ႏို၀င္ဘာလအတြက္ ရသအလင္းမွ စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ ေအးမင္းေစာကို ဂုဏ္ျပဳေငြေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ျခင္း

by ရသ အလင္း on Sunday, November 6, 2011 at 11:07pm

 

ဆရာေအးမင္းေစာ အတြက္ ရသအလင္းရဲ႕ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းလႊာ

 ႏို၀င္ဘာလအတြက္ကိုေတာ့ ရသအလင္းက စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ ေအးမင္းေစာကို ဂုဏ္ျပဳေငြေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာေအးမင္းေစာဟာ ႔ အိပ္ရာေပၚမွာ ၁၉၉၂ ကတည္းက မလႈပ္ရွားႏိုင္ပဲ ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနခဲ့ရသူျဖစ္ျပီး ၀တၱဳတို ၊ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ကဗ်ာေတြကို အစဥ္မျပတ္ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေအးမင္းေစာ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳေငြကို ပိေတာက္ပြင့္သစ္အယ္ဒီတာ ကဗ်ာဆရာေမာင္စိမ္းနီတို႔ အိမ္မွာ ဆရာေမာင္စိမ္းနီက ရသအလင္းကိုယ္စားေပးအပ္ေပးခဲ့ျပီး ဆရာေမာင္လင္းရိပ္က ဆရာေအးမင္းေစာ ကိုယ္စား လက္ခံေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေအးမင္းေစာကေတာ့ စကုမွာေနတဲ့ အတြက္ ဆရာ့လက္ခံရရွိ ေၾကာင္းကိုေတာ့ ထပ္မံတင္ျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေအးမင္းေစာ၏ ကိုယ္ေရး အက်ဥ္း

ကေလာင္အမည္-ေအးမငး္ေစာ
အမည္ရင္း-မိုးေအာင္ေဇာ္
အဖအမည္-ဦးေအာင္ေဇာ္ အမိအမည္-ေဒၚခင္စိုး၀င့္
ပညာအရည္အခ်င္း-တတိယႏွစ္(ရူပေဗဒ)
ေမြးသကရဇ္-၁၇.၁၀.၁၉၆၈  
က်မ္းမာေရးေၾကာင့္၁၉၉၂တြင္အိပ္ယာထဲမွာပင္ေန႔ေန႔ ညညေနထိုင္လာသည္မွာယေန႔တုိင္ေအာင္ျဖစ္ပါသည္။
ခါးရိုးက်ည္းေပါငး္ေရာဂါဟုလည္း(တဆင့္စကားျဖင့္)သိရသည္။

၁၉၉၆ခုဇန္န၀ါရီလထုတ္ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂဇင္းအတြဲ၁၂အမွတ္၁တြင္ေဖၚျပပါရွိသည့္  ေဘာ့စနီးယားကဗ်ာျဖင့္စာေပေလာကသို႔
စတင္၀င္ေရာက္ပါသည္။

ယခုအခ်ိန္အထိ ကဗ်ာ၃၉ပုဒ္။ အက္ေဆး၁၄ပုဒ္။ ၀တၳဳတို၃၁ပုဒ္၀တၳဳရွည္၁၃ပုဒ္ေဖၚျပပါရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။

ဆရာေအးမငး္ေစာသည္အမ်တ္၁၂၀၊ေဖာငး္တန္းရပ္၊စကုျမိဳ့၊ မေကြးတိုင္းေဒသၾကီးေနအိမ္တြင္ေဆြမ်ိုးသားခ်ငး္မ်ားႏွင့္ အတူေနထိုင္လွ်က္စာေပအနုပညာမ်ားကို ဆက္လက္ဖန္တီးစြမ္းေဆာင္လွ်က္ရွိပါသည္။

ဆရာ့အေနႏွင့္ေရးခဲ့သမွ်ကဗ်ာမ်ားထဲမွအႏွစ္သက္ဆံုးနွင့္ေက်နပ္အားရဆံုးကဗ်ာမွာ၂၀၁၀ဇူလိုင္လပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂဇင္းတြင္
ပါ၀င္ေသာ(ဖာစီယာ)ကဗ်ာျဖစ္ျပီးအေၾကာငး္မွာႏိုင္ငံျခားအသံလြင့္ဌာနတစ္ခုမွသတင္းတစ္ပုဒ္ကို ၾကားျပီးအစျပဳခံစားမိရာမွထို ကဗ်ာကို၂လခန့္အခ်ိန္ယူျပီးေရးဖြဲ႕ခဲ့ရေသာေၾကာင့္အျခားကဗ်ာမ်ားထက္အားထုတ္မႈ႕ျပဳခဲရေသာေၾကာင့္ အားရေက်နပ္မိပါေၾကာငး္ ဆရာေအးမငး္ေစာမွေျပာပါသည္။


ပိေတာက္ပြင့္သစ္အယ္ဒီတာ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိမ္းနီအိမ္မွာ လက္ခံရရွိေၾကာင္း ကိုယ္စားလက္မွတ္ေရးထိုးေပးၾကျပီး

ဆရာေမာင္လင္းရိပ္၊ဆရာေမာင္စိမ္းနီ၊ ဆရာရင္နီနဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္

+++++++++++++++++++
ရသအလင္းအေၾကာင္း အေထြေထြ

ရသအလင္းရဲ႕ အခ်က္အလက္ အေသးစိတ္ေလးေတြကို ဖတ္ခ်င္ရင္ (၁)

ရသအလင္းရဲ႕ အခ်က္အလက္ အေသးစိတ္ေလးေတြကို ဖတ္ခ်င္ရင္ (၂)

++++++++++++++

ရသအလင္းကို စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့ အႏုပညာခ်စ္မက္သူမ်ားအေနနဲ႔ အထက္မွာေဖၚျပထားတဲ့ လက္ကမ္းစာေဆာင္မွ လိပ္စာမ်ားအတိုင္း ဖုန္းနံပါတ္မ်ား အတိုင္းေသာ္လည္းေကာင္း aestheticlightfoundation@gmail.com (သို႕) yathaalin@gmail.com ကိုေသာ္လည္းေကာင္း e-mail ပို႔ျပီး ဆက္သြယ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။

ယခု Face Book ရဲ႕ Message မွာျဖစ္ျဖစ္၊ မိမိတို႔ Mail လိပ္စာမ်ားကို ၀င္ေရာက္ေရးသားေပးခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။
ရသအလင္းမွ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေက်းဇူးတင္စြာ ေပးပို႔ေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

ရသအလင္းမိတ္ေဆြသစ္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚၾကိဳဆိုလ်က္


ရသအလင္း အမႈေဆာင္အဖြဲ႕


++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာကိုယ္တိုင္သူ႔ဖန္တီးမႈေတြထဲမွာအေက်နပ္ဆံုးလို႔ ေျပာတဲ့ဖာစီယာကဗ်ာကရွည္ကိုရသအလင္းပရိတ္သတ္မ်ားအတြက္
မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္လထုတ္ ပိေတာက္ပြင့္သစ္မွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။၂၀၁၀အတြက္ ထန္းရိပ္ညဳိကဗ်ာဆု ရပါတယ္။
( ဒီကဗ်ာကို ရသအလင္း(၆)လျပည့္ ပြဲမွာ Blogger မိုးျမင့္တိမ္ကလည္း ဆရာေအးမင္းေစာရဲ႕ အႏုပညာကို ဂုဏ္ျပဳေလးစားေသာအားျဖင့္ ရြတ္ဆိုခဲ့ပါတယ္။)


ဖာစီယာ  


ညေနေစာင္းမွာ
ငွက္ေတြ အိမ္ျပန္ၾကတယ္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ေလလႈိင္းက ငါ့ကို ျဖတ္ပိုင္း ျပန္ပို႔တယ္
ထြက္ခြာသြားတဲ့ ဘ၀ျခားတစ္ေနရာမွာ
ေနသာထိုင္သာ ရွိပါရဲ႕လား ဖာစီယာ။

ဒီကမၻာေျမေပၚ
ပိုက္ဆံ၀ါလားေတြ
ကမ္းေျခမွာ အပန္းေျဖေရလႈိင္းစီးေနခ်ိန္
ဒီကမၻာေျမေပၚ
ကႏၲာရဆိုေတာ့
ေလ႐ိုင္းရွိမယ္
အစိုးမရတဲ့ သဲမုန္တိုင္း ရွိမယ္
ဟိုး ေရွးအစဥ္အဆက္
သဲကႏၲာရကို အိမ္လုပ္ေနသူေတြ ရွိမယ္
အခု အဲဒီ “ေဘဒိုအင္း”ေတြရဲ႕ အေသြးအသားေတြဟာ
သဲမုန္တိုင္းၾကားမွာ ပန္းတစ္ပြင့္အျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့ေပါ့
ဖာစီယာ။

မင္းေမြးဖြားလာခ်ိန္မွာ
ေကာင္းကင္ အဇဋာဟာ ျပာလဲ့ေနခဲ့လိမ့္
ေလ႐ိုင္းေတြ အရွိန္တန္႔
သဲမုန္တိုင္းေတြ ရပ္တန္႔
မၾကံဳစဖူး
သဲေတာင္ကုန္းမ်ား အလြန္
အေနာက္ဖက္ ေကာင္းကင္ယံမွာ
အထြန္းလင္းဆုံး ၾကယ္နကၡတ္တစ္စင္း
ကမၻာေျမေပၚ ၀င္းပေနလိမ့္။

ငိုသံေတြထဲမွာ
လူ႕ေလာက ၀င္ခါစ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ငိုသံေလာက္
အဓိပၸာယ္ရွိတာ မရွိဘူး
ေလ႐ိုင္းေတြ
ဟူးဟူးရားရား တိုက္စမ္းပါ
မင္းမိဘေတြရဲ႕ လက္ေပၚမွာ
မင္းမ်က္လုံးေတြဟာ
အဖိုးထိုက္တဲ့ တြင္းထြက္ရတနာတစ္ပါး
မင္းအသံက
ဘုရားသခင္ရဲ႕ အႏူးညံ့ဆုံး ေကာင္းၿခီးေပးသံ
မင္းခႏၶာကိုယ္ ေသးေသးေလးက
ေလာကမွာ အေလးလံဆုံး ေမတၲာတရား
မင္းပါးျပင္ကို နမ္းတဲ့အခါ
သူတို႔ဟာ
ကမၻာသစ္တစ္ခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သလား။

ဒါေပမဲ့ ဖာစီယာ
ဒါေပမဲ့ေတြ သိပ္မ်ားတဲ့ ကမၻာမွာ
ဘုရားသခင္ဟာ
ေကာင္းျခီးေပးသံတစ္ခုအျဖစ္
မင္းကို ေမြးဖြားျခင္း မဟုတ္ခဲ့တာ ေသခ်ာတယ္

သစ္ပင္ေတြ
စိမ္းလန္းၿပီးရင္ ညွဳိးေျခာက္
ကမၻာဟာ ပြင့္လန္းၿပီး ဆုတ္ယုတ္
အဲဒီ အ႐ႈပ္ထုတ္ထဲမွာ
လက္ညွဳိးညႊန္ရာ ေရမျဖစ္ေပမဲ့
လက္ညွဳိးညႊန္ရာ ေသျဖစ္တယ္

တကယ္ဆို
ႏို႔နံ႔မစင္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ
ကစားကြင္းထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားလို႔ ေကာင္းေနတုန္း
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ထိေတြ႕သမွ် စုပ္ယူလို႔ ေကာင္းတုန္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ
နင္းထားတဲ့ သဲမႈန္ေတြလို
မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားတုန္း
မနက္ခင္းရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္
ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ
ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံး ပစ္ထည့္ၿပီး
ေက်ာင္းကားဆီ ေျပးလႊားေနတဲ့ ေျခေထာက္ေတြက
အိမ္တိုင္ေတြလို သန္မာလို႔
တိုးေ၀ွ႕လာတဲ့ ေလျပည္ဆီ
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ပစ္ထည့္လိုက္ေတာ့
မ်က္စိတစ္ဆုံး မင္းအနာဂတ္က
ပြင့္ခ်င္တိုင္း ပြင့္မယ္။

မင္းစာၾကည့္စားပြဲေပၚက ပုံဆြဲစာအုပ္မွာ
တအားလွတဲ့ ပန္းေတြ
အပူအပင္မဲ့ ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္ေတြ
ပတ္၀န္းက်င္ကို အလွျခယ္ဖို႔ ခဲတံခၽြန္ေနခ်ိန္
မင္းဟာ
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးဆိုညည္းလိမ့္။
အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္
ပိက်လာတဲ့ မ်က္ခြံေပၚမွာ
အနာဂတ္ဟာ
ေရႊအဆင္းနဲ႔ အိပ္မက္မွာ ကိုယ္ထင္ျပလိမ့္။

ဒါေပမဲ့ ဖာစီယာ
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
အဲဒီေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ
မင္းကမၻာက အနားေတြ ဖြာထြက္ေန
မင္းတည္မွီ္ရာ အခန္းေလးက
ပိန္းပိတ္ေမွာင္မည္းေန
ဒီလို မင္းအနာဂတ္က
လူမျမင္ကြယ္ရာမွာ တတိတိ ပိုးက်ေန
ဘယ္လိုပဲ ေလသလပ္ခံေပမဲ့
မေျခာက္တဲ့ အဲဒီကမၻာေလးဟာ နံေစာ္လို႔
မ်က္ႏ်ာေပၚက အေမႊးအမွ်င္ေတြလို
ေခါင္းေပၚမွာ ဆံပင္ဘုတ္သိုက္နဲ႔ မင္းအေဖ သတၱိခဲက
ၾကြက္သားေတြ သန္မာေပမဲ့ အေ၀းမႈန္သူ
သူ႕ကိုယ္ေပၚက အေမႊးအမွ်င္ေတြ ရွည္လ်ားသေလာက္
သူ႕အေတြ႕အေခၚက စပါးလုံးတစ္ေထာက္ေလာက္ မနက္သူ
အဲဒီလုိ လူတစ္ေယာက္
မင္းအေဖ ျဖစ္ခဲ့တာ
ကမၻာေျမရဲ႕ က်ီစယ္မႈတစ္ခုလား။

မင္းရဲ႕ အေဖက
မင္းရဲ႕ ရယ္ေမာသံကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဖို႔ မႀကဳိးစားခဲ့သူ
မင္း မ်က္လုံးေတြရဲ႕ အေရာင္ကို
ဖမ္းယူဆုပ္ကိုင္ဖို႔ မႀကဳိးစားခဲ့သူ
တတိယအရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ
သမီးျဖစ္သူရဲ႕ လက္ကိုတြဲလို႔
ဆည္းဆာခ်ိန္မွာ ေလညင္းခံရတဲ့အရသာကို
သိႏိုင္မစြမ္းသူ
အဲဒီလူတစ္ေယာက္ မင္းအေဖ ျဖစ္ခဲ့တာ
ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဖန္ဆင္းမႈလား။

ဒါေပမဲ့ ဖာစီယာ
လက္ေတြ႕ဟာ
ေသြးေၾကာကိုလြန္ၿပီး
အ႐ိုးထိေအာင္ စိုက္တဲ့ဓား
အခ်ိန္တန္လို႔
အခန္းတံခါးကို ဖြင့္တဲ့အခါ
အခန္းထဲမွာ ေျမြတစ္ေကာင္က ေခြလို႔

ဖာစီယာ
အနားကို ျဖည္းျဖည္း တိုးစမ္းပါ
နားကို အံႀကိတ္ရင္း ႀကဳိးစား ပိတ္လိုက္ပါ
ႏို႔နံ႔မစင္သူရဲ႕ ေဘး
ေမႊးပြ ၀က္၀ံ႐ုပ္ကေလး ရွိရမယ့္အခ်ိန္
တစ္ေရးႏိုးခ်ိန္ သူမ စမ္းမိတာက
ေအးစက္ေနတဲ့ ေျမြတစ္ေကာင္တဲ့။

ေမတၱာတရားဆိုတာ
အခါတစ္ပါးမွာ ခါးတတ္သလား

မင္းအေဖရဲ႕
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ကုန္တိုက္ေပၚမွာ
မင္းဟာ အႏုပ်ဳိဆုံး
ေစ်းေခၚလို႔ေကာင္းတဲ့ အေရာင္းသြက္ ပစၥည္း

မင္းအေဖရဲ႕
ခ်ိနဲ႔တဲ့ ဦးေႏွာက္စက္႐ုံအတြက္
မင္းဟာ အေကာင္းဆုံးနဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ ထုတ္ကုန္

အဲဒီညက
အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴရင္း
အသက္ဆယ့္တစ္ႏွစ္သမီးဟာ
အခန္းမီးကို ဘယ္လို ပိတ္ခဲ့သလဲ။

ကိုယ္ေပၚ ျဖတ္ႀကိတ္သြားတဲ့
မီးရထားသံေအာက္မွာ
မင္းဟာ ဘယ္အရာကို ဆြဲယူ ဆုပ္ကိုင္ခဲ့သလဲ

ခုေတာ့ ေမြးခန္းထဲ
ႏွစ္ထပ္သေဘၤာျမဳပ္သလို
အလဟႆ
ပ်က္က်သြားတဲ့ သားအိမ္တစ္လုံးရယ္
ငါတို႔ရဲ႕ ဆြံ႕အမ်က္လုံးေတြရယ္

အဲဒီညေနထဲ
လြင့္လာတဲ့ ေလလႈိင္းဟာ အညဳိအမည္းစြဲလို႔
ငါတို႔ဟာ အၿပဳိၿပဳိအလဲလဲနဲ႔ ကြဲျပဲလို႔။

မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္နာရင္ တစ္ေယာက္ လွ်ာနဲ႔ သပ္လို႔
တစ္ေယာက္ဆာရင္ တစ္ေယာက္ ဖဲ့လို႔
တစ္ေယာက္လဲရင္ တစ္ေယာက္ ထူရင္း
တစ္ေယာက္ေလာင္ရင္ တစ္ေယာက္ ၿငွိမ္းရင္း
ခုေတာ့ ငါတို႔ဟာ
ဆင္းရဲတြင္းကို လုံးလုံး ပုံခ်လိုက္မယ္။

အဲဒီေတာင္ေၾကာဟာ မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္ေၾကာ
အဲဒီဒဏ္ရာက ကမၻာပတ္တဲ့အနာ
အဲဒီခရီးဟာလည္း
သမိုင္းဦးအစ အသက္ရွည္ၾကာခဲ့ေလေတာ့
ငါတို႔ဟာ လုံးလုံး ပုံခ်လိုက္ၾကမယ္။

ဖာစီယာ
ငါတို႔ဟာ သိပ္တိုးတက္ ယဥ္ေက်း
ငါတို႔ဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ေအာင္ျမင္
ငါတုိ႔ဟာ ထားစရာမရွိေအာင္ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာ
ငါတို႔ဟာ ဒီလိုနဲ႔ မင္းကို ထားစရာ ရွာမရ ျဖစ္ခဲ့ေပါ့။

ငါတို႔ကမၻာက
ကေလးတစ္ေယာက္ကို
သူဆြဲေနတဲ့ ပုံေတြ
ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆးေရာင္ျခယ္ခြင့္ မရွိတဲ့ ကမၻာ
ငါတို႔ကမၻာက
ကိုယ့္အိတ္ကိုယ္ဖိရင္း
မ်က္လုံးေမွးစင္းေနတတ္တဲ့ ကမၻာ
ငါတို႔ကမၻာက
ကိုယ့္အနာ ကိုယ္ဖိရင္း
ဘယ္ကိုမွ မၾကည့္ႏိုင္တဲ့ ကမၻာ

အဲဒီကမၻာမွာ
သမိုင္း၀င္ ေအာင္ျမင္မႈအျဖစ္
ငါတို႔ မင္းကို အခု အလံစိုက္မယ္

ဖာစီယာ။
သံသရာအဆက္ဆက္
ေနာက္တစ္ခါ လူျပန္ျဖစ္ရင္
ဒီကမၻာကို မလာနဲ႔
မင္းဟာ လူသားအျဖစ္ အျပစ္ရွိလို႔
ေနာက္တစ္ခါ ဒီကမၻာကို မလာနဲ႔
လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ
တျခားကမၻာတစ္ခုမွာ
အဆုံးမသတ္ရေသးတဲ့ ပုံေတြကို
ဆက္ၿပီး ေဆးေရာင္ျခယ္ပါ
ကစားကြင္းထဲက စိမ္းလန္းျမက္ခင္းေတြေပၚ
ရယ္ေမာေျပးလႊားပါ

ညေရာက္တဲ့အခါ
ၾကယ္ေတြကို လြယ္လို႔
လေရာင္ကို သီခ်င္းလုပ္ဆိုရင္း
ေလညင္းကို နားစြင့္ႏိုင္ေစေၾကာင္း
တိမ္ေတြၿပဳိဆင္းေနတဲ့
ရာစုသစ္အ၀င္ ညေနေစာင္းမွာ

မင္းကိုငါ ေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္တယ္

ဖာစီယာ

အလႅာေကာင္းၿခီးေပးပါေစ။

[ဖာစီယာ - အသက္ ၁၁ ႏွစ္သမီးအရြယ္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ ေရာင္းစားမႈျဖင့္ မိမိထက္ အသက္ ၂၄ ႏွစ္ႀကီးသူႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ရၿပီး အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္တြင္ မီးဖြားရင္း ေသြးလြန္ေသဆုံးခဲ့ရသည့္ ယီမင္ႏိုင္ငံသူ။]

ေအးမင္းေစာ