ၾကာ

by Zay Ya on Sunday, January 1, 2012 at 11:15pm

ဇင္ဆရာ ခ်ီမြန္နဲ႔ ကိုရင္တစ္ပါး စကားေျပာၾကတယ္။ ကိုရင္က -
“ေရထဲကေန မထြက္လာခင္က အဲ့ဒီၾကာပန္း ဘာျဖစ္ေနမလဲ ? ”
“ၾကာပန္း !”
“ဒါဆို အဲ့ဒီ ေရကန္ထဲက ထြက္လာျပီး တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေရာ ? ”
“ၾကာရြက္ ! ”

........................




ျဖစ္တည္ခ်က္ တစ္ခုဟာ ျဖစ္တည္ခ်က္ သက္သက္သာ ရွိတယ္။ ပံုသ႑ာန္ ေျပာင္းလဲသြားရင္ေတာင္ သူ႕ရဲ႕ အျဖစ္က အတူအမ်ွ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစုက ေနထိုင္မႈ ဘဝကို ပံုသ႑ာန္ေတြထဲ တြန္းပို႔တယ္။ အဲ့ဒီ ပံုသ႑ာန္ေတြနဲ႔ ေနထိုင္တာကို လက္ခံက်င့္သံုး ေလ့ရွိပါ တယ္။ ဒါဟာ ဘဝကို ျဖတ္သန္းေနတာပဲလို႔လည္း  ျမင္ထားတယ္။ ဇင္မွာေတာ့ အဲ့ဒါကို အတုအေယာင္ေတြနဲ႔ ေနထိုင္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္ လို႔ ျမင္ပါတယ္။

ဇင္ရဲ႕ အျမင္ဟာ ေတြးေခၚမႈ၊ အယူအဆ၊ ဝါဒေတြနဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူး။ ျမင္ၾကည့္ဖို႔သာ လိုအပ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက မ်က္လံုးစံုမွိတ္ ေတြးေခၚ ၾကည့္ေနဖို႔ ၊ လိုက္ရွာေနဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ဖို႔၊ မိမိ သႏၱာန္ကို “အခု” ၾကည့္ျမင္ႏိုင္ဖို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွဳျမင္ရမယ့္ အရာဟာ ဟိုေနရာမွာ၊ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ရွိေနတာ မဟုတ္ဘူး - က်ေနာ္တို႔ သႏၱာန္မွာ “အခု၊ ဒီေနရာ” ျဖစ္ေန ၊ ရွိေနျပီးသား လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

To live in the forms is to live in illusions.
To see the being is to transcend the world.
Only seeing is needed.

က်ေနာ္တို႔ အရာတစ္ခုကို ခြဲျခား ဆံုးျဖတ္ၾကတဲ့ အခါ အဲ့ဒီအရာ ရဲ႕ သဘာဝ အေပၚ အေျခခံေလ့ မရွိပါဘူး။ ( အေျခခံပါတယ္ လို႔ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ထင္ေကာင္းထင္ႏိုင္ေပမယ့္ အမ်ားအားျဖင့္ - မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ စိစစ္ၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ) တကယ္က -  မိမိ အာရံု နဲ႔ အာရမၼဏိက ၊ သတ္မွတ္ ၊ပံုသ႑ာန္ ေတြနဲ႔သာ ယွဥ္ထိုး ဆံုးျဖတ္တတ္ၾကပါတယ္။

အခု ၾကာပန္း ဆိုပါစို႔။ -- အေစ့သာ ျဖစ္ေနေသးခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ အျမင္ဟာ ၾကာေစ့ အျဖစ္သာ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ၾကာပန္းလို႔ မေခၚသလို ၾကာပန္းလို႔လည္း မျမင္ပါဘူး။ တကယ္လည္း မ်က္ျမင္မွာ သူဟာ ၾကာပန္းမွ မဟုတ္ဘဲရယ္။ ပန္းတစ္ပြင့္ အျဖစ္ ဝင့္ဝင့္ၾကြားၾကြား ေရေပၚမွာ ဖူးပြင့္လာမွ ၾကာပန္း အျဖစ္သတ္မွတ္ၾကမယ္။ စင္စစ္ ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ အာရံုအတိုင္းပါ။ နည္းနည္းေလး ျဖစ္ျဖစ္ ေတြးၾကည့္ရင္ သိႏိုင္တာက ၾကာပန္းရဲ႕ သေဘာဟာ ပင္ကိုကတည္းက အေစ့ အတြင္းမွာ ပါလာျပီးသား။ ၾကာေစ့၊ ၾကာပန္း၊ ၾကာရြက္ စသျဖင့္ ေခၚဆိုျခင္းဟာ - က်ေနာ္တုိ႔ အာရံုေတြေပၚ မူတည္ျပီး ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲ့သလိုမ်ိဳး နဲ႔ အလားတူ က်ေနာ္တို႔ ဘဝကို ျပန္ၾကည့္တဲ့ အခါ -

ဥပမာ - က်ေနာ္။ ေဇယ် လို႔ အမည္တပ္ထားတဲ့ သူ တစ္ေယာက္ကို ငယ္စဥ္ကလည္း ေဇယ်၊ လူလတ္မွာ လည္း ေဇယ်၊ ေသခါနီး လည္း ေဇယ် လို႔ ေခၚေနႏိုင္တယ္။ ကေလး၊ လူငယ္၊ လူၾကီး အသြင္သ႑ာန္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖတ္သန္း ခဲ့ေပမယ့္ ( ျဖတ္သန္း ခဲ့တယ္လို႔ အျမင္ေတြ၊ အာရံုစိတ္ကူးေတြ အရ ဆိုၾကေပမယ့္ ) ေဇယ် ဆိုတဲ့ သတၱဝါ တစ္ေကာင္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ ၊ ျဖစ္ျခင္း သက္သက္ဟာ “အခုခဏ” အေပၚမွာသာ ရွိပါတယ္။  ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တုိ႔ အာရံုေတြ၊ စိတ္ကူးေတြမွာ အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္ ။ ႏို႔ေပမယ့္ ျဖစ္တည္ခ်က္ မွာ အကန္႔ အသတ္ မရွိဘူး ။ ( မရွိဘူး ဆိုတဲ့ စကားက လိုေနေသးတယ္။ တကယ္က “အကန္႔အသတ္ ၊ ေဘာင္ - မဟုတ္ဘူး”။ သေဘာ သက္သက္ ) ဒါ့ေၾကာင့္ အာရံုေတြ ရဲ႕ ကန္႔သတ္သမ်ွ အေပၚ အေျခခံျပီး ျဖစ္တည္မႈ သက္သက္ အေပၚ လိုက္ ကန္႔သတ္ မေနႏိုင္ဘူး။

Being ( ျဖစ္ျခင္း သက္သက္ ) ဟာ အာရံု ( Sensation ) အေပၚ မွီခိုမေနဘူး လို႔ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ပါတယ္။

• A lotus flower is a lotus flower. Whether you see it or not, whether it is in the seed or floating in the water, it is simply the change of the form. But the essence – and we are calling the lotus flower the essence – is not its particular expression.
• You are asleep or you are awake.... Spiritually you are still asleep; perhaps one day you will become spiritually awake too. But all the time it is you – awake or asleep, enlightened or unenlightened. The lotus flower is the lotus flower.
• Meditation gives a clarity and a different way of seeing. The lotus flower is a lotus flower in all its forms: when it is a seed, when it is a bud, when it is a flower.

1.1.2012
10:45 PM
.......................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/.
.......................