သမၼတႀကီးဦးလင္းေရာင္ႏွင့္ သစ္လြင္ေသာဒီမိုကေရစီပါတီ (အပိုင္း-၂)

by Linn Yaung on Wednesday, August 1, 2012 at 1:40am 

လႊတ္ေတာ္

သမၼတႀကီး ဦးလင္းေရာင္လက္ထက္ ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားတြင္

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေခၚယူျခင္းမွာလဲ ေျပာစမွတ္တြင္စရာျဖစ္ခဲ့သည္။

ဦးစြာပထမ ေရြးခ်ယ္ခံျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေတာ္သို႔ မ၀င္ခိုင္းဘဲ

(Entrance) ၀င္ခြင့္ စာေမးပြဲေျဖခိုင္းသည္။

ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တာ ေရြးခ်ယ္တာပဲ တကယ္အရည္အခ်င္း ရွိမရွိ စမ္းစစ္သင့္သည္ဟု သမၼတႀကီးမွယံုၾကည္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ခံလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား သံုးညေပါက္ မိုးအလင္း ထိုင္ၾကည့္ခိုင္းသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ အဆိုေတာ္ မာမာေအး၏ ေမာင့္အခ်စ္ျမားဆူး သီခ်င္းအား အဲယားကြန္းအခန္းထဲတြင္ တစ္ေနကုန္ ဖြင့္လွစ္နားဆင္ေစၿပီး အိပ္ငိုက္ျခင္း၊ သန္းေ၀ျခင္း မရွိကုန္ေသာ အမတ္မ်ားကိုသာ လႊတ္ေတာ္အတြင္းသို႔ ၀င္ခြင့္ျပဳေလသည္။

ဤသို႔ျဖင့္  ယခင္အစိုးရလက္ထက္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အိပ္ငိုက္ကုန္ေသာ အမတ္မ်ားေၾကာင့္ အရွက္ရစရာ ကိစၥမ်ားကို

ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

သမၼတႀကီးသည္ သေဘာတရားေရးရာမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္သူျဖစ္သည္။

ယခင္ ႀကံ့ဖြတ္အစိုးရလက္ထက္က ပယ္စရာရွိသည္မ်ားကို ပယ္သည္။ ထို႔အတူ ယူစရာရွိသည္မ်ားကိုလည္း ယူေလသည္။

ယခင္အစိုးရလက္ထက္ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ထားရွိေသာ က်ဳိင္းတုတ္ႀကီးကိုမူ ဆက္လက္ထားရွိျခင္းျဖင့္ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ က်ဳိင္းတုပ္ကိုကား အလကားမထား။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အသံုး၀င္ေအာင္ စီမံခဲ့သည္။

ထင္ရာ ျမင္ရာ ေပါက္ကရ အဆိုမ်ားတင္သြင္းသူ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို အမ်ားဆႏၵေကာက္ယူၿပီး လႊတ္ေတာ္ေရွ႕သို႔ ေခၚထုတ္ကာ

အဆိုပါ က်ဳိင္းတုတ္ျဖင့္ ေက်ာေကာ့ေအာင္ရိုက္၍ အျပစ္ေပးသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါ သမၼတႀကီး လက္ထက္တြင္ ေပါက္လြတ္ပဲစား အဆိုတင္သြင္းမႈမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္။

အက်ဳိးမဲ့ စကားမ်ား အေျပာအဆိုမရွိေတာ့သျဖင့္ လႊတ္ေတာ္သည္ တိုင္းက်ဳိးျပည္ျပဳကိစၥမ်ားကို ပိုမိုေဆာင္ရြက္လာႏိုင္သည္။

သမၼတႀကီးသည္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္က ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္ေသာ 

“ျပည္သူ႔အသံ- လႊတ္ေတာ္ အသံ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵ - လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ၊ ျပည္သူတို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္- လႊတ္ေတာ္က ေဖာ္ေဆာင္ရြက္”ဟူသည့္ စာသားအား ဆက္လက္ထားရွိသကဲ့သို႔  တကယ္လည္း လိုက္နာက်င့္သံုး၏။

၄င္းအျပင္  လႊတ္ေတာ္အတြင္း အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုကို ထပ္မံျဖည့္စြက္၏။

အဆိုပါ ေဆာင္ပုဒ္ကိုမူ ထပ္မံအသစ္ေရးထိုးျခင္း မရွိဘဲ မူလတန္းေက်ာင္းမွ ဆိုင္းဘုတ္အေဟာင္းဟား ျဖဳတ္ယူကာ

လႊတ္ေတာ္တြင္ အစားထိုး တပ္ဆင္ေစခဲ့သည္။

“အမ်ဳိးသား စည္းကမ္းအစ လႊတ္ေတာ္က ” ဟူ၏။

ယခင္ “အမ်ဳိးသား စည္းကမ္းအစ စာသင္ေက်ာင္းက” ဟူေသာ ဆိုင္းဘုတ္အား စာသင္ေက်ာင္းေနရာတြင္ ေဆးအနီျဖင့္ ၾကက္ေျခခက္ကာ

လႊတ္ေတာ္ ဟု ျမားထိုး၍ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္၏။

လိုအပ္ေသာ ေနရာတြင္ .. လိုအပ္ေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အသုံးခ်ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။

စည္းကမ္းေကာင္းေသာ လႊတ္ေတာ္ရွိေနသျဖင့္ စည္းကမ္းေကာင္းေသာ ေက်ာင္း၊ စည္းကမ္းေကာင္းေသာ ေက်းရြာ၊ စည္းကမ္းေကာင္းေသာ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ တရားရံုး၊ လူထု .. စသျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ လြန္စြာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစသည္။

လႊတ္ေတာ္ေကာင္း ျပည္သူအေပါင္းခ်မ္းေျမ႕ရေလသည္။

ထက္ျမတ္ေသာ သမၼတႀကီးေပတကား..။

တိုင္းျပည္စီးပြားေရး

သဘာ၀ သယံဇာတၾကြယ္၀ေသာ တိုင္းျပည္တစ္ခုအား ေကာင္းမြန္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ရပ္က ေကာင္းမြန္စြာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သည္မွာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေပ။

အစိုးရ အဆက္ဆက္ သယံဇာတအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ မခံစားခဲ့ရရွာေသာ ျပည္သူမ်ားအတြက္မူ သမၼတႀကီးဦးလင္းေရာင္၏ လက္ထက္မွ ကို္ယ့္ေျမကိုယ့္ေရထြက္ သယံဇာတမ်ား၏  အသီးအပြင့္မ်ား ခံစားရေလေတာ့သည္။

တိုင္းတပါးႏွင့္ ခ်ဳပ္ဆိုထားေသာ သယံဇာတအေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္မ်ားအား အလံုးစံု ရပ္တန္႔၏။

လွ်ပ္စစ္လည္း မေရာင္း။ ဓာတ္ေငြ႕လည္း မပို႔။ ဆန္လည္းမတင္။ ပဲလည္း မေရာင္း။

သမၼတႀကီး၏ ျပတ္သားေသာ အေတြးအေခၚမွာ ဘာမွ မေရာင္း။ ဘာမွ မ၀ယ္ဟူ၏။

စာခ်ဳပ္ဖ်က္သိမ္းသျဖင့္ မေက်နပ္ၾကကုန္ေသာ တိုင္းတစ္ပါး ကုမၼဏီမ်ားက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ တရားရံုးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား တရားစြဲေလသည္။ သို႔ေသာ္ သမၼတႀကီးက မၿဖံဳ။

ျဖစ္သမွ် ျပႆနာ ခါးစီးခံကာ ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္၏။

ယခင္ စာခ်ဳပ္မ်ားသည္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကတိမတည္သျဖင့္ အေရးယူလိုေသာ္ အဆိုပါ အစိုးရေဟာင္းအဖြဲ႕အား ထုတ္ေပးမည္။ က်ီးထိုးထိုး၊ လဒစားစား ၊ သတ္ခ်င္သတ္၊ ျဖတ္ခ်င္ျဖတ္ ဂရုမစိုက္ဟု တံု႔ျပန္၏။

အက်င့္ပ်က္ အစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသယံဇာတမ်ားအား ေခါင္းပံုျဖတ္သည္ဟူေသာ စြဲခ်က္ျဖင့္ အဆိုပါ ႏိုင္ငံျခားကုမၼဏီမ်ားကိုပင္ ျပန္လွန္တရားစြဲလိုက္ေသးသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ျပည္တြင္းသယံဇာတမ်ားကို ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္သည္။

သမၼတႀကီး၏ အဆံုးအျဖတ္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း အခက္အခက္မ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေလသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ အဓိက စီး၀င္ေနေသာ ထိုင္း၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယမွ ပစၥည္းမ်ား၊ စားေသာက္ကုန္မ်ား ရပ္တန္႔သြားသျဖင့္ အခက္ေတြ႕ရ၏။

အခ်ဳိ႕မႈန္႕မ်ား၊ ဘီယာမ်ား၊ အခ်ဳိရည္မ်ားႏွင့္ ဇိမ္ခံပစၥည္းအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စီး၀င္မႈ ရပ္တန္႔ခဲ့ရာ ျပည္သူမ်ားအတြက္လည္း ႀကီးမားေသာ ဂယက္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ သမၼတႀကီးကား အင္မတန္ေခါင္းမာသူျဖစ္သည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ မဟတၱမဂႏၵီအေၾကာင္းကို ႏိုင္ငံပိုင္ ရုပ္သံမ်ားမွ ထုတ္လႊင့္ျပသ၏။

ျပည္တြင္းျဖစ္ကုိ အားေပးပါ ဟူေသာ စာတမ္းမ်ားကို ေနရာအႏွံ႕တပ္ဆင္၏။

အေသးစားစက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာသူ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ တည္ေဆာက္၏။

ျပည္တြင္းထြက္အစားအေသာက္မ်ားျဖင့္သာ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲရန္ စည္းရံုး၏။

သမၼတႀကီးကို ယံုၾကည္ေသာ မီဒီယာေပါင္းစံုမွလည္း ျပည္တြင္းျဖစ္ကိုအားေပးရန္၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိရန္၊ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္စိုက္ပ်ဳိးတီထြင္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ လံႈေဆာ္မႈမ်ားျပဳၾကေလ၏။

အဆိုပါ အခိုက္အတန္႔အား ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီသမိုင္းတြင္ “ႏိုင္ငံျခားမီွခိုမႈ ကင္းရွင္းေရးစီမံခ်က္” အျဖစ္ သမိုင္းေမာ္ကြန္းတင္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။

ဤသို႔ျဖင့္...........

အသီးအပြင့္စားရၿပီ

“ႏိုင္ငံျခားမီွခိုမႈ ကင္းရွင္းေရး စီမံခ်က္” ေျခာက္လမွ် ရွိေသာအခါ တိုင္းျပည္အတြက္ ႀကီးမားေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား မ်က္၀ါးထင္ထင္ခံစားရေလေတာ့သည္။

ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးမည္ဟူေသာ အစိုးရအဖြဲ႕၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္၏ အသီးအပြင့္မ်ားကို ျပည္သူမ်ား ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ ခံစားရေခ်ၿပီတကား။

ဦးစြာပထမအားျဖင့္ ျပည္ပမွ စံခ်ိန္မမီေသာ အစားအေသာက္၊ ေဆး၀ါးမ်ား မသံုးစြဲခဲ့ရသျဖင့္ ျပည္သူမ်ား၏ က်န္းမာေရးမ်ားပိုမိုေကာင္းမြန္လာခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံျခားထြက္ေငြမ်ား ေခၽြတာႏိုင္ခဲ့သလို ျပည္တြင္းဆန္ေရစပါးမ်ား၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား၊ စက္မႈကုန္ပစၥည္းမ်ား စုေဆာင္းထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္ခဲ့ရာ ျပည္တြင္းကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားအား အထူးေလွ်ာ့ခ်ေပးႏုိင္ခဲ့ေလသည္။

၂၄ နာရီ မီးအျပည့္ေပးေသာ္လည္း မကုန္။ ဆန္တစ္ျပည္ ၁၀၀ က်ပ္၊ ဆီတစ္ဂါလံ ၂၀၀ က်ပ္ေလာက္အထိ ထိုးဆင္းသြားေလသည္။

အစိုးရ လခစား သာမန္ေအာက္တန္းစာေရးေလး တစ္ေယာက္၏ ၀င္ေငြသည္ စားၿပီးေသာက္ၿပီးလွ်င္ ေရႊ ၃၀ သားခန္႔ လစဥ္ ၀ယ္ယူစုေဆာင္းႏိုင္ေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေလၿပီ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ကား အိမ္နီးခ်င္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔မွာကား ကမၻာပ်က္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေလၿပီ။

မဲေဆာက္လို ၾကယ္ေဂါင္ ေရႊလီလိုၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ျမန္မာဘက္မွ မီးျဖတ္ထားသျဖင့္ ေမွာင္မဲေနေလၿပီ။

ယိုးဒယားႏွင့္ မေလးရွားတို႔ရွိ စက္ရံုမ်ားကား ပိတ္ထားရသည္မွာ ၾကာၿပီ။

လုပ္သားမရွိ။ စြမ္းအင္မရွိ။ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမဟုတ္ပါေလာ။

ျပတ္သားေသာ ျမန္မာအစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ေပၚလစီေအာက္တြင္ ျပားျပားေမွာက္ေအာင္ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရွာေလသည္။

(ဆက္ပါမည္။)