ၾကိဳးစားၿပီး ေအးခ်မ္းေအာင္လုပ္ရေတာ့မယ္

by Catherine Nyo on Friday, May 20, 2011 at 8:17am

သက္သတ္လြတ္ကိစၥကို ဘာသာေရးရႈေထာင့္က မၾကည့္ဘဲ လူသားက်င့္၀တ္ကေနၾကည့္ျပီး ေရးခ်င္စရာေတြ ရင္ထဲမမွ်ေအာင္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ အတုိင္းအတာနဲ႔ေရးမွာ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာျပည္အတိုင္းအတာကိုသာ ေရးမွာပါ။
အဓိက ခံစားရတဲ့အပိုင္းက တိရစာၦန္ကို သတ္ပံုသတ္နည္းပါ။


လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ၀က္သတ္နည္းဟာ ၀က္ရဲ႕နံၾကားထဲကုိ ဓားေျမွာင္နဲ႕ တစ္ခ်က္တည္းထုိးခ်ျပီး သတ္တဲ့နည္းပါ။ ႏွစ္ခ်က္ထုိးစရာေတာင္ မလုိဘူး။ တကယ့္ကို တစ္ခ်က္တည္းမွ တစ္ခ်က္တည္း။ ၀က္က အိခနဲေအာ္ျပီး လဲသြားတာပဲတဲ့။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဖူးဘူး။ ၀က္သတ္တဲ့လူ ေျပာျပလို႔သိရတာပါ။ အဲဒီလုိ သတ္နည္းနဲ႕ သတ္ေပးရတာ ၀က္တစ္ေကာင္သတ္ခ ၅၀က်ပ္ပဲ ရပါတယ္တဲ့။
အခုေခတ္ ၀က္သတ္နည္းကေတာ့ ၀က္ကို ေသေအာင္သတ္တာမဟုတ္ဘဲ မေသေအာင္ သတ္တဲ့နည္းပါတဲ့။
၀က္သတ္ရံုထဲမွာ ပတ္ေျပးေနတဲ့၀က္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကို တင္းပုတ္နဲ႕ အားကုန္ ရုိက္ထည့္၊ ၀က္က ဆန္႔ငင္ဆန္႕ငင္နဲ႕ လဲက်တဲ့အခါမွာ လူသံုးေလးေယာက္က ၀က္ကိုတက္ခ်ဳပ္ျပီး တစ္ေယာက္က ၀က္လည္ပင္းကို ဓားနဲ႕လွီးတယ္။ ဓားနဲ႔လွီးတာကို ေသခ်ာေျပာျပပါမယ္။ ဓားႀကီးရဲ႕ျဗက္က တစ္ထြာေလာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီဓားနဲ႕ ၀က္လည္ပင္းကို အေပၚကလွီးတာမဟုတ္ဘဲ ဓားႀကီးကို ေအာက္ကခံျပီး အေပၚကေန ၀က္ေခါင္းကို လွည့္ႀကိတ္တာပါ။ ၀က္လည္ပင္းက ေသြးေၾကာကို ျဖတ္တာပါ။ ၀က္ဟာ ေ၀ဒနာဘယ္ေလာက္ခံရမလဲ ေတြးၾကည့္ပါ။
တစ္ေယာက္က ၀က္လည္ပင္းေသြးေၾကာ ျဖတ္ေနခ်ိန္မွာ က်န္လူေတြက ၀က္ဗုိက္ကို အရွင္လတ္လတ္ခြဲျပီး အူေတြကို သင္အူႀကိဳးနဲ႕လုိက္ခ်ည္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၀က္မေသခင္ ၀က္ရဲ႕အူေတြကို သင္အူႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္လိုက္ႏိုင္မွ အဲဒီ၀က္အူဟာ စားလုိ႔အင္မတန္ခ်ိဳပါတယ္။ ၀က္ေသျပီးမွ အူကိုထုတ္ရင္ အူက အရမ္းခါးသတဲ့။ ဒါဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ ေဆးပညာပိုင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ မၾကာခင္ ၀က္ေသသြားေတာ့မွ ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ ေရေႏြးအိုးႀကီးထဲ ၀က္ကို အေကာင္လုိက္ထည့္ျပီး အေမြးရိတ္၊ ၀က္ဖ်က္ပါတယ္။
၀က္သတ္တာ အင္မတန္ရက္စက္တဲ့ျမင္ကြင္းပါ။ ဒီေနရာမွာ လူ႕စိတ္ ေအာက္တန္းက်ပံုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
လူေတြစားဖို႔ လူေတြေငြရဖုိ႔ ၀က္ကေသေပးရတဲ့ သတၱ၀ါပါ။ ဒါကို ကုိယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ တစုိးတစိမွမရွိဘဲ၊
ေၾသာ္ … သတၱ၀ါတစ္ခုကံတစ္ခုပဲ ဆိုတဲ့ ဥေပကၡာတရားေလးမ်ိဳးေတာင္ မရွိဘဲ အလုပ္သေဘာအရ ပံုမွန္သတ္ျဖတ္မႈမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘဲ၊ ၀က္သတ္တဲ့လူေတြဟာ ၀က္ကို အႏွစ္ႏွစ္အလလက သူတို႔ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ႀကီးလို သေဘာထားျပီး သရဲမရဲစီးသလို အညွဳိးတႀကီး ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ၾကတဲ့ကိစၥပါ။ ဗုဒ္ဓဘာသာ တုိင္းျပည္မို႔သာပဲ။ ဒါကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္မ်က္ျမင္။
ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ရြာမွာ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ ရြာလံုးကၽြတ္ေကၽြးတဲ့ပြဲမွာ ၀က္သတ္တဲ့ျမင္ကြင္းကို ျမင္ခဲ့ရတာပါ။
ျမိဳ႕ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၀က္သတ္နည္းကို ကၽြန္ေတာ္လိုက္ေမးေတာ့ ျမိဳ႕မွာလည္း ဒီပံုအတိုင္းသတ္ၾကတယ္။ (အူခ်ိဳဖို႔အတြက္ မေသေအာင္သတ္ၾကတယ္)
ေနာက္တစ္ခါ ကၽြဲေတြႏြားေတြ သတ္တာမွာလည္း လက္ကုန္ဇက္ကုန္ပါပဲ။ အလုပ္သေဘာအရ သတ္တာမ်ိဳးထက္ ရန္သူေတာ္ႀကီးကို သတ္သလုိမ်ိဳး အရက္ေသာက္၊ ရဲေဆးတင္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးကို သတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေသြးမေကာင္းလုိ႔ သြားမၾကည့္ဘူး။ တဆင့္ေျပာပဲ သိတာပါ။
အရွင္ဇ၀န ေဟာတဲ့ စာရိတၱသတၱိ ဆိုတဲ့တရားေခြထဲမွာ ၀က္ေတြကၽြဲေတြသတ္နည္း ပါပါတယ္။ ရက္စက္မႈကမ္းကုန္ပါတယ္။
မယံုရင္ အဲဒီတရားေခြရွာျပီး ၾကည့္ၾကပါ။ အေခြထြက္တာ မၾကာေသးပါဘူး။ အဲဒီေခြထဲမွာ တရုတ္ျပည္မွာ ႏြားသတ္တဲ့ဗီဒီယို ပါပါတယ္။ ႏြားသတ္ရံုထဲမွာ ႏြားႀကီးကို ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းထဲကေန ႀကိဳးနဲ႕ေဇာက္ထုိးခ်ည္ထားပါတယ္။ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းစလံုးကိုခ်ည္တာ မဟုတ္ပါ။ ႏြားရဲ႕ body တည္ေဆာက္ပံုအရ ၀မ္းေခါင္းေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းထဲရဲ႕ အားနဲ႔ ေဇာက္ထုိးႀကီးဆြဲထားေတာ့ ႏြားခမ်ာ ဘယ္ေလာက္ခံရလိမ့္မလဲ။ အဲဒီလုိ ေဇာက္ထုိးဆြဲထားတဲ့ႏြားရဲ႕ လည္ပင္းကို ဓားနဲ႔လွီးျပီး ေသြးခံပါတယ္။ ႏြားႀကီးရဲ႕ ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းက ရုန္းေနပါတယ္။ ျပီးရင္ ႏြားရဲ႕မ်က္ႏွာ (ႏြားဦးေခါင္း) အေရျပားကို ဓားနဲ႕လွီးျပီး ခြာခ်ပါတယ္။ အရွင္လတ္လတ္လုပ္တာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက စာအုပ္ထဲဖတ္ျပီး သိထားတဲ့နည္းက ႏြားေတြကို တစ္ေကာင္ခ်င္းစီ သတ္တဲ့အခန္းထဲသြင္းျပီး သံဦးေခါင္းစြပ္အုပ္ပါတယ္။ ျပီးရင္ ႏြားနဖူးကို သံတည္ျပီး တူႀကီးနဲ႕ရုိက္ခ်တဲ့နည္းပါ။ တစ္ခ်က္တည္းျပီးတဲ့နည္းပါ။ ခုမ်ားျဖင့္ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘူး။ မေတာ္မတရား မဟားဒရားႀကီးကုိ လုပ္ၾကတာပါ။
ၾကက္သတ္နည္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္သိသမွ်ေျပာျပပါမယ္။ ေစ်းထဲမွာ ၇၈၆ အေရာင္းဆုိင္ဟာ လံုး၀နီးပါး ေရာင္းမေကာင္းဘူး။ အေၾကာင္းက ၾကက္ကို ဟာလာ လုပ္ထားလို႔ပါတဲ့။ ဟာလာလုပ္တယ္ဆုိတာ သတၱ၀ါကို ေ၀ဒနာမခံစားရေအာင္ လည္ပင္းကို တစ္ခ်က္တည္းလွီးျပီး သတ္တဲ့နည္းပါ။ သတၱ၀ါကို ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခြင့္ မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ၾကက္လည္ပင္းကေန ေသြးထြက္လြန္ျပီး ေမ်ာရင္းေသသြားတယ္။ ၾကက္သားကေတာ့ သိပ္မခ်ိဳဘူးတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားရဲ႕ ၾကက္သတ္ပံုသတ္နည္းေလးကေတာ့ က်ိဳက္က်ိဳက္ဆူေနတဲံ ေရေႏြးအုိးထဲ ၾကက္ကို အရွင္လတ္လတ္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေနကိုင္ျပီ
း ႏွစ္သတ္တဲ့နည္းပါ။ အဲဒီလိုမွ ၾကက္သားက ခ်ိဳတယ္တဲ့။
တိရစာၦန္ေတြ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ဒီေလာက္ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျပီးမစားၾကပါဘူး။ Discovery မွာ ျခေသၤ့ေတြ က်ားေတြက သူတုိ႔ရဲ႕သားေကာင္ကို သတ္ျပီးစားၾကပံု အားလံုး ၾကည့္ဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ လူကေတာ့ တိရစာၦန္အေပၚေတာင္ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္လို သေဘာမထားႏုိင္ဘဲ ရက္ရက္စက္စက္ ယုတ္ယုတ္မာမာ သတ္ၾကတယ္။ ဒီကိစၥကို ဆိုင္ရာက အေရးယူေပးရင္ေကာင္းမယ္ ထင္မိေပမယ့္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး အတုိင္းအတာနဲ႕လုပ္ဖို႕က တကယ္မလြယ္ပါဘူး။
သူမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ သက္သတ္လြတ္စားသလဲ။ တိရစာၦန္ေတြကို သနားလုိ႔ပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အလြယ္ေျဖတယ္။
တကယ္က တိရစာၦန္ကို သနားမိတာထက္ ဒီေလာက္ ယုတ္ယုတ္မာမာ သတ္ၾကတာကို လက္သင့္ခံႏုိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ စားတဲ့လူရွိလို႔ ေရာင္းတဲ့လူရွိတာပါ။ ေရာင္းတဲ့လူရွိလုိ႔ သတ္တဲ့လူရွိတာပါ။ လူဆိုတာကလည္း အျခားသတၱ၀ါ အျခားသက္ရွိေတြထက္ အာဟာရပိုလိုအပ္တယ္။ အသားစားမွျဖစ္မယ္။ အာဟာရမျပည့္၀ရင္ လူညြန္႔တံုးမယ္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ အသားမစားရလုိ႔ မပညတ္ထားပါဘူး။ဘုရားေဟာေတြရယ္ ေခတ္စံနစ္ရယ္ၾကားမွာ အစြန္းႏွစ္ဖက္မထြက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔တကယ္ မလြယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္နည္းကို မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။
ဆရာလုပ္တာမဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သက္သတ္လြတ္စားတာ တစ္လေလာက္မွာ မခံႏုိင္ပါဘူး။ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူအတြက္ အာဟာရလုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေျခေလးေခ်ာင္းသားနဲ႕ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းသား မစားဘူး။ ေျခရွစ္ေခ်ာင္းသားပဲစားပါတယ္။ (ပုဇြန္နဲ႕ ကင္းမြန္၊ ျပည္ႀကီးငါး၊ ပုဇြန္လံုး၊ လက္ညွိဳးေလာက္ရွိတဲ့ငါးေလးေတြ) ေျခရွစ္ေခ်ာင္းသားကို ႏွိပ္စက္ျပီးသတ္လို႔ မရဘူးေလ။
တိရစာၦန္ဘ၀နဲ႕ လူသားျဖစ္အင္ ဘယ္ဟာ ပုိအေရးႀကီးပါသလဲ။ လူသားျဖစ္အင္က ပုိအေရးႀကီးတယ္ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ အဟိတ္တိရစာၦန္ကိုေတာင္ အလြတ္မေပးႏုိင္ရမွာလဲ၊ အာဟာရျပည့္ဖုိ႕ စားသင့္တယ္ဆုိရင္ ဒီေလာက္ရက္ရက္စက္စက္ သတ္စရာလုိသလား။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာျပည္မွာ ေနေနသေရြ႕ သားႀကီးငါးႀကီးစားဖုိ႕ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

Credit to:
တရားမွ်တမႈကိုရွာေဖြရင္း ရံႈးနိမ့္ေနသူတစ္ဦး။ mandalaygazette
ေဇယ်ာၿမတ္ခိုင္