Monday, January 30, 2012

ဂြ်န္မက္ကိန္းရဲ႕ ေက်ာက္ဆူးနဲ႔ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္

 ( ပါေမာကၡ၊ Monday, 30 January 2012 ၊ ဂြ်န္မက္ကိန္း )

by Ko Thaung on Monday, January 30, 2012 at 3:40pm
ဂၽြန္ မက္ကိန္း (John McCain) ဟာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ အေရြးခံရပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ရီပတ္ဘေလကန္ ပါတီရဲ႕ သမၼတေလာင္းအျဖစ္နဲ႔ လက္ရွိ သမၼတ အိုဘားမားနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ေပမယ့္ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီ႔အရင္ကေတာ့ အေမရိကန္ ေရတပ္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ၿပီး၊ ကြန္ဂရက္အမတ္လည္း ႏွစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂၽြန္ မက္ကိန္းမွာ သားသမီး ခုနစ္ေယာက္နဲ႔ ေျမး ေလးေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဇနီးသည္ စင္ဒီနဲ႔အတူ ဖီးနစ္ၿမိဳ႕ေလး (Phoenix) မွာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။


(ျမန္မာ့အေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂၽြန္ မက္ကိန္းဟာ မၾကာခင္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဒုတိယအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္တို႔ ျမန္မာအေပၚ ကန္႔သတ္ အေရးယူ ထားတာေတြ (ဆန္ရွင္) ကို လာမယ့္ ဧၿပီ ၁ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ရုတ္သိမ္း မသိမ္း ဆုံးျဖတ္မယ့္ အခ်က္တခ်က္အျဖစ္ မွတ္ယူသြားမယ္လို႔ ဂၽြန္ မက္ကိန္းက သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာခဲဲ့ပါတယ္။)

ေက်ာက္ဆူးနဲ႔ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္ (Moorings and a Compass)

ကၽြန္ေတာ့္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက ဆရာျဖစ္တဲ့ ၀ီလီယံ ရာဗင္နယ္လ္ (William Ravenel) ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲခဲ့သူပါ။ ကၽြန္ေတာ္အေဖ့ဟာ ေရတပ္ဗိုလ္တေယာက္ျဖစ္ၿပီး အရြယ္ငယ္ငယ္မွာပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေတာင္ပိုင္းက ေငြေၾကးျပည့္စုံတဲ့ မိသားစုေတြက သားေတြ အမ်ားစု တက္ေရာက္တဲ့ ေယာက်္ားေလး ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအိပ္ ေက်ာင္းစားေနတုန္းမွာပဲ ဆရာ ၀ီလီယံနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာပါ။ ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာက္ဆူးေတြနဲ႔ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္ေလးတခု ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဆရာက အေတာ္ေလး ရည္မြန္ၿပီး သေဘာေကာင္းသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဟာ ငယ္စဥ္က ေဘာလုံး ကစားခဲ့သလို ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္းမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပက္တြန္ (General Patton) ရဲ႕ တင့္ကားတပ္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ဖူူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အေမရိကန္ အရန္တပ္မွာ တပ္ဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ဆက္လက္ အမႈထမ္းခဲ့ပါေသးတယ္။

ဆရာ ၀ီလီယံဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းအားကစားအဖြဲ႕ ဂ်ဳနီယာတန္းရဲ႕ နည္းျပလည္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဆရာကိုင္တဲ့ အသင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္က အသင္းသားတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ယုံခ်င္မွ ယုံပါေလ... ဆရာက ကမၻာေက်ာ္ စာဆိုေတာ္ႀကီး ရွိတ္စပီးယား ပုံစံမ်ဳိးလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သရုပ္ေဆာင္ျပတတ္ပါေသးတယ္။

ဆရာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အဂၤလိပ္စာတင္ သင္ျပရုံမကဘဲ လူတေယာက္အတြက္ တန္ဖုိးေတြ၊ စံႏႈန္းေတြ၊ နီတိေတြ သင္ေပးပါတယ္။ ဆရာဟာ တပည့္ေတြၾကားမွာ ျဖဴစင္ ရွင္းသန္႔သူမို႔ တပည့္အားလုံးက ဆရာ့ကို အားက်၊ ဆရာ့လို ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းဟာ ေယာက်္ားေလးေက်ာင္း ဆိုေပမယ့္လို႔ ဆရာ ၀ီလီယံဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲဲ့ ေက်ာင္းေတာ္သားႀကီးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ဂႏၳ၀င္ ၀တၳဳေတြကို ေသခ်ာသင္ရင္း စနစ္တက်ကို ပုံသြင္းခဲ့ပါတယ္။

ဂႏၳ၀င္စာေတြထဲက တကယ့္လူ႔အဖိုးတန္ေတြကို မိတ္ဆက္သင္ၾကားေပးရုံမကဘဲ ဒီလူေတြ ဘယ္လိုမ်ဳိး ရွင္သန္ ႀကီးျပင္း လာတယ္ ဆိုတာကိုပါ စိတ္၀င္စားေအာင္ ေျပာျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ တကယ့္ကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ သင္ခန္းစာေတြ ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့...။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဆရာနဲ႔ ဘာမဆို တုိင္ပင္ အႀကံဥာဏ္ယူတတ္သူ တေယာက္ ျဖစ္ခဲဲ့ပါတယ္။ ဆရာနဲ႔အတူ အားကစားတင္ မကဘူး၊ ကမၻာေက်ာ္ အဂၤလိပ္ စာေရးဆရာႀကီး ဆမၼား ဆက္မြန္ရဲ႕ စာေတြအေၾကာင္း ေျပာၾကတယ္။ ဆရာရဲ႕ ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက တိုက္ပြဲ အေတြ႕ အႀကဳံေတြကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္သလို ကၽြန္ေတာ့္ အနာဂတ္ကို ဘယ္လို ပုံေဖာ္သင့္သလဲဲ ဆုိတာကို ဆရာနဲ႔ ေမးျမန္း အႀကံဥာဏ္ေတြ ယူခဲ့တယ္။

ဆရာဟာ ေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္အားထားခဲ့ရတဲ့ သူေတြထဲက တေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္ စစ္တကၠသိုလ္ တက္ဖို႔တို႔၊ ေရတပ္ထဲ ၀င္ဖို႔တို႔ကိုလည္း တုိင္ပင္ခဲ့ရသူပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အနာဂတ္ေရး စိတ္ကူး အိပ္မက္ေတြကိုလည္း ဆရာ့ပဲ ေျပာျပခဲ့ရတာပါ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈ အျမင့္ဆုံး ရသြားခဲ့တဲ့ ေန႔တေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရေနဆဲပါ။ အဲဒါကလည္း ဆရာ့ေၾကာင့္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္း၀င္ကထဲက ေက်ာင္းအားကစားအဖြဲ႕မွာ ပါပါ့မယ္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလည္း ပုံမွန္ ဆင္းပါ့မယ္ ဆိုတာကို လက္မွတ္ထိုး ရသလို တကယ္တမ္းလည္း လုပ္ၾကရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ စီနီယာတန္း ေရာက္ေတာ့ ဂ်ဴနီယာ ေဘာလုံးအသင္းက ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္က အသင္း ေလ့က်င့္ခန္း ဆင္းဖို႔ ပ်က္ကြက္တဲ့အတြက္ အသင္းကေန အထုတ္ခံရဖို႔ ရွိေနပါတယ္။  ေက်ာင္းစည္းကမ္းအရ သူ႔ကို ထုတ္ရမယ္လို႔ က်န္တဲ့ အသင္းသားေတြက ေျပာၾကတာေၾကာင့္ ဆရာလည္း ေခါင္းခဲၿပီး အသင္းအစည္းအေ၀းကို ေခၚရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသင္းသားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈဟာ မွ်တတယ္လို႔ကို မထင္ခဲ့ပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ စြပ္စြဲခံထားရတဲ့ ေက်ာင္းသားကို ေမးစမ္းၾကည့္တဲ့အခါ အဲဒီ ေက်ာင္းသားေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို မဟုတ္ခဲ့ဘဲ ေက်ာင္း၀င္ ကထဲက ဒီ အသင္း ေလ့က်င့္ခန္း ပုံမွန္ဆင္းဖို႔ စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာပါ့မယ္ ဆိုတာကို သူက လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ျငင္းခဲ့သလို တကယ္တမ္းလည္း မထုိးထားခဲ့ပါဘူး။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို သက္ညွာတဲ့ ျပစ္ဒဏ္မ်ဳိးသာ ေပးသင့္တယ္လို႔ အဆို တင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အသင္းသားေတြ အားလုံး နီးပါးကေတာ့ သူ႔ကို လုံး၀ ထုတ္ပစ္ရမယ္လို႔ ၀ိုင္းေျပာၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီမွာ ေစာဒကတက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီေက်ာင္းသားဟာ  သူလိုက္နာပါ့မယ္လို႔ လက္မွတ္ မထိုးထားတဲ့ စည္းကမ္းကို မလိုက္တာနာဟာ အျပစ္ႀကီး ေပးေလာက္တဲ့ ကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းက ထုတ္ဖို႔ မလုိဘူး၊ အသင္းသားေတြကို ေတာင္းပန္ရုံနဲ႔ ကိစၥၿပီးျပတ္တယ္။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူတူပဲျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ နဂိုကထဲက လုိက္နာပါ့မယ္လို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးထားလို႔ စည္းကမ္းကို လိုက္နာၾကတာ မဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလို ခ်က္နဲ႔လက္နဲ႔ ေထာက္ျပေျပာဆိုလိုက္တဲ့အခါ ေက်ာင္းသား ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္က ဟုတ္သားပဲ ဆုိၿပီး လက္ခံ သြားၾကပါတယ္။ တခါ ဆရာ ၀ီလီယံကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အဆိုကို ေထာက္ခံလိုက္ျပန္တာေၾကာင့္ အသင္းသား စည္းေ၀းပြဲဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတုိင္းနဲ႔ပဲ ၿပီးဆုံးသြားပါေတာ့တယ္။

အသင္း အစည္းအေ၀းလည္း ၿပီးေရာ ဆရာ ၀ီလီယံက ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး၊ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတဲ့ ေလသံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူူးတင္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်လိုက္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာလည္း အေကာင္းဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္တယ္လို႔ ခ်ီးက်ဴးေျပာပါတယ္။

ဆရာက ဒီျပႆနာ ေျပလည္သြားလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို သူ သိေနခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္လို ေျပလည္ ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ပူပန္ေနခဲ့ပုံ ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီကိစၥအတြက္လည္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုကို သူ ဆုံးျဖတ္ေပးတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ့္ဘာသာ ဆုံးျဖတ္ ေျပလည္တာမ်ဳိးကိုလည္း လိုခ်င္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ျပႆနာက ေျပလည္သြားေတာ့ ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂုဏ္ယူခ်ီးမြမ္းခဲ့တဲ့ အခ်က္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ေတာ္ေတာ့္ကို အေရးပါခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက ဆရာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ရလုိက္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈ တအား တက္သြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။ အဲဒီလို လူပုံအလယ္မွာ ရဲရဲႀကီး အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴးခဲ့တဲ့ ဆရာ ၀ီလီယံကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဗီယက္နမ္ စစ္ေျမျပင္မွာ အဖမ္းခံရတယ္။ အဖမ္းခံရတုန္းကလည္း ဆရာ့ကို သတိရလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ...။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ရွင္သန္ဖုိ႔ကို ဆရာ ၀ီလီယံက ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ထဲ၊ စိတ္ထဲ၊ ႏွလုံးထဲ ရိုက္သြင္းေပးခဲ့သူ မဟုတ္လားဗ်ာ။

ဗီယက္နမ္မွာ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ တသီႀကီး ကၽြန္ေတာ္ ခ်ခဲ့ရၿပီး အဲဒီထဲက တခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာေစာ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္လို႔ အေပးအယူနဲ႔ ဗီယက္နမ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ကမ္းလွမ္းလာပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ၀ီလီယံဟာလည္း ဒုတိယ ကမၻာစစ္တုန္းက တိုက္ခဲ့ခိုက္ခဲဲ့သူပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခု သူ႔လို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ေရာက္ေနၿပီ။ တခါ အခု ကမ္းလွမ္းမႈကို ရေနၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဗီယက္နမ္ေတြရဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈကို ျငင္းလိုက္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဆရာမႀကိဳက္မယ့္ ဂုဏ္သိကၡာမရွိတဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္တခု ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

ေနာက္တခု ဆရာ ၀ီလီယံကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တာက ဆရာဟာ သူ႔ခံံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္မျပတတ္ဘူး။ လူပဲဗ်ာ... ခံစားခ်က္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ဆရာရဲ႕ ခံစားမႈကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြ႕ခဲ့ရဘူး၊ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ အခိုက္ဆုံးပဲ။ ဆရာ့လိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ အဖမ္းခံခဲ့ရာကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မိသားစုအျပင္က အေတႊ႕ခ်င္ဆုံး လူတေယာက္ကေတာ့ ဆရာ ၀ီလီယံပါပဲ။  ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေကာင္း၏၊ ဆိုး၏ ေ၀ဖန္ေစာေၾကာမႈကို အေဖကလြဲရင္ ဆရာ ေျပာတာကို ကၽြန္ေတာ္ အနာခံခ်င္ဆုံးမို႔ပါပဲ။

ဆရာဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသမွ်ကို ယုံၾကည့္စြာ နားစိုက္ေထာင္ေပးၿပီး အေကာင္း၊ အဆိုး ေ၀ဖန္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆရာ့အေပၚ တပည့္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေကာင္းဆုံး ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားမႈတခုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ ေသကာသာသြားေရာ... ကၽြန္ေတာ့္ ၀င့္ၾကြားဂုုဏ္ယူမႈေတြကို ဆရာသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာျပလိုက္ရပါဘူး။ အဲဒီအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။

ဆရာဟာ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မလြတ္ခင္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကထဲက ႏွလုံးေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဆရာက တမလြန္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဆရာဆုံးေတာ့ အသက္ ၅၃ ႏွစ္သာ ရွိပါေသးတယ္။

ဆရာဆုံးပါးသြားတဲ့အတြက္ သူ႔မိသားစု၊ မိတ္ေဆြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္တင္ ဆုံးရႈံးမႈႀကီး ျဖစ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ဆရာ့ရဲ႕ အႀကံဥာဏ္နဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကို ရခဲ့သူအားလုံးအတြက္ မဟာ့မဟာ ဆုံးရႈံးမႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ တကယ့္ကို မေျပာျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျပန္ေတြးမိတုိင္း စိတ္ထဲ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ စြဲေနသူကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ ဆရာ ၀ီလီယံပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံးနဲ႔ အမွတ္ရဆုံး အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ေတြဟာလည္း ဆရာနဲ႔ အတူ ရွိေနခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါပဲ။ ဆရာဟာ တကယ့္ကို မီးရႈးတန္ေဆာင္ပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္တေယာက္ထဲ အတြက္တင္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊ အားလုံးရဲ႕ ၾကယ္ဓူ၀ံႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဆရာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေတာ္ေလး လႊမ္းမိုးခဲ့တာပါ။ ဒါကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိခ်င္မွ သိမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုကေတာ့ အေသအခ်ာကို သိၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဆရာေကာင္းတပည့္ ပန္းေကာင္းပန္ဆုိသလို ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုဟာလည္း ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ။

တကယ္ေတာ့ လမ္းညႊန္ဆရာေကာင္းဆိုတာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀မွာ အခက္အခဲေတြ ရွိလာရင္ ေက်ာ္လႊား လြန္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးတတ္သူ ျဖစ္ၿပီး၊ အမွား အမွန္ကိုလည္း ကြဲျပားစြာ ခြဲျခားသိေစသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းရတဲ့ ေခတ္နဲ႔စာရင္ ဒီကေန႔ေခတ္ ကေလးေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ အေတာ့္ကို ေခတ္မီ ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႔ ရွင္သန္ ႀကီးထြားေနၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိေခတ္မ်ဳိးမွာ လမ္းညႊန္ဆရာေကာင္းေတြ ပိုလိုအပ္ပါတယ္။ ဂုဏ္ယူ အားက်ေလာက္တဲ့ လမ္းညႊန္ ဆရာေကာင္းနဲ႔ ေတြ႕လုိက္ရတဲ့ တပည့္မ်ဳိးမွ ဆရာ့အတုယူလို႔ ေကာင္းစားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀နဲ႔ယွဥ္လို႔ ရလာတဲ့ အသိကို ေျပာရရင္ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ္ ယုံၾကည္၊ ေလးစား၊ တန္းဖိုးထား၊ မွ်ေ၀၊ ေမးျမန္း၊ တိုင္ပင္၊ ေဆြးေႏြးလို႔ ရေလာက္တဲ့ လမ္းညႊန္ဆရာမ်ဳိးတေယာက္ ရွိထားသင့္ၿပီး၊ အဲဒီလို ရွိထားရင္ သူတုိ႔ဘ၀အတြက္ သိပ္ေကာင္းမယ္ ဆိုတာပါပဲ။

မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ သုေတသနျပဳခ်က္ေတြအရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိထားတာကလည္း လမ္းညႊန္ဆရာေကာင္းေၾကာင့္ လူငယ္တေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို အင္မတန္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေစသတဲ့။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ... ဆရာ ၀ီလီယံဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာင္းလဲေစခဲဲ့သူပါ၊

ဒါေပမဲ့ ဆရာရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ၊ သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေျပာင္းလဲခဲ့သလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ ဗီယက္နမ္မွာ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့အထိ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဂုဏ္သေရႏြမ္းေစမယ့္ ကမ္းလွမ္းမႈနဲ႔ ဗီယက္နမ္ေတြ ကမ္းလွမ္းတာကို ဆရာ့အျမင္နဲ႔ သုံးသပ္ စဥ္းစားၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ လင္းကနဲ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ဆရာ့အားေတြ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ သက္ေရာက္ခဲ့တာပါကလားဗ်ာ...။

ဂၽြန္ မက္ကိန္း (မ်ဳိးသာထက္ ရဲ႕ ေဖ႔စ္ဘြတ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...