ႆံျဒ

by Zay Ya on Friday, August 24, 2012 at 8:08pm ·

အ႐ုဏ္ဦး မလာခင္ နာရီပိုင္း အလိုမွာပဲ။  

ညဥ့္က ထြက္ခြာသြားဖို႔ အထုပ္အပိုး ျပင္ေန တယ္။ ေနေရာင္ျခည္ ကလည္း ေျခတစ္လွမ္း မွ မေရာက္လာ ေသး။ အေဝး မိုးကုပ္ စက္ဝိုင္း မွာ တိမ္ညိဳ ေတြ အျပတ္ အျပတ္ တြဲခိုေန။ မိုး ဟာ ဒီမနက္ ရြာ - အခု ရြာ - ေနာင္ ဆက္ရြာ လိမ့္ဦးမယ္။ မိုးေအးေအး ေတြ ေအာက္မွာ အေဝး တစ္ေနရာ က ေရေတြ ေဘာင္ဘင္ခတ္လို႔ - မေအးႏိုင္တဲ့ စိတ္ကူးေတြ ရွိတယ္။

သူတို႔ ကုိ ေရခဲမွတ္ ေအာက္ကို ဆြဲခ်၊ ခဏ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္သြား။ ဒီ မနက္ခင္း ဟာ ရင္ခုန္သံ မပါဘဲ အသက္ကို မ်ွင္း ရွဴေန တယ္။

ဒီအခ်ိန္ မွာ - အလင္း ေရာက္ဖို႔ ဆႏၵ မရွိလိုက္ပါနဲ႔လား။ ပန္းေတြ ေတာင္ - မပြင့္ဖူး လာေသး - သန္းေဝ လို႔ ေကာင္းတုန္း ရယ္။ ေက်းငွက္ ေတြလည္း နံနက္ခင္း ေတး ဆိုဖို႔ - အေတာင္ပံ ေတြ တဆတ္ဆတ္ ခါ၊ ေျခေညာင္း လက္ဆန္႔ ျပဳေနတုန္း။ မၾကာခင္ ေဝဟင္ မွာ ဝဲက ဖို႔- ခုမွ တစ္ေရး ႏွပ္ေနတုန္း။

ပကတိ ၿငိမ္သက္ ေနတဲ့ ဒီအခ်ိန္ ဟာ ေန႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ညလည္း မဟုတ္ ဘူး။ အျခားအခ်ိန္ေတြထက္ ထူးပါတယ္။ ၾကားကာလ ဒီတစ္ခဏကို အေရွ႕တိုင္း မွာ Sandhya လို႔ အမည္ ဂုဏ္ထူး တပ္ေခၚတယ္။ Sandhya ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ က ေန႔နဲ႔ ညၾကား ဆည္းဆာ။ ညအကုန္ ေန႔ကူး တဲ့ မနက္ အ႐ုဏ္ ဆည္းဆာ ရွိတယ္။ ေန႔ အကုန္ ညကူးတဲ့ ညေန ဆည္းဆာ ရွိတယ္။ တစ္ရက္ ကို ႏွစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ခါ ေတြ႕ရ မယ့္ တစ္ခဏကို ဘာဝနာ ျပဳသူ အမ်ားက အေလးအနက္ ထား တယ္။ တစ္နည္း အားျဖင့္ "မရဏ ရဲ႕ အခ်ိန္နာရီ" လို႔ မွတ္ယူေလ့ ရွိပါတယ္။

ဒါေပတဲ့ - ဒီခႏၶာ တစ္ခုလံုး ေသဆံုး ပ်က္ျပဳန္း တဲ့ မရဏ ကို ဆိုလိုတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး - လူျမင္သူျမင္ မရဏ ဟာ ဘာမွ မထူးျခား ေနဘူး။ နက္ရွိဳင္း ေအာင္ တိုးဝင္ ၾကည့္ရင္ - လူ႔ရဲ႕ မရဏ ဟာ ခဏတိုင္းမွာ ရွိတာ ျမင္ ရမယ္။ Sandhya လို႔ ေခၚတဲ့ မရဏ ရဲ႕ အခ်ိန္နာရီ ဟာ အဇၩတၱ၊ မိမိ သႏၱာန္ထဲ လ်ိဳးဝင္မႈ ဆီ ဦးတည္တယ္။ အလိုရမၼက္ေတြ ရဲ႕ ခ်ဳပ္ပ်က္ရာ၊  ထပ္ဖန္ တလဲလဲ ျပဳလိုစိတ္ တို႔ရဲ႕ ခ်ဳပ္ပ်က္ရာ၊ မသိမျမင္မႈ အေရာင္အလင္း တို႔ရဲ႕ မရဏ ကို ေခၚပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဉာဏ္အလင္း ဆိုက္ေရာက္သူ အမ်ားစုရဲ႕ အထင္ကရ အခ်ိန္ေတြ ဟာ ဒီ Sandya မွာ ေပၚေပါက္တယ္။ ဥပမာ -ဗုဒၶ လို။

................

August 25th 2012 at 9:28 AM

(Sandhya ကို ျမန္မာသံ ဖလွယ္ယူေသာ "ႆံျဒ" စကားလံုး အေပၚ မွားယြင္းသည္ ဆိုပါက -

ကၽြမ္းက်င္သူ ပါဠိ သကၠဋ ဆရာမ်ား ျပင္ယူေစလိုသည္)

................

http://zayya.wordpress.com/

http://zayya.blog.com/

http://zayyah.blogspot.com/