မအိုေသးတဲ့ ေဒါင္းစကား (ေမာင္၀ံသ-ေျပာခ်င္လြန္းလို႔)

by ျပည္သူ႔ေခတ္ on Thursday, September 6, 2012 at 6:08am ·

ကိုကိုႀကီး အင္တာဗ်ဴး

၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုကိုႀကီးရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးမ်ား အမွတ္ - ၁  ထြက္လာတယ္။ “ေျပာခ်င္လို႔ ေျပာခဲ့တာေတြ”လို႔ ေခါင္းစဥ္ေပးထားပါတယ္။ သူ႔စာအုပ္ မိတ္ဆက္ပြဲကို ၂၈ ၾသဂုတ္က ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းက ဇာဂနာရဲ႕Home ခန္းမမွာ ျပဳလုပ္တယ္။ စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း စကားေျပာလိုက္ရတယ္။   ျပည္သူ႔ေခတ္မွာ  ကၽြန္ေတာ္  ပင္တိုင္  ေရးေနတဲ့ “ေျပာခ်င္လြန္းလို႔” ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကိုကိုႀကီး စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ ဆင္တူေနတာကို ေျပာျပၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး ရင္ထဲမွာ ေျပာခ်င္တာေတြ အျပည့္အသိပ္ရွိေနတာမို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့အခ်ိန္၊ ေရးလို႔ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ဒလေဟာ သြန္ခ်ခ်င္ေနၾကပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

          ကိုကိုႀကီးဟာ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ ကမွ မိုင္းဆတ္ေထာင္က ျပန္လြတ္လာတဲ့ ၀ါရင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပင္ေရာက္တာ ခုမွ ခုနစ္လေက်ာ္ ရွစ္လ ရွိပါေသးတယ္။ အခု အင္တာဗ်ဴးေတြဟာ သူ လြတ္လာၿပီး ပထမ သုံးလအတြင္း ျပည္သူ႔ေခတ္ အပါအ၀င္ ဂ်ာနယ္ ၁၀ ေစာင္နဲ႔ ဗ်ဴးခဲ့တာေတြကို ထုတ္ေ၀တာျဖစ္တယ္။ အခု စာအုပ္ကေတာ့ စာေပစိစစ္ေရး စိစစ္ခံဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ဆင္ဆာ ျဖတ္ေတာက္ခံရတာေတြ တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ေနာက္ဆက္ထုတ္မယ့္ အင္တာဗ်ဴးေတြက်ရင္ေတာ့  အရင္းအတိုင္း ထုတ္ႏိုင္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနာင္တရမိတယ္

ကိုကိုႀကီး အင္တာဗ်ဴးေတြ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀လိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူ႔လို စိတ္ကူးစိတ္သန္း မရွိခဲ့တာကို ေနာင္တရမိတယ္။ တကယ္ဆို ကိုကိုႀကီးတို႔ ေထာင္က မလြတ္ခင္ အေတာ္ၾကာၾကာကတည္းက မွတ္မွတ္ရရ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ ေလာက္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ အင္တာဗ်ဴးေတြ ေျဖေနခဲ့တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္တိုင္းမ္ဂ်ာနယ္၊ ဆဲဗင္းေဒးနယူးစ္ဂ်ာနယ္၊ မက္ဆင္ဂ်ာ၊ ေပၚျပဴလာနယူးစ္၊ ျမန္မာတိုင္းမ္တို႔မွာ ကၽြန္ေတာ့္ အင္တာဗ်ဴးေတြ မၾကာမၾကာ ပါေနခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဒါေတြကို စုၿပီး စာအုပ္ထုတ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးမရွိတဲ့အတြက္ သိမ္းဆည္းမထားခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ၿပီးရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ေပးပစ္လိုက္တာခ်ည္းပဲ။ ဂ်ာနယ္အေဟာင္းေတြကို အရင္ကဆို ေထာင္ေတြထဲကို ပို႔ေပးတယ္။ အခုေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ေတြကို လွဴပစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကို ဂ်ာနယ္ျဖတ္ပိုင္း မသိမ္းတာၾကာၿပီ။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ စာေရးတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာေနၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရးတာေတြက စက္ထဲမွာ စီဒီထဲမွာ အားလုံး ရွိတယ္။ ျဖတ္ပိုင္းသိမ္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ အင္တာဗ်ဴးက်ေတာ့ ႏႈတ္ကပဲ ေျပာလိုက္တာ မ်ားတယ္။ အဲဒါေတြ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကို မသိမ္းဆည္းမိေတာ့ စုစည္းၿပီး စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ေဒါင္းပ်ိဳနဲ႔ ေဒါင္းအို

ကိုကိုႀကီးစာအုပ္ကို မိတ္ဆက္ စကားေျပာသူေတြထဲမွာ အႏုပညာရွင္ ဇာဂနာလည္း ပါတယ္။  ဇာဂနာ  အလွည့္ေရာက္ေတာ့  ကိုကိုႀကီးရဲ႕    “ေျပာခ်င္လို႔ ေျပာခဲ့တာေတြ” စာအုပ္ကို ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္တိုက္နာမည္ ေဒါင္းပ်ဳိစာေပတိုက္ဆိုတာကို ဖတ္ျပၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဒါင္းစာေပအေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အခု ေဒါင္းပ်ဳိစာေပဆိုေတာ့ ဆရာက ေဒါင္းအိုႀကီး ျဖစ္သြားၿပီလားလို႔ ေနာက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မအိုေသးပါဘူးလို႔ ကန္႔ကြက္လိုက္ရပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ကိုလည္း အြန္လိုင္းမီဒီယာတစ္ခုက တင္စားခ်က္အေနနဲ႔ ေဒါင္းအိုႀကီးလို႔ ေဖာ္ျပတာ ေတြ႕ေနတာၾကာၿပီ။ ဆရာကေတာ့ သူ႔ကို ေဒါင္းအိုလို႔ ေခၚတာ ဘယ္လိုမွ ျပန္ေျပာသံ မၾကားဘူး။

ခြပ္တာ မႀကိဳက္တဲ့ေခတ္

ေဒါင္းကိစၥမွာ ေနာက္ခံဇာတ္လမ္းေလး ရွိတယ္။ ၁၉၇၃ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုံးခ်င္းစာအုပ္ ကစ္ဆင္းဂ်ား အတၳဳပၸတ္ၱိစာအုပ္ကို စထုတ္ေတာ့ ခြပ္ေဒါင္းစာေပ နာမည္နဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အလံကို ေတာင္ဘေလာက္တုံး လုပ္ၿပီး ထည့္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီကစ ဆက္တိုက္ သုံးလာခဲ့တာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ အထိပါပဲ။ အဲဒီႏွစ္မွာ စာေပစိစစ္ေရးက ေခၚေျပာတယ္။ ခြပ္ေဒါင္းအမည္ မသုံးရဘူး၊ နာမည္ေျပာင္းေပးပါတဲ့။ တာ၀န္ခံ ေခၚေျပာသူက ထိုစဥ္က ဒုတိယညႊန္မွဴး ဦးၾကည္ထူး။ လူရင္း ျဖစ္ေနေလေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ခဏ စဥ္းစားပါရေစ ေျပာၿပီး ခြပ္ျဖဳတ္ၿပီး ေဒါင္းစာေပလို႔ သုံးရင္ရမလား ေမးၾကည့္တယ္။ သူက ရတယ္၊ မခြပ္ရင္ ေတာ္ၿပီဆိုၿပီး လက္ခံလိုက္တယ္။ ခုထိ ေဒါင္းစာေပလို႔ သုံးလာတာ သက္တမ္း ၃၉ ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ ျပန္လြတ္ၿပီး ခြပ္ေဒါင္းေတြ တလူလူ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခြပ္ေဒါင္းစာေပကို လြမ္းဆြတ္တဲ့ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕က ခင္ဗ်ား ခြပ္ေဒါင္းစာေပလို႔ ျပန္သုံးပါလားလို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဒီေလာက္ေတာင္ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ အျငင္းပြားေနတာ ကၽြန္ေတာ္က သခြပ္ပင္က မီးတက်ည္က်ည္ ၀င္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

မုဆိုး စိုင္သင္ လႊတ္ေတာ္မွသည္

သည္ရက္မ်ားအတြင္း လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အေျခခံဥပေဒ ခုံ႐ုံး အျငင္းပြားမႈကို အေျခခံၿပီး ကၽြန္ေတာ့္သေဘာထားအျမင္ကို ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ေရးခဲ့လို႔ အခုေနာက္ဆုံး ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မႈေတြအေပၚ ဘယ္လို ျမင္သလဲ ေရးပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းသူေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အထူးအေထြ ထပ္ေရးစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ျပည္သူ႔ေခတ္ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္မွာ တစ္ခါက ေရးခဲ့ဖူးသလိုပဲ လႊတ္ေတာ္ဟာ မုဆိုးစိုင္သင္ လႊတ္ေတာ္ဘ၀ကေန အားယူၿပီး ေရွ႕ကို လွမ္းေနတာ မဟုတ္လား။ လႊတ္ေတာ္က မုဆိုးလက္သင္၊ အေျခခံ ဥပေဒခုံ႐ုံးက စိုင္လို႔ပဲ ျမင္ၾကည့္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြမ္းက်င္ လိမၼာတဲ့ မုဆိုး တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

၈၈ တို႔ရဲ႕   ရန္ပုံေငြပြဲနဲ႔  ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး

အခု ေဆာင္းပါးေရးေနတဲ့ ၾသဂုတ္ ၃၁ ညမွာ ၀မ္းသာစရာ သတင္းတခ်ဳိ႕ ၀င္လာပါတယ္။ “၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕က စက္တင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္မယ့္ ၎တို႔ရဲ႕ ေစတနာ၀သန္ ရန္ပံုေငြ ဂီတပြဲကုိ Sky net ႐ုပ္သံလုိင္းကေန တုိက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ခြင့္ ျပဳေပးပါရန္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ထံ စာေရးသား တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ခြင့္ျပဳပါက သက္ဆုိင္ရာ ႐ုပ္သံလုိင္းက တိုက္႐ုိက္ ထုတ္လႊြင့္ေပးရန္ သေဘာတူထားပါေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီတင္ျပခ်က္ အေပၚ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ေရွးရႈၿပီး ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးက တုိက္႐ုိက္ ထုတ္လႊင့္ခြင့္ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါတယ္” လို႔ ဦးရဲထြဋ္ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာမွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီဦးရဲထြဋ္ဟာ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ ဒု၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရေၾကာင္း ယေန႔ည ၈ နာရီ သတင္းမွာ ပါလာပါတယ္။ သူဟာ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဌာန ဩန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ကေန ဒု၀န္ႀကီးအျဖစ္ တိုးျမႇင့္ တာ၀န္ေပးခံရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေဖ့စ္ဘြတ္ကေနပဲ ကြန္ဂရက္ က်ဴေလးရွင္း လုပ္လိုက္ပါတယ္။ လူမွန္ ေနရာမွန္ ထိုက္တန္ပါေပတယ္လို႔ ဂုဏ္ျပဳ စကား ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ႏွိပ္ကြပ္ေရး  ဥပေဒမ်ား  ဖ်က္သိမ္းပါ

ေဂ်ာ္ကီေတြ ေျပာင္းသြားတဲ့အတြက္ ျပန္ၾကားေရး ျမင္းႀကီး ေျပးပုံေျပးနည္း ေျပာင္းသြားမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဘယ္လို ေျပာင္းမလဲဆိုတာကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ အသားက်ပဲ ေျပးမလား၊ ကဆုန္ေပါက္ၿပီး အေသာ့ ႏွင္ေလမလားေတာ့ မသိပါ။ ဘယ္လိုပဲ ေျပးေျပး၊ ေဂ်ာ္ကီေတြ ကၽြမ္းက်င္ရင္ ခရီးတြင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းျဖင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ (Freedom of the Press by International Standard) ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ကို ျမန္ျမန္ ေရာက္ေလ ႀကိဳက္ေလပါပဲ။ မီဒီယာဥပေဒတို႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီတို႔လို ကိစၥေတြမွာလည္း ေျပာစရာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ လုပ္ဖို႔ မလုိအပ္ရင္ မလုပ္ပါနဲ႔။ လုပ္ဖို႔လိုလို႔ လုပ္ရင္လည္း သတင္းမီဒီယာသမားေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဥပေဒကို သတင္းမီဒီယာသမားမ်ား ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံႏိုင္သည္အထိ ဆႏၵရယူ ညိႇႏိႈင္းၿပီးမွ ျပ႒ာန္းဖို႔ စီစဥ္သင့္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ဥပေဒသစ္ေတြ ျပ႒ာန္းဖို႔ ႀကိဳးစားတာထက္ ဥပေဒေဟာင္းေတြထဲက ေခတ္စနစ္နဲ႔ မကိုက္ညီေတာ့တဲ့ ႏွိပ္ကြပ္ေရး ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔က ပို၍ အေရးႀကီးမယ္လို႔ ယူဆေၾကာင္းပါဗ်ာ။                        

၃၁၊ ၈၊ ၂၀၁၂

(ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ-၃၊ အမွတ္-၁၁၀၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၆)