မာန္မာန၊အာဃာတေတြ ခ၀ါခ်ပါေတာ့
ဒီဇင္ဘာ ၃ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထသြားတုိက္ေနတုန္း ေရဒီယုိဖြင့္ထားမိသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ-
“က်ေနာ္အသက္(၉၂)ႏွစ္ျပည့္ပါျပီ၊ က်ေနာ့္ေမြးေန႔မွာ ျမန္မာျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုး ဒီမုိကေရစီ အျမန္ဆံုး ရပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းေပးပါတယ္”
ထူးျခားဆန္းျပားလွသည့္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း။ ပံုမွန္အားျဖင့္ဆုိလွ်င္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ေဆြမ်ဳိး မိတ္သဂၤဟမ်ားမွ ေမြးေန႔ရွင္အတြက္ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးတာကုိသာ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာ မ်ားသည္။ ယခုေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ေမြးေန႔ရွင္က သူခ်စ္ေသာ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ သူ႔ေမြးေန႔ ေရာက္တုိင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေျခြေလ့ရွိတာကုိ ၾကားေနရ၍ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္မဟုတ္၊ ႏွစ္ႏွစ္မဟုတ္၊ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ၾကားၾကားေနရသည္။
ထုိေမြးေန႔ရွင္ကား ႏွယ္ႏွယ္ရရ မဟုတ္၊ သူလုိကုိယ္လုိ သာမန္အရပ္သူအရပ္သားလည္း မဟုတ္။ သူ႔ အတၳဳပၸတၱိ သမုိင္းက ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈသမုိင္းႏွင့္ ခဲြမရေအာင္ခ်ိတ္ဆက္ေနသည္။ လြတ္လပ္ျပီး ျမန္မာျပည္၏ အခ်ဳပ္အျခာကုိ ထိပါးက်ဴးေက်ာ္လာသူ တုိင္းတပါးမိစၦာေတြကုိ တုိက္ထုတ္ေမာင္း ႏွင္သည့္သမုိင္း၏ အထင္ကရသေကၤတလည္းျဖစ္သည္။
သူသည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြတြင္ အၾကီးမားဆံုးလူထုအံုၾကြမႈၾကီးျဖစ္ေသာ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု မွာ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ကနဦးသေႏၶတည္ရာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္အဖဲြ႔၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး စစ္တုိင္းၾကီး ၁၀ တုိင္းအနက္ တုိင္း၄ ကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ စစ္တုိင္း ၂ ခုသာရွိေသးေသာ တပ္မေတာ္တြင္ စစ္တုိင္း၂ခုလံုးကုိ တစ္လွည့္စီဦးစီးကြပ္ကဲခဲ့သည္။ တရုတ္ျဖဴ ဆန္႔က်င္ ေရးစစ္ပဲြ၌ သူမတူေအာင္ထူးခၽြန္စြာ စစ္ေရးအစြမ္းျပနုိင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ဖခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပီးလွ်င္ ဒုတိယအားထားရဆံုး စစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ တပ္မွအျငိမ္းစားယူျပီးေနာက္ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ ေတာ္မႈိင္း ဦးေဆာင္ေသာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖဲဲြ႔မွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
ထုိသူကား ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ ပင္ျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ေျမာက္ေလျဖဴးျဖဴး ေဆာင္ဦးညခ်မ္း လေရာင္ဆမ္းခ်ိန္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကေလးတစ္သုိက္ ေစာေစာအိပ္ရာ မ၀င္တတ္။ လယ္ကြင္းထဲက စပါးေတြရိတ္သိမ္းခ်ိန္ တလင္းထဲမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ မိဘမ်ားကုိ အေဖာ္ျပဳကာ တလင္းနယ္ရင္းလွည္းစီးတတ္ၾကသည္။ ေကာက္ရုိးေတြၾကားမွာ ေဆာ့ကစားတတ္ သည္။ က်ေနာ့္ဦးေလး၀မ္းကဲြက စစ္ျပန္စစ္မႈထမ္းတစ္ဦး။ လွည္းစီးေနရင္း အိပ္ငိုက္လာေတာ့ သူက စစ္ေျမျပင္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ေျပာျပတတ္သည္။ သူပါ၀င္ခဲ့ေသာ တရုတ္ျဖဴဆန္႔က်င္ေရးစစ္ပဲြအေၾကာင္း။ စစ္ေျမျပင္ ခ်ီတက္စဥ္ ေခတၱစခန္းခ်အနားယူရာ၌ သူတုိ႔တုိင္းမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက အျမိန္႔သားဇိမ္ယူမေန၊ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕က်န္းမာေရးအေျခအေနကုိ အျမဲလိုက္လံေမးျမန္းတတ္ျပီး အားေပးႏွစ္သိမ့္စကားေျပာၾကားတတ္ သည္။ စစ္ေျမျပင္တုိက္ပဲြမ်ားမွာလည္း ေနာက္တန္းလံုျခံဳသည့္ေနရာမွ အမိန္႔ေပးမေနဘဲ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ နီးကပ္စြာအတူေန၍ ဦးစီးကြပ္ကဲတတ္သည္ဟုဆုိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔စိတ္ဓာတ္အျမဲတက္ၾကြေနျပီး ကိုယ့္ထက္အင္အား အဆမတန္သာလြန္ေသာ ရန္သူမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္စြာတုိက္ခိုက္နုိင္ေၾကာင္း ေျပာျပပါ သည္။ ထုိကတည္းကပင္ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားမွာ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ၏ပံုရိပ္က သူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ေက်ာင္းေနအရြယ္ေရာက္လုိ႔ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ဗုိလ္မွဴးၾကီးဗထူး အေၾကာင္းသင္ရျပန္ေသာအခါ ေနာက္ထပ္ သူရဲေကာင္းတုိးလာရျပန္သည္။
က်ေနာ္ ရန္ကုန္ႏွင့္ရြာ အသြားအျပန္လုပ္တုိင္း သံုးဆယ္ဘူတာကုိ အေခါက္ေပါင္းမေရတြက္နုိင္ေအာင္ ျဖတ္သြားခဲ့ရသည္။ သံုးဆယ္ဘူတာကုိ ရထားဆုိက္တိုင္းလည္း က်ေနာ္မေရာက္ဖူးေသာ ဆုိင္းစုရြာေလးမွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ေနအိမ္ရွိမည့္ေနရာကုိ မွန္းဆၾကည့္မိသည္။
သံုးဆယ္ျမိဳ႕မေက်ာင္းကူးတံတားထိပ္မွာ ဗုိလ္စိန္မွန္ပန္းျခံရွိသည္။ သာယာ၀တီျမဳိ႕မွာ ဗုိလ္စိန္မွန္လမ္းရွိ သည္၊ ဗုိလ္ျမဒင္လမ္း ရွိသည္။ ရန္ကုန္ တာေမြျမိဳ႕နယ္မွာ ဗိုလ္စိန္မွန္လမ္းရွိသည္။ လက္ပံတန္းျမိဳ႕မွာ ဗုိလ္ဖုန္းျမင့္ လမ္းရွိသည္။ အျခားေသာျမိဳ႕ေတြမွာလည္း အျခားေသာ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရေတြ ရွိေနနုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သာယာ၀တီ၊သံုးဆယ္သား စစ္စစ္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္အမွတ္တရ ဘယ္ေနရာမွာမွ က်ေနာ္မေတြ႔ရဘူးပါ။ က်ေနာ္၀မ္းနည္းမိပါသည္။ ေတာခုိသြားလုိ႔ သူ႔သမုိင္းေဖ်ာက္ဖ်က္ ခံရတာလား ေတြးမိသည္။ ကြန္ျမဴနစ္အယူအဆရွိ၍ ဆုိလွ်င္ေတာ့ လံုေလာက္မည္မထင္ပါ။ ဗုိလ္မွဴးၾကီး ဗထူးလည္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေပမယ့္ ယေန႔ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ ေပးရာ ဗထူးတပ္ျမိဳ႕ရွိသည္။ ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ ဗုိလ္ဗထူးလမ္း ရွိသည္။ သမုိင္းကုိ လူေတြက ဖန္တီးလုိက္ၾကသည္။
၀ိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္က က်ေနာ့္အေဖ၏ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၈၈ အတြင္း ဘဘအိမ္သုိ႔ က်ေနာ္ မၾကာခဏေရာက္ျဖစ္သည္။ ဘဘႏွင့္လည္း စကားေတြေျပာျဖစ္သည္။ ဘဘက အမွတ္တရျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု ကိုေျပာျပဖူးသည္။ ဖဆပလေခတ္အတြင္းက တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာ သူအိပ္ယာထမ်က္ႏွာသစ္ေနတုန္းမွာ ျခံ၀င္းအတြင္းသုိ႔ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသမီးငယ္ေလးလက္ဆဲြကာ ၀င္ေရာက္လာသည္။ ဘဘကုိေတြ႔ေတာ့ “ဒါ သခင္ခ်စ္ေမာင္ရဲ႕အိမ္ ဟုတ္ပါသလားရွင္” ဟုေမးပါသည္။ ဘဘက ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း၊ မိမိဟာ သခင္ခ်စ္ေမာင္ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၍ ဧည့္ခန္းမွာ ေနရာေပးပါသည္။ ဧည့္ခန္းမွာထုိင္ၾကေသာအခါ အဆုိပါအမ်ဳိးသမီးမွ “က်မက ကာနယ္ခ်စ္ေကာင္းရဲ႕ ဇနီးပါ။ မေန႔ကပဲ သူနဲ႔သြားေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက သခင္ခ်စ္ေမာင္ဆီကုိ လႊတ္လုိက္လို႔ လာတာပါ။ သူကမွာလုိက္တယ္၊ သူ႔အတြက္ ဘာမွမပူပါနဲ႔၊ ပမညတ အတြင္းညီညႊတ္မႈရဖုိ႔ အတတ္နုိင္ဆံုးၾကိဳးစားၾကပါလုိ႔ မွာလုိက္ပါတယ္ရွင္” ဟုေျပာေၾကာင္း ဘဘျပန္ေျပာျပသျဖင့္ က်ေနာ္သိရပါ သည္။ ဘဘက “တကယ့္ကုိရွားတဲ့ လူပဲကြာ၊ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ ၾကိဳးတုိက္ထဲေရာက္ေနတာေတာင္မွ ကုိယ့္အတြက္ မစဥ္းစားဘဲ အျပင္ကလူေတြအတြက္ လွမ္းပူပန္ေနလုိက္ေသးတယ္” ဟု သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာပါသည္။
က်ေနာ္ ခပ္ငယ္ငယ္က စဲြစဲြလန္းလန္းဖတ္ဖူးခဲ့ေသာ ကာနယ္ခ်စ္ေကာင္းေရးသည့္ “အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္” စာအုပ္ထဲ က အဖြင့္စာတန္းေလးကုိ သတိရမိပါသည္။ “တုိင္းျပည္အတြက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ လုပ္ကုိင္ျပီးေနာက္ ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိယ္ ျပန္ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ ၾကိဳးတုိက္ထဲ ေရာက္ေနသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္” တဲ့။ ေနာက္ျပီး ကာနယ္ ခ်စ္ေကာင္းကုိ ေသဒဏ္ၾကိဳးမိန္႔ခ်ခါနီးမွာ ဖတ္ၾကားသြားေသာ တရားသူၾကီး(ဦးသန္းႏြဲ႔ ထင္သည္) ၏အမိန္႔ ဖတ္ၾကားသံကုိလည္း စိတ္ကူးျဖင့္ ၾကားေနမိသလု 9Cုိ။ “တရားခံျဖစ္သူသည္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပဲြမွာ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ စြန္႔စားတုိက္ပဲြ၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း...” ေနာက္ပုိင္းစာသားေတြမွာ တရားသူၾကီး၏ အသံတုိးညွင္းသြားသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ခုလုိျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ရတာ စိတ္မေကာင္း၍ပဲလား၊ ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္မလံု၍ပဲလား ကာယကံရွင္ ကုိယ္တုိင္မွပင္ အတတ္သိပါလိမ့္မည္။
ကာနယ္ခ်စ္ေကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနာက္ထပ္စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းကုိေတာ့ ဟသၤာတမွ မိတ္ေဆြ ဦးေလးတစ္ဦး ေျပာျပသျဖင့္ သိခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ အေနာက္ရုိးမေတာင္ေျခ ရြာတစ္ရြာမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း မထင္မရွားကြယ္လြန္ သြားခဲ့ရသည္ ဟူ၍။
က်ေနာ္တုိ႔က သမိုင္းကုိ ေလ့လာၾကပါသည္။ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံ ေဆာင္ရြက္ သူေတြကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားပါသည္။ ဒီေနရာမွာ သူတုိ႔၏နုိင္ငံေရး အယူအဆႏွင့္ ရပ္တည္မႈကုိ အေလးေပး မေျပာလုိပါ။ သူတုိ႔အားလံုး တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးကုိ ခ်စ္ၾကေၾကာင္းသာ အဓိကထားေဆြးေႏြးခ်င္ပါသည္။ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္ၾကသူခ်င္းအတူတူဆုိလွ်င္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အမုန္းေတြကုိ ဖယ္ရွားသင့္ပါသည္။ ဂုိဏ္းဂနစိတ္ေတြကုိလည္း ေျဖေလွ်ာ့သင့္ပါျပီ။
တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး သူ႔ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အသက္ကုိပင္ ပဓာနမထားဘဲ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား တုိက္ပဲြ၀င္ခဲ့ေသာ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတစ္ဦး အသက္(၉၀) ေက်ာ္ အုိမင္းတြင္းဆံုးေရာက္ခ်ိန္မွ သူတပါးတုိင္းျပည္ မွာ ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္ရေတာ့မည့္ အေျခဆုိက္ေနသည္။
ဒီဇင္ဘာ(၃)ရက္ေန႔ေရာက္တုိင္း “က်ေနာ္အသက္(--) ျပည့္ပါျပီ။ က်ေနာ့္ေမြးေန႔မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား အေပါင္း ဒီမုိကေရစီ အျမန္ဆံုး ရနုိင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္” ဆုိသည့္ တုန္ရီႏြမ္းလ်သည့္ ေမြးေန႔ရွင္၏ ဆုေတာင္းသံကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ၾကားလာရတာၾကာပါျပီ။ ေနာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာသည္ထိ ၾကားေနရဦးမည္နည္း။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေရာ ၾကားခြင့္ရပါဦးမည္နည္း။
သူလည္း သူ႔ေမြးဖြားရာဇာတိ ဆုိင္းစု ရြာေလးကုိ ျပန္ခ်င္ပါလိမ့္မည္။
ေ၀ေမာ္
၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment