ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလ (၁၉၈၈-၂၀၁၀) အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းႏွင့္ အေနာက္အုပ္စု၏ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕မႈ

by Moe Thout on Tuesday, January 24, 2012 at 3:43am

 

               ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀ ရက္ထုတ္ "The Washington Post" သတင္းစာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႕ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ထိုသတင္းစာနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏႈန္း ၂၆%၊ ျပည္တြင္းအလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏႈန္းထားဆိုးရြားမႈႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသား ၃ သန္းနီးပါး ျပည္ပထြက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကရတာဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၾကာ အေနာက္ႏိုင္ငံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မႈေၾကာင့္လို႕ ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။ ယခုလို သမၼတ၏ ေျပာဆိုမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့အေတြးထဲမွာ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုၾကြမႈေနာက္ပိုင္း စစ္အုပ္စုအာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္မွ စတင္လွ်င္ ယေန႕အခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လက္ရွိအေျခအေနတိုင္ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ခဲ့ရၿပီး ခၽြတ္ၿခံဳက်ခဲ့ရျခင္းဟာ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သံုးသပ္သလိုပဲ Sanction နဲ႕ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္သလား။
ပတ္သက္ခဲ့ရင္ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ပတ္သက္မႈရွိသလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ တျခား အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိႏိုင္သလား။ ဥပမာ -  ျမန္မာႏိုင္ငံ ယေန႕အေျခအေနအထိ ခၽြတ္ၿခံဳက်သြားခဲ့ရျခင္းဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ စစ္အာဏာရွင္တစုရဲ႕ တိုင္းျပည္စီမံခန္႕ခြဲမႈစြမ္းရည္ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ အာဏာအလြဲသံုးစားျပဳျခင္းႏွင့္ အဂတိလိုက္စားျခင္းမ်ားေၾကာင့္ေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။
               ပထမဆံုး က်ေနာ္ေလ့လာမိတာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏႈန္းထားပါ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရည္ၫြန္းသလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္မဲ့ဦးေရ အဆမတန္ မ်ားျပားေနသလားဆိုတာပါ။ International Monetary Fund ( 2011 World Economic Outlook ) စာရင္းဇယားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ ၄.၀၇% ( ၁၉၉၈)၊ ၄.၀၂% (၂၀၀၃)၊ ၄.၀၂% (၂၀၀၇)၊ ၄.၀၂% (၂၀၁၀) ရွိပါတယ္။

               CIA - The World Factbook မွာေတာ့ (၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသာသာပိုမ်ားၿပီး) ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရ ၅.၇% (၂၀၁၀) နဲ႕ ကမာၻအဆင့္ ၅၁ မွာရွိပါတယ္။ ယင္း CIA - The World Factbook ၏ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရစာရင္းမွာ Malaysia က ၃.၄% (အဆင့္ ၂၆)၊ Cambodia က ၃.၅% (အဆင့္ ၂၇)၊ Australia က ၅.၂% (အဆင့္ ၄၈)၊ Myanmar က ၅.၇% (အဆင့္ ၅၁)၊ Indonesia က ၇.၁% (အဆင့္ ၇၃)၊ United Kingdoms က ၇.၈% (အဆင့္ ၈၆)၊ Canada က ၈.၀% (အဆင့္ ၉၂)၊ France က ၉.၃% (အဆင့္ ၁၀၄)၊ U.S. က ၉.၆% (အဆင့္ ၁၀၈) အသီးသီးရွိပါတယ္။

               ဒီစာရင္းဇယားေတြကိုၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏႈန္းထားဟာ အင္ဒိုနီးရွား၊ ျပင္သစ္၊ ကေနဒါ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႕ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမ်ားထက္ ေလ်ာ့နည္းပါတယ္။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏႈန္းထားဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေျပာသေလာက္  အေျခအေန အရမ္းမဆိုးေသးပါဘူး။ တိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာေတာင္ က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံထက္ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရ ပိုမ်ားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေျပာဆိုသြားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆိုးရြားေသာအလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏႈန္းထားဟာ  Sanction ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႕ တဖက္သတ္ ေျပာဆိုတာဟာ မမွန္ပါဘူး။

               လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ျမန္မာျပည္သူလူထု အေယာက္ ၁၀၀ မွာ ၉၅ ေယာက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာအရ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၀င္ေငြ GDP က မဖြံ႕ၿဖိဳးလို႕ပဲ က်ေနာ္တို႕ တိုင္းျပည္မွ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမဲြေတခဲ့တာလား။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာက၏ ကန္႕လန္႕ကာေနာက္ကြယ္မ၀င္ခင္ ေနာက္ဆံုး ၅ ႏွစ္တာကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ GDP နဲ႕ Budget Expense ကို ျပန္ေလ့လာၾကည့္မိတယ္။

               CIA - The World Factbook စာရင္းအရ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ GDP ( Purchasing Power Parity ) အေနနဲ႕ $76.47 billions ၀င္ခဲ့ၿပီး ကမာၻ႕၀င္ေငြမ်ားေသာႏိုင္ငံအဆင့္ ၈၀ ရွိခဲ့တယ္။ ၂၀၀၉ မွာ $72.65 bn နဲ႕ ၂၀၀၈ မွာ $69.1 bn ၀င္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၂၇ ႏိုင္ငံစာရင္းမွာ လူဦးေရ ၅၅ သန္းသာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ ၀င္ေငြမ်ားေသာတိုင္းျပည္အဆင့္ ၈၀ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အေျခအေန သိပ္မဆိုးဘူး။ GDP Real Growth Rate အေနနဲ႕လည္း ၂၀၀၈ မွာ ၃.၆%၊ ၂၀၀၉ မွာ ၅.၁%၊ ၂၀၁၀ မွာ ၅.၃% (ကမာၻ႕အဆင့္ ၆၅) ႏႈန္းနဲ႕ ႏွစ္စဥ္ တိုင္းျပည္၀င္ေငြ တိုးခဲ့တယ္။

               "The Economist" magazine ရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ထုတ္ တကမာၻလံုးဆိုင္ရာ စာရင္းဇယားအရလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ (၁၉၉၈-၂၀၀၈) ၁၀ ႏွစ္တာကာလအတြင္း တိုင္းျပည္၀င္ေငြ တိုးတက္မႈႏႈန္း ( Increase in Real GDP ) ၁၁.၇% နဲ႕ ကမာၻ႕အဆင့္ ၀င္ေငြတိုးႏႈန္း ႏိုင္ငံ ၁၀ ႏိုင္ငံစာရင္းမွာ နံပါတ္ ၄ ေနရာနဲ႕၊ China ( အဆင့္ ၈ )၊ Cambodia ( အဆင့္ ၉ )၊ Malaysia ( အဆင့္ ၄၆) ႏိုင္ငံအသီးသီးတို႕ထက္ ေရွ႕ေရာက္ခဲ့တယ္။

               ဆန္စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈမွာလည္း ၂၀၀၈-၂၀၀၉ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမာၻ႕အဆင့္ ၈ ေနရာနဲ႕ ကမာၻ႕ဆန္စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈ အျမင့္ဆံုး ၁၀ ႏိုင္ငံစာရင္း၀င္ခဲ့တယ္။

               ဒီစာရင္းဇယားေတြကို ၾကည့္ရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ တိုင္းျပည္၀င္ေငြဟာ တိုးလို႕သာ လာခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာေကာင္းတာက က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တတိုင္းျပည္လံုးအေနနဲ႕ ႏွစ္စဥ္၀င္ေငြတိုးခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္ နက္ခဲ့ၾကရၿပီး မေခ်ာင္မလည္ျဖစ္ေနရတာလဲ။

               ဒီေနရာမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ တိုင္းျပည္အတြက္ အသံုးစရိတ္ လ်ာထားခ်က္ကို က်ေနာ္ ထပ္ေလ့လာၾကည့္မိတယ္။ The Economist magazine ရဲ႕ ႏွစ္စဥ္စာရင္းဇယားအရ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တိုင္းျပည္၀င္ေငြ GDP ရဲ႕ ၁၈.၇ % ( $ 6.9 bn ) ကို စစ္တပ္အတြက္ သံုးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ဗို္လ္သန္းေရႊဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ GDP ကို စစ္တပ္အတြက္ ပမာဏအမ်ားဆံုး သံုးတဲ့ အစိုးရအျဖစ္နဲ႕ ကမာၻမွာ နံပါတ္ ၁ စာရင္း ၀င္သြားခဲ့တယ္။

               ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အုပ္စုဟာ တိုင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ၁၈.၇ % ကို စစ္တပ္အတြက္ သံုးခဲ့လို႕ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ တိုင္းျပည္၀င္ေငြမွ စစ္အသံုးစရိတ္ရာခိုင္ႏႈန္းအရ အသံုးအမ်ားဆံုး အစိုးရအျဖစ္နဲ႕ ကမာၻမွာ နံပါတ္ ၁ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အသံုးစရိတ္တြင္ေတာ့ ကမာၻမွာ နံပါတ္ ၁ အသံုးအနည္းဆံုး အစိုးရျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ တိုင္းျပည္ကို ေစတနာ အရမ္းထားတယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးနဲ႕ ပညာေရးက႑ႏွစ္ရပ္လံုးအတြက္ သံုးတဲ့ အသံုးစရိတ္ဟာ တိုင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ၅ % မေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ေနတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးနဲ႕ ပညာေရး ဆုတ္ယုတ္သထက္ ဆုတ္ယုတ္သြားခဲ့ရတယ္။

               ဒီလို အစိုးရက ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အသံုးစရိတ္ကို ေစတနာမထားျခင္၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေမြးကင္းစ ကေလး ေသႏႈန္းဟာ (၂၀၁၀-၁၅) ကေလး ၁,၀၀၀ မွာ ၆၃.၄ ေယာက္ေသၿပီး ကမာၻ႕အဆင့္ ၃၁ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကမာၻမွာ Lowest Life Expectancy အေနနဲ႕ လူတေယာက္ဟာ ပ်မ္းမွ် ၆၄.၅ ႏွစ္အထိပဲ ေနရၿပီး ကမာၻ႕အဆင့္ ၄၈ (၂၀၁၀) ျဖစ္ခဲ့တယ္။

               ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အစိုးရဟာ အဲဒီလို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ ကမာၻမွာ အသံုးအနည္းဆံုး နံပါတ္ ၁ အစိုးရ (၂၀၀၇) ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ တိုင္းျပည္၀င္ေငြအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေနျပည္ေတာ္ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္တြင္ေတာ့ မလိုအပ္ဘဲ ဗံုးေဘာလေအာသံုးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၅-၁၀ စာရင္းဇယားမ်ားအရ တိုးခ်ဲ႕မႈအျမန္ဆံုး ( Average Annual Growth ) က႑မွာ ဗိုလ္သန္းေရႊ မလိုအပ္ဘဲ တည္ခဲ့တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ဟာ ကမာၻမွာ နံပါတ္ ၁ တိုးခ်ဲ႕မႈအျမန္ဆံုးၿမိဳ႕အျဖစ္နဲ႕ Dubai, UAE (အဆင့္ ၃၇) လို ၿမိဳ႕မ်ိဳးရဲ႕ အေရွ႕ကို ေန႕ခ်င္းညခ်င္း လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ခဲ့တယ္။

               ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အစိုးရဟာ ျပည္သူ႕က်န္းမာေရးနဲ႕ ပညာေရး ႏွစ္ခုလံုးအတြက္ တိုင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ၅ % ျပည့္ေအာင္မသံုးခဲ့ဘူး။ အဲဒီလို တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ က႑ေတြမွာ မသံုးဘဲ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕တည္ဖို႕ စီမံကိန္းအတြက္တြင္ေတာ့ ကမာၻမွာ တိုးခ်ဲ႕မႈအျမန္ဆံုးၿမိဳ႕အျဖစ္နဲ႕ စံခ်ိန္တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

               ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ ရွိခဲ့စဥ္ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရး၀င္ေငြ တိုးခဲ့တယ္။ Sanction ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား တရား၀င္ လာေရာက္ ရင္းႏွီးႁမႈပ္ႏွံပိုင္ခြင့္ မရွိလို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးမတိုးတက္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အစိုးရ၏ မရိုးသားေသာ ၀ါဒျဖန္႕သက္သက္ပါ။ အမွန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ လာေရာက္ရင္းႏွီးႁမႈပ္ႏွံေသာ တိုင္းျပည္မ်ားစြာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တႏိုင္ငံလံုးအေနနဲ႕ စီးပြားေရး၀င္ေငြ ႏွစ္စဥ္တိုးေနရက္နဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ဆက္လက္ ျမင့္မားေနသလဲ။

               ၂၀၀၉-၁၀ စာရင္းအရ အစိုးရအလိုက္ အဂတိလိုက္စားမႈစံၫႊန္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဂတိအလိုက္စားဆံုး ကမာၻ႕ထိပ္ဆံုး ႏိုင္ငံ ၅ ႏိုင္ငံမွာ အဆင့္ ၃ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စာရင္းမွာ Somalia (နံပါတ္ ၁)၊  Afghanistan (နံပါတ္ ၂)၊  Iraq (နံပါတ္ ၃) ႏိုင္ငံတို႕နဲ႕အတူ ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အစိုးရဟာ ကမာၻ႕အဆိုးရြားဆံုး အဂတိလိုက္စားေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။

               ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ စစ္တပ္ ေၾကာေထာက္ေနာက္ခံ ဦးပိုင္လို ကုမၸဏီေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သူ နီးစပ္သူ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားသာ ေနရာရၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ႕ အထင္ကရ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကို လက္၀ါးႀကီး အုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊကို မွီၿပီး ျပည္သူေတြကို ဂုတ္ေသြးစုတ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ခိုးယူလုယက္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ၿပီးမွ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ေတဇလို ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစီအရီ ေပၚေပါက္လာတယ္။

               ဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ဘာေၾကာင့္ႀကီးမားၿပီး က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ လူတန္းေစ့ မေနရသလဲဆိုတဲ့ အေျဖဟာ ဒီ စာရင္းဇယားေတြကို ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊလက္ထက္ စစ္အစိုးရရဲ႕ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မႈစြမ္းရည္ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတေတြကို မိမိ တဦးတည္း စစ္အုပ္စု အဖြဲ႕အစည္းပိုင္အျဖစ္ ခိုး၀ွက္လုယူခဲ့ၾကျခင္း၊ စီးပြားေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ျပည္သူ႕အက်ိဳးအတြက္ အသံုးမခ်ဘဲ ငါနဲ႕ ငါ့မိသားစုအတြက္ဆိုတဲ့ အတၱႀကီးစြာ အာဏာအလြဲသံုးစား လုပ္ခဲ့ၾကျခင္းမ်ားေၾကာင့္သာ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ခဲ့ၾကရတယ္။  ၿခံဳေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ စစ္ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ရလို႕ တိုင္းျပည္မနာသင့္ဘဲ နာခဲ့ရတယ္။

               အမွန္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕မႈနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ သေဘာထားဟာ အင္မတန္ရွင္းပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႕ မိမိအာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ျပည္သူေတြကို မဖိႏွပ္ မရက္စက္ဖို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ရိုးရွင္းတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေလးကို ဗိုလ္သန္းေရႊ လိုက္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

               ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဟာ ဘာလို႕ အခုလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ျပၿပီး Sanction ကို ဖြင့္ေပးဖို႕ အသည္းအသန္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေတာင္းဆိုေနသလဲ။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊမိသားစု၊ သူႏွင့္ နီးစပ္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ေခတ္ပ်က္သူေဌးမ်ားဟာ သူတို႕ဆယ္သက္စားမကုန္တဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စုပ္ယူစုေဆာင္းၿပီးၿပီ။ အခုခ်ိန္မွာ သူတို႕ပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို တျပားတခ်ပ္ တိုင္းျပည္ကို ျပန္မအပ္လိုဘဲ ဆက္လက္ သိမ္းထားခ်င္တယ္။ ေနာက္ စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားလိုၾကတယ္။အဲဒီလို သူတို႕ရဲ႕ တိုင္းျပည္က မတရားယူထားတဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အျခားလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သြားေရာက္ ရင္းႏွီးႁမႈပ္ႏွံၿပီး ေငြျဖဴအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။ ဒီလို ေငြမဲက ေငြျဖဴအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီးမွသာ သူတို႕ရဲ႕ တိုင္းျပည္က ခိုး၀ွက္လုယူထားတဲ့ ေငြမဲေတြအတြက္ တရား၀င္ လံုၿခံဳမယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕မႈမ်ားေၾကာင့္ သူတို႕အတြက္ အင္မတန္ အက်ပ္ရိုက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ Sanction ကို အျမန္ဆံုး ျပန္ဖြင့္ေစခ်င္တယ္။

               ဒါေတြကို က်ေနာ္ ေျပာေနတာ အခုလက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကို မလိုလားလို႕ မဟုတ္ဘူး။ အခု ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းေတြကို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ ႀကိဳဆိုတယ္။ ၀မ္းသာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႕ အခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေဖၚေဆာင္ေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ အတိတ္မွာ အရင္အစိုးရမွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြ၊ မသမာမႈေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ျပန္ေျပာင္းေျပာတဲ့အခါ တရားလက္လြတ္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕သမၼတျဖစ္တဲ့သူဟာ အရင္သမၼတနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္သူလက္ထက္က ယိုယြင္းပ်က္စီးခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို လူသိရွင္ၾကား ေ၀ဖန္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေ၀ဖန္ရဲရမယ္။ မ်က္ႏွာေထာက္စရာရွိေနလို႕ မေ၀ဖန္ရဲဘူးဆိုရင္ေတာင္ သမိုင္းအမွားေတြကိုေတာ့ ျပည္သူေတြ အမွန္ထင္ေအာင္ မေျပာသင့္ဘူး။ က်ေနာ္တို႕ အတိတ္ကို ေမ့ထားလို႕ မရဘူး။ အတိတ္မွာ လြဲမွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို က်ေနာ္တို႕ အသိအမွတ္ျပဳဆင္ျခင္မွသာ အနာဂတ္မွာ အဲဒီလို အမွားေတြ ထပ္မမွားေအာင္ က်ေနာ္တို႕ ျပင္ဆင္ႏိုင္မယ္။

               ဒီေနရာမွာ တပ္မေတာ္မွာ ရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ က်ေနာ့ ညီအစ္ကိုေတြကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႕ တိုင္းျပည္ဟာ လြဲမွားတဲ့ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ နာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြဟာလည္း အဲဒီ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ခါးစည္းၿပီး ခံခဲ့ၾကရၿပီးၿပီ။ က်ေနာ္တို႕ အတိတ္မွာ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကို ျပန္ေျပာင္းေျပာေနတာဟာ အနာေဟာင္းေတြကို ဆြေနတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႕ အတိတ္က အမွားေတြကို ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ သတိေပးေနတာပါ။ ဒါမွသာ အဲဒီလို အမွားေတြကို က်ေနာ္တို႕ ေနာက္ထပ္မလုပ္ႏိုင္မွာပါ။

               က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ အင္မတန္ ျဖဴစင္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ အတိတ္မွာ ဘယ္လိုပဲ မ်ိဳးတူျခင္း စစ္ကၽြန္ဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ နားလည္မႈနဲ႕ သေဘာထားႀကီးႏိုင္ၾကပါတယ္။ စစ္အုပ္စုကသာ ျပည္သူ႕အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေစတနာအမွန္နဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမယ္ဆို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြမွာ အာဃာတေတြနဲ႕ ကလဲ့စားေခ်လိုစိတ္ေတြ မရွိဘူး။ သို႕ေသာ္ အတိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရွိတရား၊ အမွန္တရားေတြကိုေတာ့ ရုိးသားတဲ့ က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြကို သင္ပုန္းေခ်ခိုင္းလို႕ မရဘူး။ တပ္မေတာ္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို ေစတနာမွန္နဲ႕ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ခ်င္တဲ့ စစ္သည္၊ စစ္သား၊ ရဲေဘာ္နဲ႕ အရာရွိေတြ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္တယ္။

               က်ေနာ္တို႕ တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႕အတြက္ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ သို႕ေသာ္ အဲဒီ အခန္းက႑ဟာ တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၌ ေနရာတိုင္း ေရွ႕ဆံုးမွ ဦးေဆာင္ရမည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။  အဲဒီ အခန္းက႑ဟာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးတဲ့ တပ္မေတာ္တရပ္ျဖစ္ဖို႕ပါပဲ။ ျပည္သူက မေၾကာက္မရြံ႕ ေႏြးေထြးစြာ ယံုၾကည္အားကိုးႏိုင္တဲ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ဖို႕ပါပဲ။ တပ္မေတာ္ဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစား လူတစု၊ အုပ္စုတစုရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကိုမၾကည့္ဘဲ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္တဲ့ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ တပ္မေတာ္တရပ္ ျပန္ျဖစ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ "အရာရာမွာ ငါမပါရင္ မၿပီးဘူး၊ ငါတို႕ တပ္မေတာ္သာ ဒီႏိုင္ငံကို ေရွ႕ေဆာင္ႏိုင္တယ္၊  ေရွ႕ေဆာင္ရမယ္။  တျခားသူအားလံုးဟာ ငါတို႕ဦးေဆာင္တဲ့ေနာက္ကို လုိက္ကိုလိုက္ရမယ္။" ဆိုတဲ့ "ငါ" စြဲႀကီးတဲ့ လက္ရွိတပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထားကို ျပန္ဆင္ျခင္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ တိုု္င္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႕အတြက္၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္  လိုအပ္တဲ့ အခန္းက႑မွာ လိုအပ္သေလာက္ကိုပဲ ငါတို႕ ျဖည့္ဆည္းၾကမယ္ဆိုတဲ့ ပိုမိုေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ သေဘာထားကို ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြ ရင္၀ယ္ပိုက္ၿပီး တရားမွ်တၿပီး လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီကို က်ေနာ္တို႕ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ ရဟန္း၊ ျပည္သူေတြနဲ႕ အတူ လက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းလွည့္ပါ။