ဆိုးေမြေတြကို ျငင္းပယ္ရဲတဲ့သတၱိ (ေမာင္၀ံသ)

by Maung Wuntha on Tuesday, August 21, 2012 at 10:42am

,ယခုအပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။

ေဟာကိန္းလြဲခဲ့တာ ၀န္ခံၿပီးေနာက္

    ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေဆာင္းပါးမွာ  ရွစ္ေလးလုံးေန႕ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားအတြက္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး ႏွစ္ဦးက မင္းကိုႏိုင္တို႕ ကိုကိုႀကီးတို႕ ရွိရာကို သြားေရာက္ၿပီး ေငြ ၁၀ သိန္း လွဴတဲ့အေၾကာင္း အစခ်ီကာ ]]သည္လို အေျခအေနေရာက္ဖို႕ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေတာ္ သက္တမ္းတစ္ခုေလာက္ ေစာင့္ရလိမ့္ဦးမယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ေနခဲ့တာကလား}} သည္ေလာက္ ျမန္မယ္ မထင္ခဲ့ဘူးလို႕ ကြၽန္ေတာ့္ ေဟာကိန္း လြဲခဲ့တာကို ၀န္ခံေရးသားခဲ့ပါတယ္။

တစ္ျခားကိစၥေတြမွာလဲ ျမန္လာႏိုင္တယ္

    ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိတဲ့ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာအခ်ိဳ႕က  ေန႕ခ်င္းပဲ  ဖုန္းဆက္ၿပီး သူတို႕လဲ ကြၽန္ေတာ့္နည္းတူပါပဲ၊ သည္ေလာက္ျမန္မယ္ မထင္ခဲ့ဘူးလို႕ ေျပာၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အားတက္သြားတယ္ဗ်ာ။

သူတို႕က ဆက္ေျပာတယ္။ သည္အတိုင္းဆို တစ္ျခား ကိစၥေတြမွာလဲ ေမွ်ာ္မွန္းတာထက္ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျပာင္းလဲ လာႏိုင္တယ္၊ ခင္ဗ်ား စပိ speed နည္းနည္း တင္ၿပီး စဥ္းစားစမ္းဗ်ာလို႕ အားေပးတယ္ဗ်။

    ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႕ သေဘာတူပါတယ္။ ဘယ့္နဲ႕ဗ်ာ၊ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးအေပၚမွာေတာင္ အရင္လူေတြနဲ႕ မတူကြဲျပား ျခားနားတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ ရွိလာၿပီဆိုရင္ က်န္တဲ့ အေရးကိစၥေတြဟာ အေသးအဖြဲပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။

အရင္လူေတြ လုပ္ခဲ့တာေတြ

    အေရးႀကီးတာက အရင္လူေတြလုပ္ခဲ့တာေတြကို ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႕ သုံးသပ္၊ ဓမၼဒိ႒ာန္က်က် ရႈျမင္ၿပီး ေကာင္းတာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ၊ ဆိုးေမြေတြကို ျငင္းပယ္ရဲတဲ့ သတၱိ ေမြးၾကဖို႕ပါပဲဗ်ာ။

    သည္ေနရာမွာ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ေလ့ရွိခဲ့တဲ့ အက်င့္မ်ိဳးကိုလည္း ေရွာင္ရွားဖို႕ သတိထားသင့္တယ္ဗ်။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ စတာလင္ ဘုန္းတန္ခိုး ထြားေနခ်ိန္ မဟာစတာလင္ဆိုၿပီး သူ႕ထက္ငါ အနီးကပ္ ခစား၀န္းရံ ခဲ့ၾက သူေတြထဲကပဲ စတာလင္လည္း ေသေရာ၊ အခ်ိန္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး အပုပ္ခ် ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စတာလင္ရုပ္ကလာပ္ကိုေတာင္ ရင္ျပင္နီက ဖယ္ရွားခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုလည္း သင္ခန္းစာ ယူသင့္တယ္ဗ်။

ေငြစကၠဴတရားမ၀င္ေၾကညာတာမ်ိဳး

    ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးသိကၡာခ်တာထက္ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚမွာပဲ အေကာင္းအဆိုး သုံးသပ္ သင္ခန္းစာ ယူေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဥပမာ- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း သူ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသက္တမ္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္က ထုတ္ေ၀ထားတဲ့ ေငြစကၠဴ ေတြကို သုံးခ်ီသုံးလား တရားမ၀င္ေငြအျဖစ္ ေၾကညာခဲ့တယ္။ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဒါမ်ိဳး ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ေဟ့ဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။ ေငြစကၠဴေတြ တရားမ၀င္ ေၾကညာခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုပဲ ဒါဟာ ၀ိသမေလာဘသား ေငြရွင္ ေၾကးရွင္ အရင္းရွင္ေတြအေပၚ တန္ျပန္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းဟာ အင္မတန္မွ အေျမာ္အျမင္ႀကီးပါေပတယ္ဆိုၿပီး ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြေပးကာ ျပည္သူ ေတြဘက္က လုံး၀ မၾကည့္တဲ့ ပညာရွင္ဆိုသူေတြကိုေတာ့ စိတ္ကုန္မိခဲ့ပါသဗ်။

ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္မယ္ဆိုရင္

    ဟိုဘက္ပိုင္းေတြထက္ နီးနီးကပ္ကပ္ ဒီဘက္ပိုင္းအခ်ိန္ကာလမ်ားအတြင္း သေဘာထား ေျပာင္းလဲဖို႕ စဥ္းစားသင့္တာေတြကို ေျပာရရင္ျဖင့္ ပထမဦးဆုံး ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိုပဲ ေျပးျမင္မိတယ္ဗ်ာ။ အခုဆိုရင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္လို႕ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ အသြင္လကၡဏာ ထင္ထင္ရွားရွား ျပႏိုင္ၿပီ။ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာလည္း ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြ တက္ညီလက္ညီ အလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီ။ ျပည္သူအစိတ္အပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း လႊတ္ေတာ္သတင္းေတြကို ၾကည့္လို႕၊ ဖတ္လို႕၊ ေဆြးေႏြးလို႕ ဒီမိုကရက္တစ္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆီသို႕ တူရူျပဳေနၿပီ။

သည္လို အေျခအေနမွာ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္သူမ်ားကို ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း မျဖစ္မေနထည့္သြင္းထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႕ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ စိတ္၀င္စားၾကမလဲဗ်ာ။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန သင့္တင့္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းတစ္ခုသို႕ ေလွ်ာ့ခ်ေပးၿပီး တျဖည္းျဖည္း ညင္သာစြာ ရုပ္သိမ္း သြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြက လက္ခုပ္ၾသဘာေပးၿပီး ႀကိဳဆိုၾကမွာပဲဗ်။ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကို သြားရာမွာ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္သူမ်ားအတြက္ ခြဲတမ္းဆိုတာ ကာလတစ္ခုအတြက္ပဲ ထားရွိသင့္တယ္။  ေရရွည္ရွိေနဖို႕ မေကာင္းဘူးဆိုတာ ကာယကံရွင္ေတြကိုယ္တိုင္ သေဘာတူၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ ဗ်ာ။ ဒို႕ေခတ္ကို ေရာက္ရမည္မွာ မလြဲပါဆိုသလို တစ္ေန႕ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ပီပီသသ ျဖစ္ရမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အခု ေျပာေနတာက အမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေန ခဲ့တာထက္ ျမန္ျမန္ေျပာင္းႏိုင္ရင္ ျမန္ျမန္ ခရီးေရာက္မွာကို ဆိုလိုတာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္

    ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိစၥဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ မွတ္မိေသးတယ္။ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ေလာက္က သတင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ အပတ္စဥ္ မ်က္ႏွာ၀က္ ေၾကာ္ျငာႀကီးတစ္ခု ပါတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒဂုံ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္က တိုက္ခန္းေတြကို အေရာင္း ေၾကာ္ျငာတာပါ။ ]]မၾကာေတာ့မည့္ကာလတြင္ အစိုးရ ရုံးမ်ားအားလုံး ရုံးစိုက္သည့္ ေနရာေဒသ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ ဤေနရာမွာ တိုက္ခန္းမ်ား ၀ယ္ၿပီး ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံပါ}} တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ အစိုးရရုံးေတြအားလုံး ဒဂုံဆိပ္ကမ္း ၿမိဳ႕နယ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႕ စီမံကိန္း ရွိတယ္၊ အေမရိကန္က ၀ါရွင္တန္ ဒီစီလို ျဖစ္လာမယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ၀န္ႀကီးမ်ားရုံးေဟာင္းႀကီး (ယခင္ အတြင္း၀န္ ရုံးေဟာင္း) ကလည္း အိုေဟာင္းေနၿပီ။ ၀န္ႀကီးရုံးေတြကို ဟိုတစ္ခု သည္ တစ္ခု ျပန္႕ႀကဲေဆာက္ထားေတာ့ ရုံးကိစၥနဲ႕ သြားရလာရ သူေတြမွာ ေဟာဟဲကို လိုက္လို႕။ သည္ေတာ့ ဒဂုံဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕သစ္လို ေနရာမွာ အစိုးရရုံးေတြ စုၿပီး တည္ေဆာက္လိုက္ရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မႀကီးနဲ႕လည္း ၁၀မိုင္ေလာက္ပဲ ကြာတယ္၊ ပဲခူးျမစ္ ကမ္းနဖူးမွာ ေလတဟူးဟူးနဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ေကာင္းမယ္၊ တယ္နိပ္ပါလားလို႕ ေတြးမိခဲ့တယ္ဗ်။

ဘယ္အခ်က္ အရင္ျပင္ခ်င္သလဲေမးရင္

    ေဟာ ၂၀၀၅လည္းက်ေရာ၊ အဲဒါေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ေနျပည္ေတာ္ကို တည္လိုက္ၿပီတဲ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေခါက္ ေရာက္ၿပီးပါၿပီ။ ဘယ္လိုလဲလို႕ ေမးသူတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာစြာ ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႕ပဲ ေျဖမိတယ္ဗ်ာ။ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕၊ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဆႏၵသာ ေပးခြင့္ရွိရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ သေဘာမတူ ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒထဲက ဘယ္အခ်က္ကို အရင္ ျပင္ခ်င္လဲလို႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးရင္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီအခ်က္ကို အရင္ ေျပာမွာပဲဗ်။

ရန္ကုန္နဲ႕ မိုင္ ၃၀ အကြာအတြင္း

    ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္က ၿမိဳ႕ျပတညိ္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိသုကာ ပညာ ပါေမာကၡႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္လတ္က ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး ေတြ ေရးတယ္။ ၿမိဳ႕ျပမ်ားဆိုင္ရာ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္ေဆာင္းပါးေတြပါ၊ အင္မတန္ ဗဟုသုတရေစတဲ့ ပညာရွင္အျမင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္မွာ ေဒါက္တာ ေက်ာ္လတ္က ႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႕ မိုင္ ၃၀ အကြာအေ၀းအတြင္းေလာက္မွာ ရွိသင့္တယ္လို႕ တြက္ခ်က္ျပၿပီး ေထာက္ႀကံ႕ကေန ေမွာ္ဘီသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေၾကာေလာက္ကို အႀကံျပဳထား တယ္။ ဆရာေက်ာ္လတ္က ေရေျမအေနအထား၊ ရာသီဥတု၊ လမ္းပန္း၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ေဒသယဥ္ေက်းမႈ ဘက္ေပါင္းစုံတြက္ျပၿပီး ပညာရွင္အျမင္နဲ႕ ေရးခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က စာေပစိစစ္ေရးတင္တဲ့ ပရုဖ္စာရြက္ေတြဖတ္ၿပီး အရမ္းသေဘာက်ေနမိတယ္။ ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ေဖာ္ျပျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ပဲ ထင္ေနတာ ေနာက္မွ စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္မျပဳလို႕ အဲဒီေဆာင္ိးပါး တစ္ပုဒ္လုံး ျပဳတ္သြားေၾကာင္းသိရတယ္ဗ်ာ။

ကိုင္း အခုေတာ့ မထင္တာေတြ တကယ္ပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကို ေရာက္ေနေလေတာ့ ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕ဆႏၵ အခ်ိဳ႕ကို ထင္ဟပ္ တင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါဗ်ာ။

၁၇၊ ၈၊ ၂၀၁၂

maungwuntha@gmail.com

အတိတ္က လူေတြရဲ႕ အမွားအတြက္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္မယ္ဆိုရင္

ယခုအပတ္ထုတ္္ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာပဲ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေမာင္၀ံသရဲ႕ ဒုတိယ ေဆာင္းပါး။

    ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္က စတင္စုေ၀းလႈပ္ရွားခဲ့တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရွစ္ေလးလုံး ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပုံႀကီးလို႕ သမိုင္း မွတ္တိုင္ စိုက္ထူခဲ့တဲ့  အထိမ္းအမွတ္ေန႕ကို လက္ရွိ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက အသိအမွတ္ ျပဳတဲ့ အရိပ္လကၡဏာျပလာတာကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုရင္း   မၾကာေသးခင္ လအတန္ၾကာက ဘီဘီစီ အင္တာနက္၀က္ဘ္ဆိုက္မွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့  စိတ္၀င္စားစရာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ျပန္သတိရမိတယ္ဗ်။

သမၼတက ၀န္ခ်ေတာင္းပန္

    သတင္းက ဂြါတီမာလာႏိုင္ငံကလာတဲ့ သတင္းပါ။ သတင္းမွာ ဂြါတီမာလာ သမၼတ အယ္လ္မာ႐ိုကိုလြမ္က သူ႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါးေလာက္က ရြာတစ္ရြာမွာ အစိုးရတပ္ဖဲြ႕ရဲ႕ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈကို ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ကေလး၊ လူႀကီး၊ ေယာက္်ား၊ မိန္းမ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္တို႔အတြက္ တရား၀င္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထား တယ္ဗ်။ ]]ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းမွာ အမည္းစက္အျဖစ္ စြန္းထင္း ေပက်ံေနခဲ့တဲ့ အဲဒီျဖစ္ရပ္အတြင္း ေသဆံုးသြားခဲ့ၾကသူေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစု အႀကီးအကဲအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ကို တိုင္တည္ သစၥာဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္}} လို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က ယဥ္ေက်းမႈနန္းေတာ္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ တရား၀င္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပဲြ အခမ္းအနားမွာ သမၼတက ေျပာဆိုခဲ့တယ္လို႔ သတင္းက ဆိုတယ္ဗ်ာ။

သူနဲ႕ ဘာမွ ပတ္သက္ျခင္းမရွိခဲ့

    ဒီသတင္းမွာ မိမိေရွ႕က အစိုးရတစ္ခု လုပ္သြားခဲ့တဲ့ မေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ တစ္ခုအတြက္ ထမင္းရည္ပူလာ လွ်ာလႊဲ ေခါင္းေရွာင္တာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ရဲရဲရင့္ရင့္ တာ၀န္ယူခဲ့တဲ့ သမၼတတစ္ဦးရဲ႕ ေလးစားအားက်ဖြယ္ စိတ္ထားနဲ႔ လုပ္ရပ္ကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ သမၼတကိုလြမ္ဟာ အဲဒီရာဇ၀တ္မႈႀကီးကို အစိုးရတပ္ဖဲြ႕တစ္ဖဲြ႕က က်ဴးလြန္ခဲ့ခ်ိန္မွာ အစိုးရနဲ႔ ဘယ္လိုမွပတ္သက္ဆက္စပ္မႈ မရွိခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္တာမို႔ သူ သမၼတျဖစ္လာ ခ်ိန္မွာ အဲဒီရာဇ၀တ္မႈႀကီးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဘာမွမေျပာဘဲ ႏွာေစးေနလို႔ ရတယ္ဗ်။ အဲဒီရာဇ၀တ္မႈႀကီးအတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ တစ္ခုခုလုပ္ေပးဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ေျပာေပးဖို႕ သူ႔မွာ တရားဥပေဒအရ ဘာတာ၀န္၀တၱရား (ဴနါေူ ီကအပ) မွ ရွိတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ကိုယ္က်င့္သိကၡာပိုင္းဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိမႈ (ၾသမေူ ဥဘူငါေအငသည) အရ အခုလို၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့တာ ျဖစ္ တာေၾကာင့္ ဂြါတီမာလာသမၼတ အယ္လ္ဗာ႐ိုကိုလြမ္ဟာ လူႀကီးလူေကာင္း ဆန္သူ၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာတရားကို တန္ဖိုးထားေလးစားသူ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။

ဆားဘီးယားႏိုင္ငံဥပမာ

    ဒီေနရာမွာ စကားစပ္မိလို႔ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေျပာျပခ်င္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီႏိုင္ငံကေတာ့ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံပါ။ ႏိုင္ငံတကာ ေရးရာမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာခဲ့ၾကသူေတြအေနနဲ႔ အဲဒီႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိၾကမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္း နာဇီ၀ါဒ တိုက္ဖ်က္ေရးသူရဲေကာင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ မာရွယ္တီတိုး ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ယူဂိုဆလား ဗီးယားျပည္ေထာင္စုမွာ ဆားဗီးယားဟာ အတြင္းသားအမာခံေနရာက ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္တယ္ဗ်။

ခြဲထြက္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈေတြ

    ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ၿပိဳကဲြသြားခဲ့မႈနဲ႔အတူ ကမၻာမွာ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒရဲ႕ ၾသဇာအရွိန္အ၀ါ က်ဆင္းလာေနတဲ့ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္းႏွစ္ေတြ မွာ ကြန္ျမဴနစ္ ယူဂိုဆလားဗီးယား ျပည္ေထာင္စုဟာလည္း ခဲြထြက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီလႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ လူသိအမ်ားဆံုးကေတာ့ ၁၉၉၂ ကေန ၁၉၉၅ အထိ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေဘာ့စနီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ခဲြထြက္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီစစ္ပဲြ အတြင္း ေဘာ့စနီးယား ဆာ့ဘ္တပ္ဖဲြ႕ေတြဟာ ေဘာ့စနီးယားမူစလင္ေတြရဲ႕ ခဲြထြက္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကို ဟန္႔တားဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း လူမ်ိဳးတံုးသန္႔စင္မႈ၊ လူသားျဖစ္မႈကို ဆန္႔က်င္မႈလို႔ ဆိုႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဧရာမစစ္ရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ အဲဒီထဲက အဆိုးဆံုးျဖစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့  ဆရီဘရင္နီးယားၿမိဳ႕က ျဖစ္ရပ္မွာဆိုရင္ ေဘာ့စနီးယား ဆာ့ဘ္တပ္ဖဲြ႕ေတြဟာ ေဘာ့စနီးယား မူစလင္အမ်ိဳးသားႀကီးငယ္ ၈၀၀၀ ေလာက္ကို အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္ဗ်ာ။

    တိုတိုေျပာရရင္ ဆာ့ဘ္တပ္ဖဲြ႕ေတြ အဲသေလာက္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ သံုးၿပီး ဟန္႔တားခဲ့ေပမယ့္ ေဘာ့စနီးယားဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ ယူဂိုစလားဗီးယားျပည္ေထာင္စုက ခဲြထြက္ၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ခ႐ိုေအးရွားခဲြထြက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ၊ ေဘာ့စနီးယားခဲြထြက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြရဲ႕ ႐ိုက္ခတ္မႈ ဂယက္အရွိန္ေတြေၾကာင့္ ဆားဗီးယားမွာလည္း ဆလိုဘိုဒန္မီလိုစီဗစ္ဦးေဆာင္တဲ့ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ အစိုးရ ျပဳတ္က်ၿပီး ဒီမိုကေရစီအစိုးရတစ္ရပ္ တက္လာခဲ့တယ္ဗ်ာ။

စစ္တရားခံ ႏွစ္ေယာက္

    ဒါေပမယ့္ ေဘာ့စနီးယားစစ္ပဲြမွာ မၾကား၀ံ့ မနာသာေလာက္စရာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြကို ဦးေဆာင္က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသူေတြအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ သေဘာထားျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ေဘာ့စနီးယားဆာ့ဘ္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ရာဒိုဗန္ကရာဇစ္နဲ႔ စစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရက္ကိုမလာဒစ္တို႔ကေတာ့ အဲဒီစစ္ပဲြၿပီးသြားလို႔ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ ၾကာလာတဲ့အထိ ဆာဘီးယားႏိုင္ငံထဲမွာ လွည့္ပတ္ ေရွာင္ပုန္းေနႏိုင္ ခဲ့ၾကတယ္ဗ်။

    မီလိုစီဗစ္ေခတ္လြန္ ဆားဗီးယားအစိုးရ အဆက္ဆက္ဟာ သူတို႔ႏိုင္ငံဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျဖစ္ ဥေရာပသမဂၢ အဖဲြ႕ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရရွိဖို႔ ဆႏၵျပင္းျပခဲ့ၾကတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို အဓိကထားတဲ့ ဥေရာပ သမဂၢက  ဆားဘီးယားႏိုင္ငံကို သူတို႔အဖဲြ႕၀င္ ၀င္ခြင့္ျပဳေရးအဓိက >ခင္းခ်က္အျဖစ္ ကရာဇစ္နဲ႔ မလာဒစ္တို႔ ႏွစ္ဦးကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရာဇ၀တ္ခံု႐ံုး ေရွ႕ေမွာက္အေရာက္ ပို႔ေပးေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လက္ရွိဆားဗီးယား အစိုးရအေနနဲ႔ သူ႔ေရွ႕က အစိုးရတစ္ခု က်ဴးလြန္သြားခဲ့တဲ့ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ား အတြက္ တာ၀န္ယူမႈအျပည့္ရွိေၾကာင္း အဲဒီနည္းနဲ႔ သက္ေသျပဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း အဲဒီပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ေယာက္ကပဲ အပုန္းေကာင္းလြန္းတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မီလိုစီဗစ္ေခတ္ ေနာက္ပိုင္း ဆားဘီးယားအာဏာပိုင္ေတြကပဲ မ်က္စိအျမင္ ခ်ိဳ႕တဲ့ၾကေလသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ဆားဘီးယား အီးယူ၀င္ခြင့္ရေရး ဟာ ]နီးလ်က္နဲ႔ေ၀း} ဆိုသလို ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်။

    ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဆားဘီးယားက လက္ရဖမ္းဆီးၿပီး အိုင္စီစီကို ပို႔လုိက္ၿပီဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ဆားဘီးယား ဟာလည္း တာ၀န္သိတာ၀န္ယူတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ဥေရာပသမဂၢကို ၀င္ေရာက္ခြင့္ ရရွိေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

တာ၀န္သိဖို႕ တာ၀န္ယူဖို႕ ေတာင္းဆိုသံေတြ

    ဒီကေန႔ ကမၻာႀကီးဟာ ေပါက္ကဲြတိုးတက္ေနတဲ့ သတင္းနည္းပညာတန္ခိုးနဲ႔ အေျပာင္းလဲႀကီးေျပာင္းလဲေနၿပီ။ ဟင္းလင္း ပြင့္သြားတဲ့ ကမၻာႀကီးမွာ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တရားမွ်တေရး၊ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတဲ့အသံေတြဟာ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ေနရာတိုင္းမွာ အိမ္တံခါး ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ အလုအယက္ တိုး၀င္လာၾကတဲ့အရာေတြျဖစ္ေနၿပီဗ်ာ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ တာ၀န္သိဖို႔ တာ၀န္ယူဖို႔ တာ၀န္ခံဖို႔ဆိုတဲ့ ေတာင္းဆိုသံေတြဟာလည္း ဘယ္သူ၊ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္း၊ ဘယ္အစိုးရမွ ေရွာင္ေျပးလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

သမိုင္းစာမ်က္ႏွာသစ္ ဖြင့္ဖို႕

    ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေခတ္သစ္ တစ္ခုအတြင္းသို႔ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ဗ်။ တစ္ခ်ိန္ကလို ကမၻာ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း တစ္ျခမ္းတစ္ဖဲြ႕တည္းနဲ႔ ဆက္ဆံတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အေရွ႕အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ ၀ဲယာႏိုင္ငံအားလံုးနဲ႔ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးတည္ေဆာက္ဖို႔ လံုးပန္းေနတဲ့ ကာလျဖစ္တယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ဦးတည္ခ်ီတက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာသစ္ ဖြင့္လွစ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ကာလျဖစ္တယ္ဗ်ာ။

ဦးဦးဖ်ားဖ်ား သတင္းေပးခ်င္ပါတယ္    

    ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုေရကာတာကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔အတူ အရင္လူမ်ားရဲ႕ အမွားကို ျပင္ရဲတဲ့ တာ၀န္သိတာ၀န္ခံတာ၀န္ယူမႈရွိတဲ့ အစိုးရ တစ္ရပ္အျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပက လက္ခုပ္သံေတြ ရရွိခဲ့တဲ့ လက္ရွိအစိုးရအေနနဲ႔ ေနာက္ထပ္ အဲသလိုအမွားမ်ိဳးေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားနဲ႔ျမန္ျမန္ ျပင္ႏိုင္ဦးမလဲ ဆိုတာကို ျပည္တြင္းကေရာ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုကပါ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေန ၾကမွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စတုတၳမ႑ိဳင္သား ေတြဆိုတာကေတာ့ လုပ္ငန္းသဘာ၀အရကို နားပါးမ်က္စိလ်င္ရတဲ့လူေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အဲသလို လုပ္ရပ္မ်ိဳး ေပၚလာမယ့္အလားအလာေတြ႕ရရင္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ျပည္သူေတြ ဆီကို သတင္းေပးခ်င္လွပါၿပီဗ်ာ။

၁၇၊ ၈၊ ၂၀၁၂

maungwuntha@gmail.com