လူငယ္မ်ား၏ ေနရာ ဘယ္မွာလဲ ....။

by Yeyint Kyaw on Wednesday, November 9, 2011 at 1:15pm

၁၁-၁၁-၁၁ ေန႔ဆိုတာကို သူေျပာ ကိုယ္ေျပာမ်ား ေနတဲ့ ရက္ဆိုေပမယ့္ သူ႔ရက္ သူ႔ ဂဏန္းက ၾကဳံေတာင့္ ၾကဳံခဲ ဆိုတာေတာ့ အမွန္ပင္။ ရွားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ထူးထူးျခားျခား ေမွ်ာ္လင့္တဲ့သူရွိၾကသလို၊ ေမွ်ာ္လင့္ ေနတာထက္ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ့ ထူးေအာင္ အထိမ္းအမွတ္ တစ္ခု ဖန္တီးၾကမည့္သူေတြ ရွိမွာလည္း မလြဲ ပင္။


မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ေကာင္းက်ဳိးမည္မွ် ျပဳသနည္း ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းထက္ ဆိုးက်ဳိးမရွိေသာ ထိခိုက္မႈ မရွိေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ေပၚထြက္ မလာေရးသာ အေရးၾကီးသည္။ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ျပဳလုပ္ၾကမည့္ အစီ အစဥ္ မ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ စနစ္တက် က်င္းပက်သည္သာ မ်ားသည္။ လူငယ္မ်ား၏ ျပင္ပ လြတ္လပ္မႈ ဆန္ေသာ ေပ်ာ္ပါး လည္ပတ္မႈမ်ားတြင္ အေပ်ာ္လြန္၍ စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ ျဖစ္ကုန္ၾကလွ်င္ ေတာ့ မၾကားခ်င္ေသာ အရာမ်ားၾကားရေတာ့သည္။ ဒါေတာ့ မၾကားခ်င္ေပ။
သို႔အတြက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက လူငယ္မ်ားကို ပူးေပါင္းပါဝင္ေစေရး အတြက္ မိမိတို႔ ထိုေန႔တြင္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုတာ အသိေပးျဖန္႔က်က္ေပးထားေစလိုသည္။ လူငယ္ေတြမွာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္လို စိတ္ရွိသည္။ ဘယ္လိုကစျပီး ပတ္သက္ရမလဲ၊ ထိုအဖြဲ႔တြင္ သိကၽြမ္းမႈမရွိေသာ္ သြားေရာက္ ပါဝင္ရမွာ ေႏွာင့္ေႏွး ေနမိၾကသည္။ ထုိသည္ႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာသြားသည္ .. ပူးေပါင္းမလုပ္မိပဲ၊ ၾကားကာလတြင္ အျခား စြဲေဆာင္ရာ ေနွာက္သို႔ ပါသြားရင္း စိတ္ဓါတ္အခံ ရွိေသာ လူငယ္တို႔ကို ဆံုးရႈံးေနရသည္။


ေပးဆပ္လိုသူေတြ ရွိပါသည္။

ေခတ္ၾကီးသည္ ဒုကၡမ်ား ခါးစည္းခံ၍ မ်ဳိးဆက္ညီညြတ္ေရး၊ အသိစိတ္ဓါတ္ျပန္႔ပြားေရး တို႔ကို ဖန္တီးေပး ေနပါသည္။ ထို႔အတူ သဘာဝေဘးဒုကၡ ၾကေရာက္က်ေသာ နယ္အသီးသီးမွ ျပည္သူတို႔၏ ဒုကၡမ်ားေၾကာင့္ ကယ္ဆယ္ေရး၊ ေထာက္ပံ့ေရး၊ လူသားျခင္းစာနာေရး ဆိုသည့္ လူမႈေရးဆိုင္ရာ အမူအက်င့္ ေကာင္းမ်ား၊ စည္းလံုး လက္တြဲမႈမ်ားႏွင့္ မိမိထံရွိေသာ ေငြေၾကး (သို႔) မိမိပိုင္ေသာ အခ်ိန္ (သို႔) မိမိပိုင္ လုပ္အားမ်ား ကို ကုသိုလ္မွတစ္ပါး မည္သည့္ အက်ဴိးအျမတ္မွ ျပန္မရနိုင္ဟု သိသိႏွင့္ ေပးဆပ္မႈသက္သက္ျဖင့္ လူငယ္ဘဝ ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေပးဆပ္လာၾကသည္။ ထိုသို႔ ေစတနာ၊ ေမတၱာ မ်ားကို ေဘးဒုကၡ က်ေရာက္ ခဲ့ေသာ ျပည္သူမ်ား၏ ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္ လွဲလွဲ သိၾကသည္ ။ ေျမးအရြယ္ သာသာ ရွိတဲ့သူေတြကို အေမအို၊ အဖိုးအို တို႔ လက္အုပ္ခ်ီျပီး သာဓု ေခၚတယ္ ဆိုတာ.. ေတာ္တန္ ပီတိ မဟုတ္ေပ။ (လူၾကီးလာ၍ ပံုသြင္း နဳတ္ဆက္ခိုင္းတဲ့ အရသာ မဟုတ္တာေသခ်ာသည္။)
ထိုသို႔လူငယ္မ်ား၏ နိုးၾကားစိတ္ကို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီး အေနျဖင့္ ၾကိဳဆို ေနရာေပးေစလိုသည္။ ဘာေမွ်ာ္ကိုးမႈမွ မရွိေသးေသာ လူငယ္တို႔၏ ျဖဴစင္မႈကို ေကာင္းမႈခပ္သိမ္းတို႔တြင္ ေပ်ာ္ဝင္ေစခ်င္သည္။ ဤေခတ္ ဤကာလ၏ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ၊ စာရိတၱဆိုင္ရာ၊ ျခိမ္းေျခာက္မႈမႈမ်ားကို သာမန္အေျခအေနတြင္ လူငယ္မ်ားကို ဆြဲေခၚထုတ္၍ မလြယ္ကူပါ။ စာနာျခင္း၊ ေထာက္ထားျခင္း၊ ကူညီလိုျခင္း၊ ေပးကမ္းလိုျခင္း စေသာ ဂရုဏာတရားမ်ား၊ ကိုယ္ခ်င္းတရားမ်ား (ျမန္မာဟူေသာ ဇာတိဂုဏ္ကိုေပၚေစေသာ) ရုန္းၾကြ   ေစေသာ သဘာဝေဘးေတြ၊ လူေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ေဘးေတြ ၾကဳံလာတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ့ (လူငယ္ေတြရဲ့) ဘဝေတြကို အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ စြဲေဆာင္နိုင္တာေတြ႔ပါတယ္။ ငါတို႔ကို တိုင္းျပည္က ဘာလုပ္ေပးမလဲ ေမးေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ တိုင္းျပည္ကို ငါတို႔ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆိုတဲ့ လူငယ္ေတြကို စိတ္မပ်က္ေစလိုပါ။ တိုင္းျပည္ကို ငါတို႔ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒါင့္က ဘယ္လို လုပ္ေပးလို႔ရတယ္ဆိုတာ လူငယ္ေတြ သိၾက ပါသည္။ ေခတ္၏ တိုးတက္မႈဆိုင္ရာ လမ္းလြဲ အခ်ဳိ႔ အေပၚ သာယာေန၍ လူငယ္မ်ားကို အားကိုးစရာ မျမင္ပဲ ၊ အရည္အေသြးမဲ့ လူငယ္မ်ားဟု သိမ္းက်ဳံး အထင္ခံေနရသည္။ (ထိုသို႔ ျဖစ္ေအာင္ ဦးမေထာင္ နိုင္ေအာင္ ဆိုတဲ့ ေခတ္က လြန္ေျမာက္လာျပီ မွန္ေသာ္လည္း အရွိန္မေသ ေသးပါ)။

ေနရာ မလပ္ေသးဘူးလား။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေနာင္ကာလ မ်ားစြာကို လက္ဆင့္ကမ္းရန္ အသင့္ရွိပါေသာ္ျငား လက္ဆင့္ခံ လက္ခံမည့္ လူငယ္မ်ား၏ အေတြ႔အၾကဳံ ၊ အရည္အေသြးမ်ား ေတာက္ပေနေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးေနမွ သာ အနာဂါတ္သည္ စိတ္ခ်မ္းသာပါလိမ့္မည္။ လူငယ္တို႔ကို ေနရာမေပး၊ မယံုၾကည္၊ ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါမူ…၊ (ခ်ိနဲ႔ တုန္ယင္ေသာ အသံေညာင္နာနာ ျဖင့္).. ရဲ ေ ဘ ာ္ တို႔ … ဟူေသာ ညြန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ရဲစိတ္ရဲမာန္ တက္ေရးထက္ ရယ္စရာ အသံဟု လူငယ္တို႔က (ေခတ္ၾကီးက) ပ်က္ရယ္ျပဳ ပါလိမ့္မည္။ လိုအပ္လွ်င္ စဥ္ျမင့္ထက္မွပင္ ဆင္းေပးရမွာပင္ ဝန္မေလးသင့္ပါ။ ႏွစ္ေပါင္း ရာစုဝက္မွ် (မိမိတို႔ အသက္ ၇၀/၈၀)ထိ လြမ္းမိုးေနရတဲ့အရသာထက္ တိုင္းျပည္ကို အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ တိုးတက္လာတဲ့ အရသာကို ခံစားေစခ်င္ပါတယ္။ အထက္ကေျပာခဲ့သလို သတ္မွတ္ထားလို႔ လက္အုပ္ခ်ီရတာထက္၊ အျပန္အလွန္ပီတိေၾကာင့္ အရြယ္မခြဲ ေျမးအရြယ္ ျဖစ္ေစျငား လက္အုပ္ခ်ီတဲ့ နုတ္ဆက္မႈကို မက္ေမာေစခ်င္ပါတယ္။

ဖ်က္ဆီးေနၾကဆဲပါလား ။

အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံေတြ ၾကားမွာ ၂-ဖက္စလံုးက လူငယ္ေတြ လိုလိုလားလား အသံုးခ်တာ ေတြရွိသလို၊ လူငယ္ေတြကို ခါးခါးသီးသီး က်ဥ္ဖယ္ႏွိပ္ကြက္ခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ လူငယ္ေတြကို တိုင္းျပည္အတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးမခ်ပဲ မိမိအက်ဳိးစီးပြား အတြက္ အသံုးခ်တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ တိုက္တြန္းဖို႔ မလိုေအာင္ ေတာ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္အတြက္ၾကည့္ေနတာလဲ မေမးခ်င္ပါဘူး.. တိုင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူအတြက္ ပဲ ၾကည့္ေပးၾကပါ။ လူငယ္ေတြရဲ့အားကို လမ္းမွန္ေပၚတင္ေပးၾကပါ။ လူငယ္ေတြကို လမ္းလြဲေစမယ့္ အရာေတြ ကန္႔သတ္ေပးပါ (သို႔ ) ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါ။
( ဥပမာ- ေက်ာင္းမ်ားအနီးမွ ဘီယာဆိုင္၊ ေခါင္ရည္ဆိုင္ (အမည္ခံ)၊ ေဘာလံုးပြဲျပသေရးႏွင့္ အရံႈး/အနိုင္စာရင္းမ်ား၊ ႏွင့္ အသက္ကန္႔သတ္မႈမရွိ အားေပးေနေသာ တည္းခိုခန္းမ်ား၊ နိုက္ကလပ္မ်ား၊ စသည္ျဖင့္..) ။ ထိုထိုေနရာတို႔သည္ တရားဝင္ မဟုတ္ပါပဲ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ရွင္သန္ေနၾကပါသလဲ..၊ ရွင္းပါသည္.. ရသင့္တာရေန၍ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္ေသာ အက်င့္ပ်က္အရာရွိမ်ား ႏွင့္ လာဘ္ေပး၍ စီးပြားရွာသူမ်ားေၾကာင့္ဆိုတာ ျငင္းမရပါ။ ၎တို႔၏ ၾကီးပြားေရးသည္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂါတ္လူငယ္မ်ားကို စေတး ေပးေနရသည္ကို သတိခ်ပ္ေစ လိုသည္။ လူငယ္တို႔၏ ေသြးသားကို ျမိန္႔ျမိန္႔ၾကီး ဝါးမ်ဳိေနသည္။
သည္ၾကားထဲ ဆင္ဆာျပင္းထန္၍ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟူေသာ အခ်က္ျဖင့္ ဇာတ္ကားမ်ားစြာ ကိုက္ေက်းကိုက္ေနေသာ ဆင္ဆာအဖြဲ႔ၾကီးမွ ပုဂၢိဳလ္တို႔ ကိုေမးလိုျပန္ပါသည္။ MRTV,MRTV4,MWD တို႔မွ လြင့္ေနေသာ ကိုရီးယားကားမ်ားစြာကို ရာဇဝင္လည္း ေဖာက္ျပန္ေရး၊ ေခတ္ကားဆိုေတာ့လည္း ေဖာက္ျပန္ေရး၊ လင္ရွိ/မယားရွိ လိုက္ၾကိဳက္၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက မသမာ၊ အာဏာပိုင္ေတြက ေဖာက္ျပန္၊ သပြတ္အူ ဇာတ္လမ္းေတြကို ဦးညြတ္တာ၊ ရိုေသတာေတြ အတုမယူဘူးလား ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခနဲ့ ဆက္လက္ခြင့္ျပဳ လႊင့္ထုတ္ေနမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ အနာဂါတ္(စာရိတၱ)ကို  ဖ်က္ဆီးတဲ့ စာရင္းမွာ ရုပ္သံဌာနေတြ ပါတယ္ ဆိုတာ ျငင္းမရတာ ေသခ်ာပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ေသာ ႏွစ္ဖက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနနဲ႔ ေပးလို႔ရတာေတြ ေပးလိုက္ပါေတာ့ ဆုပ္ကိုင္မထားပါႏွင့္။ လြတ္ေပးမွ လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေလွ်ာက္တတ္မွာပါ.. လိုတာထက္ ပိုျပီး ထိန္းမထားပါႏွင့္..။ လူငယ္ေတြ ပခံုးေပၚမွာ တိုင္းျပည္ကို ရင္ေကာ့၍ ထမ္းပါေစ…။ သက္ၾကားအိုေတြ ပခံုးမွာ တိုင္းျပည္ကို ခါးကိုင္းကိုင္းနဲ့ ထမ္းေနတာ ပင္ပန္း လွပါျပီ… ျပည္သူေတြ သက္ေတာင့္ သက္သာ ရွင္သန္ပါေစေတာ့..ဟု….။

ကိုဝိုင္ဝိုင္ေက
၉-၁၁-၁၁