ရွင္ေဗာဓိဓမၼ - အဦးဆံုး ဇင္ဆရာ

by Zay Ya on Sunday, March 18, 2012 at 12:45pm ·

ေဗာဓိဓမၼ ဟာ က်ေနာ့ ႏွလံုးသား ရဲ႕ ေထာင့္ တစ္ေနရာ မွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ အေၾကာင္း ကို အျခားသူ ေတြထက္ နည္းနည္း ပိုျပီး အေလးအနက္ထား ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ပိုျပီး ခက္ခဲတာ ရွိတယ္။ အဲ့ဒါက သူ႕ဘဝ အေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္ စာေရးထား ခဲ့တာ မရွိဘူး ။ အဲ့လိုပဲ - သူ႕ဓမၼ ကိုလည္း သူ ကိုယ္တိုင္ စာ ေရးသား ခဲ့သူ လည္း မဟုတ္ဘူးရယ္။ အဲ့လို စာနဲ႔ ေပနဲ႔ ရွိမေနတဲ့ သူအမ်ားရဲ႕ ထံုးစံ အတိုင္း တပည့္သာဝက အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဖြင့္ဆို စကားေတြသာ က်န္ရစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ - ေဗာဓိဓမၼ လို႔ ေျပာရင္ သူ႕အေၾကာင္း က ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္း မဟုတ္ေနဘူး။ တစ္ ပိုင္း တစ္စ တိုနန္႔နန္႔ မရွိဘူး။ အစဥ္အလာ မွာ ပံုျပင္ ရွည္ ေျပာသလို ေျပာတတ္ ၾကပါ တယ္။ ေျပာသမ်ွ လည္း မတူမညီ ရွိေနတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပား ေနတတ္ တယ္။


ရွင္ေဗာဓိဓမၼ ေဟာေျပာ ခဲ့တယ္ လို႔ ယူဆ ရတဲ့ က်မ္းစာေတြ ရွိပါတယ္။ သုေတသီ အမ်ားက အဲ့သည္ ေခတ္ အခ်ိန္ အခါ ကို တိုက္ဆိုင္ျပီး -သူက လြဲလို႔ အျခား မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္ နဲ႔ - အခ်ိဳ႕ က်မ္းစာေတြ ကို ေဗာဓိဓမၼရဲ႕ အဆိုေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳ ထား တယ္။ က်ေနာ္ သုေတသီ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲ့ဒီ က်မ္းစာေတြ အေၾကာင္း အဓိက ထားျပီး မေျပာဘူး။ ေဗာဓိဓမၼ အေၾကာင္းပဲ ေျပာပါမယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ေလး ရာစုႏွစ္ အေက်ာ္က ေဗာဓိဓမၼ ေလာင္းလ်ာ ကို ေမြးတယ္။ အိႏၵိယျပည္ ေတာင္ပိုင္း က ဘုရင္တစ္ပါးရဲ႕ သားေတာ္ ျဖစ္တယ္။ အဲ့သည္ ေခတ္ အခါ အေျခအေနအတိုင္း - တိုင္းျပည္ ခြဲျခား မင္းျပဳေနတာမို႔ - တိုင္းျပည္ အမည္က Pallavas လို႔ ေခၚတယ္။ ေဗာဓိဓမၼဟာ အဲ့ဒီ တိုင္းျပည္ ဘုရင္ရဲ႕ တတိယ ေျမာက္ သားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အသိဥာဏ္ ပညာ ၾကြယ္ဝတဲ့ အျပင္ အတတ္ပညာ လည္း တတ္ကၽြမ္း ျပည့္စံုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ မျဖစ္ ခင္မွာတင္ တိုင္းျပည္ နန္းစည္းစိမ္ ကို စြန္႔ခြာ လာခဲ့တယ္။

ဒီေနရာ မွာ စြန္႔ခြာ တယ္ ( Renouncing )  ဆိုတာ ကို နားလည္ ေစခ်င္ ပါတယ္။ တုိင္းျပည္ စည္းစိမ္ ကို စြန္႔ခြာတာဟာ  တိုင္းျပည္ စည္းစိမ္ ကို ဆန္႔က်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ လူအမ်ား ျပဳ ေနက် စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ခံစား၊ စံစားမႈ အျဖစ္ ကို မႏွစ္ျမိဳ႕တာ၊ ခါးသီးတာ လည္း မဟုတ္ ဘူး။  လူေဘာင္ လူ႕ရာ အတြက္ သူ႕ အေနနဲ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္တာ ကိုသာ ဆိုလို ပါတယ္။ လူေရး လူရာ ဟာ သူနဲ႔ မသက္ ဆိုင္ေန ဘူး။ သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ ေနတာက - သူ႕ရဲ႕ ဓမၼ ကို သိျမင္ေရး ပဲ။ ေသျခင္းတရား အေပၚ ေကာင္းေကာင္း ရွဳျမင္ႏိုင္ေရး ပဲ။ ေသျခင္း တရား (မရဏ) ဟာ ဓမၼ ခရီးသြား တိုင္း ကို ႏိႈးဆြေပးတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ခင္ဗ်ား သတိျပဳ မိရဲ႕လား မေျပာတတ္။ Bertrand Russell ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္း  - "ေသျခင္းတရား သာ မရွိရင္၊ ကမၻာ မွာ ဘာသာ (Religion) ဆိုတာ ေတြလည္း ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး" လို႔ ဆို တယ္။ ဒီစကား မွာ မွန္ကန္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ပါပါ တယ္။ -- သူ႕စကား က မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အျပည့္အဝ  သေဘာ မတူဘူး။  ဘာသာေရး ဟာ သူေျပာတဲ့ ေသျခင္းတရား တစ္ခုတည္း အေပၚမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီ ထက္ က်ယ္ျပန္႔ ေနေသး တယ္။

စင္စစ္ ဘာသာေရး မွာ ေသျခင္းတရား အေၾကာင္း တစ္ခုတည္း အျပင္၊ ခ်မ္းေျမ့မႈ သေဘာ လည္း ရွိတယ္။ သတၱဝါ ၊ေလာကဓာတ္ တည္ရွိေန တဲ့အတြက္  တည္ရွိေနျခင္း တရား သစၥာ လည္း ရွိေနပါမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသျခင္း တရား မရွိတဲ့ အဲ့ဒီ ဘဝ ေတြမွာ အဲ့ဒီ သစၥာ တရား (ဝါ) ခ်မ္းေျမ့မႈ ကိုလည္း တစ္နည္း တစ္လမ္း ရွာေဖြ ေနၾကဦးမွာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာသာတရား ကေတာ့ ရွိေနဦးမယ္။ ပသို႔ ဆိုေစ - Bertrand Russell ရဲ႕ အဆိုက မွန္ကန္ပါတယ္။ ေသျခင္း တရားသာ မရွိရင္ ဘာသာေရး ကို စိတ္ဝင္စားမယ့္ လူဟာ ကမၻာမွာ အေတာ့္ ကို နည္းပါး သြားမွာပဲ။ ေသျခင္းတရား ကသာ အမ်ား သူငါ အတြက္ ဘာသာေရး ကို စိတ္ဝင္စားဖို႔ ႏိႈးဆြ ေပးႏိုင္ဆံုး အရာပဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ?



ေဗာဓိဓမၼ  တိုင္းျပည္ ကို စြန္႔ခြာ မလာခင္က သူ႕ ခမည္းေတာ္ ကို ခြင့္ပန္ ခဲ့တယ္။
"ဖခင္၊ အေဖ က်ေနာ့ကို ေသျခင္းတရားက မကယ္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ အဲ့ဒါ အမွန္ဆိုရင္ က်ေနာ့ကို အေဖ မတား ပါနဲ႔။ ေသျခင္း တရား ကို လြန္ေျမာက္မယ့္ အရာ က်ေနာ္ ရွာေဖြခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ့ ကို ရွာေဖြ ခြင့္ ျပဳပါ။"

အဲ့စကား ေျပာခ်ိန္ က အေရွ႕တိုင္း အိႏၵိယ တစ္ခြင္မွာ ရာသီဥတု သာယာ ေတာက္ပ ေနတဲ့ အခ်ိန္။
သူ႔ ခမည္းေတာ္က တခဏ ေတြေဝသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ -

"ေကာင္းပါျပီ။ ငါ့့သား --  ငါ မင္းကို မတားဘူး။ ငါ မင္းကို ေသျခင္းတရားက မကယ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ အမွန္ပဲ ။ မင္း သြားရမယ့္ လမ္းမွာ ငါ့ေမတၱာေတြ ျပည့္လ်ွမ္းေနပါေစ။ ငါ့ေမတၱာ ေၾကာင့္ မင္းရဲ႕လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း သြားႏိုင္ပါေစ။ မင္းနဲ႔ ခြဲခြာ ရတာမို႔ ဝမ္းနည္း ေဒါသ ျဖစ္ရရင္ အဲ့ဒါ ငါ့ကိစၥ၊ ငါ့ဒုကၡ၊ ငါ့ျပႆနာ ပဲ ျဖစ္တယ္။ ငါ့ တြယ္တာမႈ ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မင္းကို  ဒီတိုင္းျပည္ ရဲ႕ အရွင္ ဧကရာဇ္ အျဖစ္ ငါ ေမ်ွာ္လင့္ ထားခဲ့တယ္။ ဒီ Pallavas တိုင္းရဲ႕ ဘုရင္တကာ့ ဘုရင္ ျဖစ္ေစခ်င္ ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု - ဒီထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္ တဲ့ လမ္းကို ငါ့သား ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီ။ ေကာင္းပါျပီ။ သြားႏိုင္ပါတယ္။"

-- အဲ့လိုနဲ႔ ေဗာဓိဓမၼဟာ သူ႔တိုင္းျပည္ကို စြန္႔ခြာခဲ့တယ္။

 ရွင္ေဗာဓိဓမၼဟာ ေဂါတမဗုဒၶရဲ႕ တပည့္သား ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ သတိျပဳမိဖို႔ ေျပာစရာတစ္ခု ရွိတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶဟာ သူ႔သာသနာ မွာ ဘိကၡဳနီ ရဟန္းမေတြ ကို လက္ခံဖို႔ ေႏွာင့္ေနွးခဲ့တယ္။ ဘိကၡဴနီ သာသနာကို ေနာက္က်မွ လက္ခံခဲ့တယ္။ ဒါေပတဲ့ - ေဗာဓိဓမၼ ကေတာ့ ရဟန္းမ တစ္ပါး ထံမွာ တပည့္ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့သည္ ရဟန္းမ ထံမွာပဲ ဥာဏ္ အလင္း ရခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ရဟန္းမဟာ မထင္မရွားပဲ ။ ရွင္ေဗာဓိဓမၼ ေၾကာင့္သာ သူ႕အမည္ ကို တြဲစပ္ မွတ္မိေနၾကတယ္။ ဒီ ဘိကၡဴနီမ အမည္က Pragyatara လို႔ ေခၚပါတယ္ ။ သူ႕အေၾကာင္းကို မ်ားမ်ားစားစား သိပ္ မသိဘူး။ မွတ္တမ္း မရွိဘူး။ အလြန္ဆံုးက - ရွင္ေဗာဓိဓမၼ ကို တရုတ္ျပည္ ေစလႊတ္ ခဲ့တယ္ ဆိုတာ တစ္ခုတည္း ။ အဲ့သည္ အခ်ိန္က တရုတ္ျပည္ကို ဗုဒၶဘာသာ က်မ္းစာေတြ ေရာက္ရွိေန တယ္ ။ ႏွစ္ေျခာက္ရာ ေလာက္ ရွိေန ပါျပီရယ္။ ဒါေပမယ့္ ပဋိပတ္ သမားထက္ ပဋိယတ္ သမားေတြ မ်ားတယ္။ ဆုိလိုတာက က်မ္းစာကိုင္ သမားေတြ သာ မ်ားတယ္။ က်မ္းဂန္စြဲ လူအမ်ားရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဝိဝါဒ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားတယ္။ အနက္ဖြင့္ ဆိုခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲေနတယ္ ။ ေပါက္ေရာက္မႈ မရွိဘူးရယ္ ။ ဒီအေၾကာင္း ကို ျမင္တဲ့ အတြက္ ဘိကၡဴနီမ Pragyatara ဟာ ရွင္ေဗာဓိ ဓမၼ ကို ေစလႊတ္ တာ ျဖစ္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

တရုတ္ျပည္မွာ အဲ့ အခါက ကြန္ျဖဴးရွပ္ဝါဒ အားေကာင္းတယ္။ တရုတ္ျပည္သူ ေတြ ကလည္း သူ႕ဝါဒ ေအာက္ မွာ ေမာဟိုက္ ေနၾကျပီ ရယ္။ ဘာလို႔ဆို - စင္စစ္ ကြန္ျဖဴးရွပ္ ဟာ ကိုယ္က်င့္ ေဗဒ သမား သက္သက္။ သူအယူဝါဒ ေအာက္မွာ အက်င့္သီလေတြ ေတာ့ ရွိမယ္။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေစာင့္ထိန္း မႈေတြ ရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္း ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က - ဘဝရဲ႕ နက္နဲမႈ ကို သိျမင္မႈ မရွိဘူး။  အသိအျမင္ (ဥာဏ္အလင္း) ကို ကြန္ျဖဴးရွပ္ ဝါဒမွာ ဘယ္လိုမွ မရွာေတြ႕ ႏိုင္ဘူးပဲ။ အဲ့လို ရွာမေတြ႕ႏိုင္ေအာင္လဲ အတြင္းသႏၱာန္ ရဲ႕ ေအးျငိမ္းမႈ (သႏၱိ) ကို သူ႕ဝါဒက အေရးမထားဘူး။ ျငိမ္းေအးမႈ ကို ပစ္ပယ္ထားသူ လို႔ေတာင္ ေျပာရ လိမ့္မယ္။ "အရာအားလံုး ဟာ ျပင္ပ မွာ ဆက္ႏြယ္ျပီး သား ရွိတယ္။ အဲ့ဒါကို ျပဳစု ရမယ္။ ပ်ိဳးေထာင္ရမယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အလွပဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ ရမယ္" ဒီလိုပဲ သူ ျမင္ထား ခဲ့တယ္။ ဒီ ဝါဒ ကလည္း တရုတ္ျပည္မွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားေကာင္း ခဲ့ပါတယ္။ ကေန႔အထိပဲ။

ေလာက္ဇူ၊ ေခ်ာင္ဇူ၊ လီဇူ တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ ေတြလည္း မရွိဘူး မဟုတ္ - ရွိတယ္။ ကြန္ျဖဴးရွပ္ မတိုင္ခင္- ကြန္ျဖဴးရွပ္နဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ - ရွိေန တယ္။  ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြဟာ ဆရာသခင္ အျဖစ္ ထက္၊ ပုဂၢိဳလ္ထူး ေတြ အျဖစ္ သာ သီးျခား ရွိ ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တရုတ္ ျပည္သူ ေတြ ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး အတြင္းကို ထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္ ရာမွာ ကြန္ျဖဴးရွပ္နဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ မေနၾကဘူးပဲ ။ ကြန္ျဖဴးရွပ္ ဝါဒကို တန္ျပန္ တိုက္ခိုက္ မေနဘူး။ ဒီ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ တရုတ္ျပည္သူေတြ ႏွလံုးသား မွာ တစ္စံုတစ္ခု လစ္ဟာေနပါတယ္။ အသက္ နာမ္ ခႏၶာ မရွိဘဲ ရုပ္ခ်ည္း သက္သက္ ဘယ္သူမွ အသက္ ရွင္သန္ မေနဘူး မဟုတ္လား ။ ေလာကမွာ နာမ္တရား ဆုိတာ မရွိ - ရုပ္တရားသာ ရွိတယ္ လို႔ ခင္ဗ်ား စျပီး ေတြးျပီ ဆိုပါေတာ့ - အဲ့လို ရွိျပီ ဆိုတာနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဘဝဟာ ရုတ္ျခည္း အဓိပၸာယ္ မဲ့သြားမွာပဲ။  ရုပ္၊နာမ္တို႔ရဲ႕ တရား မရွိ ရင္ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ ေထာက္တည္ရာ မရေတာ့ဘူးပဲ။ အေၾကာင္းက - အပင္ တစ္ပင္ရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ကို ျဖတ္ခ် လိုက္ရင္  အပင္ေသသြားတယ္။ အဲ့လိုပဲ ရုပ္နာမ္ တြဲစပ္ ဘဝ ဖြံ႕ထြား စည္ပင္ေနရာကို နာမ္ အေၾကာင္း ပစ္ပယ္ လိုက္တာ နဲ႔ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အျမင္မွာ ရုပ္ခ်ည္း သက္သက္ ငံုးတိတိ က်န္ရစ္ခဲ့တာ မို႔လို႔ပဲ ။ နာမ္တရားကို ပစ္ပယ္တဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ား အသိတရားကို ပစ္ပယ္ လာ မယ္။ အသိတရားကို ပစ္ပယ္ရင္ ခင္ဗ်ား မွာ အျမင္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္။ အျမင္ မရွိရင္ - အလင္းမရွိ၊ အေမွာင္သာ အတိျပီး ေနေတာ့တယ္။

ကြန္ျဖဴးရွပ္ဟာ ဆင္ျခင္မႈ အဓိက ဝါဒီ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကီးျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ လည္း ဟုတ္တယ္။ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ကိုယ့္က်င့္ သီလ ေဟာေျပာခ်က္ ေတြဟာ မွားေနပါတယ္။ ဒါကို ေလာက္ဇူ၊ ေခ်ာင္ဇူ၊ လီဇူ တို႔လို သီးျခား ပုဂၢိဳလ္ အမ်ားက သိနားလည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရို႕ ဒီလို သိနားလည္ ထားရံု တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ကလြဲလို႔ - အျခားသူ အမ်ားအေပၚ ေဟာၾကားႏိုင္ဖို႔ - သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ က ဆရာသခင္ မဟုတ္ဘူး ရယ္။ ဂိုဏ္း ဂဏ ၊ ဝါဒ သမားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာ ကိုးကြယ္မႈ အေနနဲ႔ေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး။ သူ႔ ေတာ သခၤမ္း၊ ေက်ာင္းမွာ မိမိတို႔ ဘာသာ မိမိတို႔ သီတင္းသံုးေနတဲ့သူ ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေဗာဓိဓမၼ တရုတ္ျပည္ ေရာက္လာတဲ့အခါ - သူ႕ရဲ႕ ဓမၼဟာ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို တရုတ္ျပည္သူေတြ ရဲ႕ ႏွလံုး သည္းပြတ္ ျဖစ္ သြား ခဲ့တယ္။ ရာစုႏွစ္နဲ႔ ခ်ီေအာင္ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ ခဲ့သူ ေတြလို၊ အငမ္းမရ ဝါးမ်ိဳ စားသံုး ၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မိုးေခါင္ေနရာ ရပ္ဝန္း မွာ ေဗာဓိဓမၼ ဟာ တျဗဳန္းျဗဳန္း ရြာက်လာတဲ့ မိုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ မေမ်ွာ္မွန္း ထား ႏိုင္တဲ့ နည္းနဲ႔ ေဗာဓိဓမၼ ဟာ တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးႏိုင္ခဲ့တယ္။


To be continued.
...............
~ Osho
...............
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
..............