ေမတၱာဟူသည္ ...
|
11:30 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
သူ႕အတန္းထဲကကေလးေတြနဲ႔ ဂိမ္းတစ္ခုေဆာ့ဖို႔ စီစဥ္ခဲ႔တယ္။
အတန္းထဲမွာရွိတဲ့ကေလးတိုင္းဟာ ေက်ာင္းကိုလာတိုင္းအာလူး
ထည့္ထားတဲ့ အိတ္တစ္လံုးစီယူလာရမယ္လို႔ဆရာမကေျပာတယ္။
အာလူးတစ္လံုးစီမွာသူတို႔သိပ္မုန္းတယ္ဆိုတဲ့လူရဲ႕နာမည္ကိုေရး
ရမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔တစ္ေယာက္စီရဲ႕ အိတ္မွာပါမယ့္ အာလူး
အေရအတြက္ဟာ သူတို႔ လူဘယ္ႏွယ္ေယာက္ေလာက္မုန္းသလဲ
ဆိုတာေပၚမွာမူတည္ေနတယ္။
ေနာက္ေန႔မွာ ကေလးတုိင္းဟာ နာမည္ေရးထားတဲ့ အားလူးေတြကိုယ္စီသယ္လာၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕က(၂)လံုး၊
တခ်ိဳ႕က် (၃)လံုး၊(၅)လံုးထိယူလာတဲ့လူေတာင္ ရွိတယ္။ ဆရာမက အဲဒီအာလူးအိတ္ကို
သူတို႔ဘယ္သြားသြား
ကုိယ္နဲ႔မကြာ ယူသြားရမယ္လို႔ မွာတယ္။ အိမ္သာတက္ရင္လည္းမခ်န္ခဲ႔ရဘူး။
တစ္ပတ္တိတိလုပ္ရမယ္တဲ႔။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ကေလးတခ်ိဳ႕က စၿပီး
ေစာဒကတက္လာတယ္။အာလံုးအပုတ္ေတြကေနအနံ႔ထြက္
လာၿပီကိုး။ တခ်ိဳ႕က် အာလူး(၅)လံုးေတာင္သယ္ရတာဆိုေတာ့ ေလးလံေနၾကတာေပါ႔။
တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့ဂိမ္းကၿပီးၿပီေလ။
ဒါေၾကာင့္ ကေလးေတြလည္း စိတ္လက္ေပါ႔ပါးသြားတာေပါ႔။
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တစ္ပတ္လံုးလံုး အာလူးအိတ္ႀကီး
သယ္ၿပီးေလွ်ာက္သြားေနတာဘယ္လုိခံစားရလဲလို႔ဆရာမကေမးေတာ့
သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ႔အေတြ႕ အၾကံဳေတြကို ေျပာျပၾကတယ္ ။
ဘယ္ကိုပဲသြားသြား အဲဒီ ေလးလည္း
ေလးနံလည္းနံတဲ့ အားလူးအိတ္ႀကီးကို ဘယ္သူက သယ္သြားခ်င္ၾကမွာတုန္း။
ဒီေတာ့ ဆရာမက ဒီဂိမ္း ကစားရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရွင္းျပတယ္။အခုမင္းတို႔
ခံစားခဲ႔ရတဲ႔ အေျခအေနဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့လူတစ္ေယာက္ေပၚမွာထားတဲ့ အာဃာတ
အမုန္းေတြကို သားတုိ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာထည့္ၿပီး
ေလွ်ာက္သြားေနတာနဲ႔ တူတယ္။ အကယ္၍ အဲဒီအာလူးပုတ္ရဲ႕ အနံ႔အသက္ကို
တစ္ပတ္ေလးေတာင္မွ မခံႏိုင္ဘူး
ဆိုရင္ သားတို႔စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။
အမုန္းအာဃာတေတြကို မင္းတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာဘ၀တေလွ်ာက္လံုး
သယ္သြားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။
လူေတြအေပၚမွာထားတဲ့ အမုန္းေတြကို လႊင့္ပစ္လိုက္ပါ။ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး
အဲဒီဒုကၡကို သယ္မသြားပါနဲ႔။
ခြင့္လြတ္ျခင္းဆိုတာ အျမင့္ျမတ္ဆံုး စိတ္ဓါတ္ပါ။မင္း
မႀကိဳက္ဘူးဆိုတဲ႔လူကိုေတာင္ ေမတၱာထားပါ။ေမတၱာစစ္
ေမတၱာမွန္ဆိုတာ ၿပီးျပည့္စံုတဲ႔လူကို ခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မျပည့္စံုတဲ့သူကို
ျပည့္ျပည့္၀၀ ခ်စ္တာပါ။
mail တစ္ခုကို ျပန္လည္ခံစားျခင္းျဖစ္ပါတယ္...........
ရပ္ေ၀းေျမျခားမွာေရာက္ရွိေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕
အမိရင္ခြင္ထဲကညီကိုေမာင္နွမမ်ားအားလံုး........
ေအာင္ျမင္မွဳပန္းတိုင္မ်ား ထာ၀ရဆုပ္ကိုင္နိုင္ပါေစ
လို႔ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးရင္း....................
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ျမမဥၹဴ
ေမမြန္ေက်ာ္
0 comments:
Post a Comment