တစ္ေန႔မွာ ဒီေနရာေလးကို ကၽြန္မတို႔လည္း ေရာက္လာၾကရအံုးမွာပါ

ေန၀င္ဆည္းဆာကို ခံစားရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ႔ကၽြန္မ " အမ စားစရာေတြ ေနာက္ကလာပို႔လိမ္႔မယ္ " ဆိုတဲ႔ စကားသံေလးေၾကာင္႕ အေတြးဆေတြကို အနားေပးလိုက္ရပါတယ္ ။ ကၽြန္မ စင္ကာပူႏိုင္ငံကို ခဏေရာက္ေနသူပါ ။

ဒီေန႔ေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္ေဘးခ်င္းကပ္ေနလာတဲ႔ ေမာင္ေလးက ညေနအလုပ္ဆင္းခ်ိန္ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္လို႔ လာေခၚတာနဲ႔ ေမာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ညေနဆည္းဆာအလွကို ခံစားရင္း ကမ္းေျခက စာေသာက္ဆိုင္တန္းေတြကို ရွိရာကို ေရာက္လာခဲ႔ၾကပါတယ္ ။ ထိုင္ဖို႕ေနရာ ရဖို႕အေတာ္ေလးရွာၿပီး ကၽြန္မကို ထိုင္ေစာင္႕႔ခိုင္းၿပီး ေမာင္ေလးက စားစရာေတြကို သြားမွာပါတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ျပင္ကိုေငးေမာရင္း အေတြးေတြကို နယ္ခ်ဲ႕ေနမိျခင္းပါ ။  အစားေသာက္ေတြကို ေစာင္႔ေနစဥ္ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ စကားေလးတေျပာေျပာနဲ႔ ေမာင္ေလးက သူစင္ကာပူမလာခင္က အေၾကာင္း အရာေတြဆီကို ေရာက္ရွိသြားခဲ႔တယ္ ။

" မႀကီးရာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမလာခင္ကဆို အေဒၚေတြဆီကေတာင္းလိုက္ ၊ ဦးေလးေတြဆီက ေတာင္းလိုက္ ၊ မိဘေတြဆီ ေတာင္းလိုက္သံုးလာခဲ႔တာေနာ္ ။ ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေငြေလးနဲ႔ အားလံုးကို ျပန္ၿပီးပို႔ႏိုင္ခဲ႔ၿပီေလ။ ယူသူရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ ေပးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတာ္ေတာ္ ကြာတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္မိဘ ကိုယ္အေဒၚ ဦးေလး ေတြကို ကိုယ္က ျပန္ကန္ေတာ႕ရတဲ႔ ဖီလင္က ပိုခံစားလို႔ေကာင္းတယ္ ။ ေပးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပီတိေလးက ပိုေကာင္းတယ္ မႀကီးရယ္ "

ရုတ္တရက္ ကၽြန္မ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ မသိေအာင္ ဆြံ႕အသြားမိတယ္ ။ သိပ္ကိုတန္ဖိုးရွိတဲ႔ စကားစုေလး တစ္ခုဆိုတာကိုေတာ႔ ရင္ထဲက ပီတိေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္ ။ ေနာက္ေမာင္ေလးက ဆက္ေျပာတယ္ ။

" ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ီတီအိုင္တက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္တုန္းကဆို ဆိုက္ကယ္ အရမ္းစီးခ်င္တယ္ ။ အိမ္ကလည္း၀ယ္ေပးႏိုင္တဲ႔ အေျခေနရွိတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ၀ယ္မေပးခဲ႔ဘူး ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စိတ္ထဲက တမင္၀ယ္လို႔ရတာကို ၀ယ္မေပးဘူးေပါ႔ စိတ္ေတြဆိုး မိတယ္ ။ခုေလ ကၽြန္ေတာ္ ညီေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ၀ယ္ေပးႏိုင္ၿပီ ။ ဒါေပမယ္႔ မ၀ယ္ေပးခ်င္ဘူး ။ မူးၿပီးမ်ားေမာင္းခဲ႔ရင္ ၊ ကေလးခ်င္းေတြ အၿပိဳင္စီးတာမ်ိဳးေတြဆိုရင္ ဆိုတဲ႔ ပူပန္မွဳေတြ ရင္ထဲကို တန္းစီေရာက္လာတယ္ မႀကီးေရ "

သူအမွန္တကယ္ မိဘေနရာကို မေရာက္ေသးတာေတာင္ မိဘတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြကို ေတြးတတ္ ၊ ျမင္တတ္ေနပါၿပီလားဆိုတဲ႔ ပီတိအၿပံဳးေလးနဲ႔ နားေထာင္ေနမိပါတယ္ ။ အလုပ္နဲ႔အခ်ိန္ဆိုတဲ႔သမားေတာ္က နားလည္ခံစားတတ္ေအာင္ ေသခ်ာတဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို လက္ေတြ႕သင္ေပးလိုက္တယ္ဆို ပိုမွန္ပါလိမ္႔မယ္ ။

ကၽြန္မတို႔ ငယ္ငယ္ကလူႀကီးေတြကို အျပစ္ျမင္မိတာေတြ ၊ ေတြးမိခဲ႔တာေတြက ကၽြန္မတို႕တစ္ေန႔ ေတြးေတာ ပူပန္ရမယ္႔ ရမယ္႕ ကိစၥေတြဆိုတာကို ႀကိဳတင္ခံစားသိျမင္ခဲ႔ရင္ မိဘေတြကို အျပစ္ျမင္မိမွာလား လို႕ မဆီမဆိုင္ေတြးမိ လိုက္ပါေသးတယ္ ။ တကယ္ေတာ႕ လူႀကီးဆိုတဲ႔သူေတြရဲ႕ အေတြးေခၚေတြ ေနာက္က် က်န္ခ်င္က်န္ခဲ႔ပါမယ္ ။ သူတို႔ ရခဲ႔တဲ႔ အေတြ႕ႀကံဳေတြဟာ

ကၽြန္မတို႕ လူငယ္ေတြ အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႔ ရတနာေတြဆိုတာ လူငယ္ေတြ သေဘာေပါက္ နားလည္ ေစခ်င္မိပါတယ္ ။ တစ္ေန႔မွာ ဒီေနရာေလးကို ကၽြန္မတို႔လည္း ေရာက္လာၾကရအံုးမွာပါ ။ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳမွ ပိုသိတယ္ဆိုတာမွန္ေပမယ္႔ အမွားေတြကို ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳမွ ျပင္ဆင္ရတာထက္ သိရွိနားလည္ ႀကံဳခဲ႔ဘူးသူေတြက ေျပာဆို ေထာက္ျပတာမ်ိဳးေတြကို အေလးထား မွတ္သားဆင္ျခင္ ျခင္းအားျဖင္႕ လူႀကီးနဲ႔ လူငယ္ၾကား ျဖစ္ပြားတတ္တဲ႔ နားလည္မွဳ လြဲေခ်ာ္ျခင္းေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေလး ေတာင္းေနမိပါေတာ႔တယ္ ။