ေခတ္သစ္သင္ပုန္းႀကီး (၁၂)

က်ည္ေတြက ကေလးေတြကိုယ္ထဲ

ဖ႐ိုဖရဲ ဝင္ႀကဲေနခိုက္

“ၾကယ္”ေတြက အရပ္ရွစ္မ်က္နွာထဲ

အလဲလဲ အကြဲကြဲ ၿပိဳကြဲလာေနသေယာင္ရွိသည္။

ဦးေသွ်ာင္ၾကယ္သူႀကီးကို ကန္ႀကီးႏွင့္ မေတြ႕မီ

ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြက တင္ႀကိဳတံဆိပ္ကပ္၏။

ကမၻာပတ္လာသည့္ ၾကယ္ေမေမကိုလည္း

စတားႀကိဳနည္းႏွင့္ ႀကိဳသူက ႀကိဳ

“ၿငိမ္း”မလိုသူအျဖစ္ စြပ္စြဲသူက စြဲၾကသည္။

ရွစ္စဥ္ၾကယ္စုထဲမလည္း

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေလွ်ာက္ပြဲကို လက္ေရွာင္သူက ေရွာင္

ေျပလည္စ “ခံု”ကေလးအတြက္ ေၾကာင္သူက ေၾကာင္

ႏိုင္ငံေရး ရသ သမားလိုလို ေယာင္သူက ေယာင္လာ၏။

အေထာင္အေသာင္းေသာ လူထုကလည္း

ေပၚခါစ ဥပေဒသစ္ အားကိုးၿပီး

စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္၊ ေသြးတိုးစမ္း ထုပ္ဆီးတိုးရာ

ထမင္းရည္ပူေလာင္ၾက

က်ည္ေတြကေတာ့ ကေလးေတြကိုယ္ထဲ

ဖ႐ိုဖရဲ ဝင္လုဝင္ဆဲပင္။

မအံ့ဩေတာ့ပါ။

မီဒီယာသမားမ်ားလည္း

စကားဝိုင္း၊ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ၊ ဖိုရမ္၊ ဆယ္မီနာ

ေခါင္းစဥ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာျဖင့္

ေျပာဆိုျငင္းခုန္လာၾက၊ ဒီမိုကေရစီ ပီသေရးေပါ့။

အြန္လိုင္းႏွင့္ ပံုႏွိပ္၊ က်င့္ဝတ္ႏွင့္ ဥပေဒ

အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးလာၾက၊ မီဒီယာ ပီသေရးေပါ့။

ပူပူေႏြးေႏြး စာနယ္ဇင္းလူႀကီးမင္းသစ္မ်ားလည္း

စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားအား အကာအကြယ္ေပးေရးကို

ဆီမန္းမန္းသလို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနခိုက္မွာပင္

သူတို႕ကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ အမႈအလီလီအတြက္ ခုခံေခ်ပေနရဆဲ

ပံုႏွိပ္မီဒီယာေလာကကား မိုးထဲေရထဲမွာပင္။

အြန္လိုင္းမွာေတာ့

အေၾကာင္းအရာ၊ က်င့္ဝတ္ဟူ၍ ခဏထား

ယူနီကုဒ္တစ္ခုတည္းမွာပင္ စကားေတြ မ်ားၿပီးရင္းမ်ား

စံျမန္မာ၊ ဧရာ၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ ျမန္မာ-၃

ဆံုးမဆံုးႏိုင္ၾကေသး မုန္တိုင္းထဲမွာပင္။

သည္ႏွယ္သာ ႏွင္ၾကလွ်င္ျဖင့္

လြတ္လပ္ေသာ မီဒီယာပန္းတိုင္ကို အသက္ငင္လ်က္ ပန္းဝင္ႏိုင္ေရး

မေဝးပါေစႏွင့္၊ မေဝးေစႏွင့္ေပါ့။

မအံ့ဩၾကပါႏွင့္။

ပံုႏွိပ္ႏွင့္ အြန္လိုင္းလို ပရိသတ္၏ ေရြးခ်ယ္မႈျဖင့္

ရွင္သန္ေနသည့္ မီဒီယာမ်ားက

စတုတၳမ႑ိဳင္ပီသေရးအတြက္

က်ားကုတ္က်ားခဲ ႐ုန္းကန္ေနခ်ိန္တြင္

ပရိသတ္က ေရြးစရာ သိပ္မလိုဘဲ

အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ခရီးေပါက္လာသည့္

တီဗီ၊ ေရဒီယို၊ ထိုထိုေသာ မီဒီယာအမ်ားစုကား

ဦးေႏွာက္ မလို

အေရျပားတစ္ေထာက္ကိုသာ အာ႐ံုထား

ေဖ်ာ္ေျဖေရးသက္သက္မ်ားျဖင့္ မိႈင္းတိုက္

အေတြး ေမွာင္မိုက္ဖံုး

ေရာင္းကုန္သဖြယ္ လူလံုးျပမႈအား

အႏုပညာအလား ပံုေဖာ္လာၾက

ေမာင္ႏွင့္ႏွမ၊ သားႏွင့္အမိ အတူၾကည့္ရခက္သည့္

ျပကြက္မ်ား မပါေသးသည့္တိုင္

အားက်အတုယူဖြယ္

ေတြ႕ဆံုေမးျမန္း ေဆြးေႏြးခန္းမ်ားတြင္ပင္

ဆံဖ်ား၊ အေရျပားႏႊယ္ ေၾကာ္ျငာဆြယ္ျပကြက္မ်ားသာ မင္းမူ

ျပည္သူကို အလုပ္အေကြ်းျပဳမည္ဆိုေသာ

႐ုပ္သံမူဝါဒ ဘယ္ေခ်ာင္မွာ က်က်န္ရစ္ပါလိမ့္

ဗ်ိဳ႕ဟစ္၍ ေမးေတာ္မူရမတတ္

အံ့ဩကုန္ႏိုင္ရပါေပ့။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ

ႏိုင္ငံသားမ်ား မီဒီယာ၏ အလုပ္အေကြ်းျပဳမႈကို ခံယူႏိုင္ၾကပါေစ။