ကမၻာ့အဓိက ဘာသာတရားမ်ားႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အယူအဆ

Way Min Way Min

ေခတ္သစ္ကမၻာရွိ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏လူသားမ်ား၏ယဥ္ေက်းမႈတြင္ ထင္ရွားေသာအခ်င္းလကၡဏာတစ္ခုမွာ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားမ်ားႏွင့္ လူမႈ က်င့္၀တ္စနစ္မ်ား အေျမာက္အျမား တည္ရွိေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ `ဖန္ဆင္းရွင္က လူသားအပါအ၀င္ ဤေလာကဓါတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခံခဲ့ရပါသနည္းဟူေသာ အေၾကာင္းအရင္းႏွင့္ ...ဖန္ဆင္းခံအရာမ်ားအနက္၊ မိမိတို႔၏လူသားက႑ကို္္ နားလည္ရန္ အၿမဲတေစ ရွာေဖြ စူစမ္းေနပါသည္။´
အာႏုိးတြိဳင္ဗီသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ လူ႔သမိုင္းစဥ္ကို ေလ့လာၿပီး၊ သူ၏ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို အတြဲႀကီးတစ္ဆယ္တြဲပါ၀င္ေသာသမိုင္း၀င္ မဟာမွတ္တမ္းႀကီး အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။
(၁၉၅၄)ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလ (၂၄)ရက္တြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ The Observer စာေစာင္တြင္ ေရးသားခဲ့ေသာသူ၏ ေဆာင္းပါးတြင္ အာႏိုးတြိဳင္ဗီက “ဘာသာတရားသည္ လူ႔သမိုင္းတေလွ်ာက္ အဓိကက်ေသာအခန္းက႑ တနည္းအားျဖင့္ဆိုရေသာ္ လူ႔သမုိင္း၏ဗဟုိအခ်က္အခ်ာတြင္ ရွိသည္´ဟု အႏွစ္ခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။


တဖန္ သူ၏ေရးသားခ်က္မွာ `ကၽြႏု္ပ္ ျပန္လည္ ယုံၾကည္လာခဲ့သည္မွာ ဘာသာတရားသည္ ေလာက၌တည္ရွိေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္မႈမ်ားကို နားလည္ရန္ ပင္မေသာ့ခ်က္ ျဖစ္သည္။´
ေအာက္စဖို႔ဒ္အဘိဓါန္တြင္ `ဘာသာတရား´ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏အဓိပၸါယ္ကို `သာမာန္ လူတို႔ထက္သာလြန္သည့္ စြမ္းအာရွိသည့္အရာမ်ားကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ ပုဂၢလထာ၀ရဘုရားကို ျဖစ္ေစ (သို႔မဟုတ္) အျခားဘုရားမ်ားကို ျဖစ္ေစ နာခံကိုးကြယ္ျခင္း´ဟု ေဖာ္ျပထားေပသည္။
ကမၻာ့အဓိကဘာသာတရားမ်ားအားလုံး၏ ဘုံတူညီေသာလကၡဏာမွာ `စၾကာ၀ဠာလုံးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၊ အႄကြင္းမဲ့ အာဏာေတာ္ပိုင္ရွင္သည္ အနႏၱဘုန္းေတာ္ရွင္၊ အနႏၱ ဥာဏ္ေတာ္ရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ယုံၾကည္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာ့အဓိကဘာသာတရားမ်ားကို သက္၀င္ယုံၾကည္ၾကေသာသူတို႔က ၎တို႔၏ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ အျခားဘာသာ၀င္အသီးသီး၏ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ထားခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
မာက္(စ္)၀ါဒႏွင့္ ဖ႐ုိက္ဒ္၏အယူအဆကဲ့သို႔ေသာ ဘာသာတရားမဲ့အယူတို႔က စနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ၿပီး ရွိေနၾကေသာ ဘာသာတရားမ်ားကို အျမစ္မွစ၍ တိုက္ခိုက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။ အျပန္အလွန္သေဘာအားျဖင့္ ဤသို႔ တိုက္ခုိက္မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ထိုဘာသာမဲ့မ်ားကိုယ္တိုင္ပင္ မသိလိုက္ဘဲ ယင္းဘာသာတရားမ်ားအေပၚယုုံၾကည္မႈက ပိုမို ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတတ္ၾကသည္။ ဥပမာ – ကမၻာ့ႏုိင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒထြန္းကားလာေသာအခါ၊ ၎တို႔ဘက္က ၀ါဒျဖန္႔မႈ၊ ကတိ၀န္ခံမႈမ်ားကို စိတ္အားထက္သန္စြာ လုပ္ေဆာင္လာမႈႏွင့္ ဆြယ္တရားေဟာေျပာတင္ျပမႈမ်ားက ထိုဘာသာတရားမ်ား၏ ေဟာေျပာတင္ျပပုံ လမ္းစဥ္ကိုပင္ နင္းလွ်က္ လိုက္နာက်င့္သုံးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္မႈဘာသာတရားသည္ လူသားမ်ားျဖစ္တည္ေနျခင္းအတြက္ ခြဲျခား၍ မရေကာင္းေသာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေနေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ စူရာဟ္အာလိအင္မရာန္၊ အာယသ္ေတာ္ (၆၄)တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ၫႊန္ျပထားသည္။ “(အုိ – နဗီ) အသင္သည္ (ယဟူဒီႏွင့္ ခရစ္ယာန္တို႔အား) ေျပာၾကားပါေလ။ အုိ – က်မ္းဂန္ရရွိသူအေပါင္းတို႔ အသင္တို႔သည္ အကၽြႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ အသင္တို႔ၾကား၌ (အားလုံး လက္ခံထားသည့္) တူညီေသာစကားဘက္သို႔ လာၾကေလကုန္။ (ထိုစကားသည္ကား) ငါတို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွတပါး အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် မခ၀ပ္ မကိုးကြယ္ျခင္း၊ ငါတို႔သည္ တစ္စုံတစ္ခုေသာအရာကိုမွ် ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္တြဲဘက္ယွဥ္ဘက္ဟူ၍ မျပဳျခင္း၊ ငါတို႔အနက္ အခ်ဳိ႕သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ဖဲၾကဥ္၍ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားကို အရွင္သခင္မ်ားဟူ၍ မျပဳလုပ္ျခင္း (ပင္တည္း။) (ယင္းကဲ့သို႔ ဖိတ္ေခၚၿပီးသည့္ေနာက္ေသာ္မွပင္) အကယ္၍ ထိုသူတို႔သည္ ေသြဖည္ ေက်ာခိုင္းသြားၾကပါမူ (အုိ- မြတ္စလင္မ္အေပါင္းတို႔) အသင္တို႔သည္က အသင္တို႔က (ထိုသူတို႔အား အခ်င္းတို႔) ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ (အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏) အမိန္႕ေတာ္မ်ားကို မုခ်နာခံေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အသင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သက္ေသခံၾကကုန္ေလာ့။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အန္၊ ၃း ၆၄)

အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာကိုုးကြယ္မႈဘာသာတရားမ်ားကို ေလ့လာျခင္းျဖင့္ အလြန္မ်ားျပားလွေသာအေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ကၽြႏု္ပ္အတြက္ ဆုလာဘ္အျဖစ္ ရရွိခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ ေလ့လာခ်က္မ်ားမွ `ကိုးကြယ္ျခင္း ခံထုိက္ေတာ္မူေသာအရွင္သည္ မိမိရွိေတာ္မူေၾကာင္း အသိပညာအခ်ဳိ႕ႏွင့္အတူ လူသားတို႔၏၀ိညာဥ္အား ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူသည္´ ဟူေသာအခ်က္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း အခုိင္အမာသိလာရပါသည္။ အကယ္၍ လူသားအား ဖန္ဆင္းရွင္တည္ရွိမႈကိုမယုံၾကည္ေအာင္ ပုံစံသြင္းေပးမထားသေ႐ြ႕လူသား၏စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ဖြဲ႕စည္းပုံအရ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ တည္ရွိမႈကို ယုံၾကည္လက္ခံေပမည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အား ယုံၾကည္ရန္အတြက္ အထူးတလည္ေသာအေျခအေနမ်ား မလိုအပ္ေသာ္လည္း၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အား ျငင္းဆန္ျခင္းအတြက္မူ အေျခအေနမ်ား ဖန္တီး၍ ပုံစံသြင္းရန္ လိုအပ္ေနေပသည္။
Contents
[hide]

• 1 ကမၻာ့အဓိကဘာသာတရားႀကီးမ်ားအား အမ်ဳိးအစားခြဲျခားျခင္း
  • 1.1 ဆီးမုိက္ဘာသာတရားမ်ား
  • 1.2 ဆီးမိုက္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ား
  • 1.3 အာရိယန္မဟုတ္ေသာ ဘာသာတရားမ်ား
  • 1.4 ဘာသာတရားတိုင္းတြင္ လက္ခံထားေသာ ”ကိုးကြယ္ရာအရွင္” ဆိုင္ရာ အခိုင္လံုဆံုးေသာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
  • 1.5 ဟိႏၵဴဘာသာတြင္လက္ခံထားေသာ “ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´
  • 1.6 ဟိႏၵဴဘာသာတြင္ လက္ခံထားေသာ“ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ဟူေသာ ဘံုအသိသညာ
    • 1.6.1 ဘဂ၀ါဂီတ
    • 1.6.2 ဥပနိသွ်ဒ္
• 2 ေ၀ဒက်မ္းမ်ား
  • 2.1 ၁။ ယာဂ်ဴးေ၀ဒ (ယဂုေ၀ဒ)
  • 2.2 ၂။ အသရ္ဗေ၀ဒ
  • 2.3 ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္ လက္ခံထားသည့္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ဟူေသာအသိသညာ
• 3 အစၥလာမ္ကေျပာေသာလူသားဘုရား

[ျပင္ဆင္ရန္] ကမၻာ့အဓိကဘာသာတရားႀကီးမ်ားအား အမ်ဳိးအစားခြဲျခားျခင္း
ကမၻာ့အဓိကဘာသာတရားႀကီးမ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အမ်ဳိးအစားခဲြျခားလိုက္လွ်င္ ဆီးမုိက္ဘာသာတရားမ်ား (ဂ်ဴး၊ အာရဗ္၊ ဖိုးနီးရွန္း၊ အဆီးရီးယန္း လူမ်ဳိးဆိုင္ရာဘာသာတရားမ်ား)ႏွင့္ ဆီးမုိက္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ားဟူ၍ အုပ္စုခြဲႏိုင္ပါသည္။ ဆီးမိုက္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ားကို အာရိယန္ဘာသာတရားမ်ားႏွင့္ အာရိယာန္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ားဟူ၍ ထပ္မံခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။
[ျပင္ဆင္ရန္] ဆီးမုိက္ဘာသာတရားမ်ား
ဆီးမိုက္ဘာသာတရားမ်ားဟူသည္မွာ ဆီးမုိက္လူမ်ဳိးမ်ားအၾကားတြင္ အေျချပဳေပၚထြန္းခဲ့သည့္ ဘာသာတရားမ်ားကို ဆိုလိုသည္။ သမၼာက်မ္းအရ တမန္ေတာ္ႏႈးဟ္တြင္ ရွမ္း(မ္)ဟူေသာသားေတာ္တစ္ပါး ရွိ၏။ ထိုသားေတာ္ရွမ္း(မ္)မွ ဆင္းသက္လာေသာ မ်ဳိးႏြယ္မ်ားကို ဆီးမိုက္ဟုေခၚတြင္ေၾကာင္း သိရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆီးမိုက္ဘာသာတရားမ်ားမွာ ဆီးမိုက္မ်ဳိးႏြယ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဂ်ဴး၊ အာရဗ္၊ အဆီးရီးယာန္းႏွင့္ ဖိုနီးရွန္းစေသာ လူမ်ဳိးႏြယ္မ်ားအၾကားတြင္ အေျချပဳ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာဘာသာတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔အနက္ အဓိကဘာသာႀကီးမ်ားမွာ ဂ်ဴးဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤဘာသာတရားမ်ားအားလုံးသည္ ထာ၀ရကိုးကြယ္ရာအရွင္၏လမ္းၫႊန္တရားမ်ားကို ထိုအရွင္၏လူသားေစတမန္မ်ားမွတဆင့္ လက္ခံရရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ၾကေသာ၊ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ဘာသာတရားမ်ားျဖစ္သည္။

[ျပင္ဆင္ရန္] ဆီးမိုက္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ား
ဆီးမိုက္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ားကို အာရိယာန္ႏွင့္ အာရိယာန္မဟုတ္ေသာဘာသာတရားမ်ားဟူ၍ ထပ္မံခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ အာရိယန္ဘာသာတရားမ်ား
အာရိယန္ဘာသာဟူသည္မွာ ဘီစီ (၂၀၀၀) မွ (၁၅၀၀)အၾကား အီရန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ ပ်ံႏွံ႔ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ အင္ဒို-ဥေရာပ ဘာသာစကားမ်ားကိုေျပာသည့္ အင္အားႀကီးမ်ိဳးႏြယ္မ်ားၾကားတြင္ အစျပဳေပၚထြန္းခဲ့ေသာ ဘာသာတရားမ်ားျဖစ္သည္။ အာရိယန္ဘာသာတရားမ်ားကို ေ၀ဒႏွင့္ေ၀ဒမဟုတ္ေသာ ဘာသာတရား မ်ားဟူ၍ ထပ္ဆင့္ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ ေ၀ဒဘာသာတရားကုိ ဟိႏၵဴအယူ၀ါဒ (၀ါ) ျဗဟၼဏ၀ါဒဟု မဆီေလွ်ာ္စြာ အမည္ေပးျခင္းခံရသည္။ ေ၀ဒမဟုတ္ေသာ ဘာသာမ်ားမွာ ဆစ္(ခ္)၀ါဒ၊ ဗုဒၶ၀ါဒ၊ ဂ်ိန္း၀ါဒ စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ အားလံုးေသာ အာရိယန္ဘာသာမ်ားမွာ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ဘာသာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဇို႐ိုအက္စထရီယန္၀ါဒမွာ (Zoroastrianism)သည္ အာရိယန္ဘာသာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေ၀ဒမဟုတ္ေသာဘာသာ ျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴ၀ါဒႏွင့္ လံုး၀ ဆက္စပ္မႈမရွိေပ။ ယင္းဘာသာကိုလည္း တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဘာသာတစ္ခုျဖစ္သည္ဟု အခိုင္အမာဆိုေနၾကေပသည္။

[ျပင္ဆင္ရန္] အာရိယန္မဟုတ္ေသာ ဘာသာတရားမ်ား
အာရိယန္မဟုတ္ေသာ ဘာသာတရားမ်ားမွာ ကြဲျပားေသာအေၾကာင္းအရင္းခံ မ်ားကို အေျချပဳ၍ ေပၚထြန္းလာခဲ့ၾကသည္။ ကြန္ျဖဴးရွပ္ႏွင့္ တာအို၀ါဒမွာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ]ရွင္တို၀ါဒ}မွာ ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ ပါသည္။ မ်ားစြာေသာ အာရိယန္မဟုတ္သည့္ ဘာသာတရားမ်ားတြင္ ]ထာ၀ရ ကိုးကြယ္ရာအရွင္} ဟူေသာအသိသညာ မရွိပါ။ ယင္း ဘာသာတရားမ်ားကို ဘာသာ ဟုေခၚဆိုသည္ထက္ လူမႈက်င့္၀တ္ဆိုင္ရာ စည္းကမ္းစနစ္မ်ားဟုဆိုပါက ပိုမို သင့္ေလ်ာ္ေပမည္။
[ျပင္ဆင္ရန္] ဘာသာတရားတိုင္းတြင္ လက္ခံထားေသာ ”ကိုးကြယ္ရာအရွင္” ဆိုင္ရာ အခိုင္လံုဆံုးေသာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
ဘာသာတရားတစ္ခုက အတည္ျပဳလက္ခံ ယံုၾကည္ထားသည့္ ]ကိုးကြယ္ရာ အရွင္} ဟူေသာအသိသညာကို ထိုဘာသာ၀င္မ်ား၏ လိုက္နာက်င့္သံုးမႈမ်ားအား ၾကည့္ယံုျဖင့္ အကဲျဖတ္သတ္မွတ္၍မရႏိုင္ေပ။ မ်ားစြာေသာဘာသာတရားမ်ားမွာပင္ ဘာသာ၀င္မ်ားက ၎င္းတို႔၏က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ “ထာ၀ရကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ ဟူေသာ အသိသညာအစစ္ကို လ်စ္လ်ဴျပဳေလ့ရွိၾကသည္မွာ အေတာ္ ေလးတူညီေနေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဘာသာတရားအသီးသီးက လက္ခံထားေသာ “ထာ၀ရ ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ ဟူေသာစကား၏ အသိသညာကို သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာအသီးသီး၏ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားမွ တစ္ဆင့္ဆန္းစစ္ေလ့လာမႈ ျပဳသြားမွသာလွ်င္ ပို၍သင့္ေလ်ာ္ေပမည္။ ကမၻာ့အဓိကဘာသာႀကီးမ်ား၏ “ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ ဟူေသာ အသိသညာကို၊ သက္ဆိုင္ရာဘာသာအသီးသီး၏ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ဆန္းစစ္ၾကည့္သြားၾကျခင္းျဖင့္ နားလည္ေအာင္ ေလ့လာၾကပါစို႔။

[ျပင္ဆင္ရန္] ဟိႏၵဴဘာသာတြင္လက္ခံထားေသာ “ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´
အာရိယန္ဘာသာတရားမ်ားအနက္ ဟိႏၵဴဘာသာသည္ အထင္ရွားဆံုး ဘာသာျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ “ဟိႏၵဴ´´ ဟူေသာ စကားမွာ ပါရွန္းစကားျဖစ္ၿပီး အိႏၵဳျမစ္၀ွမ္းအလြန္တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကသူမ်ားဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဟိႏၵဴ၀ါဒသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ရည္ၫႊန္းသည့္ ျခံဳငံုအသံုးျပဳႏိုင္ေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္ေနေပသည္။ ဟိႏၵဴ၀ါဒဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ အယူ၀ါဒအမ်ားအျပားရွိသည့္အနက္ ေ၀ဒ၊ ဥပနိသွ်ဒ္ႏွင့္ ဘဂ၀ါဂီတ စေသာ က်မ္းမ်ားကို အေျခခံ၍ ယံုၾကည္ၾကကုန္ေသာ ဟိႏၵဴဘာသာအယူအဆမ်ားမွာ ပို၍ ထင္ရွားသည္။

[ျပင္ဆင္ရန္] ဟိႏၵဴဘာသာတြင္ လက္ခံထားေသာ“ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ဟူေသာ ဘံုအသိသညာ
ဟိႏၵဴဘာသာသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ တစ္ပါးမကေသာ နတ္ဘုရားမ်ားကို လက္ခံကိုးကြယ္ေသာ (ဗဟုနာထ၀ါဒ)ဘာသာ ျဖစ္သည္။ မ်ားစြာေသာ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္မ်ားက မိမိတို႔သည္ အမွန္တစ္ကယ္ပင္ နတ္ဘုရားအေျမာက္အျမားကို ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ၾကေၾကာင္း အခိုင္အမာေျပာဆိုခ်က္ကပင္ ဟိႏၵဴ၀ါဒသည္ ဗဟုနာထ၀ါဒျဖစ္ေၾကာင္းကို သက္ေသခံေနေပသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ဘုရားသံုးဆူရွိသည္ဟု အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ၾကေသာ္လည္း၊ အခ်ိဳ႕ေသာ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားက ဘုရားေပါင္းသန္း (၃၃၀) ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးဆိုင္ရာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားတတ္ ေျမာက္ကုန္သူတို႔ကမူ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တစ္ဦးအေနႏွင့္ တစ္ဆူတည္းေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ (၀ါ) တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားရွင္ကိုသာ ယံုၾကည္သင့္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ေျပာဆိုခဲ့ၾကေပသည္။
ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ္မ်ားအၾကား ]ကိုးကြယ္ရာအရွင္}ႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိကကြဲျပားျခားနားေသာ အယူအဆမွာ၊ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ သဘာ၀ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ်အရာခပ္သိမ္းကို ကိုးကြယ္ရာ အရွင္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ဤအယူ၀ါဒအရ သဘာ၀ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ်ေသာသက္ရွိ၊ သက္မဲ့အရာခပ္သိမ္းကို ျမင့္ျမတ္သည္၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ဓာတ္ကိန္း၀ပ္ေနသည့္ ကိုးကြယ္ရာမ်ားဟု ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ သစ္ပင္၊ ေန၊ လ၊ တိရစၦာန္မ်ားႏွင့္ လူသားမ်ားသည္ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္ကကိုယ္ထင္ျပေသာအရာမ်ားဆိုၿပီး ယံုၾကည္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အရာရာသည္ “ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ ျဖစ္ေနေပသည္။
အထက္ပါအယူအဆႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာသေဘာကို အစၥလာမ္ဘာသာ တြင္ေတြ႕ရသည္။ အစၥလာမ္က လူသားမ်ားအား ၎င္းတို႔ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သက္ရွိသက္မဲ့အရာ အားလံုးကို ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ကိုယ္ထင္ျပခ်က္ဟု မယံုၾကည္ေစဘဲ၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ အဖန္ဆင္းခံမ်ားအျဖစ္သာ ဆင္ျခင္ယံုၾကည္ၾကရန္ တိုက္တြန္းထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္မ်ားက အရာရာတိုင္းကို ကိုးကြယ္ရာအရွင္က ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ (ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ဟုဆုိလိုပါသည္)။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ မြတ္စလင္မ္မ်ားအေနႏွင့္ အရာ ခပ္သိမ္းမွာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ ပိုင္ဆိုင္သည္သာျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သစ္ပင္ပန္းပင္မ်ား၊ ေန၊ လ၊ နကၡတ္တာရာမ်ားႏွင့္ ဤစၾက၀ဠာအတြင္းရွိ သက္ရွိ သက္မဲ့အရာခပ္သိမ္းသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ပိုင္ဆိုင္ရာအရာမ်ားသာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္ႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ား၏ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားအၾကား အဓိကကြဲျပားျခားနားခ်က္မွာ “၏´´ ဟူေသာ စကားလံုးေလးသာ ျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားက အရာခပ္သိမ္းကို ကိုးကြယ္ရာဘုရားဟုဆိုၾကသည္။ မြတ္စလင္မ္မ်ားကမူ အရာခပ္သိမ္းသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ပိုင္ဆိုင္ရာမ်ားဟု ဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္ႏွင့္´ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏´ ဟူေသာ အယူအဆသာလွ်င္ ျခားနားေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္
“အသင္ တို႔သည္ အသင္တို႔ႏွင့္ ကြၽႏ္ုပ္အၾကား၌ (အားလံုးလက္ခံထားသည့္) တူညီ ေသာစကားဘက္သို႔လာၾကကုန္။ (ထိုစကားသည္ကား) ငါတို႔သည္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္မွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ရာမ်ားကို ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ျခင္းမျပဳပါ´´ဟု ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍၊ ဟိႏၵဴႏွင့္အစၥလာမ္ဘာသာဆိုင္ရာ က်မ္းဂန္မ်ားကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာဆန္းစစ္ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္၊ ထိုဘာသာႀကီး ႏွစ္ခု၏ ဘံုတူညီခ်က္မ်ားကို ရွာေဖြဆန္းစစ္ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။

[ျပင္ဆင္ရန္] ဘဂ၀ါဂီတ
ဟိႏၵဴဘာသာေရးဆိုင္ရာ စာေပက်မ္းဂန္ အမ်ားအျပားအနက္ ]ဘဂ၀ါဂီတ} ဟူေသာက်မ္းမွာ အထင္ရွားဆံုးျဖစ္သည္။ အဆိုပါက်မ္းလာ ေအာက္ပါစာပိုဒ္ကို ေလ့လာဆန္းစစ္သြားပါမည္။ “အသိဥာဏ္ကို ႐ုပ္၀တၴဳတပ္မက္မႈဆႏၵမ်ားျဖင့္ ခိုးယူ (လႊမ္းမိုး) ျခင္းခံရ သူတုိ႔သည္ ဘုရားမပီရာမ်ားသုိ႔ မိမိတုိ႔ကိုယ္ မိမိတုိ႔ အပ္ႏွင္းေလ့ရွိၾကၿပီး ၎င္းတို႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ရာ သီးျခားစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ သမ်ားကို လိုက္နာေလ့ ရွိၾကသည္။´´ (ဘဂ၀ါဂီတ ၇း၂၀)
ဤက်မ္းပိုဒ္(ဂီတ)သည္ ႐ုပ္၀ါဒီမ်ားကို ရည္ၫႊန္းၿပီး ၎င္းတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္ အစစ္အမွန္မဟုတ္ေသာ ဘုရားမမည္ရာမ်ားကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း သာျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုလိုပါသည္။
[ျပင္ဆင္ရန္] ဥပနိသွ်ဒ္
ဥပနိသွ်ဒ္က်မ္းမ်ားသည္လည္း ဟိႏၵဴဘာသာဆိုင္ရာ ျမင့္ျမတ္ေသာက်မ္းမ်ားဟု မွတ္ယူျခင္းခံရေသာက်မ္းဂန္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဥပနိသွ်ဒ္က်မ္းမ်ားမွေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။

1. “ထိုအရွင္သည္ ဒုတိယေျမာက္မရွိေသာတစ္ဆူတည္းေသာအရွင္ျဖစ္သည္။´´ [Chandogya Upanishad 6:2:1]
2. ဥပနိသွ်ဒ္က်မ္းမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကို သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ပါ။

“အရွင့္မွာ မိဘလည္း မရွိ။ အရွင္သခင္လည္းမရွိ။´´ [Svetasavatara Upanishad 6:9]

1. ဥပနိသွ်ဒ္က်မ္းမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကို သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ပါ။

“အရွင္ႏွင့္တူေသာအရာမရွိ။´´ [Svetasavatara Upanishad 4:19] “အရွင္ႏွင့္တူေသာအရာမရွိ။အရွင္၏အမည္မွာ အနႏၲဘုန္းေတာ္ရွင္ျဖစ္သည္။´´ [The Principal Upanishad ----] အထက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းစာပိုဒ္မ်ားကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းစာပိုဒ္မ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာပါ။

• ထုိအရွင္ျမတ္ႏွင့္ တူေသာအရာဟူ၍ကား မည္သည့္တစ္စံု တစ္ရာမွ်ပင္မရွိၿပီ။ (ကုရ္အာန္၊ ၄၂း၁၁)
• ထိုအရွင္ျမတ္၌ ဂုဏ္ရည္တူသူဟူ၍လည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္ မွ်ပင္မရွိၿပီ။ (ကုရ္အာန္ ၁၁၂း၄)

1. လူသားအေနႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကို တိက်ေသာပံုပန္း သဏၭာန္တစ္ခုႏွင့္ ေတြးျမင္မွန္းဆႏိုင္စြမ္းမရွိေၾကာင္းကို ဥပနိသွ်ဒ္ က်မ္းမွေအာက္ေဖာ္ျပပါစာပိုဒ္မ်ားအရ သိရွိႏိုင္ေပသည္။

“ထိုအရွင္၏ ပံုပန္းသ႑ာန္ကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။ ထိုအရွင္ကို မည္သူမွ်မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ျမင္ဘူးျခင္း မရွိပါ။ စိတ္ႏွလံုးမ်ားႏွင့္ ခံစားနားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာသူမ်ားသည္သာ သူ႕ကို သိျမင္ႏိုင္ၿပီး၊ ထိုကဲ့သို႔ ေသာ လူသား၏ႏွလံုးသားမ်ားတြင္သာ ကိန္း၀ပ္ စံပယ္ေတာ္မူေသာ အစဥ္ထာ၀ရ တည္ရွိေတာ္ မူေသာအရွင္ျဖစ္သည္။´´[Svetasavatara Upanishad 4:20]
ဤအခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္လည္း ေအာက္ပါ အာယသ္္ေတာ္က ၫႊန္ျပထားေပသည္။
“အျမင္အာ႐ံုမ်ားသည္ ထိုအရွင္ျမတ္အား (စိတ္ငံု) မိႏိုင္သည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ထိုအရွင္ျမတ္မွာကား အျမင္အာ႐ံုမ်ားကို (စိတ္ငံု)ငံုမိလ်က္ ရွိေတာ္မူေခ်သည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား ထို အရွင္ျမတ္သည္ အလြန္နက္နဲ သိမ္ေမြ႔တာ္မူေသာအရွင္ျမတ္ အရာခပ္သိမ္းကို လႊမ္းၿခံဳသိေတာ္မူေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူ ေပသည္။´´ (ကုရ္အာန္ ၆း၁၀၃)
[ျပင္ဆင္ရန္] ေ၀ဒက်မ္းမ်ား
ေ၀ဒက်မ္းမ်ားသည္ ဟိႏၵဴက်မ္းဂန္မ်ားအနက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးက်မ္းမ်ားဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာက်မ္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ေ၀ဒေလးမ်ိဳးရွိသည္။ ၎င္းတို႔မွာ ယာဂ်ဳးေ၀ဒ၊ ရစ္ဂ္ေ၀ဒ၊ ရွမ္ေ၀ဒ ႏွင့္ အသာရ္ေ၀ဒက်မ္းမ်ားျဖစ္သည္။
[ျပင္ဆင္ရန္] ၁။ ယာဂ်ဴးေ၀ဒ (ယဂုေ၀ဒ)
(၁) ယာဂ်ဴးေ၀ဒက်မ္းမ်ားမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါစာပိုဒ္ကို စဥ္းစား သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ ၾကည့္ပါ။ “ထိုအရွင္မွာ ပုံသ႑ာန္မရွိပါ။´´ [Yajurveda 32:3]
ယင္းက်မ္းတြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသည္မွာ-
“သူသည္မည္သူ၏ ေမြးဖြားျခင္းမွ်မခံရပါ။ သူသာလွ်င္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ကိုးကြယ္ျခင္းကို ခံယူထိုက္ပါသည္။´´ “အရွင္၏တန္ခိုးေတာ္မွာ အနႏျၱဖစ္ၿပီးအရွင့္မွာ ပံုပန္း သ႑ာန္(႐ုပ္သြင္)မရွိပါ။ အရွင္သည္ ၿပီးျပည့္စံုေတာ္မူ၍ ေနကဲ့သို႔ေသာ ထြန္းလင္းေတာက္ပသည့္ အရာအားလံုး ကိုလည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္သည္ ကြၽႏ္ုပ္အား ေဘးဥပဒ္ေရာက္ေစမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသည္မွာ ကြၽႏ္ုပ္၏ ရွိခိုးပူေဇာ္မႈျဖစ္သည္။ အရွင္သည္ ေမြးဖြားျခင္းကို မခံရေသာေၾကာင့္ အရွင္သာလွ်င္ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ ကိုးကြယ္ျခင္း ကို ခံယူထိုက္ေတာ္မူပါ၏။´´ [The Yajur veda by Devi Chand M.A-pg.377]
(၂) “အရွင့္မွာ ခႏၶာမရွိပါ။ အရွင္သည္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ ပါသည္။´´ [Yajur veda 40:8]
“ထိုအရွင္သည္ လင္း၀င္းေတာက္ပမႈရွိျခင္း၊ ခႏၶာမရွိ၊ အျပစ္အနာအဆာမရွိ၊ အကုသိုလ္အညစ္အေၾကးမရွိ၊ အလြန္တရာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ၿပီး အရွင့္ကို မည္သည့္ မေကာင္းေသာ အင္အားစု (မေကာင္း ဆိုး၀ါး)ကမွ် ထိုးေဖာက္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။ အျမင္က်ယ္ ေသာ၊ ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ လႊမ္းျခံဳႏိုင္ေသာ၊ မိမိဘာသာရပ္တည္ႏိုင္ေသာ၊ အရွင္သည္ ထာ၀ရႏွစ္ကာလမ်ားအတြက္ ေလ်ာ္ကန္ေသာ ေတာင္းဆုိ ခ်က္မ်ားအတုိင္းရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျပဌာန္းေတာ္မူ၏။´´ [Yajur veda 40:8] [Yajur veda samhita by Ralph I.H. Griffith pg-538]
(၃) ယာဂ်ဴးေ၀ဒက်မ္းေတာ္တြင္ ေအာက္ပါတို႔ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားေပသည္။ “သဘာ၀တရားတြင္ရွိေသာ အရာ၀တၳဳမ်ား ဥပမာ-ေလ၊ ေရ၊ မီး စသည္တို႔ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾက သူတို႔သည္ အေမွာင္ထုအတြင္းသို႔ ၀င္ၾကေလသည္။ ဆမၺဳတိကို ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကသူမ်ားသည္ အေမွာင္ထု အတြင္း နက္႐ိႈင္းစြာ နစ္မြန္းၾကေလသည္။ ဆမၺဳတိ ဟူသည္မွာ အဖန္ဆင္းခံအရာမ်ား (ဥပမာ-စားပြဲ၊ ထိုင္ခံု၊ ႐ုပ္ထုမ်ား စသည္)ကို ဆိုလိုသည္။´´ [Yajur veda 40: 9] (၄) ဘုရားရွိခိုးသည့္အခါ ရြတ္ဆိုသည့္ေတာင္းဆုေတာ္ တစ္ခု တြင္လည္္း “ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အား မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းသို႔ လမ္းၫႊန္ေတာ္မူပါ။ ထိုလမ္းမွန္မွ ခြၽတ္ေခ်ာ္တိမ္းပါးေစမည့္ အျပစ္ကိုလည္း ပယ္ရွားေပးေတာ္မူပါ။´´ [Yajur veda chapter 40: 16]
[ျပင္ဆင္ရန္] ၂။ အသရ္ဗေ၀ဒ
အသရ္ဗေ၀ဒက်မ္းမွ ေအာက္ပါစာပိုဒ္ကို ေလ့လာပါ။ (၁) “ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ အမွန္ပင္ ႀကီးက်ယ္ပါသည္။´´ [Atharva veda 20 58:3]
“ဧကန္စင္စစ္၊ သူရိယ(ေနမင္း)၊ အရွင္သည္ ျမင့္ျမတ္လွပါ၏။ အာဒိယ (လမင္း) ဧကန္အမွန္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လွပါ၏။ အရွင္၏ႀကီးက်ယ္မႈကို အားက်ေလးစား ပါသည္။ အို-အရွင္။အရွင္သည္ကား အမွန္တကယ္ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူပါသည္။´´ (Atharvaveda Samhiti Vol.2 William Dmight Whitney pg.910)
အထက္ပါက်မ္းစာပိုဒ္ႏွင့္ အလားတူေဖာ္ျပခ်က္ကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ စူရာဟ္ရအ္ဒ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပ ထားေလသည္။
“ထိုအရွင္ျမတ္သည္ (သတၱ၀ါအေပါင္း) မျမင္ႏိုင္ေသာအရာမ်ား ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမင္ႏိုင္ေသာအရာမ်ားကို လည္းေကာင္း၊(တစ္နည္း) လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနေသာအရာမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ထင္ရွား၍ေနေသာ အရာမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ သိေတာ္မူေသာအရွင္၊ (အလံုးစံုတို႔ထက္) ႀကီးကဲေတာ္မူေသာအရွင္၊ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ ျဖစ္ေတာ္မူေပ သတည္း။´´ (ကုရ္အာန္ ၁၃း၉) ၃။ ရစ္ဂ္ေ၀ဒ (၁) ေ၀ဒက်မ္းမ်ားအနက္ ေရွးအက်ဆံုးက်မ္းမွာ ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးက်မ္းမ်ားဟုလည္း ယံုၾကည္လက္ခံ ထားၾကသည္။ ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္းမ်ားအရ “ပညာရွိ (ပ႑ိတ)မ်ားသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္တစ္ဆူအား အမည္မ်ားစြာႏွင့္ ေခၚေ၀ၚၾကသည္။´´ [Rig veda 1:164:46)]
ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္းမ်ားတြင္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားကို (၃၃)မ်ိဳး ထက္မနည္း ေဖာ္ျပထားသည့္အနက္ ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္း အတြဲ (၂)၊ အပိုဒ္(၃)တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဂုဏ္ရည္ေတာ္တစ္ခုမွာ “ျဗာဟၼ´´ ျဖစ္သည္။ “ျဗာဟၼ´´၏ အဓိပၸာယ္ မွာ `ဖန္ဆင္းရွင္´ျဖစ္သည္။ ဤေ၀ါဟာရကို အာရဗီဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုပါက `ခါလစ္က္´ဟု အဓိပၸာယ္ရပါသည္။ အနႏၲဘုန္းတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကို `ခါလစ္(က္)´ (သို႔) “ဖန္ဆင္းရွင္´´ (သို႔) “ျဗာဟၼ´´ မည္သို႔ပင္ရည္ၫႊန္းေခၚေ၀ၚ သမုတ္ ပါေစ။ မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ ကန္႔ကြက္စရာအေၾကာင္းအရင္း တစ္စံုတစ္ရာမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ ေခါင္းေလးလံုးရွိသည့္ ျဗာဟၼႀကီးကို ဘုနး္ေတာ္ ႀကီးျမတ္ေသာ၊ အနႏၲ တန္ခိုးရွင္၊ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟူ၍ကား တိတိက်က်လက္မခံႏိုင္ ပါ။ ဤအခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မြတ္စလင္မ္မ်ား၏ ယံုၾကည္မႈတြင္ ႃခြင္းခ်က္ရွိေပသည္။ “အရွင္၏တန္ခိုးေတာ္မွာ အနႏျၱဖစ္ၿပီးအရွင့္မွာ ပံုပန္း သ႑ာန္(႐ုပ္သြင္)မရွိပါ။ အရွင္သည္ ၿပီးျပည့္စံုေတာ္မူ၍ ေနကဲ့သို႔ေသာ ထြန္းလင္းေတာက္ပသည့္ အရာအားလံုး ကိုလည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္သည္ ကြၽႏ္ုပ္အား ေဘးဥပဒ္ေရာက္ေစမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသည္မွာ ကြၽႏ္ုပ္၏ ရွိခိုးပူေဇာ္မႈျဖစ္သည္။ အရွင္သည္ ေမြးဖြားျခင္းကို မခံရေသာေၾကာင့္ အရွင္သာလွ်င္ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ ကိုးကြယ္ျခင္း ကို ခံယူထိုက္ေတာ္မူပါ၏။´´ [The Yajur veda by Devi Chand M.A-pg.377] (၂) “အရွင့္မွာ ခႏၶာမရွိပါ။ အရွင္သည္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ ပါသည္။´´ [Yajur veda 40:8]
“ထိုအရွင္သည္ လင္း၀င္းေတာက္ပမႈရွိျခင္း၊ ခႏၶာမရွိ၊ အျပစ္အနာအဆာမရွိ၊ အကုသိုလ္အညစ္အေၾကးမရွိ၊ အလြန္တရာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ၿပီး အရွင့္ကို မည္သည့္ မေကာင္းေသာ အင္အားစု (မေကာင္း ဆိုး၀ါး)ကမွ် ထိုးေဖာက္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။ အျမင္က်ယ္ ေသာ၊ ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ လႊမ္းျခံဳႏိုင္ေသာ၊ မိမိဘာသာရပ္တည္ႏိုင္ေသာ၊ အရွင္သည္ ထာ၀ရႏွစ္ကာလမ်ားအတြက္ ေလ်ာ္ကန္ေသာ ေတာင္းဆုိ ခ်က္မ်ားအတုိင္းရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျပဌာန္းေတာ္မူ၏။´´ [Yajur veda 40:8] [Yajur veda samhita by Ralph I.H. Griffith pg-538]
အနႏၲတန္ခိုးေတာ္ရွင္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အား နတ္ဘုရားမ်ား၏ အမည္မ်ား တပ္၍ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ျခင္းသည္ ယာဂ်ဴးေ၀ဒက်မ္း၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းစာပိုဒ္ မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေၾကာင္းကို သိရွိႏိုင္သည္။ “အရွင္ႏွင့္တုႏႈိင္းဖြယ္ရာ ပံုသ႑ာန္ဟူ၍ တစ္စံုတစ္ရာမွ်မရွိပါ။´´ [Yajurved 32 : 3]
ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္းအတြဲ (၂)၊ အခန္း (၁)၊ အပိုဒ္(၃)တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ လွပေသာဂုဏ္ရည္ေတာ္တစ္ခုမွာ `ဗိႆႏိုး´ ျဖစ္သည္။ `ဗိႆႏိုး´ ဟူေသာ စကားလံုး၏အဓိပၸာယ္မွာ `ထိန္းသိမ္းေတာ္မူေသာအရွင္´ဟု အဓိပၸာယ္ရပါသည္။ ဤေ၀ါဟာရကိုအာရဗီဘာသာျဖင့္ `ရဗ္´(သုိ႔မဟုတ္) `အဆင့္ဆင့္ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္၊ထိန္းသိမ္း၊ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာအရွင္´ဟု အနက္ ရသည္။မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´အား `ရဗ္´(သုိ႔) `ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သူ´(သုိ႔) `ဗိႆႏိုး´ မည္သို႔ပင္ ရည္ၫႊန္း ေခၚေ၀ၚမႈကုိမဆို ကန္႔ကြက္ ရန္မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား `ဗိႆႏိုး´၏ အထင္ရွားဆံုးပံုေတာ္မွာ လက္ေလးဘက္ရွိေသာ၊ ညာဘက္လက္တစ္ဖက္တြင္ စႀကၤာကိုကိုင္ေဆာင္ထားေသာ၊ ဘယ္ဘက္လက္တစ္ဖက္တြင္ ခ႐ုသင္းကို ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ၊ငွက္ကို စီးနင္း ထားေသာ(သုိ႔မဟုတ္) သလြန္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေသာ ေႃမြႀကီးေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းေနေသာ ပံုေတာ္ျဖစ္သည္။ `မြတ္စလင္မ္မ်ားအေနႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ မည္သည့္ ပံုပန္းသဏၭာန္ကိုမွ်လက္မခံႏိုင္ပါ။´ ဤသို႔ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားက၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အား ပံုပန္းသဏၭာန္မ်ား ပုံေဖာ္၍ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနျခင္းမွာ ယာဂ်ဴး ေ၀ဒက်မ္း၊အပိုဒ္ (၄၀း၉)ကို ဆန္႔က်င္ေနေပသည္။
(၃) ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္း၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါက်မ္းပိုဒ္မ်ားကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ ၾကည့္ပါ။ “အို-ခ်စ္မိတ္ေဆြတို႔၊ ထာ၀ရတည္ရွိေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္မွလြဲ၍ မည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုမွ် အသင္မကိုးကြယ္ပါႏွင့္´´ [Rig veda Book 8:1:1, Rig veda Samhiti Vol ix, pg 1 and 2 by Swami Satyaprakash Sarasvati and Satyakam Vidhya Lankar.]
(၄) “ပညာဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ေယာဂီမ်ားသည္ ၎င္းတို႔၏ စိတ္အာ႐ံု မ်ားကိုစုစည္း၍ အမွန္ တကယ္ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ေနရာတကာ ၌ရွိေသာအနႏၲဘုန္းေတာ္ရွင္၊ အနႏၲဥာဏ္ေတာ္ရွင္၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၌သာ အာ႐ံုေစစားထားေပသည္။ ထိုအရွင္ သည္သာလွ်င္ ေယာဂီမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၊ ၎င္းတို႔၏ အာ႐ံုခံမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား တိက်စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေစရန္ ေနသားတက်ျဖစ္ေစေတာ္မူ၏။ ဧကန္အမွန္ပင္ ဖန္ဆင္းရွင္ (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ ဘုန္းေတာ္အနႏၲႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူၿပီး ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူပါ၏။´´ [Rig veda 5:81], [Rig veda Samhiti Volume 6 page 1802 and 1803 by Swami Satya Prakash Saraswati and Satya Ram Vidhya Lamka.] ဟိႏၵဴေ၀ဒႏၱႏွင့္ျဗာဟၼသုတရ
ဟိႏၵဴေ၀ဒႏၱ၏ျဗာဟၼသုတရဟူသည္မွာ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´ (ဘုရား)တစ္ဆူတည္း သာရွိ၏။ ဒုတိယေျမာက္ ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ မရွိ။ လံုး၀ဥႆံုမရွိ၊ လံုး၀မရွိ။ အနည္းငယ္ စိုးစဥ္းမွ်ပင္မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ အစြဲအလမ္းမထားဘဲ ေလ့လာစူးစမ္းသြားပါမွသာလွ်င္ ဟိႏၵဴ ဘာသာက လက္ခံယံုၾကည္ထားေသာ `ကုိးကြယ္ရာ အရွင္´ဟူေသာ အသိသညာကို ေကာင္းစြာနားလည္ႏိုင္ပါသည္။
ဆစ္(စ္)ဘာသာတြင္ လက္ခံထားသည့္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´ဟူေသာ အသိသညာ
ဆစ္(ခ္)ဘာသာသည္ ဆီးမိုက္လည္းမဟုတ္၊ အာရိယန္ႏွင့္လည္းမဆိုင္၊ ေ၀ဒႏွင့္လည္းမပတ္သက္ေသာဘာသာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဆစ္(ခ္)ဘာသာသည္ ကမၻာ့အဓိကဘာသာႀကီးမ်ားတြင္ မပါ၀င္ေသာ္လည္း ဟိႏၵဴအယူ၀ါဒ၏ အကိုင္းအခက္အျဖစ္ ေပၚထြန္းလာခဲ့ေသာ အယူ၀ါဒတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ဤဘာသာကို (၁၅)ရာစုႏွစ္အဆံုးပိုင္းခန္႔တြင္ ဂု႐ုနာနတ္(ခ္)ဟူေသာ ပုဂၢိဳလ္မွစတင္ တည္ေထာင္ ခဲ့သည္။ ဤဘာသာသည္ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ေျမာက္ဘက္ေဒသရွိ ပန္ဂ်ဗ္ေဒသႀကီး (ျမစ္ႀကီးငါးသြယ္)တြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ဂု႐ုနာနတ္(ခ္) သည္ ခတိၱယမ်ိဳးႏြယ္ မိသားစုမွေပါက္ပြားလာေသာ္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာ ႏွင့္မြတ္စလင္မ္တို႔က ၎င္းအားအႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးေနေပသည္။
ဆစ္(ခ္)ႏွင့္ ဆစ္(ခ္)၀ါဒ၏အနက္အဓိပၸာယ္
ဆစ္(ခ္)ဟူေသာေ၀ါဟာရမွာ `စစ္(စ)ယ´ဟူေသာ စကားမွ ဆင္းသက္လာၿပီး `တပည့္ေတာ္ (သို႔) ေနာက္လိုက္´ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ဆစ္(ခ္) ဘာသာသည္ ဂု႐ုႀကီး (၁၀)ပါး၏ ဘာသာတရားျဖစ္ၿပီး၊ ပထမဆံုးဂု႐ုႀကီးမွာ ဂု႐ုနာနတ္(ခ္)ျဖစ္သည္။ဒႆမေျမာက္ ဂု႐ုႀကီး၏အမည္မွာ ဂိုဘင္ဆင္းဂ္ ျဖစ္သည္။ ဆစ္(ခ္) ဘာသာ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာက်မ္းဂန္မွာ “Sri Guru Granth” ျဖစ္ၿပီး ‘Adi Granth Sahib’ က်မ္းဟုလည္း ေခၚသည္။
ေက-၅မ်ိဳး
ဆစ္(ခ္)ဘာသာ၀င္တိုင္း ေအာက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္(၅)ခ်က္ကို၊ ၎င္းတို႔၏ ဆစ္(ခ္)ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ (၁) ဆံပင္အရွည္ထားျခင္း (အားလံုးေသာဂု႐ုႀကီးမ်ားသည္ ဆံရွည္ထားခဲ့ၾကသည္။) (၂) ဆံပင္ရွည္ကို ရွင္းလင္းၿဖီးသင္ရန္ `ဘီး´ ေဆာင္ထားရမည္။ (၃) အားအင္ေတာင့္တင္းရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုထိန္းသိမ္းရန္ သတၱဳ (သို႔) သံမဏိ လက္ေကာက္ ေဆာင္ထားရမည္။ (၄) မိမိကိုယ္ကိုကာကြယ္ရန္ ဓါးေကာက္ေဆာင္ထားရမည္။ (၅) လွ်င္ျမန္စြာႏွင့္လြယ္ကူစြာေရြ႕လ်ားႏိုင္ရန္ အထူးခ်ဳပ္ထားသည့္ ဒူးဆစ္အထိ ရွည္လ်ားေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၀တ္ထားရမည္။
Mul-Mantra; ေခၚ ဆစ္ (ခ္) ဘာသာ၏ အေျခခံယံုၾကည္ခ်က္
ဆစ္(ခ္)၀ါဒကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကေသာ ဆစ္(ခ္)၀ါဒီမ်ားက ကိုးကြယ္ရာအရွင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေပးႏိုင္ၾကေသာ အေကာင္းဆံုးအေျဖမွာ Mul Mantra ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဆစ္(ခ္)၀ါဒ၏ အေျခခံယံုၾကည္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ဂု႐ုႀကီးဂရန္႔(သ္) ဆြာဟစ္(ဗ္) လက္ထက္အေစာပိုင္းကာလတြင္ ေပၚထြန္းေခဲ့သည္။ ဤယံုၾကည္ခ်က္ကို Sri Guru Granth Sahib အတြဲ(၁)၊ Japuji ပထမပိုဒ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပထားသည္။
`ကုိးကြယ္ရာအရွင္´ဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းရွိသည္။ အရွင္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ အစစ္အမွန္ျဖစ္သည္။ အရွင္သည္ ေၾကာက္႐ြံ႔ျခင္း၊မုန္းတီးျခင္းမွ ကင္းေ၀းသည့္ ထာ၀ရအသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ၊ မေမြးဖြားေသာ၊ မိမိဘာသာတည္ရွိႏိုင္ေသာ၊ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ မဟာက႐ုဏာရွင္ ျဖစ္သည္။´
ဆစ္(ခ္)၀ါဒအရ၊ ဆစ္(ခ္)ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ စည္းမ်ဥ္းတင္းက်ပ္ေသာ တစ္ဆူတည္းေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကို ကိုးကြယ္ေသာ၀ါဒကို လိုက္နာၾကရသည္။ ၎တို႔သည္ ek omkara ေခၚေသာ၊ တစ္ပါးတည္းတည္ရွိေတာ္မူေသာ အႀကီး အက်ယ္ဆုံး အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာဘုရားရွင္ကို သက္၀င္ယံံုၾကည္ၾကသည္။ ရွင္းလင္းေသာပံုစံျဖင့္ ေခၚေ၀ၚတသေသာဘုရား၏အမည္မွာ Omkara ျဖစ္ၿပီး၊ ၎င္း၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ားမွာ- - ဖန္ဆင္းရွင္ - ဘုရားရွင္၊ ဘုရားသခင္ - ထာ၀ရတည္ရွိေသာအရွင္ - ျမင့္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ အမည္နာမေတာ္မ်ားပိုင္ရွင္ - ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးေတာ္မူေသာအရွင္(ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာအရွင္) - မဟာက႐ုဏာရွင္ - ေစာင္မၾကည့္႐ႈေတာ္မူေသာေစတနာရွင္ - ၀ဟီဂု႐ု (ေခၚ) စစ္မွန္ေသာ တစ္ဆူတည္းတည္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္
ဆစ္(ခ္)၀ါဒသည္ အလြန္တင္းက်ပ္ေသာ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကိုယံုၾကည္ သည့္၀ါဒျဖစ္သည့္အျပင္ `အ၀တရ´ ေခၚ လူ၀င္စားျခင္းဟူေသာအယူအဆကို မယံုၾကည္ၾကေပ။ အနႏၲ ဘုန္းေတာ္ရွင္ဘုရားအေနႏွင့္ `အ၀တရ´ဟုေခၚေသာ လူ၀င္စား ဘုရားအျဖစ္ မိမိကိုယ္ကိုဘ၀ေျပာင္း ၀င္စားျခင္းမျပဳဟု ယံုၾကည္သည္။ ဆစ္(ခ္)၀ါဒသည္ ႐ုပ္တုဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ျခင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္သည္။
ဂု႐ုနာနတ္(ခ္)သည္ ကဘီးရ္၏လႊမ္းမိုးမႈခံရျခင္း
ဂု႐ုနာနတ္(ခ္)၏ အေတြးအေခၚမ်ားတြင္ သူေတာ္စင္ကဘီး(ရ္)၏ အယူအဆ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားက ၾသဇာသက္ေရာက္ေနသည္။ ဤအေၾကာင္းကို အရွင္ရွရီ ဂု႐ုနာနတ္(ခ္)၏ က်မ္းလာက႑အေတာ္မ်ားမ်ားမွာပင္ ကဘီးရ္၏ကဗ်ာမ်ား (အဆံုး ကာရန္တူ လံုးေရညီႏွစ္ေၾကာင္းကဗ်ာမ်ိဳးမ်ား) ပါ၀င္ေနခ်က္က သက္ေသခံေန ေပသည္။
“လူသားတိုင္းသည္ ဒုကၡႏွင့္ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ ဘုရားသခင္ကိုသတိရ တတ္ၾကၿပီး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေပ်ာ္ရႊင္ေနခိုက္၀ယ္ ဘုရားရွင္ကို ေမ့ေလ်ာ့တတ္ၾက၏။ တစ္စံုတစ္ဦးအေနႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေပ်ာ္ရႊင္ေနခိုက္မွာပါ ဘုရားရွင္အားသတိရ တမ္းတမပ်က္ခဲ့ပါလွ်င္ ထိုသူ႔အေပၚတြင္ မည္သို႔ေသာေဘးဒုကၡမွ် ဆိုက္ေရာက္ လာမည္ မဟုတ္ေခ်။´´
အထက္စာပိုဒ္ပါကဗ်ာ၏ ဆိုလိုရင္းကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ အာယသ္ေတာ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ပါ။
“စင္စစ္ေသာ္ကား (မုရွ္ရစ္က္)လူသား၌ ေဘး အႏၱရာယ္ တစ္စံုတစ္ရာ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေသာအခါ ထိုလူသားမွာ ၎င္းအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴ ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ဘက္သို႔ စိတ္ေရာကိုယ္ပါလွည့္၍ ထိုအရွင္ ျမတ္အား ဟစ္ေအာ္ (တသ)ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ၎င္းအားထိုအရွင္ျမတ္ သည္ မိမိအထံေတာ္မွ ေက်းဇူးေတာ္ တစ္စံုတစ္ရာကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူ ေသာအခါ ၎င္းမွာယခင္က ထိုအရွင္ျမတ္အား မိမိ ဟစ္ေအာ္ (တသ) လွ်က္ရွိခဲ့သည္ကို ေမ့ေလ်ာ့သြား၏။ ထိုမွတစ္ပါး ၎င္းသည္ (သူ တစ္ပါးတို႔အား) ထို အရွင္ျမတ္၏ လမ္းေတာ္မွ လြဲေခ်ာ္တိမ္းပါးေစရန္ ထိုအရွင္ျမတ္၌ ဂုဏ္ရည္တူမ်ားကို ျပဳလုပ္သတ္မွတ္ေလ၏။ (အို-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (ထိုလူသားအား ဤသုိ႔) ေျပာၾကားပါေလ။ အသင္သည္ မိမိ၏ ေသြဖည္မႈျဖင့္ (ေန႔ရက္) အနည္းငယ္မွ်အက်ိဳး ေက်းဇူးခံစားေလာ့။ ဧကန္မလြဲ အသင္သည္ ငရဲသား တို႔တြင္ အပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။´´ (ကုရ္အာန္ ၃၉း၈)
ဇို႐ိုအက္စထရိယန္၀ါဒတြင္ လက္ခံယံုၾကည္ထားသည့္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟူေသာ အသိသညာ
ဇို႐ိုအက္စထရိယန္(ေခၚ) ဇို႐ိုအက္စထရာ၀ါဒသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေက်ာ္ခန္႔က ပါရွားႏိုင္ငံ (ယခု-အီရန္ႏိုင္ငံ) အာရိယန္ေဒသတြင္ အစျပဳ ေပၚထြန္းခဲ့ေလသည္။ အျခားကမၻာ့ အထင္ကရ ဘာသာတရားမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ သက္၀င္ယံုၾကည္သူ အေရအတြက္နည္းပါးေသာ္လည္း၊ ဤဘာသာတရားသည္ ကမၻာ့ေရွးအက်ဆံုး ဘာသာတရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ ဤဘာသာ၀င္အေရအတြက္မွာ(၁၃၀၀၀၀) ေက်ာ္ခန္႔သာရွိသည္။ အီရန္လူမ်ိဳး ဇို႐ိုအက္စတာသည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဇို႐ိုအက္စထိရန္ဘာသာတရားကို ထူေထာင္ သူျဖစ္ၿပီး `ပါစီ၀ါဒ´ ဟူ၍လည္း ေခၚေ၀ၚၾကသည္။ ပါစီဘာသာ၀င္မ်ား၏ ထင္ရွားေသာက်မ္းဂန္မ်ားမွာ ဒါစာတီယာႏွင့္ အဗက္စ္တာတို႔ျဖစ္သည္။
ဇို႐ိုအက္(စ္)ထရိယန္ဘာသာတြင္ `ထာ၀ရဘုရားသခင္´ကို `အဟူရားမာဇဒါ´ ဟုေခၚတြင္သည္။ အဟူရားဆိုသည္မွာ `အရွင္´၊ `သခင္´ ဟု အဓိပၸါယ္ရၿပီး `မာဇဒါ´ဟူသည္ ပညာဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာဟုအဓိပၸာယ္ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဟူရားမာဇဒါဆိုသည္ ဥာဏ္ေတာ္ရွင္ဘုရား} (၀ါ) ]ပညာဥာဏ္ရွိေသာအရွင္ သခင္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သို႔ျဖစ္ေပရာ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကသူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ အဟူရားမာဇဒါပင္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏိုင္၏။ ဒါစာတီယာက်မ္းအရ ]ကိုးကြယ္ရာအရွင္}၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား(အရည္အေသြးမ်ား)
ဒါစာတီယာက်မ္းအရ၊ အဟူရားမာဇဒါဘုရားတြင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အရည္ အေသြးမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေပသည္။ (၁) အရွင္သည္ တစ္ပါးတည္းတည္ရွိေတာ္မူ၏။ (၂) အရွင္ႏွင့္ဆင္တူေသာအရာဟူ၍ တစ္စံုတစ္ရာမွ်မရွိ။ (၃) အရွင့္မွာ အစလည္းမရွိ၊ အဆံုးလည္းမရွိ။ (၄) အရွင့္မွာ အေဖလည္းမရွိ၊ အေမလည္းမရွိ၊ ဇနီးၾကင္ယာလည္းမရွိ၊ သားသမီး လည္းမရွိ။ (၅) အရွင့္မွာ ခႏၶာလည္းမရွိ၊ ပုံပန္းသဏၭာန္လည္းမရွိ။ (၆) မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ႐ုပ္မ်က္လံုးမွ် သူ႔ကို မျမင္ႏိုင္၊ မည္သည့္ စိတ္ကူးအာ႐ံုမွ်အရွင့္ကို ၾကံစည္စိတ္ကူး ေတြးေတာၾကည့္၍ မရႏိုင္ပါ။ (၇) အသင္ၾကံစည္စိတ္ကူးသမွ် အရာအားလံုးထက္သာ လြန္၏။ (၈) အရွင္သည္သင္ကိုယ္တိုင္ထက္ပို၍ နီးကပ္ေသာေနရာတြင္ အသင္ႏွင့္နီးကပ္စြာ ရွိေနေတာ္မူ၏။ အဗက္စတာက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ]ကိုးကြယ္ရာအရွင္} ၏ဂုဏ္ရည္ေတာ္ မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။ (၁) ဖန္ဆင္းရွင္ (Yasna 31:7&11,44:7, 50:11, 51:7) (၂) အင္အားအရွိဆံုးေသာအရွင္ (၀ါ) အႀကီးက်ယ္ဆံုးအရွင္ (Yasna 33:11, 45:6)
(၃) ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူေသာအရွင္ “Hudai” [Yasna 33:11, 48:3]
(၄) ရက္ေရာျပည့္စံုေတာ္မူေသာအရွင္- “Spenta” [Yasna 43:4,5,7,9,11,13,15] (Yasna 44:2, 45:5, 46:9, 48:3)
ဂ်ဴးဘာသာ(ယုဒ၀ါဒ)တြင္ လက္ခံထားသည့္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´ဟူေသာ အသိသညာ
ယုဒ၀ါဒ (၀ါ) ဂ်ဴးဘာသာသည္ ဆီးမိုက္ဘာသာတရားမ်ားအနက္၊ အဓိက ဘာသာတရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဤဘာသာကို သက္၀င္ယံုၾကည္ လိုက္နာသူမ်ားကို ယုဒဟုေခၚၿပီး၊ ၎င္းတို႔သည္ တမန္ေတာ္မူစာ(ေမာေရွ) ႏွင့္ သူ၏တရားေဒသနာမ်ားကို ယံုၾကည္လိုက္နာခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တရားေဟာရာက်မ္း (Deuteronomy)မွ ေအာက္ေဖာ္ ျပပါက်မ္းပိုဒ္မ်ားသည္ တမန္ေတာ္မူစာ(ေမာေရွ)က သူ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားအား အေလးအနက္ တိုက္တြန္း အားေပးခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။
(၁) “အို-ဣသေရလအမ်ိဳး၊ နားေထာင္ေလာ့။ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ ထာ၀ရဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းေသာထာ၀ရဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူ၏။´´ [The Bible, Duet 6:4] (၂) ေဟရွာယနာဂတိၱ (Isaiah)က်မ္းမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ပါ။
“ ငါတစ္ပါးတည္းသည္ ထာ၀ရဘုရားျဖစ္၍ ငါမွတစ္ပါးကယ္တင္ ေသာသခင္မရွိ။´´ [The Bible, Isaiah, 43:11]
(၃) “ငါတစ္ပါးတည္းသာ ထာ၀ရဘုရားျဖစ္၏။ ငါမွတစ္ပါး အျခားေသာ ဘုရားသခင္မရွိ။´´ [The Bible, Isaiah, 45:5]
(၄) “ငါသည္ဘုရားသခင္ျဖစ္၏။ ငါမွတစ္ပါး အျခားေသာ ဘုရားမရွိ။´´ [The Bible, Isaiah, 46:9]
(၅) ယုဒ၀ါဒ(သို႔) ဂ်ဴးဘာသာသည္ ႐ုပ္ထုမ်ားကိုးကြယ္ျခင္းကို ျပစ္တင္ ႐ႈံ႕ခ်ေသာ၀ါဒျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ေဖာ္ျပပါက်မ္းပုိဒ္မ်ားအရ ေလ့လာသိရွိႏိုင္ပါသည္။
“ ငါမွတစ္ပါး အျခားေသာဘုရားကို မကိုးကြယ္ႏွင့္။ အထက္မိုးေကာင္း ကင္၌လည္းေကာင္း၊ ေအာက္အရပ္ေျမႀကီးေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ ေျမႀကီးေအာက္ ေရထဲ၌လည္းေကာင္းရွိေသာအရာႏွင့္ ပံုသ႑ာန္တူေအာင္၊ ႐ုပ္တုကို ကိုယ့္အဖို႔မလုပ္ႏွင့္။ မင္း သူတို႔ကို ဦးမခ်၀တ္မျပဳႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၏ဘုရားသခင္ ငါထာ၀ရဘုရားသည္၊ သင့္၌အျပစ္ရွိသည္ဟု ယံုလြယ္ ေသာဘုရားျဖစ္၏။´´ (သမၼာက်မ္းစာ၊ လြတ္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂၀း၃-၅)
အထက္ေဖာ္ျပပါေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ဆင္တူေသာသတိေပး လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို တရားေဟာရာက်မ္း (Deuteronomy) တြင္ထပ္မံ၍ မိန္႔ဆိုထားေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။
“ငါမွတစ္ပါး အျခားေသာဘုရားကို မကိုးကြယ္ႏွင့္။ အထက္မိုးေကာင္းကင္ ၌လည္းေကာင္း၊ ေအာက္အရပ္ေျမႀကီးေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ ေျမႀကီးေအာက္ ေရထဲ၌လည္းေကာင္း၊ ရွိေသာအရာႏွင့္ ပံုပန္းသ႑ာန္တူေအာင္႐ုပ္တုကို ကုိယ့္အဖို႔မလုပ္ႏွင့္။ ဦးမခ်၊ ၀တ္မျပဳပါႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္၏ဘုရားသခင္ ငါထာ၀ရဘုရားသည္ သင့္၌အျပစ္ရွိသည္ဟု ယံုလြယ္ေသာဘုရား ျဖစ္၏။´´ (သမၼာက်မ္းစာ၊ တရားေဟာက်မ္း ၅း၇-၉)
[ျပင္ဆင္ရန္] ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္ လက္ခံထားသည့္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ဟူေသာအသိသညာ
ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒသည္ ဆီးမိုက္ဘာသာတရားတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ယခုအခါ တစ္ကမၻာလံုးတြင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ အေရအတြက္မွာ သန္း (၂၀၀၀)ခန္႔ရွိသည္ဟု အခိုင္အမာဆိုေနၾကပါသည္။ ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒသည္ ေယ႐ႈခရစ္ (က) အမည္ နာမေပၚတြင္ အရင္းခံ၍မွည့္ေခၚထားေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ ေယ႐ႈသခင္ (တမန္ေတာ္အီစာ) သည္ အစၥလာမ္တြင္ ၾကည္ၫိုေလးစားျခင္းခံရေသာ တမန္ေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေသာ အယူ၀ါဒမ်ားအနက္ (အစၥလာမ္ ဘာသာသည္) ေယ႐ႈသခင္ကို ယံုၾကည္ရန္ျပ႒ာန္းထားေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ဘာသာတရား ျဖစ္သည္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္ လက္ခံထားေသာ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´ ဟူေသာ အသိသညာကို ေဆြးေႏြးမတင္ျပမီ အစၥလာမ္ဘာသာက လက္ခံထားေသာ သခင္ေယ႐ႈ၏ အေနအထားကို စူးစမ္းေလ့လာၾကည့္ပါစို႔။
(၁) အစၥလာမ္သည္ သခင္ေယ႐ႈအေပၚတြင္ စြဲၿမဲေသာယံုၾကည္ခ်က္ထားရွိသည့္ ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေသာ ဘာသာတရားမ်ားအနက္ တစ္ခုတည္းေသာ ဘာသာျဖစ္သည္။ မြတ္စလင္မ္ဟု ခံယူထားသူတစ္ဦးသည္ သခင္ေယ႐ႈကို လက္ခံယံုၾကည္မႈမရွိပါက သူသည္ စစ္မွန္ေသာ မြတ္စလင္မ္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။
(၂) ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔မြတ္စလင္မ္မ်ားက သခင္ေယ႐ႈသည္၊ အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္၏ စြမ္းအားႀကီးက်ယ္ေသာ တမန္ေတာ္မ်ားအနက္မွတစ္ပါးဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
(၃) ေခတ္သစ္ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားက မယံုၾကည္ၾကေသာ္လည္း၊ သခင္ေယ႐ႈသည္ မည္သည့္ေယာက္်ားႏွင့္မွ် ကူးလူးဆက္ဆံမႈမရွိပါဘဲလွ်က္ အပ်ိဳစင္စစ္စစ္မိခင္မွ ထူးဆန္း အံ့ၾသဖြယ္ရာေမြးဖြားလာေၾကာင္းကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ မြတ္စလင္မ္မ်ား ယံုၾကည္ၾကသည္။
(၄) သခင္ေယ႐ႈသည္ ထာ၀ရကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ သူေသကို အသက္သြင္းျပခဲ့သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
(၅) သခင္ေယ႐ႈသည္ ထာ၀ရကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေမြးရာပါ မ်က္ေစ့မျမင္သူမ်ားႏွင့္ အႏူေရာဂါသည္မ်ားကို ကုသေပ်ာက္ကင္းေစသည္ ဟုယံုၾကည္ၾကသည္။
အကယ္၍တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူက၊ မြတ္စလင္မ္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ သခင္ေယ႐ႈကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေလးစားၾကပါသည္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ဤႏွစ္အုပ္စု၏အယူအဆ ခြဲထြက္သြားသနည္းဟုေမးလာလွ်င္ အေျဖမွာ ေအာက္ပါ အတိုင္းျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားက သခင္ေယ႐ႈသည္ ထာ၀ရကိုးကြယ္ရာ အရွင္ဘုရားျဖစ္ျခင္းကို အခိုင္အမာယံုၾကည္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဆိုင္ရာက်မ္းဂန္မ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူးမႈမ်ားအရ သခင္ေယ႐ႈ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က မိမိသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဘုရားျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္ကို မည္သည့္အခါကမွ် ေရးသား ေဖာ္ျပထားျခင္းမ်ိဳးမရွိေၾကာင္းကို ဖြင့္လွစ္ေဖာ္ျပ ေနေပသည္။ အမွန္မွာသမၼာက်မ္းတစ္အုပ္လံုးတြင္သခင္ေယ႐ႈ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ကြၽႏ္ုပ္သည္ကိုးကြယ္ရာအရွင္ျဖစ္သည္။ (သို႔) ကြၽႏ္ုပ္အား ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ပါဟူ၍ ျပတ္ျပတ္သားသား၊ တိတိက်က် အဆိုျပဳေရးသားခ်က္ တစ္ခုတစ္ေလမွ်မရွိေပ။ အမွန္မွာ သမၼာက်မ္းတြင္ သခင္ေယ႐ႈကိုယ္ေတာ္တိုင္ တရားေဒသနာေဟာၾကားရာတြင္ မိမိသည္ ဘုရားျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္မ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ဆန္႔က်င္ဘက္အေၾကာင္းအရာမ်ား၊ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။သမၼာက်မ္းစာတြင္းမွ သခင္ေယ႐ႈ၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းပိုဒ္မ်ားအရ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္သည္။
“ငါ၏ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့ထက္သာ၍ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏။´´ ( ရွင္ေယာဟန္၊ ၁၄း၂၈)
“ငါ၏ခမည္းေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာသူတို႔ထက္ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏။´´ (ရွင္ေယာဟန္ ၁၀း၂၉)
“ငါသည္ဘုရားသခင္၏ ၀ိညာဥ္ေတာ္ကို အမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္သည ္မွန္လွ်င္ —´´ (ရွင္မႆဲ ၁၄း၂၈)
“— ငါသည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ၫႈိးေတာ္အားျဖင့္ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္သည္ မွန္လွ်င္ —´´ (ရွင္လုကာ ၁၁း၂၀)
“ငါသည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ အဘယ္အမႈကိုမွ် မျပဳႏိုင္။ ငါသည္ ၾကားသည့္အတိုင္းတရားစီရင္၏။ ငါ၏စီရင္ျခင္းသည္လည္း တရားေတာ္ႏွင့္ ညီညြတ္၏။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ကိုယ့္အလိုသို႔မလိုက္၊ ငါ့ကို ေစလႊတ္ေတာ္ မူေသာ ခမည္းေတာ္အလိုသို႔လုိက္၏။´´ (ရွင္ေယာဟန္ ၅း၃၀)
ေယ႐ႈခရစ္အားေစလႊတ္ျခင္း
ကိုယ္ေတာ္သည္လမ္းၫႊန္တရားမ်ားကို ျပည့္စံုေစျခင္းအလို႔ငွာ ႄကႊလာေတာ္မူျခင္း
သခင္ေယ႐ႈသည္ သူ႔ကိုယ္သူဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း တစ္ခါမွ် ဖြင့္ဟေျပာဆိုမႈ မျပဳခဲ့ေခ်။ သူသည္ သူ႔အား ကိုးကြယ္ရာအရွင္က ေစလႊတ္ေတာ္မူျခင္းအေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏တာ၀န္ကိုရွင္းလင္းစြာ ဖြင့္ဟေၾကျငာခဲ့သည္။ သခင္ေယ႐ႈအား လြန္ေလၿပီးေသာ ဂ်ဴးမ်ားႏွင့္ဆုိင္ေသာ လမ္းၫႊန္တရားမ်ားကိုအတည္ျပဳရန္ ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့၏။ ရွင္မႆဲခရစ္၀င္က်မ္းပါ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ သခင္ေယ႐ႈ၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားက ၎၏တာ၀န္သည္ ဂ်ဴးမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ လမ္းၫႊန္တရားမ်ားကို အတည္ျပဳရန္ ျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္ကို ထင္ထင္ရွားရွား ေထာက္ခံေနေပသည္။
“ပညတၱိက်မ္း၊ အနာဂတၱိက်မ္းမ်ားကိုဖ်က္ပယ္ျခင္းငွာ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ျပည့္စံုေစျခင္းငွာ ငါလာသတည္း။ ငါအမွန္ဆိုသည္မွာကား ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးမပ်က္စီးမွီတိုင္ေအာင္၊ ပညတၱိက်မ္း၏ အငယ္ဆံုးေသာ စာလံုးဗိႏၶဳ တစ္လံုးမွ် ျပည့္စံုျခင္းသို႔မေရာက္မွီ မပ်က္စီးေစရ။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကင္သူသည္ အငယ္ဆံုးေသာပညတ္တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ လြန္က်ဴး၍ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း ထို႔အတူသြန္သင္၏။ ထိုသူသည ္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌ အငယ္ဆံုးေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ ကိုယ္တိုင္က်င့္၍ သူတစ္ပါးတုိ႔အားလည္း သြန္သင္၏။ ထိုသူသည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌ ႀကီးေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္။´´ (သမၼာက်မ္း၊ ရွင္မႆဲ ၅း၁၇-၂၀)
ထာ၀ရဘုရားသခင္(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)က ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အား ေစလႊတ္ျခင္း
(ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အား တမန္ေတာ္အျဖစ္ ေစလႊတ္ျခင္းႏွင့္၊ သခင္ေယ႐ႈအား ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသဘာ၀ကို) သမၼာက်မ္း၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါက်မ္းပိုဒ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“သင္တို႔ၾကားေသာစကားသည္ ငါ့စကားမဟုတ္၊ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ ခမည္းေတာ္၏ စကားေတာ္ျဖစ္၏။´´ (သမၼာက်မ္း၊ ရွင္ေယာဟန္ ၁၄း၂၄)
“ထာ၀ရအသက္ဟူမူကား၊ မွန္ေသာဘုရားသခင္၊ တစ္ဆူတည္းျဖစ္ေတာ္ မူေသာကုိယ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာေယ႐ႈခရစ္ကို လည္းေကာင္း၊ သိကြၽမ္းျခင္းတည္း။´´ (သမၼာက်မ္း၊ ရွင္ေယာဟန္ ၁၇း၃)
သခင္ေယ႐ႈက သူသည္ဘုရားျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္ကို ေရးေရးမွ်ပင္ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းမရွိ။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ သမၼာက်မ္းစာမွ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ဤအခ်က္မ်ားကို ေထာက္ခံေနေပသည္။
“ထို႔ေနာက္ လူတစ္ေယာက္သည္ခ်ဥ္းကပ္၍ ေကာင္းျမတ္ေသာဆရာ၊ ထာ၀ရအသက္ကိုရအံ့ေသာငွာ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အဘယ္ေကာင္းမႈကိုျပဳရပါမည္ နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ေသာ္တဖန္ေယ႐ႈက ထိုသူအားေျပာၾကားသည္မွာ ငါ့ကို ေကာင္းျမတ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚသနည္း။ ဘုရားသခင္ တစ္ပါးတည္းသာ ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူ၏ အသက္ရွင္ျခင္းသို႔ ၀င္စားလိုလွ်င္ ပညတ္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။´´ (သမၼာက်မ္း၊ ရွင္မႆဲ ၁၉း၁၆-၁၇)
အထက္ေဖာ္ျပပါ၊ သမၼာက်မ္းမွ ထုတ္ျပန္ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားက၊ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ား တရားေသလက္ခံထားေသာ ေယ႐ႈခရစ္သည္ ဘုရားျဖစ္သည္ ဟူေသာအခ်က္ႏွင့္၊ခရစ္ေတာ္က မိမိကိုယ္ကို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံ၍ လူသားမ်ားကို အျပစ္မွ ေဆးေၾကာကယ္တင္သည္ဟူေသာ အယူအဆကို အတိအပ ျငင္းဆိုေန ေပသည္။ သခင္ေယ႐ႈကိုယ္တိုင္က ကယ္တင္ျခင္း ခံယူရန္အလို႔ငွာ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရန္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ထားေပသည္။ (သမၼာက်မ္း၊ ရွင္မႆဲ ၁၉း၁၆-၁၇)
နဇရက္မွသခင္ေယ႐ူ ဘုရားသခင္၏သေဘာတူလူသား
သမၼာက်မ္းမွ ေအာက္ေဖာ္ျပပါထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားသည္၊ ေယ႐ႈသခင္သည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏တမန္ေတာ္ျဖစ္သည္ ဟူေသာ၊ အစၥလာမ့္ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ေထာက္ခံေနေပသည္။
“အို ဣသေရလ(အစၥေရး) အမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ ၾကားနာၾကေလာ့။ နဇရက္ၿမိဳ႕သားေယ႐ႈသည္ ဘုရား၏သက္ေသခံလူသား (အာယသ္)ျဖစ္၍၊ ဘုရားကအသင္တို႔အတြက္ ခ်မွတ္ေပးလက္စ၊ တရားေဒသနာမ်ားကို ၿပီးျပည့္ေစရန္အလို႔ငွာ အံဖြယ္ရာျပာဋိဟာ၊ သက္ေသလကၡဏာမ်ားႏွင့္ ေစလႊတ္ေတာ္မူမည္ကို သင္တို႔ဘာသာသိၾကေလေလာ့။´´
ပထမပညတ္ေတာ္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ တစ္ပါးတည္းသာ
သမၼာက်မ္းစာက ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား၏ ]သံုးပါးတစ္ဆူ} ဟူေသာ အယူအဆကို လံုး၀မေထာက္ခံၾကေပ။ သခင္ ေယ႐ႈ၏ စာေရးေတာ္တစ္ဦးက သခင္ေယ႐ႈအား ပညတ္ေတာ္မ်ားထဲမွ ပထမဆံုးပညတ္ေတာ္ကို ေမးေလွ်ာက္ရာတြင္ ေယ႐ႈခရစ္သည္၊ ေမာေရွ(မူစာ)က မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္ကို ထပ္မံ၍မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
“နားဆင္ေလာ့ အိုဣသေရလ(အမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ ငါတို႔၏ ဘုရား သခင္ထာ၀ရဘုရားသည္ တစ္ဆူတည္းေသာထာ၀ရဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထာ၀ရဘုရားသည္ တစ္ပါးတည္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။´´ (ရွင္မာကု ၁၂း၂၉)
အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ လက္ခံထားေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟူေသာအသိသညာ
အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ဆီးမိုက္ဘာသာတရားမ်ားအနက္မွတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ကမၻာတစ္လႊားတြင္ ဘာသာ၀င္အေရအ တြက္သန္း(၁၂၀၀)ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည္။ အစၥလာမ္ဟူသည္ အလႅာဟ္အရွင္၏ အလိုေတာ္အတိုင္းလိုက္နာျခင္း၊ နာခံျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို အလႅာဟ္ အရွင္ထံေတာ္မွ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္ေပၚတြင္ ထုတ္ျပန္ခ်မွတ္ေပးေသာ အလႅာဟ္အရွင္၏လမ္းၫႊန္ တရားေတာ္မ်ားဟု ယံုၾကည္သည္။ ကမၻာ့သမိုင္းေခတ္အဆက္ ဆက္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ထံမွ တမန္ေတာ္မ်ားေစလႊတ္၍ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ အလႅာဟ္တစ္ပါးတည္းရွိေၾကာင္းႏွင့္ ]ေနာင္တမလြန္ဘ၀တြင္ စစ္ေဆးေမးျမန္း ျခင္းခံရမည့္အေၾကာင္းမ်ားကို သတင္းေပးေစသည္ဟုအစၥလာမ္မွ အခိုင္အမာဖြင့္ဟ ေျပာဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ ခိုင္မာေသာဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္အျဖစ္ ပြင့္ေလကုန္ေသာ တမန္ေတာ္မ်ားကို ယံုၾကည္ေစပါသည္။ ဤတမန္ေတာ္မ်ားမွာ တမန္ေတာ္အာဒမ္မွစ၍ တမန္ေတာ္ ႏူးဟ္(ေနာ္ဧ)၊ တမန္ေတာ္အီဗရာဟင္မ္၊ တမန္ေတာ္ အစၥမာအီလ္၊ တမန္ေတာ္ အစၥဟာက္၊ တမန္ေတာ္ယအ္ကူဗ္၊ တမန္ေတာ္မူစာ၊ တမန္ေတာ္ ဒါ၀ူးဒ္၊ တမန္ေတာ္ ယဟ္ယာ၊ တမန္ေတာ္အီစာ (သခင္ေယ႐ႈ)ႏွင့္ အျခားေသာတမန္ေတာ္မ်ား ပါ၀င္ၾကသည္။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရအတြက္ အတိက်ဆံုးေသာ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္
အစၥလာမ္၏ “ကိုးကြယ္ရာအရွင္´´ဟူေသာ ေ၀ါဟာရအတြက္ အတိက် ဆံုးအဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ခ်က္ကို စူရာဟ္ အိခ္လာဆြ္ (ကုရ္အာန္က႑ အမွတ္ ၁၁၂)ရွိ အာယသ္ေတာ္ (၄) ခုကအတိအက်ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
(၁)(အို-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ေျပာၾကားပါေလ။ ထိုအလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္သည္ တစ္ဆူတည္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ (၂)အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လိုလားေတာင့္တျခင္း လံုး၀ကင္းရွင္းေတာ္မူ ေသာအရွင္၊ သူတစ္ပါးတို႔၏ မွီခို အားထားရာအရွင္၊ အႏိႈင္းမဲ့ ထာ၀ရအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ (၃) ထိုအရွင္ျမတ္သည္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုမွ် ေမြးဖြား ေတာ္မူခဲ့သည္ မဟုတ္ေပ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေမြးဖြားျခင္း ကိုလည္း ခံရေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။ (၄) ထိုမွတစ္ပါး ထိုအရွင္ျမတ္၌ ဂုဏ္ရည္တူသူဟူ၍လည္း တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိေပ။ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၁၁၂း၁-၄)
အထက္ပါစူရာဟ္က႑၏ဒုတိယက်မ္းပိုဒ္လာ`အဆြ္ဆြမဒ္´ ဟူေသာေ၀ါဟာရမွာ ျပည့္စံုစြာအဓိပၸာယ္ျပန္ဆိုရန္ ခဲယဥ္းပါသည္။ ၎င္း၏အနက္မွာ ပကတိတည္ရွိျခင္း၊ အႄကြင္းမဲ့ တည္ေနျခင္းဟုျဖစ္သည္။ ဤဂုဏ္ေတာ္၏အရည္အေသြးမွာ အလႅာဟ္အရွင္ တစ္ပါးတည္းႏွင့္ ထိုက္တန္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္မွလြဲ၍ အျခားေသာ သက္ရွိသက္မဲ့အရာအားလံုး သည္ေခတၱယာယီတည္ေနေသာ (သို႔) အေျခအေနတစ္ရပ္ အေပၚတြင္မူတည္၍ ရပ္တည္ေနၾကရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆြ္ဆြမဒ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မည္သည့္ လူပုဂၢိဳလ္၊ အရာ၀တၳဳ တစ္စံုတစ္ရာတြင္ေပၚမွ မွီတည္ေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ အားလံုးေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္အရာ၀တၳဳခပ္သိမ္းကသာလွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ေပၚတြင္မွီ၍ တည္ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
စူရဟ္အိခ္လာဆြ္ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာေလ့လာမႈပညာရပ္အတြက္ မွတ္ေက်ာက္ျဖစ္ျခင္း
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္က႑ (၁၁၂)သည္၊ စူရာဟ္အိခ္လာဆြ္ ျဖစ္ေပသည္။ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာေလ့လာမႈ ပညာရပ္အတြက္မွတ္ေက်ာက္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤေနရာတြင္ `Theo´ဟူေသာစကားမွာ `ဘုရား´ဟု အဓိပၸာယ္ရ၍ `Logy´ဟူသည္မွာ ေလ့လာျခင္းဟုအနက္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ `Theology´ မွာ ဘုရားမ်ား အေၾကာင္းေလ့လာျခင္းျဖစ္သည္။ မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္၊ အနႏၲ စြမ္းအားေတာ္အရွင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္(၄)မ်ိဳးရွိၿပီး၊ ၎သည္ သီအိုလိုဂ်ီ ဘာသာရပ္အတြက္ မွတ္ေက်ာက္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေပးေပသည္။ ကိုးကြယ္ျခင္းခံထုိက္သည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာ အရာတိုင္းသည္ မွတ္ေက်ာက္ တင္ျခင္းကို ခံႏိုင္ရေပမည္။ ဤ က႑တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ (အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားသည္) ယွဥ္ဘက္မရွိ ျပည့္စံုေနေသာ္လည္း၊ ဘုရားတု ဘုရားေယာင္မ်ားမွာမူ အထက္ပါ စူရာဟ္က႑ပါ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မွတ္ေက်ာက္တင္ စစ္ေဆးပါက အလြယ္တကူျပဳတ္က်သြားမည္ ျဖစ္ေပသည္။
[ျပင္ဆင္ရန္] အစၥလာမ္ကေျပာေသာလူသားဘုရား
အိႏိၵယႏိုင္ငံသည္ မႏုႆဘုရား(သို႔) လူသားဘုရားမ်ား၏ နယ္ေျမဟု အမည္ေက်ာ္ၾကားပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၀ိညာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆရာသခင္ အေျမာက္အျမား အိႏိၵယတြင္ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤပုဂိၢဳလ္မ်ားအနက္ မ်ားစြာေသာ`ဘာဘာ´ မ်ားႏွင့္ `သူေတာ္စင္ႀကီး´မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာမွ လက္ခံ ယံုၾကည္သူေနာက္လိုက္မ်ား ရွိၾကေပသည္။ အစၥလာမ္သည္ မည္သည့္လူသားကို (အဖန္ဆင္းခံ)ကိုမဆို ကိုးကြယ္ပသျခင္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ေခ်။
ဤကဲ့သုိ႔ ဘုရားအေယာင္ေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အစၥလာမ္၏ ရပ္တည္မႈ႐ႈေထာင့္ကိုနားလည္ရန္မွာ လူသားဘုရားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ေအာစ့္ဟို ရာဂ်္နီးရွ္}ကိုဆန္းစစ္ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။ ေအာ့စ္ဟိုရာဂ်္နီးရွ္သည္ အိႏၵိယမွ ထြက္ေပၚလာေသာ `၀ိညာဥ္ေရးရာဆရာ´ အေျမာက္အျမားထဲမွတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ (၁၉၈၁)ခုႏွစ္၊ေမလတြင္ သူသည္အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔သြား၍ `ရားဂ်္နီးရွ္ ပူရမ္´ဟူေသာၿမိဳ႕ကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ (အေနာက္ႏိုင္ငံ အာဏာပိုင္မ်ားကို) ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းႏွင့္ ၿငိစြမ္းေသာ အေရးကိစၥကိုက်ဴးလြန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္မိျခင္းေၾကာင့္၊ ၎င္းတို႔၏ဖမ္းဆီးအျပစ္ေပးျခင္းခံရၿပီး ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံခဲ့ရေလသည္။ သူသည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ့ၿပီး `ပူေန´ တြင္ `ဘံုအဖြဲ႕´တစ္ခုကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး `ေအာ့စ္ဟို ဘံုအဖြဲ႕´ဟု အမည္တြင္၏။ ရားဂ်္နီးရွ္သည္ (၁၉၉၀)တြင္ကြယ္လြန္ေသဆံုးခဲ့၏။ ေအာ့စ္ဟိုရားဂ်္နီးရွ္၏ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားက သူ႔ကို အနႏၲ စြမ္းအားရွင္ ]ဘုရား} ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ `ပူေန´ရွိ `ေအာ့စ္ဟို ဘံုအဖြဲ႕´သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိ လာေသာ ဧည့္သည္သည္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါသခ်ႋဳင္းစာကို ရားဂ်္နီးရွ္၏အုတ္ဂူေပၚတြင္ ေတြ႕ႏိုင္သည္။
“ေအာ့စ္ဟိုသည္ မည္သည့္အခါမွ် ေမြးဖြားျခင္းမခံရသလို မည္သည့္ အခါမွ်ေသဆံုးျခင္းလည္းမရွိ။ သူသည္ (၁၉၃၁)ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလ (၁၁)ရက္မွ ဇႏၷ၀ါရီလ (၁၉)ရက္အထိသာ ကမၻာၿဂိဳဟ္သို႔ အလည္အပတ္ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။´´
သူ၏ေနာက္လိုက္မ်ား ေရးသားရန္ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့သည္မွာ ေအာ့စ္ဟိုအား ကမၻာ့ ႏိုင္ငံ(၂၁)ႏိုင္ငံသို႔၀င္ခြင့္ဗီဇာေပးျခင္းမခံရဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ေအာစ့္ဟို ရားဂ်္နီးရွ္၏ ေနာက္လိုက္မ်ားအေနႏွင့္ သူတို႔၏ဘုရား ကမၻာၿဂိဳဟ္ကိုလည္ပတ္စဥ္က ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံသို႔၀င္ေရာက္ရန္ ဗီဇာလိုအပ္ျခင္းဟူေသာ ျပႆနာကို ျပႆနာဟု မျမင္ခဲ့ၾကေခ်။
ဤဘုရားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာ ဘဂ၀မ္ ရားဂ်္နီးရွ္အား ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္ျခင္းကို မွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္သည့္ စူရာဟ္အိစ္ခ္လာဆြ္ပါဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ စစ္ေဆး တိုင္းတာၾကည့္ၾကပါစို႔။ (၁) ပထမဆံုး စံခ်ိန္၊စံၫႊန္းမွာ “ေျပာၾကားေလာ့၊ သူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ျဖစ္သည္။ တစ္ပါးတည္း တည္ရွိေတာ္မူေသာအရွင္ ျဖစ္သည္။´´ ဤစံခ်ိန္စံၫႊန္းျဖင့္ “ရားဂ်္နီးရွ္သည္ တစ္ပါးတည္း တစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ရွိေသာသူျဖစ္ပါသလား´´ဟူသည့္အခ်က္ကိုစစ္ေဆးပါက၊ သူသည္ကိုးကြယ္ရာ အရွင္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရားဂ်္နီးရွ္ကဲ့သို႔ပင္ မိမိကိုယ္ကိုဘုရားျဖစ္သည္ဟု အခိုင္အမာေျပာဆိုေနေသာသူမ်ား အမ်ားအျပားရွိသည္။ ရားဂ်္နီးရွ္၏ အခ်ိဳ႕ေသာ ေနာက္လိုက္မ်ားအေနႏွင့္ သူသည္တစ္ပါးတည္း တစ္ေယာက္တည္းရွိသူဟူသည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ဆက္လက္စြဲကိုင္ေကာင္း စြဲကိုင္ေနမည္ျဖစ္သည္။
(၂) ဒုတိယစံႏႈန္းမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လိုလား ေတာင့္တျခင္း လံုး၀ကင္းရွင္းေတာ္မူေသာအရွင္၊ သူတစ္ပါးတို႔၏ မွီခိုအားထားရာအရွင္၊ အႏိႈင္းမဲ့ ထာ၀ရအရွင္ျဖစ္ ေတာ္မူ၏။´´
ရားဂ်္နီးရွ္သည္ (၁၉၉၀)ခုႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ေသဆံုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူသည္ လိုလားေတာင့္တ မွီခိုမႈကင္းျခင္းႏွင့္ ထာ၀ရတည္ရွိေသာသူမဟုတ္သည္မွာ ထင္ရွားသည္။ သူ၏ပုဂိၢဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အထၱဳပၸတိၱမွသိရသည္မွာ၊ သူသည္ဆီးခ်ိဳေရာဂါ၊ ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ေရာဂါႏွင့္ နာတာရွည္ေက်ာ႐ိုးနာေရာဂါတုိ႔ကို ခံစားခဲ့ရေၾကာင္းသိရ၏။ သူက အေမရိကန္အစိုးရသည္ သူေထာင္က်ေနစဥ္ကာလအတြင္း တျဖည္းျဖည္း အဆိပ္သင့္ေစေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့၏။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အနႏၲ စြမ္းအားရွင္သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏အဆိပ္ခပ္ျခင္းကို ခံရပါမည္လား။ ရားဂ်္နီးရွ္ သည္ ျပည့္စံုျခင္းလည္းမရွိ၊ နိစၥထာ၀ရလည္းမတည္ရွိပါ။
(၃) တတိယစံႏႈန္းမွာ “သူသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ကိုမွ်ေမြးဖြားမႈမရွိ၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေမြးဖြားျခင္းကို လည္းခံခဲ့ရသည္မဟုတ္။ ´´ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ သိရသည္မွာ ရားဂ်္နီးရွ္သည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဂ်ာဘယ္လ္ပူးရ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး၊ မိခင္ဖခင္ႏွစ္ပါးတို႔ရွိၾကၿပီး၊ ေနာင္တြင္သူ၏ေနာက္လိုက္ျဖစ္သြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသျဖင့္၊ သူသည္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´ မျဖစ္ႏိုင္။
(၁၉၈၁)ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ သူသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔သြား၍ `ရားဂ်္နီးရွ္ပူရမ္´ဟူေသာၿမိဳ႕ကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ (အေနာက္ႏိုင္ငံ အာဏာပိုင္မ်ား၏) ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းႏွင့္ၿငိစြမ္းေသာအေရးကိစၥကိုက်ဴးလြန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္မိျခင္းေၾကာင့္၊ ၎တို႔၏ ဖမ္းဆီးအျပစ္ေပးျခင္းခံရၿပီး၊ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံခဲ့ ရေလသည္။ သူသည္အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ့ၿပီး `ပူေန´တြင္ ဘံုအဖြဲ႕တစ္ခုကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး `ေအာ့စ္ဟိုဘံုအဖြဲ႕´ ဟုအမည္တြင္၏။ ရားဂ်္နီးရွ္သည္ (၁၉၉၀)တြင္ ကြယ္လြန္ေသဆံုးခဲ့၏။ ေအာ့စ္ဟိုရားဂ်္နီးရွ္၏ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါမ်ားက သူ႔ကို `အနႏၲစြမ္းအားရွင္ဘုရား´ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ `ပူေန´ရွိ `ေအာ့စ္ဟိုဘံုအဖြဲ႕´သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိလာေသာ ဧည့္သည္မ်ားသည္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ သခ်ႋဳင္းစာကို ရားဂ်္နီးရွ္၏အုတ္ဂူေပၚတြင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ “ေအာ့စ္ဟိုဘယ္ေသာအခါ မွေမြးဖြားျခင္း မခံရသလို ဘယ္ေသာအခါမွ် ေသဆံုးျခင္းလည္းမရွိ။ သူသည္ ၁၉၃၁ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁)ရက္မွ ၁၉၉၀ခုႏွစ္၊ ဇႏၷ၀ါရီလ(၁၉)ရက္ေန႔အထိသာ ကမၻာၿဂိဳလ္သို႔ အလည္ အပတ္ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။´´ ရားဂ်္နီးရွ္၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက ၎တို႔၏ဘုရား ရားဂ်္နီးရွ္အား ႏိုင္ငံေပါင္း(၂၁)ႏိုင္ငံအတြင္း ဗီဇာေပးရန္အာမခံေပးျခင္းမခံရဟူေသာ အခ်က္ကို၊ သခ်ႋဳင္းစာတြင္ေဖာ္ျပရန္ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာ လူပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္အတြက္ ႏိုင္ငံတစ္ခုသို႔၀င္ရန္ ဗီဇာလိုအပ္ပါသလား။ ဂရိႏိုင္ငံမွဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးကေျပာခဲ့သည္မွာ အကယ္၍ သာ ရားဂ်နီးရွ္သည္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံရျခင္းမခံခဲ့ရေသာ္ ၎တုိ႔သည္ သူ၏အိမ္ႏွင့္ ေနာက္လိုက္မ်ား၏အိမ္မ်ားအား မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
(၄) စတုတၱေျမာက္ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း စံႏႈန္းမွာ အတင္းအက်ပ္ဆံုး၊ အခက္အခဲဆံုး အခ်က္ျဖစ္သည္။ ၎မွာ သူႏွင့္ ဂုဏ္ရည္တူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိဟူေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
စာ႐ႈသူအေနႏွင့္ ယခုကြၽႏ္ုပ္ေျပာေနခိုက္မွာပင္ `ဘုရား´ ကိုစိတ္ကူးႏွင့္ပံုေဖာ္ၾကည့္ပါ။ (သို႔) ဘုရားျဖစ္ျခင္းအတြက္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ထား ေသာပုဂၢိဳလ္အား တစ္စံုတစ္ရာႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစ္ဆူတည္းေသာကိုးကြယ္ရာ အစစ္အမွန္အား စိတ္ကူး႐ုပ္ပံုျဖင့္ ေဖာ္ေဆာင္ရန္မျဖစ္ႏိုင္၍ျဖစ္သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ သိရသည္မွာ ရားဂ်္နီးရွွ္သည္ လူသားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး၊ ရွည္လ်ားေသာမုတ္ဆိတ္ျဖဴႀကီးမ်ား ရွိသည္။ သူ႔တြင္ မ်က္လံုး ႏွစ္လံုး၊ နားႏွစ္ဘက္၊ ႏွာေခါင္းတစ္ခု၊ ပါးစပ္တစ္ခုပါ၏။ သူ၏ ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင့္ ပိုစတာမ်ားစြာကို ရရွိႏိုင္ပါသည္။ အသင္က တစ္စံုတစ္ရာကို ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟု စိတ္ကူးႏွင့္ ပံုေဖာ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ(ရားဂ်္နီးရွွ္)သည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အေျခအေနအရပ္ရပ္ေပၚ နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ေမာင္စၾက၀ဠာ ဟုအမည္ေပးျခင္းခံရေသာ ကမၻာ့စြမ္းအားႀကီးေသာလူသားဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္တြင္၊ လူသားတို႔က မိမိတို႔၏ယံုၾကည္ရာလူပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ဘုရားသဏၭာန္ သြင္းရန္ အားထုတ္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္၊မျဖစ္ မွတ္ေက်ာက္တင္ စစ္ေဆးျခင္းဟူေသာ စာေမးပြဲအတြက္ နိဂံုးခ်ဳပ္မွတ္ခ်က္ကို မည္သို႔ခ်သင့္သနည္း။ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ အစစ္အမွန္မွလြဲ၍ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အထက္ေဖာ္ျပပါ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ျဖစ္ျခင္း မွတ္ေက်ာက္တင္မႈကို မေအာင္ႏိုင္ပါ။
ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္မည္သို႔ေသာ အမည္နာမမ်ားျဖင့္
ကိုးကြယ္ရာအရွင္ကို ေခၚၾကသနည္း။
မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အား အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရ `God´ ထက္ Allah (အလႅာဟ္) ဟုေခၚေ၀ၚျခင္းကို ပိုႏွစ္သက္ပါသည္။ အာရဗီေ၀ါဟာရ `အလႅာဟ္´သည္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ၊ အတုမရွိေသာ၊ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းေသာဟူေသာ အနက္မ်ားပါ၀င္၍ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရ ေဂါ့ဒ္ႏွင့္၎င္း၏အႏြယ္၀င္ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ အဓိပၸါယ္ကြာျခားပါသည္။
အသင္သည္ God ဟူေသာစကားလံုးတြင္ ’s’ကို ေပါင္းထည့္လိုက္ပါက ‘Gods’ ဘုရားမ်ားျဖစ္လာသည္။ အလႅာဟ္သည္ တစ္ပါးတည္းရွိၿပီး၊တစ္ခုျပကိန္းျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ဟူေသာစကားလုံးတြင္ အမ်ားပံုစံမရွိပါ။ အသင္သည္ God ဟူေသာ စကားတြင္ ness ကိုေပါင္းထည့္လိုက္ပါက Godness ဘုရားမဟုျဖစ္လာသည္။ အလႅာဟ္ဆိုေသာစကားလုံးတြင္ အလႅာဟ္ဖို (၀ါ) အလႅာဟ္အမ ဟူ၍မရွိပါ။ အလႅာဟ္ဆိုေသာစကားလုံးတြင္ လိင္ခြဲျခားမႈ မရွိပါ။ အကယ္၍ အသင္သည္ God အေရွ႕တြင္ ေရွ႕ဆက္စကားလံုး Tin ကိုထည့္လိုက္ပါ။ ဘုရားတုဟူ၍ အဓိပၸါယ္ ျဖစ္လာေပမည္။ အလႅာဟ္သည္ သီးသန္႔တစ္ခုတည္း တည္ရွိေသာ စကားလံုးျဖစ္ၿပီး၊ မည္သို႔ေသာစိတ္ကူးႏွင့္မွ် ပံုေဖာ္ၾကည့္ႏိုင္သည့္ စိတ္ကူး႐ုပ္ပံုမွရိွ။ ၎ကို ကေရာ္ကမယ္လုပ္၍ ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာအရာဟူ၍ မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ အလႅာဟ္ဟူေသာစကားလံုးကိုသံုးစြဲရန္ ပို၍ႏွစ္သက္ၾကၿပီး၊ မြတ္စလင္မ္မဟုတ္သူမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုၾကေသာအခါ၊ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ မြတ္စလင္မ္မ်ားအေနႏွင့္၊ ထိုသူမ်ားနားလည္လြယ္ေစရန္ အလႅာဟ္ႏွင့္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာစကားလံုးျဖစ္သည့္ ဘုရား(သို႔) ဘုရားသခင္ဟူေသာစကားလံုးကို မလႊဲမေရွာင္သာ သံုးစြဲၾကရသည္။ ဤစာအုပ္အတြက္ ရည္ရြယ္ထားေသာ စာဖတ္ပရိသတ္မွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မြတ္စလင္မ္ႏွင့္ မြတ္စလင္မ္ မဟုတ္သူမ်ားကိုပါ ရည္ရြယ္ထားေသာေၾကာင့္ စာေရးသူ အေနႏွင့္ အလႅာဟ္ဟူေသာစကားလံုးအစား ဘုရားဟူေသာ စကားလံုးကိုသာ ဤက်မ္းငယ္၏ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သံုးစြဲထားပါသည္။ ဘာသာျပန္ဆိုသူအေနႏွင့္ God ဟူေသာ စကားလုံးကို ကိုးကြယ္ရာအရွင္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဘုရား (၀ါ) ဘုရားသခင္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သံုးႏႈန္းထားေၾကာင္း သတိ ျပဳေစခ်င္ပါသည္။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ လူသားတစ္ဦးျဖစ္မလာျခင္း
အခ်ိဳ႕ေသာလူမ်ားက ေစာဒကတက္ၾကသည္မွာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ မည္သည့္အရာမဆို ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူသည္လူသားအသြင္ကို မေဆာင္ရသနည္း။ အကယ္၍ ကိုးကြယ္ရာအရွင္က အလိုရွိလွ်င္ သူသည္လူသား ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႔ ကိုးကြယ္ရာအရွင္က လူသားအျဖစ္ေရာက္ရွိလာပါလွ်င္၊ သူသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ မ်ားစြာေသာကိစၥရပ္မ်ားအတြက္လူသားႏွင့္ ဘုရား၏အရည္အေသြးမ်ား သည္ သဟဇာတမျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စာပိုဒ္မ်ားက၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္က လူသားျဖစ္လာျခင္းဟူေသာ အယူအဆ၏ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းမႈကို ေဖာ္ၫႊန္းေနေပသည္။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ ေသမ်ိဳးမဟုတ္၊ လူသားသည္ ေသမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အသင့္အေနႏွင့္ လူသားဘုရားမျဖစ္ႏိုင္၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားျဖစ္ပါလ်က္ ေသမ်ိဳး မဟုတ္၊ မေသႏိုင္ေသာ ဘုရားအျဖစ္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ သီးျခားရပ္တည္ရွိေနသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ယင္းသို႔ျဖစ္ေနျခင္းမွာ အဓိပၸာယ္မရွိပါ။ ဘုရားတြင္ အစျပဳျခင္း မရွိႏိုင္ေသာ္လည္း လူသားတြင္ သူ၏ `အစ´သည္ ရွိေနေပသည္။ အသင့္အေနႏွင့္ အစမရွိေသာပုဂိၢဳလ္ႏွင့္ အစရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ၿပိဳင္နက္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ လူသားတြင္ အဆံုးရွိသည္။ အသင့္အေနႏွင့္`အဆံုး´ရွိေသာသူႏွင့္ `အဆံုး´မရွိေသာသူ တစ္ၿပိဳင္ နက္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဤသို႔ ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာေဆာင္သူႏွစ္ဦး တြဲဖက္၍ တစ္ၿပိဳင္နက္ တည္းမွာျဖစ္ႏုိင္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့ေနပါသည္။
လူသားအေနႏွင့္ သူ၏အသက္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ အာဟာရဓာတ္ လိုအပ္ေသာ္လည္း ကိုးကြယ္ရာအရွင္ အနႏၲစြမ္းအားရွင္အေနႏွင့္ တစ္စံုတစ္ရာကို စားသံုး၍ အသက္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္မလိုပါ။ ထို႔ေၾကာင့္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ကုရ္အာန္(၆း၁၄)တြင္
“ထိုအရွင္ျမတ္သည္ (သူတစ္ပါး တို႔ကို) ေကြၽးေမြးေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ (သူတစ္ပါး၏) ေကြၽးေမြးျခင္း ကိုမူကား ခံရေတာ္မူသည္မဟုတ္ေခ်။´´ (ကုရ္အာန္၊ ၆း ၁၄)
လူသားအေနႏွင့္ အိပ္စက္အနားမယူဘဲ မေနႏိုင္ေသာ္လည္း ဘုရားအေနႏွင့္ အနားယူရန္(၀ါ)အိပ္စက္အနားယူရန္ မလိုေပ။ အနႏၱစြမ္းအားရွင္၏ အိပ္စက္ အနားယူျခင္းမလိုအပ္ေၾကာင္းကို ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္၏ ေအာက္ပါက်မ္းပိုဒ္တြင္ ေလ့လာႏိုင္သည္။
“ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အၿမဲရွင္ေနေတာ္မူေသာအရွင္၊ (မိမိကိုယ္ေတာ္တိုင္ ထာ၀ရတည္ေနေတာ္မူ၍ သတၱ၀ါ အေပါင္းတို႔ကိုလည္း) ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူ ေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္ျမတ္အား ငိုက္ျမည္း ျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ အိပ္စက္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း မဖိစီးႏိုင္ေပ။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္သာလွ်င္ မိုးေကာင္းကင္ စၾက၀ဠာမ်ားႏွင့္ ကမၻာၿဂိဳဟ္၌ ရွိရွိသမွ်ေသာ (သက္ရွိ၊ သက္မဲ့) အရာ၀တၱဳဟူသမွ်တို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။´´ (ကုရ္အာန္ ၂း၂၅၅)
အျခားလူသားတစ္ဦးအား ကိုးကြယ္ျခင္းသည္အက်ိဳးမရွိ
ဘုရားသည္ လူသားျဖစ္လာျခင္းဟူေသာအယူအဆသည္ လက္ခံႏိုင္ဘြယ္ရာ မရွိဟု ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ယူဆလွ်င္ ဘုရားစစ္၊ဘုရားမွန္ျဖစ္သည့္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ အလႅာဟ္မွလြဲ၍ အျခားေသာလူသားတစ္ဦးဦးကို ကိုးကြယ္ျခင္းသည္လည္း အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္ကိုလည္း ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔လက္ခံသေဘာတူ သင့္ပါသည္။ အကယ္၍`ဘုရား´သည္ လူသားအသြင္ေျပာင္းလာလွ်င္၊ သူသည္ မိမိကိုယ္ကို`ဘုရား´အျဖစ္မွရပ္စဲၿပီး လူသား အရည္အခ်င္းအားလံုးပိုင္ဆိုင္ရန္ လိုအပ္လာေလသည္။ ဥပမာ-အလြန္ထူးခြၽန္ေသာ ပါေမာကၡႀကီးတစ္ဦးသည္ အက္ဆီးဒင့္တစ္ခုေၾကာင့္ အစားထိုး၍မရႏိုင္ေသာ မွတ္ဥာဏ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည့္ အျဖစ္ဆုိးႀကံဳမည္ဆိုလွ်င္၊ သက္ဆိုင္ရာဘာသာရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆည္းပူးေနေသာ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ သူ႔ထံတြင္ ဆက္လက္ၿပီး သင္ယူဆည္းပူးေနပါက အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ ႐ူးသြပ္မႈ ျဖစ္ေနေပမည္။
ထို႔အျပင္ အကယ္၍`ဘုရား´သည္ လူသားအသြင္ေဆာင္ပါက၊ ထိုအသြင္ေဆာင္ခဲ့ရေသာ လူသားသည္ ေနာင္တြင္ဘုရား မျဖစ္ႏိုင္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္အရ လူသားသည္ ဘုရားျဖစ္ႏိုင္ေသာစြမ္းရည္ကို မပိုင္ဆုိင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအသြင္ရွိေသာဘုရားကို ကုိးကြယ္ျခင္းသည္ ယုတိၱမတန္ေသာ အေတြးအေခၚ မွားယြင္းမႈျဖစ္၍ ဘုရားအား ပံုပန္းသဏၭာန္မ်ိဳးစံုေဖာ္၍ ျပဳလုပ္ကိုးကြယ္ျခင္းသည္လည္း မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘြယ္ ေကာင္းပါသည္။
ဤသည္ပင္လွ်င္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ နတ္ဘုရား ကုိးကြယ္ျခင္းအမ်ဳိးမ်ိဳးကို ဆန္႔က်င္ရန္ေဟာၾကားထားရေသာ အေၾကာင္းအရင္းျဖစ္သည္။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ က်မ္းပိုဒ္ေတာ္တြင္၊ ႐ုပ္ပြား၊ ႐ုပ္ထုမ်ားသည္ အလ’ာဟ္ႏွင့္ လားလားမွ်မအပ္စပ္ေၾကာင္းေဖာ္ျပထားသည္။
“ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္တူေသာ (အဖန္ဆင္းခံ)ဟူ၍ကား မည္သည့္ တစ္စံုတစ္ရာမွ်ပင္မရွိ။´´ (ကုရ္အာန္ ၄၂း၁၁)
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ ဘုရားမဆန္ေသာအျပဳအမူကိုျပဳမည္မဟုတ္
ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ပကတိဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားမွာ တရားမွ်တျခင္း၊ သနား ၾကင္နာျခင္းႏွင့္ သစၥာတရား၊ အမွန္တရားမ်ား ျဖစ္ေလရာ၊ ဘုရားစစ္၊ ဘုရားမွန္ဟူသည္ မေကာင္းမႈအေပါင္းကို ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ေလသည္။ ဘုရားသည္ ဘုရား မဆန္ေသာ အျပဳအမူမ်ိဳးျပဳရန္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ႀကံစည္မႈရွိမည္မဟုတ္။ ထို႔ ေၾကာင့္ ဘုရားသည္လိမ္လည္ေျပာဆိုျခင္း၊ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္း၊ အမွားယြင္းျပဳလုပ္မိျခင္း၊ ေမ့မွားျခင္းစေသာ လူသား၏အားနည္းခ်က္မ်ားကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္မည္မဟုတ္။ ထိုနည္း တူစြာ၊ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္းကို လုပ္လိုကလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ထိုသို႔ျပဳမူျခင္းသည္ ဘုရားမဆန္ေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊ ဘုရားစစ္၊ဘုရားမွန္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ျပဳမည္မဟုတ္။
ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္
“အမွန္စင္စစ္ အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ျမဴမႈန္ခန္႔မွ် မေတာ္မတရား ျပဳေတာ္မူမည္မဟုတ္ေပ။´´ (ကုရ္အာန္၄း၄၀)
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ မတရားမႈကို မိမိအလိုဆႏၵရွိလွ်င္ လုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဘယ္ေသာအခါမွ်လုပ္မည္မဟုတ္၊ ထိုသို႔ လုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူသည္ဘုရားအျဖစ္မွ ရပ္ဆိုင္းသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ အမွားကုိလုပ္မည္မဟုတ္သလို ေမ့ေလ်ာ့မည္လည္းမဟုတ္
ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ ေမ့ေလ်ာ့တတ္မည္မဟုတ္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္ ဘုရားမဟုတ္ေသာ အျပဳအမူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေမ့ေလွ်ာ့ျခင္းသည္ ကန္႔သတ္္ခ်က္မ်ားရွိေသာ လူသား၏ သဘာ၀အားနည္းခ်က္ကို ေဖာ္ျပေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူစြာ ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ အမွားကိုက်ဴးလြန္မည္မဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အမွားက်ဴးလြန္ျခင္းသည္ ဘုရားမဟုတ္ေသာအျပဳအမူ ျဖစ္သည္။
“(အမွန္စင္စစ္) ကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္ျမတ္သည္ ေမွာက္မွားေတာ္မူသည္လည္း မဟုတ္ ေပ။ ေမ့ေလ်ာ့ေတာ္မူသည္ လည္း မဟုတ္ေခ်။´´ (ကုရ္အာန္ ၂၀း၅၂)
ဘုရားသည္ ဘုရားဆန္စြာျပဳမူမည္
ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)တြင္ အရာခပ္သိမ္းတုိ႔ကို ႏိုင္နင္း လႊမ္းမိုးေတာ္မူ ေသာစြမ္းအားရွိသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာ၏ဘုရား (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)ဟူသည့္ အသိသညာတြင္ ဘုရားသည္ (ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္)အရာခပ္သိမ္းကို ႏိုင္နင္း လႊမ္းမိုးေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္သည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ မ်ားစြာေသာေနရာမ်ားတြင္
“ဧကန္မုခ် အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတုိ႔ အေပၚ၀ယ္ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ေတာ္မူေသာ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္တည္း။´´ ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ (၂း၁၀၆၊၂း၁၀၉၊ ၂း၂၈၄၊ ၃း၂၉၊ ၁၆း၇၇ႏွင့္ ၃၅း၁) တို႔တြင္ ေဖာ္ျပထားေပသည္။
ထို႔ျပင္ ခမ္းနားထည္၀ါေသာကုရ္အာန္တြင္ ေဖာ္ျပသည္မွာ “အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိမိရည္စူးေတာ္မူေသာကိစၥကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာအရွင္ျဖစ္သည္။´´ (ကုရ္အာန္ ၈၅း၁၆)
ကြၽႏ္ုပ္စိတ္ထဲတြင္ သိျမင္ဆင္ျခင္ရမည္မွာ အလႅာဟ္သည္ ဘုရားဆန္ေသာ အျပဳအမူကိုသာ ရည္ရြယ္ျပဳမူတတ္ၿပီး၊ ဘုရား မဆန္ေသာအျပဳအမူကို ျပဳလုပ္မည္ မဟုတ္ဟူေသာအခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာဘာသာတရားမ်ား၏ အခ်ိဳ႕ေသာအခ်က္မ်ားတြင္၊ နတ္ဘုရားမ်ား ကိုးကြယ္ျခင္းအယူအဆကို တုိက္႐ိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဤသည္၏ဆိုလိုရင္းမွာ ဘုရားသည္လူသားအသြင္သို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၎င္းတုိ႔၏အယူအဆ သေဘာထားမွာ ဘုရားသည္ အလြန္သန္႔စင္မြန္ျမတ္လွေသာေၾကာင့္၊ လူသားတြင္ ျဖစ္ေပၚခံစားရတတ္ေသာအခက္အခဲမ်ား၊ ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈမ်ား၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို သတိမျပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ားအတြက္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒသမ်ား သတ္မွတ္ရန္ဘုရားသည္ လူသားအသြင္ေဆာင္၍ ကမၻာေျမေပၚသို႔ သက္ဆင္းသည္။ ဤသို႔လွည့္စားတတ္ေသာ အေတြးအေခၚသည္ ေခတ္သမိုင္းအဆက္ဆက္ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္မ်ားျပားေသာ လူသားသန္းေပါင္း မ်ားစြာကို ႐ူးသြပ္ေစခဲ့သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အေနႏွင့္ ဤျငင္းခံုေ၀ဖန္ျခင္းကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေလ့လာၿပီး၊ ယင္းသည္ အေၾကာင္းတရားအျဖစ္ ရပ္တည္သင္၊့ မရပ္တည္သင့္ဆိုေသာ အခ်က္ကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါစို႔။
ဖန္ဆင္းရွင္သည္ လမ္းၫႊန္ခ်က္လက္စြဲစာအုပ္ကို အသင့္ျပင္ဆင္ထားသည္
အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ားအား အသိဥာဏ္ႏွင့္ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ႏိုင္ေသာစြမ္းအားကို ေပးသနားအပ္ႏွင္းထားေတာ္မူ၏။ ထို စြမ္းအားမ်ားျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တ႔ုိ လူသားမ်ားသည္ မိမိတို႔အတြက္ တိက်ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ပစၥည္းကိရိယာတန္ဆာပလာမ်ားကို ႀကံဆ၊ တီထြင္၊ ဖန္တီး ထုတ္လုပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရေသာ္ အသံဖမ္းစက္မ်ားကို အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္သည္ဆုိပါစို႔။ အသံဖမ္းစက္ ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ မည္သည့္အရာက ေကာင္းသည္ကို သိရန္အလိ႔ုငွါ ထုတ္လုပ္သူကိုယ္တိုင္က အသံဖမ္း စက္ျဖစ္ရန္လိုသည္ဟူ၍ မည္သည့္အခါကမွ် ေျပာဆိုအႀကံျပဳျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ေသခ်ာ သည္မွာ ထုတ္လုပ္သူအေနႏွင့္ သူ၏ထုတ္ကုန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည့္စံုေသာ အသိပညာရွိထားျခင္းေၾကာင့္ လမ္းၫႊန္လက္စြဲစာအုုပ္ကို ထုတ္လုပ္ေပမည္။
တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ထိုလမ္းၫႊန္လက္စြဲစာအုပ္က စက္အတြက္ မည္သည္ တုိ႔ကိုလုပ္ရမည္၊ မလုပ္ရဟူေသာၫႊန္ၾကားမႈကို အတိအက်ေပးမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္လူသားအား စက္ယႏၱရားတစ္ခု အျဖစ္ယူဆပါက၊ အလ’ာဟ္၏႐ႈတ္ေထြးေသာ ဖန္ဆင္းမႈတစ္ရပ္ဟုသာ ယူဆႏိုင္သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၊ အလ’ာဟ္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူသားအတြက္ မည္သည့္တုိ႔ကေကာင္းသည္၊ မည္သည္တို႔က မေကာင္းသည္ကို သိရန္အလ႔ိုငွာ အလ’ာဟ္မွ လူအသြင္ေဆာင္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ ထိုအရွင္အေနႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လံုးအတြက္ လမ္းၫႊန္လက္စြဲစာအုပ္ကို ထုတ္ျပန္ပို႔ခ်ေပးရန္သာ လိုအပ္ေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလံုးအတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ခ်မွတ္ထားေသာ လမ္းၫႊန္လက္စြဲစာအုပ္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သူ၏ဖန္ဆင္းခံမ်ားအားလံုးကို ၎င္းတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကမၻာ့တရားစီရင္မည့္ေန႔ (ကိယာမသ္ေန႔)တြင္ စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ စစ္ေဆးရသည့္အေၾကာင္းအရင္းမွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘ၀အတြက္ က်င့္ရန္၊ ၾကဥ္ရန္မ်ားကို လမ္းၫႊန္က်မ္းမ်ားအားျဖင့္ အသိေပးထားၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သတင္းေပးမည့္တမန္ေတာ္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း
အလႅာဟ္အရွင္အေနႏွင့္ သူ၏လမ္းၫႊန္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ရန္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ ဆင္းသက္ ႄကႊခ်ီလာရန္မလုိအပ္ေခ်။ ေခတ္သမိုင္း အဆက္ဆက္တြင္ အလႅာဟ္သည္၊ ေခတ္တိုင္း၊လူမ်ိဳးတိုင္းမွ လူသားမ်ားကိုေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး အလႅာဟ္အရွင္၏ ဓမၼတရား လမ္းၫႊန္ခ်က္မ်ားကို ေဟာၾကားေစသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းခံရေသာ လူသားမ်ားအား အလႅာဟ္၏ရစူလ္ (သို႔မဟုတ္) နဗီတမန္ေတာ္မ်ားဟုေခၚသည္။ မ်က္စိကန္းသူမ်ားႏွင့္ နားပင္းသူမ်ား
သို႔ေသာ္ျငားလည္း၊ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာနတ္ဘုရားမ်ားကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ျခင္း ဟူေသာ အယူအဆကိုမ်ားစြာေသာ ဘာသာတရားမ်ား၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည့္အျပင္၊ အျခားသူမ်ားကိုလည္း ၎င္းတိ႔ုကဲ့သို႔ယံုၾကည္ေစရန္ ေဟာၾကားၾကသည္။ ဤသို႔ေသာျပဳမူခ်က္မွာ လူသား၏အသိဥာဏ္ကို ေစာ္ကား လိုက္သည္သာမက၊ ထိုအသိဥာဏ္ကို ေပးသနားထားေတာ္မူေသာဖန္ဆင္းရွင္ကိုပါ ေစာ္ကားလိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါသေလာ။ ဤသို႔ နတ္ဘုရားမ်ားကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပသေနေသာသူမ်ားသည္ အမွန္စင္စစ္ အလႅာဟ္ေပးသနားထားေသာ နားရွိပါလွ်က္မၾကားေသာ `နားပင္းမ်ား´၊ မ်က္ေစ့ရွိပါလွ်က္ႏွင့္မျမင္ၾကေသာ `မ်က္ကန္းမ်ား´ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္
“ထိုသူမ်ားသည္ (အမွန္တရားကို မၾကားလိုၾကသည့္အတြက္) နားပင္းသူမ်ား မည္၏။ (အမွန္တရားကို မေျပာလိုၾကသည့္အတြက္)ဆံြ႕အသူမ်ား လည္း မည္၏။ (အမွန္တရားကို မျမင္လိုၾကသည့္အတြက္) မ်က္ကန္းမ်ားလည္း မည္၏။သို႔ျဖစ္ရာ ၄င္းတုိ႔သည္ ဤသု႔ိ (လမ္းၫႊန္တရားဘက္သို႔) ျပန္လွည့္ ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။´´ (ကုရ္အာန္ ၂း၁၈)
အထက္ေဖာ္ျပပါ အာယသ္ေတာ္ႏွင့္ အလားတူသတင္းေပးခ်က္ကို သမၼာက်မ္း၏ ရွင္မႆဲခရစ္၀င္က်မ္းတြင္ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေဖာ္ျပထား၏။
“သူတို႔သည္ျမင္လ်က္ႏွင့္မျမင္၊ ၾကားလ်က္မၾကား၊ အနက္ကိုလည္း နားမလည္ ေသာေၾကာင့္ ဥပမာေဆာင္၍ ငါေဟာေျပာ၏။´´ [Mathew 13:13]
အထက္ေဖာ္ျပပါ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ သမၼာက်မ္းလာ က်မ္းပိုဒ္ႏွင့္ အလားတူ က်မ္းပိုဒ္ကိုလည္း ဟိႏၵဴက်မ္းဂန္၊ ရစ္ဂ္ေ၀ဒက်မ္းတြင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ “စကားလံုးမ်ားကိုျမင္ပါလ်က္ႏွင့္ အမွန္တကယ္မျမင္ၾကေသာသူမ်ား၊ ဤ စကားလံုးကို ၾကားပါလ်က္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ မၾကားၾကေသာသူမ်ား ရွိေပလိမ့္မည္။´´[Rigveda 10:71:4]
ဤက်မ္းဂန္မ်ားမွ စာ႐ႈသူအားေျပာၾကားေနသည္မွာ၊ အရာအားလံုးကို ရွင္းလင္းလြယ္ကူစြာ သိျမင္နားလည္ႏိုင္ေအာင္ျပဳထားပါလွ်က္ႏွင့္၊ အမွန္တရားမွ ေသြဖည္၍လမ္းလြဲကုန္သူမ်ားရွိေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ား
အလွအပဆံုး အမည္နာမေတာ္မ်ားသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ မိန္႔ဆိုထားသည္မွာ
“(အို-နဗီတမန္ေတာ္)အသင္သည္(၄င္းတို႔အား ဤသို႔) ေျပာၾကား ပါေလ။ အသင္တို႔သည္အလႅာဟ္ဟူ၍ တသၾကကုန္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ရဟ္မာန္ဟူ၍ တသၾက ေလကုန္။ အသင္တုိ႔သည္ မည္သို႔ပင္ တသၾကသည္ ျဖစ္ေစ (ေကာင္းျမတ္လွေပသည္။) (အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္) ထိုအရွင္ျမတ္၌ အထူးေကာင္းျမတ္စြာေသာ နာမေတာ္အနႏၲရွိေနေပရာ (ဤနာမေတာ္ ႏွစ္ပါးမွာလည္း ထို နာမေတာ္မ်ားအနက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး နာမေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္ကုန္)၏။´´ (ကုန္အာန္၁၇း၁၁၀) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လွပေသာနာမေတာ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလားတူ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္အယ္(လ္)အအ္ရဖ္ (၇း၁၈၀)၊ စူရာဟ္သြာဟာ (၂၀း၈)ႏွင့္ စူရာဟ္ဟရွရ္ (၅၉း၂၃-၂၄)မ်ားတြင္ ေတြ႕ႏိုင္ေလ သည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ အနႏၲစြမ္းအားရွင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ဂုဏ္ေတာ္ (၉၉)ပါးထက္မနည္းေဖာ္ျပထားၿပီး၊ ၎တို႔အနက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးဂုဏ္ေတာ္မွာ `အလႅာဟ္´ ျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ကို အရ္ရဟ္မာန္ (အႏႈိင္းမဲ့က႐ုဏာေတာ္ရွင္)၊ အရ္ရဟီးမ္ (အနႏၲေကာင္းခ်ီးက႐ုဏာေပးေတာ္မူ ေသာအရွင္)ႏွင့္ အလ္ဟကီးမ္ (ဥာဏ္ေတာ္အနႏၲရွင္) စေသာဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို အျခားဂုဏ္ေတာ္မ်ားထက္ပို၍ ကိုးကားသည္ကိုေတြ႕ရ၏။ အသင္သည္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အား အသင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာနာမေတာ္ကို ေခၚေ၀ၚတသႏိုင္ပါေသာ္ လည္း၊ သင္ေခၚေ၀ၚတသေသာ အလႅာဟ္အမည္မွာ လွပေသာနာမေတာ္ျဖစ္ သင့္ပါသည္။ ထ႔ိုအျပင္ ထိုနာမေတာ္သည္ စိတ္ကူး႐ုပ္ပံုတစ္ခုကို ပံုရိပ္တြင္၍အာ႐ံု၌ ျမင္ေစေသာ နာမေတာ္လည္း မျဖစ္သင့္ပါ။
ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ဂုဏ္ရည္ေတာ္တုိင္းသည္ အတုမရွိ၊ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖစ္၍ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ တစ္ဦးတည္းကသာပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္း
(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ အတုမရွိၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္သည္သာမက၊ အနႏၱစြမ္းအားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခ်င္းသည္လည္း ထိုအရွင္အားအျခားအရာမ်ားမွ ခြဲျခားႏိုင္ေအာင္ ျပည့္စံုလွေပသည္။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤအခ်က္ကို အေသးစိတ္ရွင္းလင္းတင္ျပပါမည္။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ေက်ာ္ၾကား ထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားအနက္ အဖက္ဖက္မွျပည့္စံုေသာ၊ အာကာသယာဥ္မွဴး နီးလ္အမ္စထေရာင္းကို ဥပမာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္သည္ဆိုပါစို႔။
အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ နီးလ္အမ္စထေရာင္းသည္ အေမရိကန္လူမ်ိဳးတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟုဆိုပါက ဤအခ်က္မွာမွန္ေသာ္လည္း အေမရိကန္လူမ်ိဳး ျဖစ္ျခင္းဟူေသာ အရည္အေသြးသည္ သူ႔ကိုအျခားအေမရိကန္လူမ်ိဳးမ်ားမွ ခြဲျခား ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္းမရွိေပ။ အလားတူပင္ နီးလ္အမ္စထေရာင္းသည္ အာကာသယာဥ္မွဴး ျဖစ္ျခင္းသည္ နီးလ္အမ္စထေရာင္းကို သီးျခားေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးကို သီးသန္႔ခြဲျခားျပႏိုင္ရန္မွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အေနႏွင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ မတူေသာ ထိုသူ၏ဂုဏ္၊ အရည္အေသြးမ်ားကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရန္လိုအပ္ပါသည္။ ဥပမာ- နီးလ္အမ္စထေရာင္းသည္ လကမၻာတြင္ ပထမဦးဆံုးေျခခ်ႏိုင္ခဲ့ေသာ လူသားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မည္သူသည္ ပထမဦးဆံုး လေပၚတြင္ ေျခခ်ႏိုင္ခဲ့ပါသနည္းဟုဆိုလွ်င္ အေျဖသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း သာျဖစ္သည့္ နီးလ္အမ္းစထေရာင္း ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူစြာ၊ အနႏၲစြမ္းအားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္လည္း သီးသန္႔ရွိေသာ အတုမရွိ၊ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ရွိသင့္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ စၾက၀ဠာအနႏၱကို ဖန္ဆင္းျပဳလုပ္ေတာ္မူေသာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ အကယ္၍ ကြၽႏ္ုပ္က အေဆာက္အဦး၏ ဖန္ဆင္းရွင္၊ ဖန္တီးရွင္ဟုဆိုလိုက္လွ်င္၊ ၎ေဖာ္ျပခ်က္သည္ မွန္လည္းမွန္၊ ျဖစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။သို႔ေသာ္ အတုမရွိ၊ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ္ကားမရွိ။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူသားမ်ားသည္ အေဆာက္အဦးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ လူသားႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္ၾကားတြင္ ကြဲျပားျခားနားမႈမရွိ ျဖစ္သြားမည္။ သို႔ေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခ်င္းသည္ အျခားသက္ရွိသက္မဲ့အရာခပ္သိမ္းႏွင့္မဆိုင္၊ အလႅာဟ္တစ္ပါးတည္းကိုသာ ေဖာ္ၫႊန္းႏိုင္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ -အရ္-ရဟီးမ္-အနႏၲေကာင္းခ်ီး က႐ုဏာေပးေတာ္မူေသာအရွင္ -အရ္-ရဟ္မာန္-အႏိႈင္းမဲ့က႐ုဏာေတာ္ရွင္ -အလ္-ဟကီးမ္-ဥာဏ္ေတာ္အနႏၲရွင္ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က `အရ္ရဟီးမ္´ ဆိုသူမွာ မည္သူနည္းဟု ေမးလာလွ်င္ အတိုင္းအဆမဲ့ သနားၾကင္နာေတာ္မူဆံုးေသာအရွင္ ဟူသည့္အေျဖ တစ္ခုသာရွိသည္။ ဤဂုဏ္္္ေတာ္ရွင္သည္ အနႏၲစြမ္းအားရွင္ အလႅာဟ္အရွင္မွလြဲ၍ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် မထိုက္တန္ပါ။
ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုသည္၊ ၎င္း၏ အျခားေသာဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ကြဲလြဲဆန္႔က်င္မႈမရွိသင့္ျခင္း
အေစာပိုင္းတြင္ တင္ျပခဲ့ေသာဥပမာႏွင့္ ဆက္လက္တင္ျပရလွ်င္၊ တစ္စံု တစ္ေယာက္က နီးလ္အမ္စထေရာင္းသည္ အရပ္ေလးေပသာရွိေသာ အေမရိကန္ အာကာသယာဥ္မွဴးတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟုဆိုလာပါက၊ အေမရိကန္ အာကာသယာဥ္မွဴး သည္ မွန္ကန္ေသာ္လည္း၊ ၎င္းႏွင့္တြဲဖက္၍ေဖာ္ျပေသာ (ေလးေပသာျမင့္သည္) ဟူေသာအခ်က္မွာမွားသည္။ အလားတူပင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က `ဘုရား´သည္ စၾက၀ဠာအနႏၲကို ျပဳလုပ္ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ၿပီး၊ ေခါင္းတစ္လံုး၊ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း၊ လက္ႏွစ္ဖက္စသည္တို႔ရွိသည္ဟုေျပာလာခဲ့ေသာ္၊ ပထမဂုဏ္ရည္ျဖစ္သည့္ စၾက၀ဠာကိုဖန္ဆင္းသူဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ၎င္းႏွင့္တြဲဖက္ေဖာ္ျပေသာ အရည္အေသြးျဖစ္သည့္ လူသား၏အသြင္သည္ မမွန္ကန္ႏိုင္ေအာင္ လံုး၀မွားယြင္းေနေပသည္။
အားလံုးေသာဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ တစ္ဆူတည္းေသာ ထာ၀ရဘုရား (ကိုးကြယ္ရာအရွင္) ကိုသာ ၫႊန္ျပသင့္ျခင္း
ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ တစ္ဆူတည္းရွိျခင္းေၾကာင့္၊ ဂုဏ္ေတာ္အားလံုးသည္ ထိုအရွင္တစ္ပါးတည္းအတြက္သာ ျဖစ္သင့္သည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ နီးလ္အမ္စထေရာင္းသည္၊ လကမၻာေပၚသို႔ ပထမဦးဆံုုးေျခခ်ေသာ အေမရိကန္ အာကာသယာဥ္မွဴးျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္၊ ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ သူသည္ ဒုတိယျဖစ္ေသာအက္ဒြင္အယ္လ္ဒရင္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္ မွားယြင္းေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုပုဂိၢဳလ္ႏွစ္ဦးစလံုးတြင္ သီးျခားအရည္အေသြးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။အလားတူပင္ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ ဘုရားတစ္ဆူျဖစ္၍ ခရစ္ရွနာသည္ အျခားေသာဘုရားတစ္ဆူဟုဆိုပါက ဆင္ျခင္စဥ္းစားရန္အတြက္ ဆန္႔က်င္ေသာသေဘာေဆာင္ေနေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အားလံုးေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကိုေပါင္းစပ္၍ ပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္သည္ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားသာ ျဖစ္သင့္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထာ၀ရဘုရားသခင္(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ တစ္ပါးတည္းျဖစ္ျခင္း
အခ်ိဳ႕ေသာဗဟုနာထ၀ါဒီ (တစ္ပါးမကေသာနတ္ဘုရားမ်ားကို ကိုးကြယ္သူ မ်ား)က၊ ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ တစ္ဆူထက္ပို၍ တည္ရွိေနျခင္းသည္ ယုတိၱတန္ေသာ အေၾကာင္းတရားျဖစ္သည္ဟု ျငင္းခံုေနၾကပါသည္။ ထိုသူမ်ား ကိုေထာက္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ အကယ္၍ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားထက္ ဘုရားမ်ား ပို၍ရွိသည္ဆိုလွ်င္၊ဘုရားတိုင္းက ၎င္းတုိ႔အသီးသီး၏ဆႏၵကို ျဖည့္စြက္ရန္ ႀကိဳးစားၾကလွ်င္ တစ္ပါး၏ဆႏၵကို တစ္ပါးကဆန္႔က်င္မိၾက၍ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး ပဋိပကၡျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ဤသို႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ဗဟုနာထ၀ါဒႏွင့္ ဘာသာတရားအသီးသီးမွ ဘုရားမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳကိုးကြယ္ေသာ၀ါဒမ်ား၏ ဒ႑ာရီပံုျပင္မ်ား တြင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ အကယ္၍ ဘုရားတစ္ဆူသည္ အျခားဘုရားမ်ား၏ ေအာင္ႏိုင္မႈ ကိုခံရေသာအခါ၊ (သို႔) အျခားဘုရားမ်ားကို မေအာင္ႏိုင္ေသာအခါမ်ိဳးတြင္ ထိုဘုရားသည္ ဘုရားစစ္၊ ဘုရားမွန္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ထို႔ျပင္ ဗဟုနာထ၀ါဒ ေခၚ တစ္ပါးမကေသာ နတ္ဘုရားမ်ားကို ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားအၾကားတြင္ ထင္ရွားေသာ အယူအဆတစ္ရပ္မွာ၊ နတ္ဘုရားမ်ားတြင္ အသီးသီးေသာတာ၀န္၀တၱရားမ်ားရွိသည္ဟူေသာ အယူအဆျဖစ္သည္။ ဘုရားတုိင္းသည္ လူသားမ်ားတည္ရွိေနမႈ အတြက္ တာ၀န္ရွိေပသည္။ ဥပမာ-ေနဘုရား၊ မိုးဘုရားစသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ ဤအဓိပၸာယ္မွာ၊ အခ်ိဳ႕ေသာလုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ ဘုရားတစ္ပါးတည္းႏွင့္ မလံုေလာက္ေသာသေဘာျဖစ္ၿပီး၊ ထိုဘုရားသည္ အျခားေသာဘုရားမ်ား၏တာ၀န္၊ ၀တၱရားမ်ားကိုလည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈရာေရာက္သလို၊ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရာလည္းေရာက္ ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္) သည္ တစ္ပါးထက္ပို၍ရွိေနပါက ႐ႈတ္ေထြးမႈ၊ ပရမ္းပတာျဖစ္မႈႏွင့္၊ အစီအစဥ္မက်မႈမ်ား ေလာကတြင္ေပၚေပါက္ၿပီး စၾက၀ဠာႀကီး ပ်က္သုန္းသြားေပမည္ ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္စၾက၀ဠာႀကီးသည္ ျပည့္စံုေသာသဟဇာတညီမွ်မႈ အတြင္း ယေန႔ထက္တိုင္ရွိေနပါသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌-
“အကယ္၍သာ ယင္း (မိုးေကာင္းကင္မ်ားႏွင့္ ကမၻာၿဂိဳဟ္) ႏွစ္ခုတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အျပင္ အျခား ကိုးကြယ္ရာမ်ား ရွိခဲ့ၾကပါမူ (မိုးေကာင္း ကင္မ်ားႏွင့္ ကမၻာ ၿဂိဳဟ္)ႏွစ္ခုစလံုးမွာ မလြဲဧကန္ ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ၾကေပမည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား `အရ္ရွ္´ပလႅင္ေတာ္ကို စိုးပိုင္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ၄င္းတို႔ႀကံဖန္စြပ္စြဲၾကသည္ တို႔ မွ(အႄကြင္းမဲ့) စင္ၾကယ္ သန္႔ရွင္း အျပစ္ကင္းေတာ္မူ၏။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၂၁း၂၂)
အကယ္၍သာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သည္ တစ္ဆူထက္ပို၍ရွိပါက၊ ၎င္းတို႔ ဖန္ဆင္းထားေသာအရာမ်ားကို ၎င္းတို႔ဖာသာ ယူေဆာင္သြားၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပထားေပမည္။
“အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သားေတာ္ဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ ေရြးခ်ယ္ျပဳလုပ္ ထားေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုနည္းတူစြာ ထိုအရွင္ႏွင့္အတူ ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍လည္း(အျခား)တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ အလ်ဥ္း မရွိ ေခ်။ သို႔ရွိခဲ့ပါမူ ကိုးကြယ္ရာတိုင္းသည္ မိမိဖန္ဆင္းထားေသာ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို အမွန္ပင္ေခၚေဆာင္၍ ထြက္သြားခဲ့မည္သာမက၊ ထိုကိုးကြယ္ရာတို႔အနက္တစ္ဦးသည္ တစ္ဦး၏ အေပၚ၌မုခ်လႊမ္းမိုးမည္သာ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ၄င္းတုိ႔ႀကံဖန္စြပ္စြဲ ေျပာဆိုၾကကုန္ေသာ အေၾကာင္း၊ ကိစၥတို႔မွ လံုး၀စင္ၾကယ္ သန္႔ရွင္းေတာ္မူ၏´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၂၃း၉၁)
ထို႔ေၾကာင့္ စစ္မွန္ေသာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ၊ အင္အားႀကီးေသာ၊ တစ္ပါးတည္း တည္ရွိေတာ္မူျခင္းသည္သာလွ်င္ `ကိုးကြယ္ရာအရွင္´၏ ယုတိၱတန္ေသာအသိသညာ သာျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္၊ ကြန္းျဖဴး႐ွပ္၀ါဒတို႔ကဲ့သို႔ ဖန္ဆင္းရွင္ရွိမႈကို သံသယရွိေသာဘာသာတရားအခ်ိဳ႕လည္းရွိေပသည္။ ထိုဘာသာမ်ားသည္ ကိုးကြယ္ရာဖန္ဆင္းရွင္ရွိျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍၊ ေထာက္ခံခ်က္ ၊ ျငင္းပယ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမျပဳပါ။ ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ခိုင္မာမႈကုိ ဆန္းစစ္ရန္ လည္းမႀကိဳးစား၊ ျငင္းပယ္မႈလည္းမျပဳၾကေခ်။ အျခားေသာဘာသာတရားမ်ား၊ ဥပမာ- ဂ်ိန္း၀ါဒကဲ့သို႔ေသာဘုရားမဲ့မ်ားသည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ တည္ရွိျခင္းကို မယံုၾကည္ၾကေခ်။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အလိုတူပါလွ်င္ ကြၽႏ္ုပ္သည္ “ကုရ္အာန္သည္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ လမ္းၫႊန္စကားေတာ္မ်ား ျဖစ္သလား။´´ဟူေသာစာအုပ္ကို ထုတ္ေ၀ပါမည္။ ဤစာအုပ္ကိုထုတ္ေ၀ျဖစ္ပါက (ခ်ီးမြမ္းျခင္းအေပါင္းတို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အတြက္သာျဖစ္သည္။) ဘုရားမဲ့၀ါဒီမ်ား၊ ဘုရား (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)တည္ရွိမႈကို သံသယထားသူမ်ားအား အေၾကာင္းအက်ိဳးခိုင္လံုစြာ ယုတိၱေဗဒနည္း၊သိပၸံနည္းတို႔ျဖင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေလ့လာၿပီး၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရွိေနမႈကို သက္ေသျပႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။
အားလံုးေသာဘာသာတရားမ်ားသည္အဆံုးတြင္ တစ္ပါးတည္းေသာ`ကိုးကြယ္ရာအရွင္´အားယံုၾကည္ၾကျခင္း
အားလံုးေသာဘာသာတရားမ်ားသည္၊ အဆံုးတြင္ ဘုရား (ကိုးကြယ္ရာအရွင္) တည္ရွိေနမႈကို ယံုၾကည္ၾကေလရာ၊ အဆင့္ျမင့္ေသာအပိုင္းတြင္၊ တစ္ဆူတည္း ေသာဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)ကို ယံုၾကည္ၾကေလသည္။ အားလံုးေသာဘာသာ တရားမ်ား၏ က်မ္းဂန္မ်ားက အမွန္တစ္ကယ္ပင္၊ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကို ယံုၾကည္ရန္ ေျပာထားေလသည္။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေသာ တစ္ပါးတည္းေသာအရွင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ အဆိုျပဳထားေလသည္။
လူသားတုိ႕က၎င္းတို႔အက်ိဳးအတြက္ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ျပဳျပင္ၾကျခင္း
အခ်ိန္ကာလ ၾကာေညာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် (ကမၻာ၏သမိုင္းစဥ္အရ)၊ မ်ားစြာေသာဘာသာတရားမ်ား၏ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားသည္ ယိုယြင္းလာခဲ့သည္ လည္းရွိ၏။ တစ္ဖန္လူသားမ်ားက ၎တို႔အက်ိဳးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လည္းရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာဘာသာတရားမ်ား၏ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားသည္ ယိုယြင္းပ်က္စီးလာၿပီး တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကို ကုိးကြယ္ေသာ၀ါဒမွ၊ ဗဟုနာထ၀ါဒ (တစ္ပါးမကေသာနတ္ဘုရားမ်ားကိုကုိးကြယ္မႈ)ႏွင့္ ဘာသာတရားအသီးသီးမွ ဘုရားမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ေသာ၀ါဒ (သို႔) သဘာ၀ေလာကတြင္ရွိေသာ အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားအျဖစ္ကိုးကြယ္မႈ၀ါဒမ်ားသို႔ ေရြ႕လ်ားေျပာင္းလဲသြားခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္
“သို႔ျဖစ္၍ က်မ္းဂန္မ်ားကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ မိမိတို႔လက္ျဖင့္ စီရင္ေရးသားၿပီး အနည္းငယ္မွ် ေသာအဖိုးအချဖင့္ လဲလွယ္ေရာင္းခ်(စားသံုး)ရန္ အလို႔ငွာ၊ ဤက်မ္းဂန္သည္ကား အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္ အထံေတာ္မွ (ထုတ္ျပန္ ပို႔ခ်ေတာ္မူေသာ တရား ေဒသနာေတာ္က်မ္းဂန္) တည္းဟူ၍ (လိမ္လည္) ေျပာဆိုၾကသူတို႔သည္ ပ်က္ဆီးၾကရကုန္လတၱံ။ တဖန္ယင္းသူတို႔သည္ မိမိ ကိုယ္တိုင္မိမိတို႔လက္ျဖင့္ (မဟုတ္မမွန္)ေရးသားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ (မျပဳထိုက္မျပဳအပ္ေသာနည္းမ်ိဳးျဖင့္ ဥစၥာပစၥည္း) ရွာေဖြျခင္းေၾကာင့္လည္း ေကာင္း၊ ပ်က္စီးၾကရလိမ့္ မည္။´´ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ ၂း၇၉
ေသာင္ဟီးဒ္၏အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ႏွင့္အမ်ိဳးအစားမ်ား
အစၥလာမ္သည္ေသာင္ဟီးဒ္ကိုယံုၾကည္သည္။ ဤေသာင္ဟီးဒ္သစၥာတရား သည္ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရား (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)ကို ယံုၾကည္ျခင္းထက္သာ လြန္ပါသည္။ ေသာင္ဟီးဒ္ဟူေသာစကားလုံးမွာ စာေပအဓိပၸာယ္အရ `တစ္ေပါင္းတည္းျဖစ္ျခင္း´ဟုျဖစ္ၿပီး ထိုကိုးကြယ္ရာအရွင္တစ္ပါးတည္းရွိေၾကာင္း၊ အခိုင္အမာယံုၾကည္ေျပာဆိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေသာင္ဟီးဒ္သည္အာရဗီစကားလုံး وحد يوحد توحيد မွဆင္းသက္လာၿပီး အဓိပၸာယ္မွာ ေပါင္းစည္းျခင္း၊ စည္းလံုးျခင္း (သို႔မဟုတ္) က်စ္လ်စ္ခိုင္မာျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ေသာင္ဟီးဒ္ကို အမ်ိဳးအစား(၃)ခု ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။၎င္းတို႔မွာ-
(၁) ေသာင္ဟီးဒလ္႐ုဗူဗီယဟ္ (၂) ေသာင္ဟီးဒလ္ အလ္-အတ္စ္မာအု၀ဆြ္ဆြိဖါသ္ (၃) ေသာင္ဟီးဒလ္အုလုဟီးယဟ္(သို႔) ေသာင္ဟီးဒလ္အိဗာဒဟ္
(၁) ေသာင္ဟီးဒရ္႐ူဗူဗီယဟ္ (ဖန္ဆင္းထိန္းသိမ္းမႈ၌ `အႏႈိင္းမဲ့တစ္´ျဖစ္ျခင္း) ေသာင္ဟီးဒ္အမ်ိဳးအစားထဲမွ၊ ပထမဦးဆံုးအမ်ိဳးအစားမွာ ေသာင္ဟီးဒရ္ ႐ူဗူဗီယဟ္ျဖစ္သည္။ ႐ူဗူဗီယဟ္သည္မူရင္းအာရဗီစကားလုံး ရဗ္ (رب)မွဆင္းသက္လာၿပီး၊ ရဗ္၏ အဓိပၸာယ္မွာ အရွင္သခင္၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သူႏွင့္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူဟူေသာ အဓိပၸာယ္မ်ားရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေသာင္ဟီးဒရ္႐ူဗူဗီယဟ္ဟူသည္ ဖန္ဆင္း ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရာအရွင္ တစ္ပါးတည္းျဖစ္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေသာင္ဟီးဒ္ အမ်ိဳးအစားမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္တစ္ပါးတည္းကသာလွ်င္ ဘာမွ်မရွိေသာ အေျခအေနမွ အရာခပ္သိမ္းျဖစ္ေပၚတည္ရွိေစေအာင္ ျဖစ္ေစျခင္းဟူေသာ အေျခခံ အသိသညာေပၚတြင္ အေျခခံထား၏။ တစ္စံုတစ္ရာမွ် လံုး၀မရွိေသးေသာ အေျခအေနမွ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကိုဖန္ဆင္းသည္ (သို႔) အစျပဳျဖစ္ေပၚေစသည္။ ထိုအရွင္တစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ (ၿပီးျပည့္စံုေသာစၾက၀ဠာႀကီးႏွင့္ ၎င္းစၾက၀ဠာအတြင္းရွိ အရာမ်ားအားလံုးကို) ဖန္ဆင္းရွင္၊ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာအရွင္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔စၾက၀ဠာႏွင့္ စၾက၀ဠာအတြင္းရွိ သက္ရွိ၊သက္မဲ့ခပ္သိမ္းတို႔ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထိန္းသိမ္းရာတြင္ ထိုအရွင္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္တစ္စံုတစ္ရာမရွိသလို ထိုအရွင္အတြက္လည္း မည္သို႔မွ် အသံုး၀င္ လိုလား ေတာင့္တအပ္သည္မဟုတ္။
(၂)ေသာင္ဟီးဒလ္ အတ္စ္မာအ္၀ဆြ္ဆြီဖါသ္ (အလႅာဟ္၏နာမေတာ္ႏွင့္ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ား ၏တစ္ေပါင္းတည္းျဖစ္ျခင္းသေဘာကို ထိန္းသိမ္းျခင္း)
ေသာင္ဟီးဒ္၏ဒုတိယအမ်ိဳးအစားမွာေသာင္ဟီးဒလ္ အတ္စ္မာအ္၀ဆြ္ဆြီဖါသ္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎င္း၏အနက္အဓိပၸါယ္မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏နာမေတာ္မ်ား၊ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ား၏ တစ္ေပါင္းတည္းျဖစ္ျခင္း၊ (ဧကန္သေဘာ)ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ေသာင္ဟီးဒ္ကို (၅)မ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္သည္။
(၁) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ရည္ၫႊန္းေဖာ္ျပရာတြင္၊ ထိုအရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ႏွင့္ ထိုအရွင္၏တမန္ေတာ္မ်ား၏ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအတိုင္း ရည္ၫႊန္းေဖာ္ျပသင့္ျခင္း။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုရည္ၫႊန္းေျပာဆိုရာတြင္၊ ထိုအရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ႏွင့္ ထိုအရွင္၏တမန္ေတာ္မ်ားက ေဖာ္ျပသည့္နည္းအတိုင္းသာ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚ သင့္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေခၚေ၀ၚၾကရာ၀ယ္၊ ထိုအရွင္၏နာမေတာ္မ်ား၏ ထင္ရွားေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မ်ားမွလြဲ၍ မည္သည့္အမည္နာမမ်ား၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ ႐ွင္းလင္းျပသျခင္းမျပဳဘဲ မူရင္းအနက္အဓိပၸာယ္အတိုင္းသာ ေဖာ္ျပသင့္ပါသည္။
(၂) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ရည္ၫႊန္းေခၚဆုိရာ၌ ထိုအရွင္ျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က မိမိကိုယ္ကိုမိမိရည္ၫႊန္းသည့္အတုိင္း ေခၚေ၀ၚရပါမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ရည္ၫႊန္းတသရာတြင္ အမည္နာမေတာ္အသစ္၊ ဂုဏ္ေတာ္အသစ္မ်ားေပး၍ မရည္ၫႊန္း၊ မတယ သသင့္ပါ။ ဥပမာ-အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ က႐ုဏာကင္းေ၀းျခင္းရွိတတ္သည္မွာမွန္ေသာ္လည္း အလႅာဟ္၏ အမည္နာမေတာ္အား (အလ္ဂါဒြိဗ္) (ေဒါသႀကီးေတာ္မူေသာအရွင္) ဟူေသာ အမည္နာမမ်ိဳး မေပးသင့္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ႏွင့္ ထိုအရွင္၏တမန္ေတာ္မ်ားကပါ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အမည္ နာမေတာ္မ်ိဳးကို အသံုးျပဳဘူးသည္မရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
(၃) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ၎င္းကိုယ္ေတာ္တိုင္ျပဳလုပ္ ဖန္ဆင္းထားေသာအရာမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ဂုဏ္အရည္အေသြးမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ အမည္တတ္ေခၚေ၀ၚတသျခင္း မျပဳအပ္ပါ။ ကိုးကြယ္ရာအရွင္အလႅာဟ္အား ရည္ၫႊန္းတသမႈအတြက္ ထိုအရွင္က ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည့္ အဖန္ဆင္းခံမ်ား၏ အရည္အေသြးမ်ားႏွင့္ အမည္ မွည့္ေခၚတသမႈကိစၥအား ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ အေနႏွင့္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။ ဥပမာ-သမၼာက်မ္းစာတြင္ ဘုရား(ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ လူသားမ်ားက သူတို႔၏ အမိုက္၊အမွားမ်ားကိုျပဳလုပ္ၿပီး ေနာင္တရသကဲ့သို႔ ဘုရားကလည္း သူ၏မွားယြင္း ေသာအေတြးအေခၚ၊ အႀကံအစည္မ်ားလုပ္ရန္အတြက္ေနာင္တရသည္ဟု သ႐ုပ္ေဆာင္ျပထားျခင္းမ်ိဳးကို လက္မခံပါ။ ဤသို႔ လူသား၏လုပ္ရပ္ကို ဘုရား အတြက္သံုးႏႈန္းျခင္းသည္ ေသာင္ဟီးဒ္၏သေဘာတရားကို သြင္သြင္ႀကီးဆန္႔က်င္ ေနေပသည္။ (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)သည္ ေနာင္တရစရာ အေၾကာင္းလည္းမရွိ။ မည္သည့္ အမွားအယြင္းကိုမွ်လည္း က်ဴးလြန္ရန္အေၾကာင္းမရွိေခ်။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အဓိကသေဘာတရားမ်ားကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္ ႐ႈိရာတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထား ေပသည္။
“ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္တူေသာအရာဟူ၍ကား မည္သည့္ တစ္စံု တစ္ရာမွ်ပင္ မရွိၿပီ။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ပင္ အ<ကင္းမဲ့ၾကားေတာ္မူေသာအရွင္၊ အ<ကင္းမဲ့ ျမင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္၏´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၄၂း၁၁)
ျမင္ျခင္းႏွင့္ၾကားျခင္းသည္ လူသား၏ အရည္အေသြးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ဂုဏ္ေတာ္အျဖစ္ သံုးစြဲေသာအခါတြင္၊ ၎င္းတို႔၏တုႏိႈင္းမဲ့ ျပည့္စံုမႈသေဘာတရားေၾကာင့္ လူသားမ်ားၾကားျခင္း၊ျမင္ျခင္းႏွင့္ မတူႏိုင္ပါ။ လူသားတြင္ ၎တုိ႔၏အျမင္ႏွင့္ အၾကားအာ႐ံုတို႔တြင္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားရွိ ေနေသာေၾကာင့္ ျမင္ႏိုင္၊ ၾကားႏိုင္ဖို႔ရာ လူသားအတြက္ နားမ်ား၊ မ်က္ေစ့မ်ားအစရွိသည္တို႔ လိုအပ္ေသာ္လည္း ကိုးကြယ္ရာအရွင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ကား နား၊ မ်က္ေစ့စေသာအဂၤါရပ္ မ်ားမလိုအပ္ပါ။
(၄) လူသားအားအမည္မွည့္ေခၚရာတြင္ (ကိုးကြယ္ရာအရွင္)၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္ မ်ားကို မေပးသင့္ျခင္း
လူသားအား ကိုးကြယ္ရာအရွင္၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္မ်ားျဖင့္ အမည္မွည့္ေခၚျခင္းသည္လည္း ေသာင္ဟီးဒ္သေဘာတရား ႏွင့္ဆန္႔က်င္ေနပါသည္။ ဥပမာ-လူသား တစ္ဦးအားအစလည္းမရွိ၊ အဆံုးလည္းမရွိ `ထာ၀ရတည္ေနျခင္း´ဟု အမည္မွည့္ေခၚျခင္း သည္ ေသာင္ဟီးဒ္သေဘာတရားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနေပသည္။
(၅) ဖန္ဆင္းခံမ်ားအား အလႅာဟ္၏အမည္နာမေတာ္မ်ားႏွင့္ မမွည့္ေခၚသင့္ျခင္း အခ်ိဳ႕ေသာထူးျခားသည့္ အမည္နာမမ်ားအား၊ ၎င္းတို႔၏ မတိက်ေသာ ပံုစံျဖင့္(ဥပမာ-ရအုဖ္ (၀ါ) ရဟီးမ္) စသည္တို႔သည္ သာမန္လူသားအတြက္ေရာ တမန္ေတာ္မ်ားအတြက္ပါ အသံုးျပဳ ခြင့္ရွိေသာ္လည္း၊ အရ္-ရအုဖ္ (ဘာသာေရး အကိုင္း႐ႈိင္းဆံုးသူ)ႏွင့္ အရ္-ရဟီးမ္ (သနားၾကင္နာဆံုးပုဂၢိဳလ္) စသည့္ အမည္နာမမ်ားကိုကား မေပးသင့္ေပ။ ထိုအမည္နာမမ်ားေရွ႕တြင္ ေရွ႕ဆက္စကားလံုး အဗ္ဒုရ္ (ေက်းကြၽန္ (သို႔) အေစခံ) ကိုတပ္၍ -အဗ္ဒုရ္ ရအုဖ္၊ အဗ္ဒုရ္ရဟီးမ္ စသည္တို႔ အျဖစ္သာေခၚအပ္သည္။
(ဂ) ေသာင္ဟီးဒလ္အူလူဟီးယဟ္ (သို႔)ေသာင္ဟီးဒလ္အိဗာဒဟ္ (ကိုးကြယ္ျခင္းခံထိုက္မႈတြင္တစ္ပါးတည္းျဖစ္ေၾကာင္းကိုထိန္းသိမ္းျခင္း)
(၁) အိဗာဒဟ္၏ အနက္အဓိပၸါယ္ ေသာင္ဟီးဒလ္အိဗာဒဟ္သည္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းခံထိုက္မႈတြင္ တစ္ပါးတည္းတည္ရွိေၾကာင္းကို ထိန္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္သည္။ “အိဗာဒဟ္´´သည္ အာရဗီ စကားလံုး `عبد´မွ ဆင္းသက္လာၿပီး `ေက်းကြၽန္ (သို႔) ၀န္ထမ္း (သို႔) တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္သူ´ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိဗာဒဟ္သည္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတြင္ သူ႔ကြၽန္ (သို႔) နာခံဘ၀တည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြလားသ္သည္ အိဗာဒဟ္ ျပဳျခင္းအတြက္ အျမင့္ဆံုး ပံုသဏၭာန္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဆြလားသ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ၀တ္ျပဳဆည္းကပ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ၎င္းတစ္ခုတည္းက အိဗာဒဟ္ မဟုတ္ပါ။ မ်ားစြာေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္၊ ပံုမွန္၀တ္ျပဳေသာ ဆြလားသ္မ်ား တည္ေဆာက္႐ံုျဖင့္ အနႏၲစြမ္းအားရွင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား `အိဗာဒဟ္´ ျပဳလုပ္ရာေရာက္သည္ဟု လြဲမွားစြာ နားလည္ေနၾကေပသည္။ အမွန္စင္စစ္ အစၥလာမ္က လက္ခံထားေသာ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းဟူေသာ အသိသညာမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အားလံုး၀႐ိုက်ိဳး၍ အမိန္႔နာခံျခင္း၊လိုက္နာျခင္း၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျခင္းတို႔ အက်ံဳး ၀င္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာျခင္း အလႅာဟ္တားျမစ္ထားေသာအရာမ်ားမွ ေရွာင္ရွားျခင္းသည္ `အိဗာဒဟ္´(နာခံဘ၀တည္ေဆာက္ျခင္း)မည္၍ ဤသို႔ ျပဳလုပ္ေသာ အိဗာဒဟ္မ်ားသည္လည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ တစ္ပါးတည္းကိုသာ ရည္ရြယ္၍ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
(၂) အထက္ေဖာ္ျပပါ ေသာင္ဟီးဒ္သံုးမ်ိဳးသံုးစားစလံုးကို တစ္ၿပိဳင္နက္ လိုက္နာရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေသာင္ဟီးဒ္အမ်ိဳးအစား ပထမႏွစ္ခုကိုသာယံုၾကည္ၿပီး၊ ေသာင္ဟီးဒလ္ အိဗာဒဟ္ကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္မေဖာ္ပါက လံုး၀အသံုး၀င္မည္မဟုတ္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ `မုရ္ွရစ္က္မ်ား´ (တမန္ေတာ္ျမတ္ လက္ထက္ေတာ္က ႐ုပ္ထုကိုးကြယ္သူမ်ား)က ေသာင္ဟီးဒ္ ပထမအမ်ိဳးအစားႏွစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္၍ အတည္ျပဳခဲ့ေၾကာင္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း ၫႊန္းဆိုတင္ျပထားပါသည္။
“(အို-နဗီတမန္ေတာ္)အသင္သည္ ၄င္းတို႔အား ဤသို႔ ေျပာဆိုေမး ျမန္းၾကပါေလ။အခ်င္းတို႔ အသင္တို႔အား မိုးေကာင္းကင္မွလည္းေကာင္း၊ ကမၻာၿဂိဳဟ္မွ လည္းေကာင္း၊ မည္သူမည္၀ါစားနပ္ရိကၡာ ေထာက္ပံ့ေလသနည္း။ သို႔တည္း မဟုတ္ မည္သူသည္နားမ်ားႏွင့္ မ်က္စိမ်ားကိုစိုးပိုင္သနည္း။ ထိုနည္းတူစြာ မည္သူသည္ သက္ရွိကိုသက္မဲ့မွ ထြက္ေစသနည္းဟု ေမးျမန္းပါေလ။ ထိုအခါ ၄င္းတို႔က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ဟူ၍ပင္ မုခ်ေျပာဆို ေျဖၾကားၾကေပမည္။ သို႔ျဖစ္ေပရာ အသင္တို႔သည္ (တစ္စံုတစ္ရာကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ ႏွိဳင္းယွဥ္ကိုးကြယ္ျခင္းမွ) မေရွာင္ၾကဥ္ၾက ေလသေလာ´ ဟုေမးျမန္းပါေလ။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၁၀း၃၁)
အလားတူ အျခားဥပမာတစ္ခုကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၊ စူရာဟ္ဇုခ္႐ုဖ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။
“စင္စစ္ေသာ္ကား (အို-နဗီတမန္ေတာ္) အကယ္၍ သာ အသင္သည္ ၎င္းတို႔အား အသင္တို႔ကိုမည္သူ ဖန္ဆင္းခဲ့ သနည္းဟု စံုစမ္းေမးျမန္းခဲ့ ပါလွ်င္ ၄င္းတို႔ကအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ပင္ (ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည္)ဟု ဧကန္ မလြဲေျပာဆို(ေျဖၾကား) ၾကေပမည္။ သို႔ပါလွ်က္ ၄င္းတို႔သည္ အဘယ္သို႔ (အမွန္တရားဘက္မွ) ျပန္လွည့္သြားေနၾကပါ သနည္း။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၄၃း၈၇)
မကၠာၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ မုရွ္ရီးက္မ်ားက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သူတို႔၏ဖန္ဆင္းရွင္၊ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေသာအရွင္၊ အရွင္သခင္၊ အႀကီးအကဲျဖစ္ေၾကာင္းကို ယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူမ်ားသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အျပင္ အျခားေသာဘုရားမ်ားကို ၀တ္ျပဳရွိခိုးျခင္းေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ္မ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ထိုသူမ်ားကို `ကာဖိရ္´(မယံုၾကည္သူမ်ား) ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ `မုရ္ွရီးက္မ်ား´ (႐ုပ္ထုကိုးကြယ္သူမ်ားႏွင့္ အလႅာဟ္ႏွင့္ တုဖက္ႏိႈင္းယွဥ္ ကုိုးကြယ္သူမ်ား) ဟူ၍အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားသတ္မွတ္ခဲ့သည္။
“စင္စစ္ေသာ္ကား ၄င္းတို႔အနက္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အား တစ္စံုတစ္ရာကို ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ႏိႈင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္းမျပဳဘဲ သက္၀င္ ယံုၾကည္ၾကသည္ မဟုတ္ေပတကား။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၁၂း၁၀၆)
ထို႔ေၾကာင့္ေသာင္ဟီးဒလ္အိဗာဒဟ္(တစ္ဆူတည္းေသာ ကိုးကြယ္ရာအရွင္ (အလႅာဟ္)ကို နာခံဘ၀တည္ေဆာက္ျခင္းအား ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္) ေသာင္ဟီးဒ္၏ အေရးႀကီးေသာအစိတ္အပိုင္း ျဖစ္သည္။ထိုအလႅာဟ္အရွင္သည္သာလွ်င္ နာခံ ဘ၀တည္ေဆာက္ျခင္းကိုခံယူထိုက္ၿပီး၊ ထိုအရွင္သည္သာလွ်င္လူသား၏ နာခံဘ၀ တည္ေဆာက္ျခင္းအေပၚတြင္၊ အက်ိဳးရွိေစေအာင္အာမခံခ်က္ ေပးႏုိင္ေသာအရွင္ ျဖစ္သည္။
က။ ရွရီးက္၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
အထက္ေဖာ္ျပပါ ေသာင္ဟီးဒ္အမ်ိဳးအစား သံုးခုစလံုးအနက္၊ မည္သည့္ အမ်ိဳးအစားကိုမဆို ထိန္ခ်န္ထားျခင္း (၀ါ) ေသာင္ဟီးဒ္သံုးမ်ိဳးစလံုး၏ စံခ်ိန္ စံၫႊန္းကိုျပည့္၀စြာလိုက္နာျခင္းမရွိဘဲ ေလ်ာ့နည္းေနျခင္း၊ ယံုၾကည္မႈအားနည္းေနျခင္း ကို `ရွရီးက္´ ဟုေခၚသည္။ ရွရီးက္၏ စာေပအဓိပၸာယ္မွာ `အေဖာ္မ်ားႏွင့္ တုဖက္ ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း၊ခြဲေ၀ျခင္း´ဟုအဓိပၸာယ္ရသည္။ အစၥလာမ့္ ေ၀ါဟာရတြင္မူ `ရွရီးက္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ အျခားေသာအရာမ်ားကို တြဲဖက္ႏႈိင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္း´ဟုအဓိပၸာယ္ရၿပီး ႐ုပ္ထုမ်ားကိုးကြယ္ျခင္းလည္းပါ၀င္ပါသည္။´
ခ။ ရွရီးက္သည္ အႀကီးမားဆံုးေသာ အျပစ္ျဖစ္ၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္နိစာအ္တြင္ အႀကီးမားဆံုးေသာအျပစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္းတင္ျပထား ေပသည္။
“ဧကန္စင္စစ္ အလ’ာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ တစ္စံုတစ္ရာကို မိမိႏွင့္ တြဲဘက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ကိုးကြယ္ျခင္းကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ အလ်ဥ္း ေပးေတာ္မူ မည္မဟုတ္ေပ။သို႔ရာတြင္ တြဲဘက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ကိုးကြယ္မႈမွတပါး အျခားျပစ္မႈ႔ ဒုစ႐ိုက္တို႔ကိုမူကား မိမိ အလိုရွိေတာ္မူေသာသူအား လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးသနား ေတာ္မူအံ့။ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား မည္သူမဆို တစ္စံုတစ္ရာကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဘက္ႏႈိင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ပါမူ ထိုသူသည္ ဧကန္မလြဲ ႀကီးေလးလွစြာေသာ ျပစ္မႈဒုစ႐ိုက္ကို က်ဴးလြန္ ခဲ့ေလသတည္း။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၄း၄၈)
တူညီေသာသတင္းေပးခ်က္ကို စူရာဟ္နိစာအ္တြင္ ထပ္မံ ေဖာ္ျပထားေပသည္။
“ မုခ်ဧကန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (အျခားတစ္စံု တစ္ရာကို) မိမိႏွင့္တြဲဘက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ကိုးကြယ္ျခင္းကို အလ်ဥ္း ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ထိုမွတစ္ပါး အျခားအျပစ္ကိုမူ မိမိအလိုရွိေတာ္မူသူအား ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူေပမည္။ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား မည္သူမဆို (တစ္စံုတစ္ရာကို) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဘက္ (ယွဥ္ၿပိဳင္ကိုးကြယ္)ပါမူ၊ ထိုသူသည္မလြဲဧကန္ (မွန္ကန္ ေသာတရားလမ္းေတာ္မွ) အလြန္ေ၀းကြာေသာလမ္းမွားသို႔ ေရာက္ရွိေခ်ၿပီ။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၄း၁၁၆)
(ဂ)ရွရီးက္သည္ငရဲမီးသို႔ ေခၚေဆာင္ေပးမည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္မာအိဒဟ္တြင္ ရွရီးက္ျပဳသူသည္ ငရဲမီးသို႔ ၀င္ေရာက္ရမည္ကို ေအာက္ပါအတုိင္း တင္ျပထားသည္။
“မလြဲဧကန္ ကာဖိရ္ျဖစ္သြားၾကေသာသူတို႔က `ဧကန္ စင္စစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မရ္ယမ္၏သားေတာ္ `မစီဟ္´ `အီစာ´ပင္ျဖစ္ေတာ္မူသည္´ဟု ေျပာဆိုခဲ့ၾကကုန္၏။ အမွန္ ေသာ္ကား `မစီဟ္´ (ကိုယ္ တိုင္)ကပင္ `အို- အစၥရာအီလီ မ်ိဳးႏြယ္အေပါင္းတို႔ အသင္တို႔သည္ ငါ၏ အရွင္ႏွင့္၊ အသင္တို႔၏အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုပင္ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ၾကေလကုန္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။ စင္စစ္ဧကန္ မည္သူမဆို (တစ္စံုတစ္ရာကို) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္(ကိုးကြယ္)ပါလွ်င္၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ထို(ကဲ့သို႔ေသာ) သူ၏အဖို႔ ]ဂ်ႏၷတ္} အမတသုခဘံုကို မုခ်ဧကန္ ပိတ္ပင္ထားေတာ္မူအံ့။ ၎င္းျပင္ ထိုသူ၏လားရာ႒ာနသည္ ငရဲမီးပင္ျဖစ္လတၱံ႔။ ထိုမွတစ္ပါး (ယင္းကဲ့သို႔) မတရားက်ဴးလြန္ေသာသူတို႔အား ႐ိုင္းပင္းကူညီ ေစာင္မမည့္သူဟူ၍ကား တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၅း၇၂)
(ဃ)အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုသာလွ်င္ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္နာခံတည္ေဆာက္မႈျပဳလုပ္သင့္ျခင္း
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္စူရာဟ္အားလိအင္မရာန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုသာ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္၊ နာခံဘ၀တည္ေဆာက္သင့္ေၾကာင္း ေအာက္ပါအတိုင္း တင္ျပထား ေပသည္။
“(အို-နဗီ) အသင္သည္(ရဟူဒီႏွင့္ ခရစ္ယာန္ တို႔အား) ေျပာၾကား ပါေလ၊ အိုက်မ္းဂန္ရရွိသူအေပါင္းတို႔၊ အသင္တို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အသင္တို႔ၾကား၌ (အားလံုး လက္ခံထားသည့္ တူညီေသာစကားဘက္သို႔လာၾကကုန္၊ (ထိုစကား သည္ကား) ငါတို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွ တစ္ပါးအျခား မည္သည့္အရာကိုမွ် မခ၀ပ္မကိုးကြယ္ျခင္း၊ ငါတို႔သည္ တစ္စံုတစ္ခုေသာအရာကိုမွ် ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဘက္ယွဥ္ဘက္ ဟူ၍မျပဳျခင္း၊ ငါတို႔အနက္ အခ်ိဳ႕သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ဖယ္ၾကဥ္၍ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကို ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္မ်ား ဟူ၍မျပဳလုပ္ျခင္း (ပင္တည္း)။ (ယင္းကဲ့သို႔ ဖိတ္ေခၚၿပီးသည့္ေနာက္ေသာ္မွပင္) အကယ္၍ ထိုသူ တို႔သည္ ေသြဖည္ေက်ာခိုင္းသြားၾကပါမူ (အို-မြတ္စလင္မ္ အေပါင္း တို႔) အသင္တို႔က (ထိုသူတို႔အား၊ အခ်င္းတို႔) ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ (အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္ ၏) အမိန္႔ေတာ္မ်ားကို မုခ်နာခံေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အသင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သက္ေသခံၾကကုန္ဟု ေျပာဆိုၾက ကုန္ေလာ့။ (က်မ္းျမတ္ကုန္အာန္ ၃း၆၄)
နိဂံုး
က်မ္းျမတ္ကုုရ္အာန္တြင္ၫႊန္ျပထားသည္မွာ
“၄င္းျပင္အသင္တို႔သည္ အၾကင္ကိုးကြယ္ရာမ်ားကို ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ်ျခင္း မျပဳၾကလင့္။} ထို (မုရွ္ရစ္က္)မ်ားသည္ ထိုအရာမ်ားကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား စြန္႔ပယ္၍ ကိုးကြယ္ၾက၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ (အသင္တို႔သည္ ဤသို႔ျပဳလုပ္ၾကလွ်င္) ထိုသူမ်ားသည္လည္း အသိတရားမရွိသျဖင့္ စည္းကမ္းက်ဴးလြန္ကာ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အား ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ျခင္း ျပဳၾကေပမည္။ ငါအရွင္သည္ ဤနည္းအတိုင္းပင္ အုပ္စုတိုင္း၏အျမင္တြင္ ၄င္းတို႔၏ ျပဳမူခ်က္တုိ႔ကို လွပတင့္တယ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ထားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၄င္းတို႔အားလံုးသည္ မိမိတို႔အား ေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္သို႔ ျပန္ၾကရမည္။ ထိုအခါ အရွင္ျမတ္သည္ ၄င္းတို႕အား ၄င္းတို႔ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ မိန္႔ၾကား ေတာ္မူသည္။´´ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၆း ၁၀၈)
“ စင္စစ္ေသာ္ကား၊ အကယ္၍အမွန္အကန္ ပထ၀ီေျမ၌ရွိ ကုန္ေသာ သစ္ပင္အသီးသီးတို႔သည္ ကေလာင္မ်ားျဖစ္၍ သမုဒၵရာ ပင္လယ္သည္ (မင္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းပင္လယ္ကုန္ခန္းၿပီးေနာက္) သမုဒၵရာပင္လယ္ခုႏွစ္ခုသည္ ယင္း(ခန္းေျခာက္ ၿပီးေသာ) ပင္လယ္ကို ထပ္ မံ၍ျဖည့္အံ့ေသာ္ျငားလည္းအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အာယသ္ေတာ္မ်ားကား ကုန္ဆံုုးမည္မဟုတ္ေပ။ မခြၽတ္မလြဲ အလႅာဟ္အရွင္ ျမတ္ သည္ ဘုန္းေတာ္အနႏၲရွင္ `ဥာဏ္ေတာ္အနႏၲရွင္´ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။´´ (က်မ္းျမတ္ကုန္အာန္ ၃၁း၂၇)
“အို-လူခပ္သိမ္းတို႔၊ ဥပမာပံုေဆာင္ခ်က္တစ္ခုကို ခိုင္းႏႈိင္းမည္ျဖစ္ရာ အသင္တို႔သည္ ယင္းဥပမာပံုေဆာင္ခ်က္ကို (ေကာင္းစြာ) နားေထာင္ၾကေလကုန္။ မုခ်ဧကန္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အား စြန္႔၍ အသင္တို႔ဟစ္ေခၚ (တသဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္လွ်က္ရွိ)ၾကေသာ အရာမ်ားမွာ ၄င္းတု႔ိအားလံုုး (တစ္စည္း တစ္လံုးတည္း) စု႐ုံးႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ၾကသည့္တိုင္ေအာင္ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ကိုမွ်ပင္ အလွ်င္းဖန္းဆင္း ႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ထိုမွတပါး အကယ္၍ ထိုယင္ေကာင္သည္ ၎တို႔ ထံမွ တစ္စံုတစ္ရာကို လုယူပါလွ်င္ (သုတ္သြားပါလွ်င္) ၄င္းတို႔ သည္ ယင္းအရာကိုပင္ ထိုယင္ေကာင္၏ထံမွ ျပန္လည္ လုယူႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ ရွာေဖြဆည္းပူး (ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္)ေသာသူႏွင့္ ရွာေဖြဆည္းပူး (ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္) ျခင္း ခံရေသာသူတို႔သည္ အားနည္းခ်ိနဲ႔ၾကေပတကား။´´ (က်မ္းျမတ္ကုုရ္အာန္ ၂၂း ၇၃)
ခ်ီးမြမ္းျခင္းအေပါင္းတို႔သည္ ေလာကခပ္သိမ္းတို႔အား အဆင့္ဆင့္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာအရွင္သခင္၊ဖန္ဆင္းရွင္၊ ေကြၽးေမြးျပဳစု ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးေတာ္မူေသာအရွင္၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အတြက္သာျဖစ္ေပသည္။