဂၤလန္ ဖိတ္ေခၚ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးရတဲ့ အထိေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။
ဒါေတာင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားက ျမန္မာျပည္ အစိတ္အပုိင္း တခ်ိဳ႕ကို သူတုိ႔ ထာ၀ရ ၾသဇာလႊမ္းမုိးထား နုိင္ဖုိ႔ ေစာ္ဘြား၊ ဒူး၀ါးမ်ားနဲ႔ ေျမရွင္ၾကီးတုိ႕ကုိ လႊတ္လပ္ေရးကို ဗမာနဲ႔ခြဲယူဖုိ႔ ေသြးထုိးစီမံပါေသးတယ္။ ေစာ္ဘြား၊ ဒူး၀ါးမ်ားနဲ႔ ေျမရွင္ေတြကလည္း ရိုးသားတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြကုိ သူတုိ႔ ယခင္အတုိင္း ဗုိလ္က်စိုးမုိးဖုိ႔ နယ္ခ်ဲ႕သမား ေနာက္ခံနဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံက ခြဲထြက္ၾကဖုိ႔ ပင္လုံမွာ တင္းခံပါေသးတယ္။
ရဲရင့္ျပတ္သားမႈ
          လူမ်ိဳးစု ျပည္သူေတြဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္းတဲ့ “အမ်ိဳးသား ညီညႊတ္ေရး အင္အားစုၾကီး” အတြင္း အတူရွိေနတာရယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ “၁၀ နွစ္အတူေနၾကည့္၊မေနနုိင္ရင္ ခြဲထြက္” ဆုိတဲ့ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့ အဆုံးအျဖတ္ေပၚမွာ နယ္ခ်ဲ႕သမားနဲ႔ ေစာ္ဘြား၊ ဒူး၀ါး ေျမရွင္ၾကီးမ်ား သူတို႔ရဲ႕ အၾကံအစည္ကုိ စြန႔္လႊတ္ လုိက္ရတာ ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။
သုံးလုိက သုံးနိုင္ရန္
          ဒီတင္ျပခ်က္အား ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးနုတုိ႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားညီညႊတ္မႈတည္ေဆာက္ေရး ၾကိဳးပမ္းခဲ့တာေတြကုိ ကို္ယ္တုိင္ ပါ၀င္ခဲ့ဖူးသမွ်နဲ႔ လက္လွမ္းမီသမွ် ေလ့လာ တင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

သက္ျပင္း(ရမည္းသင္း)
ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၁ ၊အမွတ္ ၄၁
၅ ေမ ၂၀၁၁