ၾကည္ေအးႏွင္႔ ေယာက္်ားေလ႔လာမႈ ပညာ

by မင္းခက္ရဲ (Min Khet Ye) on Thursday, August 2, 2012 at 1:42am ·

            အၾကင္ေယာက္်ားသည္ မိမိ၏ ေယာက္်ားကၠေျႏၵ ေယာက်္ားအမူအရာ စသည္တုိ႔၌ ႏွလုံးသြင္း၏။ ထုိေယာက္်ားကၠေျႏၵ စသည္တုိ႔၌ တပ္မက္ေမြ႔ေလ်ာ္၏ ။ မိန္းမ၏ မိန္းမကၠေျႏၵ၊ မိန္းမအမူအရာ စသည္တုိ႔ကုိ လည္း နွလုံးသြင္း၏ ။ ထုိမိန္းမကၠေျႏၵစသည္တုိ႔၌ လည္း တပ္မက္ေမြ႔ေလ်ာ္၏ ။မိန္းမႏွင္႔ေပါင္းေဖာ္ရန္အလုိရွိ၏ ။ ထုိေယာက္်ားသည္ ေယာက္်ားအျဖစ္ကုိ မလြန္ေျမာက္ေခ်။                                                                                     အၾကင္ေယာက္်ားသည္ကား မိမိ၏ ေယာက္်ားကၠေျႏၵ စသည္တုိ႔ကုိ ႏွလုံးမသြင္း ၊ ထုိေယာက္်ား ကၠေျႏၵ စသည္ တုိ႔၌ တပ္မက္ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းမရွိ ၊ မိန္းမ၏ မိန္းမကၠေျႏၵ စသည္တုိ႔ကုိလည္း ႏွလုံးမသြင္း ၊ ထုိမိန္းမကၠေျႏၵ စသည္ တုိ႔၌လည္း တပ္မက္ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းမရွိ ၊မိန္းမႏွင္႔ေပါင္းေဖာ္ရန္ အလုိမရွိ ၊ ထုိေယာက္်ားသည္ကား ေယာက္်ားအျဖစ္ကုိ  လြန္ေျမာက္၏-

                                                                        သံေယာဂသုတ္   

                                                                                                                                      အဂုၤတၱရနိကာယ္

ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာပညာမွာ ေလ႔လာဖုိ႔ အားထုတ္လာတာ မၾကာေသးဘူး ။ယခင္က ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ လႊမ္းမုိးၾကီးစုိးဆဲအရာ အျဖစ္ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံထားၾကၿပီး ၊ ကၠတၳိယ၀ါဒအခ်ဳိ႕ေတာင္မွ ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ ၾကည႔္ၿပီး မိန္းမသဘာ၀ဟာ ေယာက္်ားသဘာ၀ႏွင္႔ယွဥ္ရင္လက္ေအာက္ခံေလာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရေၾကာင္းဆုိလာတာ ။လႊမ္းမုိးၾကီးစုိးတဲ႔သဘာ၀ကုိ ဘယ္ေတာ႔မွမေျပာင္းလဲေတာ႔မယ္႔ စံပုံစံ သီျခားအမွတ္လကၡဏာအျဖစ္သတ္မွတ္လက္ခံေပးထားသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။  ေနာက္ပုိင္း ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔လာတဲ႔ ကၠတၳိယ၀ါဒ၊ လူမႈလိင္ေလ႔လာမႈပညာေတြကသာ ေယာက်္ားသဘာ၀ဟာ သမိုင္းဆုိင္ရာအရ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေန တဲ႔ အရာ ၊ ယဥ္ေက်းမႈသီးျခားပုံသဏၭာန္အတြင္း သီးျခားျဖစ္တည္ေနတဲ႔ အရာ ဆုိတာကုိေဖာ္ျပလာတာပါ။ ၾကည္ေအးရဲ႕ လက္ရာအတြင္းက ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ ကာလတရားအရေျပာင္းလဲေနတဲ႔အရာ အျဖစ္ေဖာ္ထုတ္ေလ႔လာၾကည္႔ရေလာ က္ေအာင္ သူ႔ရဲ႕ လက္ရာေတြဟာ ရွည္လ်ားတဲ႔ သမုိင္းဆုိင္ရာကုိ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားတာမ်ဳိးမရွိဘူး ။ဒါေပမယ္႔ ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိင္ရာ သီးျခားပုံသဏၭာန္အတြင္းျဖစ္တည္ေနတဲ႔ ေယာက်္ားသဘာ၀ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိေတြ႕ရမယ္ ။ ယဥ္ေက်းမႈဆုိတာ ေရးမြန္၀ီလ်ံဖြင္႔ဆုိသလုိ ဘ၀ေနထုိင္မႈ ပုံစံတစ္ခုလုံး အစုအေပါင္းအျဖစ္မွတ္ယူမယ္ဆုိရင္ ၾကည္းေအးရဲ႕ လက္ရာအတြင္း သီးျခားဘ၀ေနထုိင္မႈ ပုံစံ အတြင္းေတြက ေယာက္်ားသဘာ၀၊ေယာက္်ားဆန္မႈဆုိတာကုိ ေတြ႕ရမယ္။                                              ေယာက္်ားေလ႔လာမႈပညာ(man studies) မွာ ထင္ရွားတဲ႔ လက္ရာတစ္ခုကေတာ႔ ေဂ်ာ႔ခ်္ေမာ႔စ္ရဲ႕ ေမာ္ဒန္ကာလ အတြင္းပုံသဏၭာန္ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ ေလ႔လာထားတဲ႔ The image of Man (1996) စာအုပ္ပဲ ။  ေဂ်ာခ်္ က လြမ္းမုိးၾကီးစုိးဆဲ ေယာက်္ားသဘာ၀ရဲ႕ သမရုိးက် စံပုံစံေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေနၿပီး တက္လုိက္က် ၊ က်လုိက္ ျဖစ္ေနပုံကုိ သမုိင္းဆုိင္ရာ အေျခခံအတြင္းကေန ေလ႔လာထားတယ္။ စံပုံစံေယာက္်ား သဘာ၀ ၀ါ စိတ္ကူးစံပုံစံအတြင္းကေနထုတ္ေဖာ္ထားတဲ႔ေယာက္်ားသဘာ၀ေတြကုိ ၁၈ရာစုေလာက္ကေနစၿပီးကေနစၿပီး လုိက္ျပ တယ္။  ေယာက္်ားသဘာ၀ဟာ လႊမ္းမုိးႀကီးစုိးဆဲအရာတစ္ခုျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္  ေယာက္်ားခႏၶာကုိယ္ဟာ ၿပီးျပည္႔စုံတဲ႔ သဘာ၀ရွိတယ္ လုိ႔ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီး အဲဒီလုိ ေယာက္်ားသဘာ၀ရဲ႕ ၿပီးျပည္႔စုံမႈကေနမွ ေယာက္်ားရဲ႕ သဘာ၀ဟာ ကုိယ္က်င္႔ တရားအားျဖင္႔ ျမင္႔မားေနတယ္၊ ေယာက္်ားရဲ႕ ခြန္အားကလည္းၾကီးမားတယ္ စသျဖင္႔ ျပင္ပအရာေတြကုိ အဓိကထား ကုိင္စြဲလာတယ္။ မိန္းမရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ ရႈပ္ေထြးဆန္းျပားမႈနဲ႔ မတူဘဲ ၊ေယာက္်ားခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ရွင္းလင္းမႈပုံသဏၭာန္အရ မဆီမဆုိ္င္ျပင္ပအရာေတြမွာ လာထင္ဟပ္ေအာင္ ေရးသားပုိ႔ခ်မႈပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ႔ၾကတာ။ ခႏၶာကုိယ္မွာ မိန္းမေတြလုိ ရာသီေသြးမဆင္းတာကုိ ေယာက္်ားရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဟာ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး ၊ စည္မ်ဥ္းစည္ ကမ္းႀကီးမားတယ္လုိ႔ ပုိ႔ခ်လာခဲ႔ၾကတယ္လုိ႔ ေဂ်ာ႔ခ်္ေမာ႔စ္က ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိ လူေတြရဲ႕ သိမႈအတြင္းတည္ ေဆာက္လာခဲ႔ ၾကပုံသမုိင္းကုိ လုိက္ျပတယ္။                                                                                                                        ေယာက္်ားဆန္မႈစိတ္ကူးစံပုံစံ(musculine ideal)ဟာ အေနာက္ဥေရာပမွာ ကူသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးနဲ႔ ဘူဇြာ စက္မႈအရင္ရွင္ပုံစံ ႀကီးထြားလာမႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ လူမႈလူတန္းစားတစ္ခုခုကေန ပုံေဖာ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ အရင္းအျမစ္ေပါင္းမ်ားစြား ကေန ထြက္လာတဲ႔ ယုံၾကည္မႈေတြ ၊ အေလ႔အက်င္႔ေတြကေန စုေပါင္းယွက္ႏြယ္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတာ။  ေမာ႔စ္က ဒီအထဲကမွ အေရးအႀကီးဆုံအရာအျဖစ္  ေရွးဂ၇ိေတြရဲ႕ ေယာက္်ားအလွတရား( male beauty) အေပၚ ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔မႈေတြကုိ ၁၈ရာစုမွာ ဗိသုကာလက္ရာ ၊အႏုပညာသမုိင္းအေရးအသားေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး စိတ္၀င္တစားျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္လာတာဟာ အေရးႀကီးတဲ႔ ပုိ႔ခ်မႈတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔တယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ ဂၽြန္ဟန္း ၀င္ကယ္မင္းန္ (Johann Winckelmann) က ေရွးဂရိ အားကစားသမားေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ကုိ “ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ရုိးစင္းမႈဂုဏ္ ၊ ခန္ညားထယ္၀ါမႈ ေတြ” အစုအေပါင္းအျဖစ္တင္ျပလာခဲ႔တယ္ ။ ၁၈ရာစုပန္းပုလက္ရာေတြမွာ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ အထက္ပါ ခႏၶာကုိယ္ပုံစံကုိေတြ႔ရမွာ ျဖစ္သလုိ ပန္းပုလက္ရာပါေယာက္်ားေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ရုိးစင္းမႈနဲ႔ခန္႔ညားထယ္၀ါမႈကဘဲ ကုိယ္က်င္႔တရားအျမင္လလုိလုိ ေရာယွက္ျဖစ္တည္လာခဲ႔တာ။ ႏုိင္ငံေရးစြမ္းအားေတြက ဒီလုိ ေယာက္်ားသေကၤတေတြကုိ သူတုိ႔ရဲ႕  အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံသဘာ၀ ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း ၊ ႏုိင္ငံေတာ္အလံေတြမွာ သုံးလာခဲ႔တာ ။ သူတုိ႔က ေယာက္်ားသဘာ၀ လုိ႔ယူဆထားတဲ႔ တည္ၾကည္ျခင္းနဲ႔ ရဲရင္႔ျခင္းကုိ ျပပါတယ္ ဆုိတဲ႔ အေရာင္ေတြကုိ ႏုိင္ငံေတာ္အလံေတြ မွာ အသုံးခ်လာတာ ၊ သိန္းငွက္လုိအေကာင္မ်ဳိးကုိ အသုံးခ်လာတာကုိ ၾကည္႔ရင္ေတြ႔ႏုိင္တယ္။ ၁၈ရာစုမွာ ဆြဲယူလာတဲ႔ ေယာက္်ားအလွတရားကေန ျဖစ္လာတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ထဲမွာ အေရးအၾကီးဆုံး အယူအဆေတြက“ ဟန္ခ်က္ညီျခင္း ၊ အခ်ဳိးက်ျခင္းနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း” သုံးခုပဲ ။ ေရာယွက္ရႈပ္ေထြးစြာ ျဖစ္တည္လာတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ အမ်ဳိးမ်ဳးိမွာ ဒီအရင္းအျမစ္သုံးခုဟာ ကိန္းေအာင္းေနခဲ႔တယ္လုိ႔ ေဂ်ာ႔ခ္က ယူပါတယ္။                                                                            ေယာက္်ားေလ႔လာမႈပညာရွင္ေတြက ေယာက္်ားသဘာ၀ဟာ ဘယ္လုိေျပာင္းလဲေနတယ္ဆုိတာတင္မကဘူး ၊ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ပါ၀ါဟာ ေခတ္ျပဳိင္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ဘယ္လုိလည္ပတ္လႈပ္ရွားေနသလဲ ဆုိတာကုိပါ ေလ႔လာၾကတာျဖစ္တယ္။ ကၠတၳိယ၀ါဒနဲ႔ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိကြာျခားခ်က္က ေယာက္်ားေတြသဘာ၀၊ ေယာက္်ားဆန္မႈေတြဟာ ကာလတရာအမ်ဳိးမ်ဳိးအရေျပာင္းလဲေနတာျဖစ္ၿပီး အၾကြင္းမဲ႔တန္ဖုိးစံတစ္ခုလုိ မိန္းမေတြကုိ ဖိႏွိပ္ထားတာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ယူၾကတာပါပဲ ။ ေနာက္ပုိင္းဖံြ႔ၿဖဳိးလာတဲ႔ ကၠတၳိယ၀ါဒီေတြနဲ႔ေတာ႔ သေဘာျခင္းမွ်လာတယ္ ။ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမကုိ အျဖဴ-အမည္းဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုထဲက အရာအျဖစ္မရႈျမင္ေတာ႔ဘူး ၊ ေယာက္်ားသဘာ၀ဟာ လည္း ႏွစ္ဆယ္ရာစုမွာ မိန္းမေတြကို ဖိႏွိပ္မယ္႔သေဘာသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ပုံစံအသစ္ေတြနဲ႔ အျမဲဖြံ႔ၿဖဳိးေနတာပါပဲ လို႔ သက္ေတာင္႔သက္သာျဖစ္ေစမယ္႔ အျမင္ေတြထြက္ေပၚလာတယ္။

ေယာက္်ားသဘာ၀ႏွင္႔စိတ္ခြဲပညာ

            လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လူမႈအတၱသဘာ၀ ၀ါ  လူမႈေရးနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈအရ ေဖာ္ေဆာင္ခံထားရတဲ႔ ငါျဖစ္မႈ ကုိ အဓိက လႊမ္းမုိးထားတာက လူလတ္တန္စားေတြရဲ႕ လိင္သဘာ၀ပုံစံေတြသာလ်င္ျဖစ္တယ္ ။ ေမတၱာမီးအိမ္မွာ အျဖဴရဲ႕ အေဖနဲ႔ ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္မွာတင္ေမရဲ႕ လူတန္းစားျခင္း ၊ ဖခင္ျဖစ္ေနျခင္းဟာ တူတယ္ ။ သူတုိ႔ရဲ႕ တည္ရွိေနတဲ႔ လူမႈလိင္ အေနအထား ၊ ၎လူမႈလိင္အေနအထားေပၚလူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ေပးအပ္ထားပုံေတြက အျဖဴရဲ႕အေဖနဲ႔ တင္ေမရဲ႕ အေဖတုိ႔ရဲ႕ ငါျဖစ္မႈကုိ ပုိၿပီခုိင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ေပးလုိက္တာ ။ တကယ္လုိ႔ ေယာက္်ားတစ္ဦးသာ မဟုတ္ဘူး ဆုိရင္ ဇာတ္လမ္းမွာ တင္ေမရဲ႕အေဖဟာ သူ႔ခယ္မနဲ႔ ယူၿပီး သူ႔မိန္းမနဲ႔ အတူတူထားႏုိင္ဖုိ႔တတ္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး ။  တင္ေမရဲ႕ အေဖအေနနဲ႔သူဟာ ဘယ္သူလဲ ၊ ဘယ္လုိလူလဲရယ္လုိ႔ သူ႔ကုိယ္သူရွာေဖြေတြ႕ရွိျခင္းဟာ သူရရွိထားတဲ႔ လိင္ရဲ႕ လႊမ္းမုိး ႏုိင္စြမ္းရွိေနတဲ႔ အေနအထားနဲ႔ အမ်ားၾကီးသက္ဆုိင္ေနတာကုိ ၀တၳဳရဲ႕ သေဘာမွာ ေတြ႔ရမယ္။ ဖရြဳိက္္ရဲ႕ အျမင္မွာ ေအာ႔ဒိပတ္ျပဇာတ္မွာ ပါ၀င္တဲ႔ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ သူတုိ႔ခႏၶာကုိယ္ဖြဲ႔စည္းပုံေတြနဲ႔ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ ထားတယ္လုိ႔ ယူတာ။ ဖခင္လုပ္သူက သူရဲ႕ ေယာက္်ားအဂၤါကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားျခင္းေၾကာင္႔ ဖခင္အျဖစ္ကုိ ေတြ႕ရမယ္ ။ အေမဆုိတာကေတာ႔ သူမရဲ႕က်ားလိင္အဂၤါခ်ဳိ႕တဲ႔ေနတာေၾကာင္႔ အေမအျဖစ္အဓိပၸာယ္ဖြင္႔ဆုိခံရျပန္ေရာ။ ဒီႏွစ္ခုၾကားထဲ မွာ မွ သားလုပ္သူက ဘယ္လုိအရာမ်ဳိးနဲ႔ဆက္ဆံေရးကုိ တည္ေဆာက္မလဲ ေရြးခ်ယ္ရျပန္တယ္ ။ ဖရြဳိက္ရဲ႕ ဒီသီအုိရီဟာယာက္်ားဆန္မႈဆုိတာ သူ႔ရဲ႕ စံပုံစံလူမႈအတၱအတြင္းကေနသာ အဓိပၸာယ္ဖြင္႔ဆုိထားတာပါ။ လူေတြရဲ႕ေယာက္်ားျဖစ္မႈပုံစံကုိ အေသထားၿပီး  တျခားသူတစ္ေယာက္်ားကုိ ေယာက္်ားျဖစ္မႈရဲ႕ စံပုံစံအတြင္းကေနသာ အဓိပၸာယ္ဖြင္႔ဆုိခဲ႔တယ္။ မဆန္မႈဆုိတာလည္း ေယာက္်ားဆန္မႈေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ႔ အရာအျဖစ္သာ ဖရြဳိက္က ေဆြးေႏြးခဲ႔တာပါ။

ေယာက္်ားေလ႔လာမႈပညာရပ္က ဒီသေဘာမ်ဳိးကုိ ေရွာင္တယ္ ။ ေယာက္်ားလိင္သဘာ၀ဟာ အေသျဖစ္မေနသလုိ ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ သီးျခားအမွတ္လကၡဏား ၊လူမႈအတၱသဘာ၀ေတြကလည္း စံပုံစံ ဖြင္႔ဆုိခ်က္တစ္ခုတည္း မွာ အေသျဖစ္မေနဘူးဆုိတာကုိ ရွာေဖြထုတ္ေဖာ္ျပေလ႔ရွိတယ္ ။ ဒီလုိုထုတ္ေဖာ္ျခင္းအားျဖင္႔ မိန္းမသဘာ၀၊ ေယာက္်ားသဘာရယ္လုိ႔ အေသဆုပ္ကုိင္ၿပီး တရားမွ်တမႈ ၊ညီမွ်မႈေတြကုိ ေျပာေနဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူးဆုိတာကုိပါျပေန တယ္။ လူမႈလိင္ေလ႔လာမႈထဲကုိ ထည္႔ၾကေလ႔ရွိၿပီး ေဂးနဲ႔ လတ္စဘီယံေလ႔လာမႈပညာရပ္ေတြ အတြက္ အဓိကက်တဲ႔  အစိတ္အပုိင္းကေန ပါ၀င္တယ္။ ၾကည္ေအးရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ေတြမွာတိက်ေသခ်ာတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ရွိသလား ။တိက် ေသခ်ာတဲ႔ သီးျခားအမွတ္လကၡဏာရွိပါသလား ။ တိက်ေသခ်ာၿပီး အႀကြင္းမဲ႔ ယူနီဗာဆယ္တန္ဖုိးစံရေတြဟာ ရႈပ္ေထြးၿပီး ဗဟုသေဘာဆန္တဲ႔ တန္ဖုိးစံေတြကုိ လစ္လ်ဴရႈမွာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဗဟုသေဘာနဲ႔ ျခားနာျခင္းကုိ အေျခခံတဲ႔ ဒီမုိကရက္တစ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီကုိသြားမယ္ဆုိရင္ အေျခခံအက်ဆုံးျဖစ္တဲ႔ စာေပအႏုပညာနဲ႔ရုပ္ရွင္လုိ ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာ ေတြမွာ ေျပာင္းလဲမွသာလ်င္ အလုပ္ျဖစ္မွာပါ ။တစ္ဖက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ စာေပအႏုပညာကုိ  ဖတ္ရႈတဲ႔အခါ ဇာတ္ေကာင္ေတြမွာ ဗဟုသေဘာဆန္တဲ႔ သီးျခားအမွတ္လကၡဏာေတြကုိ ရွာေဖြၿပီးနားလည္မွသာလ်င္အလုပ္ျဖစ္မွပါ။                  ၾကည္ေအးရဲ႕ ေယာက္်ားဇာတ္ေကာင္ေတြကုိ ၾကည္႔လုိက္ရင္ ေယဘုယ်အားျဖင္႔လူအဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ေယာက္်ားဆန္မႈအေနနဲ႔လက္ခံထားတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ေတြနဲ႔ ေယာက္်ားျဖစ္ရက္သားနဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ေယာက်္ားနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး အျခားေသာအရာ အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ႔ မိန္းမသဘာမ်ဳိးကုိေတာင္မွ ေတြ႔ရတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္မ်ဳးိကိုလည္းေတြ႔ရတယ္ ။ ဒီသေဘာကုိ ကၽြန္မပညာသည္ တစ္ခုတည္းမွာတင္ေတြ႔ႏုိ္င္တယ္။ ကၽြန္မပညာသည္မွာ ကုိခန္႔က အျပဳခံပဲ ။ နာမည္ႀကီးဇာတ္မင္းသမီး စိန္လွေအာင္ရဲ႕ ကုိယ္၀န္ကုိ သူသက္သာသလုိေနႏုိင္ဖုိ႔ တာ၀န္ယူလုိက္တယ္ ။ ကုိခန္႔မွာ တင္ေမရဲ႕အေဖလုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကေပးအပ္ထားတဲ႔ လိင္သဘာ၀ကုိ မူတည္ၿပီး အထက္စီးကေန အထက္ေအာက္ဖိစညး္မႈ မလုပ္ႏုိ္င္ရွာဘူး ။ ဇာတ္တစ္ဖြဲ႔လုံးက ေယာက္်ားသဘာ၀ခ်ဳိ႕ယြင္းေနတဲ႔ အတြက္ အထင္ၾကီးမခံရ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ခံရတဲ႔ အထိျဖစ္လာတယ္။

“ ကုိခန္႔ကမူ မစိန္ေအာင္ႏွင္႔ညားရျခင္းေၾကာင္႔ ဘ၀အသေရကုိ ဆည္မိသည္ ထင္မွတ္ၿပီး ေက်နပ္သည္။….. ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စိန္ေအာင္ကေလးကုိ မွီၿပီး လူ႔အရုိအေသေတာ႔အနည္းငယ္ရလာပါ၏ ။ စိန္ေအာင္ဆုိသည္မွာလည္း လူကြယ္ရာမွာ လင္ကုိႏုိင္ေပမည္။ လူသူေလးပါး ေရွ႕ေတာ႔ ရုိေသရွာသားပဲ ။ လူျပက္ကုိ ပန္နကစ္တုိ႔ကမ်ားကုိခန္႕ကုိ နည္မလည္ႏုိင္ေသာ စကာမ်ားႏွင္႔ေလွာင္လ်င္ “ဟင္း-ဟင္း” ဟု မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းႏွင္႔ မ်က္ေစာင္းထုိးကာ ဟန္႔တတ္သည္ ။ အဖြဲ႔သားတုိ႔သည္ နကုိမဟုတ္ေသာ္လည္း မင္းသမီးကုိ ေလးစားအားနာ မင္းသမီးလင္ကုိပါ ရုိေသသမႈ ကေလး ျပဳရသည္။” ပန္နကစ္ ၊ ကုိေပြလီတုိ႔ဆုိတာ  တကယ္ေတာ႔ မစိန္ေအာင္နဲ႔ကင္းတဲ႔သူေတြမဟုတ္ဘူး ။က်န္တဲ႔သူေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ပါ၀ါ ၊ ခြန္းအားကုိ အသုံးခ်ျခင္းေတြ ေတြ႔ရေပမယ္႔ ကုိခန္႔မွာမေတြ႔ရဘူ ။ ဇီ၀လိင္အဂၤါအရသာ ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ ကုိခန္႔ဟာ ေယာက္်ားတစ္ဦးပဲ ။ ကုိခန္႔ရဲ႕ အျပဳခံသဘာ၀ကုိလည္း ေယာက္်ားသဘာ၀ တစ္မ်ဳိး အျဖစ္ျမင္ႏုိင္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ လူအဖြဲ႔အစည္းက ေယာက္်ားသဘာ၀ဟာ သန္႔ရွင္းျခင္း ၊ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းရွိျခင္း ၊ ခြန္းအားရွိျခင္း ဆုိတာမ်ဳိးေတြ ကုိသာလ်င္ တိက်ေသခ်ာၿပီး အၾကြင္းမဲ႔ယူနီဗာဆယ္သေဘာဆန္တဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀အ ျဖစ္သတ္မွတ္လာတာပါ။ အဲဒီလုိ တိက်ေသခ်ာတဲ႔ လိင္သဘာ၀သာလ်င္ရွိတယ္လုိ႔ျမင္ရင္ေတာ႔ ကိုခန္႔မွာ က်ားဇီ၀လိင္ရွိပါ လ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင္႔ မတူညီတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ေတြေတြ႕ေနရပါသလဲလုိ႔ေမးခြန္းထုတ္ရမယ္။                                        ကုိခန္႔လုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀နဲ႔ မတူညီကြဲျပားျခားနားတဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀ မ်ဳိးကုိ တမ္းတတတ္သည္မွာလည္းေတြ႔၇မယ္။                                                                                       “ေမာင္ကေတာ႔ အေထြးေနာက္မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ထုိင္လ်က္ ေနရသည္ ။ ခပ္လႈပ္လႈပ္ေနသည္႔အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္ကုိ ဟန္ထား၏ ။ လိ္မ္႔က်လွ်င္ ဆင္နင္းခံၿပီးသားျဖစ္မည္ကုိ ေၾကာက္သည္။ အေထြးကေလးကုိ ခါးကေနဖက္ရင္း အေမလုိ အားကုိးျပန္၏”

“ေတာထဲမွာ ဘယ္အိမ္က ၾကက္တြန္မွာတုန္း ဟု ကုိယ္က မသိသားဆုိး၀ါးစြား ေျပာမိေလရာ အေထြးက တဟား ဟားရယ္သည္မွာ လက္ခုပ္ကေလးမ်ားပင္ ေလွာင္ေျပာင္၍ တီးမိသည္ ။ “ေတာ္ထဲမေတာ႔ ေတာၾကက္ရွိတာေပါ႔ေမာင္ရဲ႕ ေတာၾကက္ဆုိတာသာၿပီးအသံေကာင္းေသး”

“ေမာင္ မီွလုိက္ရင္ အေထြးလိမ္႔က်သြားမွာေပါ႔ ” မဟုတ္ႏုိင္တာေမာင္ ၊ ကၽြန္မက ေမာင္ထက္ သန္တယ္ ၊ ေမာင္က အသားပြႀကီး ”ဟု ကိုယ္႔လက္ေမာင္းကုိ စူးခနဲေနေအာင္ လက္မကေလးႏွင္႔ ဖိႏွိပ္လုိက္ေတာ႔ ဟုတ္ပါကလားရယ္လုိ႔ မခံခ်င္ျဖစ္ရသည္။

“အေထြးက မွ်စ္သားကုိစိပ္စိပ္ခုတ္ၿပီး ေျမေပၚ ဆန္အိတ္ကေလး ခင္း၍ တင္သည္ ။ ကုိယ္လည္းေပ်ာ္ရႊင္ စိတ္၀င္စား ရသည္ ။ အေထြးကုိ အားကုိးထုိက္သည္ ထင္သည္”။

 တမ္းတတတ္သည္မွာလည္းေတြ႔၇မယ္။အေထြးနဲ႔ ေမာင္နဲ႔ ၾကားထဲမွာ ေယာက္်ားဆန္မႈေတြျဖစ္တဲ႔ ဥာဏ္ပညာရွိျခင္း၊ ခြန္းအားရွိျခင္း ၊ ဦးေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိျခင္းေတြ ေမာင္႔မွာမရွိ ျပဳိက်သြားတယ္ ။ ေမာင္ဟာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပဲ ဒါေပမယ္႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ တိက်ေသခ်ာၿပီး အၾကြင္းမဲ႔ ယူနီဗာဆယ္ သေဘာဆန္တဲ႔ ေယာက္်ားသဘာ၀၊ ေယာက္်ားဆန္မႈအစား ပုံသဏၭာန္တစ္မ်ဳိးနဲ႔ အသစ္ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ ေနတဲ႔ ေယာက္်ားဆန္မႈတစ္မ်ဳိးကုိသာ ေတြ႔၇မယ္။          ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္ထဲက တင္ေမရဲ႕အေဖ နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္ တိက်ေသခ်ာတဲ႔ အၾကြင္းမဲ႔ယူနီဗာဆယ္သေဘာ ေယာက်္ားဆန္မႈဆုိတာထက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပးေနတဲ႕ ေယာက္်ားဆန္မႈကုိ ေတြ႕ရမယ္။

“ေဖေဖသည္ အရုိအေသႀကဳိက္သျဖင္႔ သားသမီးမ်ားကုိ အေရာမ၀င္ေခ် ။…. တင္ေမသည္ တစ္ခုသတိထားမိ လာေလသည္ ။ ေဖေဖသည္ ေန႔ခင္းခ်ိန္ ေမေမအိမ္မွာ မရွိတုန္း အိမ္ျပန္ျပန္ လာတတ္ေလသည္ ။ တင္ေမသည္ ေဖေဖႏွင္႔  ေဒၚေဒၚတုိ႔ စကားေျပာေနၾကလွ်င္ အလုိလုိ ရြံ႕ သလုိလို ျဖစ္ကာ ေဒၚေဒၚ႔ ရင္ခြင္ထဲက ဆင္းကာ ၿခံတြင္းကုိ ထြက္လာၿပီး ျမက္ပင္မ်ားကုိ ႏႈတ္ကစားေနရသည္ ”

“ေဟ႕သြားရင္ ျမန္ျမန္သြား ” ေဖေဖ႔ အသံေလ ၊က်ားဟိန္းသလုိပဲ ။ တင္ေမသည္ ထုိစကားသံကုိ ၾကားေသာ္ လည္း ဘယ္သူ႔ကုိ ဘာအဓိပၸာယ္ႏွင္႔ေျပာမွန္မသိေပ။ ေမေမက “သြားပါ႔မယ္ေတာ္ … လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနခဲ႔ၾကပါ ”ဟု ငုိသံႀကီး ႏွင္႔ျပန္ေျပာသည္။

ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္မွာ ေယာက္်ားဆန္မႈေတြမတူဘူး။ သာမန္အားျဖင္႔ ဇာတ္ေကာင္စရုိက္ရယ္လုိ႔ ေျပာေကာင္းေျပာႏုိင္ေပမယ္႔ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ စရုိက္ဟာ ေကာင္းမႈ ၊မေကာင္းမႈနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ သိသာျခားနားေနတယ္ ။ ဥပမာ ေမတၱာမီးအိမ္ထဲက အျဖဴရဲ႕ အေဖဟာ တင္ေမရဲ႕ အေဖလုိ လူမႈေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ တားျဖစ္ထားတဲ႔ အရာေတြကုိ မလုပ္ေပမယ္႔ သူ႔ရဲ႕ ေယာက္်ားဆန္မႈမွာ ဖခင္ဆုိတဲ႔ ေနရာအတြင္းကေန အထက္ေအာက္ဖိစည္းမႈ အမ်ားစု ကုိလုပ္ေနတယ္ ။ ေယာက္်ားဆန္မႈမွာ မာေက်ာျခင္း ၊ ခြန္းအားကုိ အသုံးျပဳျခင္းေတြကုိ ေတြ႔၇မယ္။ ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္ရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္သုံးေကာင္မွာ သူတုိ႔ရဲ႕လူမႈေရး ေနရာအတြင္းကေန သူတုိ႔ရဲ႕ ေယာက္်ားဆန္မႈပုံသဏၭာန္ကြဲျပာျခားနား ေနတာ။ တင္ေမရဲ႕ ေမာင္ေလးက ကေလးျဖစ္ေတာ႔ကာ မာေက်ာျခင္း နဲ႔ ခြန္အားႀကီးျခင္းေတြ မရွိဘူး ။ ကုိေအာင္မင္းက ေတာ႔ ဥာဏ္ႀကီးတယ္ ၊ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ႔  လႊမ္းမုိးႀကီးစုိးဆဲ ေယာက္်ားသဘာ၀ကုိေတြ႔ရမယ္ ။ ကေလးငယ္ အပုမွာေတာ႔ မရွိခဲ႔ဘူး ။ ေယာက္်ားေတြရထားတဲ႔ ပါ၀ါကုိေတာ႔ တင္ေမရဲ႕ အေဖထံမွာ အႀကီးမားဆုံး ေတြ႕ရမယ္။ သူတုိ႔သုံးေယာက္ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္ ေယာက္်ားသဘာ၀နဲ႔ ေယာက္်ားဆန္မႈကေနရထားတဲ႔ ပါ၀ါဟာ အႀကြင္းမဲ႔ ယူနီဗာဆယ္တန္ဖုိစံအတြင္းက ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ ၊ သူတုိ႔ရထားတဲ႔ လူမႈေရးအေျခအေန ၊ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ၾကားက ပါ၀ါဆက္ဆံေရးအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာ ျဖစ္တယ္ ။ အေထြးနဲ႔ ေမာင္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးအတြင္းက ေယာက္်ားသဘာ၀၊ ကုိခန္႔နဲ႔သူ႔ရဲ႕ လူမႈအသုိင္းအ၀န္းအတြင္းက ေယာက္်ားသဘာ၀ေတြဟာ သူတုိ႔ လက္ေတြ႔ယွဥ္ဆုိင္ ေနရတဲ႔ လူမႈဆက္ဆံေရးအတြင္းက ပါ၀ါဆက္သြယ္ခ်က္၊ လူအဖြဲ႔အစည္းအတြင္းကေပးအပ္ထားတဲ႔ လူမႈအဆင္႔အတန္း ေတြအရ ေျပာင္းလဲမႈ ပုံစံအမ်ဳးိမ်ဳိးရွိေနတယ္ ဆိုတာကုိ ၾကည္ေအးရဲ႕ လက္ရာေတြမွာ ေလ႔လာၾကည္႔ႏုိင္တယ္။

                                                                                                မင္းခက္ရဲ