ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္ ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးႏွင့္ ေျမေခြး

by ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ခ်င္ေသာ ပံုျပင္မ်ား on Saturday, September 29, 2012 at 9:35am ·

တခါတုန္းက ျဖစ္သည္။ ႂကြက္ႏွစ္ေကာင္ ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးရလာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေပါင္မုန္႔ကို မည္သို႔အညီအမွ် ခြဲရမည္ကို မသိျဖစ္ေနသည္။ တစ္ေကာင္ေကာင္ ပိုရသြားမည္ကိုလည္း ေနာက္တစ္ေကာင္က မလိုလား။ ဒီလိုနဲ႔ မခြဲဘဲ သယ္လာရင္း လမ္းမွာ ေျမေခြးနဲ႔ေတြ႕သည္။

ေျမေခြး ။ ။ ေအာ္... ညီေလးႂကြက္တို႔ပါလား ဘယ္က လွည့္လာတာတုန္းဗ်

ႂကြက္ (၁) ။ ။ ေပါင္မုန္႔ကို ညီမွ်ေအာင္ ဘယ္လိုခြဲရမွန္းမသိလို႔ပါဗ်ာ။

ေျမေခြး ။ ။ ဟုတ္လား... က်ဳပ္ကူညီပါမယ္ဗ်

သူတို႔သေဘာတူသည္ႏွင့္ ေျမေခြးက ေပါင္မုန္႔ကို ခြဲရန္ စတင္သည္။ ပထမဆံုး သူ႔လြယ္အိတ္ထဲမွ ခ်ိန္ခြင္ကို ထုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ၿပီး ေပါင္မုန္႔ကို အလယ္ေလာက္ေနရာကေန ထက္ျခမ္းခြဲလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပါင္မုန္႔ ႏွစ္ျခမ္းကို ခ်ိန္ခြင္ေပၚ တင္ၿပီး ခ်ိန္သည္။ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက မညီ။ တစ္ဘက္ကိုေစာင္းေနသည္။

ေျမေခြး ။ ။ ဒီဘက္အျခမ္းက ပိုႀကီးေနတာဗ်...

သူက ႀကီးေနသည့္ အျခမ္းကို ဓားနဲ႔လွီးလိုက္သည္။ အပိုထြက္လာသည့္ ေပါင္မုန္႔စေတြကို သူ႔ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ႂကြက္ႏွစ္ေကာင္လည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ။

ၿပီးတာနဲ႔ ေပါင္မုန္႔ေတြကို ခ်ိန္ခြင္ေပၚ ျပန္တင္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ ခုနကေသးေနသည့္ အျခမ္းဘက္က ေလးသြားျပန္သည္။ သူက အဲဒီအျခမ္းကို ဓားႏွင့္ လွီးထုတ္ျပန္သည္။ အပိုစေတြ ထြက္လာတာကို သူ႔ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ျပန္သည္။

အဲဒီမွာတင္ ႂကြက္ႏွစ္ေကာင္လည္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဒီေျမေခြးက ခ်ိန္ခြင္နဲ႔ဓား အိတ္ထဲထည့္ၿပီး ေတာထဲမွာ သမာဓိလုပ္စားေနတာ။

ႂကြက္ (၁) ။ ။ ဟိုး... ဟိုး ဆရာ၊ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေပါင္မုန္႔ကို ဘယ္လို ညီမွ်ေအာင္ ခြဲရမယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိသြားပါၿပီဗ်။

ေျမေခြး ။ ။ ဟ၊ ေနဦးေလ... အညီအမွ် ျဖစ္ေအာင္ ခြဲေပးပါမယ္ဗ်။

ေျမေခြးက ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ေပါင္မုန္႔ေတြကို ခ်ိန္ခြင္ေပၚ တင္လိုက္ျပန္သည္။

ႂကြက္ (၂) ။ ။ ဟာ၊ ရပါၿပီဗ်ာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဒုကၡေပးတာေတာင္ အားနာပါၿပီ...

ေျမေခြး ။ ။ အာ... အခ်င္းခ်င္းေတြ အားနာစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ... ဒီလိုပဲေပါ့... ကူရမွာ... ဂစ္... ဂစ္... ဂစ္... ဂြိ... ဂြိ... အီ... အီ... အိ...။

ေျပာေနတုန္းမွာပဲ ေျမေခြးပါးစပ္ထဲက အျမႇဳပ္ေတြထြက္လာၿပီး လဲက်သြားေတာ့သည္။ ႂကြက္ႏွစ္ေကာင္လည္း ေၾကာင္စီစီျဖစ္သြား သည္။ ေပါင္မုန္႔ေတြကိုတလွည့္၊ ေျမေခြးကိုတလွည့္၊ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္ျပန္သည္။

အတန္ၾကာမွ...

ႂကြက္ (၁) ။ ။ သယ္ရင္း... မင္းနဲ႔ငါၾကားမွာ... ခြဲဖို႔ ျခမ္းဖို႔ေတြ မလိုပါဘူးကြာ... မင္းႀကိဳက္သေလာက္ယူပါကြာ။

ႂကြက္ (၂) ။ ။ အာ... ဒီလိုလည္း ဟုတ္ဘူးေလ။ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ထက္ဝါႀကီးတယ္ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားသေဘာပါ၊... အကုန္ယူခ်င္ ရင္လည္း ယူပါဗ်ာ။ ရပါတယ္။

ႂကြက္ (၁) ။ ။ အင္း... မင္းလည္း မလိုခ်င္၊၊ ငါလည္း မလိုခ်င္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒီေပါင္မုန္႔ကို ဒီတိုင္း ထားခဲ့တာ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။

ႂကြက္ (၂) ။ ။ ဟုတ္တာေပါ့... ေပါင္မုန္႔စားမွ ႂကြက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘဲ...။

ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ေက်ာခိုင္းထြက္လာၾကေတာ့သည္။

(ျဖည့္စြက္ခ်က္။ ။ ေျမေခြးတို႔မည္သည္ ေပါင္မုန္႔စား႐ိုးထံုးစံမရွိေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဇာတ္လမ္းတြင္ ပါရွိေသာ ေျမေခြး၏ ျဖစ္အင္သည္ မစားအပ္ရာကို စားမိျခင္းသာ ျဖစ္သည္။)

ေမတၱာျဖင့္

ဟန္သစ္ၿငိမ္