အေနာက္ဘက္တံတိုင္းသို႕ လွမ္းၾကည့္ျခင္း (၆)

by ၿငိမ္းေအးအိမ္ on Monday, August 6, 2012 at 3:12am ·

1972-73 ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ေခတ္တြင္ အစိုးရက ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲရန္ ျပင္ဆင္ အလုပ္မ်ားေနျခင္းကို အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုအျဖစ္အသုံးခ်ကာ ဘဂၤါလီအမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာၾကေသာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ရွိခဲ့သည္။

1973 ခုႏွစ္သည္ ပါကစၥတန္ခြဲထြက္ခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္ဘက္ျခမ္းသို႕ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား၊ စီးပြားေရး ဒုကၡသည္မ်ား လွိမ့္၀င္လာခဲ့ျပန္သည္။ အမ်ားစုမွာ ဘဂၤါလီမ်ားျဖစ္သည္။

1973ခု မတ္လ၊ ဧၿပီလမ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲစာရင္းျပဳစုရန္ ကြင္းဆင္းၾကသည့္အခါ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူ အမ်ားအျပားကိုေတြ႕ရွိၿပီး ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္ဘဲ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံမွ ေမာ္လ၀ီႏွင့္၊ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တစ္ဖြဲ႕လွ်င္ လူ(၂၀)မွ (၃၀)ၾကား အစုလိုက္ဖြဲ႕ကာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ ေဒသထဲသို႕ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ (ယေန႕2012 ခုႏွစ္ ဂၽြန္လ ရခုိင္-ကုလား အဓိကရုဏ္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ အစုအဖြဲ႕ငယ္မ်ား ဖြဲ႕လွ်က္ ရခိုင္ျပည္နယ္သို႕ ၀င္ေရာက္လာေနပုံမ်ဳိးႏွင့္ သ႑ာန္တူသည္။ ဂ်ဴလိုင္လဒုတိယပတ္တြင္ ရရွိေသာ သတင္းမ်ားအရ၊ ထိုအစုအဖြဲ႕ငယ္မ်ားတြင္ လက္နက္မ်ား သယ္ေဆာင္လာသည္ဟု သိရသည္။)

2-7-76 ေန႕ထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႕ေန႕စဥ္(အဂၤလိပ္) သတင္းစာတြင္ -

1962ခုႏွစ္တြင္၊ ေမာင္ေတာနယ္၌ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္သူ(၈၈၅၃၉)၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမို႕နယ္၌ (၄၉၆၀၀)၊ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၌ (၁၁၂၅၃)ဦးရွိရာမွ၊ 1972ခုႏွစ္တြင္၊ ေမာင္ေတာနယ္၌ (၂၀၆၈၅၉)၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမို႕နယ္၌ (၁၃၀၂၇၅)၊ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၌ (၁၈၆၇၀)ဦးေရအထိ လွ်င္ျမန္စြာ တိုးပြား လာသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရတိုးတက္မႈသည္ ႏွစ္စဥ္(2.3)ရာခိုင္ႏႈန္းတိုး တင္လွ်က္ ရွိရာ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ တိုးႏႈန္းမ်ားျဖစ္ပြားေနသည္။”  ဟု ေထာက္ျပခဲ့သည္။

ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ လူဦးေရတိုးပြားလာမႈသည္ နယ္ျခားမွတစ္ဆင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းသို႕ တရားမ၀င္ ခိုး၀င္ လာေနမႈမ်ားရွိေနၾကာင္း၊ စိစစ္သင့္ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသားေရးအျမင္ျဖင့္ ၾကည့္သင့္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။

arakanese ဟုအမည္ေပးထားေသာ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုတြင္ “ရခိုင္ျပည္နယ္ တရားသူၾကီး အဖြဲ႔ဲ ဥကၠဌ ဦးထြန္းျမဦး ၏ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ႏိုင္ငံျခားသားဘဂၤလီ လူမ်ိဳးမ်ား ခိုးဝင္ လႊမ္းမိုးမႈ အႏၱရာယ္မွ တားဆီးကာကြယ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ တင္ျပခ်က္” ဟုေသာ စာတမ္းတစ္ေစာင္ ဖတ္ရပါသည္။( http://lovelyarakanese.blogspot.com/2012/06/blog-post_20.html?zx=826f2d643ac1e766 )

၁၉၈၄ - ခု ၊ ၾသဂုတ္လ (၁၅) ရက္ေန႕စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ စာတမ္း၏တစ္ေနရာတြင္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္း ေသာ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ဦးေရ၏ တိုးပြားလာေနမႈကို မီးေမာင္းထိုးျပထားေသာ တင္ျပခ်က္တစ္ခု ကို ေတြ႕ရ႔ပါသည္။ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။

ဘားမားေဂဇတ္တီးယား၊ စစ္ေတြခရိုင္ အတြဲ(က) တြင္ ၁၈၇၂-ခုႏွစ္ထိ စစ္ေတြခရိုင္၌ မဟာ ေမဒင္ဝင္ ဦးေရမွာ (၅၈၂၅၅)- ဦးေရသာရွိေၾကာင္းေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၅၈၂၅၅ ဦးေသာ လူဦးေရကို အေျခခံျပီး တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ % လူဦးေရ အတိုးအေပၚ မူတည္တြက္လွ်င္ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕ မသိမ္းပိုက္မွီ မဟာေမဒင္ ဘာသာဝင္ ဘဂၤလီ လူမ်ိဳး လူဦးေရမွာ ၂၅၀၀၀ - ခန္႔သာ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါသည္။ ၁၈၇၂-ခုႏွစ္တြင္ စစ္ေတြခရိုင္၌ရွိခဲ့ေသာ မဟာေမဒင္ ဘာသာဝင္ ဦးေရ ၅၈၂၅၅ ဦးကို အေျခခံျပီး တႏွစ္မွာ လူဦးေရ အတိုး ၂% အေပၚမူတည္ျပီး တြက္လွ်င္ ၁၈၇၂-ခု မွ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္ထိ (ႏွစ္ေပါင္း ၁၁၁) အတြင္းမွာ မဟာေမဒင္ဘာသာဝင္ ဘဂၤလီလူမ်ိဳး ဦးေရမွာ (၅၈၂၅၅ + ၁၂၉၃၂၇) ဦးသာ ရွိမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခု (၁၉၈၄) စစ္ေတြ အပါအဝင္ ၉ ျမိဳ႕နယ္တြင္ ဘဂၤလီလူမ်ိဳး ဦးေရမွာ (၅၂၉၃၉၆)  ရွိေၾကာင္းသက္ဆိုင္ရာမွ စာရင္းအရသိရပါသည္။ အမွန္တကယ္ရွိသင့္သည့္ လူဦးေရထက္ (၃၄၁၇၈၇) ဦးပိုေနေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဤပိုေနေသာ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ေနာက္ထပ္ ခိုးဝင္လာၾကသူမ်ား သာ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ယခုအခါ (၁၉၈၄) ရခိုင္ျပည္နယ္ တခုလံုးမွာ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးဦးေရ (၅၄၈၉၀၀) ထိရွိေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ ေမာင္ေတာႏွင့္ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ႕နယ္ တို႔တြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္မျဖစ္မီက မဟာေမဒင္ဘာသာဝင္ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးအေျခစိုက္ ေနထိုင္မႈကို ေလ့လာပါလွ်င္ ၁၉၂၁-ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ေတာျမိဳ႕နယ္၌ (၆၈၃၀၅) ဦးသာရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၃၁-ခုႏွစ္တြင္ (၁၀၄၃၀၀) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၄၁-ခုႏွစ္တြင္ (၁၂၄၄၅၂) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၇၁-ခုႏွစ္တြင္ (၂၀၅၇၇၇) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္တြင္ (၂၁၀၈၇၅) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ (၂၄၂၂၈၂) ဦးသို႔၄င္း တိုးတက္လာခဲ့ပါသည္။ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ႕နယ္တြင္ ၁၉၁၁-ခုႏွစ္တြင္ (၃၃၈၅၀) ဦးရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၃၁-ခုႏွစ္တြင္ (၅၉၂၇၉) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၄၁-ခုႏွစ္တြင္ (၇၀၇၂၇) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၇၁-ခုႏွစ္တြင္ (၁၃၆၀၁၉) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္တြင္ (၁၃၉၆၈၆) ဦးသို႔၄င္း၊ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ (၁၄၀၅၉၉) ဦးသို႔၄င္း တိုးတက္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ေတာျမိဳ႕နယ္၌ရွိေသာ ဘဂၤလီလူမ်ိဳး (၂၄၂၂၈၂) ဦးေရသည္ ၁၈၇၂ခုႏွစ္ စစ္ေတြခရိုင္တခုလံုး တြင္ရွိေသာ လူဦးေရ (၅၈၂၅၅) ၏ ၄.၁၅ ဆ ပိုေနေၾကာင္းေတြ႕ရပါသည္။

မြတ္ဆလင္တို႕၏ယုံၾကည္မႈ၊ အိမ္ေထာင္ေရးစနစ္ႏွင့္ သားဆက္ျခားစီမံကိန္းမရွိျခင္းတို႕က ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း တရားမ၀င္အေျခခ်ေနထိုင္ၾကသူတို႕အ၀န္းအ၀ိုင္းတြင္ လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈတစ္ရပ္ကို ျဖစ္ေပၚေနေစခဲ့သည္။ (2012 ခုႏွစ္ တြင္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ မခံထားရေသးသူ လူဦးေရရွစ္သိန္းမွ တစ္သန္းေက်ာ္အထိရွိႏိုင္ေၾကာင္း စာရင္းဇယားမ်ား ထြက္ေပၚလာေနျခင္းသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ျဖစ္တည္ေနေသာ ျပႆနာကိုမရွင္းလင္းႏိုင္မႈ၏ အက်ဳိးဆက္ပင္ျဖစ္၏။)

ထို႕အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ 1978 ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၁)ရက္ေန႕တြင္ “နဂါးမင္းစီမံခ်က္” စစ္ဆင္ေရးျဖင့္ ျပည္ပမွ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာျခင္းကို ကာကြယ္တားဆီးဟန္႕တားခဲ့သည္။ ထိုစီမံခ်က္ကို ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႕ထြက္ေျပးသြားၾကေသာ စစ္တေကာင္းသား ဘဂၤါလီ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း(၂၅၉၉၅)၊ လူဦးေရအားျဖင့္(၁၅၆၆၉၉)ဦးျဖစ္သည္။ ထိုကာလကတည္းက ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းေဒသမ်ားသို႕ တရားမ၀င္ လာေရာက္အေျခခ်ေနသူမ်ားမွာ မ်ားျပားလွသည္ကိုေတြ႕ရမည္ျဖစ္၏။

2010 ခုႏွစ္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအား တစ္ဆစ္ခ်ဳိးေကြ႕ေပးမည့္ ထူးျခားေသာႏွစ္ျဖစ္သည္။ ထိုကာလက တာ၀န္ယူထားေသာ အစိုးရသည္ 2010 ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ လိုအပ္သမွ် ျပင္ဆင္ခဲ့ရ၊ ေခ်ာေမြ႕စြာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုျဖစ္စဥ္တြင္ မဲေပးခြင့္ရွိသူ အေရအတြက္ကိုလည္း စနစ္တက် အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက ပါလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ ထိုေဆာင္ရြက္မႈသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ အေနာက္ဘက္တံတိုင္းေဒသကို  တစ္စုံတစ္ရာ ဆိုးက်ဳိး ရိုက္ခတ္မႈ ျဖစ္လာခဲ့ေစသည္လား (သိုူ႕မဟုတ္) တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့သူတို႕ ေနာက္ေက်ာကို ဓားႏွင့္အထိုးခံခဲ့ရသည္ လား ဆိုသည့္ ေမးခြန္းတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေစမည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ဳိ႕ ဖတ္ခဲ့ရသည္။

UNHCR, The UN Refugee Agency  ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ စာမ်က္ႏွာ၏  Myanmar ဟူေသာ ေခါင္းစီးေအာက္တြင္ 2012 UNHCR country operations profile – Myanmar,Working environment ဟူေသာ စာတစ္ပုဒ္တြင္ျဖစ္၏။

http://www.unhcr.org/cgi-bin/texis/vtx/page?page=49e4877d6 တြင္ ေဖၚျပထားေသာ စာတစ္ပိုဒ္ျဖစ္ သည္။ သူ႕ေဖၚျပမႈ မူရင္းအတိုင္းပင္ ဖတ္ၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါသည္။

In NRS, UNHCR assists some 800,000 Muslim residents who do not have citizenship. Members of this group were allowed to vote in the November 2010 elections, using temporary registration cards issued for that purpose by the Government. Initial discussions on replacing the temporary documents with cards denoting full citizenship took place at different administrative levels, but did not yield any concrete results. Indeed, there has been no improvement in the legal status or living conditions of the Muslim residents of NRS.

ထိုေဖၚျပခ်က္သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ တရား၀င္ႏိုင္ငံသားကဒ္မရွိသူ မြတ္ဆလင္လူဦးေရရွစ္သိန္းအတြက္ မဲေပးခြင့္ ရေစႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ 2010တြင္ယာယီမွတ္ပုံတင္(ႏိုင္ငံသားကဒ္)မ်ား ထုတ္ေပးခဲ့သည္ဟူေသာ အေထာက္အထား ပင္ျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ပင္ မဲေပးခြင့္တစ္ခုတည္းအတြက္ ႏိုင္ငံသားမဟုတ္သူ လူရွစ္သိန္းကို မွတ္ပုံတင္ေပးခဲ့ရသည္ ဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္တန္ဖိုးၾကီးလွေသာ အရင္းအႏွီးဟု ဆိုရေပမည္။ သို႕တည္းမဟုတ္၊ ယခုေဖၚျပထားေသာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ မမွန္ျခင္း၊ မျပည့္စုံျခင္း၊ လိမ္လည္ေဖၚျပျခင္း ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း UNHCR အေနျဖင့္ တိက် ရွင္းလင္းေသာ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခု ထုတ္ေဖၚေပးသင့္/ေပးရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ UNHCR ၏ ၀န္ထမ္းအခ်ဳိ႕လည္း 2012 ရခိုင့္အေရးအခင္းတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေန၍ ဆူပူမႈျဖစ္ေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္မႈ ၅၀၅(ခ)ျဖင့္ အေရးယူထားျခင္းမ်ဳိးရွိေနေၾကာင္း သတင္းတစ္ခ်ဳိ႕တြင္ ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႕ေနရပါသည္။

ေခတ္အဆက္ဆက္က အုပ္စိုးသူတို႕အမွား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႕၏ လိုဘႏွင့္ ကစားကြက္မ်ားေအာက္တြင္ ရခိုင္ အမ်ဳိးသားမ်ားအေနျဖင့္ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ယာကိုပင္ ဆုတ္ခြာေပးရေလာက္မည့္ အေျခအေနဆိုးမ်ားႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕ၾကရ ေလမည္ေလာဟူေသာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ “အေနာက္ဘက္တံတိုင္းသို႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္” မိပါေတာ့သည္။