သမၼတႀကီးဦးလင္းေရာင္၏ သစ္လြင္ေသာ ဒီမိုကေရစီပါတီ

by Linn Yaung on Tuesday, July 31, 2012 at 1:54am

အခ်ိန္ရာသီစက္၀ိုင္းကား ခ်ားရဟက္ကဲ့သို႔ တစ္ပတ္ၿပီး တစ္ပတ္ လွည့္လည္လာသည္မွာ ယခုပင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္ၿပီဟု မွတ္ပါေလ။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကား အေျပာင္းအလဲ ျမန္လွသည္။

၂၀၁၀ တြင္ အာဏာရခဲ့ေသာ ႀကံ့ဖြတ္ပါတီ၊ ၄င္းတို႔၏ အႀကီးမားဆုံးအတိုက္အခံ NLD ပါတီတို႔အျပင္ အျခား မိတ္ေဆြ ဒီမိုကေရစီပါတီမ်ား၊ ဟိုတိုင္းရင္းသား ဒီတိုင္းရင္းသားပါတီမ်ားမွာလည္း ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အႀကီးအက်ယ္ျပင္ဆင္ၾကကုန္၏။

သို႔ပါေသာ္လည္း.....

ႀကံ့ဖြတ္ပါတီ။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ႀကံ့ဖြတ္ပါတီကား သက္ဆိုးရွည္ရန္ မလြယ္ကူေတာ့ေပ။

ႀကံဖြတ္ပါတီမွ လူထုေထာက္ခံမႈရေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ ရွားရွားပါးပါး ပုဂိဳလ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကား ထပ္မံအေရြးအခ်ယ္မခံေတာ့ေၾကာင္း တရား၀င္ေၾကညာသြားခဲ့ရာ ၄င္း မရွိေတာ့သည့္ ႀကံ့ဖြတ္ပါတီအား မည္သူကမွ မယံုေတာ့။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ေလ။

နဂိုကမွ သူ႔မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ အားနာပါးနာ ေထာက္ခံေပးလို႔ရေသးသည္။

သူမွ သမၼတမလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ သမၼတျဖစ္စရာ အျခားလူကို ျမင္ကိုမျမင္။

က်န္ရစ္ေသာ ႀကံဖြတ္ပါတီမွာ

၂၀၁၀ တုန္းကလို တိုရကစ္ လွ်ိဳရကစ္မ်ားျဖင့္ မဲညစ္၍လည္း ႏိုင္ဖို႔မလြယ္။

ျပည္သူမ်ားကား မ်က္စိပြင့္ နားပြင့္ ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ။

၄င္းတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ သက္တမ္းအတြင္းလည္း မည္သည့္ တိုးတက္မႈမွ ေလာက္ေလာက္လားလားမျပႏိုင္။

တိုင္းျပည္သည္လည္း ျဖစ္သင့္သေလာက္ မျဖစ္၊

ေရာက္သင့္သေလာက္မေရာက္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ပါတီ အာဏာရဖို႔ကား လားလားမွပင္ မလြယ္။

NLD ပါတီ။

ဂုဏ္သတင္းႀကီးလွေသာ အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ NLD ပါတီသည္လည္း ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေလသည္။

ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ လႊတ္ေတာ္ထဲသို႔ အေရာက္လာႏိုင္သည္မွန္ေသာ္လည္း အာဏာရပါတီ၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္

အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ရသည္မရွိ။

တို႔ကနန္း၊ ဆိတ္ကနန္းေသာ ေထ့လံုးေင့ါလံုးမ်ားျဖင့္ အာဏာရပါတီကို တိုက္ခိုက္ခြင့္ ရျခင္းမွ လြဲ၍ မည္သည့္လုပ္ပိုင္ခြင့္မွ မရခဲ့ရွာ။

NLD ပါတီ လႊတ္ေတာ္တြင္းသို႔ ေရာက္လွ်င္ အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲမည္ဟု ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ

ေျပာင္းလဲလာႏိုး၊ ေျပာင္းလဲလာႏိုးျဖင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ လယ္သမားမ်ားလည္း စိုက္စားစရာ လယ္မရွိေတာ့။

အလုပ္သမားမ်ားလည္း ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထပ္ကဲ့သို႔ပင္ မေလာက္ငေသာ ၀င္ေငြျဖင့္သာ ရပ္တည္ရဆဲ။

ျပည္ပသုိ႔ ယိုစီးကုန္ေသာ ဦးေႏွာက္မ်ားမွာလည္း ျပည္ပတြင္သာ ေနၿမဲ၊ ေနဆဲ၊ ကၽြန္ခံေနရဆဲသာျဖစ္၏။

ဆင္းရဲသားေတြ ဆင္းရဲၿမဲ။ ခရိုနီေတြ ခ်မ္းသာဆဲ။

ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းမႈမ်ားျဖစ္ဆဲ။ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈမ်ား ေခတ္စားဆဲ။

ထိုအခါ NLD ပါတီ၏ ဂုဏ္သတင္းသည္လည္း အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ က်ေလသည္သာ။

အျခားဒီမိုကေရစီပါတီမ်ား

ဆိုဖြယ္ရာမရွိ။

NLD ပါတီေတာင္ အခက္အခဲေတြ႕ေနရသည္ဆိုေတာ့ အျခားပါတီမ်ားမွာကား ေျပာစရာေတာင္မလို။

၄င္းတို႔အား ေထာက္ခံမည့္သူဆိုလို႔ ၄င္းတို႔၏ မိသားစု၀င္မ်ားသာ ရွိ၏။

ျပည္သူ၏ ေထာက္ခံမႈကို ရဖို႔ဆိုသည္ကား သိၾကားမင္းလို ဥံဳဖြဆိုၿပီး အရာခပ္သိမ္းအား အရင္ ေျပာင္းျပမွသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကား

ေအးတိေအးစက္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

ျပည္သူမ်ားမွာ မည္သူ႔ကို ယံုရမည္မသိ။

မ်က္စိမွိတ္ နံၾကားေထာက္ၿပီး မဲေပးရေတာ့မည့္ကိန္းဆိုက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

မီဒီယာေတြကလည္း ယခင္လို မည္သူ႔ကို ေပးသင့္ေၾကာင္း၊ မည္သူက ေကာင္းေၾကာင္း မေထာက္ခံရဲ။ သူမ်ားအမႈ ကိုယ့္အမႈျဖစ္မည္။

ပဲႀကီးေလွာ္ပါတီေတြၾကား မီဒီယာဆား အညွပ္ခံလို႔ မျဖစ္။

ထို႔ေၾကာင့္ မီဒီယာမ်ားလဲ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအလွည့္အေျပာင္းမွာ

ေကာင္းေကာင္းႀကီး ႏွာေစးၾကေလသည္။

ကယ္တင္ရွင္

ဤသို႔ ဤႏွယ္ျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ားျဖစ္ေပၚေနစဥ္တြင္

 ေရြးေကာက္ပြဲ ခါေတာ္မီ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခု ေပၚေပါက္လာေလသည္။

ေတာင္မင္း ေျမာက္မင္းမကယ္ႏိုင္၊ မည္သူ႔ကို အေဖေခၚရမည္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနေသာ ျပည္သူမ်ား၏ ခံစားခ်က္ကို

ပါးပါးနပ္နပ္အသံုးခ်ကာ အဆိုပါ ပါတီသည္ ေန႔ျခင္း ညျခင္းပင္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလူႀကိဳက္မ်ားလာေလသည္။

အမည္ကား သစ္လြင္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ပါတီဟူ၏။

၄င္းပါတီကို Facebook ဆိုရွယ္၀က္ဘ္ဆိုက္မွ အစျပဳ၏။

ေခါင္းေဆာင္ကား ဦးလင္းေရာင္ျဖစ္ေလသည္။

အျခားပါတီ၀င္မ်ားမွာလည္း ေဖ့ဘြတ္သံုးသူ ယူဆာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

၄င္းတို႔သည္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေဖ့ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတြင္ အာရိုက္ခဲ့ၾကသူမ်ား ပီပီ အေျပာအင္မတန္ေကာင္း၏။

ျပည္သူ႔ စိတ္ဆႏၵမ်ားကို နားလည္၏။ ျပည္သူ႔ အႀကိဳက္ကို ေျပာတတ္၏။

၄င္းတို႔ကိုယ္ ၄င္းတို႔ ပါးပါးနပ္နပ္ အေရာင္တင္တက္၏။

ပါတီဥကၠဌ ဦးလင္းေရာင္က ...

ခရိုနီမ်ား ပ်က္သုန္းေစရမည္။ အာဏာရွင္စနစ္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အျမစ္ျပတ္ရမည္။

လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပေပ်ာက္ေစရမည္။

ဖိႏွိပ္ျခင္းမ်ား ကင္းရွင္းေစရမည္။ ျပည္သူအမ်ား စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ေစရမည္။

အိမ္နီးျခင္းႏိုင္ငံမ်ားကို သမၼတသက္တမ္းငါးႏွစ္အတြင္း အျပတ္အသက္ ေက်ာ္လြန္ေစရမည္။

ငါးႏွစ္အတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေလာ့ဒ္အိန္ဂ်လိစ္ၿမိဳ႕ေတာ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစရမည္ဟု မဲဆြယ္၏။

မယံုမရွိပါႏွင့္။

ထို႔သို႔ ျဖစ္လာေစရန္ .. စနစ္တက်ေရးဆြဲထားေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိထားေၾကာင္းဆိုေလ၏။

သာမာန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္မဟုတ္။ ယခင္ ဒီမိုကေရစီစနစ္အား  ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္အျဖစ္

အထူးမြန္းမံထားသည့္ ဒီမိုကေရစီ  (1.0 ) ဗားရွင္းျဖစ္သည္။

ကမၻာေပၚတြင္ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွ မသံုးစြဲဖူးေသးေသာ စနစ္ျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။

ဦးလင္းေရာင္၏ ေနာက္ဆံုးေသာ မဲဆြယ္မႈကိုကား ျပည္သူမ်ား အင္မတန္ပင္ ႏွစ္ၿခ်ဳိက္ၾကေလသည္။

ဦးလင္းေရာင္က ....

၄င္း၏ ပါတီသာ ေရြးခ်ယ္ခံရပါက သမၼတသက္တမ္းကုန္လွ်င္ ေဒ၀ါလီခံေပးမည္ ဟူဆို၏။

(ယခင္ တစ္က်ပ္ပိုရွိလွ်င္ သူခိုးဟု စြတ္စြဲလိုက္စမ္းပါ) ဟူေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးထက္ပင္ ပို၍ ျပတ္သားေသးေတာ့သည္။

၄င္းက က သူ႔အာဏာကုန္လွ်င္ ပိုင္ဆိုင္သမွ် ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအား ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္အျဖစ္ အၿပီး လွဴဒါန္းမည္ဟု ကတိျပဳေလသည္။

ဤစကားတစ္ခြန္းႏွင့္ပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းသူျပည္သားတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို သိမ္းႀကံဳးအရယူကာ

ႀကံ့ဖြတ္ပါတီ၊ NLD ပါတီတို႔ကို ေနာက္ေကာက္ခ်၍  ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၏ အာဏာရပါတီအျဖစ္ သစ္လြင္ေသာဒီမိုကေရစီပါတီႀကီး

မဲအျပတ္အသက္ျဖင့္ အႏိုင္ရရွိသြားေလေတာ့သည္။

ဦးလင္းေရာင္ကား သမၼတျဖစ္ေလၿပီ။

သမၼတႀကီး ဦးလင္းေရာင္

သမၼတႀကီးဦးလင္းေရာင္ကား ေတာ္၏။ ထက္၏။ အင္မတန္ျပတ္သား၏။

၄င္း သမၼတႀကီးအျဖစ္ က်န္းသစၥာက်ိန္ဆိုေသာေန႔မွာပင္ ၄င္း၏ အစိုးရအဖြဲ႕ထဲတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ဘိုးေအႀကီးမ်ားကို ဆြဲထည့္၏။

သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုးတို႔ မရွိေတာ့သျဖင့္  သခင္တင္ျမ၊ ..... တို႔ကို အႀကံေပးအျဖစ္ခန္႔၏။

သမၼတႀကီးကား အေျမာ္အျမင္ႀကီးလွသည္။

၄င္း၏ ေရွ႕မွ ႀကံ့ဖြတ္သမၼတ၏ အားနည္းခ်က္၊ ေပ်ာ့ကြက္၊ လစ္ဟာခ်က္မ်ားကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္၍ ၄င္းလက္ထက္မွာ ထိုသို႔မျဖစ္ရေလေအာင္ စီမံႏိုင္၏။

အမွန္စင္စစ္ ..  သမၼတႀကီး၏ ဒီမိုကေရစီ (1.0) ဗားရွင္းဆိုသည္ကား .....

ဒီမိုကေရစီ (1.0) ဗားရွင္း

ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို အသံုးမျပဳမီ ပထမ ေျခာက္လအတြင္း ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ျဖင့္ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ လုပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သတည္း။

ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေရာေထြးျခင္း မဟုတ္။ ေပါင္းစပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

ဆိုလုိသည္မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ မစတင္မီ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို က်င့္သံုးျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကြန္ျမဴနစ္လိုလို ဒီမိုကေရစီလိုလို ပူးတြဲက်င့္သံုးျခင္းမဟုတ္ေပ။

ရည္ရြယ္ခ်က္ကား. ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အရိုးစြဲေနေသာ အက်င့္ပ်က္မႈမ်ား၊ ျခစားမႈမ်ား၊ ႏိုင္လိုမင္းထက္လုပ္မႈမ်ား၊ စည္းကမ္းမဲ့မႈမ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ လမ္းစဥ္ျဖင့္ အျမစ္ဖ်တ္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးကာမွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ အႀကံျဖစ္ေလသည္။

နာမည္ထြက္ေနေသာ ခရိုနီမ်ားကို ေသခ်ာေအာင္ စစ္၏။

အျပစ္ရွိေၾကာင္းမွန္လွ်င္ ျပည္သူေရွ႕တြင္ စီရင္၏။  ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ျပည္သူပိုင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ သိမ္း၏။

ဤသို႔ျဖင့္ ခရိုနီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကုန္သြားေသာအခါ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာလည္း အေတာ္အတန္ပင္ ေတာင့္တင္းလာ၏။

ဤနည္းျဖင့္ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာမ်ား အရင္စုေဆာင္း၏။

ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာမ်ား ေတာင့္တင္းလာသည့္ေနာက္တြင္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား လုပ္ခလစာမ်ား အဆေပါင္းမ်ားစြာ တိုးျမင့္ေပး၏။

ထိုသို႔ တိုးျမင့္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿမိဳင္နက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ေတာ့၏။

ပထမဦးစြာ လူတစ္ေယာက္ ဖုန္းတစ္လံုးႏႈန္းျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္၏။

ထို႔ေနာက္ .. ႏိုင္ငံေတာ္ ဆက္သြယ္ေရး PCO ဖုန္းဆိုင္ေလးမ်ားကိုျဖဳတ္ၿပီး ၄င္းတို႔ေနရာတြင္ ေခြးေခါင္းဓားစက္မ်ား တပ္ဆင္၏။

ပိုက္ဆံေတာင္းေသာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္မ်ား၊ ရဲမ်ား၊ အစိုးရ ရံုး၀န္ထမ္းမ်ား၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အမႈိက္ပစ္သူမ်ား၊ ခါးပိုက္ႏႈိက္မ်ား၊ သူခိုးမ်ားအား  လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားျဖင့္ မွတ္တမ္းရယူေစၿပီး အျပစ္ထင္ရွားပါက နီးရာ ေခြးေခါင္းဓါးစက္မ်ားတြင္ ခ်က္ခ်င္းစီရင္၏။

အႀကီးစား လာဘ္ေပးလာဘ္ယူလုပ္သူမ်ား၊ တရားေရး၀န္ထမ္းမ်ားကိုကား မိသားစုႏွင့္ ခ်ီ၍ ေဆြ ခုႏွစ္ဆက္ မ်ဳိးခုႏွစ္ဆက္ ျပစ္ဒဏ္ခက္မည္ဟု ထုတ္ျပန္၏။ တကယ္လည္းလုပ္၏။

ဤသို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအတြင္းမွ ခ်စားမႈမ်ား၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား၊ အက်င့္ပ်က္မႈမ်ား၊ စည္းကမ္းမရွိမႈမ်ားမွာ

ေျခာက္လအတြင္း လံုးလံုး ကင္းစင္သြားေလေတာ့သည္။

ျပည္သူမ်ား၏ လူေနမႈ ဘ၀မ်ားလည္း ျမင့္မားလာသကဲ့သို႔  စိတ္ဓာတ္ခြန္အားမ်ားလည္း ျမင့္မားလာေလသည္။

သမၼတႀကီး၏ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေျခာက္လအတြင္း အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲသြားေသာ

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုးတက္မႈအား ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ အံ့မခန္း ျဖစ္ၾကကုန္ေလသည္။

တရိပ္ရိပ္ျဖင့္ တိုးတက္လာေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ပံုရိပ္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံလိုေသာ

ႏိုင္ငံျခား လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွာ တန္းစီ၍ ေစာင့္ရေလ၏။

အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ေပါမ်ားလာေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပည္ပေရာက္အတတ္ပညာရွင္ အသိပညာရွင္လူငယ္မ်ား ျပန္လာၾကသျဖင့္ ေခတ္မီေသာ လူစြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ားလည္း လံုေလာက္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္

ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွာ သမၼတႀကီးႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရအဖြဲ႕ကို ဖင္ယက္၍ ေပါင္းၾကရေလသည္။

အေမရိကန္လိုု ႏိုင္ငံမ်ားမွ အစ ယခင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိတ္ထားခဲ့ေသာ ဆန္ရွင္္အတြက္ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါေၾကာင္း

ဒူးေထာက္ေျခသလံုးဖတ္ၿပီး ေတာင္းပန္ၾကရေလသည္။

ယခင္အစိုးရလက္ထက္က ဆန္ရွင္အတြက္ ကိုယ့္ဘက္က ေအာက္က်ဳိ႕ခဲ့ရေသာ္လည္း..

ယခုအစိုးရလက္ထက္တြင္ သူတို႔ကပင္ ျပန္ေတာင္းပန္ေနရျခင္းကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္

လက္ရွိအာဏာရပါတီ၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေစသည္။

ေနာက္လိုက္ေကာင္းေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေပၚလာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္

အစြမ္းကုန္ ဖူးပြင့္ေတာ့မည့္ ေဆာင္းမနက္၏ ႏွင္းဆီပြင့္ပမာ လန္းဆန္းတက္ၾကြကုန္ေတာ့သည္။

တာ၀န္သိေသာ ျပည္သူ၊ သစၥာရွိေသာ တပ္မေတာ္၊ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖစ္

သမိုင္းတစ္ေခတ္ကို ဆန္းသစ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေလၿပီ။

တိုင္းျပည္ကား အရာခပ္သိမ္းေျပာင္းလဲေလၿပီ တကား..။

ဆိုရပါလွ်င္...

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ထက္ျမက္ေသာ ေခါင္းေဆာင္၏ စီမံမႈေအာက္တြင္ မီးလွ်ံၾကားမွ ႏိုးထလာေသာ ဖီးနစ္ငွက္ကဲ့သို႔

ေကာင္းကင္သို႔ ပ်ံတတ္ရန္ ေတာင္ပံခက္ေလၿပီ...။

(ဆက္ပါမည္)