ဆိုးေမြေတြကို ျငင္းပယ္ရဲတဲ့သတၱိ (ေမာင္၀ံသ-ေျပာခ်င္လြန္းလို႔)

by ျပည္သူ႔ေခတ္ on Thursday, August 23, 2012 at 9:10pm ·

ေဟာကိန္းလြဲခဲ့တာ ၀န္ခံၿပီးေနာက္

    ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေဆာင္းပါးမွာ  ရွစ္ေလးလုံးေန႕ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားအတြက္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး ႏွစ္ဦးက မင္းကိုႏိုင္တို႕ ကိုကိုႀကီးတို႕ ရွိရာကို သြားေရာက္ၿပီး ေငြ ၁၀ သိန္း လွဴတဲ့အေၾကာင္း အစခ်ီကာ "သည္လို အေျခအေနေရာက္ဖို႕ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေတာ္ သက္တမ္းတစ္ခုေလာက္ ေစာင့္ရလိမ့္ဦးမယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ေနခဲ့တာကလား" သည္ေလာက္ ျမန္မယ္ မထင္ခဲ့ဘူးလို႕ ကြၽန္ေတာ့္ ေဟာကိန္း လြဲခဲ့တာကို ၀န္ခံေရးသားခဲ့ပါတယ္။

တစ္ျခားကိစၥေတြမွာလဲ ျမန္လာႏိုင္တယ္

    ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိတဲ့ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာအခ်ိဳ႕က  ေန႕ခ်င္းပဲ  ဖုန္းဆက္ၿပီး သူတို႕လဲ ကြၽန္ေတာ့္နည္းတူပါပဲ၊ သည္ေလာက္ျမန္မယ္ မထင္ခဲ့ဘူးလို႕ ေျပာၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အားတက္သြားတယ္ဗ်ာ။ သူတို႕က ဆက္ေျပာတယ္။ သည္အတိုင္းဆို တစ္ျခား ကိစၥေတြမွာလဲ ေမွ်ာ္မွန္းတာထက္ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျပာင္းလဲ လာႏိုင္တယ္၊ ခင္ဗ်ား စပိ speed နည္းနည္း တင္ၿပီး စဥ္းစားစမ္းဗ်ာလို႕ အားေပးတယ္ဗ်။

    ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႕ သေဘာတူပါတယ္။ ဘယ့္နဲ႕ဗ်ာ၊ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးအေပၚမွာေတာင္ အရင္လူေတြနဲ႕ မတူကြဲျပား ျခားနားတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ ရွိလာၿပီဆိုရင္ က်န္တဲ့ အေရးကိစၥေတြဟာ အေသးအဖြဲပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။

အရင္လူေတြ လုပ္ခဲ့တာေတြ

    အေရးႀကီးတာက အရင္လူေတြလုပ္ခဲ့တာေတြကို ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႕ သုံးသပ္၊ ဓမၼဒိ႒ာန္က်က် ရႈျမင္ၿပီး ေကာင္းတာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ၊ ဆိုးေမြေတြကို ျငင္းပယ္ရဲတဲ့ သတၱိ ေမြးၾကဖို႕ပါပဲဗ်ာ။

    သည္ေနရာမွာ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ေလ့ရွိခဲ့တဲ့ အက်င့္မ်ိဳးကိုလည္း ေရွာင္ရွားဖို႕ သတိထားသင့္တယ္ဗ်။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ စတာလင္ ဘုန္းတန္ခိုး ထြားေနခ်ိန္ မဟာစတာလင္ဆိုၿပီး သူ႕ထက္ငါ အနီးကပ္ ခစား၀န္းရံ ခဲ့ၾက သူေတြထဲကပဲ စတာလင္လည္း ေသေရာ၊ အခ်ိန္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး အပုပ္ခ် ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စတာလင္ရုပ္ကလာပ္ကိုေတာင္ ရင္ျပင္နီက ဖယ္ရွားခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုလည္း သင္ခန္းစာ ယူသင့္တယ္ဗ်။

ေငြစကၠဴတရားမ၀င္ေၾကညာတာမ်ိဳး

    ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးသိကၡာခ်တာထက္ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚမွာပဲ အေကာင္းအဆိုး သုံးသပ္ သင္ခန္းစာ ယူေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဥပမာ- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း သူ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသက္တမ္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္က ထုတ္ေ၀ထားတဲ့ ေငြစကၠဴ ေတြကို သုံးခ်ီသုံးလား တရားမ၀င္ေငြအျဖစ္ ေၾကညာခဲ့တယ္။ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဒါမ်ိဳး ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ေဟ့ဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။ ေငြစကၠဴေတြ တရားမ၀င္ ေၾကညာခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုပဲ ဒါဟာ ၀ိသမေလာဘသား ေငြရွင္ ေၾကးရွင္ အရင္းရွင္ေတြအေပၚ တန္ျပန္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းဟာ အင္မတန္မွ အေျမာ္အျမင္ႀကီးပါေပတယ္ဆိုၿပီး ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြေပးကာ ျပည္သူ ေတြဘက္က လုံး၀ မၾကည့္တဲ့ ပညာရွင္ဆိုသူေတြကိုေတာ့ စိတ္ကုန္မိခဲ့ပါသဗ်။

ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္မယ္ဆိုရင္

    ဟိုဘက္ပိုင္းေတြထက္ နီးနီးကပ္ကပ္ ဒီဘက္ပိုင္းအခ်ိန္ကာလမ်ားအတြင္း သေဘာထား ေျပာင္းလဲဖို႕ စဥ္းစားသင့္တာေတြကို ေျပာရရင္ျဖင့္ ပထမဦးဆုံး ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိုပဲ ေျပးျမင္မိတယ္ဗ်ာ။ အခုဆိုရင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္လို႕ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ အသြင္လကၡဏာ ထင္ထင္ရွားရွား ျပႏိုင္ၿပီ။ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာလည္း ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြ တက္ညီလက္ညီ အလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီ။ ျပည္သူအစိတ္အပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း လႊတ္ေတာ္သတင္းေတြကို ၾကည့္လို႕၊ ဖတ္လို႕၊ ေဆြးေႏြးလို႕ ဒီမိုကရက္တစ္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆီသို႕ တူရူျပဳေနၿပီ။

သည္လို အေျခအေနမွာ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္သူမ်ားကို ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း မျဖစ္မေနထည့္သြင္းထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႕ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ စိတ္၀င္စားၾကမလဲဗ်ာ။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန သင့္တင့္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းတစ္ခုသို႕ ေလွ်ာ့ခ်ေပးၿပီး တျဖည္းျဖည္း ညင္သာစြာ ရုပ္သိမ္း သြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြက လက္ခုပ္ၾသဘာေပးၿပီး ႀကိဳဆိုၾကမွာပဲဗ်။ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကို သြားရာမွာ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္သူမ်ားအတြက္ ခြဲတမ္းဆိုတာ ကာလတစ္ခုအတြက္ပဲ ထားရွိသင့္တယ္။  ေရရွည္ရွိေနဖို႕ မေကာင္းဘူးဆိုတာ ကာယကံရွင္ေတြကိုယ္တိုင္ သေဘာတူၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ ဗ်ာ။ ဒို႕ေခတ္ကို ေရာက္ရမည္မွာ မလြဲပါဆိုသလို တစ္ေန႕ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ပီပီသသ ျဖစ္ရမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အခု ေျပာေနတာက အမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေန ခဲ့တာထက္ ျမန္ျမန္ေျပာင္းႏိုင္ရင္ ျမန္ျမန္ ခရီးေရာက္မွာကို ဆိုလိုတာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္

    ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိစၥဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ မွတ္မိေသးတယ္။ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ေလာက္က သတင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ အပတ္စဥ္ မ်က္ႏွာ၀က္ ေၾကာ္ျငာႀကီးတစ္ခု ပါတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒဂုံ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္က တိုက္ခန္းေတြကို အေရာင္း ေၾကာ္ျငာတာပါ။ "မၾကာေတာ့မည့္ကာလတြင္ အစိုးရ ရုံးမ်ားအားလုံး ရုံးစိုက္သည့္ ေနရာေဒသ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ ဤေနရာမွာ တိုက္ခန္းမ်ား ၀ယ္ၿပီး ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံပါ" တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ အစိုးရရုံးေတြအားလုံး ဒဂုံဆိပ္ကမ္း ၿမိဳ႕နယ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႕ စီမံကိန္း ရွိတယ္၊ အေမရိကန္က ၀ါရွင္တန္ ဒီစီလို ျဖစ္လာမယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ၀န္ႀကီးမ်ားရုံးေဟာင္းႀကီး (ယခင္ အတြင္း၀န္ ရုံးေဟာင္း) ကလည္း အိုေဟာင္းေနၿပီ။ ၀န္ႀကီးရုံးေတြကို ဟိုတစ္ခု သည္ တစ္ခု ျပန္႕ႀကဲေဆာက္ထားေတာ့ ရုံးကိစၥနဲ႕ သြားရလာရ သူေတြမွာ ေဟာဟဲကို လိုက္လို႕။ သည္ေတာ့ ဒဂုံဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕သစ္လို ေနရာမွာ အစိုးရရုံးေတြ စုၿပီး တည္ေဆာက္လိုက္ရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မႀကီးနဲ႕လည္း ၁၀မိုင္ေလာက္ပဲ ကြာတယ္၊ ပဲခူးျမစ္ ကမ္းနဖူးမွာ ေလတဟူးဟူးနဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ေကာင္းမယ္၊ တယ္နိပ္ပါလားလို႕ ေတြးမိခဲ့တယ္ဗ်။

ဘယ္အခ်က္ အရင္ျပင္ခ်င္သလဲေမးရင္

    ေဟာ ၂၀၀၅လည္းက်ေရာ၊ အဲဒါေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ေနျပည္ေတာ္ကို တည္လိုက္ၿပီတဲ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေခါက္ ေရာက္ၿပီးပါၿပီ။ ဘယ္လိုလဲလို႕ ေမးသူတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာစြာ ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႕ပဲ ေျဖမိတယ္ဗ်ာ။ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕၊ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဆႏၵသာ ေပးခြင့္ရွိရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ သေဘာမတူ ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒထဲက ဘယ္အခ်က္ကို အရင္ ျပင္ခ်င္လဲလို႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးရင္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီအခ်က္ကို အရင္ ေျပာမွာပဲဗ်။

ရန္ကုန္နဲ႕ မိုင္ ၃၀ အကြာအတြင္း

    ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္က ၿမိဳ႕ျပတညိ္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိသုကာ ပညာ ပါေမာကၡႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္လတ္က ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး ေတြ ေရးတယ္။ ၿမိဳ႕ျပမ်ားဆိုင္ရာ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္ေဆာင္းပါးေတြပါ၊ အင္မတန္ ဗဟုသုတရေစတဲ့ ပညာရွင္အျမင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္မွာ ေဒါက္တာ ေက်ာ္လတ္က ႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႕ မိုင္ ၃၀ အကြာအေ၀းအတြင္းေလာက္မွာ ရွိသင့္တယ္လို႕ တြက္ခ်က္ျပၿပီး ေထာက္ႀကံ႕ကေန ေမွာ္ဘီသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေၾကာေလာက္ကို အႀကံျပဳထား တယ္။ ဆရာေက်ာ္လတ္က ေရေျမအေနအထား၊ ရာသီဥတု၊ လမ္းပန္း၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ေဒသယဥ္ေက်းမႈ ဘက္ေပါင္းစုံတြက္ျပၿပီး ပညာရွင္အျမင္နဲ႕ ေရးခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က စာေပစိစစ္ေရးတင္တဲ့ ပရုဖ္စာရြက္ေတြဖတ္ၿပီး အရမ္းသေဘာက်ေနမိတယ္။ ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ေဖာ္ျပျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ပဲ ထင္ေနတာ ေနာက္မွ စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္မျပဳလို႕ အဲဒီေဆာင္ိးပါး တစ္ပုဒ္လုံး ျပဳတ္သြားေၾကာင္းသိရတယ္ဗ်ာ။

ကိုင္း အခုေတာ့ မထင္တာေတြ တကယ္ပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကို ေရာက္ေနေလေတာ့ ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕ဆႏၵ အခ်ိဳ႕ကို ထင္ဟပ္ တင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါဗ်ာ။

၁၇၊ ၈၊ ၂၀၁၂

(ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၃၊ အမွတ္-၁၀၈၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္ ၂၃)