သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ VOA အေမရိကန္အသံျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းႏွင့္ပတ္သက္၍

ရခိုင္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ VOA အေမရိကန္အသံျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းအေပၚေက်နပ္အားရသူမ်ားရိွသကဲ့သို ့အားမရသူမ်ားလည္းရိွေလသည္။ ေက်နပ္အားရ သူမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ေက်နပ္သည္ကို စူးစမ္းေနစရာမလိုေခ်။ သို႔ေသာ္သမၼတႀကီး၏ေျဖဆိုခ်က္မ်ားအေပၚ အားမရျဖစ္ေနသူမ်ားရိွေသာေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္အားမရျဖစ္ၾကသည္ကုိ စစ္ေဆးၾကည့္လိုပါသည္။

ေရွးဦးစြာအသိအမွတ္ျပဳရမည့္အခ်က္မွာ လက္ရိွအေနထက္ပို၍ႀကီးထြားဆိုး၀ါးသြားႏိုင္စရာ အလြန္ရိွေနသည့္ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရးခ်ိမ္းေခ်ာက္မႈတစ္ခုအား ယာယီပဲျဖစ္ျဖစ္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ျခင္း (keeps under control, at least for the moment) ျဖစ္သည္။

ထို ့ျပင္သူတို ့ကိုယ္သူတို ့ရိုဟင္ဂ်ာဟုအမည္တပ္ေနၾကသူမ်ားကို သမၼတႀကီးကိုယ္တိုင္က “ဘဂၤလီမ်ား” ဟု အတိအလင္းအမည္တပ္ေခၚေ၀ၚသြားသည္မွာလည္း သူတို႔၏တကယ့္ လူမ်ိဳးရင္းျမစ္ကို အမွန္အတိုင္း

ေခၚေ၀ၚရာေရာက္သျဖင့္ေက်နပ္စရာေကာင္းပါသည္။
သို ့ေသာ္ျပႆနာကိုသမၼတႀကီးကလကၡဏာခ်က္အကဲျဖတ္ရာတြင္ “လူမ်ိဳးေရးေၾကာင့္ျဖစ္တာ မဟုတ္ - ဘာသာေရးေၾကာင့္ျဖစ္တာမဟုတ္ ရာဇ၀တ္မႈ တစ္ခုမွအစျပဳ” သည္ဟုသံုးသပ္ျပသြားပါသည္။ 

မမွားေသာ္လည္းအေပၚယံရွပ္၍ေျပာရာ က်သည္ဟုခံစားမိပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဤရာဇ၀တ္မႈမ်ိဳးမ်ား ေပါက္ဖြားေပးရာလူ(ခိုး)၀င္ေနမႈျပႆနာ (immigration issue) ကိုရင္းျမစ္ျပႆနာအျဖစ္ေထာက္ျပ မသြားပါ။

ဤသူမ်ား သည္ေဒသခံအမ်ိဳးသမီးေတြကိုသာမကသူတို ့ႏွင့္မ်ိဳးတူ၍ သူတို ့ကိုယ္တိုင္က ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမည့္မိန္းခေလးမ်ားကိုလည္း ေစာ္ကားသည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားကို က်ဳးလြန္ေနၾက ေၾကာင္းယခုအခါသိလာၾကၿပီျဖစ္သည္။

ထို ့ေနာက္သမၼတႀကီးကလူ ့အခြင့္အေရး၊ ‘လူသားအျမင္’‘ကမၻာ့ရြာႀကီး’ ဆိုေသာ ေခတ္ေပၚအသံုးအႏံႈး မ်ားကို သံုးစြဲသြားသျဖင့္ထုိစကားလံုးမ်ား၏ပူးတြဲပါအဓိပၸါယ္မ်ား (connotations) သည္ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး အေပၚ တစံုတရာၾသဇာသက္ေရာက္ေနလိမ့္မည္ဟု မွန္းဆမိပါသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ပင္“ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားကို က်ေနာ္တို ့ကစကားဆယ္ခြန္းဆယ့္ငါးခြန္းေျပာတာထက္ - ခင္ဗ်ားတို ့(ျပည္ပမီဒီယာ)က တစ္ခြန္းေျပာတာကပိုၿပီးထိေရာက္ပါတယ္-သေဘာထားေတြ

စိတ္ထားေတြအျမင္မွန္ရလာေအာင္၊ေျပာင္းလဲလာေအာင္လုပ္ေပးပါ”ဟု အားကိုးသည့္ေလသံျဖင့္ ဗီြအိုေအ၏ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုရင္းတဆက္တည္းေမတၱာရပ္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ 

ျပည္ပသတင္းဌာနမ်ားကိုအားကိုးလာျခင္း၊ အသံုးခ်ရန္စိတ္ကူးလာျခင္းတို႔သည္ ယခင္စစ္အစိုးရ သေဘာထား၊ နည္းပရိယယ္မ်ားႏွင့္ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သျဖင့္ သေဘာထားေကာင္းလာသည္ဟုယူဆႏိုင္ မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း“ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြစိတ္ထား သေဘာထားေတြအျမင္မွန္ရလာေအာင္”ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုမူနားလည္ေပး၍ မရႏိုင္ပါ။

[စင္စစ္ရခိုင္ဘဂၤလီပဋိပကၡေပါက္ကြဲထြက္မလာမီကပင္ေဒသတြင္းအေျခအေနကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘဲလူ ့အခြင့္အေရးႏွင့္ကိုင္ေပါက္ေနေသာျပည္ပမီဒီယာကိုတြင္ ရခိုင္မ်ားသာမက၊ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးကစိတ္ပ်က္ေနခဲ့ၾကသည္။

ဥပမာ ဘီဘီစီ-အင္နာဂ်ဳံးကိစၥ)။ လက္ေတြ ့တြင္ျပည္ပမီဒီယာ၏ၾသဇာကိုျပည္တြင္းမီဒီယာက တျဖည္းျဖည္း ဖယ္ရွားလာေနၿပီျဖစ္သည္။]

ရခိုင္ျပည္ထဲသို႔အလံုးအရင္းျဖင့ ္၀င္ေရာက္ေနထုိင္သူဘဂၤလီေတြႏွင့္ပါတ္သက္၍ ရခိုင္ေတြဘက္က ဘာေတြမ်ား မွားေနခဲ့လို ့လဲေမးစရာျဖစ္ေနသည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာသူေတြကို ေဒသခံေတြကအႏိုင္က်င့္ တတ္ၾကသည္မွာသဘာ၀တရားႀကီးျဖစ္ေနသည္။ (ဥပမာထိုင္း၊ မေလးရွားႏိုင္ငံ
မ်ားေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားဘ၀)။

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္မူဤသဘာ၀ႏွင့္ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကာေဒသခံေတြက ၀င္လာေနသူေတြကိုေၾကာက္လန္ ့ေနရသည္။ ရခိုင္ေတြသည္ သူတို ့ႏွင့္အတူယွဥ္တြဲေရာေႏွာေနထိုင္ခဲ့ဘူးသည္။

သူတို ့ဆီကေစ်း၀ယ္စားသည္။သူတို ့ကိုငွားရမ္းခိုင္းေစျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ေပးသည္။ ျပႆ

နာျဖစ္ေအာင္ရန္္စလိုက္တာ ရခိုင္ေတြဘက္ကမဟုတ္။ ယခုသတ္ၾက၊ ေသၾကေတာ့လည္း၊သူသတ္-ကို္ယ္သတ္-သူေသ-ကိုယ္လည္းေသ-တန္းတူရည္တူပဲျဖစ္သည္။ တဘက္သတ္ႀကီးမဟုတ္။

ယခုသမၼတႀကီးက ရခိုင္ေတြအျမင္မွန္ရလာေအာင္ေျဖာင့္ဖ်နားခ်ေပးရန္ ဗီြအိုေအသတင္းဌာနကို ေမတၱာရပ္ခံေနေသာအခါ ရခိုင္မ်ားသည္ရိုဟင္ဂ်ာအေရး လိမ္ညာ၀ါဒျဖန္လံႈ ့ေဆာ္ေနၾကသလိုျပသနာ၏ လက္သည္ တရားခံျဖစ္ေနၾကသည့္ သေဘာသက္ေရာက္ေနသည္။

မည္သို ့ျဖစ္ေစသမၼတႀကီးကပင္ဘဂၤလီျပႆနာကိုဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္မည္။ တျခားႏိုင္ငံပို ့မည္ဟု သမၼတႀကီးကကုလသမဂၢဒုကၡသည္ဆိုင္ရာမဟာမင္းႀကီး အန္တိုနီယို ဂူတားရက္စ္ (Antonio Guterres) ကိုေျပာလိုက္ေသာအခါရခိုင္ျပည္သူေတြ သမၼတႀကီးကို ခ်ီးက်ဴးၾက၊ ေနအိမ္မ်ားေရွ ့တြင္ျပည္ေထာင္စုအလံေတြထူၾကျဖင့္-တကယ္လုပ္ျပႏိုင္တာမျပႏိုင္တာထား၊ သေဘာထားျပတ္ျပတ္္

သားသားရိွေသာ သမၼတႀကီးအစိုးရကို ေထာက္ခံၾကေလသည္။

သို ့ရာတြင္သမၼတႀကီးအစိုးရသည္ျပႆနာ ပိုႀကီးထြားက်ယ္ျပန္ ့မလာေအာင္ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္တိုင္ အျခားေရရွည္ျပႆနာမ်ားကိုကား ဆက္လက္၍ရင္ဆိုင္သြားရဦးမည္ျဖစ္သည္။

၄င္းတို ့မွာ - ျပည္ပကေတာင္းဆိုေနေသာသီးျခားလြပ္လပ္ေသာစံုစမ္းေရးအဖြဲ ့ခြင့္ျပဳေပးေရးကိစၥ - ေဒသခံရခိုင္မ်ားကစီးပြားေရးအရ မဆက္ဆံေတာ့သျဖင့္ ဘဂၤလီမ်ားအတြက္အစာေရစာလံုေလာက္ေ

အာင္ရရိွေရးကိစၥ-အေျခခံပညာကင္းမဲ့ေနသူမ်ားျဖစ္၍ ပညာသင္ၾကားေပးရမည့္ကိစၥ -မယားအမ်ားယူ၊ အကန္ ့အသတ္မရိွခေလးေမြးေနေသာလူအုပ္ႀကီး၏ လူဦးေရတိုးႏံႈးေပါက္ကြဲေနမႈအား လူ ့အခြင့္အေရး မထိခိုက္ေစဘဲ ထိမ္းခ်ဳပ္ရမည့္ကိစၥ - ဗြီအိုေအကသီးျခားလြပ္လပ္ေသာ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကိစၥကိုေမးျမန္

းခဲ့သည္။

ျပည္ပ(ကုလသမဂၢ၊အီးယူစေသာေခါင္းစဥ္မ်ားေအာက္မွာ မူဆလင္ႏိုင္ငံေတြကလူေတြပါလာမည့္) အဖြဲ ့မ်ိဳးကိုဆိုလိုဟန္တူသည္။ ယခုအခါ အစိုးရကျပည္တြင္းမွ ပုဂၢိဳလ္ (၂၇) ဦးျဖင့္စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႔စည္းေပးလိုက္သည္။ ရလဒ္ကိုသံုးလအတြင္းတင္ျပၾကမည္ဟူ၍သိရသည္။

သံုးလဟူေသာအခ်ိန္သည္ယခုကိစၥအတြက္ရွည္လြန္းပါသည္။ ထို ့ျပင္မည္မွ်သမာသမတ္က်ေသာပုဂၢိဳ
လ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ ့စည္းသည္ျဖစ္ေစ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္သည္“ျပည္တြင္းျဖစ္” ျဖစ္ေနသည္။

ဤေကာ္မရွင္ဖြဲ ့ေပးေရးကိုေတာင္းဆိုသည္မွာျပည္ပကျဖစ္သည္။ျပည္တြင္းကမဟုတ္။
ျပည္တြင္းကလူေတြကျပႆနာ၏ရင္းျမစ္ကို သိၿပီးသားျဖစ္သည္။

ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလွ်ာေသာဘက္(အစိုးရ)၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အစိုးရအေပၚ'သံသယမရိွေအာင္’ဖြဲ ့ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္အျဖစ္မွန္ အခ်က္အလက္မွန္မ်ားကိုေဖၚထုတ္ရန္သည္ ဒုတိယကိစၥသာျဖစ္ သည္။ အမွန္တရားထက္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသူမ်ား ေက်နပ္ေအာင္လုပ္ဘို ့ကအဓိကျဖစ္သည္။

သံသယရိွေနသမွ် ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ျပေစကာမူ ေက်နပ္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္။

ယခုထိုင္းႏွင့္ဂ်ပန္အေျခစိုက္ “ရိုဟင္ဂ်ာ”အေရးလုပ္ေနသူေတြကျမန္မာအစိုးရခန္ ့ျပည္တြင္းျဖစ္ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကုိ discredit လုပ္ရန္အဓိကရထိုင္းတကၠသိုလ္တစ္ခုကို အသံုးခ်၍ ႏိုင္ငံတကာေဆြး
ေႏြးပြဲတစ္ခုလုပ္မည္ဟုသိရသည္။

ထိုင္းအေျခစိုက္ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာကိုပါ အသံုးခ်၍ လူသားမ်ားအေရး (humanitarian aspects) ကို အသားေပးကာထိုးႏွက္လာေပေတာ့မည္။

က်ိမ္းေသတားဆီး၍မရျဖစ္မည့္အခ်က္မွာျပႆနာသည္ျပီးဆံုးဘို ့အေ၀းႀကီးလိုေသးေၾကာင္းျဖင့္- အခုမွအစျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္လူသိမ်ားလာေအာင္ publicity လုပ္မည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။

ကေမၻာဒီးယားကအလွည့္က်ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ASEAN အဖြဲ ့က “ရိုဟင္ဂ်ာ”ကိစၥ ေဆြးေႏြးရန္ေခါင္းစဥ္တင္သည္ကိုျမန္မာကျပည္တြင္းေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ပယ္ခ်ခဲ့သည္
ဟုသိရသည္။ စင္စစ္အိုအုိင္စီ (OIC)၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္တူရကီကလာၾကည့္တာ၊ ေနာက္ထပ္လည္း အင္ဒိုနီးရွားဒုသမၼတေဟာင္း)ၾကက္ေျခနီဥကၠဌလာၾကည့္မွာေတြကိုပင္ခြင့္ျပဳႏိုင္လွ်င္ ASEAN initiative ကို လက္မခံႏိုင္စရာမရိွ။ 

မိမိတို ့ကစတင္ဖိတ္ေခၚမႈျပဳလွ်င္ျပည္တြင္းေရး ၀င္မစြက္ေရးမူကိုမထိခိုက္ႏိုင္။

ႏွစ္ဘက္ပဋိပကၡ၏ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ စခန္းေရာက္ဘဂၤလီငါးေသာင္းေက်ာ္အား
စားနပ္ရိကၡာေထာက္ပံ့ထားေရးႏွင့္ က်မၼာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈတာ၀န္မ်ားသည္ အစိုးရ၏ ေခါင္းေပၚက်ေနသည္။ အကယ္၍ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကိစၥအဖုအထစ္ ျဖစ္ေနလွ်င္ ထိုဘဂၤလီ ဒုကၡသည္မ်ားအား ကာလအကန္ ့အသတ္မရိွစားနပ္ရိကၡာေထာက္ပ့့ံေရးေဆး၀ါးႏွင့္ က်မၼာေရးမ်ားအတြက္
ျပည္ပမွေထာက္ပ့့ံေရးအကူအညီမ်ား ရရိွေရးကိစၥအေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားရိွလာႏိုင္သည္။

စားနပ္ရိကၡာႏွင့္က်မၼာေရးသည္ လူသားခ်င္းစာနာေရးျဖစ္ေနသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းကူညီရမည္သာ။ သို ့ေသာ္ သမၼတႀကီးအေလးထား၍ေျပာသြားသည္မ်ားအနက္ သူတို႔အား ပညာသင္ေပးေရးကိစၥလည္းပါ၀င္ေနသည္။

ပညာသင္ၾကားေရးသည္ႏိုင္ငံသားမ်ား ရပိုင္ခြင့္မ်ား၏တစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ သူတို ့ကိုဤအခြင့္အေရး မေပးသင့္ဟု မေျပာလို။ သို ့ေသာ္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ သူတို ့၏အဆင့္အတန္း(status)ဘာျဖစ္သည္
ဆိုတာကို တိတိက်က်ကမၻာသိ အလ်င္သတ္မွတ္သင့္သည္။

ဤသို ့မသတ္မွတ္ေသးဘဲအဆင့္ေက်ာ္၍မဆိုႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ရႏိုင္သည့္ပညာေရး၀န္ေဆာင္မႈမ်ား ကိုျမန္မာအစိုးရက သူတို ့အားေပးခဲ့လွ်င္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ဤအခ်က္ကိုေထာက္၍ ဒီလူေတြဟာ ဒီႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္ေနလို ့ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရးေတြ ေပးခဲ့တာေပါ့ဟုေထာက္ျပလာႏိုင္သည္။

ထို ့ေၾကာင့္သူတို ့ကိုပညာသင္ေရးမစမီသူတို ့တစ္ဦးခ်င္းစီ၏အဆင့္အတန္း (status) သည္ဘာလဲ၊ တရားမ၀င္ေရာက္လာသူလား (illegal migrant) ႏိုင္ငံသားေလာင္း (potential citizens) ေတြလား ကြဲကြဲျပားျပား အလ်င္သတ္မွတ္ရိွထားသင့္ပါသည္။ တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာေၾကာင္းထင္ရွားသူမ်ားကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနၿပီးျဖစ္ပါေစ ပညာသင္ေပးစရာမလို Immigration Detention Camps
သို ့ပို ့ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ဥပေဒအတိုင္းျပတ္ျပတ္သားသား ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားရန္သာရိွသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ပညာသင္ၾကားမႈမစတင္ခင္ လူအရင္စစ္ထုတ္ပစ္ေရးလုပ္ရပါမည္။ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လက္ခံႏိုင္ မည့္သူမ်ားကို ရခိုင္မွသည္ျပည္ေထာင္စု၏ ေဒသအသီးသီးသို ့ေရႊ႕ေျပာင္းေပးျခင္းျဖင့္လူစုခြဲသင့္သည္။ သို႔မွသာ လက္ေတြ ့ပညာသင္ေပးဘို ့လြယ္ကူလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံတကာလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအတိုင္းလည္း ျဖစ္ပါ သည္။ အေမရိကန္၊ကေနဒါ၊ ၾသစေတ်းလ်စေသာmajor accepting countriesမ်ားတြင္၀င္ခြင့္ရသူမ်ားကို

တိုင္းျပည္၏ေနရာအႏွံ ့အျပားတြင္ျဖန္ ့၍ ေနရာခ်ထားသည္။ တေနရာတည္းစုမထား။

ဤသို ့ေနရာခ် ထားေပးၿပီးမွ English as a Second Language (ESL)ကိုသင္ၾကားေပးသည္။

ထို ့ေၾကာင့္စားနပ္ရိကၡာႏွင့္ေဆး၀ါးက်မၼာေရးကိစၥမ်ားအတြက္ေျပာစရာမရိွေသာ္လည္း ပညာသင္ၾကားေရး ကိစၥကို ရႈေဒါင့္စံုမွအေသအခ်ာတြက္ခ်က္ၿပီးမွ စီစဥ္သင့္ပါသည္။

ဤသို ့မဟုတ္ဘဲ သူတို ့အားလံုးကိုသိုးႏွင့္ဆိပ္မခြဲျခားဘဲ ပညာသင္ၾကားေရး စတင္မည္ဆိုပါက

လက္ေတြ ့သေဘာအရႏိုင္ငံသား (de facto citizenship)အျဖစ္သတ္မွတ္ထားရာ ေရာက္သြားႏိုင္သည္ ဟုၾသစေတ်းလ်အေျခစိုက္ျမန္မာပညာရွင္တစ္ဦးက ထင္ျမင္ခ်က္ေပးသည္။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဒီလူေတြပညာသင္ခြင့္ ဆံုးဆံုးရႈံးေနလို ့ဒီေလာက္စရိုက္ၾကမ္း တမ္းေနတာ၊ ေဒသခံမ်ားကို အႏၱရယ္ျပဳေနတာျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္သူတို ့ ကိုအေျခခံပညာေတာ့သင္ေပးသင့္သည္ဟု ယူဆလွ်င္ လည္း လူရွစ္သိန္းအနက္ဘယ္သူေတြကိုေရြးခ်ယ္သင္ေပးမလဲ၊ ဘာပညာေတြသင္ေပးမလဲဆိုသည့္
ေမးခြန္းေတြ ဆက္၍ေပၚထြက္လာလိမ့္ဦးမည္။

သမၼတႀကီးေၾကျငာထားၿပီးသားအခ်က္ျဖစ္သည့္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီကေရာက္ႏွင့္ေန သူမ်ား၏ ေျမးမ်ိဳး ဆက္ကို လက္ခံမည္ဆိုသည့္အခ်က္အရ လူအနည္းဆံုး ၂သိန္းေလာက္ကို ျမန္မာဘာသာေျပာ-ဖတ္-ေရး (အသံုးလံုး)တတ္ေျမာက္ေစရန္ပင္အနည္းဆံုးတႏွစ္အခ်ိန္ျပည့္ အားသြန္ ခြန္စိုက္ (intensive education) သင္ေပး/သင္ယူၾကမွျဖစ္မည္။

ထို ့ေၾကာင့္ေဒၚလာေတြသန္းခ်ီ၍ကုန္မည့္ ဤအစီအစဥ္ကိုကုလသမဂၢ (UNESCO) လိုေနရာမွအကူအညီ မပါပဲ ကို္ယ့္အင္အားျဖင့္ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား- စဥ္းစားရေပမည္။ 

တတ္ႏိုင္၍အကုန္အက်ခံလွ်င္ေကာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ျဖစ္ရမည့္ဘ႑ာမ်ားထဲမွ ဖဲ့ေပးရာ က်မေနေပဘူးလားေမးရမည္ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းေနရမည့္အရြယ္မ်ား(၅ ႏွစ္မွအထက္)ကိုမူလတန္းပညာေရးသင္ေပး၍ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဒါေတာင္ ရခိုင္ေက်ာင္းေတြကို သူတို႔ကသြားတက္မွာမဟုတ္သလို ရခိုင္ေတြကလည္းလက္ခံခ်င္မွာမဟုတ္။

ေနာက္ထပ္လက္ေတြ ့ျပႆနာမ်ားရိွေသးသည္။ သူတို႔ကို အႏွစ္ႏွစ္အလလ စာသင္ေပးခဲ့သူ ေက်ာင္းဆရာ ကိုပင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သူမ်ားကို ဘယ္ရခိုင္ ဘယ္ဗမာက ေနာက္ထပ္သူတို ့အၾကားသြား၍ စာသင္ခ်င္မည္နည္း။

ဒုတိယလက္ေတြ ့ျပႆနာမွာ မိန္းခေလးမ်ားကိုစာသင္ေရးျဖစ္သည္။ ေခတ္ေနာက္က် မူဆလင္မ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ပညာသင္ျခင္းကိုအျပင္းအထန္ဆန္ ့က်င္ၾကသည္။ အာဖဂန္နစၥတန္တြင္မိန္းခေလးစာသင္

ေက်ာင္းမ်ားကိုရက္ရက္စက္စက္ေဖါက္ခြဲ၊ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ေနတာမ်က္ျမင္ျဖစ္သည္။ ဤေက်ာင္းမ်ားသည္အမ်ိဳးဘာသာတူအမ်ိဳးသမီးဆရာမမ်ားကသင္ေပးေသာမိန္းခေလးသီးသန္႔ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ရခိုင္တြင္ ဘဂၤလီေခၚေတာမ်ား၏ ဇနီးမ်ား၊ ႏွစ္မမ်ား၊ သမီးမ်ားကို လူမ်ိဳးဘာသာ မတူသူ အမ်ိဳးသားမ်ားက ျမန္မာဘာသာစာသင္ေပးေရးသည္ေျမြတြင္းထဲလက္ႏိႈက္ရတာေလာက္ အႏၱရယ္ႀကီး ေပလိမ့္မည္။

ထို ့ေၾကာင့္သူတို ့ကိုပညာသင္ေပးမွျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္ ျပည္တြင္းေနျမန္မာမူဆလင္ကြန္ျမဴနီတီကို အကူအညီ ေတာင္းသင့္သည္။

အကယ္၍ ဤအလုပ္ကိုအစိုးရကကိုယ္တိုင္မလုပ္၊ျပည္တြင္းျမန္မာမူဆလင္ကြန္ျမဴနီတီကိုလည္း

မသံုးခ်င္၍ INGO မ်ားထံလႊဲေပးမည္ဆိုလွ်င္၄င္းတို ့ကျမန္မာႏိုင္ငံ၏အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား
(national interest)ႏွင့္ဆန္ ့က်င္မည့္သင္ၾကားမႈမ်ိဳးမ်ားမလုပ္ၾကဟုမေျပာႏိုင္ပါ။


ေနာက္ဆံုးေဆြးေႏြးစရာအခ်က္မွာ ဘဂၤလီလူဦးေရအဆမတန္တိုးေနတာကိုထိမ္းခ်ဳပ္ေရး ျဖစ္သည္။ ဘဂၤလီမ်ားအတြင္း လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈကိုသမတႀကီးကထုတ္ေဖၚေျပာဆိုသြားေသာ္လည္း မည္သို ့ေျဖရွင္းမည္ကိုေျပာမသြားပါ။ ေမးသူကမေမးလို ့လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ဘဂၤလီတို႔၏လူဦးေရတိုးႏႈန္းသည္ တႏိုင္ငံလံုး၏လူဦးေရတိုးႏႈန္းထက္မေက်ာ္လြန္သင့္ပါ။

(တႏိုင္ငံလံုးပွ်မ္းမွ် တိုးႏႈန္းသည္ ၂.၂ % ဟုထင္ ပါသည္)။ ထို ့ေၾကာင့္လူဦးေရမ်ားေသာ
မိသားစုမ်ားတြင္ကာယကံရွင္မ်ားကမိမိတို ့အသိျဖင့္မကန္ ့သတ္လွ်င္အစိုးရကျဖစ္သည့္ နည္းျဖင့္ ကန္ ့သတ္ေပးဘို ့ျဖစ္သည္။ (Eugenic/ forced neutering)

ဘဂၤလီမ်ားျမန္မာႏိုင္ငံထဲစိမ့္၀င္လာျခင္းသည္ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံမွလူဦးေရ ေပါက္ကြဲမႈ၏ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံထည္းတြင္ ဆက္လက္ေပါက္ကြဲမႈအျဖစ္မခံႏိုင္ပါ။ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရးကိုျခိမ္းေျခာက္မႈ (national security threat) ဆိုေနသည္မွာ ဤအခ်က္ကိုဆိုလိုပါသည္။ ဤသို႔ကိုင္တြယ္ရာ၌လူ ့အခြင့္အေရးစံတစ္ခု ခုႏွင့္ ျငိဖြယ္ရိွေကာင္းရိွမည္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ၾကိဳးစား၍လိုက္နာသင့္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ မလႊဲမေရွာင္သာေသာအေျခအေနတြင္အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကိုဦးစားေပးရလိမ့္မည္။သူေတာ္စင္မ်ားအဖို ့သီလစင္ၾကယ္ဖို႔ကအဓိကျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္၊

ႏိုင္ငံကိုေခါင္းေဆာင္ေနသူမ်ားကေတာ့ မိမိတို ့တာ၀န္ေၾကပြန္ရမည္။ 

(Saints can be pure but statesmen must be responsible.)

ရခုိင္အေရးသည္ျမန္မာအစိုးရသစ္၏ႏ

ိုင္ငံေရးခြန္အား (political strength) ကိုျပည္တြင္းျပည္ပမ်က္ႏွာစာႏွစ္
ခုစလံုးမွာစာေမးပြဲစစ္လို္သလိုျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေ

သာဒီမိုကေရစီျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္
သစ္သည္ ပထမကမၻာစစ္အၿပီးစစ္ရႈံးဂ်ာမဏီတြင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာေ၀မာသမတႏိုင္ငံ

(Weimer Republic, 1919-1933) ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာအေျခအေနမ်ိဳးႏွ

င့္ဆင္ ဆင္တူေသာအေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ရင္ဆိ
ုင္ေနရသည္ဟုဆိုခ်င္ပါသည္။

ဂ်ာမန္ေ၀မာသမၼတႏိုင္ငံ၏ေခါင္းေ
ဆာင္မ်ားသည္အရည္အခ်င္း

အထိုက္အေလွ်ာက္ရိွၾကသူမ်ားျဖစ္ၾ

ကသည္။တိုင္းျပည္အေပၚေစတနာမွန္၍

ဂ်ာမန္ျပည္သူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားကိုအစြမ္းကုန္အေ

ကာင္

အထည္ေဖၚေပးရန္စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈ (commitment) ရိွခဲ့ၾကသည္။

သို႔ေသာ္စစ္ရႈံးဂ်ာမဏီ၏ႏိုင္ငံ

တကာသို ့ျပဳရမည္၀တၱရားမ်ား(
international obligations) မ်ားကမခ်ိမဆန္ ့ႀကီးမားခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ဗာဆိုင္းစာခ်ဳပ္ေရစစ္ႏိုင္သူမ်ားသို ့ေ

ပးဆပ္ရ မည္စစ္ေလွ်ာ္ေၾကးမ်ားကအလြန္တရာေ

လးလံလွၿပီးျပည္တြင္းတြင္လည္း ၀ဲ-ယာအစြန္းေရာက္ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားကလည္း 

မျဖစ္ႏိုင္ေသာေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား

ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ားျဖင့္အစိုးရကို
ေဘး ၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾက သည္။ ရလာဒ္မွာအေျပာအေဟာေကာင္းေသာအစြန္းေရာက္ 

အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီဟစ္တလာေနာက္သို ့လူထုကစုျပံဳလိုက္သြားၾကျခင္းျ

ဖစ္သည္။

စစ္အာဏာရွင္ေနာက္ခံရိွေနေသာျမန္
မာအုပ္စိုးသူမ်ား၏ႏိုင္ငံတကာသို ့တင္ရိွေနေသာ ၀တၱရားမွာေ၀မာသမတႏိုင္ငံလိုႏိုင္ငံျခားေၾကြးၿမီမ်ားေတာ့မဟုတ္။ မိမိ၏အတိတ္ 

အာဏာ

ရွင္စနစ္အရိပ္မည္းႀကီးေၾကာင့္ အလြန္မယံုသကၤာျဖစ္ေနေသာႏိုင္ငံ

တကာမိသားစုႀကီးက

ယံုၾကည္လာေအာင္လူ ့အခြင့္အေရးမ်ားကုိအထူးပိုပိုသာ

သာေလးစားလိုက္နာျပရျခင္းျဖစ္သည္
။

ရခိုင္ဘဂၤလီပဋိပကၡတြင္ႏိုင္ငံ

တကာ၏ယံုၾကည္မႈရေအာင္တန္ဘိုးေပး
ခဲ့ရသည္မ်ားရိွသည္ဟု

ဤသံုးသပ္ခ်က္ျပဳသူကယံုၾကည္ပါသည္

။သို ့ေသာ္ဤေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ပင္

ဤျပႆနာတြင္လူမ်ိဳးသန္ ့စင္ေရး (ethnic cleansing) မပါရိွပါဟူေသာ၀ါရွင္တန္၏

ေထာက္ခံခ်က္ကိုရႏိုင္ခဲ့ျခင္းျ

ဖစ္သည္။ Jihad ျဖင့္ခ်ိမ္းေခ်ာက္မႈလည္း (ေလာေလာဆယ္ေတာ့)ဆက္လက္၍အသံမျမည္
ဘဲရပ္သြားေစသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ So far, so good ဟုမွတ္ခ်က္ျပဳ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ 

သို ့ရာတြင္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးေၾကာင့္

အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးမၿပိဳကြဲယံု
တမယ္ယိုယြင္းေနၿပီး 

လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားသည္ကို

ယ့္နယ္ႏွင့္ကိုယ္ဗဟိုအစိုးရႏွင့
္စင္ၿပိဳင္ရိွေနၾကတံုးျဖစ္သည္။

ႏွစ္ရွည္စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ

ဒဏ္ခံခဲ့ရေသာေၾကာင့္လည္းတိုင္းျ
ပည္လူထုသည္မြဲျပာက်ေနသည္။ တဘက္တြင္ေျမမရိွေသာဘဂၤလီမ်ားကျမန္မာျပည္ထည္းစိမ့္၀င္ေနသကဲ့သို ့

အျခားတဘက္ တြင္အလုပ္လက္မဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသာ

းမ်ားကတိုင္းျပည္ကိုစြန္ ့ခြာ၍အလုပ္အကိုင္ရွိရာမ်ားသို ့ထြက္ ခြာသြားေနၾကသည္။ 

သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္အစိုးရသည္

ဤက်ဆင္းလာေနေသာႏိုင္ငံေတာ္

(Failing state) ကို အခ်ိန္မွီရံုေလးလႊဲေျပာင္းယူရျ

ခင္းျဖစ္သည္။ ဤခ်ိနဲ ့မႈသည္လွ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္ မဟုတ္ပဲလူတိုင္းျမင္ႏိုင္သျဖင့္
 

“ရိုဟင္ဂ်ာသမၼတႏိုင္ငံ”ထူေထာင္

လိုသူမ်ားကအခြင့္ေကာင္းယူ တာျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ေက်ာက္နီေမာ္ကိစၥေပၚသည္
ျဖစ္ေစမေပၚသည္ျဖစ္ေစ တနည္းနည္းျဖင့္

လုပ္ၾကံလာလိမ့္မည္ဟုရခိုင္အေရး

တြင္‘အေၾကာင္းသိသူ’တိုင္းကေျပာ
ခဲ့ၾကသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ဗြီအိုေအႏွင့္အင္တာဗ်ဴး
တြင္သမၼတႀကီးက “အခုလိုဒီမိုကေရစီပန္း တိုင္ကိုခ်ီတက္ေနတဲ့ခရီးမွာ“မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ”ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့အခက္အခဲတစ္ခု” 

ဟုသရုပ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းသည္နားေ

ထာင္ရသူေတြစိတ္ေအးေအာင္တမင္ေလွ်
ာ့

ေပါ့၍ေျပာခဲ့သည္ဟုသာဆိုခ်င္ပါ

သည္။

ထို ့ေၾကာင့္ ဤ “ရိုဟင္ဂ်ာျပႆနာ” ကို အခ်ိန္ွမွီအၿပီးသပ္မေျဖရွင္းႏိိ
ုင္လွ်င္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ ့ရဘို ့ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ 

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ရိုဟင္ဂ်ာဆိ

ုသည္မွာဘဂၤလီေတြဘဲဆိုတာသက္ေသ

ျပစရာမလိုေအာင္ရွင္းေနေသာေၾကာင့

္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔တိုင္းျပည္က လူသံုးသိန္းကိုျမန္မာႏိုင္ငံကလူ
ေတြအျဖစ္လက္ခံဘို ့ေတာင္းဆိုေနသည္။ 

ထိုလူေတြကိုအစာေရစာျပတ္ေစလွ်က္ျ

မန္မာျပည္ထဲျပန္သြားေအာင္ဖိအားေ
ပးေနသည္။

ဘဂၤလီမ်ားသည္ျမန္မာႏိုင္ငံထဲသို
႔သာမက အိႏိၵယ(အာသံျပည္နယ္)ထဲသို႔လည္း

စိမ့္၀င္ေနသည္။ အိႏၵိယသည္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံျဖစ္

သျဖင့္သူႀကိဳက္သည့္နည္းျဖင့္အေ
ရးယူေနႏိုင္ (

(Intruders are shot dead) ေသာ္လည္း ျမန္မာကအိႏိၵယကိုတုပနိုင္သည့္အေ

ျခအေနမရိွေပ။

မၾကာေသးမီကပင္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုး
ရအသိုင္းအ၀ိုင္း၌ျမန္မာႏွင့္ေရျပင္ပိုင္ နက္အျငင္းပြားမႈ၌အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာခံုရံုးဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္သူတို႔ဘက္ကို

အသာစီးေပးသည္ဟု ယူဆကာဒါကာတြင္ေအာင္ပြဲခံ အခမ္းအနားကေလးတစ္ခုက်င္းပခဲ့သည္

။

သူ႕ႏိုင္ငံတြင္းရိွ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံသံုးသိန္းကိုျ

မန္မာကလက္ခံေပးရန္ေတာင္းဆိုထားျ
ခင္း ကိုၾကည့္လွ်င္ျမန္မာႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ေျပာ့ေျပာင္းလိမ့္မည္ဟုမေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္။ 

အကယ္၍ျမန္မာႏွင့္ဆက္ဆံေရးသိသိသာ

သာတင္းမာလာလွ်င္ မူဆလင္ကမၻာက

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္ကအခိုင္အမာရပ္

တည္ကူညီၾကလိမ့္မည္ကိုသံသယရိွစရာ
မလို။

ထို ့ေၾကာင့္ “ရိုဟင္ဂ်ာ” အေရးသည္အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရးကိုျ
ခိမ္းေျခာက္မႈဟုဆိုရျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရးကို ျ

ခိမ္းေျခာက္ေနေသာကိစၥတစ္ခုသည္ျ

ပည္တြင္းေရးသက္သက္မဟုတ္ေပ။

သမၼတႀကီးေျပာေနေသာကမၻာ့ရြာႀကီးေ

ခတ္တြင္ႏိုင္ငံတိုင္းသည္လူ၀င္မႈ
ျပႆနာ၊

မူးယစ္ေဆး၀ါးျပႆနာ၊ AIDS ျပႆနာ၊အၾကမ္းဖက္၀ါဒႏွင့္ဆိုက္ဘာ

ရာဇ၀တ္မႈ

(Illegal migration, narcotics, AIDS, terrorism, Cybercrime) စသည့္ျပႆနာမ်ားကိုျပည္တြင္းေရး

ဟုသတ္မွတ္ကာႏိုင္ငံတကာႏွင့္-

အထူးသျဖင့္အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္

ငံမ်ားႏွင့္-ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္
ရန္မျငင္းဆန္ၾကေတာ့ေပ။

ေျပာင္းျပန္အားျဖင့္ပူးေပါင္းေ

ဆာင္ရြက္မႈရရန္ကိုပင္ေတာင္းဆိုေ
နၾကၿပီျဖစ္သည္။

အကယ္၍သမၼတႀကီးအစိုးရသတ္မွတ္သလို “ရိုဟင္ဂ်ာ” အေရးသည္ျပည္ တြင္းေရးကိစၥ သက္သက္ျဖစ္လွ်င္ယခုသူတို ့ကိုယ္သူတို ့ “ရိုဟင္ဂ်ာ”အမည္တပ္ေနသူမ်ားအား 

တိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္သည္ဟုသြယ္

၀ိုက္၍အတည္ျပဳေပးေနသလိုျဖစ္ေနလိ
မ့္မည္။

သမတႀကီးကသူတို ့ကိုဘဂၤလီမ်ား (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွလာေသာႏိုင္ငံျခာ

းသားမ်ား)ဟုေခၚေနၿပီး

သူတို႔ဖန္တီးေသာျပႆနာကိုေတာ့ “ျပည္တြင္းေရး”ဟုသတ္မွတ္ေနလွ်င္

ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္မႈရိွမည္မဟုတ္ပါ

။ (inconsistent)


အျခားတဘက္တြင္လည္းျပည္တြင္းေရးျ
ဖစ္သည္ဟုသတ္မွတ္ထားသည့္ကိစၥတစ္ခုကို

အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရး ျခိမ္းေျခာက္မႈဟုထပ္၍ေခါင္းစဥ္

တပ္ရခက္ေပလိမ့္မည္။

အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရးကို ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းမဟုတ္ေသာ(ဟုတ္

/မဟုတ္မေသခ်ာေသာ) ကိစၥတစ္ခုအားျဖင့္ႏိုင္ငံသားအား
လုံး၏ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ ေ

ထာက္ခံမႈရႏိုင္ရန္ခက္ခဲေနလိမ့္

မည္။

အထူးသျဖင့္ျမန္မာမူဆလင္မ်ား၏သစၥ
ာရိွ၍လိႈက္လွဲေသာေထာက္ခံမႈ

(sincere and resolute support) ကိုရယူရန္ခက္ေပလိမ့္မည္။

ထို ့ေၾကာင့္ဤျပႆနာတြင္ျပည္တြင္းေရး

ျဖစ္သည္ဟူေသာရပ္တည္ခ်က္သည္

မိမိကိုယ္ကိုမိမိျပန္ေခ်မႈန္းေ

သာရပ္တည္ခ်က္ (a self-defeating attitude) ျဖစ္ေနသည္။

ေျပာရလွ်င္ကမၻာရြာႀကီးေခတ္မွာျ
ပည္တြင္းေရးဆင္ေျခသည္ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္

အက်ိဳးထက္အျပစ္ကပိုမ်ားကာသံုး

မ၀င္ေတာ့သေလာက္နီးနီး (almost irrelevant) ျဖစ္ေနၿပီ။

ထို ့ေၾကာင့္၄င္းအစားကိုယ့္စီရင္ပို

င္ခြင့္ (our jurisdiction)ဆိုတာေလာက္ပဲေျပာ
လာၾကသည္။ 

ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို ့လည္း၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကစတင္၍ေျပာင္းလဲခ်မွတ္ခဲ့

ေသာ open doorေပၚလစီကို

စီးပြားေရးမ်က္ႏွာစာတစ္ခုတည္း

အတြက္ကန္႔သတ္ထား၍မရႏိုင္ပါ။


ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္
ေပါင္း ၅၀ (၁၉၆၂- ၂၀၁၂) အတြင္းပထမ ၂၆ ႏွစ္သည္ မိမိဖာသာအထီးက်န္လမ္းေၾကာင္း (self-isolation) ေလွ်ာက္ လွမ္းခဲ့၍ေနာက္ ၂၄ ႏွ

စ္မွာ အေနာက္တိုင္းဆန္ရွင္ပိတ္ဆို ့ေရးေအာက္မွာေနခဲ့ရကာအားကိုးရေ

လာက္သည့္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံ

တစ္ခုခုႏွင့္မဟာမိတ္ျပဳထားေသာလံ

ုျခံဳေရးစာခ်ဳပ္(Security Pact) တစ္ခုခုမရိွခဲ့

လြတ္လပ္၍တက္ၾကြေသာႏိုင္ငံျခားေ

ရး၀ါဒကိုက်င့္သံုးေနသည္ဟူေသာအမိ
်ဳးသားေရးမာန

(national pride) ကလည္းဤ အထီးက်န္ျဖစ္မႈကို ဖံုးကြယ္ေပးထားခဲ့သည္။

သို ့ေသာ္ထိုကာလမ်ားအတြင္းႏိုင္ငံ

တကာမီဒီယာကျမန္မာႏိုင္ငံကို

(Pariah state) ဟုသာအမွန္အတိုင္းသာေခၚေ၀ၚခဲ့သည္

။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတရုတ္ျပည္သူ႔
သမၼတႏိုင္ငံက အေရးေပၚမိတ္ေဆြ

(A friend in need) အျဖစ္ရပ္တည္ေပးခဲ့ေသာ္လည္းအခမဲ့

မဟုတ္ဘဲ တန္ဘိုးေပးရသည္မ်ားရိွသည္မွာအား
လံုးအသိျဖစ္သည္။ 

တရုပ္ႏိုင္ငံ၏ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ
မႈမ်ားကိုလက္ခံထားေသာေၾကာင့္

အထူးသျဖင့္ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းႏွ

င့္ဓါတ္ေငြ ့ပိုက္လိုင္းေၾကာင့္ - တရုတ္ကျမန္မာႏိုင္ငံကိုအထိုက္အေ
လွ်ာက္(ကုလလံုျခံဳေရးေကာင္စီတြင္)

ေဖးမမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေသာ္

လည္းတိတိက်က်ေျပာၾကၿပီဆိုလွ်င္ တရုတ္သည္ျမန္မာ၏လံုျခံဳေရးကိုအေ
မရိကန္ကထိုင္း၊ ေတာင္ကိုးရီးယားႏွင့္

ဂ်ပန္တို႔ကိုအာမခံသလိုအာမခံသူ (security guarantor) မဟုတ္ေပ။ 

ထို႔ျပင္ျမစ္ဆံုဆည္ကိစၥသည္ျမန္

မာကတရုတ္ကိုနားရြက္တံေတြးဆြတ္လိ
ုက္သလိုျဖစ္ခဲ့သည္။ 

(ဤကိစၥေၾကာင့္အာဏာရပါတီအတြင္း

တင္းမာသူအုပ္စုလႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္
သြားေသးသည္။)

ထိုကာလမ်ားအတြင္းျမန္မာ-တရုတ္
ဆက္ဆံေရးသည္စီးပြားေရးဆက္ဆံမႈက အဓိကျဖစ္ေသာ္လည္းျမန္မာႏွင့္ ASEAN ႏိုင္ငံမ်ားဆက္ဆံေရးသည္

ဘက္ေပါင္းစံုျဖစ္သည္သာမက ရြယ္တူႏိုင္ငံေတြခ်င္းျဖစ္သျဖင့

္ပို၍ရင္းႏွီးၾကသည္။

အထီးက်န္ ၂၄ ႏွစ္တာကာလတေလွ်ာက္ ASEAN ကအေနာက္ဒီမိုကေရစီမီဒီယာမ်ား ၏ေလွာင္ေျပာင္မႈကိုခံလွ်က္ျမန္

မာႏွင့္ Constructive engagement policy 

က်င့္သံုးေပးခဲ့သျဖင့္ျမန္မာအဖိ

ု ့အသက္ရႈေပါက္ရခဲ့ျခင္းျဖစ္ရာေက်
းဇူးရိွသည္

ဟုပင္ေျပာႏိုင္သည္။ ASEAN ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ဆူရင္ပစ္ဆူ

၀မ္(Surin Pitsuwan) သည္ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚအထူးေစတနာ
ထားသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

ASEAN အုပ္စုတြင္လူဦးေရသန္း ၅၀၀ ရိွသည့္အနက္မူဆလင္ကတ၀က္ေက်ာ္သျ
ဖင့္

ျမန္မာျပည္တြင္ “ရိုဟင္ဂ်ာ” ဆိုတာကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ဘာသာေရးပဋိ

ကၡျဖစ္မွာ

မလိုလားေခ်။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ဤကဲ့သို႔ေသာေ

ပါက္ကြဲမႈတစ္ခုျဖစ္လာ၍သက္တမ္းၾ
ကာ

သြားလွ်င္အလားတူပဋိပကၡမ်ိဳးရိွၿ

ပီးသား ထိုင္းႏိုင္ငံအျပင္မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔အထိ

ကူးစက္က်ယ္ျပန္႔လာကာအဖြဲ ့၏စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကိုထိခိုက္

မွာကိုစိုးရိမ္ဟန္ရိွသည္။

ထို ့ေၾကာင့္“ရိုဟင္ဂ်ာ”ဟူေသာေခါင္း

စဥ္ျဖင့္ေဆြးေႏြးမည္ကိုကန္ ့ကြက္လိုကကန္ ့

ကြက္ႏိုင္ေသာ္လည္းျပည္တြင္းေရးျ

ဖစ္သည္ (ASEAN ပဋိဥာဥ္ကိုခ်ိဳးေဖါက္ရာက်သည္) ဟူေသာျငင္းပယ္မႈသည္ေတြးေခၚပံုလြ
ဲေနသည္(wrong-headed) ဟုထင္ပါသည္။

ေသခ်ာသည္မွာဘဂၤလီမ်ားစိမ့္၀င္လာ
ျခင္းလူ၀င္မႈျပႆနာ (immigration issue) သည္အခ်ိန္မွီမေျဖရွင္းႏိုင္၍သက္တမ္းရင့္သြားလွ်င္မူလရင္းျမစ္ေပ်ာက္ကာ

လူ႔အခြင့္အေရး၊လူသားခ်င္စာနာေရး

ျပႆနာ (humanitarian issue) မ်ားအျဖစ္တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲ
သြားလိမ့္မည္။ ဤသို ့ဆိုလွ်င္လူသား

အေရး၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ (humanitarian intervention) လုပ္ရန္ေတာင္းဆိုမႈေတြအသံက်ယ္ေ

လာင္ဖြယ္ရာရိွသည္။

ထိုအခါ မိမိဘက္က တပန္းရံႈးၿပီးၾကာေလေျဖရွင္းရခက္
ေလ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္(ၿမတ္သိန္းထြန္
း)